Από τη Δήμητρα Πέτρου

Μπορεί η Μεγάλη Εβδομάδα να είναι προ των πυλών,οι καλοκαιρινές περιοδείες να εξετάζουν τις τελευταίες λεπτομέρειες για τις παραστάσεις που θα παρουσιάσουν στα ανοιχτά θέατρα της χώρας. Μπορεί το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, να έχει ανακοινωσει εδώ και καιρό το πρόγραμμά του, όμως όπως όλα δείχνουν και μετά το Πάσχα, θα χορτάσουμε θέατρο!Ούτε μια, ούτε δύο αλλά 22 πρεμιέρες έχουν ήδη ανακοινωθεί!

1. «7 κόρες της Εύας»: Και αν έχουμε την ίδια προγονική μητέρα με ένα Σύρο πρόσφυγα; Αλλάζει κάτι στα δεδομένα μας;

 Ο εξαιρετικός Κώστας Φιλίππογλου σκηνοθετεί μια ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών σε μια παράσταση εμπνευσμένη από το ομότιτλο βιβλίο του Μπράιαν Σάικς.

Η παράσταση ασχολείται με την ιστορία του κόσμου όπως αποκαλύπτεται από τη γενετική. Θα διαπιστώσουμε με έκπληξη, αλλά και με χιούμορ πως όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη είμαστε συνδεδεμένοι μέσα από τις μητέρες μας, με μια χούφτα γυναίκες που έζησαν δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν.

«Από πού κατάγομαι;» Αλήθεια πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί; Γνωρίζουμε τους γονείς μας και τους παππούδες μας, όχι όμως πιο πίσω. Για τους περισσότερους, τα προγονικά ίχνη αρχίζουν να εξαφανίζονται στην ομίχλη. Ωστόσο, όλοι κουβαλάμε ένα μήνυμα από τους προγόνους μας σε κάθε κύτταρο του κορμιού μας. Είναι μέσα στο DNA μας, στο γενετικό υλικό που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Στο DNA όμως δεν καταγράφεται μόνο η προσωπική μας ιστορία, αλλά ολόκληρη η ιστορία του ανθρώπινου είδους.

Στούντιο Μαυρομιχάλη

Πρεμιέρα 3 Μαΐου

2.«Ο Κύκλος του έρωτα»:Ένα ερωτικό παιχνίδι με δέκα δυνατούς «παίκτες»

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει για πρώτη φορά το έργο του Άρθουρ Σνίτσλερ και μάλιστα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και όχι στο καλλιτεχνικό του στέκι, το Θέατρο Πόρτα. Ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει μια dream team ηθοποιών: Πυγμαλίων; Δαδακαρίδη, Αυγουστίνο Κούμουλο, Άννα Μάσχα,ΚίττυΠαϊταζόγλου, Ευδοκία Ρουμελιώτη,ΣίσσυΤουμάση,Κώστα Φιλίππογλου,Χάρη Φραγκούλη, Γαλήνη Χατζηπασχάληκαι Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο.

Δέκα ζευγάρια σε μια σκυταλοδρομία σεξουαλικών συναντήσεων. Στη ζωή αλλά και στη σκηνή του ΔΘΠ. Από την αποπλάνηση, στην ερωτική συνεύρεση και τον αποχωρισμό μια ανάσα μόνο.

Ο Κύκλος του Έρωτα έχει σαν κεντρική υπόθεση τις αλλεπάλληλες ερωτικές συνευρέσεις μεταξύ προσώπων όλων των κοινωνικών τάξεων. Δέκα ζευγάρια στη Βιέννη, παλεύουν με τα όρια που θέτουν η κοινωνική θέση, ο πλούτος και η ερωτική και συζυγική πίστη. Όλα ξεκινούν από μια φτωχή πόρνη και καταλήγουν πάλι σ’ αυτήν. Κάθε διαδοχική σκηνή παίρνει ένα δραματικό πρόσωπο από την προηγούμενη και το εισάγει στην επόμενη εικόνα. Μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, όλοι οι χαρακτήρες είναι ασαφώς συνδεδεμένοι μεταξύ τους.

