Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 
texnes-team

texnes-team

E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η αγαπημένη συγγραφέας μικρών και μεγάλων έφυγε σε ηλικία 97 ετών. Έζησε την Αντίσταση και τον Εμφύλιο. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε. Πίστευε, όμως, σε έναν καλύτερο κόσμο, για τον οποίο άξιζε να δώσει τη ζωή της.Η Άλκη Ζέη η οποία πρόσφατα έγινε επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών είχε μια πολυτάραχη ζωή με μακρόχρονες στάσεις στην Αθήνα, τη Σύρο, τη Χίο, τη Μόσχα, την Τασκένδη, το Παρίσι, την Αθήνα, το Βέλγιο, το Πήλιο. Έζησε μια μυθιστορηματική ζωή. Μια ζωή συνυφασμένη με τη νεότερη ελληνική ιστορία.Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της, Ζήνων Ζέης, ήταν τραπεζικός υπάλληλος, μεγαλωμένος στην Κρήτη, αλλά με καταγωγή από την Άνδρο και η μητέρα της, Έλλη Σωτηρίου, ήταν από τη Σάμο και είχε περάσει τα παιδικά της χρόνια στη Σμύρνη.Φοίτησε αρχικά στην ιδιωτική Ιόνιο Σχολή, όπου γνώρισε τη φίλη της και μετέπειτα συγγραφέα Ζωρζ Σαρή, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια του γυμνασίου πήγε στην επίσης ιδιωτική Σχολή Αηδονοπούλου. Εκείνη την περίοδο ο θείος της, Πλάτων Σωτηρίου (αδελφός της μητέρας της), παντρεύτηκε τη γνωστή συγγραφέα Διδώ Σωτηρίου, η οποία βοήθησε την Άλκη Ζέη να ασχοληθεί με τη συγγραφή.

Κατοχή και εξορία

EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Κατά την περίοδο της κατοχής εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, παρακινούμενη από την Διδώ Σωτηρίου. Παράλληλα σπούδασε φιλοσοφία του θεάτρου στην Φιλοσοφική του πανεπιστημίου των Αθηνών και υποκριτική στη δραματική σχολή του Εθνικού Ωδείου Αθηνών. Ενώ φοιτούσε στη δραματική σχολή το 1943 γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, το θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου (1913-1990), με τον οποίο παντρεύτηκε το 1945. Το 1948, ύστερα από την ήττα του ΔΣΕ στον εμφύλιο, ο σύζυγός της διέφυγε στην Τασκένδη.

Η Ζέη προσπάθησε να τον ακολουθήσει αλλά την συνέλαβαν και την εξόρισαν στη Χίο λόγω των πολιτικών της πεποιθήσεων.Ύστερα από προσπάθειες έξι ετών, και αφού έμεινε για καιρό στην Ιταλία, το 1954 επανασυνδέθηκε με τον σύζυγο της στην Τασκένδη. Απέκτησαν δυο παιδιά,την Ειρήνη (1956-) και τον Πέτρο (1959-). Το 1957 μετακόμισαν στη Μόσχα, όπου σπούδασε και στο τμήμα σεναριογραφίας του Ινστιτούτου Κινηματογράφου της Μόσχας. Το 1964 επέστρεψε στην Ελλάδα για να ξαναφύγει πάλι το 1967, με τον ερχομό της Χούντας —αυτή τη φορά για το Παρίσι— και να επιστρέψει οριστικά όταν έπεσε η απριλιανή δικτατορία.

Το καπλάνι της βιτρίνας

EUROKINISSI

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην ΕΣΣΔ συνέχισε το γράψιμο και μια σειρά παιδικών διηγημάτων. Το πρώτο της μυθιστόρημα, το αυτοβιογραφικό Το καπλάνι της βιτρίνας, γράφτηκε το 1963 ενώ ήταν στη Μόσχα. Αποτελεί έργο-σταθμό στην ελληνική παιδική λογοτεχνία, όντας το πρώτο ίσως παιδικό βιβλίο με πολιτικές αναφορές, πιο συγκεκριμένα στη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά.

Το 1971 και ενώ ήταν εξόριστη στο Παρίσι, έγραψε τον Μεγάλο περίπατο του Πέτρου, αυτή τη φορά με θέμα την Κατοχή και την απελευθέρωση. Το σημαντικό στα ιστορικά της μυθιστορήματα είναι ότι δεν αποτελούν μια απλή καταγραφή ιστορικών γεγονότων αλλά είναι ζυμωμένα με τα αυτοβιογραφικά βιώματα των ηρώων της.

Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη στο Α΄Νεκροταφείο.

Πηγή:https://www.efsyn.gr/

Για πρώτη φορά το έργο του Ανδρέα Κεντζού παρουσιάζεται στη σκηνή του Θεάτρου ΜΠΙΠ στην Κυψέλη σε σκηνοθεσία Αρκαδίας Ψάλτη και με έναν εξαιρετικό θίασο ηθοποιών.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

Η ιστορία αυτού του έργου εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη των ημερών μας. Εκεί ζει μια οικογένεια: μητέρα, πατέρας, κόρη και ο υπερήλικας με άνοια παππούς. Ένα βράδυ γιορτινό, η κόρη εκμεταλλεύεται την έξοδο των γονέων για να υποδεχθεί το αγόρι της πρώτη φορά στο σπίτι. Οι αναταράξεις αυτής της σχέσης όμως θα προκαλέσουν ένα μικρό σεισμό που ανοίγει μια απροσδόκητη καταπακτή με θέα στα θεμέλια του σπιτιού, για να ξεπροβάλει ο εφιάλτης που γέννησε και κρατά αυτό το σπίτι γερό.

Σημείωμα σκηνοθέτιδος:

Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου, γράφει ο Πλάτωνας. Κι ο πόλεμος ζει στα σπίτια μας και σε καιρούς ειρήνης,σκέφθηκα όταν διάβασα πρώτη φορά το κείμενο που μου έφερε ο Ανδρέας. Ο έρωτας λένε είναι πόλεμος. Μα ο έρωτας είναι η απόλυτη συνύπαρξη, ειρήνη κι όχι πόλεμος. Κάτι δεν πάει καλά. Το πιάνω αλλιώς.

Τι θέλει να διαλύσει ο πόλεμος; Τον φόβο της επιβολής του άλλου. Μα ο πόλεμος είναι φόβος. Πως θα τον διαλύσει; Ο φόβος με τον φόβο αυγατίζει. Κι ο έρωτας έχει φόβο; Δεν έχει αγάπη; Μήπως τον φόβο δεν τον διαλύει ο πόλεμος αλλά μόνο η αγάπη; Και πού είναι η αγάπη; Θα σε αγαπώ αν κάνεις αυτό. Μην κάνεις το άλλο, δεν θα σε αγαπώ. Η επιβολή λέγεται αγάπη. Μπερδεύεται ο φόβος με αγάπη. Κι εκεί αρχίζει η διαστροφή- πονάω από αγάπη, σκοτώνω από αγάπη.

vasiliasaleksandros texnesplus2

Κι όλα αυτά χωράνε μέσα σ' ένα σπίτι. Ο πόλεμος, η ειρήνη, η επιβολή, ο φόβος, η αγάπη, η ζωή, ο θάνατος. Κι όπως μπερδεύονται, μπλοκάρουν τις ζωές μας, κι οι άνθρωποι πονάμε. Κι αναζητούμε λύτρωση, να βγούμε απ το κουβάρι, να ανοίξουμε τις πανοπλίες μας για να δεχθούμε αγάπη. Αγάπη που λυτρώνει.

Αρκαδία Ψάλτη, Ιανουάριος 2020

Βιογραφικά:

Ανδρέας Κεντζός

Γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές («Συγκεκριμένα ποιήματα», από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και «σαραντατέσσερα», από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν).

Αρκαδία Ψάλτη

Ηθοποιός-Σκηνοθέτις. Γεννήθηκε στην Χίο. Απόφοιτη της σχολής φωτογραφίας FOCUS και της δραματικής σχολής ΑΡΧΗ .Εργάζεται ως ηθοποιός και από το 2012 έχει ιδρύσει την θεατρική εταιρεία ''αγγελοπετριά'' και έχει σκηνοθετήσει τα :''Βιογραφία ενός σκύλου'' παραδοσιακό παραμύθι συρραφή με σύγχρονα κείμενα λογοτεχνίας, υπό την Αιγίδα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου, ''Πιτσιμπούργκο'' της Σώτης Τριανταφύλλου, υπό την Αιγίδα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου,2018 ''Πρώτη φλέβα'' του Γιάννη Μακριδάκη, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ,2019 ''Γυνή πλέουσα'' του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Παίζουν: Γιάννης Κοκκιασμένος, Ανδρομάχη Μαρκοπούλου, Στράτος Σωπύλης, Δανάη Ντέμου, Σταμάτης Μπάκνης

Συντελεστές της παράστασης:

Κείμενο: Ανδρέας Κεντζός

Σκηνοθεσία: Αρκαδία Ψάλτη

Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Δέτσικας

Σκηνογραφία, ενδυματολογία: Κατερίνα Μωροπούλου

Φωτισμοί: Αρκαδία Ψάλτη

Φωτογραφίες: Λευτέρης Παπαγεωργίου

Βίντεο παράστασης: Μάκης Σέμπος

Οργάνωση παραγωγής: ΑΜΚΕ Αγγελοπετριά

Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη

Διάρκεια: 80 λεπτά

Είδος: Κοινωνικό

Εισιτήρια: 15 ευρώ κανονικό

10 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό,ανέργων, άνω των 65, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι)

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Παράταση λόγω επιτυχίας μέχρι τις 7 Απριλίου

ΜΠΙΠ

Διεύθυνση: Αγίου Μελετίου 25, Αθήνα 113 61

Τηλέφωνο: 21 3034 4074

Facebook page: https://www.facebook.com/beepkipseli.webnode.gr/

Ο Kορωνοϊός έγινε το απόλυτο άλλοθι ώστε τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη Μυτιλήνη και την Χίο να μην αφορούν κανέναν. Τρίτο ή τέταρτο θέμα στα περισσότερα δελτία, πολύ κάτω από τις κεντρικές ειδήσεις στα μεγάλα sites. Δυστυχώς εκεί προβλέπονται περισσότερα θύματα και μια συλλογική ευθύνη για τόσες ψυχές που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες.

Επίσης πόσο τραγικό να γίνεται θέμα η έλλειψη ιατρικών μασκών; Μέχρι στα χρωματοπωλεία έχουν τελειώσει οι μάσκες. Μπαίνω στο μετρό και νομίζω ότι κάποιος θα με χειρουργήσει… Παράλληλα σε κάθε δελτίο ειδήσεων κάποιος γιατρός μας ενημερώνει ότι οι μάσκες δεν κάνουν τίποτα. Μήπως να βάλουμε καμιά αποκριάτικη να βγούμε και από την εθνική μας κατάθλιψη; #vale_maska_kai_ela_vradi

Κατατοπιστικότατη η κάρτα που ακολουθεί:

Ας μιλήσουμε για βία!
Βία είναι η ανεργία, η ανέχεια, ο ξυλοδαρμός από δυνάμεις καταστολής. Βία είναι ο ξεριζωμός από την εστία σου.

Βία είναι επίσης να μπαίνεις στο δωμάτιο των αστυνομικών που σε έδερναν στα επεισόδια και να τους χτυπάς.

