Η ζωή και το έργο του γλύπτη Γιανούλη Χαλεπά γίνονται σύγχρονη μουσική τραγωδία, ένα ονειρικό αφήγημα για τον άνθρωπο που συντρίφτηκε στη νιότη του και αναγεννήθηκε δημιουργικά στην πλήρη ωριμότητά του.
Ο Γιανούλης Χαλεπάς, η ασκητική μορφή της ελληνικής γλυπτικής που κάποιοι τον αποκάλεσαν «Ροντέν της Ελλάδας» και κάποιοι άλλοι «άγιο, τρελό και καταραμένο καλλιτέχνη», συναντά το σκηνοθετικό βλέμμα της Αργυρώς Χιώτη και τη γραφή του The Boy. Μια βουτιά στα άδυτα μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυΐας μέσα από μια παράσταση (αλλά και μια ταινία μικρού μήκους, μια έκθεση και μια έκδοση).
«Ίσως τελικά να είχες δίκιο και να ήταν καλύτερο να μην είχα ονειρευτεί το άγαλμα που θα έσωζε τον κόσμο».
Η ζωή και το έργο του γλύπτη Γιανούλη Χαλεπά γίνονται σύγχρονη μουσική τραγωδία, ένα ονειρικό αφήγημα για τον άνθρωπο που συντρίφτηκε στη νιότη του και αναγεννήθηκε δημιουργικά στην πλήρη ωριμότητά του. Η Στέγη μεταμορφωμένη για τις ανάγκες τις παράστασης ΧΑΛΕΠΑΣ: αληθινά δέντρα ξεφυτρώνουν πάνω στη σκηνή, ανάμεσα στα καθίσματα και σε όλα τα επίπεδα της Κεντρικής Σκηνής, όπου γιορτάζεται η άγρια φύση ενός μοναδικού δημιουργού, από τις 10 έως τις 27 Φεβρουαρίου.
Από τη γέννησή του στον Πύργο της Τήνουμέσα στα μάρμαρα και στις σκόνες του πατρογονικού εργαστηρίου έως τη θρυλική Κοιμωμένη στο Α΄ Νεκροταφείο. Κι από την κατάρρευση, τον ψυχιατρικό εγκλεισμό και την πολύχρονη απομόνωση στα βουνά του νησιού έως την πνευματική αφύπνιση και την ορμητική αναγέννηση που τον καθιέρωσε στα γεράματα. «Ο νέος (γέρος) Χαλεπάς ξεπέρασε τον παλιό (νεαρό)» έλεγε ο ίδιος.
Μέσα από τις αισθήσεις του ονείρου, η Αργυρώ Χιώτη περπατά τον δύσβατο δρόμο του γλύπτη, ανάμεσα στη σιωπή και στο παράλογο, στην αδράνεια και στη δημιουργία, παραδίδοντας μια σύγχρονη μουσική τραγωδία σε λιμπρέτο του The Boy, μουσική του Jan Van, σκηνικό χώρο της Έφης Μπίρμπα και με μια εξαιρετική ομάδα ερμηνευτών. Ο Σίμος Κακάλας και ο Αντώνης Μυριαγκός στους ρόλους του καλλιτέχνη και της σκιάς, του σάτυρου και του δαιμόνιού του, και οι Χαρά Κότσαλη, Γιώργος Νικόπουλος, Δημήτρης Σωτηρίου, Αργυρώ Χιώτη και Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη σε ρόλους κομβικών προσώπων της ζωής του.
Ο βιότοπος του ΧΑΛΕΠΑ, ένα ιδιότυπο θερμοκήπιο με διάσπαρτα δέντρα που εκτείνεται εντός και εκτός σκηνής, διασαλεύει την αίθουσα, δημιουργώντας έναν φυσικό κυπαρισσώνα – που θα μεταφυτευτεί μετά το τέλος των παραστάσεων σε διάφορα πάρκα της Αθήνας. Και όλα μέσα σε ένα ηχητικό τοπίο που διαφεντεύουν ο άνεμος της Τήνου, η βοή και ο ήχος του λαξεύματος των μαρμάρων, καρφιτσωμένα στον νου του Χαλεπά, να ξυπνούν τους εφιάλτες και τα όνειρά μας.
