Texnes Plus - Μιχάλης Συριόπουλος

Τελευταία Νέα

Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»

Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

18 Φεβρουαρίου 2021
Νέα

«τΖΕΝεράλε»: Ένα νέο εργαστήρι τέχνης από τον Μιχάλη Συριόπουλο

Ένα εργαστήρι τέχνης «στήνεται» στο Μεταξουργείο με μπόλικη αγάπη!

Ενάντια στην κρίση του ελληνικού θεάτρου και στη νηνεμία της εποχής, αλλά πάντα με γνώμονα την υγεία μας και την σωστή προφύλαξη από τον ιό, δημιουργείται ένας χώρος τέχνης με αγάπη, μεράκι, σεβασμό και κυρίως αξιοπρέπεια. Απέναντι στον άνθρωπο και την τέχνη.

«τΖΕΝεράλε» ονομάζεται ο νέος χώρος που στήνεται από τον ταλαντούχο ηθοποιό και σκηνοθέτη Μιχάλη Συριόπουλο ο οποίος δίχως επισημότητες και τυμπανοκρουσίες, μα με την αλήθεια του και την αγάπη του για το θέατρο έρχεται να μυήσει αυτή την τέχνη σε όσους θέλουν και ονειρεύονται να καταπιαστούν με τη μαγεία του. Κόντρα στους δύσκολους καιρούς πορεύεται με αισιοδοξία και ενσυναίσθηση στο φως. Στο φως που όλοι έχουμε ανάγκη.

tzenerale texnes plus

Καλωσόρισμα- κέρασμα

«Το θέατρο για μένα είναι γιορτή. Παλέτα με ανείπωτα χρώματα είναι και κήπος με κάθε λογής άρωμα! Αυτή η πολυφωνία, αυτό το μαζί είναι όλες οι αισθήσεις ανοιχτές στ' αλήθεια και δε με νοιάζει ούτε ποιός είσαι, ούτε πού πιστεύεις. Αρκεί να ανταλλάξουμε έμπνευση και να πούμε μία ιστορία. Τίμια και ντόμπρα! Θα μπορούσα να μιλάω για πάντα για το τί είναι θέατρο μα κυρίως για την μαγεία του. Αυτήν σπέρνω κι αυτήν καλλιεργώ άλλωστε με τους μαθητές μου, χρόνια τώρα.

Με προίκα τις ώρες πτήσεις μου στο θέατρο, μπούσουλά μου τα λόγια και τις μεθόδους των 'μεγάλων' και με δεκανίκια όλες τις άλλες τέχνες, πειραματίζομαι, ερευνώ και εκμαιεύω αλήθειες.

Έτσι πορεύομαι, με το " δεν ξέρω" αλλά πάμε μαζί να ψάξουμε. Χωράει πολλούς κόσμους το μαζί. Κι εγώ τους έχω ανάγκη αυτούς τους κόσμους, με κάνουν καλύτερο άνθρωπο ,πιο χαρούμενο και πιο ελεύθερο. Μεγαλώνοντας διεκδικώ την ελευθερία μου και η ελευθερία δε χωράει γκρίνιες. Είναι απόφαση η ελευθερία...η ευτυχία είναι απόφαση κι ας γκρεμίζονται όλα γύρω.

Κάπως έτσι λοιπόν, όρισα τόπο συνάντησης με εμένα οικοδεσπότη. Λίγα μέτρα μακριά απ' τη στάση του μετρό «Μεταξουργείο» στη συμβολή των οδών Λένορμαν 2 και Κεραμέων 1, στην πλατεία Μεταξουργείου, «ρεαλισμού και μαγείας γωνία» λέω εγώ και ξεμπερδεύω... Εκεί λοιπόν, σκάρωσα έναν χώρο που μοσχομυρίζει σεβασμό κι αξιοπρέπεια για να ακουμπήσεις τα όνειρά σου. Έναν χώρο για θέατρο, χορό, μουσική και κάθε λογής πρόβα!

Το εργαστήρι τεχνών «τΖΕΝεράλε» δεν είναι μία δραματική σχολή ( τουλάχιστον ακόμα). Είναι ένα εργαστήρι τεχνών για το μεράκι σου ή για την προετοιμασία των εξετάσεών σου ή για επιπλέον γνώσεις μετά τις σπουδές σου, μα πάντα με ποιότητα και έγνοια. Τα μαθήματα είναι τρίωρα κι εβδομαδιαία.

Θα έρθουν ωραία πράγματα στην πορεία. Ωραίοι συνεργάτες, ωραία events, η τζενεράλε junior για τους μπόμπιρες και για τους εφήβους, θα ‘ρθουν διαδικτυακά τμήματα ,χρήσιμα σεμινάρια μα προς το παρόν σας υποδέχομαι εγώ κι ο σκύλος μου ο Πάρης διαδικτυακά.

«τΖΕΝεράλε» λοιπόν, όπως η τελική πρόβα, η πρόβα που πρωτανοίγουν οι πόρτες και μπαίνουν φίλοι, η πρόβα που σε συγκεντρώνει, μια προσομοίωση της πρεμιέρας. «τΖΕΝεράλε» γιατί δεν αγαπώ τις επισημότητες, ούτε τις τυμπανοκρουσίες. Αγαπώ τους ανθρώπους και την τέχνη μου, στ' αλήθεια. Σας κερνάω λίγη απ' την χαρά μου και λίγο απ' όνειρά μου. Αυτά για την ώρα.»

Υγ. Έχουμε πολλές χαρές μπροστά μας άνθρωποι. Λίγη ακόμα υπομονή.

Με λύσσα για ζωή,

Μιχάλης Συριόπουλος

Λίγα λόγια για τον Μιχάλη Συριόπουλο

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας δραματικής σχολής σύγχρονο θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος με υποτροφία και του θεατρικού εργαστηρίου «Σοφούλη». Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Κίρκη Καραλή, Βασίλη Μαυρογεωργίου, Γιάννη Μόσχο,Θωμά Μοσχόπουλο, Χριστίνα Χατζηβασιλείου, Τάσο Ράτζο ,Πέμη Ζούνη, Σωτήρη Χατζάκη ,Γιάννη Βούρο, Γλυκερία Καλαιτζή, Αναστασία Κουμίδου, Ισίδωρο Σιδέρη, Νίκο Βουδούρη, Έφη Δρόσου, Σοφία Καρακάντζα, Αντώνη Καλογρίδη,Γιάννη Ιορδανίδη στο φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Κ.Θ.Β.Ε. ,την πειραματική σκηνής της τέχνης,το δη.πε.θε. Βέροιας, το θέατρο πόρτα κ.α. στις παραστάσεις: 《ποντικοπαγίδα》,«χοιρινό νεφρό για την κατάθλιψη», « η αρχή του Αρχιμήδη», 《Γιανούλα η κουλουρού,«η πόλη», « Καντίντ ή η αισιοδοξία», « η δίκη του Κ»,«Αγγέλα», «Ο γλάρος», «Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων», «Η αρρώστια της νιότης», «παραμύθια στο ασανσέρ», «βυσσινόκηπος», «Ειρήνη», «το όνειρο του σκιάχτρου», «Η όπερα του ζητιάνου», «Ορφέας vision», «Αθώοι ψεύτες», «τρεις αδελφές», «το σκλαβί», «Σ' εσάς που με ακούτε», «Αντιγόνη», «Ματωμένος γάμος», «Λεωφορείο ο πόθος».

Έχει σκηνοθετήσει - διασκευάσει τις παραστάσεις «Dybbuk», «Tα Χριστούγεννα του μπάρμπα Ιωσήφ», «Στον καθρέφτη του χρόνου ρέουν οι λέξεις διαυγής».

Ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση «τα μεγάλα ροκ συγκροτήματα δεν διαλύονται ποτέ» (σκηνοθεσία Πέμη Ζούνη).

Στην τηλεόραση έχει πάρει μέρος στις σειρές «επιστροφή»,«εκδρομή» σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Πανταζούδη, «Μ+Μ» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μορφονιόυ και «Η αδερφή της αδερφής της αδερφής μου» σε σκηνοθεσία Κώστα Αρβανίτη.

Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε στην ταινία holly Emy σε σκηνοθεσία Αρασέλης Λαιμού.

Έχει διδάξει υποκριτική και αυτοσχεδιασμό στο θεατρικό εργαστήρι ''ΛΟΓΕΙΟΝ'' (2011-2014) και στο «kyklos art studio» (2015) καθώς και στις δραματικές σχολέςΊασμος κ’ Σύγχρονο θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος,( 2016-2018) στην ανωτέρα Δραματική σχολή Ανδρέας Βουτσινάς ( 2019) και στο θέατρο των αλλαγών ( 2019-2020).

Τιμήθηκε με το βραβείο Δημήτρης Χορν , για τις παραστάσεις "Καντίντ ή η αισιοδοξία σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου και " η πόλη" σε σκηνοθεσίς Γιάννη Μόσχου.

*Φωτογραφίες: Χρίστος Συμεωνίδης

Να ενημερώσουμε ότι λόγω της πανδημίας από τον ιό, θα ξεκινήσουν τα μαθήματα στο εργαστήρι διαδικτυακά.

Το πρώτο διαδικτυακό τμήμα Υποκριτικής με τον Μιχάλη Συριόπουλο ξεκινάει στις 6 Μαρτίου (15.00-17.00)

Μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή για τα μαθήματα με τους παρακάτω τρόπους επικοινωνίας:

Email: GeneraleActingStudio@gmail.com

Τηλέφωνο: 2105232519 ( Ώρες λειτουργίας 12.00 με 2.00)

Ιστότοπος: https://www.generale.info/

Social media: FACEBOOK, INSTAGRAM

Διαβάστε περισσότερα...

22 Μαρτίου 2019
Είδα

Είδα την «Αρχή του Αρχιμήδη», σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου

Από τον Αναστάση Πινακουλάκη

Το «El Principio de Arquímedes» (Η αρχή του Αρχιμήδη) του Josep Maria Miro ανεβαίνει για μόλις δεύτερη φορά σε ελληνική σκηνή σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανούηλ.

Είναι η δεύτερη συνεργασία ων Μαυρογεωργίου-Χατζηεμμανουήλ (Solo Theatro) σε δύο χρόνια μετά το «Χελιδόνι» (La Golondrina) του Guillem Clua, το οποίο μάλιστα θα ξαναπαιχτεί για έναν τρίτο κύκλο παραστάσεων στο Μικρό Γκλόρια. Ο Miro διακρίθηκε το 2011 με το βραβείο Born για το έργο «Η αρχή του Αρχιμήδη», ενώ μετράει ήδη μια δεκάδα από βραβεία για το σύνολο της δραματουργίας του.

Το έργο πραγματεύεται ένα πολύ αμφιλεγόμενο περιστατικό που λαμβάνει χώρα σ’ ένα κολυμβητήριο –εξού κι ο τίτλος-αναφορά στον Αρχιμήδη- που παίρνει μια παραβατική χροιά. Ο Τζόρντι, ένας προπονητής κολύμβησης, δίνει ένα φιλί στο στόμα σ’ ένα αγόρι γύρω στα 7 χρονών επειδή (όπως ισχυρίζεται) φοβόταν να κολυμπήσει χωρίς σωσίβιο. Ο ίδιος δεν βλέπει κάτι μεμπτό στην τρυφερή αυτή πράξη. Οι γονείς των παιδιών συσπειρώνονται και ζητούν εξηγήσεις από την διεύθυνση του κολυμβητηρίου. Που βρίσκεται όμως η αλήθεια;

Ο Josep M. Miro ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα και γεμάτη suspense αφηγηματική διάταξη. Ακολουθεί μια μη γραμμική αφήγηση, κόβοντας τις σκηνές απότομα, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα συνέχειας. Στην εξέλιξη της πλοκής, οι σκηνές επανέρχονται για να συμπληρωθούν, δίνοντας νέες οπτικές γωνίες. Αυτή η αφηγηματική επιλογή ανοίγει το έργο στην αντιληπτική και κριτική ικανότητα του θεατή και ταυτόχρονα κλείνει το μάτι στην αστυνομική λογοτεχνία. Ο Τζόρντι είναι αθώος ή ένοχος, τρυφερός ή διεστραμμένος; Το πολύ ελκυστικό «ξεφλούδισμα του κρεμμυδιού» όσον αφορά του χαρακτήρες του έργου δεν είναι καθόλου εύκολη ή προβλέψιμη υπόθεση. Οι ήρωες δεν είναι μονοκόμματα η αλήθειά τους, αλλά οι φωτοσκιάσεις αυτής.

H Arxi tou Arximidi photo by Yiannis Karabatsos 5

Η παράσταση

Σε αυτή τη διαδικασία αποσαφήνισης της ιστορίας, καθοριστικό ρόλο παίζει το σκηνοθετικό έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Ο σκηνοθέτης όχι μόνο υπηρετεί την ροή της αφήγησης του συγγραφέα, αλλά φλερτάρει περαιτέρω με το παιχνίδι των οπτικών γωνιών των δραματικών προσώπων. Τρεις φορές ανάμεσα στις σκηνές, αλλάζει σε πλήρες σκοτάδι τις προσόψεις της σκηνογραφίας και τον σκηνικό του χώρο συνεπακόλουθα. Δεν επαναπαύεται στο γερό δραματουργικό υλικό που έχει στα χέρια του, δίνοντας μια εύκολη «λύση» στο θεατή. Πετυχαίνει άψογα να παίξει με την προνομιακή θέαση και θέση του θεατή αλλά και την θέαση των δραματικών προσώπων από τα υπόλοιπα πρόσωπα. Με άλλα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να δούμε την διαχείριση της «επίμαχης» πράξης, από πολλές πλευρές, προτού πάρουμε τη μία ή την άλλη θέση. Έτσι, το τελικό αποτέλεσμα κερδίζει σε δραματικό suspense και σε μια περιδιάβαση στα λεπτά όρια ανάμεσα στη νομιμότητα και την παραβατικότητα, την ηθική και την διαστρέβλωση αυτής.

Η διαχείριση του σκηνικού χώρου είναι μαθηματικά υπολογισμένη «εκπαιδεύοντας» τον θεατή να παρατηρήσει και να οδηγηθεί στον μίτο της ιστορίας και συνεπώς στον πάτο του παγόβουνου. Από ένα σημείο και μετά κάθε σκηνικό αντικείμενο αποκτά ξεχωριστό νόημα για τον θεατή κι αποτελεί κλειδί για την εξέταση αυτής της υπόθεσης. Το ρεαλιστικό σκηνικό της Θάλειας Μέλισσα φωτίζεται άψογα από τις λάμπες φθορίου (φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου) δίνοντας ένα ψυχρό, σχεδόν ανακριτικό σκηνικό περιβάλλον.

Ο Μιχάλης Συριόπουλος (βραβείο Χορν 2019) είναι ο πρωταγωνιστής της παράστασης, υποδυόμενος τον Τζόρντι, τον προπονητή που φίλησε το ανήλικο αγόρι. Ο δημοφιλής στο αθηναϊκό κοινό ηθοποιός από τις παραστάσεις του Μοσχόπουλου («Η δίκη του Κ», «Καντιντ) δίνει μια συλλεκτική ερμηνεία χωρίς ευκολίες. Ο Τζόρντι του είναι σημεία «ο άνετος προπονητής» που κομπάζει την «φαλλική» του υπεροχή, σε σημεία ο τυπικός κατηγορούμενος ενός δικαστικού δράματος, ενώ στο τελευταίο μέρος του έργου γίνεται η σκιά του εαυτού του. Δεν είναι απλώς ένας δεινός ερμηνευτής, αλλά ένας πολύ έξυπνος αίλουρος που μπορεί να πηδήσει από τη μία ψυχική διάθεση και συμπεριφορά στην άλλη ξανά και ξανά χωρίς να προδώσει τα πιο μύχια στοιχεία του χαρακτήρα του. Ο Τζόρντι του ενώ φέρεται ως εξωστρεφής κι άνετος, αποδεικνύεται ένας αινιγματικός άντρας που θα μπορούσε να είναι ένοχος για ηθικά μεμπτά πράγματα. Το ενδιαφέρον –κατά τη γνώμη μου- είναι πως δεν φτάνουμε σε κάποια «κάθαρση» αλλά ούτε σ’ ένα ανατρεπτικό τέλος. Ο Τζόρντι καταλήγει στο χείλος ενός γκρεμού που δεν έχει καν συμπαγές έδαφος. Ρέει σαν το υδάτινο στοιχείο στο οποίο έχει αφοσιωθεί επαγγελματικά.

Ο Miro πολύ σοφά παραμένει πολιτικώς ορθός και δεν αναλώνεται σε μια γραφή που παραπέμπει σε ανακριτική διαδικασία με μονοδιάστατες αναγνώσεις και ηθικολογίες. Χωρίς να στερεί από τη γραφή του το νυστέρι, δεν θεραπεύει ούτε σκοτώνει τον ασθενή του αλλά δίνει στον θεατή αυτό το νυστέρι καλώντας τον να δίνει ο ίδιος στην ουσία των πραγμάτων.

H Arxi tou Arximidi photo by Yiannis Karabatsos 1

Η Μαρία Φιλίνη δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία ως Άννα, η διευθύντρια του κολυμβητηρίου. Σταθερή συνεργάτης του Skrow Theater, εμφανίστηκε πιο ώριμη από ποτέ. Συνθέτει μια σειρά από ποιότητες που δείχνουν την ανθρώπινη πλευρά του χαρακτήρα της που είναι επιφορτισμένος μ’ ένα εκτελεστικό έργο. Αναλαμβάνει τον στυγνό ρόλο του ανακριτή και σε σημεία τον συμβουλευτικό χαρακτήρα ενός συναδέλφου.

Ο Γιάννης Σοφολόγης υποδύεται τον άλλο προπονητή του έργου, που δείχνει έναν άλλο τύπο υπαλλήλου, αυτού που επικεντρώνεται στην δουλειά του και δεν δείχνεται. Η χαριτωμένη αφέλεια που δίνει στον χαρακτήρα του, αποτελεί ένα απαραίτητο αντιστικτικό στοιχείο στον δραματικό πρωταγωνιστή. Δεν είχε ωστόσο μια ιδιαίτερη δυναμική στη μετάβασή του από υποστηρικτή σε αντίμαχο αυτού.

Τέλος, ο Σεραφείμ Ράδης υποδύεται τον πατέρα ενός μαθητή. Η περιορισμένη του παρουσία και η αρχική μετρημένη του ερμηνεία, δυστυχώς δεν φτάνει ποτέ στο τραχύ θυμοειδές που περιγράφεται στην τελευταία σκηνή του έργου με αποτέλεσμα να μην φαίνεται τόσο αναγνωρίσιμος πολιτισμικά. Ίσως βέβαια δεν προσφέρεται κι ο ρόλος του δραματουργικά για μια εξισορροπημένη κορύφωση όπως τα υπόλοιπα πρόσωπα.

Έχοντας δει την παράσταση «Η αρχή του Αρχιμήδη» δικαιολόγησα μέσα μου γιατί έγινε talk of the town, τόσο στο σύνολο όσο και στο μεγάλο ατού που λέγεται Μιχάλης Συριόπουλος. Θα ήθελα να σταθώ ωστόσο εξίσου στην πολυδιάστατη και στοχευμένη σκηνοθεσία του Μαυρογεωργίου που είτε ως δραματουργός είτε ως σκηνοθέτης προτείνει δυναμικά ένα εντελώς σύγχρονο ρεπερτόριο. Στην «αρχή του Αρχιμήδη» τα πάντα είναι ανοιχτά προς εξέταση και η δραματουργία αναπτύσσεται ενδόμυχα στον θεατή.

Διαβάστε επίσης:

Είδα Το «Master Class», Σε Σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου

Διαβάστε περισσότερα...

18 Μαρτίου 2019
Νέα

Το βραβείο «Δημήτρης Χορν» 2019 κέρδισε ο Μιχάλης Συριόπουλος

Το βραβείο «Δημήτρης Χορν» 2019 κέρδισε πριν λίγο, σε εκδήλωση στο θέατρο «Δημήτρης Χορν» ο Μιχάλης Συριόπουλος. Το επαμειβόμενο Βραβείο «Δημήτρης Χορν» (για δέκατη ένατη χρονιά φέτος) είναι ο σταυρός που φορούσε ο ηθοποιός, ο οποίος περνάει κάθε χρόνο από τον έναν βραβευμένο στον άλλο, συνοδευόμενος από περγαμηνή.

Ο ίδιος δήλωσε: «Είναι λίγο περίεργη η στιγμή. Ξέρετε πριν από 13-14 χρόνια, μόλις είχα χάσει 36 κιλά για το θέατρο, προκειμένου να δώσω εξετάσεις. Έδωσα τελικά με το τραγούδι του Χορν “Πες μου μια λέξη”. Το είπα σε όλες τις εκδοχές από τζαζ μεχρι τα πάντα (το τραγούδησε α καπέλα και στην απονομή). Ευχαριστώ πολύ τον Θωμά Μοσχόπουλο και τον Γιάννη Μόσχο. Ο Μοσχόπουλος με έκανε να ρισκάρω και να κατέβω στην Αθήνα με τον σκύλο μου κι 20 ευρώ. O Γιάννης Μόσχος με έκανε να δω στον καθρέφτη της ψυχής μου. Αφιερώνω το βραβείο στους γονείς μου που με έκαναν να χαμογελάω στα δύσκολα» δήλωσε συγκινημένος όταν παρέλαβε τον σταυρό του Δημήτρη Χορν από τον Σταμάτη Φασουλή (καθώς ο περσινός νικητής, Γιάννης Νιάρρος, την ώρα της απονομής έπαιζε στην παράσταση «Στέλλα Κοιμήσου» στο θέατρο Τζένη Καρέζη).

Το βραβείο είναι ετήσιο, επαμειβόμενο και απονέμεται για την καλύτερη ερμηνεία νέου άντρα ηθοποιού κατά την περασμένη θεατρική περίοδο. Το θεσμοθέτησε ο Σταμάτης Φασουλής και το χρηματοδοτεί ο Γιάννης Χορν.

Φωτογραφία μετά τη χθεσινή απονομή

Οι τέσσερις υποψήφιοι για το «Βραβείο Δημήτρης Χορν» για φέτος ήταν με αλφαβητική σειρά, ήταν οι ακόλουθοι:

- Θάνος Λέκκας για το ρόλο του Νάνκι-Που στην όπερα «Ο Μικάδος» των Ουίλλιαμ Σβενκ Γκίλμπερτ και Άρθουρ Σάλλιβαν, σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση (Εθνική Λυρική Σκηνή /Εναλλακτική Σκηνή).

-Μιχάλης Πανάδης για τον ρόλο του Έντουαρντ στον «Φεγγίτη» του Ντέιβιντ Χέαρ , σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη (Εμπορικόν).

-Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης για τον ρόλο του Ορφέα στο «Ορφέας κι Ευρυδίκη» σε σκηνοθεσία -σύνθεση κειμένου του Δημήτρη Μπογδάνου (Θέατρο του Νέου Κόσμου).

-Μιχάλης Συριόπουλος για τον ρόλο του Καντίντ στο «Καντίντ ή Η αισιοδοξία» του Βολταίρου , σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου (Πόρτα) και για τον ρόλο του Κίμωνα στην «Πόλη» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου (Φεστιβάλ Αθηνών/ Πειραιώς 260).

Την εκδήλωση άνοιξε ο Σταμάτης Φασουλής. Στο θέσμό αναφέρθηκε,ο πρόεδρος της επιτροπής, Κώστας Γεωργουσόπουλος (μέλη της επιτροπής είναι ο Σταμάτης Φασουλής, η Ξένια Καλογεροπούλου, η Λυδία Κονιόρδου και η δημοσιογράφος Αντιγόνη Καράλη). H Ανδριάννα Μπάμπαλη ερμήνευσε τραγούδια του Δημήτρη Χορν.

Τη συνολικότερη οργάνωση έχουν επιμεληθεί ο Σταμάτης Φασουλής και ο Θεοδόσης Ισαακίδης. Τη βραδιά επιμελείται σκηνοθετικά ο Γιώργος Λύρας.

Διαβάστε περισσότερα...

12 Μαρτίου 2019
Νέα

Ανακοινώθηκαν οι υποψήφιοι για το θεατρικό βραβείο Χορν

Το βραβείο «Δημήτρης Χορν» 2019 θα απονεμηθεί σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019, στις 8 το βράδυ, στο θέατρο «Δημήτρης Χορν» (Αμερικής 10). Το επαμειβόμενο Βραβείο «Δημήτρης Χορν» (για δέκατη ένατη χρονιά φέτος) είναι ο σταυρός που φορούσε ο ηθοποιός, ο οποίος περνάει κάθε χρόνο από τον έναν βραβευμένο στον άλλο, συνοδευόμενος από περγαμηνή.

Οι τέσσερις υποψήφιοι για το «Βραβείο Δημήτρης Χορν» για τη σαιζόν 2017-2018, με αλφαβητική σειρά, είναι οι ακόλουθοι:

Την εκδήλωση θα ανοίξει ο Σταμάτης Φασουλής. Στο θεσμό του Βραβείου θα αναφερθεί ο πρόεδρος της επιτροπής, Κώστας Γεωργουσόπουλος (μέλη της επιτροπής είναι ο Σταμάτης Φασουλής, η Ξένια Καλογεροπούλου, η Λυδία Κονιόρδου και η δημοσιογράφος Αντιγόνη Καράλη). H Ανδριάννα Μπάμπαλη θα ερμηνεύσει τραγούδια του Δημήτρη Χορν.

Ο περυσινός νικητής του «Βραβείου Δημήτρης Χορν», Γιάννης Νιάρρος, θα παραδώσει το χρυσό σταυρό του Δημήτρη Χορν που είχε λάβει κατά την περυσινή βράβευσή του, στον φετινό βραβευθέντα.

Τη συνολικότερη οργάνωση έχουν επιμεληθεί ο Σταμάτης Φασουλής και ο Θεοδόσης Ισαακίδης. Τη βραδιά επιμελείται σκηνοθετικά ο Γιώργος Λύρας. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Διαβάστε περισσότερα...

sample banner

Ροή Ειδήσεων

Prev Next

Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας

Είδα

Video

Αρθρογραφούν

Φωτογραφίζουν

Ροή Ειδήσεων