Το πρόβλημα με την κάθε μορφής βία είναι ότι τη συνηθίζουμε!!! #βία

Αχ!!!! Έχει το κίνκι του ψηφοφόροι της ΝΔ να την πέφτουν σε ΜΑΤ. Τα ΜΑΤ σε ψηφοφόρους της ΝΔ. Για ένα άμεσο συμβολισμό δεν ζούμε; Ε…πάρτε τον.
Να πούμε εδώ πως οι εκλογές έγιναν, μόλις, λαστ γίαρ.  
#lastyearigaveyoumyheart

(πηγή αποτελεσμάτων newsbomb)

Λοιπόν να το πούμε έτσι.
Η Μπασταρδοκρατία – το τραγούδι – της Γενιάς του Χάους είναι το Anarchy in the U.K. Της Ελλάδας. Και η εκτέλεση των Γιάννη Αγγελάκα – Νίκου Βελιώτη τα σπάει. Φαντάζομαι δεν θέλεις να ρωτήσεις γιατί “τώρα” το συγκεκριμένο τραγούδι θα καίει για πάντα.  #lesvos


Έρχονται οι Underworld βρε παιδιά. Ναι εκείνοι που στο Ejekt που πήρε φωτιά και εκείνοι δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Την ανακοίνωση του ερχομού τους στην Πλαζ της Βουλιαγμένης – 4 Ιουλίου – την κατάπιε ο Κορωνοιός, η Χίος, η Λέσβος.

Οι Underworld θα εμφανιστούν στο πλαίσιο του νέου φεστιβάλ Lalibela

#Lalibela

Βλέπω masterchef-4 και φυσικά με πιάνει η πείνα σε κάθε επεισόδιο. Ευτυχώς η αγένεια και οι διάφοροι προβληματικής συμπεριφοράς παίχτες μου κόβουν την όρεξη και έτσι κάτι γλυτώνω από θερμίδες.
Ευτυχώς οι Κοντιζάς-Ιωαννίδης-Κουτσόπουλος παραμένουν ευγενείς και εκτός του κλίματος ξακατινουάζ που επικρατεί και σώζεται η παρτίδα! #masterchef_4

Σάββατο βράδυ επιστροφή από βραδινή έξοδο…

Ζάπινγκ στην τηλεόραση, πέφτω στο ΣΚΑΪ και τον συμπαθή Θέμη Γεωργαντά. Στην εκπομπή του, After Dark: έχει καλεσμένο τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου. Σε ερώτηση για τη διάλυση του συγκροτήματος των One λόγω της δικής του αποχώρησης απαντά: “Σκέψου να φύγει ο Μπόνο από τους U2” Αλαλά τα χείλη των ευσεβών…

Αχ, εμείς έχουμε φάει τα χρόνια μας στην ψυχοθεραπεία για να φτιάξουμε την αυτοπεποίθηση και ο Χριστοφόρου αισθάνεται Μπόνο! #Egw_eimai_i_MariaAntouanetta

Τζίνα (Μοσχολιού) μας δεν έχει σήμερα. Κοιτάμε στο Βορειοανατολικό Αιγαίο με την ευχή πως και η Αθήνα μας θ’ ακολουθήσει

Σε Γενικές Γραμμές. Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας! Η Γιώτα Δημητριάδη @Τεχνες-Plus, ο Γιάννης Καφάτος @Viewtag.gr και ο Γιάννης Παναγόπουλος @Fragilemag.gr φτιάχνουν μια λίστα μ’ όλα όσα άκουσαν, είδαν και σκέφτηκαν την εβδομάδα που πέρασε, βολτάροντας στην πόλη, διαβάζοντας πρωτοσέλιδα εφημερίδων, κουβεντιάζοντας μεταξύ τους, κοιτώντας βιτρίνες μαγαζιών, ακούγοντας μουσική και συμφωνώντας πως ο διάβολος στις λεπτομέρειες βρίσκεται.

Το texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Girls & Boys», στις Τετάρτη 4 Μαρτίου στις 21:15 στο θέατρο 104.

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη σελίδα του texnes-plus στο facebook, σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Τρίτη  3Μαρτίου και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

 

Το νέο έργο του βραβευμένου με τον Τόνιυγγα, DennisKelly («Ορφανά», «Μυτιλήνα») με τίτλο « Girls & Boys» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση - σκηνοθεσία Άννας-Μαρίας Στεφανδούρου, με την Δώρα Παρδαλη, στο Θέατρο 104.

Μία γυναίκα γνωρίζει τυχαία το μέλλον της συζύγου της σε ένα αεροδρόμιο. Ένας έντονος, παθιασμένος, τρελός έρωτας. Σύντομα αρχίζουν να φτιάχνουν την κοινή τους ζωή. Αγοράζουν σπίτι, κτίζουν καριέρες, κάνουν παιδιά - μια συνηθισμένη οικογένεια. Μέχρι που ο ίδιος αρχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με την δουλειά του, ενώ εκείνη απολαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη επαγγελματική αναγνώριση. Οι ισορροπίες ανατρέπονται. Τα πάντα αλλάζουν παίρνοντας μια απροσδόκητη και καταπληκτική τροπ ...

«Δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη στιγμή που άρχισε να ξεπεράσει το πράγμα μεταξύ μας - θυμάμαι ότι βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση ξαφνικά».

Το "Girls & Boys" έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Φεβρουάριο του 2018 στο Βασιλικό Θέατρο του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία LyndseyTurner, με πρωταγωνίστρια την βραβευμένη με την BAFTACareyMulligan, σοκορίζοντας το κοινό και αποσπάνοντας σχολαστικά σχόλια.

Ένας συναρπαστικός μονόλογος για τη βία, την εξουσία, τις σχέσεις των δύο φύλων μέσα στην σύγχρονη πατριαρχική κοινωνία.

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα

«Δεν έχω υπάρξει ποτέ βίαιος, αλλά μόνο επειδή δεν ήμουν καλός σε αυτό. Δεν υπήρξε ποτέ ο σκληρός τύπος, αλλά πιθανώς να υπάρχει κάπου μέσα μου ένα κομμάτι που επιθυμεί να σκοτώσει κάποιον. Μην με παράσκογα. Δεν φαντασιώνομαι πάνω στη βία, στην πραγματικότητα με άρρωστα. Αλλά νομίζω ότι υπάρχει μία πλευρά μου, σε ένα παράλληλο σύμπαν, που ευχαριστεί. Πολλοί άντρες το κάνουν. Υπάρχει κάτι στους άνδρες που τους ωθούν στη βία και η ανατροφή και η αντίληψη είναι τα αντιδότα. Οι άντρες χρειάζονται την αρρενοτητα και τα γυναικεία γυναικεία. Υπάρχουν όμως άνδρες εκεί έξω για τους οποίους η επιβεβαίωση της ανδρικής τους συμπεριφοράς συνεπάγεται την αδυναμία τους να χάσουν ή να λυγίσουν, παρά μόνο να σπάσουν ολοκληρωτικά. Εκείνος ήταν ένας από αυτούς τους άνδρες με ένα ωρολόγιο βόμβα που περίμενε να εκραγεί μέσα του ».

Σημειωμα σκηνοθετιδας

«Η οπτική της δικής μας παράστασης και η κύρια προτεραιότητά μας είναι να πούμε αυτή την ιστορία, στην Ελλάδα, τώρα. Όλο τον καιρό, που η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε κρίση, οι επιχειρήσεις, το ένα μετά το άλλο, κλείνουν και οι άνδρες συχνά δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν οικονομικά στο σπίτι και την οικογένεια. Σε αυτές τις συνθήκες, οι αμέτρητες ζευγάρια αντιμετωπίζουν μια σκληρή πραγματικότητα: αδυνατούν να διαχειριστούν αλλαγές στο εσωτερικό τους περιβάλλον, ειδικά όταν πρόκειται για αλλαγές στην ισορροπία των εισοδημάτων τους. Οι ρόλοι του αρσενικού και του θηλυκού ορίζονται και εξυπηρετούνται, σχεδόν ασυνείδητα, από ετεροπροσδιορισμούς, παλαιές νόμους και μια συντηρητικότητα, που κάποιοι θέλουν να πιστεύουν ότι έχουν ξεπεραστεί. Όχι, στην ουσία του όμως. Εναισθηματικά, οι άνδρες και οι θεμελιωδώς ανασφαλείς,

Άννα-Μαρία Στεφανδούρου

Συντελεστές

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Άννα-Μαρία Στεφανδούρου

Σκηνικά: Ηλέκτρα Σταμπούλου

Κοστούμια: Βασιλική Σίρμα

Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Τρέιλερ: Ελένη Κώτση

Teaser: Γιώργος Μακρής

Παίζει η Δώρα Παρδαλή.

Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 (μέχρι τις 26 Μαρτίου)

Εισιτήρια: 12 ευρώ, 8 ευρώ (μειωμένο)

Διάρκεια: 90 λεπτά

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 (μέχρι τις 7 Ιανουαρίου)

Εισιτήρια: 12 ευρώ, 8 ευρώ (μειωμένο)

Διάρκεια: 75 λεπτά

Θέατρο 104 (BlackBox)

Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, Τ. 210 3455.020

 

Το βραβείο «Δημήτρης Χορν» 2020 θα απονεμηθεί σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 09 Μαρτίου 2020, στις 19:00, στο θέατρο «Δημήτρης Χορν» (Αμερικής 10).
 
Το επαμειβόμενο Βραβείο «Δημήτρης Χορν» (για εικοστή χρονιά φέτος) είναι ο σταυρός που φορούσε ο ηθοποιός, ο οποίος περνάει κάθε χρόνο από τον έναν βραβευμένο στον άλλο, συνοδευόμενος από περγαμηνή.
 
Το βραβείο είναι ετήσιο, επαμειβόμενο και απονέμεται για την καλύτερη ερμηνεία νέου άντρα ηθοποιού κατά την περασμένη θεατρική περίοδο. Το θεσμοθέτησε ο Σταμάτης Φασουλής και το χρηματοδοτεί ο Γιάννης Χορν.
 
Οι πέντε υποψήφιοι για το «Βραβείο Δημήτρης Χορν» για τη σαιζόν 2018-2019, με αλφαβητική σειρά, είναι οι ακόλουθοι:

 

 

Αυγουστίνος Κούμουλος


για τον ρόλο του ως Σκλαβί στο «Σκλαβί» της Ξένιας Καλογεροπούλου, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου – Σοφίας Πάσχου (Πόρτα).

 

Έκτορας Λιάτσος

για τον ρόλο του Τζιμ Ο ´Κοννορ στον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζά (Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας), για τους ρόλους των Μπέρναρντ, Μπέρναρντ και Μάικλ Μπλακ στο «Ένας αριθμός» της Κάρυλ Τσέρτσιλ, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Γ.Ανδρέου (Bios) και για τον ρόλο του Εστραγκόν στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου (Θέατρο Χώρος).

Βασίλης Μαγουλιώτης


για το ρόλο του Έριχ στις «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» του Έντεν Φον Χόρβατ, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (Θέατρο Τέχνης- Κάρολος Κουν/ Υπόγειο).

 

Μιχαήλ Ταμπακάκης

για τον ρόλο του Μπίλι στο «Η γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» του Έντουαρντ Άλμπι, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη (Θησείον- Ένα Θέατρο για τις Τέχνες).

Γιωργής Τσουρής

για τον ρόλο του Γρηγόρη στα «170 τετραγωνικά (Moonwalk)» του Γιωργή Τσουρή, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη (Από Μηχανής Θέατρο).

 

Την εκδήλωση θα ανοίξει ο Σταμάτης Φασουλής. Στο θεσμό του Βραβείου θα αναφερθεί ο πρόεδρος της επιτροπής, Κώστας Γεωργουσόπουλος (μέλη της επιτροπής είναι ο Σταμάτης Φασουλής, η Ξένια Καλογεροπούλου, η Λυδία Κονιόρδου και η δημοσιογράφος Αντιγόνη Καράλη).
 
Ο περυσινός νικητής του «Βραβείου Δημήτρης Χορν», Μιχάλης Συριόπουλος, θα παραδώσει το χρυσό σταυρό του Δημήτρη Χορν που είχε λάβει κατά την περυσινή βράβευσή του, στον φετινό βραβευθέντα.
 
Τη συνολικότερη οργάνωση έχουν επιμεληθεί ο Σταμάτης Φασουλής και ο Θεοδόσης Ισαακίδης. Τη βραδιά επιμελείται σκηνοθετικά ο Γιώργος Λύρας.
 
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

 

Διαβάστε επίσης:

Γιωργής Τσουρής: « Με Τον Βαγγέλη Ρωμνιό, Χρησιμοποιούσαμε Το Δέσιμο Για Να Παράγουμε Και Την Παραγωγή Για Να Δεθούμε Ακόμα Πιο Πολύ»

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Νερό, πολύ νερό, το κείμενο μου, ακούω μουσική που με εμπνέει και μία φωτογραφία.

Tο πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.
Το πιο ωραίο καμαρίνι για μένα είναι αυτό που έχει καλή παρέα, που φτάνεις και βλέπεις τους συναδέλφους σου και ξέρεις πως ότι και να γίνει θα είναι εκεί εν ώρα παράστασης να σώσουν το οτιδήποτε, ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για σένα. Γενικά προσπαθώ να το φτιάξω σαν το σπίτι μου να έχει μια αίσθηση οικειότητας. Όταν το καμαρίνι είναι θερμό σε οδηγεί σε μία ακόμα πιο όμορφη παράσταση. Στο Leopold φτάνουμε στο καμαρίνι με τα κορίτσια , πίνουμε τον καφέ μας, λέμε τα νέα της ημέρας πριν απομονωθώ για να προετοιμαστώ, και αυτή η επαφή για μένα είναι σημαντική. Επίσης ένα τέτοιο καμαρίνι το είχα σε μία παιδική παράσταση και σε μία βρεφική που έχω συμμετάσχει στον «Λευτέρη ένα περιστέρι δίχως ταίρι» και στο « Θα βγω από το αυγό». Όμορφοι άνθρωποι, όμορφες συνεργασίες.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Για μένα το θέατρο είναι μία μοναχική δουλειά. Οι ηθοποιοί είναι ιερομόναχοι και το καμαρίνι είναι το «κελί» τους. Και ο χώρος που λέγεται θέατρο η «εκκλησία» τους. Δεν έχω περάσει από πολλά καμαρίνια στην ζωή μου αλλά πιστεύω πως όταν βρίσκεσαι σε έναν χώρο και θες που βρίσκεσαι εκεί και νιώθεις οικεία δημιουργείς ομορφιά με την ενέργεια σου. Η κουζίνα είναι ένα μέρος, απλά λέγεται έτσι γιατί μαγειρεύεις, το υπνοδωμάτιο είναι ένα μέρος λέγεται έτσι γιατί εκεί κοιμάσαι το σαλόνι επίσης και λέγεται έτσι γιατί εκεί κάθεται η οικογένεια και οι φίλοι. Από όποιο χώρο και αν έχω περάσει λοιπόν και λέγεται καμαρίνι γιατί εκεί γίνεται η προετοιμασία του ηθοποιού για να βγει στην σκηνή είναι όμορφο γιατί οι πράξεις, οι σκέψεις, οι σχέσεις και τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι όμορφα.

mairiksenou texnesplus2

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Μου ήρθε μετά από αρκετή σκέψη αλλά νομίζω ήταν από τα πιο αστεία σκηνικά που έχει συμβεί αλλά και ωραίο ταυτόχρονα γιατί δέθηκε ο θίασος μετά από αυτό. Λοιπόν παίζαμε σε μία παράσταση που στο συγκεκριμένο θέατρο έπαιζαν και άλλοι θίασοι οπότε από τα καμαρίνια πέρναγε αρκετός κόσμος. Μία μέρα λοιπόν χάθηκε ένα ρούχο από έναν συνάδελφο από έναν άλλον θίασο και μόνο ο δικός μας θίασος είχε περάσει από τα καμαρίνια από την ημέρα που το έχασε και υποστήριζε πως το είχε αφήσει εκεί. Οπότε μας μάζεψε ο υπεύθυνος του θεάτρου να μας πει τι έχει συμβεί και να γυρίσουμε πίσω το συγκεκριμένο αντικείμενο γιατί αφού δεν υπάρχει πουθενά στον χώρο κάποιος το έχει πάρει. Πέρναγαν οι μέρες και δεν βρίσκαμε τίποτα και φυσικά κανένας δεν είχε να επιστρέψει τίποτα, θυμάμαι υπήρχε στην ατμόσφαιρα μια αίσθηση καχυποψίας και ήταν πολύ αστείο το ότι κοιτιόμασταν φιλικά αλλά είχαμε δεύτερες σκέψεις. Τελικά βρέθηκε το αντικείμενο και μόλις μας το είπαν ρίξαμε όλοι μαζί φοβερό γέλιο και λέγαμε τι σκεφτόταν ο καθένας για τον άλλον , που ακόμα και τώρα γελάω που το περιγράφω, μας έδεσε πολύ αυτό το σκηνικό.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Τον σταυρό μου κάνω και την προσευχή μου, παίρνω μια βαθειά ανάσα πατάω γκάζι και σκέφτομαι πως έχω μία αποστολή και θα την υπηρετήσω στο μέγιστο.

 

Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού
Από την ομάδα ex.anima

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία: Μαρία Τσομπανάκου, Βασιλική Κούλη
Ερμηνεία: Μαίρη Ξένου
Σπέσιαλ εφέ: Αλέξανδρος Λόγγος
Φωτισμοί: Ιωάννα Ζέρβα
Φωτογραφίες-Βίντεο: Νίκος Πανταζάρας
Μοντάζ βίντεο-trailer: Βασίλης Μιχαλόπουλος
Σχεδιασμός αφίσας: Ελένη Θαλασσινού
Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Παραγωγή: ΕΝΕΛΠΑ
Πρεμιέρα: 9 Ιανουαρίου
Πού: 
Θέατρο Faust, Καλαμιώτου 11 και Αθηναϊδος 12, Αθήνα (250μ από το σταθμό Μοναστηράκι) τηλ.: 210 3234095
Πότε: Κάθε Πέμπτη στις 20:30
Διάρκεια: 90 λεπτά
Εισιτήρια: 12 € (γενική είσοδος), 10 € (μειωμένο), 5 € (ατέλεια), 10 € (προπώληση μέσω viva.gr)
Κρατήσεις: viva.gr και στα τηλέφωνα 210 3234095, 698 0097 638

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν, σε συνεργασία με την Ανέζα Παπαδοπούλου, συνεχίζει την έρευνά της πάνω στο έργο του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα, Σάμουελ Μπέκετ, παρουσιάζοντας, από 26 Φεβρουαρίου και κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος», τις «Ευτυχισμένες Μέρες».

Σκηνοθετικό Σημείωμα:
«Ναι, η ζωή υποθέτω, δεν υπάρχει άλλη λέξη» Σάμουελ Μπέκετ («Ευτυχισμένες Μέρες», μτφ. Θωμάς Συμεωνίδης)

Βλέπουμε τις «Ευτυχισμένες Μέρες» ως τραγικωμωδία για το «Θάρρος της Ζωής». Η Γουίνι καθηλωμένη σε έναν καμμένο λόφο, κάτω από φλογισμένο φως, δεν εγκαταλείπει, δεν αφήνει την απόγνωση να την καταβάλλει. Από κάθε της χειρονομία, από κάθε της σκέψη και λέξη, από κάθε της ανάσα και ήχο αναβλύζει το πάθος για ζωή. Το βίωμα της καταστροφής και του θανάτου, το βίωμα της απώλειας του αγαπημένου προσώπου συντελούν στην καθήλωση της. Ωστόσο, το αίτημα για ανθρώπινη επαφή, για συνύπαρξη, τρυφερότητα και ζεστασιά, είναι αγωνιώδες και διαρκές. Περνά από όλο το φάσμα των ανθρώπινων καταστάσεων: ο φόβος και η αγωνία, η ελπίδα και η πίστη, το πάθος και το πένθος, η ηδονή και η οδύνη, τη συντροφεύουν ως την έρημο του «εγώ», ως τη σπαραχτική και απόλυτη μοναξιά της. Με υλικά της τη μνήμη του έρωτα και την επίγνωση του θανάτου, η Γουίνι επιμένει, συνδέεται με τη σπίθα της ζωής, προσπερνά τους φραγμούς της οδύνης, αποκαλύπτοντας την όψη του αγωνιζόμενου ανθρώπου στην εσχατιά του κόσμου. Ακόμα και στο σημείο αυτό η ζωή εξακολουθεί να έχει νόημα.

eutuxismenesmeres texnesplus2

Στη σκηνή μαζί με τη Γουίνι, ένας υπερβατικός συνομιλητής. Η συμβολική παρουσία του σκηνικού Άλλου. Μία περφόρμερ, ένας άνθρωπος, ίδιος και διαφορετικός, οικείος και ξένος. Με τη φωνή και το σώμα, την ανάσα και τον ήχο συνομιλεί με τη Γουίνι, διανύοντας μαζί της το δύσκολο ταξίδι προς την ανθρώπινη επαφή. Ύστατο αίτημα, η ανθρώπινη εγγύτητα...

Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές της παράστασης:
Μετάφραση: Θωμάς Συμεωνίδης
Σκηνοθεσία – σκηνική εγκατάσταση – επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική επί σκηνής: Έλλη Ιγγλίζ
Ηχογραφημένη μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ζωγραφική πίνακα: Ηλίας Παπανικολάου
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς
Photo credits: Αντωνία Κάντα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Ηθοποιοί: Ανέζα Παπαδοπούλου, Έλλη Ιγγλίζ

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο www.simeiomiden.gr

INFO
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, Λεωνίδου 12 (πλησίον μετρό Μεταξουργείου)
Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Τετάρτη 26/2/2020, στις 21.00.
Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στις 21.00. Διάρκεια: 75΄
Πληροφορίες-Κρατήσεις Θέσεων: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ,
ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Ηλεκτρονική Προπώληση: Viva.gr (Ισχύουν προσφορές)
https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-attis/eutixismenes-meres/

« Κι η γολέττα εξηκολούθει ακόμη να βολτατζάρη εις τον λιμένα, κι ο μικρός βοσκός εξηκολούθει να φυσά τον αυλό του εις την σιγήν της νυκτός. Κι η φώκη καθώς είχεν έλθει έξω εις τα ρηχά, ηύρε…

Κι έμελλε ο γέρων ούτος ναυτικός να ίδη όλην την φοβεράν, την δαιμονιώδη πομπήν, όλων των στοιχείων τ' αυρανού, των ανέμων, των κυμάτων κι έμελλεν να… Και το παράθυρον προ μιας στιγμής είχε κλεισθή. Και αν μίαν μόνον στιγμήν ηργοπόρει, ο σύζυγός της Πολυλογούς θα έβλεπε τον άνθρωπον να… Και βαθειά, εις την σιωπή της νυκτός, τίποτε άλλο δεν ηκούσθη, ειμή το λάλημα του νυχτερινού πουλιού, και το άσμα μιας τελευταίας συντροφιάς ναυτικών, μελλόντων ν'αναχωρήσωσιν αύριον… Και μετά ημίσειαν ώραν, η Καραβοκυρού, βρεγμένη ακόμη ολίγον, ευρέθη πλαγιασμένη δίπλα εις την εστίαν, εις το πλάγι του συζύγου της. »

Μια παράσταση που αναδεικνύει το μεταφυσικό και απόκοσμο στοιχείο στο έργο του Παπαδιαμάντη. Η παράσταση παντρεύει τρεις τεχνικές του θεάτρου ( αφήγηση, υποκριτική και θέατρο κούκλας). Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο αφηγητής που εκφράζεται μέσω των εφτά ηθοποιών. Είναι άχρονος, αιώνιος, παντογνώστης των γενομένων. Αυτός κινεί τα νήματα της ιστορίας. Κουβαλά τις μνήμες και τις εικόνες του παρελθόντος και αυτός επιλέγει πότε θα τις ζωντανέψει ενώπιον του κοινού. Όλη η παράσταση λοιπόν είναι μια αφήγηση της ίδιας στην ουσία ιστορίας. Ένα πέρασμα από αυτή την ζωή του καθενός από τους ήρωες των διηγημάτων και κατ' επέκταση του καθενός από όλους εμάς.

papadiamadis texnesplus2

Κι εκεί έγκειται η διαχρονικότητα του Παπαδιαμάντη. Τα διηγήματα του γραμμένα σε μια ξένη σε εμάς γλώσσα αλλά τόσο οικεία τελικά, σα να είναι γραμμένη στο γονίδιο μας πριν γεννηθούμε. Ερχόμαστε πιο κοντά στις ρίζες μας, στις ρίζες αυτού του τόπου.

Οι ήρωες του θα γεννηθούν, θα ζήσουν, θα ξεπεράσουν δυσκολίες και εμπόδια, θα πάθουν και θα πεθάνουν. Ο κύκλος της ζωής παρουσιάζεται στο έργο του ως κάτι το απολύτως φυσικό. Κι ο θάνατος που κυριαρχεί, δεν έχει δραματικό χαρακτήρα. Είναι η φυσική κατάληξη. Η ζωή συνεχίζεται. Ύστερα υπάρχει η στενή σχέση ανθρώπου και φύσης. Οι άνθρωποι γεννιούνται και μεγαλώνουν, ερωτεύονται σιμά στη φύση. Ζουν από την φύση. Και κάποτε σβήνουν στην αγκαλιά της. Έννοιες διαχρονικές, παντοτινές. Άλλες ξεχάστηκαν στο πέρασμα των χρόνων, άλλες είναι ακόμα ζωντανές. Όσο ο άνθρωπος και η ζωή…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Νίκος Κρίκας
Σχεδιασμός/Κατασκευή κούκλας: Χάρτινο Φεγγάρι Θέατρο Κούκλας
Κοστούμια: Μπέσσυ Χαϊκάλη
Επιμέλεια Μουσικής: Μπέσσυ Χαϊκάλη

ΠΑΙΖΟΥΝ ( ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ)

Βιργινία Μιχαήλ
Ιορδάνης Καλέσης
Φαίδρα Παπανικολάου
Νίκος Κρίκας
Δήμητρα Μπάσιου
Μπέσσυ Χαϊκάλη

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Προγραμματισμένη πρεμιέρα: 21/2/2020 για 8 παραστάσεις

Στο θέατρο Μπιπ / Αγ. Μελετίου 25 Κυψέλη
Κάθε Παρασκευή στις 21.15
Διάρκεια 90’ / τιμή εισιτηρίων γενική είσοδος 10 ευρώ, φοιτ 8
Ανέργων - ΣΕΗ 5 ευρώ.
Στόχος της παράστασης είναι να ταξιδέψει κι εκτός Θεάτρου

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Οι Στρατιώτες» τη Δευτέρα 2 Μαρτίου και την Τρίτη 3 Μαρτίου στις 21:00  στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης..

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Κυριακή 1 Μαρτίου  και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

Μετά το Κυψέλη – New Kids On the Block (Φεστιβάλ Αθηνών, 2019) και την Ιταλική Νύχτα του Ödön von Horvath (Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας, 2019), ο Παντελής Φλατσούσης παρουσιάζει το έργο του J.M.R. Lenz Οι στρατιώτες (1776) στον Ειδικά Διαμορφωμένο Υπόγειο Χώρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης από 17 Φεβρουαρίου 2020. Πρόκειται για ένα έργο που παίζεται σπάνια, ενώ η συγκεκριμένη παράσταση αποτελεί μόλις την δεύτερη παρουσίασή του στην Ελλάδα. Πιο δημοφιλής διεθνώς είναι η ομώνυμη όπερα του Bernd Alois Zimmermann (Die Soldaten / Οι στρατιώτες, 1965).

Γνήσιος εκπρόσωπος του νεανικού, επαναστατικού λογοτεχνικού κινήματος της εποχής Θύελλα και Ορμή (Sturm und Drang), ο Lenz, που σώζεται από τη λήθη σε μεγάλο βαθμό χάρη στην νουβέλα του Büchner Λεντς (1835), γράφει τους Στρατιώτες λίγο πριν τη Γαλλική Επανάσταση, σε μια ιστορική στιγμή που ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα αλλαγής ενώ οι κοινωνικές ισορροπίες διαταράσσονται δραστικά.

Η νεαρή κόρη εμπόρου Marie Wesener επιδιώκει σεξουαλικές σχέσεις με τους αριστοκράτες στρατιώτες με σκοπό να ανέλθει κοινωνικά. Οι στρατιώτες εκμεταλλεύονται την προθυμία της νεαρής κοπέλας χωρίς, όμως, να επιθυμούν κάποια σοβαρότερη δέσμευση μαζί της, με αποτέλεσμα το στιγματισμό της στην τοπική κοινωνία. Στους Στρατιώτες ο Λεντς επικρίνει τόσο την κυρίαρχη την εποχή που γράφεται το έργο αριστοκρατία, όσο και το ιδεώδες της κοινωνικής ανέλιξης που εναγκαλίζεται η αστική τάξη.

Πώς μπορεί όμως αυτό το «ειρωνικό και βίαιο μελόδραμα» του 1776, που ο ίδιος ο Lenz θεωρούσε κωμωδία, να αφορά το σήμερα;

Θίγοντας θέματα που αναδύονται ανάγλυφα στο κείμενο των Στρατιωτών, όπως οι ανταγωνιστικές σχέσεις ατόμου–συνόλου, οι δυνατότητες κοινωνικής αναρρίχησης αλλά και η σεξουαλική εκμετάλλευση και η θέση της γυναίκας, η παράσταση του Παντελή Φλατσούση επιχειρεί να φωτίσει τον μηχανισμό της ηθικής και υλικής εξόντωσης η οποία επιφυλάσσεται στα λιγότερο προνομιούχα μέλη ενός κοινωνικού συνόλου – άλλοτε αλλά και σήμερα. Γιατί σήμερα, στην εποχή της κρίσης που οι κοινωνικές ισορροπίες διαταράσσονται δραστικά και πάλι, αναρωτιόμαστε ακόμα πιο έντονα τι κόσμο άραγε πρόκειται να διαμορφώσουν οι εντεινόμενοι κοινωνικοί ανταγωνισμοί.

Συντελεστές:
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Παντελής Φλατσούσης
Δραματουργία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Ανρί Κεργκομάρ
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Επιμέλεια video: Γιάννης Gizmo Μπερερής
Σύμβουλος Δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Δρακοπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: SPECTRUM MAKE
Παίζουν: Βαγγέλης Αμπατζής, Αντώνης Αντωνόπουλος, Μάριος Κρητικόπουλος, Γιώργος Κριθάρας, Θεανώ Μεταξά, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Μάνος Στεφανάκης, Φοίβος Συμεωνίδης
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=XsBQW3YU90c
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Πρώτη παράσταση: Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Από Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου
Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
Διάρκεια: 85 λεπτά
Ειδικά Διαμορφωμένος Υπόγειος Χώρος
Εισιτήριο: 5-15 ευρώ

Πληροφορίες
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας),
Ταύρος, Τ.Κ. 177 78, Τηλ. 210 3418550 & 210 3418579
Facebook: ΊδρυμαΜιχάληςΚακογιάννης - Michael Cacoyannis Foundation
Twitter: @MCF_MCacoyannis
Instagram: @mcf.gr | Hashtag: #MCF
Youtube: MCacoyannisF

 

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Πώς να καταστρέψετε την ζωή σας»,  την Τετάρτη 11 Μαρτίου στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη  σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Τρίτη 10 Μαρτίου  και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

 

«Πώς να καταστρέψετε την ζωή σας»

Θέατρο Τζένη Καρέζη

4,11 και 18 Μαρτίου στις 21.15

Σκηνοθεσία: Βασιλική Ανδρίτσου

Ερμηνεία: Γιώργος Ηλιόπουλος

4ος χρόνος ξεκαρδιστικής «καταστροφής»!

Η παράσταση που τόσο πολύ αγάπησε το κοινό και η κριτική επιστρέφει για 4η χρονιά για 3 τελευταίες «καταστροφικές» παραστάσεις στις 4, 11 και 18 Μαρτίου στις 21.15 στο θέατρο Τζένη Καρέζη.

Ο ηθοποιός Γιώργος Ηλιόπουλος με καταιγιστικούς ρυθμούς ζωντανεύει στη σκηνή ένα σύμπαν 30 χαρακτήρων καταφέρνοντας να ζωντανέψει σκηνικά την ιστορία του ήρωα που σε πολλές στιγμές του θα μας θυμίσει τον εαυτό μας.

Η παράσταση είναι ένα απολαυστικό ταξίδι στον ανδρικό τρόπο σκέψης , μια ξεκαρδιστική διαδρομή στην ψυχοσύνθεση του συγχρόνου άνδρα και στον τρόπο που διαχειρίζεται τα αισθήματα του.

Ο Γιώργος είναι ένας σημερινός άνδρας που επιτέλους βρίσκει την γυναίκα των ονείρων του. Μετά από πολλές περιπέτειες καταφέρνει να είναι μαζί της και τη στιγμή που πρέπει να κάνει το μεγάλο βήμα από μια λάθος στροφή του μυαλού τα τινάζει όλα στον αέρα… Πλέον πρέπει να αντιμετωπίσει το χαμό που δημιούργησε …

Το χιούμορ και η συγκίνηση εναλλάσσονται με κινηματογραφικούς ρυθμούς μιας που οι αναφορές του ήρωα είναι κινηματογραφικές και οι ρυθμοί στην παράσταση που έχει στήσει η Βασιλική Ανδρίτσου είναι κινηματογραφικοί. Oι μουσικές επιλογές και το set up της παραστάσεις έχουν άμεσες επιρροές από το σινεμά. Άλλωστε ο υπότιτλος, δανειζόμενος μια σκέψη του ήρωα είναι : Αν η ζωή σου ήταν ταινία, ποια θα ήθελες να ήταν;

Ταυτότητα παράστασης

«Πώς να καταστρέψετε την ζωή σας»

Σκηνοθεσία: Βασιλική Ανδρίτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλού Κατσαφάδου

Γραφιστικά: Θοδωρής Σαράφης

Επικοινωνία: Μαριλένα Θεοδωράκου

Ερμηνεία: Γιώργος Ηλιόπουλος

Πού: Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ακαδημίας 3, Αθήνα, τηλ. 210 3636144, www.theatrotzenikarezi.com

Έναρξη παραστάσεων: Τέταρτη 4 Μαρτίου 2020 στις 21.15 και στις 11 και 18 Μαρτίου στις 21.15
Διάρκεια παράστασης: 1ώρα και 40 λεπτά (με διάλειμμα)

Εισιτήρια: 12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο άνω των 65, ανέργων, ΑΜΕΑ)

Προπώληση: viva.gr

Trailer παράστασης https://youtu.be/-0y2zMaVs_g  

«Έφυγε» σε ηλικία 88 ετών μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Αττικόν» ο αγαπημένος ηθοποιός Κώστας Βουτσάς. 

