Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τιμώντας τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα 113 χρόνια από τη γέννηση της Διδώς Σωτηρίου, παρουσιάζει την παράσταση Ματωμένα Χώματα. Το εμβληματικό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας, που αγαπήθηκε από γενιές και γενιές Ελλήνων, μεταφέρεται στη σκηνή σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη, με έναν θίασο εξαιρετικών ηθοποιών.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Κώστας Καζάκος και Σταύρος Σβήγκος.
Η Διδώ Σωτηρίου γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στις 18 Φεβρουαρίου 1909, μεγάλωσε στη Σμύρνη και βίωσε η ίδια τον διωγμό. Πρόσφυγας η ίδια, κατέφθασε στην Ελλάδα όπου αργότερα αναδείχθηκε σε κορυφαία μορφή της Αντίστασης. Υπήρξε παθιασμένη δημοσιογράφος και πολυβραβευμένη συγγραφέας. Με τα μυθιστορήματά της (Οι νεκροί περιμένουν, Κατεδαφιζόμεθα, Η εντολή) καθώς και με τις μελέτες, τα δοκίμια και τα βιβλία που έγραψε για εφήβους, η Διδώ Σωτηρίου άφησε έντονο το στίγμα της στην ζωή της χώρας μας. Τα Ματωμένα Χώματα εκδόθηκαν το 1962 και αποτελούν ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα ελληνικά μυθιστορήματα, με 423.000 αντίτυπα και 107 επανεκδόσεις. Αποσπάσματά του έχουν συμπεριληφθεί στα ανθολόγια του Δημοτικού και του Γυμνασίου.
Η παράσταση
Η ζωή του Μικρασιάτη Μανώλη Αξιώτη, που αφηγείται τις δοκιμασίες του στα Ματωμένα Χώματα, μεταφέρεται στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Με έντονο το στοιχείο της μνήμης, και μέσα από μία έντονη αλληλουχία αφηγήσεων και σκηνών, ο θεατής παρακολουθεί τη ζωή του ήρωα από την ήρεμη αγροτική ζωή στο χωριό Κιρκιντζέ, στα απάνθρωπα τάγματα εργασίας Αμελέ Ταμπουρού, το σκληρό μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ και το προσφυγικό ταξίδι στην Ελλάδα. «Θηρίο είν’ ο άνθρωπος», μονολογεί ο ήρωας, για να περιγράψει όχι μόνο το πόσα μπορεί να αντέξει, αλλά και το πόσα φριχτά μπορεί να πράξει.
Σημειώνει ο σκηνοθέτης, Γιώργος Παλούμπης:
Καθώς έφυγαν και οι τελευταίοι αυτόπτες μάρτυρες της Μικρασιατικής καταστροφής, μαζί τους έφυγαν και οι ζωντανές μαρτυρίες των γεγονότων. Για πολλούς σύγχρονους ανθρώπους – ειδικά τους νεότερους – εκείνα τα γεγονότα αποτελούν πληροφορίες, ημερομηνίες και ονόματα γραμμένα σε κάποια βιβλία ιστορίας. Το τι πραγματικά βίωσαν οι άνθρωποι εκείνον τον καιρό, είναι ελάχιστοι σήμερα αυτοί που βρίσκονται σε θέση, μέσα στο σύγχρονο τρόπο ζωής, να το νιώσουν και να το καταλάβουν.
