Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Το καινούριο θεατρικό έργο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα «Οι κάτω απ΄τα αστέρια» έγινε παράσταση και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Πάτρα την προηγούμενη σεζόν, με επιτυχία. Ακολούθησε μια καλοκαιρινή περιοδεία σε νησιά, και τώρα έρχεται στο θέατρο Άλφα.Ιδέα για να μας ταξιδέψει νοσταλγικά στην εποχή της ηλικιακής αθωότητας και στη δεκαετία του ‘90.

Πρωταγωνιστές, τα δύο φερέλπιδα «Μπ» του ελληνικού θεάτρου, η Λίλα Μπακλέση και ο Κωνσταντίνος Μπιμπής. Λίγες ώρες πριν τη sold-out πρεμιέρα τους, συναντηθήκαμε στο φουαγιέ του θεάτρου για μια συζήτηση μ’ αφορμή τα εφηβικά μας καλοκαίρια, τα οποία, όπως φαίνεται, παραμένουν ζωντανά στη μνήμη μας…

Μια ιστορία γεμάτη εντάσεις, χιούμορ, χαρά, συγκίνηση και μουσική. Και όλα αυτά μέσα από μια διαφορετική σκηνοθετική προσέγγιση - παρουσίαση και μια έκπληξη που δεν μπορώ να σας αποκαλύψω… Σπεύσατε, αν θέλετε να βουτήξετε και εσείς στον έρωτα με εφηβική ορμή.

 mpaklesi mpimpis kato apo ta asteria texnes plus

Ποιοι είναι οι «Κάτω απ’τα αστέρια»;

Λίλα Μπακλέση: Είναι ο Νικολής κι η Μένια. Νομίζω κάθε ζευγάρι από 15 …

Κωνσταντίνος Μπιμπής: … μέχρι 65 και παραπάνω

Λίλα: … που ζει έντονες καταστάσεις, που ερωτεύεται, που απογοητεύεται, που τσακώνεται φοβερά (γελάει), που μέσα στη τραγικότητά του μπορεί να βγει και πολύ κωμικό. Νομίζω είμαστε όλοι.

Πως προέκυψε η συνεργασία αυτή; Γνωριζόσασταν από πριν;

Λίλα: Δεν γνωριζόμασταν. Δεν είχαμε δει ποτέ ο ένας τον άλλον στο θέατρο. Ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας, ο οποίος έγραψε το έργο είναι κοινός μας φίλος. Όταν έγραψε αυτό το έργο, είχε στο μυαλό του τον Κωνσταντίνο κι εμένα. Τον Φεβρουάριο του 2017 μας το έστειλε, το διαβάσαμε και δε νομίζω ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο. Έπρεπε να το κάνουμε.

Κωνσταντίνος: Δε γινόταν αλλιώς!

Λίλα: Δε γινόταν αλλιώς! Δεν είχαμε χρόνο, είχαμε κλείσει κι οι δυο πολλές δουλειές την επόμενη χρονιά.

Κωνσταντίνος: Tο συνηθίζουμε.

Λίλα: Αλλά αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε πρόβες, μπορεί να είχαμε 2 ώρες κενό; Θα κάναμε ένα δίωρο πρόβα. Κάπου στη μέση καταλάβαμε ότι χρειαζόμασταν κι έναν τρίτο άνθρωπο για να μας βοηθήσει στη σκηνοθεσία κι η Άρτεμις Γρύμπλα ήταν ο «από μηχανής θεός». Η παράσταση ξεκίνησε στην Πάτρα το, Μάιο και το καλοκαίρι πήγαμε μια μικρή περιοδεία σε διάφορα μέρη.Τώρα, ξεκινάμε στην Αθήνα.  

Γνωρίζοντας και τους δυο σας ο συγγραφέας, έχετε δει στοιχεία του χαρακτήρα σας στο κείμενο;

Κωνσταντίνος: Το έχει μπολιάσει.

Λίλα: Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία. Το αντιμετωπίζαμε πολύ προσωπικά, είχαμε μια εμπλοκή, είχαμε φτάσει σε ένα σημείο να μιλάμε και να προσπαθεί ο καθένας να υπερασπιστεί τον χαρακτήρα του. Αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο. Δεν είμαστε εμείς προφανώς είναι η Μένια κι ο Νικολής.

Κωνσταντίνος: Κι, ευτυχώς, θα έλεγε κάποιος.

Λίλα: Αλλά είμαστε κι εμείς, όμως.

Κωνσταντίνος: Φυσικά είμαστε κι εμείς, κι ο τρόπος που έχουμε επιλέξει να το σκηνοθετήσουμε είναι η μη σκηνοθεσία. Το «μη θέατρο». Οπότε εκ των πραγμάτων κι η υποκριτική μας είναι «μη υποκριτική» κατά κάποιον τρόπο. Οπότε δε μπορούμε παρά να είμαστε πολύ εμείς μέσα σε όλο αυτό.

Πόσο σας δυσκόλεψε να συν-σκηνοθετήσετε τους εαυτούς σας και γιατί το επιλέξατε;

Κωνσταντίνος: Δεν είναι εύκολο. Εγώ όσες φορές το βλέπω να συμβαίνει απορώ πως το κάνουν και κάποιοι πολύ γνωστοί ηθοποιοί. Είναι πολύ δύσκολο, απλώς με αυτό το έργο νιώσαμε πως δεν γινόταν αλλιώς. Διαβάζοντάς το, αισθανθήκαμε πως οποιοδήποτε σκηνοθετικό όραμα κάποιου τρίτου ο οποίος δεν συμμετείχε εξαρχής σε όλη αυτήν τη δική μας τρέλα , που διαβάζαμε το έργο, μιλάγαμε, κλαίγαμε, γελάγαμε λέγαμε τι ωραίο έργο, δε θα το έβλεπε όπως εμείς. Για αυτό έφερα την Άρτεμη, με την οποία τελειώσαμε μαζί τη σχολή του θεάτρου Τέχνης και κάνουμε τρία χρόνια μαζί σεμινάρια, είμαστε πολύ φίλοι, επειδή γνώριζα ότι θα μοιραστεί μαζί μας το ίδιο κλίμα και την ίδια τρέλα και, πραγματικά, συνέβη.

Λίλα: Να πω την αλήθεια εγώ το φοβήθηκα, αλλά ο Κωνσταντίνος, ο οποίος έχει την εμπειρία γιατί το έχει ξανακάνει με την Ομάδα Ιδέα μού είπε «μη φοβάσαι, πάμε να το κάνουμε». Στην τελική πρόβα συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικά βλέπω αυτήν τη στιγμή το θέατρο. Νιώθω σαν να είχα μυωπία και φόρεσα γυαλιά. Με τη σκηνοθεσία παίρνεις και μια ευθύνη. Βοήθησε το ότι είχαμε μια κοινή αισθητική με τον Κωνσταντίνο και δεν είχαμε και πολλές διαφωνίες. Αν σκηνοθετούσα κάτι μόνη μου θα με τρόμαζε, αλλά ήμασταν ομάδα. Μου άρεσε πολύ αυτή η διαδικασία το να δημιουργούμε όλοι μαζί. Ένα πλαίσιο που μετά γίνεται παράσταση. Ήταν καταπληκτική εμπειρία.

Πως αισθάνεστε από το τελικό αποτέλεσμα της παράστασης και τι αλλαγές έχουν υπάρξει για την παρουσίαση της στην Αθήνα;

Κωνσταντίνος: Μακάρι, να είχαμε την πολυτέλεια κάθε πρεμιέρα να γίνεται έτσι στην Αθήνα. Δεν την έχουμε, δυστυχώς, πάντα βρισκόμαστε στα τέλη του καλοκαιριού να πλακωνόμαστε στις πρόβες έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι και ποτέ η πρεμιέρα δεν έχει μια χαρά και μια αίσθηση πληρότητας. Αντίθετα, στην Αμερική αυτό συμβαίνει κατά κόρον. Πρώτα ετοιμάζουν την παράσταση, για κάποιο διάστημα την παρουσιάζουν στην περιφέρεια, παίρνουν feedback και στο τέλος καταλήγουν να κάνουν την πρεμιέρα τους. Στην Ελλάδα δεν το έχουμε καθόλου αυτό με αποτέλεσμα να μη θεωρείται πρεμιέρα. Εμείς με την παράσταση αυτή είμαστε πιο πλούσιοι σε εμπειρίες κι οι αλλαγές έχουν συμβεί μέσα μας. Είμαστε πιο έτοιμοι να το παρουσιάσουμε σε μάτια δημοσιογράφων, κριτικών, συναδέλφων.

Ανατρέξατε στις αναμνήσεις της ηλικίας των δεκαπέντε ετών που γνωρίζονται οι ήρωες του έργου;

Λίλα: O Tηλέμαχος δημιουργεί εικόνες. Με το που διάβασα το κείμενο η φαντασία μου το τοποθέτησε κάπου.

Κωνσταντίνος: Kι αυτό συμβαίνει και στο κοινό.

Λίλα: Ναι! Έρχονται και μας λένε αναμνήσεις εκείνης της ηλικίας ή της εποχής και βρίσκουν πολλά κοινά σημεία.

Κωνσταντίνος: Και σε εμάς και στο κοινό. Σε ένα σημείο του έργου της λέω «θυμάσαι που ήμασταν 16 χρονών και πηγαίναμε βαθειά για να κάνεις τις βουτιές σου και κρατιόμασταν και υπήρχε αμηχανία»… ποιος δεν το έχει ζήσει αυτό ειδικά στην Ελλάδα. Το κείμενο είναι γεμάτο συγκινησιακές μνήμες για εμάς.

Το έργο μιλά για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη για την τέχνης σας;

Κωνσταντίνος: Μα δεν έχω κάνει καμία παράσταση εκτός έρωτα, που να λέει κάτι άλλο (γέλια). Για τον έρωτα και τον θάνατο για αυτά συζητάμε.

Λίλα: Όταν πάμε για ποτό θα μιλήσουμε 5 λεπτά για την τέχνη, για καμία παράσταση που είδαμε ή κάποια ταινία και μετά θα μιλήσουμε για τον έρωτα, γιατί ό,τι έχουμε δει θα σε πάει κατευθείαν εκεί.

oi kato apo ta steria texnes plus

Τη θρυλική παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε ξανά;

Kωνσταντίνος: Κοίταξε, ναι όταν φτάσουμε στα 65 (γέλια). Πέρα από την πλάκα, προφανώς, κι έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι κάποια στιγμή θα κάνουμε μια επανεμφάνιση. Είναι μια παράσταση τόσο σκληρή, τόσο απαιτητική που φαντάσου, πέρυσι, πέρασαν δυο μήνες λόγω καλοκαιριού κι ενώ έξι χρόνια παίζαμε χρειάστηκαν πρόβες για να ξαναπαίξουμε. Οπότε δε θέλουμε να γίνει έτσι απλά για να γίνει. Θα πρέπει να το πιάσουμε από την αρχή σοβαρά. Θεωρώ πως θα χρειαστούν κάποια χρόνια απόστασης για να το ξαναπαρουσιάσουμε.  

Σας έχει συμβεί κάποια έντονη αντίδραση θεατή;

Κωνσταντίνος: Στην Πάτρα, αλλά δε θα μπορείτε να το γράψετε είναι σόκιν.

Λίλα: Δε μπορεί να γραφτεί ήταν από τα πιο αστεία πράγματα.

Κωνσταντίνος: Ας πούμε τη στιγμή που γίνεται μια αποκάλυψη στο έργο, ένας θεατής είπε μια λέξη με βροντερή φωνή (δυνατά γέλια). Κάτι ακούσαμε, αλλά επιλέξαμε να συνεχίσουμε.

Κωνσταντίνε είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις σε τηλεοπτική σειρά.

Κ.Μ. Κοίταξε δεν θα μπορούσαν να ανέβουν τα αστέρια αν δεν ήμουν κι εγώ στην τηλεόραση, αφού αποχώρησε η Λίλα

Λίλα: Βεβαίως (γελάμε). Πριν αρκετό διάστημα κάναμε μια βραδιά για τους φίλους μας, προκειμένου να μας πουν την γνώμη τους για την παράσταση. Είχα καλέσει τον Πιέρρο Ανδρακάκο, ο οποίος είχε σκηνοθετήσει το «Ταμάμ». Τρελάθηκε με τον Κωνσταντίνο και κάνανε μια ταινία μαζί κι ακολούθησε και το σίριαλ.

Πως είναι η εμπειρία σου από το κλίμα και τα γυρίσματα του «Κάνε γονείς να δεις καλό»;

Κωνσταντίνος: Αισθάνομαι ευτυχής, γιατί από αυτά που ακούω από συναδέλφους κι όλα αυτά τα χρόνια που αποφεύγω την τηλεόραση «όπως ο διάολος το λιβάνι», βρέθηκα σε μια συνθήκη για τα δεδομένα της τηλεόρασης πολύ προσεγμένη. Με πολύ καλούς ηθοποιούς, με πολύ καλούς σκηνοθέτες, όπως είναι ο Πιέρρος Ανδρακάκος κι ο Νίκος Κρητικός, έναν πολύ καλό διευθυντή φωτογραφίας και με μια πολύ καλή διάθεση και κλίμα ότι πάμε να κάνουμε κάτι πολύ όμορφο. Αυτό θα έλεγα ότι δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση. Οπότε με αυτά τα δεδομένα κι ότι πρώτη φορά εργάζομαι στην τηλεόραση είμαι πολύ χαρούμενος. Πολύ.

Οπότε Λίλα, φέτος, θα απέχεις από την τηλεόραση;

Λίλα: Έκανα ένα επεισόδιο, νομίζω το δεύτερο, στη νέα τηλεοπτική σειρά του Πάνου Κοκκινόπουλου «Ου φονεύσεις». Παίξαμε μαζί με τη Νεφέλη Κουρή, η οποία είναι πολλή φίλη μου. Είμαι πολύ χαρούμενη, γιατί θα βρίσκεται κι εκείνη στο θέατρο Άλφα.Ιδέα. Την πρότεινα στον Κωνσταντίνο, όταν έψαχνε για ηθοποιούς, γιατί ήμουν σίγουρη πως θα ταιριάξουν.

Κωνσταντίνος: Eίναι υπέροχη

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις Κωνσταντίνε, από τη θέση του παραγωγού, έναν απολογισμό για τα 2 πρώτα χρόνια λειτουργίας του θεάτρου Άλφα.Ιδέα

Αυτή την εποχή, όταν με ρωτάει κάποιος πως τα πάμε απαντώ «δε χρωστάμε». Με πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα και στη θεατρική επιχειρηματικότητα. Είμαι πολύ χαρούμενος. Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα τι να περιμένω, περίμενα δυσκολίες. Δεν περίμενα με μόνη βοήθεια τον κόσμο και τα εισιτήρια να βρεθούμε αλώβητοι κι εκτός φυλακής στην αρχή της τρίτης μας σεζόν. Στεκόμαστε εδώ στα πόδια μας, να πατάμε και να λέμε συνεχίζουμε. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς αυτό και με την πολύτιμη βοήθεια και του Υπουργείου Πολιτισμού αυτά τα δυο χρόνια φυσικά, ωστόσο σε ένα χώρο που εμείς μεταξύ μας το ονομάζουμε μαύρη τρύπα. Όταν κάνουμε κι εκτός Άλφα κάποια δουλειά τα χρήματα τα ρίχνουμε εδώ όταν χρειαστεί. Αλλά τουλάχιστον είναι η δική μας μαύρη τρύπα. Εννοώ, ορίζουμε εμείς τις συνθήκες κι αυτό είναι πολύ πολύτιμο στις μέρες μας, όσον αφορά τους ανθρώπους που δουλεύουν στο θέατρό μας σε οποιοδήποτε πόστο. Εμείς ορίζουμε τη συνθήκη, το πλαίσιο, την ατμόσφαιρα και το κλίμα που χρειαζόμαστε κι αυτό είναι αναντικατάστατο για μένα. Δεν ανταλλάσσεται ούτε με πολλά λεφτά, ούτε με πρωταγωνιστικούς ρόλους στα κρατικά θέατρα. Δε το ανταλλάζουμε με τίποτα.

 OiKatwAp27T27Asteria DigitalPosterA

Συνεντευξη:Σπύρος Σιακαντάρης

H παράσταση παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα στις 21:15 για 8 μοναδικές παραστάσεις

Συντελεστές:
Ερμηνεύουν: Λίλα Μπακλέση, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Σκηνοθεσία: Λίλα Μπακλέση, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα

Διάρκεια: 70 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (προπώληση), 15 ευρώ (ταμείο),  12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό, ανέργων)