Από τους πρώτους που ανακοίνωσαν την τραγική είδηση ήταν η ηθοποιος Χριστίνα Αλεξανίαν με ανάρτησή της στο Facebook.

Tο πραγματικό όνομα του Κώστα Βουτσά ήταν Κώστας Σαββόπουλος. Λίγο πριν μπει επισήμως στον χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου όμως ένας παραγωγός τού εξήγησε ότι έπρεπε να αλλάξει το επίθετό του και έτσι επέλεξε το παρατσούκλι του παππού του που τον φώναζαν Βουτσά επειδή ήταν βαρελοποιός. Με αυτό το επώνυμο έμελλε να γράψει λαμπρή ιστορία.

Τούς πρώτους του ρόλους τούς έπαιξε στη Θεσσαλονίκη, σε τοπικές σκηνές της πόλης. Στην Αθήνα ήρθε σε ηλικία 21 ετών. Συμμετείχε αρχικά σε κάποιες παραστάσεις του θεάτρου «Ακροπόλ». Λίγο αργότερα μπήκε στη ζωή του ο κινηματογράφος. Έκανε την παρθενική του εμφάνιση το 1953 στην ταινία «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» για να ακολουθήσουν, το 1961, οι συμμετοχές του στις ταινίες της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ «Η Αλίκη στο Ναυτικό» του Αλέκου Σακελλάριου και «Ο Σκληρός Άνδρας» του Γιάννη Δαλιανίδη. 

Κάπου εκεί ξεκινά η απογειωτική του πορεία και έρχονται οι μεγάλοι πρωταγωνιστικοί ρόλοι, εκείνοι που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους κορυφαίους και πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της γενιάς του. Ποιο ρόλο του να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις 70 συνολικά ταινίες στις οποίες έπαιξε ; Τον μικροαστό στο «Ανθρωπάκι» που προσπαθούσε να ισορροπήσει μεταξύ γυναίκας και μάνας, τον νιόπαντρο μαμάκια στη «Νύχτα Γάμου», τον ποδοσφαιριστή Μασούρο στο «Μια κυρία στα μπουζούκια», τον ψεύτικο κύριο Ράμογλου στο «Κορίτσια για φίλημα», τον τεμπέλη γιο στη «Χαρτοπαίχτρα», τον Άραβα – γιαλαντζί στον «Ξυπόλητο Πρίγκηπα» ή τον μπουζουκσή Κώστα Πίττουρα στις «Θαλασσιές τις Χάντρες»…

Δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει στο θεάτρο τελευταία του παράσταση ήταν «Η Σταχτοπούτα» που φιλοξενεί τον φετινό χειμώνα το θέατρο «Μπρόντγουαιη».

 Ο Κώστας Βουτσάς έχει τρεις κόρες- τη Σάντρα από τον γάμο του με την Έρρικα Μπρόγιερ, την ηθοποιό Θεοδώρα και τη Νικολέττα από τον γάμο του με την Θεανώ Παπασπύρου και έναν γιό, τον τετράχρονο Φοίβο, από τον γάμο του το 2016 με την ηθοποιό Αλίκη Κατσαβού.

 

Mε καίει που συνηθίσαμε τα τέρατα

που η χυδαιότητα πια είναι μια γνώμη

που ο ρατσισμός έγινε όπλο στα χέρια δήθεν αδικημένων

που η αναθεώρηση της ιστορίας βολεύει

που οι καφενειακού τύπου ρήτορες απέκτησαν κοινό

που οι κραυγές για βοήθεια μετατράπηκαν σε αστικό ηχοτοπίο

που να τρέξεις μακριά από τη χώρα σου για να σωθείς θεωρείται έγκλημα γιατί δεν ζήτησες πρώτα την άδεια

που το διαίρει κ βασίλευε ακόμη “πιάνει” και η δουλίτσα γίνεται από μόνη της

που ακόμα να καταλάβουμε ποιοί στήνουν το παιχνίδι

που ακόμη να παραδεχτούμε ότι μας κοροϊδεύουν και το παιχνίδι είναι στημένο για

να κερδίζουν οι λίγοι εκλεκτοί

που η μετάθεση ευθύνης είναι μια κάποια λύση

που η παράνοια νικάει τη λογική

γιατί θεοποιήσαμε πραγματικούς εγκληματίες, τους δώσαμε εύσημα και σκήπτρα

τους βάλαμε μπροστάρηδες

συνταχθήκαμε με τις φωνές τους

βρήκαμε ένα σάπιο λιμάνι να αράξουμε

και τι μας νοιάζει για τους άλλους, εμείς να μαστε καλά

αν χρειαστεί θα γίνουμε και μισάνθρωποι και ρατσιστές και σεξιστές και ομοφοβικοί και οπισθοδρομικοί προς ΘΕΟΥ όμως δεν θα γίνουμε και αντιδραστικοί.

Για το φως ήθελα να μιλήσω.

τι στο διάολο κάνουμε;

Αυτό με καίει περισσότερο

«Οι γειτονιές του κόσμου»

του Γιάννη Ρίτσου

Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Κάθε Τετάρτη στις 20.30

Μια ξεχωριστή βραδιά αρχίζει. Ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να γιορτάσει την «ασημένια» επέτειό του. Ο άνδρας γυρίζει το βράδυ από τη δουλειά και βρίσκει το τραπέζι στρωμένο, κρασί στα ποτήρια, ρομαντική μουσική  και τη γυναίκα του ξαπλωμένη στον καναπέ, ακίνητη, με κλειστά μάτια.  Ένα κομμάτι από το γλυκό λείπει… Μια «Τάρτα ροδάκινο», τόσο γλυκιά και τόσο επικίνδυνη, κρύβει το μυστικό μιας παράξενης γιορτής, μιας συνηθισμένης ζωής  γεμάτης έρωτα, πάθος, ζωή, θάνατο, ψέματα και  αποκαλύψεις.

Στο θεατρικό του Μηνά Βιντιάδη, η Άννα Αδριανού είναι η Γυναίκα που θέλει να δραπετεύσει από τη μεταξένια φυλακή της για ν’ ανακαλύψει την αλήθεια της…

tartarodakino texnesplus2

Πόσο μακριά θα φτάσει; Στον ρόλο του Άνδρα (θύτη, ή μήπως θύματος;) ο Δημήτρης Μαζιώτης.

Κείμενο: Μηνάς Βιντιάδης
Σκηνοθεσία: Μανώλης Ιωνάς
Σκηνικά-Κουστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Αγγελοπούλου
Μουσική επιμέλεια: Βασίλης Κωνσταντουλάκης
Διεύθυνση παραγωγής: Ευαγγελία Βασιλείου
Παραστάσεις: 23,24 Mαρτίου, ώρα 21.00
Διάρκεια παράστασης: 75΄ (Χωρίς διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων: 13 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (άνεργοι, ΑμεΑ, 65+)

Θέατρο Αμαλία

Διεύθυνση: Αμαλίας 71, Θεσσαλονίκη 546 40

Τηλέφωνο: 231 084 2509

Την τελευταία της πνοή άφησε, λίγο πριν τις έξι το απόγευμα, σε ηλικία 89 ετών, η μεγάλη Ελληνίδα ποιήτρια Κική Δημουλά η οποία, το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν, σε ιδιωτικό θεραπευτήριο των Αθηνών, με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα.
 
Η Κική Δημουλά γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα όπου κι έζησε. Παντρεύτηκε τον πολιτικό μηχανικό και ποιητή 'Αθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος επί 25 χρόνια. Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2015 αναγορεύτηκε σε επίτιμη διδάκτορα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες - αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά,ιταλικά, σουηδικά κ.ά.
 
Το πολυβραβευμένο έργο της έχει μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες και τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις που ξεκινούν από το 1972, με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Το λίγο του κόσμου». Με το ίδιο βραβείο τιμήθηκε το 1989 για τη συλλογή της «Χαίρε ποτέ» και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή «Η εφηβεία της λήθης». Το 2001 τής απονεμήθηκε το Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της, και Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής, από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
 
Το 2009, τιμήθηκε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας, ενώ το 2010 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.
 
Το 2010, με την ευκαιρία της βράβευσης της με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του ποιητικού και του πεζού έργου της η Κική Δημουλά έγραψε αυτοβιογραφούμενη:
 
«Ένα βιογραφικό σημείωμα πρέπει, αφού γραφτεί, να μείνει επ' αρκετόν καιρό κρεμασμένο στον αέρα από ένα τσιγκέλι αυστηρότητας, ώστε να στραγγίξουν καλά τα στερεότυπα, οι ωραιοποιήσεις, η ρόδινη παραγωγικότης και ο πρόσθετος ναρκισσισμός, πέραν εκείνου που ενυπάρχει στη φύση μιας αυτοπαρουσίασης. Μόνον έτσι βγαίνει το καθαρό βάρος: το ήθος που επέβαλες να τηρεί η προσπάθειά σου.Τα πόσα βιβλία έγραψε κανείς, πότε τα εξέδωσε, ποιες μεταφράσεις τα μεταναστεύουν σε μακρινές ξένες γλώσσες και ποιες διακρίσεις τα χειροκροτούν είναι τόσο τρέχοντα, όσο το να πεις ότι μέσα σ' έναν βαρύτατο χειμώνα υπήρξαν και κάποιες μέρες με λαμπρή λιακάδα. Ωστόσο, επειδή αυτό είναι το υλικό της πεπατημένης, που δεν μπορεί να συνεχίσει τη χάραξή της με συνεσταλμένες καινοτόμες επιφυλάξεις, γεννήθηκα στην Αθήνα το 1931. Η παιδική ηλικία πέρασε χωρίς να αναδείξει το «παιδί θαύμα». Το 1949, τελειώνοντας το Γυμνάσιο, υπέκυψα εύκολα στο «πρέπει να εργαστείς», και εργάστηκα στην Τράπεζα της Ελλάδος είκοσι πέντε χρόνια. Ανώτερες σπουδές: η μακρά ζωή μου κοντά στον ποιητή 'Αθω Δημουλά. Χωρίς εκείνον, είμαι σίγουρη ότι θα είχα αρκεστεί σε μια ρεμβαστική, αμαθή τεμπελιά, προς την οποίαν, ίσως και σοφά, ακόμα ρέπω. Του οφείλω το λίγο έστω που της ξέφυγα, την ατελή έστω μύησή μου στο τι είναι απλώς φωνήεν στην ποίηση και τι είναι σύμφωνον με την ποίηση, του οφείλω ακόμα την πικρότατη δυνατότητα να μπορώ σήμερα, δημόσια, να τον μνημονεύω εις επήκοον της πολυπληθούς λήθης.
 
