Την Κυριακή 5 Ιανουαρίου ολοκληρώνεται ο κύκλος των παραστάσεων για τον Μικρό Πρίγκιπα του Antoine de Saint-Exupéry που παρουσιάζεται στο θέατρο Altera Pars, από τον θίασο «Λώτινος Ήλιος», σε σκηνοθεσία Άννας Παπαμάρκου. Τέσσερις ευκαιρίες απομένουν ακόμα για μικρούς και μεγάλους για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη ιστορία σε μία παράσταση που έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις:

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 12.00
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στις 12.00
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου στις 12.00
Κυριακή 5 Ιανουαρίου στις 12.00

«Mόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια»

«Ο Μικρός Πρίγκιπας» κάνει το μεγάλο του ταξίδι από πλανήτη σε πλανήτη και προσγειώνεται στη σκηνή του Altera Pars, για να παίξει και να μας τραγουδήσει παρέα με την αλεπού του: «μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια»

«Ο Μικρός πρίγκιπας» είναι ένα από τα σπουδαιότερα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Εκδόθηκε για πρώτη φορά στις 6 Απριλίου του 1943 κι έκτοτε έχει μεταφραστεί σε τουλάχιστον 300 γλώσσες και διαλέκτους. Έχει αγαπηθεί από μικρούς και μεγάλους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Ο συγγραφέας του, ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, βιώνοντας την αναταραχή του Β’ΠαγκοσμίουΠολέμου,ένιωσε βαθιά την ανάγκη να μιλήσει για το υπέροχο παιδί που κάποτε ήμασταν και που κρύβεται λησμονημένο μέσα μας. Το παραμύθι του είναι ένα φιλοσοφικό, συμβολικό και αλληγορικό ταξίδι υπενθύμισης του ίδιου μας του εαυτού. Μιλάει για εκείνες τις ρομαντικές αρετές που κάνουν τη ζωή όμορφη στην απλότητά της.

Σημείωμα σκηνοθέτη
«Ο Μικρός Πρίγκιπας» είναι ένα αγόρι με αγνή ματιά και με πολλές απορίες. Ρωτάει επίμονα για να μάθει κι έπειτα φιλτράρει τις απαντήσεις μέσα στην καρδιά του. Είναι ένα παιδί φιλόσοφος, που αναζητά κι ανακαλύπτει την φιλία, την αγάπη, την αλήθεια, τον κόσμο… τον εαυτό του.

Ο «Μικρός Πρίγκιπας» ίσως είναι το πιο διάσημο και το πιο αγαπημένο παιδί της ανθρωπότητας, γιατί μας υπενθυμίζει το παιδί που κρύβεται ακόμα μέσα μας. «Πολύ περίεργος είναι ο κόσμος των μεγάλων», επαναλαμβάνει, βλέποντας με πόση μανία κυνηγούν την εξουσία, τη δόξα, τη φήμη, τους αριθμούς, την ποσότητα, την ταχύτητα… Για τον μικρό πρίγκιπα τα πράγματα είναι απλά. Μπορεί να βρει την ευτυχία μέσα σε ένα μόνο τριαντάφυλλο ή σε λίγο νερό ή σε ένα γέλιο. Άλλωστε η αλεπού του, του είπε το μυστικό: «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια.»

Στη θεατρική διασκευή που κάναμε παρακολουθούμε την περιπέτεια του Μικρού μας Πρίγκιπα, εστιάζοντας στη δράση. Αφηγούμαστε την ιστορία, συνδυάζοντας διάφορα είδη παραστατικών τεχνών, ενώ η videoart έχει μια πλούσια και δυναμική παρουσία καθώς τις κατάλληλες στιγμές, αποκαλύπτει στους θεατές τις αισθητικές εμπειρίες του Μικρού Πρίγκιπα.

«Μικρέ μου Πρίγκιπα, πόσο μου αρέσει να ακούω το γέλιο σου», επαναλαμβάνει συγκινημένος ο αεροπόρος και το παιδί του απαντά «Αυτό είναι το δώρο μου για εσένα, το γέλιο μου.» Το δικό μας δώρο για τους θεατές φιλοδοξούμε να είναι μια παράσταση γεμάτη ενθουσιασμό και συγκίνηση όπως ταιριάζει στο παιδί με τα χρυσαφένια μαλλιά».

Συντελεστές
Πρωτότυπο κείμενο: Αντουάν Ντε Σαιντ-Εξυπερύ
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Άννα Παπαμάρκου
Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Απολλωνία Θεοχάρις
Κοστούμια: Ντομινίκ Ντελκός
Μουσική επιμέλεια: Μάρτυ Εϊζενστάιν
Χορογραφίες: Αναστασία Ρομανώφ
Φωτισμοί- VideoArt: Λεωνίδας Ψέλτουρας
Φωτογραφία: Studio Κορέσης
Παίζουν: ΑελλώΒαρδοπούλου-Γαλάνη, Χαρά Αδαμίδου, Μάριος Σακκάς
Παραγωγή: Λώτινος Ήλιος
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=pQcpclaVr7M

INFO
Τοποθεσία: Θέατρο AlteraPars, Μεγ. Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός
Παραστάσεις για το κοινό: Κάθε Κυριακή στις 12.00. Μέχρι τις 5 Ιανουαρίου.
Παραστάσεις για τα σχολεία: Καθημερινά στις 10:00 π.μ
Διάρκεια παράστασης: 75΄
Πληροφορίες-κρατήσεις:Τηλ.: 211.411.08.99
Τιμή εισιτηρίου: Γενική είσοδος: 8€
Ηλεκτρονική Προπώληση:https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-altera- pars/o-mikros-prigkipas/

Στο αντιπολεμικό αριστούργημα του Ντάλτον Τράμπο «Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του» που γράφτηκε το 1939 και μεταφέρθηκε από τον ίδιο στον κινηματογράφο το 1971, βασίζεται ο θεατρικός μονόλογος που υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάζεται από τις 5 Απριλίου, στο θέατρο Altera Pars, με τον Τάσο Ιορδανίδη στον ομώνυμο ρόλο.

«Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», μια αμείλικτη κριτική στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ, ενώ η ταινία, που σκηνοθέτησε ο συγγραφέας, πήρε το Διεθνές Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών.

Ο Τζο, ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης, τραυματίζεται φρικτά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από μια οβίδα. Ακρωτηριασμένος στα χέρια και τα πόδια, χωρίς όραση και ακοή, με διαλυμένο πρόσωπο και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, με κατεστραμμένο εγκέφαλο, μεταφέρεται στο νοσοκομείο, με την προοπτική να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο. Ωστόσο, ο Τζο, καταδικασμένος σε μια ολοκληρωτική σιωπή, αρχίζει ξαφνικά να σκέφτεται, να αισθάνεται, να ονειρεύεται και να θυμάται, διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις της επιστήμης…

Ο Τάσος Ιορδανίδης θα αναμετρηθεί με τον συγκεκριμένο μονόλογο ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θάλειας Ματίκα, η οποία σημειώνει «ο Τζο, όπως κάθε άνθρωπος, το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια όμορφη χώρα. Δεν έχει σημασία σε ποιά. Όλες οι χώρες είναι όμορφες. Ο πόλεμος όμως ακύρωσε τη ζωή του. Δεν ήταν δικός του αυτός ο πόλεμος. Ποτέ δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει για ποιο λόγο πραγματικά έγινε αυτός ο πόλεμος, για ποιο λόγο γίνονται οι πόλεμοι. Το μόνο που νιώθει είναι το αίμα του να χτυπάει στα μηνίγγια του. Αλλά δεν πονάει. Είναι ένας ζωντανός που είναι νεκρός. Ένας νεκρός που είναι ζωντανός. Μπορεί να μην έχει ούτε πόδια, ούτε χέρια, ούτε ακοή, ούτε φωνή, να μην έχει πρόσωπο, να είναι ένα κομμάτι κρέας που το τρέφουν με σωληνάκια, αλλά χτυπάει η καρδιά του και το κυριότερο σκέφτεται. Έχει μνήμη. Θυμάται, σκέφτεται, θυμώνει, επιθυμεί, παλεύει για επικοινωνία. Δεν θέλει να συνεχίσει να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες αν δεν μπορεί να είναι χρήσιμος για τον άνθρωπο. Αναζητά ευήκοα ώτα. Αλλά μάταια. Η αντιπολεμική φωνή του γίνεται μια φωνή βοώντος εν τη ερήμω».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Θεατρική διασκευή και απόδοση κειμένου: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Θάλεια Ματίκα

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Σκηνογραφία-Κοστούμι: Ηλένια Δουλαδήρη

Μουσική: Τάσος Σωτηράκης

Τζο: Τάσος Ιορδανίδης.

υπεύθυνη για την επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Διάρκεια: 70 λεπτά

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Γενική είσοδος: 12 €

Ισχύει η προνομιακή τιμή των 10 ευρώ για όποιον προβεί στην αγορά εισιτηρίου μέχρι και την παραμονή της πρεμιέρας. μέσω της viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-altera-pars/o-tzoni-phre-to-oplo-tou/

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη έως και Κυριακή στις 21.00

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Altera Pars
(Μεγ. Αλεξάνδρου 123, τηλ: 210 3410011)

Μετρό
Το θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό «Κεραμεικός».
http://www.ametro.gr

Λεωφορεία

Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr

Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων

Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.

Το θέατρο Altera Pars παρουσιάζει το έργο «Η Γελάδα» του Ναζίμ Χικμέτ σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου από τις 12 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη. «Η Γελάδα», λαϊκή παραβολή, συμβολικό παραμύθι και ιδιότυπη κοινωνική σάτιρα μαζί, γράφεται στη Μόσχα το 1956, από τον πιο αγαπημένο στους Έλληνες Τούρκο ποιητή συγκεντρώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά της πρωτότυπης και πρωτοπόρας δραματουργίας του. Με λόγια απλά, καθαρή ματιά και πνεύμα οξύ, ο μεγάλος ποιητής και τρυφερός παραμυθάς, μιλάει μέσα από το έργο του, στο σήμερα, θαρρείς και τίποτα δεν έχει αλλάξει στον κόσμο των ανθρώπων…

Μήπως πράγματι, δεν έχει αλλάξει τίποτα; Μήπως ακόμη οι άνθρωποι ψάχνουν για έναν από μηχανής θεό να τους «σώσει» από την πραγματικότητα που δεν τους ικανοποιεί;

Ο σκηνοθέτης Πέτρος Νάκος παρουσιάζει το αλληγορικό, αλλά πάντα ανθρώπινο, σύμπαν του Ναζίμ Χικμέτ στη σκηνή του Altera Pars, με ένα φρέσκο, αληθινό τρόπο, αναδεικνύοντας τόσο το χιούμορ όσο και τη σκληρή αλήθεια ενός ... «παραμυθιού».

Λίγα λόγια για το έργο
«Η Γελάδα» είναι μια αλληγορία για την εξάρτηση του σύγχρονου ανθρώπου από τον καταναλωτισμό και την παράλογη πρόσδεση της ανθρώπινης ευτυχίας στην απόκτηση υλικών αγαθών. Αποτελεί μια βαθιά κοινωνική κριτική, για την εξώθηση των ανθρώπων σ’ ένα μάταιο κυνήγι, ένα αέναο και εξαντλητικό ανταγωνισμό για οικονομική και κοινωνική ανέλιξη. Τα πρόσωπα του Χικμέτ αναδύονται γλαφυρά, μέσα από το λυρικό συμβολισμό τους. Είναι ταυτοχρόνως αρχετυπικά σύμβολα και καθημερινοί άνθρωποι πλασμένοι με τρυφερότητα και στοργή, από έναν άνθρωπο που αγάπησε βαθιά τους ανθρώπους, αγωνίστηκε και αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση της ελευθερίας τους.

Η υπόθεση
Μια μικροαστική οικογένεια με μεγάλα όνειρα για κοινωνική ανέλιξη, για καταξίωση, για πρόοδο και προκοπή, η μάνα, η κόρη, ο γιος... Ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.

Η μάνα θέλει το καλύτερο για τα παιδιά της και τα παιδιά φορτώνονται τις προσδοκίες και τις επιθυμίες της μητέρας τους. Η κόρη θα γίνει σπουδαία καλλιτέχνης της όπερας και ο γιος ο μεγαλύτερος ποιητής της εποχής του. Όνειρα που είναι μεγαλύτερα από την πραγματικότητα που τους περιορίζει.

Λύση έρχεται να δώσει μια γελάδα... Μία παχιά γελάδα που θα κατεβάζει γάλα και το γάλα της θα γίνει βούτυρο, γιαούρτι και θα πουληθεί και έτσι θα πλουτίσουν και αφού πλουτίσουν ... τότε σίγουρα όλα θα είναι καλύτερα.

Σύντομα όμως το μέσο γίνεται σκοπός και τα πάντα ανατρέπονται. Η γελάδα ιεροποιείται, γίνεται θεός και τύραννος μαζί και φορτωμένη με όλες τις ελπίδες της οικογένειας γίνεται ο δυνάστης τους. Η γελάδα που θα τους έσωζε, τώρα τους απελπίζει. Ποιος θα βρεθεί να τους απαλλάξει από την τυραννία της;

Ο Συγγραφέας
Ο Ναζίμ Χικμέτ είναι ο μεγαλύτερος Τούρκος ποιητής του 20 ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1902 στη Θεσσαλονίκη και απεβίωσε το 1963 στη Μόσχα. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου, έγινε όμως περισσότερο γνωστός ως ποιητής. Μέγας δάσκαλος και ανανεωτής της τουρκικής προοδευτικής ποίησης, γίνεται ίνδαλμα του τουρκικού λαού και αποκτά παγκόσμια αναγνώριση. Εκτός από ποιήματα, έγραψε μυθιστορήματα, παραμύθια, δοκίμια, κινηματογραφικά σενάρια και 30 περίπου θεατρικά έργα.

Η ποίησή του είναι απλή αλλά την ίδια στιγμή άκρως σαγηνευτική. Τα κείμενά του διαπνέονται από μουσικότητα και έντονο συμβολισμό και γεμίζουν τους αναγνώστες με αισθήματα αισιοδοξίας και πίστης για το μέλλον. Το ξεχωριστό του ύφος είναι απλό, ζεστό και τρυφερό. Ταυτόχρονα, όμως, γίνεται ανατρεπτικό, καταγγελτικό και κοφτερό σαν λεπίδι.

Τα θεατρικά έργα του Χικμέτ συνδυάζουν στοιχεία του ψυχολογικού θεάτρου των Στανισλάφσκι και Βαχτάνγκοφ αλλά και τεχνικές της Κομέντια ντελ άρτε. Λάτρης των Μαγιακόφσκι και Μέγιερχολντ, κατάφερε να συγκεράσει το σοβιετικό φουτουρισμό με τη λαϊκή παράδοση της πατρίδας του. Για τον Χικμέτ το παραστασιακό γεγονός θα πρέπει να αποτελεί για τους θεατές ένα συλλογικό, αισθητικό βίωμα.

