Πλούσια και ενδιαφέρουσα προμηνύεται και φέτος η θεατρική χρονιά που μόλις ξεκίνησε, με δεκάδες παραστάσεις να κλέβουν ήδη τις εντυπώσεις και να κερδίζουν το απαιτητικό θεατρόφιλο κοινό.

Μεταξύ αυτών, δεν είναι λίγα και εκείνα τα έργα που ανεβαίνουν φέτος στο θεατρικό σανίδι, αλλά που οι περισσότεροι τα γνωρίσαμε μέσα από τη μεταφορά τους στη μεγάλη οθόνη.

Πάμε να δούμε μερικά από αυτά...

1) Για Όνομα... (θέατρο Αλίκη) 

Δεύτερος χρόνος στο θέατρο Αλίκη για την κωμωδία των Ματιέ Ντελαπόρτ και Αλεξάντρ ντε λα Πατελιέρ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Σε αυτήν πρωταγωνιστούν οι Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου -θεατρικό δίδυμο τα τελευταία χρόνια-, Φάνης Μουρατίδης, Μαρία Κωνσταντάκη και Αντώνης Λουδάρος.

Το έργο έγινε ευρέως γνωστό το 2012, όταν και έγινε η μεταφορά του στην κινηματογραφική οθόνη, με τον τίτλο « Για όλα φταίει το όνομά σου» («Le prenom»). Σε αυτήν τη γαλλική κωμωδία, πέντε συγγενείς και φίλοι που συναντιούνται σε ένα δείπνο, γίνονται μαλλιά κουβάρια, όταν ένας εξ αυτών ανακοινώνει το όνομα που θέλει να δώσει στο αγέννητο ακόμα παιδί του. Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί την αφορμή για να βγουν στην επιφάνεια μυστικά και απωθημένα και το δείπνο δεν αργεί να εξελιχθεί σε πεδίο μάχης...

Μια ενδιαφέρουσα σπουδή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, που θίγει με χιουμοριστικό και διακριτικό τρόπο πολύ σημαντικά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, τόσο στη Γαλλία όσο και παγκοσμίως.

 

2) Ο Θεός της Σφαγής (θέατρο Αθηνών)

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η μαύρη κωμωδία της Γιασμίνα Ρεζά, που φέτος ανεβαίνει στο θέατρο Αθηνών -και αυτή- σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, με τον ίδιο και τους Στ. Γουλιώτη, Οδ. Παπασπηλιόπουλο και Λ. Μιχαλοπούλου να αποτελούν το κουαρτέτο των πρωταγωνιστών.

Το έργο είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του σπουδαίου Ρομάν Πολάνσκι το 2011, ο οποίος θέλησε να αποτυπώσει στο πανί τη σύγχρονη κωμωδία της λαοφιλούς Ισραηλινής συγγραφέως. Ο Πολάνσκι έχοντας ως δυνατά χαρτιά τέσσερις πολύ σημαντικούς ερμηνευτές (Τζόντι Φόστερ, Κρίστοφ Βαλτς, Κέιτ Γουίνσλετ, Τζον Σ.Ράιλι), αξιοποιεί στο έπακρο το απλοϊκό -σε πρώτη ανάγνωση- κείμενο της Ρεζά. Δύο ζευγάρια γονιών συναντιούνται με αφορμή τον τσακωμό των παιδιών τους, που είχε ως αποτέλεσμα των ελαφρύ τραυματισμό του ενός. Σύντομα, όμως, η συζήτηση θα ξεφύγει και οι γονείς θα παρεκτραπούν σε ακρότητες, βάζοντας στην άκρη ευγενικές συμπεριφορές και προσχήματα... Μια εξαιρετικά ευφυής σάτιρα-γροθιά στον μεσοαστικό καθωσπρεπισμό, που καταδεικνύει ότι συχνά τα πράγματα δεν είναι αυτά που δείχνουν...

 

3) Αύγουστος (θέατρο Δημήτρης Χορν)     

 Αυτή η θεατρική χρονιά ανήκει αναμφίβολα στον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, ο οποίος -μαζί με τον «Αύγουστο»- καθοδηγεί σκηνοθετικά τρεις θεατρικές παραστάσεις τον φετινό χειμώνα. Έχοντας και πάλι ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό επιτελείο στη διάθεσή του (Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Πρωτόπαππα, Αλέξανδρο Μυλωνά,Βίκυ Βολιώτη, Μαρίνα Ασλάνογλου) ανεβάζει στα τέλη του Δεκέμβρη στο θέατρο Χορν το πολυβραβευμένο έργο του Tracy Letts, που οι περισσότεροι γνωρίσαμε το 2013, όταν αυτό μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Τζον Γουέλς.

 All star το cast και της ομότιτλης δραματικής ταινίας, με τη Μέριλ Στριπ να ηγείται αυτού, στον ρόλο της μητέρας που έρχεται σε ρήξη με τις τρεις κόρες της, όταν αυτές επιστρέφουν στο πατρικό τους για να αναζητήσουν τον πατέρα τους που έχει εξαφανιστεί. Αν και η συνταγή λίγο πολύ είναι γνωστή -οικογενειακή μάζωξη που εξελίσσεται σε πεδίο μάχης, όταν κρυμμένα μυστικά βγαίνουν στη φόρα- αξίζει σίγουρα να τη δει κανείς για την ατμόσφαιρα που αποπνέει, αλλά και για τις εξαιρετικές ερμηνείες των Τζούλια Ρόμπερτς και Τζούλιαν Νίκολσον. Και ναι, καλά καταλάβατε, αυτήν την ταινία δεν θα τη δείτε για τη Στριπ...

 

4) Επικίνδυνες Σχέσεις (θέατρο Άλμα)

Ακόμη μια ταινία που άφησε εποχή, τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Στίβεν Φρίαρς, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το θεατρόφιλο κοινό στα τέλη Νοεμβρίου στο θέατρο Άλμα. Όσοι αγαπάμε το σινεμά, έχουμε συνδέσει άρρηκτα τις έννοιες της διαφθοράς, της μηχανορραφίας και της ανηθικότητας με το πρωταγωνιστικό ζευγάρι της ταινίας: Τη μαρκησία Ντε Μερτέιγ (Γκλεν Γκλόουζ) και τον υποκόμη Βαλμόν (Τζον Μάλκοβιτς), που διασκεδάζουν καταστρέφοντας τις ζωές όσων είναι δίπλα τους. Μέχρι τη στιγμή που το παιχνίδι τους θα αποδειχθεί ολέθριο ακόμα και για τους ίδιους...

Ο Γιώργος Κιμούλης, που διασκευάζει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην παράσταση, επιλέγει να μας μεταφέρει στο 1933 -κι όχι στον 18ο αιώνα όταν γράφτηκε το έργο και τοποθετείται και η ταινία- την περίοδο της ανόδου του ναζισμού και συγκεκριμένα στην ημέρα του εμπρησμού της γερμανικής Βουλής. Σε αυτό το ασφυκτικό κλίμα, παρακολουθούμε τα έργα και τις ημέρες των σατανικών Βαλμόν και Μερτέιγ (Εβελίνα Παπούλια)...

 

5) Δείπνο Ηλιθίων (θέατρο Κάππα)

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος, πιστός στο είδος που αγαπά και υπηρετεί με πάθος τα τελευταία χρόνια στο θέατρο, επιλέγει να ανεβάσει μία ακόμα κωμωδία καταστάσεων. Με συνοδοιπόρους του τους ταλαντούχους Δαδακαρίδη, Ρίσβα και τον -μόνιμο συνεργάτη του πλέον- Παπαματθαίου, παρουσιάζει στο θέατρο Κάππα το «Δείπνο Ηλιθίων» του Φρανσίς Βεμπέρ, που αποτέλεσε τεράστια κινηματογραφική επιτυχία στη Γαλλία όταν προβλήθηκε το 1998.

Τι συμβαίνει όταν ένας μεγαλοεκδότης καλεί σε δείπνο που διοργανώνει με τους φίλους του έναν αφελή γκαφατζή, προκειμένου να σπάσουν πλάκα μαζί του; Σίγουρα όχι αυτό που περίμενε, καθώς ύστερα από λίγες ώρες ο φαινομενικά αθώος κακομοίρης, θα τα κάνει όλα... άνω κάτω!

 

 6) Η Ωραία του Πέραν (θέατρο Νέου Κόσμου)

Το ρομαντικό δράμα του 1954 του Ορέστη Λάσκου για τον μοιραίο έρωτα δύο νέων από τα στενά του Βοσπόρου, της Ερμιόνης και του Αιμίλιου -βασισμένο στο ερωτικό ρομάντζο του 1920 του  Δημητρίου Παπαδόπουλου, γυρισμένο στην Κωνσταντινούπολη- ανεβαίνει φέτος στο θέατρο του Νέου Κόσμου.

Στο σανίδι, οι  Θ. Καπράλου και Γ. Παπαγεωργίου ξεδιπλώνουν μπροστά μας την ιστορία ενός αγοριού που αγαπάει μία κοπέλα, αλλά λόγω της κοινωνικής του θέσης δεν γίνεται δεκτός από τους γονείς της, οι οποίοι θέλουν να την αρραβωνιάσουν με έναν πλούσιο νέο.  Μια ιστορία αγάπης, που μας φέρνει αντιμέτωπους με συναισθήματα συνώνυμα της φύσης μας, όπως η μοναξιά, η ζήλια, ο πόνος και η απογοήτευση...

 

7) Οι 12 Ένορκοι (θέατρο Αλκμήνη)

 Η μεγάλη περσινή -και για πολλούς ανέλπιστη- επιτυχία των «12 Ενόρκων», συνεχίζεται για τρίτη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη και φέτος όχι μόνο τα Δευτερότριτα. Στο σκηνοθετικό τιμόνι η Κ. Νικολαΐδη και μαζί της 12 έμπειροι ηθοποιοί.

