Από τη Σπυριδούλα Μπιρπίλη 

Ρωμαίε τι σημαίνει τ’ όνομά σου

Σε ψάχνω μες στους μύθους κι είσαι εδώ.

Ρωμαίε τι σημαίνει τ’ όνομά σου

Στο θέατρο απόψε θα το βρω.

«Μια περιπέτεια για τον Ρωμαίο» και μαζί με τον μικρό κι αξιολάτρευτο ποντικό θα κάνουμε κι εμείς ένα ταξίδι στην «περιπέτεια» που ονομάζεται θέατρο και εκείνη την άλλη περιπέτεια, του έρωτα!

Ο διευθυντής σκηνής, το τρίτο κουδούνι, τα φώτα, τα σκηνικά και τα κουστούμια αλλά αλλά κι ο ίδιος ο Σαίξπηρ με την πιο διάσημη ιστορία του μας συστήνουν τον κόσμο του θεάτρου. Τα παιδιά παρακολουθούν τον Ρωμαίο στο ταξίδι του μέσα στο θέατρο και μαθαίνουν τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν μια θεατρική παράσταση ενώ ταυτόχρονα γνωρίζουν διάφορα είδη κούκλας. Από δαχτυλόκουκλα και μαρότα, μέχρι muppet και εντυπωσιακές γιγαντόκουκλες! Η Μαρία και η Σπυριδούλα Παπαγεωργίου καταφέρνουν να μας εντυπωσιάσουν ακόμα μια φορά με τις κατασκευές τους, την διασκευή τους, το παίξιμό τους αλλά και την άψογη επαφή με το νεαρό κοινό. Άμεσες και γλυκύτατες θυμίζουν «μαμάδες» που θέτουν όρια, χωρίς να μαλώνουν και μας αφηγούνται υπέροχες ιστορίες, ενώ μετά το τέλος της παράστασης είναι πρόθυμες να απαντήσουν στις ερωτήσεις των μικρών θεατών.

Κι επειδή όπως μας έμαθαν οι γονείς του Ρωμαίου «στο θέατρο το παν είναι η συνεργασία» να πούμε ότι το υπέροχο κείμενο της Μαρίας Παπαγιάννη με τις εντυπωσιακές κατασκευές της Μαρίας και της Σπυριδούλας Παπαγεωργίου ντύνει αριστοτεχνικά η μουσική του Θάνου Μικρούτσικου. Το βράδυ μετά την παράσταση άκουσα την μικρή μου κόρη να σιγοτραγουδά τους στίχους!

Ο Ρωμαίος μας έμαθε τόσα πράγματα μέσα από το παιχνίδι του κουκλοθεάτρου κι εμείς σκεφτήκαμε μερικά παιχνίδια ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση.

ΠΡΙΝ…

• Διαβάζουμε. Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Μαρίας Παπαγιάννη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Ένα υπέροχο κείμενο για μικρά και μεγάλα παιδιά. Επίσης θα μπρούσατε να διαβάσετε και το βιβλίο «Σε μια σκηνή θεάτρου όπου όλα είναι μαγικά» (εκδ.Κέδρος) των Κατερίνα Μπάκα- Ματιάτου και Παναγιώτας Στρίκου- Τομόπουλου. Μια ιστορία- ταξίδι για το θέατρο, τα είδη του και τους ανθρώπους του, που με παραμυθένιο τρόπο μυεί τα παιδιά στον κόσμο του θεάτρου.

• Κατασκευή. Πριν την παράσταση δοκιμάστε να φτιάξετε έναν δικό σας Ρωμαίο και να τον πάρετε στην παράσταση να τη δει. Μη μείνει παραπονεμένος κι αυτός ότι δεν είδε ποτέ του παράσταση! Μην ανησυχείτε για το τεχνικό μέρος της κατασκευής. Χρειάζεσετε μόνο φαντασία και υλικά που έχετε ήδη σπίτι. Μια ιδέα είναι μαρότα με πλαστικά κουταλάκια, κουτάλες ή γλωσσοπίεστρα.