Τα σπουδαία «Ματωμένα Χώματα» της Διδώς Σωτηρίου είναι μια σημαντική κληρονομιά ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Το μυθιστόρημα μεταφέρει τον αναγνώστη στην πραγματικότητα της εποχής εκείνης, με τον αέρα, τους ήχους, τις μυρωδιές, τις εικόνες της καθημερινότητας των διαφόρων εθνικοτήτων που ζούσαν στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπως επίσης και τον πόνο, τη βία και τις αδυσώπητες συνθήκες του πολέμου. Μέσα από τον κεντρικό αφηγητή του βιβλίου, τον Μανώλη Αξιώτη, ερχόμαστε κοντά στους ανθρώπους εκείνων των ημερών, στα απίστευτα συμβάντα που βίωσαν και στην εσωτερική τους μάχη για τις αξίες της ζωής. Στιγμές αδικίας, προδοσίας, εκμετάλλευσης και στυγνής βαρβαρότητας περνούν καταιγιστικά στο ανάγνωσμα, καθώς και στιγμές βαθιάς φιλίας, κατανόησης και αγάπης.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Θεατρική προσαρμογή: Γιώργος Παλούμπης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Σκηνικά:: Νατάσσα Παπαστεργίου
Κοστούμια: Έλενα Γιαννίτσα, Νατάσσα Παπαστεργίου
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Μουσική σύνθεση: Κώστας Νικολόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Λόξας
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Σιαβίκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Τζούλια Κατζηλέλη
Οργάνωση παραγωγής: Χρυσαντίνα Κούλουμπου
Διεύθυνση & εκτέλεση παραγωγής: Τάκης Γεώργας, Γιώργος Γεώργας
Παίζουν:
Κώστας Καζάκος, Σταύρος Σβήγκος, Αντίνοος Αλμπάνης, Θάνος Αλεξίου, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Νεφέλη Δούκα, Τζένη Κόλλια, Φώτης Λαζάρου, Δάφνη Λιανάκη, Ευθύμης Ξυπολητάς, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Κώστας Φυτίλης, Aντώνης Χρήστου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη 7μμ
Πέμπτη 9μμ
Παρασκευή 9μμ
Σάββατο 6μμ & 9μμ
Κυριακή 7μμ
Τιμές εισιτηρίων:
Διακεκριμένη ζώνη: 30€ / Μειωμένο: 25€
Α’ ζώνη: 25€ / Μειωμένο: 20€
Β’ ζώνη: 20€ / Μειωμένο: 15€
Γ’ ζώνη: 15€ / Μειωμένο: 10€
Προπώληση:
Ταμείο Θεάτρου: 210 4143 310
viva.gr:https://www.viva.gr/tickets/theater/matomena-chomata/
ticketservices.gr: https://www.ticketservices.gr/event/matomena-xomata/
artinfo.gr: https://artinfo.gr/
«Ο ένας τρέμει τον άλλο και ο μεγάλος το μεγάλο, όμως όλοι όλοι όλοι όλοι φοβούνται το Μορμόλη»: Ποιος δεν θυμάται το χαρακτηριστικό τραγουδάκι του θεατρικού έργου «Μορμόλης» του Ράινερ Χάχφελντ.
Τον Μορμόλη δεν μπορείς να τον συλλάβεις, να τον τιμωρήσεις, να τον καταστρέψεις, είναι άτρωτος … γιατί είναι η φαντασία των παιδιών και μπορεί να γίνεται ό,τι θέλουν τα παιδιά: παπούτσι, καπέλο, ποτήρι ή μπουρί της σόμπας. Αν κόψεις έναν Μορμόλη στα δυο έχεις δυο Μορμόληδες κι αν τον έκοβες στα τρια, τρεις!
«Οι μεγάλοι γεννηθήκανε μεγάλοι;
Ποτέ δεν ήτανε μικροί;
Πάθανε όλοι αμνησία
σκοτώσανε την φαντασία
κι απόμειναν τα πρέπει και τα μη!»
Η ιστορία που επέδρασε καθοριστικά στις γενιές παιδιών της μεταπολίτευσης και έθεσε το σημείο εκκίνησης νέων παιδαγωγικών προσεγγίσεων παγκοσμίως.
Ο Μορμόλης γράφτηκε από τον Rainer Hachfeld, αδελφό του Volker Ludwig, ο οποίος είχε γράψει τα τραγούδια. Το έργο ανέβηκε το 1969 στο θέατρο Grips, λεγόταν “Mugnog Kinder” και είναι η αφετηρία του είδους θεάτρου του Grips του Βερολίνου και του υλικού της Συντεχνίας του Γέλιου.
Χωρίς τον Μορμόλη δε θα υπήρχε ο Νουριάν, η Τζέλα και ο Κόρνας, η Φρέτα κι ο Γυαλάκιας, ο Βάσος κ η Βιβή, ακόμα και ο Σούπερμαν.
Η Συντεχνία του Γέλιου τον επαναφέρει στο ρεπερτόριό της για περιορισμένες παραστάσεις σε μετάφραση-διασκευή Παναγιώτη Σκουφή, σκηνοθεσία των Γιώργου Παλούμπη και Βασίλη Κουκαλάνι και τα θρυλικά τραγούδια του Γιάννη Σπανού.
Οι συντελεστές
Διασκευή – Ενορχήστρωση: Κώστας Νικολόπουλος
το τραγούδι «Ραπ του Ρίκι» έγραψε ο Θέμος Σκανδάμης
Διανομή: Βασιλική Διαλυνά, Βάσια Λακουμέντα, Φώτης Λαζάρου, Δήμος Μαμαλούδης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Αντώνης Χρήστου
Σκηνικά – Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκο
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιανίτης
Κίνηση: Μαργαρίτα Τρίκκα
Βοηθός σκηνοθέτη:Παναγιώτα Παπαδημητρίου – Κατερίνα Αδαμάρα
Φωτογραφίες: Νάντια Παναγοπούλου – Νίκος Πανταζάρας
Video: Σίλια Πέτοβιτς
Σχεδιασμός Ήχου: Χρήστος Παραπαγκίδης
Επικοινωνία παράτασης: Χρύσα Ματσαγκάνη
INFO
Παραστάσεις : Από Κυριακή 19 Δεκεμβρίου έως Κυριακή 23 Ιανουαρίου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κάθε Κυριακή 14:30
Διάρκεια παράστασης
90 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 10€
Ομαδικά άνω των 25 ατόμων: 7 €
Σύγχρονο Θέατρο
Ευμολπιδών 45, Γκάζι (Δίπλα στο ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός)
Τηλέφωνο: 210 3464380
Προπώληση εισιτηρίων: VIVA.GR : https://www.viva.gr/tickets/theater/festivalmormolis2021/
Αγορά και παραλαβή μειωμένων εισιτηρίων μπορεί να γίνει μόνο από το ταμείο του θεάτρου με την επίδειξη αντίστοιχου δικαιολογητικού/κάρτας
Οργάνωση παραστάσεων για σχολεία: 210 6644250, 6978068699, 6943236032
Αφού γύρω μας οι άνθρωποι έχουνε τόση ποικιλία γιατί ο κόσμος φτιάχνεται μόνο για μια κατηγορία;
Μια παράσταση που συζητήθηκε πολύ στην εκπαιδευτική και θεατρική σκηνή της Αθήνας.
Πρόκειται για μια ξέφρενη και τρυφερή κωμωδία, που έχει στο επίκεντρο τον μικρό ανάπηρο Άρη και τις περιπέτειες του, και επιστρέφει στο ρεπερτόριο της Συντεχνίας του Γέλιου για 3η χρονιά!. Είναι ταυτόχρονα ένα έργο δυνατών συναισθημάτων, περιέχει μεγάλη πυκνότητα πληροφόρησης και διαφωτίζει αβίαστα και με νηφαλιότητα την καθημερινότητα και τα ζητήματα που προκύπτουν στη ζωή του νεαρού ήρωα με αναπηρία.
Η κωμωδία του Άγγλου Roy Kift για παιδιά και νέους είχε δημιουργήσει την δεκαετία ‘80 και ‘90, τόσο στην Αγγλία όσο και στη Γερμανία (θέατρο GRIPS), βαθειά τομή στις αντιλήψεις επάνω στο θέμα της αναπηρίας προτείνοντάς την ως μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και συνέβαλε στην αποδόμηση παγιωμένων συμπεριφορών, προκαταλήψεων και φόβων.
Συνδημιουργοί σε αυτή την παραγωγή είναι η Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών.
Τη σκηνοθεσία μοιράζονται ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Κουκαλάνι και ο σκηνοθέτης και ντοκυμαντερίστας Αντώνης Ρέλλας. Οι δυο επιμελήθηκαν και την μετάφραση/ διασκευή.
Τα 5 τραγούδια της παράστασης υπογράφουν ο Φοίβος Δεληβοριάς, οι Χατζηφραγκέτα και ο ηθοποιός Τζούλιο Κατσής.