Στο δικαστικό δράμα του 1957, σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Λιούμετ, που αποτέλεσε σταθμό για τα κινηματογραφικά δεδομένα, με την κλειστοφοβική ένταση, τις δεκάδες βραβεύσεις, τις συγκλονιστικές ερμηνείες και τις οσκαρικές υποψηφιότητες, 12 ένορκοι συνεδριάζουν για να εκδώσουν απόφαση για μια υπόθεση ανθρωποκτονίας. Και ενώ όλοι είναι πεπεισμένοι για την ενοχή του κατηγορουμένου, ένας εκ των ενόρκων εκφράζει αμφιβολίες υπέρ της αθωότητάς του...

 

 

8) Το ημέρωμα της στρίγγλας (θέατρο Βρετάνια) (Ή «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι»)

 Και ήρθε η ώρα του Σαίξπηρ. Αυτήν την επιλογή έκανε για φέτος ο Γιάννης Κακλέας, ο οποίος με τον -καλλιτεχνικό του συνοδοιπόρο τα τελευταία χρόνια- Βασίλη Χαραλαμπόπουλο και την αέρινη Μαρία Ναυπλιώτου, ανεβάζουν στο θέατρο Βρετάνια το έργο του μεγάλου κλασικού.

 Μισό αιώνα σχεδόν πριν, το σεξπηρικό έργο ενέπνευσε τον Φράνκο Τζεφιρέλι ο οποίος αποφάσισε να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη («The Taming of the Shrew», 1967). Και ποια καταλληλότερη ως «στρίγγλα», για να εξημερωθεί στα χέρια ενός πολυμήχανου άντρα, θα μπορούσε να διαλέξει από τη -γυναίκα με τα χίλια πρόσωπα- Ελίζαμπεθ Τέιλορ... Στο πλευρό της, ως κινηματογραφικός Πετρούκιος, ο πάντα απολαυστικός Ρίτσαρντ Μπάρτον, ο οποίος -στην Πάντοβα του μεσαίωνα- θα αναλάβει να φέρει εις πέρας αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο...Να «γλυκάνει» την καρδιά της στρίγγλας Κατερίνας! Το αποτέλεσμα, μια εξαιρετική κωμωδία με υπέροχες ερμηνείες, που δεν χορταίνεις να βλέπεις και να ξαναβλέπεις...

 

 9) Λεωφορείο ο Πόθος (Σύγχρονο Θέατρο)

Το κορυφαίο και βραβευμένο με Πούλιτζερ δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς, που έδωσε την ευκαιρία στον Μάρλον Μπράντο να αναδείξει το πολύπλευρο ταλέντο του και να μείνει στην ιστορία μέσω του ρόλου του ως ερωτικό σύμβολο, ανεβαίνει ξανά στο θεατρικό σανίδι. Αυτή τη φορά στο Σύγχρονο Θέατρο, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Ελένης Σκότη.

Στην κινηματογραφική εκδοχή του 1952 του Ηλία Καζάν, που τιμήθηκε με 4 Όσκαρ,  η Μπλανς (Βίβιαν Λι) είναι μια ονειροπόλα δασκάλα που πηγαίνει να μείνει στο σπίτι της αδερφής της στη Νέα Ορλεάνη. Εκεί, ο άντρας της αδερφής της Κοβάλσκι, της συμπεριφέρεται εχθρικά και με ασέβεια από την πρώτη στιγμή. Μια συμπεριφορά που υποκρύπτει το ερωτικό του πάθος για εκείνη...

 

10) Η μύγα (θέατρο Παραμυθίας)

 Οι σινεφίλ σίγουρα θα θυμούνται την ομότιτλη ταινία τρόμου του 1958 του Κουρτ Νιούμαν, η οποία πλέον θεωρείται κλασική στο είδος της. Σε αυτήν, ένας επιστήμονας -τον οποίο ενσαρκώνει ο Βίντσεντ Πράις- μεταμορφώνεται σε μια τεράστια μύγα, ύστερα από ένα λάθος στο εργαστήριο κατά τη διάρκεια πειράματος μεταφοράς ύλης. Το λάθος αυτό θα έχει ολέθρια αποτελέσματα και θα τον οδηγήσει σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή.

 Είκοσι οκτώ χρόνια μετά, ο σπεσιαλίστας στο είδος Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ θα κάνει το ριμέικ της και θα γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία, με τον Τζεφ Γκόλντμπλουμ να αποδεικνύεται εξαιρετική επιλογή στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Φέτος, σε μια εποχή όπου τα ηθικά διλήμματα είναι πολλά και γεννώνται δεκάδες ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο και της παρεμβατικότητα της επιστήμης στη φύση, το έργο αυτό ανεβαίνει, πιο επίκαιρο από ποτέ, στο θέατρο Παραμυθίας, σε σκηνοθεσία Δ. Λυκιαρδόπουλου, με τους Στ. Κακαβελάκη, Έλ. Τριανταφύλλου και Στ. Ιωάννου στους βασικούς ρόλους, για να μας υπενθυμίσει ότι η αλαζονεία και η απληστία πάντα πληρώνονται ακριβά σε όλες τις εποχές...