3 Μαΐου

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

3.«Η μεταμόρφωση του Κάφκα»: Η ομάδα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος

Η Βίκυ Καλπάκα, η Δάφνη Καφετζή και ο Διονύσης Ποταμίτης μετά την επιτυχημένη τους παρουσία στο Adapt Festival τον Ιούνιο του 2018 με την performance: Titan Arum, το λουλούδι πτώμα, βασισμένη στη Μεταμόρφωση του Κάφκα, έρχονται στο Black Box του Επί Κολωνώ να ολοκληρώσουν την πρότασή τους πάνω στο αριστούργημα του μεγάλου συγγραφέα.

Black Box του Επί Κολωνώ

Πρεμιέρα 3 Μαΐου

4. «Γελώντας Άγρια»: Μια παράσταση για γέλια και για κλάμματα

Σ’ έναν χώρο ακαθόριστο, δύο άνθρωποι καθορισμένοι, αναπνέουν. Το θέμα της συζήτησης, η πραγματικότητα, η ζωή τους τώρα. Ποια είναι αυτά που λέγονται και ποια είναι αυτά που κρύβονται; Ψαχουλεύουν το παρόν, «γελώντας άγρια εν τω μέσω αδυσώπητης θλίψης, εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν». Ένα κείμενο διασκεδαστικό μ’ έναν ευφυή τρόπο, αφού δεν ξέρεις με τι να γελάσεις και με τι να κλάψεις τελικά από όλα αυτά που ακούς. Οι νέοι και ταλαντούχοι:Νάνσυ Μπούκλη και Πάνος Παπαδόπουλος παίζουν και σκηνοθετούν το κείμενο του Κρίστοφερ Ντουράνγκ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Πρεμιέρα 6/5

5.«Στην Εθνική με τα Μεγάλα»: Τρεις νέοι αναζητούν την ατομική και συλλογική τους ταυτότητα

Η Θεατρική Εταιρεία “Κάτοπτρον” παρουσιάζει το έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη “Στην Εθνική με τα Μεγάλα”, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Ράγια. Πρόκειται για ένα έργο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, που παρουσιάζει την αλληγορική πορεία τριών νέων στην αναζήτηση της ατομικής και της συλλογικής ταυτότητας. Mια μητέρα εξαφανισμένη από καιρό, δύο αδέρφια που ξαναβρίσκονται κοντά και πάλι, ο πατέρας που δεν ζει πια, και η φίλη του μικρού αδερφού, ξετυλίγουν άλλοτε με σκληρότητα και άλλοτε με ευαισθησία το μπερδεμένο κουβάρι μιας αλλόκοτης ελληνικής οικογένειας. Το έργο έχει ήδη αποσπάσει παγκόσμιες διακρίσεις, ενώ πρωτοπαίχτηκε στην Ελλάδα στο Θέατρο “Νέα Σκηνή” του Λευτέρη Βογιατζή. Παίζουν οι Περικλής Ασημακόπουλος, Βασίλης Λιάκος και Νεφέλη Παπαδερού.

Θέατρο 104

Πρεμιέρα 6/5

6.«Οι Λουόμενες»: Μια κωμωδία για καλά κρυμμένες αμαρτίες

Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Στη μικρή επαρχιακή λουτρόπολη με τις ιαματικές πηγές, ψυχή δεν κυκλοφορεί στον δρόμο. Όλοι ετοιμάζονται για την αλλαγή του χρόνου. Μόνο το Υδροθεραπευτήριο «ο Ασκληπιός»- ξεχασμένο κι απ’ τον Θεό ακόμα- παραμένει ανοιχτό. Μέσα βρίσκονται τρεις γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους. Καμιά τους δεν έχει θέμα υγείας. Έχουν, όμως, όλες κάτι να ξεπλύνουν. Την παραστάστη σκηνοθετεί η Κατερίνα Μαυρογεώργη και παίζουν οι Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη και Μαρία Πετεβή.

Skrow

Πρεμιέρα 6/5

7.«Το Τρίτο Στεφάνι»: Σε μορφή μονολόγου

Το εμβληματικό μυθιστόρημα του Κώστα Ταχτσή, θα παρουσιαστεί σε μορφή μονολόγου με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Χατζή.

Δυο γυναικείες φωνές, η Νίνα και η Εκάβη, αφηγούνται με χειμαρρώδη τρόπο και σε πρώτο πρόσωπο τις ζωές τους. Έρωτες, γάμους, διαζύγια, εγκαταλείψεις, θανάτους, οικονομικές καταστροφές, οικογενειακά βάσανα ή δράματα κλπ. Οι δύο αυτές διηγήσεις, της Νίνας και της κυρα-Εκάβης (που ως γυναικείες μορφές του πνεύματος του νεοελληνικού μικροαστισμού) φτάνουν σταδιακά ως τα παιδικά τους χρόνια, πράγμα που παρέχει τη δυνατότητα να παρελαύνουν, κατά τη διάρκεια τους πολλά και διάφορα πρόσωπα, μερικά από τα οποία αποτελούν χαρακτηριστικότατους τύπους της σύγχρονης ζωής.

Θέατρο Άλμα

Πρεμιέρα 8 Μαΐου

8.«Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας»: Μια ακροβασία ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό

Το δεύτερο θεατρικό του έργο του Χρήστου Αγγελάκου «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας» ανεβαίνει στο θέατρο Σημείο σε σκηνοθεσία Σοφίας Παλάντζα. Το 2002 ιδρύθηκε στο Παρίσι μία ανθρωπιστική οργάνωση με την ονομασία «Νεκροί του δρόμου». Έργο της, ο ενταφιασμός όσων βρίσκονταν νεκροί στους δρόμους χωρίς χαρτιά που να πιστοποιούν την ταυτότητά τους: άστεγοι, μετανάστες, περιθωριακοί κλπ. Η είδηση αυτή ήταν το έναυσμα για τη συγγραφή του θεατρικού έργου «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας». Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι Νικόλας Αλεξίου, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Λευτέρης Καταχανάς, Φελίς Τόπη.

Θέατρο Σημείο

Πρεμιέρα 9/5

9.«Μελίσσια»: Μια οικογενειακή υπόθεση στο Εθνικό Θεάτρο

Μια ιστορία που μας κλείνει το μάτι σαν γνώριμή μας από καιρό. Ίσως διότι την έχουμε ζήσει. Μάλλον επειδή έχουμε ακούσει γι’ αυτή. Ενδεχομένως γιατί φανταζόμαστε ότι πράγματι μπορεί να ισχύει. Σίγουρα γιατί τα Μελίσσια βρίσκονται… κοντά μας. Η ιστορία που εμπνεύστηκε ο Αλέξης Σταμάτης, εκτυλίσσεται μέσα σε τέσσερις τοίχους, χωρίς τίποτε να εμποδίζει τον συγγραφέα να στήσει κόσμους εντός κι εκτός τους. Ένα κείμενο αμιγώς θεατρικό από την πρώτη του σύλληψη επιδιώκει έναν «ανυψωμένο ρεαλισμό». Το γνωρίσαμε με επιτυχία σε μορφή αναλογίου το 2012 στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και ως μυθιστόρημα με την ίδια πάντα θεατρική ένταση.

Σ’ ένα αστικό σπίτι κάπου στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στα Μελίσσια, η ιδιοκτήτρια υποδέχεται τους πιο κοντινούς της ανθρώπους: την κόρη της με τον σύζυγό της, τον γιο της και μια νεαρή κοπέλα, που όταν αποκαλύπτει την ταυτότητά της αλλάζει τα δεδομένα της οικογενειακής συνεύρεσης. Η συγγραφική ιδιότητα της κατάκοιτης ιδιοκτήτριας, της Αγάπης, δημιουργεί την αίσθηση πως, ό,τι διαδραματίζεται μεταξύ τους, είναι επινοημένες ιστορίες που βγαίνουν από τα χειρόγραφα των βιβλίων της.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Παλούμπης και τον πρωταγωνιστό ρόλο κρατά η Μπέττυ Αρβανίτη. Στη σκηνή του Εθνικού θα δούμε και τους: Νίκο Αρβανίτη, Κώστα Βασαρδάνη, Μαρία Κεχαγιόγλου, Νεφέλη Κουρή και Νίκο Χατζόπουλο.

Από 10/5

Στο Εθνικό Θέατρο

10.«Dracula»: Το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα ζωντανεύει

Το μυθιστόρημα του Bram Stoker «Dracula» μεταφέρεται στη σκηνή του θεάτρου «Χώρος», από τον ταλαντούχο σκηνοθέτη Θοδωρή Ελευθεριάδη, ο οποίος θα επιχειρήσει να μεταφέρει στο κοινό τη σκοτεινή ατμόσφαιρα της φανταστικής αυτής ιστορίας του κόμη Dracula, χρησιμοποιώντας εντυπωσιακά «εφέ» που θα κάνουν ακόμα πιο ρεαλιστική την εμπειρία αυτή για το κοινό. Στην παράσταση παίζουν οι Θανάσης Τσεκούρας, Δημοσθένης Ελευθεριάδης, Γιώργος Γεροντιδάκης, Κωνσταντίνος Λεβαντής, Matwali-Κωνσταντίνα Κουτουλάκη, Κατερίνα Σιγάλα, Πέτρος Νικολάου, Γιάννης Βενέτης, Κατερίνα Αμπλιανίτη, Χριστίνα Χαλκιά.

Θέατρο Χώρος

Πρεμιέρα 16/5

11.«Βιολέτ στη γη»: Ένα έργο για την ανάγκη εξεύρεσης τρόπων να ζούμε μαζί ξεφεύγοντας από την μοναξιά

Το 1999, τρεις θεατρικοί οργανισμοί το “Théâtre du Tandem” και το Théâtre en scène” από περιοχές του Καναδικού Κεμπέκ και της Βόρειας Γαλλίας με ανθρακωρυχεία, πρότειναν στην Καρόλ Φρεσέτ να γράψει ένα θεατρικό έργο εμπνευσμένο από τον κόσμο των ανθρακωρύχων. Λίγους μήνες αργότερα, η συγγραφέας έζησε για σύντομα χρονικά διαστήματα στις περιοχές Loosen-Gohelle, Rough-Noranda Και Sudbury για να έρθει σε επαφή με ανθρώπους που είχαν ζήσει ή ζουν από τα ανθρακωρυχεία. Είδε και άκουσε περίπου τριάντα άτομα που της μίλησαν για τη ζωή τους. Η Φρεσέτ κράτησε τη ζωντάνια, το κουράγιο, το σωτηριώδες χιούμορ και την ανθρωπιά των ανθρακωρύχων για να πλάσει τη μαγεία των σελίδων του έργου της στο οποίο θα σκιαγραφήσει με τον προσωπικό της τρόπο, την πραγματικότητα μιας κοινότητας που στερείται τα πάντα όταν τα ανθρακωρυχεία κλείνουν βυθίζοντας τους εργαζόμενους στη μιζέρια της ανεργίας, την περιθωριοποίηση και την υπαρξιακή μοναξιά. Το έργο της Carole Fréchett θα παιχτεί Studio Μαυρομιχάλη σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Φαναριώτη και τους ρόλου ερμηνεύουν οι Κατερίνα Καλέντζη, Σοφία Μελισσηνού, Τάσος Πετρίτσης, Κώστας Πλιάτσιος, Έλενα Τσέλιου.

Studio Μαυρομιχάλη

Πρεμιέρα 6/5

12.«Το Αποτύπωμα»: Η συνάντηση μιας μάνας με τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του μοναχογιού της

Το «Αποτύπωμα» του πολυβραβευμένου Φίλιπ Ρίντλεϊ, έργο βαθιά ανθρώπινο με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, ανεβαίνει στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Μπαλαμώτη με τη Βασιλική Ιατροπούλου και τον Δημήτρη Μανδρινό. Η συνάντηση μιας μάνας με τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του μοναχογιού της. Αυτός θέλει να εξιλεωθεί απ’ αυτό που έζησε. Αυτή να μάθει ποιος εκτέλεσε το παιδί της. Μέσα σε λίγες ώρες, όσο δύσκολο και αν αποδειχτεί και για τους δυο, θα αναμετρηθούν με την αλήθεια και αναγκαστικά θα έρθουν αντιμέτωποι με τη δική τους μοναξιά. Ένας κόσμος φαινομενικά ζοφερός, που η μόνη σανίδα σωτηρίας είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και η ανεπιτήδευτη αγάπη και αποδοχή του άλλου. Καθώς η πλοκή εξελίσσεται, το αρχικό μυστήριο για το τι συνδέει αυτούς τους δύο ανθρώπους ολοένα και πυκνώνει και η τελική κάθαρση των ηρώων έρχεται μέσα από συνεχείς ανατροπές, που καθηλώνουν τον θεατή από την στιγμή που ξεκινάει η παράσταση. Συναρπαστικό, συγκινητικό και με σκοτεινό χιούμορ, θεωρείται πια ως μία από τις πιο ισχυρές εξερευνήσεις εγκλημάτων μίσους (και την ανάγκη της κοινωνίας να συντρίψει τη «διαφορά» ) που γράφτηκε ποτέ.

Β' Σκηνή Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας

Πρεμιέρα 9/5

13.«Elephant song»:Μυστήριο και κινηματογραφικές συνθήκες

Ένας ψυχίατρος εξαφανίζεται από το γραφείο του. Το τελευταίο πρόσωπο που τον έχει δει, είναι ο νεαρός ασθενής του, ο Μάικλ, ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής και παθιασμένος με τους ελέφαντες. Ο διευθυντής του ιδρύματος, αποφασισμένος να ανακαλύψει τα ίχνη του ψυχιάτρου, ξεκινά με τον ασθενή ένα παιχνίδι ανάκρισης, στο οποίο τελικά εγκλωβίζεται ο ίδιος. Μαζί τους, η προϊστάμενη νοσοκόμα, πάντα παρούσα, αφουγκράζεται, παρακολουθεί, παρεμβαίνει. Ποιος θέτει τους κανόνες; Μια ιστορία εξαφάνισης που φανερώνει τα πιο σκοτεινά μυστικά του ιδρύματος. Ένας ασθενής που χτίζει το δικό του λαβύρινθο που οδηγεί στην ελευθερία του. Στο έργο του Καναδού Νicolas Billon θα δούμε τον Μάξιμο Μουμούρη, την Ίρις Πανταζάρα και τον Αργύρη Πανταζάρα, ο τελευταίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία, όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια με την ομάδα Momentum.

Θέατρο Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής

Πρεμιέρα 4/5

14.«Τα Βρώμικα Χέρια»: Τι συμβαίνει όταν βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε ένα ηθικό δίλημμα;

Oι Apparatus παρουσιάζουν «Τα βρώμικα χέρια» του Ζαν – Πωλ Σαρτρ, σε νέα μετάφραση του Κωνσταντίνου Κωστογιαννόπουλου και απόδοση – σκηνοθεσία της Βάσιας Χρονοπούλου. Η ομάδα επιστρέφει και πάλι στο Θέατρο 104. Κατά τη διάρκεια μιας εμπόλεμης κατάστασης, ένας νεαρός αριστοκράτης, ο Ουγκώ, εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα από μια αίσθηση ιδεαλισμού. Αυτό όμως που θα δει είναι τις αρχές του να χειραγωγούνται από τους αρχηγούς του Κόμματος. Κάποια στιγμή θα του ανατεθεί μια σημαντική αποστολή: να δολοφονήσει τον Χέντερερ, τον Γραμματέα του Κόμματος που ενστερνίζεται διαφορετική άποψη για το ήθος και τις μεθόδους της επαναστατικής πολιτικής. Ωστόσο, όταν έρχεται σε επαφή μαζί του αναπτύσσουν μια βαθιά σχέση. Εγκλωβισμένος σε ένα ηθικό δίλημμα προσπαθεί να αποφασίσει αν πρέπει να εκπληρώσει την αποστολή του ή, υποκύπτοντας στα αισθήματά του, να υποστηρίξει τον άνθρωπο που θαυμάζει. Παίζουν οι Αντώνης Γιαννακός , Κατερίνα Δημάτη, Σταύρος Λιλικάκης, Γιάννης Μάνθος, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, Νικόλας Φραγκιουδάκης.

Θέατρο 104

Πρεμιέρα 6/5

15.«Με δύναμη από την Κηφισιά»: Το ελληνικό Sex and the city

Το Θέατρο Φούρνος φιλοξενεί το έργο «Με δύναμη από την Κηφισιά», σε σκηνοθεσία Εμμανουέλλας Κοντογιώργου. Τρεις γυναίκες που ετοιμάζονται να φύγουν για την Ταϊλάνδη και μία κόρη που δεν βλέπει την ώρα να έχει το σπίτι δικό της. Όμως το ταξίδι της ελευθερίας, της δύναμης για μια νέα ζωή συνεχώς αναβάλλεται. Οι βαλίτσες γεμίζουν, αλλά το ταξίδι γίνεται ολοένα και πιο μακρινό. Τελικά όσο το σκηνικό αποσυντίθεται τόσο φαίνεται πως και οι ίδιες δεν θέλουν να αφήσουν τις ζωές τους, που δεν είναι τίποτε άλλο από τους άντρες που τις καθόρισαν. Στο γυναικείο καρέ θα απολαύσουμε τις:Κωνσταντίνα Αλεξανδράτου, Αφροδίτη Φλώρου, Κασσάνδρα Τζάρτζαλου και Βερόνικα Μπακόλα.

