Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Στο καμαρίνι μου αυτή τη φορά υπάρχει ένα πλεκτό δεινοσαυράκι που μου το έχουν χαρίσει για καλή τύχη. Είναι ο Ρούδης. Από το δεινοσαυρούδης.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.
α)Ως χώρο
Για συναισθηματικούς λόγους θα πω της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Αν και ωραία να μην είναι τα καμαρίνια ή λειτουργικά, πάντα βρίσκεται ένας τρόπος να τα κάνεις βολικά και οικεία.
β) Με ποιους συναδέλφους.
Επειδή δεν νιώθω καθόλου ατυχής σε αυτό, θυμάμαι μόνο τη μία φορά που δεν ήταν καθόλου ευτυχής. Το φετινό καμαρίνι πάντως έχει την αγάπη μου. Και των αντρών και των γυναικών είναι μέσα στο γέλιο και την καλή διάθεση. Χαίρομαι πολύ που τους βλέπω κάθε φορά, μου φτιάχνουν τη διάθεση
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Τα πιο ωραία καμαρίνια που έχω δει είναι τα δωμάτια των παιδιών των φίλων μου. Ειδικά των κοριτσιών είναι σαν να μπαίνεις σε άλλο κόσμο. Είναι ευφάνταστα, ακατάστατα και γεμάτα χρώμα με διάφορες εκπλήξεις στις γωνίες.
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Τα γενέθλια που μου έκαναν οι συνάδελφοι στην παράσταση «Παραμύθι δίχως όνομα» στο Εθνικό πριν χρόνια. Τούρτα και δώρο ένα ποδήλατο που με είχαν ακούσει να το θέλω. Καταπληκτικό.
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Βάζω πάντα τα ρούχα μου σε συγκεκριμένη κρεμάστρα. Δεν έχω ιδέα γιατί. Μια ροζ είναι. Μάλλον μου αρέσει το χρώμα.
Η Σοφιάννα Θεοφάνους παίζει στην παράσταση η «Φαλακρή Τραγουδίστρια», το πιο γνωστό θεατρικό έργο του Ευγένιου Ιονέσκο που σηματοδοτεί την έναρξη του Θεάτρου του Παραλόγου και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Oδού Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου. Στην παράσταση παίζουν επίσης οι: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Φαίη Ξυλά, Ευγενία Αποστόλου, Σωκράτης Πατσίκας, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος.