Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Τα τσιγάρα και τη βέρα μου.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.

Επειδή προέρχομαι κυρίως από τον χώρο της performance, έχω συνηθίσει να χρησιμοποιώ για καμαρίνι ό,τι βρω εύκαιρο ή όποιον χώρο βολεύει. Νομίζω πως το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ ήταν το καρουζέλ στην αποβάθρα της Σάντα Μόνικα. Μόνος μου σε ένα ενιαίο μεγάλο χώρο που στη μέση είχε ένα τεράστιο καρουζέλ. Ανεπανάληπτο.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Της Επιδαύρου. Λόγω τοποθεσίας και ιστορίας.

Η πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Όχι ανάμνηση, αναμνήσεις. Και είναι όλες από το Αβυσσαλέο Κτήνος που παίζουμε τώρα στο Rabbithole. Οι μουσικές που ακούμε με την Περγιουδάκη, το πονηρό χαμόγελο του Παπαδημητράτου, η αγκαλιά με τον Λαζάρου μετά τον αγώνα μποξ που παίζουμε, τα αστεία με τους Αλεξίου, Κωχ, Κουτρουμπή και Ζαχαρία, το κουλ vibe του Τσακίρη, οι αναλύσεις που κάνουμε επί παντός επιστητού με τον Κόκκορη, τα thumbs up του Σίμωνα. Γιατί τι είναι το καμαρίνι αν όχι οι άνθρωποι που το μοιράζεσαι;

Το τελευταίο πράγμα, κίνηση, σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι.

Τη γυναίκα μου να μου λέει “Σπύρο, απόλαυσέ το”!

Ο Σπύρος Αγγελόπουλος πρωταγωνιστεί στο "Αβυσσαλέο Κτήνος" στο Rabbithole

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή κλείστε τις θέσει σας στο https://www.viva.gr/tickets/theater/festivalavyssaleo-ktinos/