ΜΕΤΑ…

• Απόψε αυτοσχεδιάζουμε: (Για ομάδες/ εκπαιδευτικούς). Αφού δείτε την παράσταση μην χάνετε καιρό! Μοιράστε ρόλους και το παιχνίδι ξεκινά! Αν δεν μπορείτε να γράψετε την δική σας ιστορία (λόγω έλλειψης χρόνου φυσικά και όχι λόγω έλλειψης έμπνευσης!) βρείτε μια ιστορία γνωστή (γιατί όχι και την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας ή ένα απόσπασμά της;), ένα παραμύθι, ένα περιστατικό που σας συνέβη και κάντε το παράσταση. Παράσταση όμως αληθινή με τα όλα της. Με σκηνοθέτη, με φώτα (ακόμα κι αν απλώς αναβοσβήνετε την λάμπα της τάξης ή έχετε έναν φακό για έξτρα δυνατότητες), με κουστούμια, φροντιστήριο, διευθυντή σκηνής και βρείτε κι άλλους ακόμα συντελεστές μιας παράστασης. Μουσική, αφίσα, κατασκευή προγράμματος. Μην μοιράσετε όλους τους ρόλους και ξεμείνετε από ηθοποιούς. Κάποιοι από εσάς πρέπει να παρουσιάσουν την ιστορία, μην το ξεχάσετε!

• Γινόμαστε κούκλες. Ένας είναι ο κουκλοπαίχτης και ο άλλος η μαριονέτα. Ο κουκλοπαίχτης «πιάνει» τα φανταστικά σκοινάκια της μαριονέτας και κινεί την μαριονέτα- παιδί. Η μαριονέτα μπορεί να έχει σκοινάκια όχι μόνο στα χέρια και στα πόδια αλλά και στο κεφάλι, στην μύτη, στην πλάτη, στα μάγουλα, στα γόνατα ή στην κοιλιά. Χρειάζεται συγκέντρωση και αργές απαλές κινήσεις και το αποτέλεσμα είναι μαγικό.

• Ο σκηνοθέτης μας μαθαίνει να στεκόμαστε στη σκηνή. Ένα παιδί είναι ο σκηνοθέτης και ορίζει τον χώρο των θεατών και τη σκηνή. Ο σκηνοθέτης λέει σε όλους να προχωρήσουν στη σκηνή. Τα υπόλοιπα παιδιά προχωρούν και πηγαίνουν όπου θέλουν, αλλά πρέπει να σκέφτονται πως θα είναι καλύτερα ορατοί σε ένα φανταστικό κοινό. Σε κάποια στιγμή ο σκηνοθέτης φωνάζει «εικόνα σκηνής» και όλοι πρέπει να παγώσουν αμέσως. Ο σκηνοθέτης κινείται στον «χώρο των θεατών» για να ελέγξει ότι όλοι οι ηθοποιοί είναι ορατοί. Αν ο σκηνοθέτης φωνάξει «εικόνα σκηνής» και κάποιος έχει γυρισμένη την πλάτη του στο κοινό, ή κάποιος κρύβει ή κρύβεται από κάποιον, μένει εκτός παιχνιδιού και παίρνει το ρόλο του θεατή για να βοηθά το σκηνοθέτη να κρίνει τις επόμενες φορές ποιος είναι εκτός παιχνιδιού. Ο σκηνοθέτης λέει «περπατήστε στη σκηνή» και το παιχνίδι συνεχίζεται. Ο εμψυχωτής μπορεί να προσθέσει κι άλλους κανόνες για να κάνει το παιχνίδι πιο δύσκολο. Για παράδειγμα, μπορεί να πει σε όλους τους παίκτες να κάνουν δραματικές και μεγαλοπρεπείς κινήσεις ή ότι όλοι πρέπει να γελάνε.