«Τι είναι μια ψυχική κατάρρευση σήμερα; Πόσοι άνθρωποι γύρω μας –δες και μέσα στην πανδημία του Covid– δεν μπορούν να διαχειριστούν την “κανονικότητα”;», αναρωτιέται η Χιώτη. «Βλέπεις τη ζωή του Χαλεπά: τα πάντα κρέμονταν από μια κλωστή. Και το βλέπεις κι εσύ στη ζωή σου, τι σημαίνει να βρεθείς σε μια αδύναμη στιγμή και τι σημαίνει να σου πει κάποιος: “Έλα, μπορείς”.»
Παράλληλες δράσεις
Λίγες μέρες πριν, στις 2 Φεβρουαρίου, στις 21:00, κάνει πρεμιέρα στο Onassis Channel στο YouTube η μικρού μήκους ταινία ΧΑΛΕΠΑΣ, διά χειρός The Boy και Αργυρώς Χιώτη. Η ταινία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο καλλιτεχνικής υποτροφίας έρευνας και ανάπτυξης της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Στο διάστημα της έρευνας η καλλιτεχνική ομάδα ταξίδεψε στο άγρια μαγευτικό τοπίο του κυκλαδίτικου νησιού της Τήνου, όπου βούτηξε στο σύμπαν του θρυλικού καλλιτέχνη, παράγοντας μια πρώτη εκδοχή του λιμπρέτου, τις πρώτες παρτιτούρες και την ταινία μικρού μήκους, με πρωταγωνιστές τον Σίμο Κακάλα, τη Μαρία Πανουργιά και την Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη.
Παράλληλα, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ., σε συμπαραγωγή με το Onassis Culture, εγκαινιάζει στις 18 Φεβρουαρίου 2022 την έκθεση: «Γιανούλης Χαλεπάς: Δούναι και Λαβείν». Αφετηρία της μεγάλης έκθεσης-ρετροσπεκτίβας στη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη (επιμέλεια Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, σχεδιασμός Παύλος Θανόπουλος) είναι η πρόσφατη απόκτηση ενός σημαντικού συνόλου γλυπτών και σχεδίων από το Ίδρυμα Ωνάση – που συγκροτούν την πιο ολοκληρωμένη συλλογή για το έργο και τη ζωή του Χαλεπά, με δημιουργίες της πρώτης, της δεύτερης και, κυρίως, της τρίτης περιόδου της καλλιτεχνικής του παραγωγής. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν περισσότερα από 150 έργα (γλυπτά, σχέδια, κατάστιχα), από τη Συλλογή Ιδρύματος Ωνάση και δάνεια από άλλους οργανισμούς, συλλέκτες και μουσεία. Η έκθεση στη Θεσσαλονίκη θα διαρκέσει έως και την Κυριακή 5 Ιουνίου 2022. Η συνοδευτική δίγλωσση έκδοση που θα είναι διαθέσιμη στη Στέγη, στο Τελλόγλειο και στα βιβλιοπωλεία είναι μια παραγωγή του τμήματος Εκδόσεων του Ιδρύματος Ωνάση σε σχεδιασμό του Grid Office.
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτ
Μουσική Σύνθεση & Ηχητικός Σχεδιασμός: Jan Van Angelopoulos
Σκηνικό & Κοστούμια: Έφη Μπίρμπα
Σχεδιασμός Φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας
Σωματική προετοιμασία: Χαρά Κότσαλη
Συνεργασία στις πρόβες (ερμηνεύτρια): Αλίκη Στενού
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Ευθύμης Θέου
Α΄ Βοηθός σκηνοθέτριας: Κατερίνα Κώτσου
Βοηθός σκηνογράφου: Βάσια Λύρη
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Β’ Βοηθός σκηνοθέτριας: Κωνσταντίνος Καρδακάρης
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Σίμος Κακάλας, Χαρά Κότσαλη, Αντώνης Μυριαγκός, Γιώργος Νικόπουλος, Δημήτρης Σωτηρίου, Αργυρώ Χιώτη, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Δούρου / VASISTAS
Ταυτόχρονος υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συμπαραγωγή: ERT Emilia Romagna Teatro (Ιταλία)
Η περιοδεία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
10 – 27 Φεβρουαρίου 2022
Κεντρική Σκηνή
Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή 20:30
Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά
Παραστάσεις με υπέρτιτλους στα αγγλικά: Πέμπτη 10/02, Παρασκευή 11/02, Σάββατο 12/02, Κυριακή 13/02, Παρασκευή 18/02, Σάββατο 19/02, Κυριακή 20/02, Κυριακή 27/02.