Θέατρο Φούρνος

Πρεμιέρα 8/5

16. «Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων;»: Ένα ταξίδι στην ενηλικίωση από μια ξεχωριστή ομάδα

Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων; Των ερωτημάτων; Των απαντήσεων; Η Αλίκη στον θαυμάσιο κόσμο του εγκεφάλου; Των νευρώνων; Των συνάψεων; Ή απλά ένα ταξίδι στην ενηλικίωση. Στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα, η ομάδα ARTimeleia, μια μικτή θεατρική ομάδα αποτελούμενη από ανάπηρους και μη ηθοποιούς, ξαναδιαβάζει με τα ενήλικα μάτια της το κλασικό αριστούργημα του Lewis Carroll και δίνει στη Χώρα των Θαυμάτων την κοινωνικο-πολιτική της διάσταση, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στα επιστημονικά δεδομένα και τις φιλοσοφικές πραγματείες που το ίδιο το «παραμύθι» ξετυλίγει. Σκηνοθετεί η Αννίτα Καπουσίζη. Την ομάδα απαρτίζουν οι Σεργκέι Γαβριηλίτσα, Στέλλα Διακάτου, Κόνυ Ζήκου, Ειρήνη Ιωάννου, Ιορδάνης Κασάπογλου, Εύα Λαμπάρα, Μαριλιάνα Λυγερή, Λάμπρος Παπαγεωργίου, Πάνος Πολυπαθέλης, Γιώργος Σταυριανός.

Χώρος Τέχνης 14η Μέρα

Πρεμιέρα 10/5

17.«Αστεροειδής 179 – Κλυταιμνήστρα»: Ένας μονόλογος για την αναζήτηση νοήματος κόντρα στη μοναξιά και τον θάνατο

Το Θέατρο Φούρνος παρουσιάζει την παράσταση «Αστεροειδής 179 – Κλυταιμνήστρα», σε σκηνοθεσία Γιώργου Καλόξυλου, με την Θεοδώρα Μαστρομηνά. Μία διακειμενική σύνθεση σε μορφή μονολόγου με άξονα το σπουδαίο κείμενο της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ «Κλυταιμνήστρα ή το Έγκλημα», γραμμένο το 1934, και θραύσματα από τα έργα «Γράμμα στον Ορέστη» του Ιάκωβου Καμπανέλλη και «Εμμονή» του Γιώργου Σκούρτη. Μια γυναίκα του σήμερα, παρατημένη στον καναπέ του σπιτιού της, διαλέγει να σταματήσει το χρόνο και την κίνηση του Αστεροειδή της για να αναλογιστεί πάνω στη ζωή της. Η εμβληματική μορφή της Κλυταιμνήστρας, μέσα από την ιστορία της, σχεδόν την αναγκάζει να μιλήσει την αλήθεια για τη ζωή, τον έρωτα και τον πόλεμο, τον άντρα και την γυναίκα, με τον βίαιο τρόπο που τελικά βασιλεύει στις πράξεις όλων μας. Παίρνει θάρρος από την ιστορία εκείνης που τόλμησε τα πάντα και αποφασίζει να την υπερασπιστεί σε ένα δικαστήριο που επινοεί εκείνη τη στιγμή.