Ο Ρωμαίος είναι η περιπέτεια του θεάτρου. Είναι αυτός που μας μυεί στα μυστικά του. Είναι ωραίο να βλέπουμε θέατρο, να παίζουμε, να ονειρεύομαστε, να πετάμε κι έτσι φτιάξουμε έτσι έναν κόσμο καλύτερο. Θα φέρουμε τον κόσμο που δημιουργήσαμε πίσω από την αυλαία, μπροστά!

«Το θέατρο είναι ένας μεγάλος καθρέφτης της ζωής. Ένα όνειρο με ανοιχτά τα μάτια.

Σα να πετάς χωρίς φτερά. Σα να ονειρεύεσαι χωρίς να κοιμάσαι»

Η Δόνα Τερηδόνα δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μια κυρία πασίγνωστη! Το ίδιο και οι κυρίες Μαρία και Σπυριδούλα Παπαγεωργίου, που χρόνια τώρα μας χαρίζουν μαγικές στιγμές στην Παραμυθοχώρα.

Μια παράσταση κουκλοθεάτρου που χρησιμοποιεί όλες τις μεθόδους. Κουκλοθέατρο με κούκλες muppet, θέατρο, μαύρο θέατρο και θέατρο σκιών, όλα αρμονικά δεμένα μεταξύ τους ζωντανεύουν το παραμύθι της Δόνας Τερηδόνας. Τα σκηνικά αλλάζουν μπροστά στους θεατές για να μεταφερθούμε από τον πύργο της Δόνας Τερηδόνας, στο ζαχαροπλαστείο κι έπειτα στην κρεβατοκάμαρα που κρατείται φυλακισμένη η Λουκία.

Οι κουκλοπαίχτριες καλοσωρίζουν άψογα τα παιδιά και φροντίζουν να προετοιμάσουν τους μικρούς θεατές και να εξαφανίσουν τυχόν φόβους. Και στο τέλος κουκλοπαίχτριες, κούκλες και θεατές γνωρίζονται και φωτογραφίζονται.

Η επίσκεψη σε μια Δόνα απαιτεί προετοιμασία. Για μια Δόνα Τερηδόνα δεν υπάρχει καλύτερη προετοιμασία από τα παιχνίδια. Παιχνίδια λοιπόν για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση!

ΠΡΙΝ…

• Αφήγηση: Το παραμύθι ‘’Η Δόνα Τερηδόνα και το μυστικό τα γαμήλιας τούρτας’’ είναι μάλλον απίθανο να μην το έχετε διαβάσει. Τι θα λέγατε για λίγα ακόμα βιβλία με θέματα ‘’οδοντιατρικά’’; Ο Ευγένιος Τριβιζάς έχει γράψει επίσης το παραμύθι ‘’Ο κροκόδειλος που πήγε στον οδοντίατρο’’ (εκδόσεις Κέδρος). ‘’Ιππόλυτος ο ιπποπόταμος’’ από την Σοφία Ζαραμπούκα (εκδόσεις Πατάκη) και φυσικά ‘’Σοκολάκης και Ζαχαρούλα Τρυποδόντη’’ της Άννας Ράσελμαν (εκδόσεις Αιώρα). Και τέλος ‘’Το χαμόγελο της Λένιας’’ από τις Μαρία Αργυρίου και Μαριλένα Καββαδά (εκδόσεις Διάπλαση).
• Φαντάζομαι και ζωγραφίζω: Η Δόνα Τερηδόνα έχει ένα υπέροχο κι εξωτικό όνομα. Πριν πάτε στην παράσταση θα μπορούσατε να μιλήσετε με το μικρό σας για την κυρία Τερηδόνα, να δείτε φωτογραφίες και μετά να την ζωγραφίσετε. Πώς θα ήταν η Δόνα Τερηδόνα αν ήταν άνθρωπος; Τι θα φορούσε; Τι χρώμα μαλλιά θα είχε;

ΜΕΤΑ…

• Κατασκευή: Σε μεγάλο χαρτόνι μπορείτε να κατασκευάσετε δυο δόντια και αφού τα κόψετε να ζωγραφίσετε το ένα χαρούμενο και το άλλο λυπημενο. Βρείτε μαζί με το παιδί εικόνες από τροφές σε περιοδικά και κολλήστε τις τροφές που κάνουν ‘’χαρούμενο’’ ένα δόντι και τις τροφές που το κάνουν ‘’λυπημένο’’. Μπορείτε επισης να φτιάξετε σε χαρτί την οδοντοστοιχία κολώντας φασόλια στις θέσεις των δοντιών για να δείξετε στα παιδια πώς να χρησιμοποιούν το οδοντικό νήμα.

• Λογοπαίγνια: Ο Τριβιζάς είναι γνωστός για τον πλούτο του λεξιλογίου του και για τα λογοπαίγνιά του. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί στο έργο προκαλούν γέλιο (‘’θα τον πιάσω στα πράσα’’, ‘’κάποιο λάκκο έχει η φάβα’’) και είναι μια καλή ευκαιρία να δώσετε τέτοια παραδείγματα εκφράσεων και να εξηγήσετε στους μικρούς φίλους τι σημαίνουν. ‘’Κάνει την πάπια’’, ‘’μάλλιασε η γλώσσα μου’’, ‘’αυγά σου καθαρίζουν;’’ κλ.π.

            Προσοχή μην φάτε πολλά γλυκά γιατί η Δόνα Τερηδόνα είναι εκεί μετά την παράσταση, έτοιμη να εισβάλλει στα δόντια σας. Καλή σας διασκέδαση!

Η ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς

Σκηνοθεσία – Σχεδιασμός κούκλας – κουστουμιών – σκηνικών: Μαρία Παπαγεωργίου & Σπυριδούλα Παπαγεωργίου

Χορογραφίες: Δήμητρα Κρητικίδη

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Ηχοληψία: Γεωργία Ηλιοπούλου

Παίζουν: Μαρία Παπαγεωργίου & Σπυριδούλα Παπαγεωργίου

Πότε: Κάθε Κυριακή στις 12:00, καθημερινές για σχολεία

Εισιτήρια: 10€

 Απαραίτητη η κράτηση θέσης! 

Παραμυθοχώρα

Αναπαύσεως 14 & Τυρταίου 1

Τηλέφωνα κρατήσεων: 2109216346, 6936655925 & 927

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να ακούσετε το παραμύθι!

«Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο», Παραμυθοχώρα

Ήταν ένα Π όπως λέμε Παραμυθοχώρα ή παραμύθι ή πόλη ή πόλεμος… Ήταν ένα Π. Κάπως έτσι ξεκινά το παραμύθι… Ένα παραμύθι ντυμένο με τις απίστευτες κατασκευές των κουκλοπαικτριών Μαρίας και Σπυριδούλας. 

Εβδομάδα θεατρική αυτή που διανύουμε. Στις 20 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους όπως και η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης. Στις 21 Μαρτίου η Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθέατρου και στις 27 Μαρτίου η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Δεν υπάρχει επομένως καταλληλότερη παράσταση. «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» συνδυάζει όλες τις μορφές των παρασταστικών τεχνών: κουκλοθέατρο, θέατρο, θέατρο σκιών, μαύρο θέατρο και φυσικά… παραμύθι!

Οι κούκλες (κούκλες όλων των ειδών) είναι εντυπωσιακές όχι μόνο στην κατασκευή αλλά και στη σύλληψή τους. Το δε σκηνικό είναι τόσο πολυδιάστατο, που μεταμορφώνεται στα πάντα! Σε μουσείο, ταχυδρομείο, πόλη, ακόμα και σε τανκς!