Οι παραστάσεις στις 24, 25 και 26 Φεβρουαρίου θα παρουσιαστούν σε συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό liminal.
Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και Ελληνικός Υπερτιτλισμός για Κωφά και βαρήκοα άτομα
Ακουστική Περιγραφή για άτομα με οπτική αναπηρία
Οι υπηρεσίες προσβασιμότητας γίνονται με την υποστήριξη του δικτύου Europe Beyond Access, το οποίο πραγματοποιείται με τη συγχρηματοδότηση του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συζήτηση με το κοινό μετά την παράσταση: Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022
Εισιτήρια
Έναρξη προπώλησης Φίλων: Σάββατο 15/01, 17:00.
Έναρξη προπώλησης Γενικού Κοινού: Πέμπτη 20/01, 17:00
Κανονικό: 7 €, 15 €, 18 €, 22 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12 €, 14 €, 18 €
Παρέα 10+ άτομα: 11 €, 13 €, 16 €
Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €
Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €
Συνοδός ΑμεΑ: 10 €
Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Από την Τόνια Τσαμούρη
Ο Αριστοφάνης διαγωνίστηκε με τους Βατράχους στα Λήναια του 405 π.Χ. Την ίδια χρονιά διαγωνίστηκαν μαζί με τους Βατράχους οι Μούσες του Φρύνιχου και ο Κλεοφών του Πλάτωνα του κωμικού. Οι Βάτραχοι του Αριστοφάνη όχι μόνον κέρδισαν το πρώτο βραβείο, αλλά τους δόθηκε επίσης μια δεύτερη ευκαιρία για να παρασταθούν, πιθανότατα το 404 π.Χ. (γεγονός που δεν συνηθιζόταν στην αρχαιότητα). Πρόκειται για μια κωμωδία, η οποία γράφτηκε ενώσο η Αθήνα βρισκόταν στο μεταίχμιο, λίγο πριν την ολοκληρωτική καταστροφή της στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Συγκεκριμένα, οι Βάτραχοι διαγωνίστηκαν έξι μήνες πριν από την τελευταία μεγάλη ναυμαχία των Αθηναίων έναντι των Σπαρτιατών στις Αργινούσες και λίγους μήνες πριν από τη μοιραία ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς που θα σήμαιναν και τη συντριβή των Αθηναίων στον πολυετή Πελοποννησιακό πόλεμο. Προφητικά, ο Αριστοφάνης επέλεξε να στείλει τους ήρωές του στον Κάτω Κόσμο, προκειμένου να αναστήσουν ένδοξους νεκρούς που είχαν τιμήσει και δοξάσει την πόλη των Αθηνών, όταν ακόμα βρισκόταν στο απόγειό της.
Ο Διόνυσος, απηυδισμένος από το χαμηλό επίπεδο της θεατρικής τέχνης στην Αθήνα, αποφασίζει να κατεβεί στον Κάτω Κόσμο και να ανεβάσει πάνω μαζί του τον καλύτερο τραγικό ποιητή. Στο ταξίδι του αυτό ο θεός Διόνυσος, θεός του θεάτρου, παίρνει μαζί του και τον δούλο του, Ξανθία. Οι δυο τους συναντούν, κατά την κατάβασή τους στον Άδη, αρχικά τον χορό των Βατράχων που κατοικούν τριγύρω στις όχθες του ποταμού, από τον οποίο περνούν οι νεκροί στην απέναντι όχθη, ενώ στη συνέχεια συναντούν τον χορό των Μυστών των Ελευσινίων Μυστηρίων (οι Βάτραχοι είναι η μοναδική σωζόμενη αρχαία κωμωδία που διαθέτει δύο κωμικούς Χορούς). Μετά από μια σειρά μεταμφιέσεων (ο Διόνυσος εμφανίζεται μεταμφιεσμένος σε Ηρακλή με μια λεοντή στο κεφάλι του και ένα ρόπαλο, αλλά και στη συνέχεια, ο Ξανθίας και ο Διόνυσος ανταλλάζουν θέσεις), φτάνουν εν τέλει στον Κάτω Κόσμο, όπου συναντούν όμως εκτός από τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο. Ο Διόνυσος μπερδεύεται και προκειμένου να αποφασίσει ζητάει από τους δύο τραγικούς ποιητές να διαγωνιστούν, προκειμένου να αποφασίσει ποιον προτιμάει από τους δύο. Το τέλος θα φέρει νικητή τον Αισχύλο, τον αρχαιότερο των τριών τραγικών, ο οποίος επιπλέον είχε πολεμήσει σε μάχες της πόλης. Καθόλου τυχαίο ότι ο Αισχύλος ήταν επίσης ο ποιητής των Περσών, με τους οποίους είχε προειδοποιήσει τους συμπολίτες του για την αλαζονεία της νίκης και τις συνέπειές της.
