Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Θέατρο μέσα στο Θέατρο: 4 παραστάσεις που φωτογραφίζουν τον ηθοποιό στη σκηνή!

 Πόσοι συγγραφείς δεν γοητεύτηκαν από τον μικρόκοσμό τους και τον αποτύπωσαν στη σκηνή; Από τον Τσέχοφ και τον Τ. Ουίλιαμς μέχρι τους σύγχρονους δραματουργούς οι σκηνές γεμίζουν με αδιέξοδα καλλιτεχνών και το θέατρο μέσα στο θέατρο, γίνεται πόλος έλξης και πηγή έμπνευσης. Εμείς εντοπίσαμε τέσσερα, τελείως, διαφορετικά έργα, που αυτή τη στιγμή ανεβαίνουν στις αθηναϊκές σκηνές: Τα δυο είναι ξένων συγγραφέων και τα άλλα δύο είναι πρωτότυπα ελληνικά έργα, που, μάλιστα, ανεβαίνουν για πρώτη φορά έχοντας τη μορφή μουσικών παραστάσεων.

 

 

 «Αμπιγιέρ», Β’ σκηνή Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας

 

Στην πρώτη του σκηνοθετική δουλειά, ο Μανώλης Δούνιας επιλέγει τον «Αμπιγιέρ» του Χάργουντ και μια μικρή σκηνή για την προσομοίωση όσων συμβαίνουν πίσω από αυτή.

 Ο Ρόναλντ Χάργουντ γράφει το 1981 τον «Αμπιγιέρ», ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας που αφορούν στον κόσμο του θεάτρου. Το έργο είναι αυτοβιογραφικό, με πηγή έμπνευσης την εμπειρία του ως αμπιγιέρ του Άγγλου ηθοποιού Ντόναλντ Γούλφιτ.

Αμπιγιέρ, σ’ ένα ρεσιτάλ ερμηνείας ο Μάνος Βακούσης, που κατά τη γνώμη μου, στη ρωγμή  του ρόλου του, χαρίζει στην παράσταση την καλύτερη στιγμή της.

Εξαιρετικός στον ρόλο του Σερ, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο το αιώνιο ζήτημα της υστεροφημίας. «Οι ηθοποιοί ζουν μονάχα στις αναμνήσεις των άλλων…Μίλα καλά για μένα. Το ομορφότερο πράγμα στη ζωή είναι να σε θυμούνται».

Ο Μάνος Βακούσης κι ο Αλέξανδρος Μυλωνάς έχουν μοναδική σκηνική χημεία. Όμως, κι  ο υπόλοιπος θίασος στέκεται επάξια.

 

«Ο Αδαής και ο Παράφρων», Θέατρο Πορεία 

Το έργο του Μπέρνχαρντ ευτύχισε να ανέβει από μια ιδιοφυή και προσεγμένη στη λεπτομέρεια παράσταση από τον Γιάννο Περλέγκα.

Στον «Αδαή και τον Παράφρωνα» η ιστορία είναι χωρισμένη σε δύο πράξεις,  σε ισάριθμους σκηνικούς τόπους: στο καμαρίνι της σοπράνο και στο ακριβό εστιατόριο «Οι τρεις Ουσάροι».

 Η δραματουργική ευφυΐα του συγγραφέα αποδεικνύεται από το γεγονός,  ότι τον κύριο όγκο του λόγου εκφέρει ένας φιλότεχνος ιατροδικαστής, ο οποίος, κατά βάση, απευθύνεται στον αλκοολικό, τυφλό  πατέρα της σοπράνο, ενόσω την περιμένουν να έρθει για την παράσταση.

Ολόκληρος ο λόγος του είναι ένας σαρκασμός για την υπέρμετρη αφοσίωση του καλλιτέχνη ή του επιστήμονα στο αντικείμενό του, καθώς το έργο συνδέει, με τρόπο έξυπνο, την επιστήμη με την τέχνη.

 Οι  ηθοποιοί της παράστασης είναι συγκλονιστικοί. Η Ανθή Ευστρατιάδου, ως Βασίλισσα της Νύχτας, με ένα Βραβείο Μερκούρη στις αποσκευές της γι’ αυτή της την ερμηνεία, ο Γιάννος Περλέγκας, ως Ιατροδικαστής και ο Χρήστος Μαλάκης, ως Πατέρας δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό  για να ανταποκριθούν στις προσκλήσεις της συγκεκριμένης παράστασης. Τέλος, πολύ  καλός είναι κι ο Γιάννης Καπελέρης στον μικρότερο ρόλο που καλείται να ερμηνεύσει.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στο αισθητικό κομμάτι της παράστασης, στα εμπνευσμένα σκηνικά- κουστούμια της Λουκίας Χουλιάρα  και τους φωτισμούς του Νίκου Βλασόπουλου.

 

 

«Σου φυλάξαμε μια θέση», Θέατρο του Νέου Κόσμου

Μια θεατρίνα που ζει με τις μνήμες της, με τα παλιά της κουστούμια, καθισμένη, άλλοτε, στον θρόνο της  κι, άλλοτε, συνομιλώντας με τους δύο μουσικούς, οι οποίοι παίζουν live στη σκηνή, είναι η Ελένη Κοκκίδου στο «Σου φυλάξαμε μια θέση», που έγραψε η ίδια μαζί με  τη Μάρθα Φριτζήλα. Σε κάποια σκηνή, μάλιστα, παρομοιάζει τον ηθοποιό με τον ταυρομάχο και το κοινό με τον ταύρο που είναι έτοιμος να το κατασπαράξει.

 Ο κόσμος του θεάτρου ζωντανεύει με την ηθοποιό να ερμηνεύει φράσεις από την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, τον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, τη «Λοκαντιέρα» του Γκολντόνι, το «Θείο Βάνια» και τον «Γλάρο» του Τσέχοφ και με απίστευτο αυτοσαρκασμό τη Μάρθα από το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ» του Άλμπι.

Στην κάτω σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, η παράσταση δίνει στον θεατή τη δυνατότητα να ακούσει κι ένα ποτ-πουρί από αποσπάσματα συνεντεύξεων σπουδαίων προσωπικοτήτων όπως, (η Κατίνα Παξινού, η Μαρία Κάλλας, ο Τζιμ Μόρισσον), ενώ η ίδια η Ελένη Κοκκίδου διαβάζει επιστολές  του Γιώργου Σεφέρη, της Μαρίας Πολυδούρη, της Ελένης Κοντού, του Κονσουέλο Σουνσίν και άλλων.

 Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην εκμεταλλευτεί τον μεγάλο άσσο στο μανίκι της και την εκπληκτική της φωνή, έτσι ώστε οι θεατές να την απολαμβάνουν σε τραγούδια  του Μάνου Χατζηδάκι, του Νίκου Γούναρη, του Γιώργου Μητσάκη, του Μάρκου Βαμβακάρη, αλλά και του Τζιάκο Πουτσίνι, της Μέυ Γουέστ και του Κουρτ Βάιλ με τον Παναγιώτη Τσεβά να τη συνοδεύει με το πιάνο και το ακορντεόν και τον Κώστα Νικολόπουλο με τις κιθάρες και τα ιδιόφωνα.

 

 «Όνειρα Γλυκά», Σύγχρονο Θέατρο

 Μια μετακόμιση γίνεται αφορμή για μια αναδρομή στα παιδικά χρόνια, τις εφηβικές στιγμές, τα όνειρα και τα λάθη μιας γυναίκας, η οποία συνομιλώντας με τον φανταστικό μελλοντικό της εαυτό, συμφιλιώνεται με τους φόβους και τον χρόνο  ξαναβρίσκοντας τον ονειροπόλο εαυτό της.

 Μια γυναίκα η οποία σπούδασε ηθοποιός, αλλά τελικά  την κέρδισε το τραγούδι. Η Σαλίνα Γαβαλά παρουσιάζει τη μουσική παράσταση «Όνειρα Γλυκά» με συνοδοιπόρο της, στη σκηνή του Σύγχρονου Θέατρου, την Ελπίδα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Αντώνη Λουδάρου.

 Μπροστά από έναν φωτισμένο καθρέφτη καμαρινιού, θυμάται τα χρόνια της στη  δραματική σχολή της Θεσσαλονίκης,  ενώ στο έργο η ίδια ερμηνεύει  τη Νίνα, από τον «Γλάρο» του Τσέχοφ, όπως έκανε για να περάσει στις εξετάσεις. «Είμαι ένας γλάρος…Όχι, ηθοποιός είμαι…»

 Με τη συνοδεία των τριών μουσικών (Γιώργος Τσολάκος: πιάνο, Αχιλλέας Διαμαντής: κιθάρα και Μιχάλης Κεχαγιάς: μπάσο, κρουστ) οι δύο ερμηνεύτριες ταξιδεύουν το κοινό μέσα από αγαπημένες επιτυχίες του ελληνικού πενταγράμμου και για να μην ξεχνάμε τα κόνσπετ μας, το προτελευταίο τραγούδι της παράστασης είναι το «Καληνύχτα μη φοβάσαι»  σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Σταμάτη  Κραουνάκη.

 

«Καληνύχτα μη φοβάσαι

 

δε σε ξέχασε κανείς

 

πάντα εσύ στο τέλος θα ‘σαι

 

η μεγάλη της σκηνής»

 

Μεγάλη επιτυχία της παράστασης, κατά τη γνώμη μου, είναι  η φοβερή σύνδεση των τραγουδιών, όπου το ένα  διαδέχεται το άλλο, σαν να ακουμπούν οι λέξεις στις ιστορίες  κι οι μνήμες στα τραγούδια, κάτι που, πραγματικά, δεν είναι αυτονόητο.

 

 Από τη Γιώτα Δημητριάδη

 

 

 

 

 

 

 

Πολυμέσα

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία