Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης: 6 συντάκτες επιλέγουν το αγαπημένο τους ποίημα Κύριο

 Την πρώτη επίσημη ημέρα της Άνοιξης, σπεύδει να καλοσωρίσει η παγκόσμια ημέρα ποίησης. Μπορεί ο καιρός και ακόμη περισσότερο η διάθεσή μας να μην θυμίζει σε τίποτα τη χαρά της αναγεννημένης φύσης, που αποκτά χρώματα και αρώματα αλλά η ποίηση θα παραμένει πάντα μια αγκαλιά παρηγοριάς σε κάθε ζοφερή εποχή. 

Όπως έχει επισημάνει και ο Καρυωτάκης "Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε"
Μ' αφορμή τη σημερινή ημέρα λοιπόν και ως αντίδοτο σ' όλη την ασχήμια που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα σκεφτήκαμε να αποδράσουμε μέσα από τους στίχους και να ονειρευτούμε μαζί με τους ποιητές: την άνοιξη, την ελευθερία, τη ζωή και φυσικά τον έρωτα. 
 
 

 Seferis

 Η επιλογή της Τόνιας Τσαμούρη:

Χείλια, φρουροί της αγάπης μου που ήταν να σβήσει
χέρια, δεσμά της νιότης μου που ήταν να φύγει
χρώμα προσώπου χαμένου κάπου στη φύση
δέντρα… πουλιά… κυνήγι…
 
Κορμί, μαύρο μες στο λιοπύρι σαν το σταφύλι
κορμί πλούσιο καράβι μου, πού ταξιδεύεις;
Είναι η ώρα που πνίγεται το δείλι
και κουράζομαι ψάχνοντας τα ερέβη…
(Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει).

 

Γιώργος Σεφέρης, Ρίμα 

 erotika ritsos texnes plus

Η επιλογή της Δήμητρας Πέτρου: 

Μέσα σε λίγες νύχτες

πῶς πλάθεται καὶ καταρρέει
ὅλος ὁ κόσμος;
 
Ἡ γλῶσσα ἐγγίζει
βαθύτερα ἀπ᾿ τὰ δάχτυλα.
Ἑνώνεται.
 
Τώρα
μὲ τὴ δική σου ἀναπνοὴ
ρυθμίζεται τὸ βῆμα μου
κι ὁ σφυγμός μου.
 
Δυὸ μῆνες ποὺ δὲ σμίξαμε.
Ἕνας αἰῶνας
κι ἐννιὰ δευτερόλεπτα.
 
Τί νὰ τὰ κάνω τ᾿ ἄστρα
ἀφοῦ λείπεις;
 
Μὲ τὸ κόκκινο τοῦ αἵματος
εἶμαι.
Εἶμαι γιὰ σένα.
 
Τα ερωτικά, Γιάννης Ρίτσος
 
 
blake texnes plus 
Η επιλογή του Αναστάση Πινακουλάκη:
 
He who binds to himself a joy
Does the winged life destroy
He who kisses the joy as it flies
Lives in eternity's sunrise
 
 Eternity, Wiliam Blake
 
antidikies patrikios
 
Η επιλογή της Μυρτώς  Παπαϊωάννου
 
Ποιο πάθος λες;
Αυτό ν’αφήνεσαι ρευστός
σε κάθε ερεθισμό του χώρου σου;
Το πάθος ν’απαντάς σα στρείδι;
Το πάθος να παλεύεις με τα πάθη σου
δε λογαριάζεις;
Κι έπειτα
για ποια λευτεριά του αδέσμευτου μιλάς;
Μες στη σκλαβιά τη θέλω εγώ τη λευτεριά σου.
Μες στη σκλαβιά, που για να καταλύσεις,
αναγνωρίζεις πρώτα κι αποδέχεσαι.
 
“Αντιδικίες”, 1955,Τίτος Πατρίκιος 
 
 
Η επιλογή της Σοφίας Γουργουλιάνη:
 
Οι  έμπειροι σε καλοκαίρι σπανίως μεταδίδουν την πείρα τους.
 
Δεν παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα καλοκαιρικής,
δεν μαζεύουν κλειστά γκρουπάκια τριών-τεσσάρων ατόμων
για εντατικά.
 
Εχουν καεί από Ιούλιο και μη συμμόρφωση σε δείκτες προστασίας.
 
Τους έχουν φύγει θερινά ηλιοστάσια από τα χέρια και δεν είπαν κιχ.
 
‘Εχασαν  μια δεξιά γάμπα στο Ιόνιο και μια αριστερή αορτή στο Αιγαίο.
 
Θρήνησαν μπουρνούζια δυο νούμερα μεγαλύτερα,κόπερτον συλλεκτικά
με το σκυλάκι της Τζόντυ Φόστερ, όλο τον δύσκολο θάνατο του Ασλάνογλου
και τα ψάθινα καπέλα της Λυμπεράκη όταν δεν είχε ακόμη γίνει μάνα.
 
Επαιξαν πολύ κι έχασαν πολύ οι βετεράνοι.
 
Ξέρουν ότι τέτοιες πείρες δεν πάνε σκυταλοδρομία.
 
Το πολύ πολύ να σου πουν να προσέχεις την πανσέληνο του Αυγούστου
και τα μπλουζ του Μισσισιπή.
 
Κι αυτό με επιφύλαξη : δεν είναι να τα λες σε νέους αυτά τα πράγματα. 
 
-Θα καούν με χάρη  κι από μόνοι τους. 
 
Καλοκαιρινά Φροντιστήρια, Γλυκερία Μπασδέκη
 
Η επιλογή της Γιώτας Δημητριάδη:
 
 
 
Ο Πληθυντικός Αριθμός, Κική Δημουλά 
 
 
 
 
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα , ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.
 
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.