Δείτε σήμερα το 8ο επεισόδιο:  «Λευτέρης Βογιατζής» (Β΄ Μέρος)

Η εκπομπή «Υστερόγραφο» παρουσιάζει ένα ντοκιμαντέρ – αφιέρωμα στον σπουδαίο θεατράνθρωπο Λευτέρη Βογιατζή. Μέσα από συνεντεύξεις και ανέκδοτο αρχειακό υλικό, φωτίζονται πτυχές του έργου και της προσωπικότητας του σκηνοθέτη και ηθοποιού, που έφυγε από τη ζωή στις 2 Μαΐου του 2013.

Το ντοκιμαντέρ θα ολοκληρωθεί σε δύο μέρη.

Το πρώτο μέρος προβλήθηκε τη δεύτερη εβδομάδα και τη Δευτέρα 12 Απριλίου στις 21:00. 

Σκοπός αυτής της σειράς ντοκιμαντέρ είναι να αναδείξει αξίες που είναι ακόμη ζωντανές στον τόπο μας, δημιουργώντας ταυτοχρόνως απαιτητικούς και ενεργούς τηλεθεατές μέσα από μία φιλμική γραφή που θα επιδιώξει να αποκαλύψει την αλήθεια και την ποίηση της πραγματικότητας.

Όλοι σχεδόν οι σκηνοθέτες του «Υστερόγραφου» προέρχονται από τη μεγάλη παράδοση του κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ με σημαντικές διακρίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Κύκλος Κινηματογράφου αφιερωμένος στην Ιζαμπέλ Υπέρ

Το 2017 ήταν η χρονιά της Ιζαμπέλ Υπέρ. Ο ρόλος της στην ταινία Εκείνη (Elle) του Paul Verhoeven της χάρισε το Σεζάρ του καλύτερου Α’ Γυναικείου Ρόλου, ένα Golden Globe και μία υποψηφιότητα στα Όσκαρ. Από τις 27 Αυγούστου και κάθε Κυριακή βράδυ, το TV5MONDE σας καλεί να (ξανα)ανακαλύψετε, πέντε μεγάλες ταινίες που σημάδεψαν την καριέρα της διεθνούς φήμης Γαλλίδα ηθοποιού.  

LES SŒURS BRONTË

Οι αδελφές Μπρόντέ

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου στις 22.00

Στην Αγγλία του 19 αιώνα, οι αδελφές Μπρόντές: η Σαρλότ, η Έμιλι  και Ανν, ζουν Yorkshire Moors με τον πατέρα τους, πάστορας και ο αδελφός Branwell, ζωγράφος και συγγραφέας,  με ορμητική και παθιασμένη ιδιοσυγκρασία. Εξαπατούν την απομόνωσή τους γράφοντας,  και μάλιστα πολύ καλά….

Σκηνοθεσία: Αντρέ Τεσινέ (Γαλλία, 1979)

Ηθοποιοί: Ιζαμπέλ Υπέρ, Ιζαμπέλ Ατζανί, Μαρι-Φρανς Πισιέ

Μοθσική : Φιλίπ Σάρντ

Βραβεία : υποψηφιότητες (Κάννες 1979, Σεζάρ 1980)

LES POSSÉDÉS

Οι δαιμονισμένοι

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου στις 22.00

Στην Ρωσία του 1870, μια ομάδα μηδενιστική μυστικιστικό αποφασίζει να ανατρέψει την παλαιά τάξη πραγμάτων. Με επικεφαλής τον αρχηγό τους τον Πιέρ, αφιερώνουν τον εαυτό τους , σώμα και ψυχή, στο σκοτάδι Stavroguine, έναν αριστοκράτη στην παρακμή. Αυτοί οι δαιμονισμένοι, καθοδηγούνται από το μίσος, και σπέρνουν στην πόλη τους μια ατμόσφαιρα τρόμου.

Σκηνοθεσία: Aντρεΐ Βαντζά (Γαλλία, 1987)

από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι 

Ηθοποιοί: Ιζαμπέλ Υπέρ, Ζαν-Φιλιπ Εκοφεΐ

Δείτε το τρέιλερ  

LA TRUITE

Η πέστροφα

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου στις 22.00

Η Φρεντερίκ είναι σαγηνευτική αλλά φευγαλέα γυναίκα. Ορκίστηκε να πάρει τα πάντα από τους άντρες χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα. Παντρεμένη νε τον Galuchat , με τον οποίο ζει μια αγενή έγγαμη ζωή, συναντά ένα βράδυ δύο επιχειρηματίες, τον Rambert και τον Saint-Genis. Και οι δύο αμέσως γοητευμένοι από την προκλητική αθωότητα την Φρεντερίκ…

Σκηνοθεσία: Joseph Losey (France, 1982)

Scénario : Μονίκ Λανζ, Ζοσέφ Λόσεΐ, από το μυθιστόρημα του Ροτζέρ Βαγιάν  

Ηθοποιοί: Ιζαμπέλ Υπέρ, Ζαν Μορό, Ζαν-Πιερ Κασέλ

Βραβεία: Σεζάρ το 1983 για την καλύτερη φωτογραφία 

Δείτε το τρέιλερ  

EAUX PROFONDES

Σε βαθιά νερά 

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στις 00.00

Οκτώ χρόνια πριν, ο Βικ παντρεύτηκε την Μελανί, μια γυναίκα πολύ νεότερη απ’αυτόν. Η αγάπη τους σταδιακά μετατράπηκε σε επικίνδυνο πάθος. Η Μελανί δεν διστάζει να εμφανιστεί με τους εραστές της και να τους φέρει στο σπίτι της. Ο Βικ προειδοποιεί ότι θα σκοτώσει όσοι πλησιάζουν πολύ κοντά ...

Σκηνοθεσία: Μισέλ Ντεβίλ (Γαλλία, 1981)

Ηθοποιοί: Ιζαμπέλ Υπέρ, Ζαν-Λοθι Τριντινιάν, Μαρί Τριντινιάν

• ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ;

• Η Ιζαμπέλ Υπέρ έχει ήδη βραβευτεί με το Σεζάρ του καλύτερου Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμίνα της στην ταινία Η Τελετή ( La Cérémonie) του Κλοντ Σαμπρόλ το 1996.

• Η ηθοποιό έλαβε πολλές διεθνές διακρίσεις , όπως : δυο βραβεία Α’ Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ των Καννών, μία ασημένια άρκτο στην Μπερλινάλε, δυο βραβεία Volpi στην Μοστρα της Βενετίας , ένα βραβείο BAFTA στο Ηνωμένο Βασίλειο …

• Η Ιζαμπέλ Υπέρ είναι πιστή συνεργάτης των σκηνοθετών Κλόντ Σαμπρόλ (έχει πρωταγωνιστεί σε  7 ταίνιες του), Μπενουα Ζακό (6 ταίνιες) et Μίχαελ Χάνεκε (4 ταινίες).

• Η αντιπαλότητα της με την Ισαμπέλ Ατζανί, που οφείλεται σε ερωτητικό ανταγωνισμός για τον ίδιο άντρα, είναι  γνωστή στο γαλλικό κοινό : μία αντιπαλότητα που δυσκόλεψε πολύ το γύρισμα της ταινία (Les Sœurs Brontë) Οι αδελφές Μπροντέ στην όποια πρωταγωνιστούσαν και οι δυο ντίβες   

Σπάνιο ιστορικό υλικό και μια αποκλειστική συνέντευξη της Αρλέτας παρουσιάζει το Αρχείο της ΕΡΤ στο αφιέρωμα που ετοίμασε στη μνήμη της τραγουδίστριας. Το κοινό μπορεί να παρακολουθήσει αποσπάσματα από την εκπομπή του 1966-67 «Στη διασταύρωση ρυθμού και μελωδίας», όπου στην πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ερμηνεύει το τραγούδι «Το πέτρινο χαμόγελο».

