Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Tα είδη μακιγιάζ, ξεβαφτικό, ρόμπα, άρωμα. Παλιά είχα και μια φωτογραφία του πατέρα μου αλλά τα τελευταία χρόνια αποφάσισα να μην φορτώνω το καμαρίνι με προσωπικά αντικείμενα. Να είναι απλώς ένας χώρος προετοιμασίας για να μεταμορφωθώ στο ρόλο.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.

Στο θέατρο Ιλίσσια όταν παίζαμε τα «Μικρά συζυγικά εγκλήματα»

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Σε θεατρικό μουσείο στην Αγγλία.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Όταν μπαίνει μέσα κόσμος συγκινημένος από την παράσταση και μου λέει ότι είδε τα δικά του προβλήματα στην σκηνή.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Όταν βγαίνω για να βγω στην σκηνή σκέφτομαι τον ρόλο και ετοιμάζομαι να «μπω» σ΄ αυτόν. Όταν βγαίνω για να φύγω από το θέατρο σκέφτομαι την παράσταση που προηγήθηκε. Τα καλά και τα άστοχα σημεία της και προσπαθώ να τα αναλύσω.