Ο χώρος είναι προσβάσιμος και φιλικός σε ανάπηρους/ες και εμποδιζόμενα άτομα, διατίθεται διαγραμμισμένος χώρος μπροστά από την πρώτη σειρά θέσεων για χρήστες/στριες αναπηρικών αμαξιδίων και χώρος υγιεινής αναπήρων, ενώ οι σκύλοι οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι με τους χρήστες/στριες τους.
Στο πλαίσιο της κοινωνικής ένταξης και ισότητας που πρεσβεύει το έργο μας, οι παραστάσεις θα είναι καθολικά προσβάσιμες για όλους και όλες, και θα πραγματοποιηθούν με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, Ενδογλωσσικούς Υπέρτιτλους στα Ελληνικά με στοιχεία που συμβάλλουν παράλληλα στην κατανόηση των ηχητικών σημάτων από Κ/κωφούς/ές και βαρήκοους/ες καθώς και Ακουστική Περιγραφή στα Ελληνικά για τυφλούς/ές και ανθρώπους με προβλήματα όρασης. H προσβασιμότητα περιεχομένου φέρει την πιστοποίηση της «Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών».
Συντελεστές
Κείμενο: Roy Kift
Μετάφραση / Διασκευή: Βασίλης Κουκαλάνι, Αντώνης Ρέλλας
Σκηνοθεσία: Βασίλης Κουκαλάνι , Αντώνης Ρέλλας
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος
Τραγούδια Παράστασης: Φοίβος Δεληβοριάς, Χατζαφραγκέτα, Τζούλιο Κατσής
Επιμέλεια Κίνησης: Εριφύλη Στεφανίδου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιώργος Αγιανίτης
Σχεδιασμός οπτικού υλικού: : Nik A Visual Communication Firm (Νικόλας Αθανασιάδης)
Σκίτσο Αφίσας: John Antono
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Υπεύθυνη Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Διανομή: Μικές Γλύκας, Γεωργία Μαυροιδοπούλου, Βασίλης Κουκαλάνι, Τάνια Παλαιολόγου, Θάνος Αλεξίου, Φώτης Λαζάρου, Αντώνης Χρήστου
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις : Από Κυριακή 14 Νοεμβρίου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κάθε Κυριακή 14:30
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 10€
Διάρκεια παράστασης
90΄με διάλειμμα
Προπώληση εισιτηρίων: VIVA.GR
https://www.viva.gr/tickets/theater/pio-dynatos-ki-apo-ton-souperman-2021/
Σύγχρονο Θέατρο
Ευμολπιδών 45, Γκάζι (Δίπλα στο ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός) | τηλ. 210 3464380
«Στον κόσμο αυτό, η βαθύτερη γνώση της πράξης που κάνεις στα κρυφά,
είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σου χαρίσει αληθινή ικανοποίηση…»
Paco Bezerra
Λίγα λόγια για το έργο
Δυο γυναίκες στην Ευρώπη της Αναγέννησης, πρώτες ξαδέρφες, συνομιλούν για τη σεξουαλική απόλαυση, για το ψέμα και για το δικαίωμα του ανθρώπου στην ελευθερία.
Η μεγαλύτερη θα διδάξει στη μικρότερη, στη θεωρία αλλά και στην πράξη, τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει να ελιχθεί, όταν έρθει η στιγμή να πάρει σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή της, μέσα στα στενά περιθώρια που έχει η γυναίκα της εποχής.
Μοναστήρι, πορνεία ή γάμος, τρεις δρόμοι που διασταυρώνονται.
Μια γυναίκα της εποχής πρέπει να αποφασίσει πολύ γρήγορα ποιον από τους τρεις θα πάρει…
Αλλιώς, είτε από βιασύνη είτε από άγνοια θα καταλήξει να πάρει τον χειρότερο…
Μία παράσταση που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και με τολμηρή γλώσσα και έντονο χιούμορ μας οδηγεί στην αναζήτηση της απελευθέρωσης.
Σημείωμα του σκηνοθέτη:
Γυναίκες του χθες μιλούν για γυναίκες του σήμερα, μέσα από δύο ανδρικές φωνές.
Ίσως πρέπει όσα γνωρίζουμε για τον έρωτα, την ερωτική επιθυμία και πράξη, να τα ξαναμάθουμε όλα από την αρχή.