Οι Βάτραχοι παρουσιάστηκαν στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021, σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη.. Η σκηνοθέτις κινήθηκε σε πιο μινιμαλιστικές επιλογές, τόσο σκηνοθετικά, όσο και σκηνικά. Πιο συγκεκριμένα, έστησε επί σκηνής μια γιορτή, όπου όλοι φορούν τα καλά τους: όχι μόνον τα καλά τους ρούχα, αλλά και την καλή τους διάθεση. Μουσική, χρώματα, εύθυμη διάθεση κυριάρχησαν στη σκηνοθεσία. Έντονα επηρεασμένη από τις αρχές του Μπαουχάουζ, η Α. Χιώτη γέμισε το χώρο της Επιδαύρου με πολύχρωμα κοστούμια, μουσικά όργανα και ακροβατικά. Ωστόσο, δεν υπολόγισε καλά ότι τοποθετώντας όλους τους ηθοποιούς πάνω σε μια πλατφόρμα, η οποία σηματοδοτούσε την κάθοδο προς τον Άδη, άφηνε άδεια την υπόλοιπη ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου. Οι ηθοποιοί, αλλά και ο Χορός, κινήθηκαν αποκλειστικά σχεδόν στο διάδρομο αυτό, ο οποίος αντιπροσώπευε τον δρόμο προς τον Κάτω Κόσμο, δημιουργώντας έτσι μια έντονη αίσθηση στατικότητας, σε ένα έργο που χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές και κίνηση. Η αίσθηση αυτή δεν άλλαξε ούτε από την περιδιάβαση του Διόνυσου, προς το τέλος του έργου, ανάμεσα από τις κερκίδες των θεατών.
Η σκηνοθέτις διέθετε ωστόσο πολλές καλές ιδέες, μεταξύ των οποίων ήταν η παιγνιώδης διάθεση, όπως αντιπροσωπεύτηκε, αρχικά, από τα ευφάνταστα κοστούμια του Χορού (Άγγελος Μέντης), τα οποία παρέπεμπαν άλλοτε σε Δερβίση, άλλοτε σε αναγεννησιακή κούκλα, ή ακόμα και σε κλόουν. Αλλά και η ύπαρξη τραμπολίνο επί σκηνής, προσέδωσε μια αίσθηση παιχνιδιού στη διαδρομή προς τον Άδη, την οποία τόσο φοβόντουσαν ο Διόνυσος και ο Ξανθίας. Η σκηνοθέτις έδειξε έτσι ότι ο θάνατος δεν είναι παρά ένα ακόμα παιχνίδι της ζωής. Το τραμπολίνο όμως θα ταίριαζε πολύ περισσότερο σε έναν κλειστό χώρο, αφού στο ανοιχτό θέατρο του Πολύκλειτου χάθηκε (Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη). Στις αρετές της παράστασης επίσης, ανήκει η μετάφραση του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου.
Από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές το εναλλάξ ξυλοφόρτωμα των Ξανθία (Εύη Σαουλίδου) και Διονύσου (Μαρία Κεχαγιόγλου). Οι δύο ηθοποιοί αλληλοσυμπληρώνονταν σκηνικά, αναδεικνύοντας την κωμωδία του κειμένου. Εξίσου καλοί στην αναμέτρησή τους ήταν ο Αισχύλος (Νίκος Χατζόπουλος) και ο Ευριπίδης (Ακύλλας Καραζήσης). Έμπειροι ηθοποιοί και οι δύο κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Τέλος, ο Χορός (Μιχάλης Βαλάσογλου, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ευθύμης Θέου, Μανούκ Κατυωτάκης, Χαρά Κότσαλη, Σπύρος Μάστορας, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη) ήταν καλά συντονισμένος και πολυτάλαντος (από υποκριτικής, μουσικής, μέχρι και ακροβατικής άποψης…). Εξίσου καλός και ο Κορυφαίος του Αντώνη Μυριαγκού.
Συνολικά, οι Βάτραχοι της Αργυρώς Χιώτη διαθέτουν πολλές ενδιαφέρουσες στιγμές, σημαντική έρευνα και συγκεκριμένη σκηνοθετική άποψη. Είμαι σίγουρη ότι εάν μεταφερθούν το χειμώνα σε μια κλειστή και μικρότερη αίθουσα θα έχουν πολύ καλύτερη τύχη από το ανοιχτό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου.
Διαβάστε επίσης:
Αργυρώ Χιώτη:«Παράδεισος Είναι Όταν Καταφέρνω Να Παρακολουθήσω Την Παράσταση Σαν Θεατής Και Ενίοτε Να Ανατριχιάσω»
Νίκος Χατζόπουλος: «Να Αφήσουν Ήσυχο Το Θέατρο!»
Oι «Χοηφόρες» του Αισχύλου από την Ομάδα VASISTAS της Αργυρώς Χιώτηπου παρουσιάστηκαν στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου στις 6 και 7 Ιουλίου σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, πραγματοποιούν τρεις παραστάσεις στην Αθήνα (Φεστιβάλ Ρεματιάς στις 10/9, Φεστιβάλ Στη Σκιά των Βράχων στις 17/9, Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας στις 23/9) και μία παράσταση στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου στις 28/9.
Oι «Χοηφόρες» είναι το κορυφαίο τραγούδι εκδίκησης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Ένα προμελετημένο έγκλημα, που στήνεται επί σκηνής με συνενόχους τους θεατές. Για την εκπλήρωση του χρέους, για την καταστολή της καταπίεσης, για την ανάγκη συλλογικής αποβολής του φόβου.
Ο Ορέστης επιστρέφει από την εξορία στις Μυκήνες και συναντά την Ηλέκτρα μετά από χρόνια. Μαζί θα εκδικηθούν για τον φόνο του πατέρα τους.
Η παράσταση των VASISTAS είναι μια εξωστρεφής και γεμάτη ενέργεια τελετουργία. Μια γιορτή στην οποία οι συμμετέχοντες επιλέγουν και βουτάνε στον αιματοβαμένο μύθο και την πολιτική πράξη με σκοπό την κάθαρση και την ανάταση. Όλα χτίζονται μπροστά στα μάτια των θεατών. Όλα επιλέγονται εδώ και τώρα.
Επικεντρώνοντας στον χορό του έργου, την παντοδύναμη αυτή φωνή που βρίσκεται συνεχώς παρούσα επί σκηνής, κινεί τα νήματα και οπλίζει το χέρι του φόνου, η παράσταση προσεγγίζει το έργο ως μία βαθιά σύγκρουση των ενστίκτων του ανθρώπου με την κοινωνική του υπόσταση. Ο χορός γίνεται η μαζική φωνή που παρατηρεί, κατευθύνει και εξουσιάζει τα πάντα. H κοινωνική επιταγή που σε στιγμές παίρνει τον πρώτο λόγο και αυτόνομα ορίζει τον ρου της ιστορίας.
Με τη χρήση μονόχορδων και τον ήχο του ξύλου, η σκηνή μετατρέπεται σε ένα τεράστιο μουσικό όργανο που συλλειτουργεί με τα σώματα των ηθοποιών. Ο δυνατός παλμός αυτού του οργάνου γίνεται το μέσο με το οποίο θεατές και ηθοποιοί καλούνται να αφεθούν στην γιορτή, κινητοποιώντας πρώτα απ’ όλα τις αισθήσεις και προετοιμάζοντας τα σώματα να δεχτούν τον ακραίο μύθο, την ιστορία.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη
Μετάφραση: Θανάσης Βαλτινός
Δραματουργία: ομάδα VASISTAS, Ευθύμης Θέου
Μουσική: Jan Van de Engel
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Κοστούμια: Ηρώ Βαγιώτη, σε συνεργασία με την Ματίνα Μέγκλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Ariane Labed
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Εύα Μανιδάκη
Σύμβουλος δραματουργίας: Νίκος Α.Παναγιωτόπουλος
Κατασκευή μουσικών οργάνων: Αντώνης Χατζηπέρογλου, Pegasus musicstore
Μετάφραση στα αγγλικά: Μενέλαος Καραντζάς
Εξωτερικός παρατηρητής προβών: Στέλλα Χριστοδουλοπούλου
Ηθοποιοί: Εύη Σαουλίδου, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αινείας Τσαμάτης, Αντώνης Αντωνόπουλος, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Ματίνα Περγιουδάκη, Γιάννης Κλίνης, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη, Δημήτρης Κοντός, Αργυρώ Χιώτη
Η πρώτη παρουσίαση της παράστασης έγινε στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου στις 6 και 7 Ιουλίου 2018.
Συμπαραγωγή:
Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου
ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας - Φεστιβάλ Φιλίππων.
Υποστήριξη: Δήμος Μοσχάτου & Ταύρου
Πρόγραμμα παραστάσεων:
- Φεστιβάλ Ρεματιάς | 10/9 στις 20:30
- Φεστιβάλ Στη Σκιά των Βράχων | 17/9 στις 21:00
- Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας | 23/9 στις 21:00
Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου | 28/9 στις 21:00
Προπώληση εισητηρίων: http://www.ticket365.gr/parastaseis/14931-xoifores
22 Απριλίου – 7 Μαΐου 2017 | 20:30 | Κεντρική Σκηνή
«Πότε έζησες; Ποια ήταν η ζωή σου;»
Ένα road trip με οδηγό τον Δάντη. Ένα ταξίδι-θεατρική εμπειρία με τρεις οριακούς σταθμούς: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Η Θεία Κωμωδία περιγράφει ένα ταξίδι προς το φως, που αρχίζει τον Απρίλιο του 1300. Επτά αιώνες μετά, μεταφέρεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης.
Ένα πνευματικό road trip. Μια υπαρξιακή φαντασμαγορία. Τρεις οριακοί σταθμοί: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Για πρώτη φορά, Έλληνες δημιουργοί καταπιάνονται με το κορυφαίο έργο της μεσαιωνικής Ευρώπης, τη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Η σκηνοθέτρια Αργυρώ Χιώτη και η ομάδα Vasistas, με την πορεία εντός και εκτός συνόρων, επιστρέφουν στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, δύο χρόνια μετά τα Αίματα, και παρουσιάζουν, από 22 Απριλίου έως 7 Μαΐου στην Κεντρική Σκηνή, αυτή τη μνημειώδη «οραματική αυτοβιογραφία» του Δάντη, το φανταστικό ταξίδι του στο βασίλειο των νεκρών.
Από τον ανεξάντλητο όγκο της τριλογίας του Δάντη, η ομάδα δημιουργεί μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη εκδοχή της, επιλέγοντας αποσπάσματα που μεταφέρουν το βαθιά προσωπικό χαρακτήρα του κειμένου και τη δύσβατη πορεία ενός ανθρώπου, από τα σκοτεινά βιώματα της καθημερινότητας στις επίπονες στιγμές της κρίσης, ως φωτεινές διαφυγές της ζωής, από την κατάδυση στον κόσμο των σκιών μέχρι την έξοδο στο φως.
Στη σκηνή, ένας συμπαγής πυρήνας ερμηνευτών ξεδιπλώνει την αφήγηση, εμβαθύνοντας στους κώδικες που αναπτύσσουν οι Vasistas τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι βασίζονται στην εκφραστική δυναμική του σώματος και τη μουσική διάσταση της χορικότητας.
Στην παράσταση συμπράττει ένα κουαρτέτο εγχόρδων, παρόν επί σκηνής καθ’ όλη τη διάρκειά της και ενταγμένο στη σκηνική δράση. Μουσικός μινιμαλισμός και ηλεκτρονική μουσική συνομιλούν ζωντανά με τη χρήση σύγχρονων μέσων, συντελώντας έτσι στη δημιουργία της ιδιαίτερης σκηνικής εμπειρίας του road trip της Θείας Κωμωδίας.
Ο ποιητής και μεταφραστής Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, βαθύς γνώστης της μεσαιωνικής παράδοσης και λογοτεχνίας και δημιουργός του περίφημου έργου Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια, υπογράφει τη δραματουργία της παράστασης.
Ο Δάντης (Dante Alighieri, περ. 1265-1321) έγραψε τη Θεία Κωμωδία στις αρχές του 14ου αιώνα και, πιθανότατα, η συγγραφή του διήρκησε περίπου δεκαπέντε χρόνια. Πρόκειται για ένα επικό αφηγηματικό ποίημα, συνολικής έκτασης 14.233 ομοιοκατάληκτων 11σύλλαβων στίχων, χωρισμένο σε τρία μέρη: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος.
Στη Θεία Κωμωδία, ο Δάντης περιγράφει σε πρώτο πρόσωπο ένα φανταστικό ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο. Το ταξίδι διαρκεί επτά ημέρες (όσο και η δημιουργία του κόσμου) και υποτίθεται πως ξεκινά στις 7 Απριλίου 1300, λίγο πριν από το Πάσχα. Οδηγοί και συνοδοιπόροι του Δάντη είναι ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος και η Βεατρίκη – η τελευταία αποτελεί αναφορά στην ισόβια αγαπημένη του, Beatrice Portinari (1266-1290).
Εμβληματικό έργο της μεσαιωνικής Ευρώπης και από τα πιο επιδραστικά κείμενα για την ιταλική γλώσσα αλλά και την ανθρώπινη σκέψη, η Θεία Κωμωδία, ποίημα αλληγορικό όσο και αυτοβιογραφικό, πολύσημο και πολυπρισματικό, αποτελεί μια θαυμαστή σύνοψη των κοσμολογικών και χριστιανικών αντιλήψεων που επικρατούσαν την εποχή του Δάντη: στο λυκόφως του Μεσαίωνα και τη χαραυγή της Αναγέννησης (τέλη 13ου με αρχές 14ου αιώνα).
Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη
Δραματουργία: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Vasistas
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Σχεδιασμός ήχου: Jan Van de Engel
Μουσική επιμέλεια: Μάρκελλος Χρυσικόπουλος
Καλλιτεχνική συνεργάτρια: Ariane Labed
Βοηθός δραματουργίας: Άρτεμις Χρυσοστομίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα
Βοηθός σκηνογράφου: Μυρτώ Μεγαρίτου
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Διδασκαλία roller-skating: Κωνσταντίνος Μαρτζέκης
Εκτέλεση παραγωγής: Γκέλυ Καλαμπάκα, Βασιλική Γεωργιοπούλου
Ερμηνεύουν: Ευθύμης Θέου, Ελένη Βεργέτη, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αντώνης Αντωνόπουλος, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Ματίνα Περγιουδάκη, Γιάννης Κλίνης
Κουαρτέτο εγχόρδων: Αλέξης Καραϊσκάκης Νάστος (τσέλο), Φαίδων Μηλιάδης / Μιγκέν Σελμάνι (πρώτο βιολί), Αγγελική Κασδά (δεύτερο βιολί), Κρυσταλλία Γαϊτάνου / Ηλίας Λιβιεράτος (βιόλα)
Το κείμενο της παράστασης βασίστηκε στη μετάφραση της Θείας Κωμωδίας από τον Κώστα Καιροφύλλα, υπό την επιμέλεια του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου.
Χρησιμοποιούνται επίσης ποιήματα του Edgar Lee Masters από τη συλλογή Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ σε μετάφραση Σπύρου Αποστόλου, με την ευγενική άδεια των εκδόσεων Gutenberg, καθώς και τα Cantos XIV και XV του Ezra Pound σε μετάφραση Γιώργου Βάρσου, με την ευγενική άδεια των εκδόσεων Πατάκη.
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συμπαραγωγή: Les Théâtres (Γαλλία)
Με την υποστήριξη: KOMM'N'ACT (Γαλλία)
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
Τρίτη 25 Απριλίου
Συμπόσιο για τον Δάντη
Παρασκευή 28 Απριλίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές
Συντονισμός: Γρηγόρης Ιωαννίδης, κριτικός θεάτρου και επίκουρος καθηγητής του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών
Τετάρτη 3 & Πέμπτη 4 Μαΐου
Εργαστήριο με την Αργυρώ Χιώτη και την ομάδα Vasistas
Διαβάστε περισσότερα
Κωμωδία (ιταλ. Commedia) ήταν ο πρωτότυπος τίτλος του έργου του Δάντη. Ο όρος «Θεία» (ιταλ. La Divina Commedia) προστέθηκε μεταγενέστερα από τον Βοκάκιο.