Αυταπαρνητική, παραχωρήθηκα στο ρόλο της μητέρας και με τρυφερή γενναιότητα άκουσα να προσφωνούμαι «γιαγιά». Κυλώ τώρα με ψυχραιμία και χωρίς βλέψεις διαιωνίσεως μέσα σ΄ αυτές τις νέες παρακαμπτήριες του αίματός μου. Κυλώ και, όσο πλησιάζω στις εκβολές, όλο και ονειρεύομαι ότι θα μου πετάξει η ποίηση ένα σωσίβιο ποίημα. Δεν νιώθω δημιουργός. Πιστεύω ότι είμαι ένας έμπιστος στενογράφος μια πολύ βιαστικής πάντα ανησυχίας, που κατά καιρούς με καλεί και μου υπαγορεύει κρυμμένη στο ημίφως ενός παραληρήματος, ψιθυριστά, ασύντακτα και συγκεκομμένα, τις ακολασίες της με έναν άγνωστο τρόπο ζωής. Όταν μετά αρχίζω να καθαρογράφω, τότε μόνον, παρεμβαίνω κατ' ανάγκην: όπου λείπουν λέξεις, φράσεις ολόκληρες συχνά και το νόημα του οργίου, προσθέτω εκεί δικές μου λέξεις, δικές μου φράσεις, το δικό μου όργιο στο νόημα, ότι τέλος πάντων έχει περισσέψει από δικές μου ακολασίες με έναν άλλον, άγνωστο τρόπο ζωής. Τόσο μεταχειρισμένη και υπηρεσιακή είναι η ανάμειξή μου στη δημιουργία. Φύσει ολιγογράφος, εξέδωσα οκτώ ποιητικές συλλογές μέσα σε σαράντα πέντε χρόνια. Η σημασία τους είναι ακόμα συμβατική. Είναι γραμμένη στη λίστα αναμονής των μεγάλων επερχόμενων κυμάτων του μετα-κριτή χρόνου».
 
Πηγή: ΑΠΕ

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Μια μέρα χωρίς», την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου στις 17:30 στο Θέατρο Τέχνης 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη  σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την το Σάββατο 22/2 και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

«# MiaMeraXwris»:Μπήκαμε Στην Πρόβα Της Παράστασης Του Θεάτρου Τέχνης

MiaMeraXwris

Μια θεατρική παράσταση για τις εξαρτήσεις, σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ  

Απευθύνεται σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, από 12 χρονών
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Εύα Οικονόμου – Βαμβακά 


Στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν στο Υπόγειο το Νοέμβριο ανεβαίνει η νέα εφηβική παράσταση «Μια μέρα Χωρίς», υπο την αιγίδα του Δήμου ΑθηναίωνΔήμου Θεσσαλονίκης και του Υπ. Παιδείας με έγκριση του Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) του Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων. 

Πρόκειται για ένα νέο έργο που γράφτηκε κατά παραγγελία του Θεάτρου Τέχνης στην Εύα Οικονόμου-Βαμβακά- σταθερή συνεργάτη του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν με σημαντική εμπειρία στο εφηβικό θέατρο -  και πραγματεύεται το επίκαιρο θέμα της εξάρτησης.

Για την τελική διαμόρφωση του κειμένου καθοριστικές υπήρξαν οι συνεντεύξεις που δέχτηκαν να δώσουν έφηβοι, γονείς και θεραπευτές που συμμετέχουν στα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ με στόχο την αντιμετώπιση της εξάρτησης από το Ίντερνετ- μιας εξάρτησης που αθόρυβα αλλά εντόνως επιτακτικά καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο στις ζωές όλων μας. Και με αυτή την αφορμή, το έργο τοποθετεί στο κέντρο του, τους εν γένει μηχανισμούς της εξάρτησης και εξετάζει πώς αυτοί μπορούν να επηρεάσουν καθέναν και καθεμία από εμάς.  

Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι σε παιδιά ηλικίας 5-12 ετών το 78% χρησιμοποιεί το ίντερνετ, ενώ το ποσοστό ανεβαίνει στο 90% σε ηλικίες 10-12 ετών και φτάνει στο 95% σε ηλικίες άνω των 12 ετών. Τα παιδιά που έχουν εθιστεί στη χρήση του διαδικτύου ζουν απομονωμένα, κλείνονται στον εαυτό τους, δεν καλλιεργούν πραγματικές φιλίες, παρουσιάζουν φοβίες. Η πραγματική ζωή περνάει σε δεύτερο πλάνο. Η ασθένεια της εποχής μας λέγεται Fomo (Fear of Missing Out) δηλαδή το αίσθημα ανασφάλειας που μας δημιουργείται όταν παρακολουθώντας τα κοινωνικά δίκτυα διαπιστώνουμε ή μάλλον υποθέτουμε ότι οι άλλοι περνάνε καλύτερα από εμάς: είναι ομορφότεροι, πλουσιότεροι, εξυπνότεροι και σίγουρα πιο ευτυχισμένοι. Αυτή ακριβώς η ανασφάλεια επιτείνει την ανάγκη μας να δημιουργήσουμε με τη σειρά μας την ψευδαίσθηση μιας «υπέροχης ζωής», της ζωής που θα θέλαμε να είχαμε, ή πιο σωστά της ζωής που θα κερδίσει τα περισσότερα likes. Κι έτσι αφήνουμε την πραγματική ζωή να μας προσπεράσει, όσο σκηνοθετούμε τα στιγμιότυπα της διαδικτυακής μας ζωής. 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Άλεξ είναι ένα 16χρονό αγόρι. Μένει με τη μαμά του που δουλεύει πολύ. Πάρα πολύ. Ο Πέτρος, ο πατέρας του, είναι ένας πετυχημένος φωτογράφος με μια εμμονή: τα τυχερά παιχνίδια. Θα φτάσει να πουλήσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει προκειμένου να ανταπεξέλθει στις πιεστικές «υποχρεώσεις» του.  Και έτσι ο Αλεξ μεγαλώνει μόνος του.  Ψάχνει, όπως όλοι μας την αγάπη, την αποδοχή, τη συντροφιά. Μόνο που μάλλον την ψάχνει σε λάθος μέρος. Για μήνες πιστεύει ότι είναι ερωτευμένος με τη Λου  μια  ανερχόμενη blogger που προσπαθεί να υπερνικήσει τις δικές της ανασφάλειες και να ζήσει τη ζωή που της αξίζει. Και για να την κερδίσει θα ζητήσει βοήθεια από τον Αλέξανδρο94- ένα νεαρό άντρα που μπορεί να κερδίζει σε κάθε πίστα. Κι έτσι θα συνεχίζει να αγνοεί, τη Δομνίκη, το κορίτσι από το Β3 που εδώ και μήνες τον ακολουθεί προσπαθώντας κάτι να του πει…

Τι θα γίνει όμως όταν  η Λου επιμένει να συναντηθεί με τον  Αλεξανδρο94 ;

Τι ήχο κάνει το τζάμι όταν σπάει; Και τι συνέπειες έχουν οι πράξεις του διαδικτυακού κόσμου στον πραγματικό; 
Ο Πέτρος, η Λου, ο Άλεξ και η Δομνίκη, ο καθένας με τις δικές του εμμονές και εξαρτήσεις, με τις δικές του αδυναμίες και ανασφάλειες ψάχνουν να βρουν τη δύναμη να ζήσουν μια μέρα χωρίς όλα αυτά που βαραίνουν την ψυχή τους. Κι εμείς τους ακολουθούμε σε αυτό το μοναδικό ταξίδι απελευθέρωσης. 

Μετά την παράσταση γίνεται συζήτηση με τους ηθοποιούς πάνω στο θέμα του εθισμού, προκειμένου οι έφηβοι να εκφράσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που θα τους έχουν γεννηθεί με αφορμή το έργο  

Οι παράσταση θα παίζεται τις Κυριακές, από 3 Νοεμβρίου στις 17.30 μ.μ. στο Θέατρο Τέχνης - ΥπόγειοΠεσμαζόγλου 5, Αθήνα και πρωινές καθημερινές παραστάσεις για σχολεία από τον Νοέμβριο 2019 μέχρι την Κυριακή των Βαϊων 2020.
Η παράσταση παίζεται πρωινές καθημερινές στο θέατρο για σχολεία ή, αν προτιμάτε, μεταφέρεται εύκολα σε δικό σας χώρο (σε αίθουσα εκδηλώσεων). 


Η ειδική τιμή σε πρωινές παραστάσεις για σχολεία είναι 6€.  

ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ για ΟΜΑΔΕΣ - ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ: Εύα Στυλάντερ στα τηλέφωνα: 210- 8665144, 210-874657 (Δευτ-Παρ 9.30 π.μ-3.30 μ.μ), Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  
 

Η παράσταση που τόσο πολύ αγάπησε το κοινό και η κριτική επιστρέφει για 4η χρονιά για 3 τελευταίες «καταστροφικές» παραστάσεις στις 4, 11 και 18 Μαρτίου στις 21.15 στο θέατρο Τζένη Καρέζη.

Ο ηθοποιός Γιώργος Ηλιόπουλος με καταιγιστικούς ρυθμούς ζωντανεύει στη σκηνή ένα σύμπαν 30 χαρακτήρων καταφέρνοντας να ζωντανέψει σκηνικά την ιστορία του ήρωα που σε πολλές στιγμές του θα μας θυμίσει τον εαυτό μας.

Η παράσταση είναι ένα απολαυστικό ταξίδι στον ανδρικό τρόπο σκέψης , μια ξεκαρδιστική διαδρομή στην ψυχοσύνθεση του συγχρόνου άνδρα και στον τρόπο που διαχειρίζεται τα αισθήματα του.

Ο Γιώργος είναι ένας σημερινός άνδρας που επιτέλους βρίσκει την γυναίκα των ονείρων του. Μετά από πολλές περιπέτειες καταφέρνει να είναι μαζί της και τη στιγμή που πρέπει να κάνει το μεγάλο βήμα από μια λάθος στροφή του μυαλού τα τινάζει όλα στον αέρα… Πλέον πρέπει να αντιμετωπίσει το χαμό που δημιούργησε …

iliopoulos texnesplus2 1

Το χιούμορ και η συγκίνηση εναλλάσσονται με κινηματογραφικούς ρυθμούς μιας που οι αναφορές του ήρωα είναι κινηματογραφικές και οι ρυθμοί στην παράσταση που έχει στήσει η Βασιλική Ανδρίτσου είναι κινηματογραφικοί. Oι μουσικές επιλογές και το set up της παραστάσεις έχουν άμεσες επιρροές από το σινεμά. Άλλωστε ο υπότιτλος, δανειζόμενος μια σκέψη του ήρωα είναι : Αν η ζωή σου ήταν ταινία, ποια θα ήθελες να ήταν;

Ταυτότητα παράστασης
«Πώς να καταστρέψετε την ζωή σας»
Σκηνοθεσία: Βασιλική Ανδρίτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλού Κατσαφάδου
Γραφιστικά: Θοδωρής Σαράφης
Επικοινωνία: Μαριλένα Θεοδωράκου

Ερμηνεία: Γιώργος Ηλιόπουλος

Πού: Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ακαδημίας 3, Αθήνα, τηλ. 210 3636144, www.theatrotzenikarezi.com
Έναρξη παραστάσεων: Τέταρτη 4 Μαρτίου 2020 στις 21.15 και στις 11 και 18 Μαρτίου στις 21.15
Διάρκεια παράστασης: 1ώρα και 40 λεπτά (με διάλειμμα)
Εισιτήρια: 12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο άνω των 65, ανέργων, ΑΜΕΑ)
Προπώληση: viva.gr
Trailer παράστασης https://youtu.be/-0y2zMaVs_g

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «SEX»,  την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου στις 21:15. 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο και  μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει  την Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου  και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

Ένα χρόνο μετά την επιτυχημένη παρουσίαση της παράστασης «Ελέφαντας» η θεατρική ομάδα Παπαλάνγκι επανέρχεται στο θέατρο 104, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο “SEX” της Justine Del Corte.

