Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη  

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

Τέσσερις βαλίτσες, τέσσερα ζευγάρια ακουστικά και δύο ερωτευμένα ζευγάρια στη σκηνή του Studio Μαυρομιχάλη σηματοδοτούν από την πρώτη σκηνή του «Hyperspaceή αλλιώς…» της Δανάης Λιοδάκη, ένα αίσθημα αναμονής και προσμονής.  

-Να φύγουμε! 

-Να γυρίσουμε! 

Δύο επιτακτικές φράσεις, σαν σανίδες σωτηρίας, η πρώτη για ένα ζευγάρι που ζει σ’ ένα διαμέρισμα της Αθήνας και η δεύτερη για ένα άλλο ζευγάρι που μένει σε μια πόλη της Γερμανίας. Οι 28χρονοι ήρωες νιώθουν εγκλωβισμένοι στο ασφυκτικό παρόν και το δίλημμα είναι σκληρό: όμορφη και φτωχή ζωή στην πατρίδα ή άνεση και προοπτικές στο απρόσωπο εξωτερικό;  

Η μεγάλη επιτυχία του πρώτου θεατρικού κειμένου της Δανάης Λιοδάκη έγκειται στο γεγονός πως, αν και έχει δημιουργηθεί με τεχνική και μελέτη, ανήκει  μάλιστα στο είδος της πυκνής διαλογικής συμπλοκής, εντούτοις μοιάζει να έχει γραφτεί μια και έξω, σαν μια κραυγή για όλα όσα θέλει να πει η πολύπαθη γενιά των τριαντάρηδων.  

Μια γενιά που αναγκάστηκε να απογαλακτιστεί απότομα, να πατήσει στα πόδια της και πέρα από την καθημερινή μάχη του βιοπορισμού, να ικανοποιήσει όλες τις προσδοκίες που έστησαν οι μεγαλύτεροι πάνω της.  

Μια γενιά που ξενιτεύεται για ένα καλύτερο μέλλον και αν δεν το κάνει, φέρει ενοχές γι’ αυτό.  

Μια γενιά που βιώνει την κατάρριψη κάθε ιδεολογίας και ζει με σημαία της την αβεβαιότητα και τον φόβο. Ωστόσο, έχει ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί! «Τρυφερότητα είναι να είσαι εκεί για τον άλλον», θα πει μια εκ των ηρώων.  

Η ίδια η συγγραφέας υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, έχοντας μαζί της τέσσερις ταλαντούχους ηθοποιούς της νεότερης γενιάς που, είμαι σίγουρη, ότι θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. 

hyperspace 2texnes plus

 Ο λόγος για τους: Δάφνη Λαζαροπούλου, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Αντώνη Χρήστου και  Δημήτρη Τσιγκριμάνη. Με μια εντυπωσιακή αμεσότητα και μια αφοπλιστική ειλικρίνεια –κρατούν ακόμη και τα πραγματικά τους ονόματα- δημιουργώντας στον θεατή μια ζεστασιά, που αποδεικνύει ότι η απλότητα είναι η μεγαλύτερη αρετή.  

Δικαιώνοντας κατά κάποιο τρόπο και τη φόρμουλα του Στανισλάβσκι ότι η εκπαίδευση και η δουλειά πάνω στην παράσταση γίνεται η δουλειά του ηθοποιού πάνω στον εαυτό του. Μια διαλεκτική του κειμένου, απογυμνωμένου από τη σάρκα του, με τον ηθοποιό να ενσαρκώνει το πνεύμα του κειμένου. 

hyperspace 3texnes plus

Μια καλοδουλεμένη ομάδα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Λιοδάκη καταφέρνει να παρουσιάσει στο κοινό μια παράσταση με ροή, η οποία πάλλεται διαρκώς, εναλλάσσοντας τα συναισθήματα του κοινού.   

Μοναδική ένσταση κάποια σημεία, όπου όλοι μαζί εν χορώ επαναλαμβάνουν τις ίδιες φράσεις ή μονολογούν, δημιουργώντας μια σκηνική βαβούρα που δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητη.  

Το ίδιο συμβαίνει και με τη δεύτερη σκηνή της τέταρτης πράξης, που από γραφής μοιάζει πιο σχολική- ερασιτεχνική, προσθέτοντας στο έργο  μια μελούρα που δεν έχει ανάγκη.  

Τα σκηνικά και τα κοστούμια (Νικόλαος Καναβάρης), αντιπροσωπεύουν μέσα στη λιτότητά τους, το φτωχό θέατρο του Γκροτόφσκι.  

Εντυπωσιακή δουλειά έχει γίνει στους φωτισμούς της παράστασης που υπογράφει ο Γιώργος Αντωνόπουλος.  

Σημαντική και η συμβολή των: Χρυσηίς Λιατζιβίρη και Χριστίνα Σκλαβάκη στη κίνηση, κομβικής σημασίας στην παράσταση, αν σκεφτεί κάποιος ότι ανάμεσα στο αθηναϊκό και το γερμανικό διαμέρισμα δεν υπάρχουν χωρίσματα, οι τέσσερις ήρωες κινούνται ελεύθερα στον χωροχρόνο, εξού και ο τίτλος hyperspace (υπερδιάστημα). 

Δείτε το «Hyperspace ή αλλιώς…», μια ομάδα που αξιοποιεί το σημαντικότερο «όχημα» σε όλες τις μορφές και εκφάνσεις του θεάτρου, τον ηθοποιό και ένα κείμενο που χτυπάει απευθείας στο συναίσθημα.  

 hyperspace 4texnes plus

Extra tip: Σ’ ένα από τα τελευταία μου κείμενα στο texnes-plus, μ’ αφορμή αυτή την παράσταση, θα ήθελα να σας προτρέψω, αγαπητοί αναγνώστες, να «ψάχνετε» τις θεατρικές σκηνές της πόλης, καθώς κάπου εκεί υπάρχουν διαμαντάκια που όταν τα ανακαλύψετε, θα νιώσετε μια δικαίωση. Μη τρέχετε σαν κοπάδι πίσω από τσοπάνηδες, όπως οι πληρωμένες διαφημίσεις, τα τηλεοπτικά πρόσωπα και τα ψεύτικα αστεράκια.  

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία