Η Μαρία Γουλή διασκεύασε το παραμύθι του Άντερσεν σε θεατρικό έργο, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σοκόλη.

Η Θεσσαλονικιά Μαρία Γουλή εργάζεται ως δικηγόρος και διαμεσολαβήτρια, ενώ έχει ασχοληθεί αρκετά με την χορογραφία σε μουσικοθεατρικές ή χορευτικές παραστάσεις. Στο κομμάτι του παιδικού θεάτρου που μας αφορά, έχει εκδώσει μέχρι στιγμής δύο έργα, το Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι και το Όνειρα Γλυκά, αμφότερα στη σειρά Παιδικό θέατρο των εκδόσεων Σοκόλη. Όπως όλα τα έργα της σειράς, συνοδεύεται από προτεινόμενες δραστηριότητες για τους εκπαιδευτικούς αλλά κι ενδεικτική βιβλιογραφία για περαιτέρω μελέτη.

Υπόθεση (από το οπισθόφυλλο): Ο πρίγκιπας αναζητά με τη βοήθεια των φίλων του την ιδανική πριγκίπισσα. Όμως άλλη είναι ατσούμπαλη, άλλη εγωίστρια, άλλη λαίμαργη κι άλλη ό,τιναναι… Ώσπου εμφανίζεται στο παλάτι η δική του πριγκίπισσα. Αυτή που δεν μπορεί να κοιμηθεί με ένα μικρό μπιζέλι κάτω από πολλά στρώματα, που κυκλοφορεί με ποδήλατο, τρελαίνεται για παγωτά και χορεύει hip hop. Αυτή που για εκείνον είναι φανερό ότι είναι η δική του αγαπημένη. Και τότε αρχίζει η γιορτή! Ένα θεατρικό έργο για τον πρίγκιπα ή την πριγκίπισσα της ζωής μας που είναι κάπου εκεί έξω και μας περιμένει.

Πρόσωπα: Αφηγήτρια, Βασιλιάς, Βασίλισσα, Φίλοι του πρίγκιπα (από 3 έως 5), Πρίγκιπας, Πριγκίπισσα Παπουτσωμένη, Πριγκίπισσα Λαίμαργη, Πριγκίπισσα Ολαμουφταίνε, Πριγκίπισσα Ο,τινάναι, Πριγκίπισσα Μονόλογος, Πριγκίπισσα Ατσούμπαλη, Πριγκίπισσα, Υπηρέτριες (από 4 έως 8), Αγγελιαφόρος/Τελετάρχης.

Η Μαρία Γουλή δεν ακολουθεί την πεπατημένη των παραμυθιών του Άντερσεν ή τα έμφυλα στερεότυπα που ενυπάρχουν σε αυτά. Επαναδιαμορφώνει τους ήρωες του παραμυθιού με μια σύγχρονη ματιά, με τα προτερήματα και τα ελαττώματα τους, μα κυρίως με την εκούσια συμμετοχής τους σε μια ιστορία αγάπης κι όχι με κάτι «προσχεδιασμένο». Δεν αρκεί η δοκιμασία του μπιζελιού για να δεχθεί ο πρίγκιπας την πριγκίπισσά του, θέλει να τη γνωρίσει και να την αφήσει να τον γνωρίσει. Το έργο ακολουθώντας το πρωτότυπο διαδραματίζεται σ’ ένα παλάτι, ενώ προσφέρεται για μια μουσικοθεατρική παράσταση που μπορεί να εμπεριέχει χορογραφίες, καθώς γίνεται γιορτή στην αίθουσα δεξιώσεων. Στις σκηνικές οδηγίες υπάρχουν προτάσεις για μουσική επιμέλεια αλλά για την σκηνοθετική διαχείριση του έργου.

Κλείνουμε μ’ ένα μικρό απόσπασμα:

Πρίγκιπας: Σου αρέσουν τα λουλούδια;

Πριγκίπισσα: Πιο πολύ κι απ’ τα τραγούδια.

Πρίγκιπας: Η άνοιξη λοιπόν σ’ αρέσει.

Πριγκίπισσα: Αν έχει ζέστη και δεν βρέξει.

Πρίγκιπας: Προτιμάς το καλοκαίρι;

Πριγκίπισσα: Στη θάλασσα αν έχω ταίρι. Τα παιχνίδια στο νερό;

Πρίγκιπας: Και στο δάσος, το βουνό… Σ’ ενοχλούν οι ζαβολιές;

Πριγκίπισσα: Σίγουρα. Και οι ψευτιές. Το φοβάσαι το σκοτάδι;

Πρίγκιπας: Μόνο αν είναι αργά το βράδυ.

Πριγκίπισσα: Τι σου προξενεί τη θλίψη;

Πρίγκιπας: Η αγάπη αν μου ‘χει λείψει.

Πριγκίπισσα: Τι αγαπάς πιο πολύ απ’ όλα;

Πρίγκιπας: Τον σκύλο, τα γλυκά, τα δώρα… Κι εσύ τι πιότερο αγαπάς;

Πριγκίπισσα: Τα μάτια σου σαν με κοιτάς.