Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο Μάνος Καρατζογιάννης μας γράφει γι' αυτό που Τον «Καίει»

Τι με καίει ;;;

Με καίει που το επάγγελμα μου αντιμετωπίζεται ως  χόμπι.

Δεν το σέβονται. Κάθε χρόνο και λιγότερο!

Δεν το σέβονται οι  παραγωγοί  όταν  μήνες  μετά από ένα γεμάτο θέατρο σε αφήνουν απλήρωτο με το επιχείρημα ότι συνάδελφός σου είναι απλήρωτος το διπλό διάστημα από εσένα.

Δεν το  σέβονται οι σκηνοθέτες όταν δέχονται οι ηθοποιοί τους, επειδή είναι νέοι,  να πληρώνονται με 100 ευρώ το μήνα σε κεντρικά θέατρα της Αθήνας.

Δεν το σέβονται τα sites όταν  για χάρη του marketing ξεχωρίζουν τις καλύτερες παραστάσεις  πριν καν ανέβουν κόντρα στον Γιάννη Τσαρούχη που έλεγε ότι « το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι  ότι δεν μπορεί να κάνει τα μεγάλα έργα της αρχαιότητας, αλλά ούτε να τα αναγνωρίσει».

Δεν το σέβονται τα ίδια τα θέατρα όταν δέχονται εξαιτίας της οικονομικής τους ανεπάρκειας να προβληθούν να γεμίζουν από προσκλήσεις θεατών ώστε  να διαφημίσουν αργότερα τις παραστάσεις τους.

Δεν το σέβονται  οι ηθοποιοί  όταν λόγω της οικονομικής ανασφάλειας  κάνουν ταυτόχρονα τρεις και τέσσερις δουλειές, με αποτέλεσμα ο χρόνος που έχουν να διαθέσουν στην πρόβα τους να μην επαρκεί για τις ανάγκες της παράστασης.

Δεν το σέβονται  οι θεατρώνες  που επιτρέπουν πρωταγωνιστές – μύθοι να παίζουν στοιβαγμένοι σε μουχλιασμένα υπόγεια.

Δεν το σέβονται οι καλλιτεχνικοί διευθυντές που χάριν ταμείου και ισορροπιών κρατούν τις  πόρτες των μεγάλων θεάτρων κλειστές για τους νέους.

Δεν το σέβεται ο θεατής, όταν συμπεριφέρεται σε ένα δημόσιο χώρο, όπως αυτός  της θεατρικής αίθουσας, σα να είναι στο σπίτι του.

Δεν το σεβόμαστε όλοι μας  γιατί  λόγω του προσωπικού μας συμφέροντος και  του φόβου δυσκολευόμαστε να κρατήσουμε μια αντίστοιχη των κοινωνικών και πολιτικών περιστάσεων στάση.

 

 Ο Μάνος Καρατζογιάννης πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί την παράσταση "Πατρίδα τώρα-8 ώρες και 35 λεπτά" στο Θέατρο Σταθμός.
*

 Η φωτογραφία είναι από τη φωτογράφιση του Μάνου Καρατζογιάννη στο Texnes-plus με αφορμή την παράσταση που είχε σκηνοθετήσει στο Tempus Verum και επαναλαμβάνεται  στο Θέατρο Σταθμός από τον φωτογράφο Κοσμά Ινιωτάκη