Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου

Ένα πλαστικό λουλουδάκι που μου χάρισε ένας τεχνικός του Εθνικού Θεάτρου όταν έδινα της πτυχιακές εξετάσεις της Δραματικής Σχολής, μου το έδωσε με αγάπη και σεβασμό και έτσι το κρατώ για πάντα, καθώς και μια κάρτα της κόρης μου όταν με είδε για πρώτη φορά στο θέατρο που γράφει «Στην πιο μεγάλη ηθοποιό του κόσμου».... Καταλαβαίνεις δεν μου το έχει πει κανένας... Και εγώ πιστεύω την κόρη μου (γελάει)

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ και με ποιους συναδέλφους

Το πρώτο καμαρίνι που είχα στο Εθνικό Θέατρο ήταν αυτό που είναι στην καρδιά μου. Το μοιραζόμουν με την Ταϋγέτη, την παλιά ηθοποιό που ήταν θρύλος για εμένα. Είχε κοπεί η φωνή μου από τον σεβασμό. Δεν ήξερα πως να το δεχθώ και η ίδια μου φερόταν με τόση αγάπη και σεβασμό. Διαμάντι στην καρδιά μου.

 

Η πιο ωραία ανάμνηση από καμαρίνι

Από τα καμαρίνια που δεν θα ξεχάσω ήταν αυτό της «Μπουμπουλίνας» στο Θέατρο Ακροπόλ. Ήμασταν πάρα πολλοί ηθοποιοί και όλοι αγαπημένοι μεταξύ μας. Η Μιμή Ντενίση μας αγκάλιασε με αγάπη, νέους και μεγαλύτερους. Θυμάμαι ήταν οι Γιώργος Φούντας, Θανάσης Βέγγος, Σπύρος Καλογήρου, Νίκος Γαλανός, Πασχάλης Τσαρούχας, Τζέσυ Παπουτσή και άλλοι πολλοί. Όλοι αγωνιζόμασταν για την επανάσταση του 1821...!!!

Το τελευταίο πράγμα/κίνηση/σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι

Αυτό που σκέφτομαι μόλις φεύγω από το καμαρίνι είναι η μέθεξη που νιώθεις όταν αγγίζεις την ψυχή ενός άλλου ανθρώπου (που στην συγκεκριμένη τέχνη είναι ο  θεατρικός ρόλος). Και η γλυκιά μοναξιά που νιώθεις κλείνοντας τα φώτα του καμαρινιού, μένοντας πια μόνος με τον εαυτό σου...

 

H Λιάνα Παρούση εμφανίζεται στο Θέατρο Χώρα στην παράσταση Στα άκρα σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.

Η Επίσημη σελίδα της παράστασης https://www.facebook.com/StaAkraTheatroChora/