Ίσως,
ο κόσμος αυτός να καλυτερέψει,
όταν γέροι βάζουν προτεραιότητα τους νέους,
όταν άνδρες υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών,
όταν λευκοί υποστηρίζουν τους μαύρους,
όταν η διαφορετικότητα είναι μία απλή καθημερινότητα κι όχι παραδοξότητα,
όταν δάσκαλοι έχουν στην ιεραρχία πιο ψηλά τους μαθητές,
όταν ιερείς στηρίζουν τους επιστήμονες,
όταν άνθρωποι έχουν στόχο την ανθρωπιά.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Πάκο Μπεθέρα
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία/προσαρμογή: Αποστόλης Ψαρρός
Πρωτότυπη μουσική: Νάσος Κρέτσης
Φωτισμοί: Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Κοστούμια : Θωμάς Χουλιάρας
Φωτογραφίες: Μαρία Σπένδου
Κοσμήματα: Παΐσιος Μεντεσίδης
Αφίσα: Νάσια Σταματέλου
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ιωάννα Ιακωβίδη
Μουσικός επί σκηνής: Νάσος Κρέτσης
Ερμηνεύουν: Φώτης Λαζάρου, Αποστόλης Ψαρρός
Red Jasper Cabaret Theatre
Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη
(πρώην Β’ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας)
Από Δευτέρα 5 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15
Διάρκεια: 70 λεπτά
Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 12 ευρώ / Μειωμένο 10 ευρώ
Κρατήσεις Εισιτηρίων: www.viva.gr
και στο τηλέφωνο 210 88 22 551
Από Σπυριδούλα Μπιρπίλη
Όταν πάτε σπίτι όλοι
να προσέξετε
όλα γίνονται Μορμόλης
για να παίξετε.
Ο Μορμόλης του Ράινερ Χάχφελντ ανέβηκε στο ‘’θέατρο Γκριπς’’ της πρώην Δυκής Γερμανίας το 1969. Ένα έργο που δείχνει μια στροφή στο παιδικό θέατρο δίνοντάς του κοινωνικές προεκτάσεις. Η Συντεχνία του Γέλιου από την άλλη πλευρά έχει ‘’προϊστορία’’ σε αυτό το είδος θεάτρου για παιδιά, όπου μέσα από το πρίσμα του γέλιου και μέσω νέων παιδαγωγικών προσεγγίσεων τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με σύγχρονες αλήθειες.
45 χρόνια μετά την πρώτη παράσταση του θιάσου της Ξένιας Καλογεροπούλου ο Μορμόλης επιστρέφει! Ήταν συγκινητικό ότι μπροστά μου καθόταν μια κυρία η οποία είχε δει την πρώτη παράσταση με τον γιο της και τώρα έφερνε τον εγγονό της…Γιατί ο Μορμόλης είναι πάντα επίκαιρος αφού τα παιδιά είναι πάντα παιδιά και οι μεγάλοι πάντα…μεγάλοι. Αν και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης για τους μεγάλους, όπως το ζεύγος Χαζοπέτρου που στο τέλος δείχνουν να αντιλαμβάνονται πλήρως τους ‘’κανόνες του παιδικού παιχνιδιού’’.
Ο Μορμόλης είναι ουσιαστικά το παιχνίδι των παιδιών, η φαντασία τους, και η σκηνοθεσία οφείλει να γίνει με όρους θεατρικού παιχνιδιού και αποστασιοποίησης. Οι σκηνοθέτες Γιώργος Παλούμπης και Βασίλης Κουκαλάνι πέτυχαν με την σκηνοθεσία τους να διατηρήσουν τη λεπτή ισορροπία μεταξύ παράδοσης (μιλάμε για ένα έργο μισού αιώνα) και σύγχρονης οπτικής.
Σε αυτό βοήθησαν πάρα πολύ θεωρώ τα σκηνικά και τα κουστούμια των Αλεξάνδρα Σιάφκου και Αριστοτέλη Καρανάνου, τα οποία παραπέμπουν στη δεκαετία του 1970 και ταυτόχρονα θυμίζουν παιδικό παιχνίδι όπου όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να μεταμορφωθούν.
Τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού δεν χρειάζονται καμία ιδιαίτερη μνεία από εμένα. Το ‘’Μπράβο’’ του και η ανταμοιβή του είναι οι χιλιάδες παιδικές φωνές που έχουν τραγουδήσει τον Μορμόλη όλα αυτά τα χρόνια.
Η ομάδα των ηθοποιών με τα απολύτως απαραίτητα σκηνικά και κουστούμια, χωρίς υπερβολές και με πολλή φαντασία κατορθώνει να μας μεταφέρει από την αρχική ρομαντική ατμόσφαιρα του παραμυθιού στο σύγχρονο παιδικό κόσμο. Όμορφες ερμηνείες, αρμονική συνεργασία και ευχάριστο κλίμα που παρασύρει τους θεατές στα μυστικά της παιδικής ηλικίας.Βασιλική Διαλυνά, Βάσια Λακουμέντα, Φώτης Λαζάρου, Θέμος Σκανδάμης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος και Αντώνης Χρήστου δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό επί σκηνής!
Ο Μορμόλης δεν είναι παρά η φαντασία των παιδιών. Είναι ό, τι αυτά θέλουν να είναι. Αρχικά ένα κουτί και μετά ένα μπουρί σόμπας. Ο Μορμόλης είναι το παιχνίδι αυτοπροσώπως. Παιχνίδι ο Μορμόλης, παιχνίδια και εμείς για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση.
ΠΡΙΝ…
- Ακούμε: Αυτήν την φορά θα πρωτοτυπήσουμε. Η πρώτη δραστηριότητα δεν είναι για τα παιδιά, αλλά για τους γονείς. Παιδιά από τον παιδικό σταθμό ακόμα, το νηπιαγωγείο και το δημοτικό ξέρουν τον Μορμολη απέξω, γι’ αυτό προσοχή: Για να μην πάτε απροετοίμαστοι στην παράσταση ξανακούστε το cdτου Γιάννη Σπανού με τα τραγούδια του Μορμόλη.
- Ζωγραφική: Είτε ξέρετε την ιστορία του Μορμόλη, είτε όχι, μπορείτε πριν την παράσταση να προσπαθήσετε να τον φανταστείτε. Πώς είναι αυτός ο Μορμόλης που τόσο ανακατεύει τις ζωές των μεγάλων; Πώς φαντάζονται τα παιδιά σας αυτό το πλάσμα με το περίεργο όνομα; Ζωγραφίστε τον και αν νιώθει μόνος του ίσως να μπορούσατε να του φτιάξετε κι άλλον έναν Μορμόλη για παρέα. Άλλωστε και στο τέλος του έργου ο Μπουρίνιας θα μας χαρίσει και δυο και τρεις και τέσσερις Μορμόληδες!
ΜΕΤΑ…
- Για μεγαλύτερες ομάδες/ εμψυχωτές: Στον Μορμόλη όλες οι παρεξηγήσεις συμβαίνουν γιατί οι μεγάλοι αδυνατούν να συλλάβουν ότι ο Μορμόλης είναι ένα κουτί. Για να μην γίνετε λοιπόν κι εσείς σαν τον κύριο και την κυρία Χαζοπέτρου σας προτείνουμε ένα παιχνίδι όπου όλα είναι άλλο από αυτό που φαίνονται να είναι… ΜΕ ΑΛΛΗ ΧΡΗΣΗ. Ο εμψυχωτής φέρνει μερικά αντικείμενα, π.χ. μια ομπρέλα, ένα παπούτσι, ένα ύφασμα κ.τ.λ. Ζητάει από τα μέλη της ομάδας να δείξουν διάφορες χρήσεις του αντικειμένου μεταμορφώνοντάς το σε κάτι άλλο από αυτό που είναι. Μπορούν επίσης να προσθέσουν μια μικρή φράση για να κάνουν πιο φανερή τη νέα χρήση, π.