Ήταν εκπομπή σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και Αχιλλέα Βογιατζή και υπήρξε το πρώτο μουσικό πρόγραμμα της ελληνικής τηλεόρασης, κινηματογραφημένη στα 35mm. Προβαλλόταν κάθε Κυριακή από την Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), τη μετέπειτα Υ.ΕΝ.Ε.Δ.

Επίσης, παρουσιάζεται συνέντευξη που έδωσε η ερμηνεύτρια στην Εύη Κυριακοπούλου και την εκπομπή «Η ζωή είναι αλλού» το 2010.

Εκεί η Αρλέτα φανερώνει πτυχές της προσωπικότητάς της και εκμυστηρεύεται απόψεις της για τη ζωή. Μιλάει για το ξεκίνημά της στο τραγούδι, ως σπουδάστρια ακόμη της Σχολής Καλών Τεχνών και για το πώς την ανακάλυψε ο Γιώργος Παπαστεφάνου. Αναφέρεται σε θέματα της προσωπικής της ζωής, καθώς και σε επιλογές της που σχετίζονται με την καλλιτεχνική της πορεία.

Το αφιέρωμα παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα www.ert.gr και τη διεύθυνση http://www.ert.gr/arxeio-afierwmata/afieroma-stin-arleta/

Το Τρίτο Πρόγραμμα τιμά τη μνήμη της Μαίρης Αρώνη 16.07.2017

Το Τρίτο Πρόγραμμα, με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από το θάνατο της Μαίρης Αρώνη (16/7/1992), τιμά τη μνήμη της μεγάλης πρωταγωνίστριας του ελληνικού θεάτρου. Ειδικότερα, οι ακροατές του Τρίτου Προγράμματος την Κυριακή 16 Ιουλίου 2017 και ώρα 22:00, στο πλαίσιο της εκπομπής «Το Θέατρο της Κυριακής στο Τρίτο», έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την αξέχαστη ηθοποιό στο θεατρικό έργο «Τριαντάφυλλο στο στήθος» του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Τενεσί Ουίλιαμς.

Η Μαίρη Αρώνη με το ιδιότυπο ύφος της υποκριτικής της έβαλε την προσωπική της σφραγίδα σε μια σειρά παραστάσεων τόσο στο Εθνικό Θέατρο όσο και στο ελεύθερο θέατρο, μέσα από διάφορους θιάσους των οποίων ηγήθηκε, πρωταγωνιστώντας δίπλα σε σπουδαίους συναδέλφους της που πέρασαν στην Ιστορία.

Με αναμφισβήτητα προτερήματα -ανάμεσα στα οποία ξεχώριζαν η χαρακτηριστική χροιά της φωνής της, η αριστοκρατική κριτική ματιά της, η ικανότητά της για μεγάλη γκάμα του θεατρικού ρεπερτορίου και η φυσική αμεσότητά της- κατάφερε να αναδείξει ρόλους και έργα που συνδέονται πλέον με τις αξέχαστες ερμηνείες της.

Μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της υπήρξε το θεατρικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς, «Τριαντάφυλλο στο στήθος». Ο χαρακτήρας της Σεραφίνας ντέλε Ρόζε βρήκε στη Μαίρη Αρώνη την ιδανική ερμηνεύτρια.

Η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση του έργου πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1990 από την εκπομπή «Θεατρική Βραδιά».

Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης.

Μουσική επιμέλεια: Ολυμπία Κυριακάκη-Λουκίσα.

Τεχνική επιμέλεια: Χριστίνα Σκάντζικα-Μάκης Γίγας.

Ραδιοσκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης.

Παραγωγή: Δημήτρης Φραγκουδάκης.

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Μαίρη Αρώνη (Σεραφίνα ντέλε Ρόζε), Δημήτρης Τσούτσης (Αλβάρο Ματζακαβάλο), Λυδία Φωτοπούλου (Ρόζα), Δήμητρα Ζέζα (Ασούντα), Ελένη Κοκκίδου (Εστέλα), Νανά Κακαβά (Γκιοζεπίνα), Ηλέκτρα Αλεξανδροπούλου (Πεπίνα), Γιάννα Ανδρεοπούλου (Βιολέτα), Γιάννης Αργύρης (πάτερ ντε Λέο), Κώστας Καγξίδης (γιατρός), Μελίνα Βαμβακά (μις Γιορκ), Μαρία Κατσιαδάκη (Φλώρα), Μιράντα Ζαφειροπούλου (Μπέσι), Λάζαρος Γεωργακόπουλος (Τζακ Χάντερ), Πέτρος Φιλιππίδης (πραματευτής).

Το κύριο μουσικό θέμα είναι του Άλεξ Νορθ από τη μεταφορά του έργου στον κινηματογράφο από τον Ντάνιελ Μαν. Στο τραγούδι πάνω στο ίδιο θέμα ακούγεται η Αλίκη Καγιαλόγλου.

Επιμέλεια εκπομπής: Μάρα Καλούδη.

Συντονιστείτε στο Τρίτο Πρόγραμμα 90,9 & 95,6!

Info:

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017, ώρα 22:00

«Το Θέατρο της Κυριακής στο Τρίτο»

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017: 25 χρόνια από το θάνατο της Μαίρης Αρώνη

«Τριαντάφυλλο στο στήθος» του Τενεσί Ουίλιαμς

Live Streaming: webradio.ert.gr/trito

Facebook: https://www.facebook.com/tritoprogramma

Η ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη της Καίτης Παπανίκα, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 12 Ιουνίου 2017, μεταδίδει μέσω της ΕΡΤ 2, την Τετάρτη 5 Ιουλίου, στις 23.30,  την τελευταία της σκηνική παρουσία όπως παρουσιάστηκε σε ένα μέρος από το Φεστιβάλ «Κραυγές Γυναικών» την περίοδο 2015-2016. 

Η ζωή μιας γυναίκας, από δεκαπέντε μέχρι ενενήντα πέντε ετών, μία απ’ αυτές τις ασήμαντες-σημαντικές γυναίκες που όλοι συναντήσαμε στο διάβα της ζωής μας ως μάνα, ως κόρη, ως σύζυγο, ως γιαγιά, ως γειτόνισσα, ως φίλη, ως γνωστή. Η μέση Ελληνίδα, που πάντα περνάει απαρατήρητη δίπλα μας, παρ’ όλη τη δύναμη που κουβαλάει μέσα της...

Μια γυναίκα που παρατηρεί την πορεία της ζωής της, το χρόνο που φεύγει, τα γεγονότα που έρχονται, όλα όσα έκανε στην πορεία της από κοριτσάκι μέχρι τα βαθιά γεράματα, εκείνα που ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει, με την ελπίδα ωστόσο, να μη σταματάει ποτέ να φωτίζει την ψυχή της.

Ένα ρεσιτάλ υποκριτικής από την Καίτη Παπανίκα, σ’ ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης

Κείμενο: Γιώργος Βασιλειάδης

Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Χατζής

Εικαστική επιμέλεια: Απόστολος Κρίτσας

Παραγωγή του Πολιτιστικού Οργανισμού SOUND & PICTURE theatre production

Σε δέκα μέρες ξεκινά και επίσημα το Φεστιβάλ Επιδαύρου και πολλοί θεατρόφιλοι και μη έχουν ήδη κάνει το πρόγραμμά τους. Άλλοι πάλι παραμένουν αναποφάσιστοι ανάμεσα στις επτά παραγωγές που θα ανέβουν στην Επίδαυρο. Εμείς μοιραζόμαστε μαζί σας τις επτά πρώτες σκέψεις που κάναμε βλέποντας το πρόγραμμα. Εξάλλου θα ήταν τουλάχιστον άδικο και άτοπο να πούμε περισσότερα πριν καν παρουσιαστούν. Γνώμη δικαιούμαστε να έχουμε μόνο για εκείνη που ανοίγει το Φεστιβάλ των Επιδαυρίων, την οποία είδαμε ιδίοις όμμασι.

Ιδού λοιπόν οι 7 αρχαίες τραγωδίες και οι 7 πρώτοι λόγοι που θέλουμε να τις παρακολουθήσουμε!

Η παράσταση: «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου (30/6-1/7)
Τσέζαρις Γκραουζίνις, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Ο λόγος: Είναι το μόνο «σιγουράκι». Ξέρεις, αν μη τι άλλο, ότι δεν θα απογοητευτείς. Εξαιρετική μετάφραση (Γιώργος Μπλάνας), μια σκηνοθεσία που δίνει μια ουσιαστικά σύγχρονη ματιά σεβόμενη το κείμενο και μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Γιάννη Στάνκογλου.

Διαβάστε εδώ την κριτική της παράστασης.

Η παράσταση: «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή (7-8/7)
Σταύρος Τσακίρης
Ο λόγος: Ένας θίασος εξαιρετικών ηθοποιών (Δημήτρης Λιγνάδης, Κώστας Καζάκος, Κόρα Καρβούνη, Άρης Τρουπάκης, Δημήτρης Ήμελλος, Δημήτρης Λάλος) – η μουσική του Μίνωα Μάτσα.

Η παράσταση: «Βάκχες» του Ευριπίδη (14-15/7)
Έκτορας Λυγίζος, ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας
Ο λόγος: Ο ίδιος ο σκηνοθέτης (παίζει και στην παράσταση), που φαίνεται να ερευνά εδώ και χρόνια (το 2013 είχαμε δει παράστασή του στο Θέατρο του Νέου Κόσμου), και ο θίασος, στον οποίο συμμετέχουν ορισμένοι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους (Στέργιογλου, Πρωτόπαππα, Πανταζάρας, Ευστρατιάδου κ.ά.).

Η παράσταση: «Ειρήνη» του Αριστοφάνη (21-22/7)
Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, Εθνικό Θέατρο
Ο λόγος: Εκτός του ότι είναι η μοναδική κωμωδία που θα ανέβει φέτος στα Επιδαύρια, για τους φιλόμουσους και μόνο η συμμετοχή της Καμεράτας είναι βασικό κίνητρο.

Η παράσταση: « Άλκηστη» του Ευριπίδη (28-29/7)
Κατερίνας Ευαγγελάτου, Εθνικό Θέατρο
Ο λόγος: Μια τραγωδία που σπάνια ανεβαίνει, η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της ταλαντούχας Κατερίνας Ευαγγελάτου στην Επίδαυρο και ένας θίασος εξαιρετικών ηθοποιών.

Η παράσταση: «Μήδεια» του Ευριπίδη (4-5/8)
Μαριάννα Κάλμπαρη, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν-ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων
Ο λόγος: Για να δεις τη Μαρία Ναυπλιώτου ως Μήδεια να μάχεται ενάντια στον Χάρη Φραγκούλη ως Ιάσονα.

Η παράσταση: «Πέρσες» του Αισχύλου (11-12/8)
Άρης Μπινιάρης, Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου
Ο λόγος: Ο ΘΟΚ επιστρέφει στην Επίδαυρο και η επιλογή του Άρη Μπινιάρη στο σκηνοθετικό τιμόνι προδιαθέτει πολύ θετικά, σε συνδυασμό με την πολύπειρη Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Αυτοί είναι μόνο κάποιοι λόγοι για να ξεκινήσει κανείς την εκδρομή για το αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Είμαστε σίγουροι ότι οι καλλιτέχνες θα αναδείξουν πολλούς περισσότερους. Επιλέξτε τους δικούς σας, βάλτε στο πρόγραμμα την παράσταση που εκφράζει τα γούστα σας, πάρτε την κατάλληλη παρέα και ξεκινήστε για τη γη της Αργολίδας. Εκεί, όταν τα φώτα σβήσουν, υψώσεις το βλέμμα στον ξάστερο ουρανό, ακούσεις μέσα στη σιωπή τον γκιώνη και παρακολουθήσεις το χορό να βηματίζει αργά προς το κοίλον, είσαι σίγουρος ότι βρίσκεσαι στο σωστό μέρος, στη μήτρα του θεάτρου.

*Θα ακολουθήσει άρθρο για το Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.

Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με την Εταιρεία Η νέα ΣΚΗΝΗ, διοργανώνουν επιστημονική Διημερίδα, μέσα από την οποία θα επιχειρηθεί η μελέτη της προσωπικότητας και του έργου του πρόωρα χαμένου ρηξικέλευθου ηθοποιού και σκηνοθέτη σε συνάρτηση με τη θεατρική και σκηνοθετική δραστηριότητα της νέας ΣΚΗΝΗΣ, ενός σχήματος που σφράγισε με την παρουσία του επί σειρά ετών το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της χώρας.

Η «Επιστηµονική ∆ιηµερίδα για τον Λευτέρη Βογιατζή» τελεί υπό την αιγίδα της της Φιλοσοφικής Σχολής στο πλαίσιο της επετείου των 180 χρόνων λειτουργίας της.

Κατά τη διάρκεια της διημερίδας θα πραγματοποιηθούν και παράλληλες εκδηλώσεις στο χώρο του θεάτρου, μία εκ των οποίων είναι η εγκατάσταση "pre-HOMMAGE". 

Λίγα λόγια για το "pre-Hommage":

Ένας τρισδιάστατος χάρτης όπου θραύσματα και απόηχοι του παρελθόντος υφαίνονται με εικόνες του παρόντος εν αναμονή του... Hommage. Η εγκατάσταση θα ολοκληρωθεί για τις ανάγκες της παράστασης ‘’Ηοmmage’’ σε  σύλληψη και σκηνοθεσια Σπύρου Αλιδάκη στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής τον προσεχή Νοέμβριο.

Συντελεστές:

Οπτικοακουστική εγκατάσταση: Γιάννης Λούκος, Δημήτρης Παπαδάτος, Κατερίνα Μπισάρινα, Μυρτώ Λάμπρου, Γιάννης Σαβουιδάκης, Σμαράγδα Αδαμοπούλου, Κατερίνα Ζερβουδάκη, Γιώργος Μπούχρας, Μάριος Πηλιχός, Σπύρος Αλιδάκης. 

 εγκατάσταση "pre-HOMMAGE" (Photo: Εύα Μπαλάση)

∆ευτέρα, 29 Μαΐου 2017

11.00 - 11.30: Υποδοχή Συνέδρων

11.30 - 12.00: Χαιρετισµοί

•      Λυδία Κονιόρδου, Υπουργός Πολιτισµού

•      Καθηγήτρια Ελένη Καραµαλέγκου, Κοσµήτωρ Φιλοσοφικής   Σχολής

•      Ειρήνη Λεβίδη, Πρόεδρος και ∆ιευθύνουσα Σύµβουλος της νέας ΣΚΗΝΗΣ

•      Καθηγήτρια Άννα Ταµπάκη, Πρόεδρος Τ.Θ.Σ./Ε.Κ.Π.Α.

Α΄ Συνεδρία

Ο καλλιτέχνης

Συντονισµός: Έλση Σακελλαρίδου

12.00 - 12.20: Georges Banu, Lefteris Voyatzis – ou l’entre deux artisan-artiste

12.20 - 12.40: Ελένη Βαροπούλου, Η ηθική της φόρµας

12.40 - 13.00: ∆ηµήτρης ∆ηµητριάδης, Ο «αναγνώστης Βογιατζής». Πώς διάβασε ο Λευτέρης τον Τόκο

13.00 - 13.20: ∆ηµήτρης Κυρτάτας, Αναζητώντας τον Οιδίποδα

13.20 - 13.30: ∆ηµήτρης Παπαϊωάννου, Παρέµβαση

13.30 -13.45 : Συζήτηση

13.45 -14.15 : ∆ιάλειµµα – Καφές

Β΄ Συνεδρία

Η παράσταση - Ι

Η διαδικασία της παράστασης

Συντονισµός: Ελένη Βαροπούλου

14.15 - 14.30: Μιχάλης Βιρβιδάκης, Το επί σκηνής επικινδύνως ζειν

14.30 - 14.45: Ευάγγελος Ζλατίντσης, Λευτέρης Βογιατζής - Η πρόβα µετά την πρόβα

14.45 - 15.00: Νικαίτη Κοντούρη, Σκηνικά µαθήµατα

15.00 -15.15: Συζήτηση

Γ΄ Συνεδρία

Το ρεπερτόριο - Ι

Το παγκόσµιο θέατρο Α΄

Συντονισµός: Γρηγόρης Ιωαννίδης

17.00 -17.15: Ειρήνη Μουντράκη, Η πρώτη παρουσίαση των Αγροίκων του Γκολντόνι

στην Ελλάδα

17.15 -17.30 : Κωνσταντίνος Κυριακός, Τσέχοφ, Ντοστογιέφσκι, Γκριµπογιέντωφ: οι ρώσοι κλασικοί στη νέα ΣΚΗΝΗ του Λευτέρη Βογιατζή

17.30 -17.45: Συζήτηση

17.45 -18.15: ∆ιάλειµµα – Καφές

∆΄ Συνεδρία

Το παγκόσµιο θέατρο Β΄

Συντονισµός: Πλάτων Μαυροµούστακος

18.15 -18.30: Γιώργος Βέλτσος, Από διόρθωση σε διόρθωση. Η συνάντηση του Λευτέρη Βογιατζή µε τον Τόµας Μπέρνχαρντ

18.30 -18.45 : Έλση Σακελλαρίδου, Ετεροτοπίες ή Ου-τοπίες: συνοµιλώντας µε το σύγχρονο αγγλικό θέατρο

18.45 -19.00: Γρηγόρης Ιωαννίδης, Η συνάντηση του Λευτέρη Βογιατζή µε τον κόσµο της Sarah Kane

19.00 - 19.15 : Συζήτηση

Στρογγυλή Τράπεζα

(Παρεµβάσεις και συζήτηση µε το κοινό)

Η µετάφραση ως καµβάς της σκηνοθεσίας

Συντονισµός: Άννα Ταµπάκη

19.15 -20.15 : Συζήτηση µε τη Χρύσα Προκοπάκη και τη Τζούλια Τσιακίρη

20.30 - 21.30: ∆εξίωση

Τρίτη, 30 Μαΐου 2017

Ε΄ Συνεδρία

Ο φίλος, ο συνεργάτης

Συντονισµός: Ειρήνη Λεβίδη

11.00 -11.15 : Στάθης Λιβαθινός, Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο

11.15 - 11.30 : Σπύρος Σακκάς, Ο Λευτέρης κι εγώ

11.30 - 11.45 : Έφη Θεοδώρου, Ο συνεργάτης, ο καλλιτέχνης , ο φίλος

11.45 -12.00: Αλεξάνδρα Παντελάκη, Τα πρώτα βήµατα - Στο Ανοιχτό Θέατρο του Γ. Μιχαηλίδη

12.00 -12.15 : Γιώργος ∆ούλος, Το βίωµα ως µάθηµα θεάτρου και ζωής: 36 ηµέρες δίπλα στον Λευτέρη Βογιατζή.

12.15 -12.30 : Συζήτηση

12.30 -13.00 : ∆ιάλειµµα – Καφές

ΣΤ΄ Συνεδρία

Ο χώρος

Συντονισµός: Αλέκος Λεβίδης

13.00 -13.15: Εύα Μανιδάκη, Χάσαµε το κλιµακόµετρο

13.15 -13.30: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, Στο ανέβασµα µιας παράστασης µε τον Λευτέρη

Στρογγυλή Τράπεζα

(Παρεµβάσεις και συζήτηση µε το κοινό)

13.30 -14.30 : Θάλεια Ιστικοπούλου, Χλόη Οµπολένσκι, Λευτέρης Παυλόπουλος

Η΄ Συνεδρία

Η παράσταση - 2

Συντονισµός: Νικηφόρος Παπανδρέου

16.00 -16.15 : Μιχαέλα Αντωνίου, Σκηνοθετώντας ηθοποιούς: η µέθοδος του Λευτέρη

Βογιατζή

16.15 -16.30: ∆ηµήτρης Ήµελλος, Ο παρτενέρ Λευτέρης Βογιατζής

Στρογγυλή Τράπεζα

(Παρεµβάσεις και συζήτηση µε το κοινό)

16.30 -18.00 : Κατερίνα Ευαγγελάτου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Αµαλία Μουτούση,

Στεφανία Γουλιώτη, Γιάννης Νταλιάνης, Αγγελική Παπαθεµελή, Γιάννος Περλέγκας, Εύη Σαουλίδου, Νίκος Χατζόπουλος

18.00 -18.30: ∆ιάλειµµα – Καφές

Θ΄ Συνεδρία

Το ρεπερτόριο - ΙΙ

Το αρχαίο θέατρο

Συντονισµός: Γιώργος Π. Πεφάνης

18.30 -18.45 : Αλέκος Λεβίδης, Οι µεταµορφώσεις της Αντιγόνης

18.45 -19.00 : Ιωάννα Ρεµεδιάκη, Η µετάφραση της Αντιγόνης στη νέα ΣΚΗΝΗ. Μια κοινή µατιά

19.00 -19.15 : Μυρτώ Ρήγου, Αντιγόνες: Νόµος και Επιθυµία στις δύο παραστάσεις

19.15 -19.30 : Καίτη ∆ιαµαντάκου & Νίκος Τσαµπούκος, Η σοφία του δις εξαµαρτείν: οι Πέρσες του Πάνου Μουλλά και του Λευτέρη Βογιατζή

19.30 -19.45 : Συζήτηση

Ι΄ Συνεδρία

Το νεοελληνικό έργο

Συντονισµός: Κυριακή Πετράκου

19.45 -20.00 : ∆ηώ Καγγελάρη, «Για µια οµορφιά άγια και θνητή»: ο Κατσούρµπος

του Λευτέρη Βογιατζή, από την πρόβα στην παράσταση

20.00 -20.15 : Ελένη Χαβιαρά, Η διαλογική φαντασία του Λευτέρη Βογιατζή

20.15 -20.30 : Γιώργος Π. Πεφάνης, Φιλοξενία

20.30 -20.45 : ∆ήµητρα Κονδυλάκη, Παρέµβαση

20.45 -21.00 : Συζήτηση.

29 Μαΐου 2017 

ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ - ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ, Κεφαλληνίας & Κυκλάδων 11, Κυψέλη 

Τηλ.: 210-8217877 

και 30 Μαΐου 2017.

Τιμητικό αφιέρωμα στον δημοσιογράφο, θεατρικό συγγραφέα και λογοτέχνη Δημήτρη Ψαθά διοργανώνει το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ενώσεως Συντακτών τη Δευτέρα 8 Μαΐου στις 7.30 μ.μ. στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20 και Βουκουρεστίου, Αθήνα, α όροφος). Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα παρουσιαστεί το κορυφαίο ιστορικό χρονικό του τιμώμενου συγγραφέα «Γη του Πόντου», ένα συγκλονιστικό χρονικό της Μικρασιατικής καταστροφής με σπάνια αυτοβιογραφικά στοιχεία που έχει χαρακτηριστεί ως «Η Βίβλος του Ποντιακού Ελληνισμού» από τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών Κωνσταντίνο Ι. Δεσποτόπουλο που το προλόγισε το 1993.

Προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και της τέχνης θα αναφερθούν στο έργο του Δημήτρη Ψαθά και θα διαβάσουν αποσπάσματα κειμένων του στο αφιέρωμα αυτό που θα περιλαμβάνει ομιλίες, απαγγελίες αλλά και τραγούδι.

Οι ομιλητές Κώστας Γεωργουσόπουλος (φιλόλογος, κριτικός θεάτρου) και Γιώργος Λεονταρίτης (συγγραφέας, δημοσιογράφος) θα παρουσιάσουν το βιβλίο και θα αναφερθούν στην προσφορά του Δημήτρη Ψαθά στην δημοσιογραφία και στο θέατρο ενώ οι ηθοποιοί Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Δήμητρα Παπαδοπούλου, Κώστας Κόκλας, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Αλέξανδρος Μπουρδούμης και Τάσος Ράμσης θα διαβάσουν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη «Γη του Πόντου» αλλά και από τα θρυλικά χρονογραφήματά του Δημήτρη Ψαθά που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Η κόρη του συγγραφέα Μαρία Ψαθά θα διαβάσει ένα ανέκδοτο σημείωμα του Δημήτρη Ψαθά από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στον Σύλλογο Ποντίων Αλεξανδρούπολης το 1966.

Η Δέσποινα Βανδή θα αποτελέσει την έκπληξη της βραδιάς καθώς για πρώτη φορά θα συμμετέχει σε παρουσίαση βιβλίου αποδεχόμενη την πρόταση της οικογένειας Ψαθά  να διαβάσει ένα τρυφερό, συγκινητικό απόσπασμα από τις αναμνήσεις του  συγγραφέα που περιλαμβάνονται στο πρώτο μέρος της «Γης του Πόντου» μια που και εκείνη αποτελεί ένα γνήσιο παιδί του Πόντου έχοντας τις ίδιες  ρίζες με τον συγγραφέα.

Η βραδιά θα κλείσει με μουσική : Ο ταλαντούχος τραγουδιστής, από τη νεότερη γενιά των Ποντίων καλλιτεχνών, Κώστας Αγέρης (Βραβείο THE VOICE 2016), θα τραγουδήσει ένα αγαπημένο Ποντιακό τραγούδι του ξεριζωμού και της ξενιτιάς, «Την πατρίδα μ΄ έχασα», και θα μας ταξιδέψει με την δύναμη της φωνής και της ψυχής του στην χαμένη πατρίδα του Δημήτρη Ψαθά, στην αλησμόνητη Γη του Πόντου, κλείνοντας έτσι με συγκίνηση το αφιέρωμα αυτό.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΘΑΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι.  ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ  Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ (ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ)  ΕΙΠΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΓΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ»:

Ο Δημήτρης Ψαθάς στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου του «Γη του Πόντου» (Μάρτιος 1966) εξήγησε τους λόγους που τον ώθησαν στην συγγραφή του. Ένας από αυτούς όπως ο ίδιος λέει έγραψε το βιβλίο αυτό για να γίνει γνωστό πως στον Πόντο δεν επιτελέστηκε μόνο η Γενοκτονία του άμαχου πληθυσμού αλλά υπήρξε σθεναρή αντίσταση από τα παλληκάρια και τους οπλαρχηγούς του Πόντου (αποσπάσματα από τα ημερολόγιά τους υπάρχουν μέσα στο βιβλίο) που έγραψαν ένα έπος ανάλογο με αυτό του 1821: «Μια σειρά από εύθυμα σημειώματα γύρω από τα παιδικά μου χρόνια ήταν το ξεκίνημα που με παρέσυρε σιγά-σιγά να γράψω ένα Χρονικό για τον ελληνισμό του Πόντου. Όχι εύθυμο, βέβαια, γιατί ένα τέτοιο γραφτό δεν γίνεται να είναι εύθυμο, και πολύ λιγότερο όσον αφορά στη χρονική περίοδο της Ιστορίας του Πόντου, που μπαίνει σε τούτο το βιβλίο (1914-1922), δηλαδή τα χρόνια που αντιστοιχούν στην τελευταία φάση της τραγωδίας και το τελικό ξερίζωμα του ελληνισμού του Πόντου. Ανάλαφρο, όσο μπορούσε να γίνει, ήταν το γραφτό μου στην αρχή, επειδή ανιστορούσε ασήμαντα περιστατικά των παιδικών μου χρόνων –παιδικές μόνο αναμνήσεις- που χρόνια στριφογύριζαν στο μυαλό μου, σαν μια άγραφη μουσική που πρέπει να πέσει στο πεντάγραμμο για να λυτρώσει τον συνθέτη. Όμως τα περιστατικά αυτά, όντας μπλεγμένα με τα μεγάλα γεγονότα της εποχής, παίρναν μοιραία στην καταγραφή τους κάτι απ΄ τη μορφή του χρονικού[…]. Ο αγώνας και το μαρτύριο του Πόντου κατακαλύφθηκαν απ΄ τη γενικότερη καταστροφή και τον όλεθρο της Σμύρνης κι έτσι, όπως πολλές φορές έτυχε να διαπιστώσω, έμειναν σχεδόν άγνωστα στο πιο μεγάλο μέρος του κοινού της Ελλάδας. Θα ήταν άδικο να μένει στο μισόφωτο η ιστορία του Πόντου, πολύ περισσότερο γιατί έχει μερικά εντελώς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Στον ακραίο εκείνο γεωγραφικό χώρο, ο υπόδουλος ελληνισμός αγωνίστηκε για λευτεριά και ανεξαρτησία, αποκλειστικά και μόνο με τις ίδιες του ηθικές και υλικές δυνάμεις –μόνο στον Πόντο δημιουργήθηκε αντάρτικο και κλεφτουριά όπως του 21-  πληρώνοντας την περήφανη αντίστασή του στο βάρβαρο πρόγραμμα του αφανισμού του απ΄ τους Νεότουρκους και τον Κεμάλ, μ΄ αμέτρητες θυσίες […] Δεν έχει αντιτουρκικό χαρακτήρα το βιβλίο τούτο. Αντιτουρκικό χαρακτήρα έχουν τα ίδια τα γεγονότα, που δείχνουν τους Τούρκους όπως ήσαν και όπως έδρασαν τα χρόνια εκείνα. Ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμιά σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται απ΄ τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας ήταν ίσως κι ένας απ΄ τους λόγους που τόσο άσχημα πορεύτηκε η «φιλία» με τους Τούρκους. Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε…».

Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος που προλόγισε το βιβλίο του Δημήτρη Ψαθά «Γη του Πόντου» στην πρώτη επανακυκλοφορία του μετά τον θάνατο του συγγραφέα από τις «Εκδόσεις Ψαθά» (Μάρτιος 1993) δήλωνε μεταξύ άλλων:

 «…Το εξαίρετο αυτό βιβλίο αποτελεί τη Βίβλο του Ποντιακού Ελληνισμού. Ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού αξίζει την εθνική ευγνωμοσύνη, γιατί πρόβαλε τόσο παραστατικά τα πάθη και τα κλέη των ακριτικών αυτών εκπροσώπων της ελληνικής ευψυχίας, ανθρώπων θρυλικής ηθικής αντοχής…».

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης (Χάρρυ Κλυνν), γιος του συμμαθητή του Δημήτρη Ψαθά Νίκου Τριανταφυλλίδη στο φημισμένο «Φροντιστήριον Τραπεζούντος», δήλωνε για την «Γη του Πόντου» στην ομιλία του στην «Στοά του Βιβλίου» τον Απρίλιο του 1998:

«Η Γη του Πόντου είναι ένα συγκλονιστικό ιστορικό ντοκουμέντο, που ξεδιπλώνει μέσα από ζωντανές μνήμες την τραγική πορεία του αλύτρωτου Ποντιακού Ελληνισμού, στην πιο πολυτάραχη και πλέον οδυνηρή περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας. Συγχρόνως όμως είναι και ένα σπαρακτικά τρυφερό βιβλίο. Η Γη του Πόντου έχει μια μοναδικότητα. Δεν είναι βιβλίο γραμμένο από ιστορικό, η ιστορική του, όμως, αξία είναι μοναδική. Ιδιαίτερα σε μας τους Ποντίους λειτουργεί με έναν τρόπο καθαρτήριο. Μας εξαγνίζει. Μας δικαιώνει. Μας κάνει υπερήφανους. Όλα όσα τρυφερά και αβάσταχτα ανιστορούνται με γλαφυρότητα στο βιβλίο του Ψαθά είναι ένα κομμάτι και της δικής μου ζωής, αφού τα περισσότερα από αυτά τα άκουσα από το στόμα του πατέρα μου Νίκου Τριανταφυλλίδη, συμμαθητή του Δημήτρη Ψαθά στο Φροντιστήριον Τραπεζούντος. Πρωτοδιάβασα το βιβλίο αυτό το 1974 και θέλω να πιστεύω ότι μεγαλύτερη προσφορά προς τον Ποντιακό Ελληνισμό δε θα μπορούσε να γίνει. Αποκατάσταση μιας ιστορικής αδικίας για τη γη των μαρτυρίων και των ηρωισμών. Από το βιβλίο αυτό αντλήσαμε το κουράγιο και τη δύναμη να γίνουν επιτέλους γνωστά τα πάθη και τα κλέη του Ποντιακού Ελληνισμού. Η «Γη του Πόντου» βγάζει από το σκοτάδι τον περήφανο αγώνα του Ακριτικού Ελληνισμού και τη μοναδική του αντίσταση στο βάρβαρο πρόγραμμα αφανισμού του από τους Νεότουρκους του Κεμάλ. Το βιβλίο αυτό ήταν το έναυσμα για μας, την πρώτη γενιά των Ποντίων μακριά από την Πατρίδα, για να ξεκινήσουμε τον πολύχρονο αγώνα μας, που υποχρέωσε επιτέλους μετά από χρόνια σιωπής την επίσημη ελληνική πολιτεία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Και από το βιβλίο αυτό εξακολουθούμε να αντλούμε τη δύναμη για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρις ότου συμπεριληφθεί η περήφανη και πολύπαθη ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού στο μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας στα σχολεία…».

Διοργάνωση εκδήλωσης: Μαρία Ψαθά & Λένα Νίτσου (Εκδόσεις Ψαθά)

Δημοσιεύτηκε την Πρωτομαγιά του 2016 στο texnes-plus.blogspot μ' αφορμή τα τρία χρόνια, που συμπληρώθηκαν από τον θάνατο του Λευτέρη Βογιατζή.

 

Ο Λευτέρης Βογιατζής και ο Δημήτρης Καταλειφός στη «Σπασμένη στάμνα» του Κλάιστ 1982

 Δημήτρης Καταλειφός :"Χάρη στον Λευτέρη κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η αντιπαραβολή των γεγονότων της καθημερινής μας ζωής"

 

"Με τον Λευτέρη οι πρόβες δεν περιορίζονταν στη σκηνή του θεάτρου. Συνεχίζονταν σε σπίτια, σε δρόμους, σε ταβέρνες, οπουδήποτε. Στη «Σπασμένη στάμνα» θυμάμαι πως περπατούσαμε σε κάποιον δρόμο στο Φάληρο, ξαφνικά πετάχτηκε ένα σκυλί κι εγώ φοβήθηκα.

Ο Λευτέρης μου είπε πως ο Ρούπρεχτ, ο ρόλος που θα έπαιζα, όχι μόνο δεν θα φοβόταν, αλλά θα έπαιζε με το σκυλί και θα το γλεντούσε.

Αυτή η φανταστική για τον ρόλο υπόδειξη ήταν για μένα το κλειδί, το πιο βοηθητικό κλειδί, για να μπω στην ψυχή αυτού του αγροτόπαιδου που είχα να παίξω. Και όπως ήμουν νέος και άπειρος ακόμα, χάρη στον Λευτέρη, κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η αντιπαραβολή γεγονότων της καθημερινής μας ζωής με αυτή των ηρώων μας, ώστε να τους συλλαμβάνουμε πέρα από τα λόγια και τις πράξεις που κάνουν σε ένα έργο, για τους δούμε πιο σφαιρικά ως ανθρώπους, πέρα και έξω από τη σκηνή.

 Ενώ ο Λευτέρης είχε μανία με τους τονισμούς και τον λόγο, εγώ προτιμούσα την ευαισθησία και την αισθαντικότητα που του διέφευγε έξω από το θέατρο και μπορούσε να πλουτίσει τη φαντασία και το υποσυνείδητο του ηθοποιού με πολύτιμο βάθος."

 

 

 

 

 Ο Δημήτρης Καταλειφός συνδέθηκε με τον Λευτέρη Βογιατζή στην περίφημη «Σκηνή», που συνδημιούργησαν με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, τον Τάσο Μπαντή, τη Ράνια Οικονομίδου, την Άννα Κοκκίνου και τη Σμαράγδα Σμυρναίου το 1981, έχοντας ως έδρα το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων.

 

 

 Ο Λευτέρης Βογιατζής σε πρόβα για την παράσταση "Τόκος"2010(φωτό: Κώστας Ορδόλης)

 

 

Η παιδοκτόνος Τέσσα-Λουκία Μιχαλοπούλου στη σκηνή, που τρώει σπασμωδικά το κεράκι των γενεθλίων της. Την πλαισιώνουν οι ήρωες του «Τόκου»: Γ. Νταλιάνης, Δ. Ημελλος, Ρένη Πιττακή, Γ. Γάλλος, Αλεξία Καλτσίκη και Αγγελική Παπαθεμελή. Πρόβα για την παράσταση 2010

Λουκία Μιχαλοπούλου - "Πρόβα, νύχτα στο Μεταξουργείο"

 

"Ένα βράδυ είχα πάει με τον Λευτέρη να δούμε παράσταση, στην επιστροφή χάλασε το μηχανάκι του. Έτσι, βρεθήκαμε, ξαφνικά, σε κάτι επικίνδυνα στενά στο Μεταξουργείο. Εγώ άρχισα να φοβάμαι και ο Λευτέρης το κατάλαβε αμέσως. Τον θυμάμαι να μου λέει: "Αυτός ο φόβος ταιριάζει στην Τέσσα !" -Ήταν ο ρόλος που δουλεύαμε εκείνο το διάστημα για τον ''Τόκο'' -"Ξεκίνα το κείμενο!", μου είπε, και κάναμε μια πρόβα μέσα στη νύχτα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Νιώθω τυχερή που τον συνάντησα. Μας λείπει...."

 

 

 

Γι' αυτή την ερμηνεία(και για τη Χίλντα) η Λουκία θα κερδίσει το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2011 και  στον λόγο της θα ευχαριστήσει τον Λευτέρη Βογιατζή :"Μου έμαθε την πειθαρχία και την ακρίβεια στο θέατρο...", θα πει χαρακτηριστικά.

 

  Από αριστερά Πέγκυ Σταθακοπούλου, Λευτέρης Βογιατζής, Εύη Σουλίδου και Ξένια Καλογεροπούλου από το "Bella Venezia"  2005

 

 Ξένια Καλογεροπούλου-  "Ήταν σαν να γράφαμε τον ρόλο μαζί με τον Λευτέρη.Από τα πιο κουραστικά πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου"

 

Μια μέρα μου τηλεφώνησε ο Γιώργος Διαλεγμένος για να μου ζητήσει το τηλέφωνο της Βούλας Ζουμπουλάκη. Δεν το είχα, αλλά έψαξα να το βρω και τότε τον  ρώτησα τι την ήθελε. «Θα ανεβάσει ένα έργο μου ο Λευτέρης Βογιατζής και θέλουμε να της προτείνουμε έναν ρόλο». Την άλλη μέρα τον ρώτησα τι έγινε με την Ζουμπουλάκη και μου είπε: «Μπα, δε δέχτηκε την πρόταση».

«Κρίμα»είπα «εγώ στη θέση της θα ενθουσιαζόμουνα». Μετά από λίγο με ξαναπήρε ο Διαλεγμένος. «Ο Λευτέρης λέει πως έπαιξες μια γιαγιά στο Αμόρε και του άρεσες πολύ. Θέλεις να παίξεις εσύ τον ρόλο;»Κι έτσι ήρθε στο σπίτι ο Λευτέρης και μου έδωσε το έργο να το διαβάσω.Ο ρόλος ήταν μια γυναίκα που διάβαζε μερικές σελίδες από ένα μυθιστόρημα. Τον υπόλοιπο καιρό δε θα έκανε τίποτα απολύτως. Θα διάβαζε, μόνο, από μέσα της.  «Καλά, και τι θα κάνει αυτή τόση ώρα πάνω στη σκηνή;» ρώτησα τον Λευτέρη.

«Δεν έχω ιδέα»μου είπε. «Εσύ θα το βρεις». Εμένα αυτό με γαργάλισε. Θα ήταν σαν να γράφουμε τον ρόλο μαζί με τον Λευτέρη. Εσύ μου έλεγες να μην το κάνω. Εγώ όμως δεν άκουγα τίποτα. Όταν άρχισαμε τις πρόβες με τον Λευτέρη, σου είπα κάποια στιγμή: « Λοιπόν Κωστή, εγώ δεν ξέρω ούτε ποια είναι αυτή που παίζω, ούτε που βρίσκεται, ούτε σε ποιον απευθύνεται».

Εσύ κατατρόμαξες.

«Γιατί δε ρωτάς;» μου είπες. «Δε γίνεται, αυτά θα έπρεπε να τα ξέρεις.Κι εγώ τότε σου είπα: «Εμένα μ' αρέσει που δεν τα ξέρω». Ήταν από τα πιο κουραστικά πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου. Ενώ ήμουν όλη την ώρα στη σκηνή,δεν έπρεπε ποτέ, μα ποτέ, να κοιτάξω τους άλλους ηθοποιούς. Τους άκουγα μόνο, τους αισθανόμουν κι ήταν σαν να τους βλέπω μόνο στο μυαλό μου.

Όταν κοιτάζω τώρα το βιβλίο απ' όπου υποτίθεται πως διάβαζα, βλέπω χιλιάδες σημειώσεις μου σε όλες τις σελίδες. Σε κάθε πρόβα βρίσκαμε με τον Λευτέρη καινούργιες ιδέες για το τι έπρεπε να κάνω ή να νιώθω. Εκτός από τους ηθοποιούς, στην παράσταση έπαιζαν και κάποια «παιδιά»που δεν ήταν καθόλου παιδιά στην ηλικία αλλά που έπασχαν όλοι τους από αυτό που λέγεται «σύνδρομο Ντάουν».

 Η παρουσία τους έδινε κάτι εξαιρετικό παράξενο σε μια βασική σκηνή του έργου. Η ιδέα του Λευτέρη να χρησιμοποιήσει αυτά τα πολύ ιδιαίτερα πλάσματα ήταν τολμηρή αλλά σχεδόν μεγαλοφυής. Το εγχείρημα βέβαια είχε και κάποιες δυσκολίες. Τα "παιδιά" ήταν πολύ χαρούμενα που έπαιζαν στην παράσταση, αλλά δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν επαγγελματίες ηθοποιοί.

Ο Λευτέρης τους έκανε ατελείωτες πρόβες με αστείρευτη υπομονή και εκείνα τον λάτρευαν. Αλλά στα δύο χρόνια που παίξαμε το έργο κάναμε πάντα πρόβα τη σκηνή τους πριν την παράσταση.Όχι ότι κάναμε μόνο αυτή τη σκηνή, δοκιμάζαμε κάθε μέρα και ένα σωρό λεπτομέρειες που σημείωνε κάθε βράδυ ο Λευτέρης.

Τελειομανής, ενθουσιώδης, αφοπλιστικά αθώος και βαθύτατα πονηρός, ο Λευτέρης μπορούσε να είναι πιεστικός και ανυπόμονος, ενίοτε και ανυπόφορος, αλλά συγχρόνως απολαυστικός και αξιολάτρευτος.

Σε οδηγούσε σε δύσκολα και σκοτεινά μονοπάτια, αν όμως κατάφερνες να πορευτείς μαζί του, ο δρόμος μπορεί να ήταν κουραστικός και επικίνδυνος, αλλά ήταν μια συναρπαστική περιπέτεια. Τα δύο χρόνια που δούλεψα κοντά του ήταν επίμονα, αλλά ούτε στιγμή δεν μετάνιωσα γι' αυτά.

Εσένα ο Λευτέρης σου είχε μεγάλη αδυναμία, πρόφερε πάντα τ' όνομά σου με μια ιδιαίτερη γλύκα και τρυφερότητα. Κι εσύ δεν πήγαινες πίσω. Τον αγαπούσες κι εσύ τον Λευτέρη και τον θαύμαζες. Τώρα μου λείπε πολύ. Και δε μου λείπει μόνο σχετικά με το θέατρο. Θα ήθελα να τον συναντήσω έστω μια στιγμή και να με ξαναρωτήσει τρυφερά όπως πάντα: « Τι κάνει ο Κωστής;» * 

 

* Η Ξένια Καλογεροπούλου όταν της ζήτησα να  γράψει μια ιστορία για τον Λευτέρη Βογιατζή μου είπε: « Έχεις διαβάσει το βιβλίο μου;Γράφω εκεί κάτι για τον Λευτέρη.» το είχα ήδη προμηθευτεί, αλλά δεν είχα ξεκινήσει την ανάγνωση. Της το λέω λοιπόν. «Διάβασέ το τότε» μου λέει «Αν σου κάνει, βάζεις αυτή αλλιώς ξαναμιλάμε.»Το ρούφηξα εν μια νυκτί! Η ιστορία αυτή ήταν ένα ακόμη πολύτιμο δώρο γι' αυτό το αφιέρωμα.Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο «Γράμμα στον Κωστή» εκδόσεις Πατάκη.

 

Λ. Βογιατζής απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας ελληνικού έργου«Κάρολος Κουν»2006 για τη σκηνοθεσία του έργου «Bella Venezia» στη Νέα Σκηνή. «Το βραβείο αυτό ανήκει εξίσου στους ηθοποιούς και στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, που τα έδωσαν όλα για να βγουν νικητές στο έργο τους», δήλωσε παραλαμβάνοντας το βραβείο του.Στην ίδια τελετή ο Γιώργος Διαλεγμένος είχε βραβευτεί με το βραβείο ελληνικού έργου για το εξαιρετικό  «Bella Venezia» . Η παράσταση το 2006 είχε κερδίσει και 5 βραβεία του περιοδικού "Αθηνοράματος" (1ο βραβείο Σκηνοθεσίας,2ο βραβείο καλύτερης παράστασης,1ο βραβείο ενδυματολογίας & 2ο σκηνογραφίας Χλόη Ομπολένσκι και 1ο βραβείο φωτισμών Λευτέρης Παυλόπουλος) 

 

Θεατρικά βραβεία του περιοδικού "Αθηνοράματος"  Ξ. Καλογεροπούλου- Λ. Βογιατζής 1/12/10

 

 

 

4/8/12 Επίδαυρος "Αμφιτρύων" του Μολιέρου σκηνοθεσία Λ. Βογιατζής, Σ. Γουλιώτη, Κ. Γιαννακόπουλος,Ε. Σαουλίδου, Α. Μουτούση

 

Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος -"Ο Κλάϊστ & τα γυαλάκια κολυμβητηρίου"

 

"«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου». Είναι Μεγάλη Πέμπτη του 2016. Τα ψέματα κυριαρχούν γύρω μου. Όμως εγώ θέλω να γράψω για τον Λευτέρη όπως τον γνώρισα εγώ, πριν από δέκα χρόνια.

2006 και «Αντιγόνη», μετά «Ο πρίγκιπας του Χόμπουργκ» και, τέλος, ο «Αμφιτρύωνας». Τρία έργα. Τρεις συνεργασίες. Σοφοκλής, Κλάϊστ, Μολιέρος. Όχι, δεν θα πω αν ήταν υπέροχες, πολύ καλές ή λιγότερο καλές. Δεν έχει τόση σημασία. Σημασία για μένα έχει ότι ήταν αληθινές.

Εύκολες; Όχι. Αλλά τι ωραίο σ' αυτή τη ζωή είναι και εύκολο;

Με τον Λευτέρη- έτσι τον λέγαμε όλοι- με το μικρό του όνομα, γέλασα, συζήτησα, έμαθα, διαφώνησα, εκνευρίστηκα, απόρησα, τραγούδησα, ταξίδεψα κι όλα αυτά ήταν αληθινά. Γι' αυτό μπορώ και γράφω γι' αυτόν.

Ιστορίες; Πολλές..!

Κάποια στιγμή- δεν θυμάμαι πότε, του είχα κάνει ένα δώρο. Γυαλιά κολυμβητηρίου. Είχαμε πιάσει μια συζήτηση για το κολύμπι και μου έλεγε πως θα 'θελε να κολυμπάει αρκετά για άσκηση. Οπότε σκέφτηκα ότι θα του ήταν χρήσιμα. Χάρηκε πολύ και μ' ευχαρίστησε. Έπειτα από κάμποσο καιρό, που είχε καλοκαιριάσει για τα καλά, μου λέει: «Θέλω να πάω να δω τη Στεφανία στην Επίδαυρο, αλλά δεν ξέρω..., γιατί δεν έχω αυτοκίνητο.». «Α, ωραία», του λέω. «Κι εγώ λέω να κατέβω. Θες να σε πάρω εγώ μαζί μου;». Και πήγαμε. Ξεκινήσαμε πρωί, γιατί ήταν ωραία μέρα και θα έκανε και μπάνιο στην Κάντια, που ήταν και κοινή μας αγαπημένη παραλία.  Σ όλη τη διαδρομή μου διάβαζε Κλάϊστ στα Γερμανικά. Ήταν τρομακτικό. Δεν είδε ούτε ένα δέντρο της διαδρομής, παρά με ρωτούσε κάθε τόσο που βρισκόμασταν . Όταν επιτέλους φτάσαμε στην παραλία, βγάζει τα γυαλάκια κολυμβητηρίου, που τα είχε ακόμη με το κουτί! Του λέω, «Συγνώμη, δεν τα 'χεις φορέσει ακόμα;», και μου λέει ότι δεν το είχε κάνει ακόμα για να μην τα χαλάσει. Όντως τα κρατούσε σαν κάτι πολύτιμο, ενώ ήταν απλά γυαλάκια κολυμβητηρίου. Κατάλαβα τότε πόση ευαισθησία είχε και πόσο αυτή ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με την εικόνα του πιεστικού και δύσκολου σκηνοθέτη.

Μπορώ να πω δεκάδες ιστορίες. Όμως προτίμησα αυτή που δείχνει την άλλη όψη του ίδιου ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που αγαπούσε με το δικό του τρόπο... και που ήταν ένας άνθρωπος αληθινά δοσμένος στο θέατρο. Όχι χωρίς κόστος!

 Λείπει. Αλλά ζει στις μνήμες αυτών που τον αγάπησαν. Εγώ τον ευχαριστώ για όλα. Για όλα αυτά τα αληθινά που μοιραστήκαμε!"

 

Στον ρόλο του Κρέοντα στην Επίδαυρο (Αύγουστος 2006)

 

Το 2006 κλείνει το Φεστιβάλ Επιδαύρου με την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή σε νέο ανέβασμα, ενώ το καλοκαίρι του 2007 η ίδια παράσταση ανοίγει το Φεστιβάλ Επιδαύρου και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία.  Ο ίδιος ασχολείται από το 1989 με το έργο του Σοφοκλή όταν ιδρύει το  Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος και το σκηνοθετεί με τους μαθητές του  μία Αντιγόνη κλειστού χώρου, όπου κυριάρχησε «η ένταση του τραγικού ψιθύρου». Έτσι η παράσταση κατάφερε να περάσει στην ιστορία ως "Η Αντιγόνη του Βογιατζή"  

 

 

Ο Λ. Βογιατζής στο δρόμο για την Επίδαυρο στις πρόβες του "Αμφιτρύωνα"(φωτο:από το προσωπικό αρχείο της Ε.Μανιδάκη)

Ο Λ. Βογιατζής "βάζει χέρι" στη μακέτα της Ε. Μανιδάκη για το "Θερμοκήπιο" (φωτό από το προσωπικό της αρχείο)

Το 2011 ο Λ. Βογιατζής ήταν ο νικητής του Μεγάλου Βραβείου Θεάτρου της ένωσης θεατρικών κριτικών , που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής, για την παράσταση «Θερμοκήπιο» του Χάρολντ Πϊντερ αλλά και για την πολύχρονη προσφορά του στο θέατρο, για την συγκινητική αφοσίωση και το αξιοθαύμαστο πάθος του, καθώς και την ουσιαστική συμβολή του στην άνοδο της ποιότητας της θεατρικής τέχνης όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της τελετής. Το βραβείο παρέλαβε αντί για τον σκηνοθέτη η  Αμαλία Μουτούση.

Η Εύα Μανιδάκη μαζί με τον Λευτέρη Βογιατζή (φωτό.Γιάννης Βαρουχάκης)

Ο Δημήτρης Καμαρωτός στενός συνεργάτης και φίλος του Λευτέρη Βογιατζή μας παραχώρησε μια φωτογραφία από τις πρόβες τους.

Ο Δημήτρης Καμαρωτός μαζί με τον Λευτέρη Βογιατζή σε μια στιγμή εργασίας στην Πειραιώς 260.

Σταμάτης Κραουνάκης - "Σκηνοθετούσε το μαεστριλίκι μου"

Ο Λευτέρης Βογιατζής στη "Λιμουζίνα" του Νίκου Παναγιωτόπουλου 2012

Γιώτα Δημητριάδη