Η μουσική του Φοίβου Δεληβοριά απόλυτα ταιριαστή. Μάλιστα άκουσα μερικούς θεατές να μουρμουρίζουν τη μελωδία φεύγοντας, απόδειξη ότι η παράσταση τους συνόδευσε και στο σπίτι. Μια παράσταση που την κουβαλούν μαζί τους οι θεατές μερικές ώρες ή μέρες μετά είναι σίγουρα επιτυχημένη.

Ταξίδι λοιπόν στην «Πόλη που έδιωξε τον πόλεμο». Ας δούμε τι θα πάρουμε μαζί μας. Τι μπορούμε να παίξουμε ΠΡΙΝ και τι ΜΕΤΑ την παράσταση!

ΠΡΙΝ…

• Αφήγηση: Αν δεν έχετε ήδη διαβάσει το εκπληκτικό βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη), μην καθυστερείτε άλλο! Είναι ένα από τα καταπληκτικότερα κείμενα που υπάρχουν και τελειώνοντάς το απορεί κανείς αν μπορεί μια παράσταση να αποδώσει την ατμόσφαιρα του έργου. Η Παραμυθοχώρα και τα κορίτσια της θα σας εκπλήξουν! Απογειώνουν το κείμενο σε τέτοιο βαθμό, που προσωπικά θεώρησα ότι θα έπρεπε να συνοδεύεται και από το CD της παράστασης. 

• Συζήτηση: «Τι είναι πόλεμος;» Ερώτηση ευθεία και αποστομωτική. Ίσως σας ρωτήσουν τα παιδιά σας πριν προλάβετε να τα ρωτήσετε εσείς. Όμως, αν δεν το κάνουν πρώτα, αδράξτε την ευκαιρία. Ο Πόλεμος στο παραμύθι είναι ένα πρόσωπο, ένας στρατηγός. Τι σημαίνει πόλεμος για τα παιδιά; Γράψτε ένα γράμμα στον Πόλεμο για να τον πείσετε να φύγει από τη Γη. Τι θα του λέγατε; Ίσως του γράφατε το τραγούδι «Αν όλα τα παιδιά της Γης», ίσως του ζωγραφίζατε κάτι, ίσως του στέλνατε ένα δώρο.

• Παιχνίδι κίνησης: «Απότομο ξεκίνημα, απότομο σταμάτημα». Χρωστάω την ιδέα του παιχνιδιού στην Ηλέκτρα και οφείλω να ομολογήσω ότι με όποιες ηλικίες και αν το έχω παίξει έχουν ενθουσιαστεί. Η ιδέα απλή. Βάζετε μουσική και, όταν σταματά, πρέπει τα παιδιά να μείνουν ακίνητα. Όποιος κουνηθεί χάνει και βγαίνει. Αν είστε «λίγοι» (μαμά και δύο παιδιά, ας πούμε), τότε δώστε ευκαιρίες. Στις τρεις φορές χάνετε. Όμως, μια και το παιχνίδι αποτελεί μέρος της προετοιμασίας για την παράσταση, φτιάξτε το κατάλληλο σενάριο. Κάθε φορά που σταματά η μουσική μείνετε ακίνητοι σαν να είστε αγάλματα σε πλατεία. Τι αγάλματα θα μπορούσαν να υπάρχουν σε μια πλατεία; Καβαλάρης στρατηγός, μπαλαρίνα, σκεφτικός κύριος και πολλά πολλά άλλα.

ΜΕΤΑ…

• Αυτοσχεδιασμός για δύο: «Άλλα λέω, άλλα εννοώ». Το παιχνίδι χρειάζεται δύο παίκτες που όμως θα δρουν σαν ένας! Ο ένας από τους δύο είναι το κεφάλι και ο άλλος που στέκεται πίσω του δανείζει τα χέρια του. Αποφασίζετε σε ποιον ανήκουν τα χέρια. Σε ένα στρατηγό που κάνει πολεμικά σχέδια και απειλεί τους εχθρούς του, σε ένα μάστορα που φτιάχνει ένα αυτοκίνητο ή σε μια μάγισσα που παρασκευάζει ένα μαγικό φίλτρο για να μεταμορφώνει τους πρίγκιπες σε βατράχους. Τα «κεφάλια» όμως σκέφτονται εντελώς διαφορετικά. Έτσι το «κεφάλι» του στρατηγού, παρ’ όλες τις απειλητικές κινήσεις των χεριών, καλεί τους εχθρούς να τους κάνει μασάζ και τους λέει ωραία μέρη για διακοπές όταν τα χέρια δείχνουν το χάρτη για πολεμικές επιχειρήσεις. Το «κεφάλι» του μάστορα δεν έχει ιδέα πώς φτιάχνεται ένα αυτοκίνητο και το μόνο που θέλει είναι να βρει μια χαμένη βίδα. Το «κεφάλι» της μάγισσας επιθυμεί να φτιάξει κοτόσουπα για τους άρρωστους πρίγκιπες και λέει τη συνταγή, με αποτέλεσμα τα «χέρια» να ανακατεύουν λάθος υλικά!

• Κατασκευή: Το Μουσείο της Πόλης είναι όπως όλα σε αυτή την πόλη… διαφορετικό! Τα πορτρέτα αλλάζουν ανάλογα με το πώς νιώθει αυτός που τα κοιτάζει. Μπορείτε μετά την παράσταση να ζωγραφίσετε στο σπίτι πορτρέτα για το μουσείο αυτό. Χωρίστε το χαρτί στη μέση και ζωγραφίστε πρόσωπα μισά μισά. Χρησιμοποιήστε τα ζευγάρια των συναισθημάτων, όπως λύπη- χαρά, θυμός- ηρεμία, ή να έχουν απλώς διαφορετικά χρώματα.

• Για μεγαλύτερες ομάδες/ εκπαιδευτικούς: «Εκπομπές ραδιοφώνου». Τα δέντρα του πάρκου της πόλης λένε παραμύθια! Πάτε κοντά σε ένα δέντρο και ακούτε το παραμύθι του. Ίσως πετύχετε την αρχή του παραμυθιού, ίσως τη μέση. Χωριστείτε σε ομάδες και προπονηθείτε. Κάθε ομάδα είναι ένας σταθμός στο ραδιόφωνο. Αθλητικά, πολιτιστικά νέα, τραγούδια, διαφημίσεις, ειδήσεις. Κάθε ομάδα εκπέμπει όταν ο δάσκαλος/εμψυχωτής δείχνει με τη «βελόνα» (μπορεί να είναι ένα μολύβι) την ομάδα. Όταν όμως δεν εκπέμπουν, η ροή της εκπομπής συνεχίζεται στη σιωπή. Την επόμενη φορά που ο ακροατής-δάσκαλος θα επιλέξει την ίδια ομάδα θα πρέπει να συνεχίσουν όχι από εκεί που σταμάτησαν, αλλά από εκεί που υποθετικά έχουν φτάσει έπειτα από κάποια ώρα. Δύσκολο παιχνίδι, που απαιτεί ετοιμότητα και αυτοσχεδιασμό!

Μια πόλη την οποία επισκέφτηκε ο Πόλεμος. Και αυτή τον έδιωξε χωρίς να πολεμήσει, χωρίς να χρησιμοποιήσει καθόλου βία. Με αγάπη, χιούμορ και φαντασία ο Πόλεμος δεν εξαφανίστηκε, απλώς άλλαξε προορισμό. Πήγε διακοπές με την αγαπημένη του γυναικούλα. Η πόλη αυτή ίσως υπάρχει μόνο στα παραμύθια, ίσως είναι κάπου κρυμμένη στη Γη, ίσως είναι η πόλη που ζουν τα παιδικά μας όνειρα και τα παιχνίδια, η πόλη των παιδιών…

«Σ’ εκείνη εκεί την πόλη μού πες σ’ αγαπώ όταν ήμουνα μικρή.Το θυμάμαι κι όλα τα αντέχω κι είμαι δυνατή».