χ. μια προτεταμένη ομπρέλα δεν είναι απαραίτητα ένα ξίφος, αλλά γίνεται συνοδευόμενη από το ‘’Κύριε, είστε έτοιμος να υπερασπιστείτε την τιμή σας;’’. Με τον ίδιο τρόπο οι ομάδες θα πρέπει μετά να κάνουν ένα σύντομο αυτοσχεδιασμό χρησιμοποιώντας όλα τα αντικείμενα που έχει φέρει ο εμψυχωτής. Για κάτι πιο ανταγωνιστικό θα μπορούσε ένα παιδί να είναι ο κριτής (ή και ο εμψυχωτής για μικρότερα παιδιά). Οι υπόλοιποι παίκτες χωρίζονται σε δυο ομάδες, την ομάδα Α και την ομάδα Β. Οι δυο ομάδες κάθονται αντικριστά και έχουν την πλάτη τους γυρισμένη στον κριτή. Ο κριτής τοποθετεί ένα αντικείμενο καθημερινής χρήσης στη μέση. Όταν χτυπήσει τα χέρια του οι δυο ομάδες γυρνάνε και βλέπουν το αντικείμενο. Όταν το δουν ένας παίκτης από την ομάδα Α παίρνει το αντικείμενο και το χρησιμοποιεί με ένα ασυνήθιστο τρόπο. Για παράδειγμα, εάν είναι ένα κουτάλι, το χρησιμοποιεί σαν κιθάρα. Ο κριτής προσπαθεί να μαντέψει ως τι χρησιμοποιεί το αντικείμενο. Όταν ο κριτής το βρει, τότε ένας παίκτης από την ομάδα Β έρχεται και χρησιμοποιεί με ένα διαφορετικό τρόπο το αντικείμενο, π.χ. σαν οδοντόβουρτσα. Όταν ο κριτής μαντέψει σωστά ο παίκτης γυρίζει πίσω στην ομάδα του κι έρχεται ένας άλλος παίκτης πάλι από την ομάδα Α. Το παιχνίδι συνεχίζεται με το ίδιο αντικείμενο έως ότου κάποια ομάδα να μην μπορεί να βρει μια άλλη χρήση για το αντικείμενο. Τότε ανακηρύσσεται νικήτρια η άλλη ομάδα. Το παιχνίδι συνεχίζεται με τρία διαφορετικά αντικείμενα. Οι ομάδες πρέπει να προσπαθούν να χρησιμοποιούν όσο καλύτερα γίνεται το αντικείμενο ώστε ο κριτής να μαντεύει σωστά. Αν ο κριτής δεν μπορεί να μαντέψει τότε σημαίνει ότι η ομάδα έχασε.
- Παιχνίδι φαντασίας: Γυρνώνας στο σπίτι βρείτε τον δικό σας Μορμόλη. Τι θα μπορούσε να γίνει Μορμόλης αυτό το Σαββατιάτικο απόγευμα και τι θα σας έλεγε; Είναι σίγουρο πώς ό,τι σας πει ο Μορμόλης είναι πολύ σημαντικό, γιατί στην ουσία είναι αυτό που σας λέει το παιδί σας. Γι’ αυτό να τον ακούτε τον Μορμόλη!
Το τραγούδι που δέχτηκε το πιο ηχηρό χειροκρότημα ήταν το ‘’Με πιάνει το παράπονο και κλαίω’’. Ίσως γιατί ακόμα κι εμείς οι παρεξηγημένοι μεγάλοι αντιλαμβανόμαστε ότι λέμε περισσότερα ‘’ΜΗ’’ από όσα θα θέλαμε κι επιβάλλουμε περισσότερα ‘’ΠΡΕΠΕΙ’’ από όσα πραγματικά πιστεύουμε. Είναι σίγουρο ότι αγαπάμε τα παιδιά μας και τα ακούμε, απλώς ίσως μερικές φορές η βιασύνη της καθημερινότητας δε μας αφήνει να κάνουμε όσα θα θέλαμε και πέφτουμε στην παγίδα της ευκολίας των ‘’πρέπει και μη’’. Τι θα γινόταν όμως αν αφήναμε για λίγο τον Μορμόλη να μπει στην ζωή μας, να την ανακατέψει και να την πασπαλίσει με λίγη ζαβολιά και πολύ διασκέδαση; Και τότε όλοι οι φράχτες, μεταφορικοί και κυριολεκτικοί θα καταρρεύσουν!
Με πιάνει το παράπονο και λέω
δε θα ‘ρθει κάποτε η στιγμή
να ρίξουν τα παιδιά τους φράχτες
κάτω να μπουν και να χαρούν τη γη
Διαβάστε επίσης:
Είδα
Video