Λίγα λόγια για το έργο

Ένα σπονδυλωτό κείμενο με κεντρικό άξονα το σεξ και τις εκφάνσεις του στη σύγχρονη κοινωνία του δυτικού πολιτισμού. Το σεξ ως κοινωνική υποχρέωση, το σεξ ως πολιτισμική υποχρέωση, το μη συναινετικό σεξ και το σεξ ως όργανο εξουσίας. Ανακύπτει το ερώτημα ως προς το ρόλο που επιτελεί το σεξ στην πραγμάτωση της ευτυχίας – όπως κι αν αυτή εννοείται σήμερα. Την δημιουργία απογόνων, την ένωση των ανθρώπων, δηλαδή του έρωτα, και την ηδονή με την οποία το σώμα λειτουργεί τρόπον τινά αυτόνομα και ίσως με αυτόν τον τρόπο να υπερβαίνει τον ψυχικό πόνο, και το βάρος της καθημερινότητας της πραγματικότητας. Ο χρόνος και ο τόπος που λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα αλλά και η ταυτότητα και η ηλικία των προσώπων είναι απροσδιόριστα ή ρευστά.

Το “SEX” παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Συντελεστές:
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Justine Del Corte
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αγγελική Κορρέ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Παντελής Βασιλόπουλος, Χρήστος Τσαβλίδης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Δήμος Βρύζας
ΣΚΗΝΙΚΑ: Νατάσα Δρούγκα, Ειρήνη Νταή, Γιούλη Σπυροπούλου
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Γιώργος Αντωνόπουλος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ελίνα Γιουνανλή
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Μαριάννα Παπάκη
ΠΑΙΖΟΥΝ: Ηλέκτρα Καρτάνου, Μαρία Κωνσταντά, Άγγελος – Προκόπιος Νεράντζης, Γιώργος Σαββίδης

Λίγα λόγια για την ομάδα

Η θεατρική ομάδα ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ δραστηριοποιείται από το 2011 με συντονιστή τον Τάσο Αγγελόπουλο. Στα χρόνια λειτουργίας της, η ομάδα έχει συνεργαστεί με ιστορικά σχήματα, όπως η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» στη Θεσσαλονίκη, το «Θέατρο Πόρτα» στην Αθήνα, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών και Ιωαννίνων, ενώ δραστηριότητές της έχουν φιλοξενηθεί από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και σε πολλά θέατρα στην Ελλάδα. Έχει συμμετάσχει στα «47α Δημήτρια» (Θεσσαλονίκη, 2012), στο «Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου» (Κιλκίς, 2015 και 2016), στις εκδηλώσεις «Θεσσαλονίκη – Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014», στο φεστιβάλ «BITEF Poliphony» (Βελιγράδι, Σερβία) και στο Prishtina International Theater Festival 2019 (Βραβείο Σκηνοθεσίας για την παράσταση Μοσκώβ Σελήμ – Τάσος Αγγελόπουλος). Ταυτόχρονα με τις θεατρικές παραστάσεις, η θεατρική ομάδα ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ ασχολείται με τον σχεδιασμό και την εκτέλεση θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων, ενώ διοργανώνει θεατρικά εργαστήρια για παιδιά, εφήβους και ενήλικές. Μετά την επιτυχία του

“Ελέφαντα”, η ομάδα επιστρέφει στην μικρή σκηνή του Θεάτρου 104 με ένα άγνωστο, στο ελληνικό κοινό, κείμενο της Justine Del Corte.
Περισσότερες πληροφορίες: www.papalangki.gr | FBpage: @papalangkitheatre
*Η παράσταση περιέχει σκηνές με γυμνό

Info
Τοποθεσία: Θέατρο 104 Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα (μετρό Κεραμεικός)
Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020, στις 21.15.
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15.
Πληροφορίες – Κρατήσεις: Τηλ : 210 3455020
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 12€, Φοιτητικό: 8€, Ατέλεια/Ανέργων: 5€
Προπώληση: viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-104/sex/

Το texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση  «Περηφάνια και Προκατάληψη» το Σάββατο 7 Μαρτίου  στις 18:00 ή στις  21:00 στο  Θέατρο Αλκυονίς.

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη like  σελίδα του texnes-plus στο facebook, σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο (καθώς και την παράσταση που επιθυμείτε π.χ Μαρία Παπαδοπούλου απογευματινή ή βραδινή)  και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Παρασκευή  6/3 και οι νικητές  θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

Οι ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ παρουσιάζουν στο Θέατρο Αλκυονίς τη διάσημη νουβέλα της Τζέιν Όστεν «Περηφάνια και προκατάληψη» σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη. Μία από τις πιο δυνατές ερωτικές ιστορίες όλων των εποχών παίρνει σάρκα και οστά για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή, σε πρωτότυπη διασκευή της ίδιας με τον Άρη Ασπρούλη. Στο ρόλο της Ελίζαμπεθ Μπέννετ η Ευγενία Δημητροπούλου. Μίστερ Ντάρσυ ο Δημήτρης Μοθωναίος. Πρωταγωνιστούν Αγησίλαος Μικελάτος, Ελεάννα Καυκαλά και ο Κώστας Φαλελάκης.

Η πλοκή

Η ανεξάρτητη Ελίζαμπεθ και η αθώα Τζέιν, οι μεγαλύτερες κόρες της οικογένειας Μπένετ, προσπαθούν να ανακαλύψουν την ευτυχία και τον έρωτα μέσα στους κοσμικούς κύκλους της επαρχιακής Αγγλίας. Όταν στην μικρή τους πόλη φτάνουν για διακοπές δύο νεαροί και πλούσιοι αριστοκράτες, ο υπερόπτης κύριος Ντάρσυ και ο πλούσιος φίλος του, κύριος Μπίνγκλεϋ, η μικρή κοινωνία της περιοχής αναστατώνεται και ανάμεσα στις οικογένειες που έχουν ανύπαντρες κόρες αναπτύσσεται έντονος ανταγωνισμός για το ποιες θα κερδίσουν τους δυο περιζήτητους γαμπρούς.

Ο περήφανος χαρακτήρας των ηρώων και οι κοινωνικές τους προκαταλήψεις, θα προκαλέσουν μια σειρά από παρεξηγήσεις, ματαιώσεις, αστείες και συγκινητικές στιγμές, πείσμα, μίσος, θυμό και απογοήτευση. Μέχρι τη στιγμή που η περηφάνια της μιας πλευράς και η προκατάληψη της άλλης υποχωρήσουν, μπροστά στον αληθινό, τον μεγάλο, τον ατόφιο έρωτα που γεννιέται όταν οι άνθρωποι συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους και μπορούν να παραδεχτούν τα αληθινά τους συναισθήματα.

Λίγα λόγια για το έργο

Το «Περηφάνια και Προκατάληψη» γράφτηκε το 1797 από την Τζέιν Όστεν σε ηλικία μόλις 22 ετών και παρόλα αυτά αποτελεί το δεύτερο σε σειρά δημοσίευσης έργο της, μετά το «Λογική και Ευαισθησία». Είναι το διασημότερο και επιδραστικότερο μυθιστόρημα της σπουδαίας βρετανίδας συγγραφέως, ωστόσο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1813, δηλαδή 16 χρόνια μετά τη συγγραφή του, καθώς δεχόταν συνεχώς την απόρριψη των εκδοτικών οίκων της εποχής. Ο πρώτος τίτλος -και πολύ προφητικός για την ίδια τη συγγραφέα και τις απορρίψεις που υφίστατο- ήταν «Πρώτες Εντυπώσεις».

Πέρα από κάθε ανάλυση, το «Περηφάνεια και Προκατάληψη» αποτελεί κυρίως μια σπουδή της μοίρας της γυναίκας σε μια κοινωνία όπως αυτή του 18ου αιώνα, οπού ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστεί κοινωνικά με ίσους όρους, δηλαδή ως άνθρωπος με κρίση, απόψεις και επιλογές, χαρακτηριστικά που αποδίδονταν αποκλειστικά στους άντρες.

Χαρακτηριστικότερο όλων το γεγονός ότι η ίδια η συγγραφέας αναγκαζόταν να υπογράφει τα περισσότερα από τα μυθιστορήματά της με αντρικό ψευδώνυμο για να βρίσκουν εκδοτικό αποδέκτη.

Μετάφραση - Σκηνοθεσία - Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη

Πρωτότυπη διασκευή για το θέατρο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Δραματολόγος: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου

Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Γιάννης Χριστοφίδης

Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση

Βοηθός Σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου

Βοηθός Σκηνογράφου: Έλενα Μπούγου

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Παραγωγή: Θεατρικές Σκηνές

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:

Ευγενία Δημητροπούλου

Δημήτρης Μοθωναίος

Αγησίλαος Μικελάτος

Ελεάνα Καυκαλά

Και ο Κώστας Φαλελάκης.

Θέατρο Αλκυονίς
Ιουλιανού 42-46,Πλ. Βικτωρίας
Τηλ.: 2169003309

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Οι Ψευδοεξομολογήσεις»,  το Σάββατο 29 Φεβρουαρίου στις 21:00  στο Studio Μαυρομιχάλη.

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη  σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου  και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

Ο Θεατρικός Οργανισμός «Νέος Λόγος» και το studio Μαυρομιχάλη θα παρουσιάσουν από τις 14 Δεκεμβρίου 2019, το αριστούργημα του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Μαριβώ, «Οι ψευδοεξομολογήσεις» σε μετάφραση Ανδρέα Στάικου και σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.

Για τους περισσοτέρους μελετητές του Μαριβώ, «Οι ψευδοεξομολογήσεις» συνιστούν από́ κοινού́ με «Το Παιχνίδι του Έρωτα και της Τύχης», τα αριστουργήματά́ του.

«Οι Ψευδοεξομολογήσεις», κωμωδία σε τρεις πράξεις και σε πεζό λόγο, παραστάθηκαν για πρώτη φορά το Σάββατο 16 Μαρτίου 1737. Έκτοτε παίχτηκε στα σαλόνια της εποχής, από την Κομεντί Φρανσέζ, στο θέατρο Odeon, καθώς και στις 16 Αυγούστου 1794, στην επίσημη επαναλειτουργία της Κομεντί Φρανσέζ. Από τότε, παραμένει σταθερά στο ρεπερτόριο. Για παράδειγμα, μόνον στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα (ως το 1956) μετράμε 562 παραστάσεις του έργου από την ιστορική γαλλική σκηνή της Κομεντί Φρανσέζ.

Όταν ανέβηκε το έργο στη σκηνή́, ο Μαριβώ ήταν 49 ετών. Είναι η τελευταία του μεγάλη (τρίπρακτη) κωμωδία. Πέντε χρόνια αργότερα, εκλέγεται στη Γαλλική́ Ακαδημία, και, εκτός από́ δυο μονόπρακτες κωμωδίες, στα 1744 και 1746 αντιστοίχως, δεν γράφει τίποτε άλλο για τη σκηνή́ και περιορίζεται στη συγγραφή́ «Στοχασμών» γύρω από́ ακαδημαϊκά́ ζητήματα. Κάτω απ’ αυτές τις συγκυρίες, «οι Ψευδοεξομολογήσεις» προσλαμβάνουν μια ιδιαίτερη σημασία στο έργο του, είτε το ήθελε ο ίδιος ο συγγραφέας, είτε όχι. Πρόκειται ουσιαστικά́ για έναν αποχαιρετισμό́ στη μεγάλη «ερωτική́ κωμωδία».

Η πλοκή των Ψευδοεξομολογήσεων είναι μία από τις καλύτερα δομημένες σε όλο το θέατρο του Μαριβώ. Βασίζεται κυρίως στις λιγότερο ή περισσότερο ψευδείς εξομολογήσεις του Ντιμπουά, και χωρίς τη μεγάλη επιδεξιότητα του συγγραφέα, θα ήταν δύσκολο να την παρακολουθήσουμε μέσα από τους πολυπληθείς μαιάνδρους της. Εάν μάλιστα συγκρίνουμε το έργο με το Παιχνίδι του Έρωτα και της Τύχης, βλέπουμε πως διαφέρουν σε ουσιαστικά σημεία, και αυτό συμβαίνει εν μέρει και εξαιτίας της ηλικίας του συγγραφέα.

Τα πρόσωπα της δράσης είναι αισθητά πιο ώριμα, ο γενικός τόνος είναι πιο σοβαρός, οι πρωταγωνιστές, η Αραμίνδα κυρίως, αλλά και ο Δοράντης, δεν έχουν τη νεανική δροσιά του «μνηστευμένων» του Παιχνιδιού, μα ούτε και αυτήν που διαθέτουν οι ερωτευμένοι και οι νεαρές χήρες που πλημμυρίζουν το θέατρο του Μαριβώ. Προβληματίζονται περισσότερο για τη ζωή, έστω και εάν ο έρωτας παραμένει γι' αυτούς μια μεγάλη, εξαιρετικά σημαντική υπόθεση, έχουν και άλλες ασχολίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται το χρήμα και οι οικονομικές τους υποθέσεις. Ο εξωτερικός κόσμος υπεισέρχεται στον χώρο της κωμωδίας με επιμονή. Η ζωή βρίσκεται ανάμεσα στους ήρωες, με τις απαιτήσεις της και οι καρδιές δεν είναι πλέον τόσο «ιδεατά» αγνές.

Το έργο του Μαριβώ, εξετάζει το πώς η βούληση, η κρίση και η σκέψη των ανθρώπων επηρεάζεται από ένα σύμπλεγμα πληροφοριών, φημών, ψευδών ή κατασκευασμένων ειδήσεων διαστρεβλώσεων και αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, με αποτέλεσμα να χάνουν την καθαρότητά τους και στο τέλος, να μην εκφράζουν πια τις πραγματικές μας επιθυμίες και την δική μας κοσμοθεωρία, αλλά κάτι που μας έχει επιβληθεί, κατορθώνοντας μάλιστα, να φαντάζουν σε μας, ως δικές μας επιλογές.

Φυσικά, για μια ακόμα φορά το όχημα που χρησιμοποιεί ο Μαριβώ για να αναπτύξει αυτό το πολύ σοβαρό θέμα είναι ο έρωτας και η κωμωδία.

Αν μπορούσε κάποιος να διαβάσει το έργο, μη γνωρίζοντας τίποτα για τον Μαριβώ, ποια εποχή έχει γραφτεί και ποιοι χαρακτηρισμοί έχουν επικρατήσει από τους ειδικούς για τον συγγραφέα και τα έργα του, είναι σίγουρο πως από τη μία θα αναγνώριζε ένα σκοτεινό και σκληρό έργο και από την άλλη θα διέκρινε μια παιγνιώδη και κωμική διάσταση, με αποτέλεσμα, στο τέλος της ανάγνωσης να μην ξέρει αν θέλει να χαμογελά ή να προβληματιστεί ή και τα δύο μαζί ( κάτι μας λέει ότι ο Μαριβώ αυτό θα προτιμούσε...).

Και βέβαια, διαβάζοντας το συγκεκριμένο έργο του Μαριβώ, γραμμένο πριν από 282 χρόνια (!) και αναγνωρίζοντας στον πυρήνα του θέματα και καταστάσεις που μας απασχολούν εν έτει 2019, καταλαβαίνεις γιατί κάποιοι συγγραφείς θεωρούνται κλασικοί και παγκόσμιοι. Και ο Μαριβώ είναι φυσικά ένας από αυτούς. Και το συγκεκριμένο έργο, ένα από τα 2 ή 3 έργα του, που του εξασφάλισαν μια περίοπτη θέση σε αυτή την μικρή λίστα των κλασικών.

Συντελεστές
Μετάφραση : Αντρέας Σταίκος
Σκηνοθεσία : Φώτης Μακρής
Σκηνικά – Κοστούμια : Μαντώ Ψυχουντάκη
Φωτισμοί : Νίκος Βλασσόπουλος
Μουσική επιμέλεια – Κίνηση: Στέλλα Κρούσκα
Παίζουν: Νίκος Αργυριάδης, Γιάννης Δαμάλας, Κωνσταντίνος Ελματζίογλου, Στέλλα Κρούσκα, Φώτης Μακρής, Πάνος Ξενάκης, Στέλλα Παπαδημητρίου, Στεφανία Σαμαρά
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Από 14 Δεκεμβρίου 2019.
Κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00

Τιμές εισιτηρίων
Κανονικό : 12 ευρώ
Φοιτητικό, κάτω των 25 ετών, άνω των 65 : 10 ευρώ
Άνεργοι, ατέλειες : 8 ευρώ

ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΝΕΟΣ ΛΟΓΟΣ
Studio Μαυρομιχάλη
Μαυρομιχάλη 134, Τηλ. 2106453330
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
www.studiomavromihali.gr

Η διαπόμπευση το 2020 είναι μια μόνιμη απειλή και άρρωστη κατάσταση της κοινωνίας μας.
«Χθες» διαπομπεύτηκαν οι γονείς του παιδιού από τη Συρία, με την βοήθεια του Ιατροδικαστή και τους εισαγγελείς-δήμιους δημοσιογράφους και μετά «ω συγγνώμη λάθος». Δεν ξέρω ποιοι από τους δημοσιογράφους το λένε το «συγγνώμη λάθος», αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

«Προχθές» ήταν οι οροθετικές με τον υπουργό Λοβέρδο.
Γενικώς ζούμε σε μια χαβούζα με πολλά περιττώματα που δεν τα έχουμε καθαρίσει.
Ο στόχος πάντως επετεύχθη: Φόβος, ρουφιανιλίκι, τιμωρία (για να μην ξεχνάμε και την υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου).

Οι γονείς που χθες εύκολα θα μπορούσαν να έχουν δεχτεί λιντσάρισμα ήταν απλώς τυχεροί, ε!
Ας σκεφτούμε, κι ας αργήσουμε να «αντιδράσουμε» στα socialmedia. Δε θα μας χαλάσει να ψάξουμε κάτι πρώτα. Τα fakenews δεν είναι μόνο επικίνδυνα είναι συχνά και «φυτευτά» για να φτιάχνεται ένα κλίμα. Συνήθως κατά των αδυνάτων. Όχι πάντα, συνήθως! #eleos #fake_news

Και η σκηνή που περιγράφει καλύτερα το Mega δεν είναι το πρόγραμμά του….είναι ο αγιασμός του. Να τα λέμε αυτά. Θυμιατά, ευχές, παπαδαριά και ένας υπέρβαρος ιδιοκτήτης που τον κυνηγά ο μισός ποινικός κώδικας. Και ρωτώ εγώ. Το να είναι κανείς υπόδικος είναι τίτλος τιμής; Για όλους υπάρχει ένας μητροπολίτης να δώσει την ευχή του….του Πειραιώς είναι το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση. #mega

Mega συνέχεια… και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ σημείωσε πως ο ιδιοκτήτης κ.Ευάγγελος Μαρινάκης «χαρακτηρίζεται για την πληθωρική του αγάπη και την ευγένεια του ήθους του», ενώ προτρέποντας όλους τους συνεργάτες, να αισθάνονται μέλη μιας μεγάλης οικογένειας, εξέφρασε «θερμές ευχές για να αποβεί και πάλι το μεγάλο κανάλι ένας φάρος πολιτισμού, δημοκρατίας και ευστάθειας. Το έχουμε ανάγκη στη ζωή μας για να ενημερωνόμαστε σωστά, γιατί ο ενημερωμένος πολίτης είναι και ένας πραγματικός και αληθινός πολίτης». (Πηγή https://www.ekklisiaonline.gr/nea/agiasmos-sto-mega-channel-pireos-o-v-marinakis-charaktirizete-gia-tin-plithoriki-tou-agapi-ke-tin-evgenia-tou-ithous-tou/)

Να φτιάξουμε ένα δημοσιογραφικό επιτελείο που να κυνηγά την αλήθεια, την κόκκινη πάντα (όχι την αριστερή βρε μπαγάσικα)

Αλλά είναι να δίνεις και μια άφεση αμαρτιών γιατί… η Τζίνα μας η Μοσχολιού παραμένει το ιντι φλάμπουρο της πρωινής ζώνης του “μεγάλου καναλιού”. Οι φατσούλες της απέχθειας, η αγωνίστρια του κορρέκτ είναι είδωλο μας. Άκουσε τη (με mute τον ήχο της TV) #mega

Το είδαν και αυτό τα ματάκια μου… αποκριάτικη στολή ανύπαντρη γυναίκα…Σε τι φαλοκρατική κοινωνία ζούμε;  #gerontonori_made_in_Greece

Είπα την Κυριακή το βράδυ θα δω και εγώ το “Your Face Sounds Familiar” άντεξα μέχρι 3 τραγούδια… Η Μαρία Μπεκατώρου γιατί όταν είναι οι διαγωνιζόμενοι μπροστά από την επιτροπή τους κρατάει μ’ έναν τρόπο σαν να είναι έξω από την εντατική και μέσα χαροπαλεύει κάποιος αγαπημένος τους; Παιχνίδι είναι παιδιά ψυχραιμία. Επίσης θυμήθηκα τον Σταμάτη Φασουλή στο ρόλο του κριτή, ήταν ο μόνος διαβασμένος που είχε και δύο σωστές παρατηρήσεις να κάνει… #your_face_is_moufa

Είδα το “Χοιρινό νεφρό για την κατάθλιψη” στο Μικρό Γκλόρια και επιβεβαίωσα για μια ακόμη φορά πόσο σπουδαίους ηθοποιούς έχουμε στην Ελλάδα. Η Άννα Καλαϊτζίδου και ο Μιχάλης Συριόπουλος είναι υπέροχοι. Δείτε το!


Σε Γενικές Γραμμές. Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας! Η Γιώτα Δημητριάδη @Τεχνες-Plus, ο Γιάννης Καφάτος @Viewtag.gr και ο Γιάννης Παναγόπουλος @Fragilemag.gr φτιάχνουν μια λίστα μ’ όλα όσα άκουσαν, είδαν και σκέφτηκαν την εβδομάδα που πέρασε, βολτάροντας στην πόλη, διαβάζοντας πρωτοσέλιδα εφημερίδων, κουβεντιάζοντας μεταξύ τους, κοιτώντας βιτρίνες μαγαζιών, ακούγοντας μουσική και συμφωνώντας πως ο διάβολος στις λεπτομέρειες βρίσκεται.

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία