Σας έχουν τηλεφωνήσει ποτέ για να σας απαγγείλουν ποίηση;  

 Η καθημερινότητα όλων μας  τον τελευταίο χρόνο έχει αλλάξει σε σημείο που ούτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας δεν θα μπορούσε να προβλέψει. Πράγματα  πολύ απλά στα οποία δεν δίναμε ιδιαίτερη σημασία είναι εκείνα που δίνουν χρώμα στην άδεια μας ατζέντα, την εποχή των αποστάσεων και των απαγορεύσεων.  

Μια βόλτα στο πάρκο, στο σούπερ μάρκετ, ακόμα και μια περιήγηση σε διαδικτυακά καταστήματα χαρίζουν μια πινελιά αισιοδοξίας στο καταπιεστικό μοτίβο «δουλειά –σπίτι» ή στο ακόμη χειρότερο «σπίτι-σπίτι».   

Όταν λοιπόν έχεις την τύχη να κλείσεις ραντεβού στις  «Ποιητικές Συνομιλίες» του Théâtre de la Ville, ένα project που στην Ελλάδα διοργανώνει η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση  εκείνη την ημέρα θα έχεις κάτι ιδιαίτερο να περιμένεις : μια διαφορετική τηλεφωνική συνεδρία που θα σου αλλάξει τη διάθεση!  

Το ραντεβού ήταν το Σάββατο στις 11:00. Όλη την εβδομάδα ένα post it κολλημένο στην πόρτα μου το θύμιζε. Ξέρετε, αυτά τα χρωματιστά χαρτάκια που τα χρησιμοποιείς με σκοπό να θυμηθείς κάτι σημαντικό που ούτως ή άλλως δε θα ξεχνούσες.   

Το τηλέφωνο χτυπάει και είναι από τις ελάχιστες φορές που απαντώ σε κλήση με απόκρυψη, χωρίς να φοβάμαι ότι  πιθανότατα κάποιος θα προσπαθήσει για τα επόμενα λεπτά να με πείσει να αλλάξω δίκτυο τηλεφωνίας . 

«Με λένε Δημήτρη» ακούγεται μια ζεστή ανδρική φωνή και στα είκοσι πέντε λεπτά που διαρκεί η συνομιλία μας, πολύ συχνά, το πηγαίο γέλιο του μηδενίζει την απόσταση.   

  

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΝΟΣ ΚΕΦΑΛΟΣ  

Ο Δημήτρης από την άλλη άκρη της γραμμής , είναι ο Δημήτρης Ντάσκας ηθοποιός που έχει καταφέρει να ζει και να εργάζεται τόσο στην Αθήνα, όσο και στο Παρίσι και καταπιάνεται επίσης  και με τη συγγραφή, τη σκηνοθεσία, το τραγούδι αλλά και τη μετάφραση.  

Ο ίδιος μάλιστα τυχαίνει να έχει παίξει και ως ηθοποιός στο Théâtre de la Ville από όπου ξεκίνησε η δράση. Στην Ελλάδα, τελευταία φορά τον απολαύσαμε στον εξαιρετικό «Θείο Βάνια»  που σκηνοθέτησε η Μαρία Μαγκανάρη.   

Στα λεπτά που θα ακολουθήσουν θα με ρωτήσει για τη ζωή μου, τις σκέψεις μου ακόμα και  τι βλέπω από το παράθυρό μου. Μια  φιλική κουβέντα με έντονο ψυχοθεραπευτικό χαρακτήρα που απαλύνει τη θλίψη των ημερών.   

Στο τέλος, ο Δημήτρης επέλεξε ένα ποίημα για μένα με βάση όλα όσα είχαμε συζητήσει, το οποίο και μου διάβασε με μοναδικό τρόπο.   

Πρόκειται  για το ποίημα του Ιταλού ποιητή Sergio Guttilla με τίτλο «Αν ήταν ο γιός σου» το οποίο δημοσιεύτηκε το 2018 σε ένα ιταλικό διαδικτυακό περιοδικό και είναι αφιερωμένο σε 100 μετανάστες, οι οποίο πνίγηκαν λίγο έξω από την Ιταλία, περιμένοντας κάποιο πλοίο να τους σώσει.  

Ήταν σαν όλη η κουβέντα που προηγήθηκε να βρήκε μια φωλιά να ακουμπήσει. Λέξεις ενός άγνωστου σε εμένα ποιητή από μια άλλη χώρα μοιάζουν σαν οι δικές μου σκέψεις να βρήκαν τρόπο να εκφραστούν.   

Εμπνευστής αυτής της υπέροχης πρωτοβουλία είναι ο Γάλλος  σκηνοθέτης και διευθυντής του Théâtre de la Ville, Emmanuel Demarcy-Mota. Η δράση για τις συγκεκριμένες ποιητικές συνεδρίες ξεκίνησε πέρσι στην αρχή του lockdown. 

Μέχρι σήμερα πάνω από 100 καλλιτέχνες έχουν ήδη προσφέρει τηλεφωνικές συνεδρίες. Ηθοποιοί του Théâtre de la Ville συμπράττουν με ομότεχνούς τους από την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, τη Σενεγάλη, την Αίγυπτο, το Καμερούν, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, τη Δημοκρατία του Κονγκό, την Ταϊβάν και τη Γαλλία, και συνομιλούν σε 22 γλώσσες, δημιουργώντας έτσι τον «Θίασο του Φανταστικού». Από τον Μάρτιο του 2020, περισσότεροι από 9.500 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν παραλάβει κάποια «ποιητική συνταγή».  

Αν θέλετε να την ζήσετε και εσείς κλείστε τη θέση σας δωρεάν εδώ.   

  Οι «Ποιητικές Συνομιλίες» είναι δωρεάν και ανοιχτές σε όλους.