Η διακεκριμένη ομάδα Vasistas («φεγγίτης», στα γαλλικά) ιδρύθηκε το 2005 και δραστηριοποιείται μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, με κέντρα την Αθήνα και τη Μασσαλία. Επιδιώκει τη συνεχή έρευνα και τον πειραματισμό στη σκηνική πράξη, σε έναν άμεσο διάλογο με το παρόν. Προτείνοντας μια δραματουργία που δεν καθορίζεται από μια λογική κειμένου ή γραμμικής ιστορίας και χρησιμοποιώντας ελάχιστα τεχνικά ή σκηνικά μέσα, η ομάδα ενορχηστρώνει «κινούμενες εικόνες» και δημιουργεί το ρυθμό της εκάστοτε ιστορίας σαν μια μουσική χορογραφία σε παρόντα χρόνο. Σήμερα, βασικός πυρήνας της ομάδας είναι οι: Αργυρώ Χιώτη (σκηνοθέτρια και ιδρυτικό μέλος), Ariane Labed (ηθοποιός, ιδρυτικό μέλος), Naima Carbajal (ηθοποιός, ιδρυτικό μέλος), Ευθύμης Θέου, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη, Ελένη Βεργέτη, Αντώνης Αντωνόπουλος και Ευδοξία Ανδρουλιδάκη.
Η Αργυρώ Χιώτη συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη Στέγη το 2013, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Δημήτρη Δημητριάδη, όπου επιμελήθηκε τη σκηνική απόδοση του έργου του, Φαέθων, υπό τη μορφή αναλογίου. Συμμετείχε επίσης στο Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου 2014, σκηνοθετώντας την παράσταση Εδώ ξεχύνεται η καρδιά μου της Stacey Gregg, με την ομάδα του 43ου Λυκείου Αθηνών. Το 2014, η Αργυρώ Χιώτη και οι Vasistas παρουσίασαν στη Στέγη το πρώτο θεατρικό έργο του Ευθύμη Φιλίππου, Αίματα.
Η Θεία Κωμωδία ανέβηκε ως εικονοκλαστικό θέαμα χωρίς το λόγο του Δάντη, σε σκηνοθεσία του Ιταλού σκηνοθέτη και εικαστικού Romeo Castellucci, στην Πειραιώς 260 και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2009.
Η Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ είναι μια ποιητική συλλογή με εντάφιες επιγραφές από το φανταστικό χωριό Σπουν Ρίβερ. Όλα τα ποιήματα της συλλογής έχουν για τίτλο ονόματα νεκρών, που αφηγούνται τη ζωή ή το θάνατό τους.
Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Πληροφορίες: 210 900 5 800
22 Απριλίου – 7 Μαΐου 2017
Κεντρική Σκηνή
Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 20:30
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια
EARLY BIRD προπώληση 24 Φεβρουαρίου – 26 Μαρτίου (περιορισμένος αριθμός θέσεων):
Ζώνη Α: 18 €, Ζώνη Β: 15 €
Γενική προπώληση από 27 Μαρτίου 2017
Κανονικό: 7 - 12 - 18 - 20 €
Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 6 - 10 - 14 - 16 €
Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 5 - 9 - 13 - 14 €
ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 € | Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €
Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Γραμμή εισιτηρίων
Τ.: 210 900 5 800
ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-21:00
Γραμμή Φίλων της Στέγης
Τ.: 213 017 8200
ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-20:00
Οι Φίλοι της Στέγης πραγματοποιούν τις αγορές των εισιτηρίων τους μέσα από το ηλεκτρονικό προφίλ τους, κάνοντας login με τον προσωπικό τους κωδικό χρήστη και το password τους, για να ξεκλειδώσουν τις εκπτώσεις και τις προπωλήσεις τους.
Με την υποστήριξη:
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.
ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ
Συγγρού 107
Ωράριο λειτουργίας: ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-21:00
Γίνονται δεκτές πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες Amex,Visa, MasterCard & Diners.
ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ
• ΓΕΡΜΑΝΟΣ & COSMOTE σε όλο το δίκτυο καταστημάτων
• IANOS στο κατάστημα οδού Σταδίου
http://www.sgt.gr/gre/SPG1742
Είδα
Video