Ταυτότητα Παράστασης:
Κείμενο: Ναζίμ Χικμέτ
Μετάφραση : Έρμος Αργαίος
Σκηνοθεσία: Πέτρος Νάκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Κοντού
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Σκηνικά/Φροντιστήριο: Τάσος Αμπατζής
Κοστούμια: Gaffer&Fluf / Frame up (Wardrobe)
Μουσική επιμέλεια: Αγγελική Κοντού
Σύνθεση ήχων : Γιώργος Αντωνόπουλος
Επιμέλεια κίνησης:  Ελβίρα Μπαρτζώκα

Παίζουν:

Μίνα Χειμώνα,  Πέτρος Νάκος, Αγγελική Κοντού,
Σπύρος Σιδέρης, Ηλίας Τσούμπελης

Φωτογραφίες/video: Αντώνης Κυριτσάνης
Hair styling/περούκες: Κων/νος Σαββάκης
Make up artist : Δήμητρα Γιατράκου

Η παράσταση έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.

Παραστάσεις: Δευτέρα – Τρίτη στις 21:00

Διάρκεια: 90’

Τιμές Εισιτηρίων: 15€ - 12€ Φοιτητικό
8€ (Ομαδικό/Άνεργοι/Α.Μ.Ε.Α)

Ηλεκτρονική προπώληση: viva.gr

Θέατρο Altera pars
Μεγάλου Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός

Τηλ. 210 3410011

Από τη Ζωή Τόλη

Το έργο του Terrence Mc Nally, παρουσιάζεται στο θέατρο Altera Pars, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα, με πρωταγωνιστές την Ιωάννα Παππά και τον Τάσο Ιορδανίδη.

Μία συναισθηματική κωμωδία, με δραματικές νότες, όπως ταιριάζει στο περιεχόμενο και το ύφος του έργου.

Ο συγγραφέας, Terrence Mc Nαlly, ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς, έχει χαρακτηριστεί ως ένας διεισδυτικός μακράς διαρκείας δραματουργός.

Δύο ταλαντούχοι και έμπειροι ηθοποιοί συνεργάζονται μετά τον Άμλετ και δείχνουν την υποκριτική τους επάρκεια για άλλη μια φορά, σε αυτή την άκρως ένθερμη εμβάθυνση στον εσωτερικό κόσμο των Φράνκι και Τζόνι.

Δύο προσωπικότητες που έλκονται, αλλά οι πληγές και ο φόβος του παρελθόντος, αναστέλλουν την ικανοποίηση μιας ακόμα βαθύτερης ανάγκης κι από τον έρωτα, της συντροφικότητας.

Εκείνος, παρορμητικός, κρύβει την αγωνία του με την πολυλογία, κάτι που είναι αδύνατον να ελέγξει. Ξέρει τι θέλει, αλλά η ανταπόκριση που περιμένει κρύβει πολλά ερωτηματικά.

Εκείνη, υπερκινητική, δείχνει το φόβο, την ανασφάλεια, τους δισταγμούς της, είναι επιθετική και επειδή φοβάται τη δέσμευση, τρέμει το «μαζίί» που της προτείνει επιμένοντας ο Τζόνι.

Η επικοινωνία χωλαίνει, η όποια επαφή δυσκολεύεται, οι συγκρούσεις πληθαίνουν, ένα αγωνιώδες περιβάλλον δημιουργείται, με τη θλίψη και την ψυχική κακουχία να έχουν τον πρώτο λόγο.

Η σκηνοθετική κατασκευή, τοποθετεί τους πρωταγωνιστές να κινούνται συνεχώς, δημιουργώντας την αίσθηση της συναισθηματικής ασφυξίας και της βασανιστικής αδημονίας. Τα απλά σκηνικά, μία κρεβατοκάμαρα και μία σκάλα που οδηγεί σε ένα δώμα που λειτουργεί ως κουζίνα, συμβάλλουν με τη σειρά τους στον υπερτονισμό του ταραχώδους κλίματος. Αυτό βοηθά στο να εστιάζεται η προσοχή στα πρόσωπα και σε ό,τι αυτά εκπέμπουν.

Ο Τζόνι, μάγειρας σε ελληνικό εστιατόριο, πρώην κατάδικος για μικρές απάτες, ζητά μια δεύτερη ευκαιρία να ερωτευτεί και να διώξει τη μοναξιά που του στερεί τη χαρά και την αγάπη.

Η Φράνκι μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, εργάζεται ως σερβιτόρα, είναι κλεισμένη στον εαυτό της, ζει απομονωμένη, χωρίς φίλους, δεν θέλει να ξαναπληγωθεί.

Βασικά είναι ένα έργο που δείχνει ακτινογραφικά την περιπλοκότητα των σχέσεων και την εμπιστοσύνη που με δυσχέρεια μπορεί να κερδηθεί. Η εμπιστοσύνη, αποτελεί θεμέλιο λίθο της επικοινωνίας και στηρίζει όλο το οικοδόμημα της σύνδεσης δύο ανθρώπων. Ακόμη και αν υπάρχουν έντονα ερωτικά συναισθήματα, η αξιοπιστία, και η αφοσίωση είναι διαφορετικά πράγματα.

Ο Γιώργος Σκεύας δρομολογεί την πλοκή, έτσι ώστε και τα κωμικά στοιχεία να φωτιστούν και η λυρικότητα των αισθημάτων να αναδειχθεί. Και αυτό είναι ένα σημείο της παράστασης που εκπέμπει μια πνευματικότητα, θεμελιώνοντας την άποψη πως ο έρωτας αποτελεί εφαλτήριο ζωής και θεραπευτικό μέσο για ταλαιπωρημένες υπάρξεις.

Εξάλλου μόνο ο πόθος ακυρώνει την ήττα και το θάνατο ( Τένεσι Ουίλλιαμς).

Και έρωτας χωρίς πόθο δεν υφίσταται. Εάν ο φόβος υπερτερώντας, υποτάσσει το ένστικτο της σφοδρής ερωτικής επιθυμίας και φυλακίζει τη συνείδηση, δεν υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης.

Μέσα σε μια ευέλικτη και με εμφανή στόχο σκηνοθετική οπτική έχουμε μοναδικές / πολυδιάστατες ερμηνείες και από τους δύο ηθοποιούς.

Η Ιωάννα Παππά, ως Φράνκι, αναπτύσσει και τις δυο πλευρές του χαρακτήρα, και την ευθραυστότητα και το δυναμισμό που απορρέει από την ανάγκη της αυτοπροστασίας. Παίζει χρησιμοποιώντας κατάλληλα το λόγο, την έκφραση και την κίνηση, ώστε να προσεγγίζει το ρόλο με βαθύτητα και σεβασμό.

Ο Τζόνι του Τάσου Ιορδανίδη, ρεαλιστής, αυθεντικός και πιο σίγουρος για τα συναισθήματά του, διεκδικεί και υποστηρίζει σθεναρά τη θέση του. Έτσι, χειμαρρωδώς και με υποκριτική αυτοτέλεια, σκιαγραφείται πλήρως το πορτρέτο του ήρωα μέσα από ώριμη και συνειδητοποιημένη ερμηνεία.

Σε όλο το σκηνικό έντασης που διαμορφώνεται και τα δύο πρόσωπα, ψάχνουν τον εαυτό τους και μελετούν τις αμφιβολίες και τις αναστολές, αντιμετωπίζοντας ο καθένας με τον τρόπο του, τα εμπόδια αυτής της αυτογνωσιακής περιπέτειας.

Την εύρυθμη μουσική φροντίζει η Σήμη Τσιλαλή, το σχεδιασμό σκηνικού και τα σωστά κοστούμια ο Γιώργος Σκεύας και τους «εύηχους» φωτισμούς η Κατερίνα Μαραγκουδάκη.

«Φράνκι και Τζόνι», μία ρομαντική κομεντί, ένα story, τόσο αληθινό και επίκαιρο, μια πρόσκληση να συμφιλιωθούμε με τον εσωτερικό μας κόσμο και να ξορκίσουμε τα όποια καταστροφικά αισθήματα μοναξιάς και απομόνωσης αναφύονται.

Διαβάστε επίσης:

Είδα Τον «Γιούγκερμαν», Σε Σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου 

Μία συναισθηματική κωμωδία που μας προσκαλεί να ξαναερωτευθούμε χωρίς φόβο και μόνο με πάθος. Εκείνος είναι πρώην κατάδικος για μικροαπατεωνιές...Εκείνη ήρθε στη Νέα Υόρκη για να βρει τον δρόμο της. Εκείνος ψάχνει για ένα καινούριο ξεκίνημα παλεύοντας με τη μοναξιά του. Εκείνη κλείστηκε στον εαυτό της και ζει χωρίς φίλους, μακριά και από τα όνειρα της.

Ο Τζόνι είναι μάγειρας στο συνοικιακό εστιατόριο. Η Φράνκι είναι σερβιτόρα. Μια παθιασμένη νύχτα ενώνονται..... Η Φράνκι θέλει να διαγράψει τη βραδιά. Φοβάται. Έχει πληγωθεί στο παρελθόν και είναι απογοητευμένη.

Ο Τζόνι θεωρεί πως έχει βρει την αδελφή ψυχή του… Θα καταφέρει να κάμψει τις αντιστάσεις της και να κερδίσει την καρδιά της;

Οι Ιωάννα Παππά και Τάσος Ιορδανίδης συναντιούνται για δεύτερη φορά επί σκηνής, μετά τη συνάντησή τους στον σαιξπηρικό Άμλετ, όπου σαν Όφηλία και Άμλετ αντίστοιχα αποτέλεσαν ένα από τα καλύτερα θεατρικά ζευγάρια των τελευταίων ετών. Ο Γιώργος Σκεύας (Κουκλόσπιτο, Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν) υπογράφει τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία.

Τerrence Mc Nally  
Ο  Mc Nally   έχει χαρακτηριστεί ως ένας διεισδυτικός μακράς διάρκειας δραματουργός και ένας από του μεγαλύτερους σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς στην ιστορία του θεάτρου. Στην καριέρα του που διαρκεί έξι δεκαετίες , τα έργα του , τα μιούζικαλ και οι όπερες του παρουσιάζονται συνέχεια, παντού στον κόσμο.

Ηθοποιοί:
Ιωάννα Παππά – Τάσος Ιορδανίδης

Συντελεστές:

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκεύας
Σχεδιασμός σκηνικού και φωτισμών: Γιώργος Σκεύας
Μουσική - σύνθεση ήχων: Σήμη Τσιλαλή
Επιμέλεια κοστουμιών: Γιώργος Σκεύας
Βοηθός σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνάκος
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας 

Διάρκεια: 95 λεπτά
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Παρασκευή:21:00
Σάββατο:21:00
Κυριακή:21:00
 
 
Τιμές εισιτηρίων :
Γενική είσοδος :14€
Μειωμένο :10€

 Προπώληση εισιτηρίων
Η Προπώληση εισιτηρίων έχει ξεκινήσει μέσω του viva.gr :
https://www.viva.gr/tickets/theater/altera-pars/franki-kai-
tzoni/ και στο ταμείο του θεάτρου ( Μεγάλου Αλεξάνδρου 123  τηλ 210 3410011

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Μετρό 
Το θέατρο  βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό
«Κεραμεικός».
http://www.ametro.gr

Λεωφορεία 
Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr

Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων
Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.

«Αυτός ο έρωτας δεν τελείωσε ποτέ… Είμαστε  μέχρι το τέλος της ζωής μας βαθιά ερωτευμένοι…» 

Σαν ντίβα του παλιού σινεμά η Μίνα Χειμώνα ανεβαίνει τα σκαλιά του Θεάτρου Altera Pars τραγουδώντας «Πάρε με κοντά σου». Έπειτα από λίγα λεπτά ανάβει τσιγάρο και καθισμένη στο μπουντουάρ της αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι μιας ιστορίας γοητευτικής, που πολλοί δεν γνωρίζουν και οι λεπτομέρειές της ξαφνιάζουν. 

Στην παράσταση η ηθοποιός αφηγείται τη ζωή της Μελπομένης Τσιριγώτη, που με καλλιτεχνικό νονό τον Ορέστη Λάσκο καθιερώθηκε στην ιστορία του πενταγράμμου ως Μάγια Μελάγια. Το μικρό όνομα και το επίθετό της τα εμπνεύστηκε στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Αίγυπτο: «Μάγια» σημαίνει νερό και «Μελάγια» είναι η κελεμπία που φορούν οι Αιγύπτιοι. Όνομα εύηχο και συνάμα παράξενο, τραβούσε την προσοχή, όπως και το μελαχρινό χυμώδες κορίτσι που έκλεβε καρδιές πάνω και κάτω από την πίστα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το αγαπημένο της τραγούδι ήταν το «Πάτωμα» των Κραουνάκη-Νικολακοπούλου και συγκεκριμένα ο στίχος «γιατί οι έρωτες μου φάγανε τα χρόνια».

Ο Δημήτρης Χαλιώτης σκηνοθετεί το βιβλίο του Γιώργου Βασιλειάδη «Με αγάπη… Μάγια Μελάγια», υπογράφοντας και τη δραματουργική επεξεργασία, και καταφέρνει κάτι πολύ σπουδαίο, να αποτυπώσει την ατμόσφαιρα της εποχής και μια γλυκιά νοσταλγία, χωρίς ωστόσο η παράσταση να μυρίζει ναφθαλίνη ή η ηθοποιός του να οδηγείται σε εύκολους μελοδραματισμούς. Επιπλέον προσδίδει στο κείμενο ζωντάνια, τοποθετώντας τη Μίνα Χειμώνα ανάμεσα στο κοινό του φουαγιέ και κάνοντας τους θεατές μέλη της παράστασης. Η διαδραστικότητα είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά της παράστασης. 

Τα εύσημα όμως θα πρέπει να αποδοθούν και στη Μίνα Χειμώνα, η οποία χάρη στη σκηνική της εμπειρία τραγουδά, παίζει, χορεύει και φροντίζει να επικοινωνήσει αυτό που κάνει. Από τις λίγες εικόνες της Μάγιας Μελάγια που προβάλλονται διαπιστώνει κανείς πως σε ό,τι αφορά την εμφάνιση και μόνο δεν έχει γίνει η ιδανική διανομή. Παρ’ όλα αυτά, και σε αυτό συνίσταται η μεγάλη επιτυχία της  ηθοποιού, η Μίνα Χειμώνα δίνει το δικό της στίγμα, αποφεύγοντας να γίνει μια καρικατούρα, ένα απείκασμα. Και τα καταφέρνει πολύ καλά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εντυπωσιακή ρωγμή του ρόλου, όταν μετά το εγκεφαλικό καταλαβαίνει πια ότι δεν θα ξανατραγουδήσει. Ένα σημείο που πραγματικά συγκινεί. 

Στο πιάνο και στο ακορντεόν τη συνοδεύει ο Νίκος Πλάτανος και μαζί λένε τραγούδια που ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση η Μάγια Μελάγια και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, όπως το «Αδύνατον να κοιμηθώ», τη «Βαλίτσα», το «Μονοπάτι», το «Σκότωσε με» (που μετά έγινε γνωστό από τη Μαίρη Λίντα, αλλά η Μελάγια το έχει δισκογραφήσει πρώτη το ’55). Επίσης το τραγούδι «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη», το οποίο δίδαξε στη Σοφία Λόρεν στα γυρίσματα της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» στην Ύδρα το ’57. 

Μια παράσταση για την «αυτοκράτειρα της νύχτας», που ερωτεύτηκε με πάθος, ενέπνευσε δημιουργούς, γοήτευσε βιομηχάνους, εργάτες, ξεπέρασε σε φήμη την Παξινού, πικράθηκε από «τα διάφορα σχόλια», αλλά κατάφερε να ζήσει όπως ήθελε. «Στη ζωή μου τα γεύτηκα όλα στον απόλυτο βαθμό. Την επιτυχία, τον έρωτα, τη δόξα, τα πλούτη…».