Θέατρο Φούρνος

Πρεμιέρα 6/5

18.«Το ξύπνημα της άνοιξης»: Η διακύμανση του ανθρώπινου συμπτώματος που πεθαίνει πριν καν γεννηθεί

Μέσα από σύντομες, αποσπασματικές εικόνες, παρακολουθούμε μια γενιά εφήβων να έρχεται αντιμέτωπη με τη διερεύνηση της σεξουαλικότητας, τη φιλία, το ρομαντισμό, τη βία, την αυτοκτονία, τον έρωτα και να ωθείται εντέλει στον αφανισμό μέσα από την πάλη της να αναπνεύσει σε μια ασφυκτική κοινωνία που προτείνει τη στέρηση της ανθρώπινης ιδιότητας. Η παράσταση επιχειρεί να παρακολουθήσει μέσα από το μικροσκόπιο όλη τη διακύμανση του ανθρώπινου συμπτώματος που πεθαίνει πριν καν γεννηθεί, διατηρώντας το ωμό και ανηλεές ύφος της γραφής του Βέντεκιντ. Τους Βαγγέλη Αμπατζή, Ασημίνα Αναστασοπούλου, Κορίνα-Άννα Γκουγκουλή, Γιώργο Δικαίο, Αναστάση Λαουλάκο, Μάνο Πετράκη, Νάνσυ Σιδέρη και Μαρία Σκουλά σκηνοθετεί ο Δημήτρης Καραντζάς.

Θέατρο του Νέου Κόσμου

Πρεμιέρα 8/5

19. «Οι Παίκτες»: Η απληστία, η αλαζονεία και η κτητικότητα στο μικροσκόπιο

Σ’ ένα μικρό πανδοχείο μιας επαρχίας, ένας ικανός χαρτοπαίκτης με ειδίκευση στις απάτες της τράπουλας έρχεται με σκοπό να αλιεύσει τα ανυποψίαστα θύματά του. Στο ίδιο πανδοχείο, όμως, γνωρίζεται με μια μικρή συμμορία χαρτοπαικτών, οι οποίοι ετοιμάζουν στημένες απάτες με σκοπό να αποσπάσουν χρήματα από τους ανυποψίαστους περαστικούς. Οι τρείς θαμώνες, απατεώνες – επαγγελματίες χαρτοπαίχτες θα συναντηθούν, έτσι το παιχνίδι θα εξελιχθεί από μια απλή χαρτοπαικτική παρτίδα σε μια κωμικοτραγική φάρσα με απρόσμενες συνέπειες. Η αγωνία, το πάθος και η αλαζονεία παρασύρουν τους παίκτες σε ένα παιχνίδι χωρίς επιστροφή. Παίζουν οι Μανώλης Βαζαίος, Ερνέστος Βουτσινός, Νίκος Μαυρουδής, Ηλίας Κούτλας και σκηνοθετεί ο Μάνος Καβίδας σε συνεργασία με τον Μανώλη Βαζαίο.

Θέατρο Αλκμήνη

Πρεμιέρα 4/5

20.«Φιλοκτήτης»: Η πρώτη περιγραφή ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας στην ανθρώπινη ιστορία

Ο Φιλοκτήτης, μια παράσταση βασισμένη στο σπουδαίο έργο του Σοφοκλή, παρουσιάζεται από την ομάδα Elephas tiliensis, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Αγαρτζίδη και της Δέσποινας Αναστάσογλου. Οι Elephas tiliensis καταπιάνονται με την ιστορία του Φιλοκτήτη, του πιο μοναχικού ήρωα του Σοφοκλή, του πιο αποτρόπαια αδικημένου, σε μια παράσταση σχεδόν ψυχαναλυτική. Ο Φιλοκτήτης εκστρατεύει μαζί με τους Έλληνες στην Τροία με επτά πλοία. Όμως δε φτάνει ποτέ, καθώς τον δαγκώνει ένα ιερό υδρόβιο φίδι στο νησί Χρύσα. Οι Ατρείδες - ο Αγαμέμνων κι ο Μενέλαος - μαζί με τον Οδυσσέα εγκαταλείπουν τον Φιλοκτήτη στη Λήμνο, γιατί δεν αντέχουν τα ουρλιαχτά του πόνου και τη δυσοσμία της πληγής του, που διαταράσσουν όλο το στρατόπεδο. Επί δέκα χρόνια, καθ’ όλη τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου, ζει σε μια σπηλιά ολομόναχος, άρρωστος, με μόνο εφόδιο το περίφημο τόξο που του χάρισε ο Ηρακλής, όταν εκείνος του έσωσε τη ζωή. Η ομάδα Elephas tiliensis αποτελείται από τους Γιούλα Μπούνταλη, Ειρήνη Μπούνταλη και Δημήτρη Αγαρτζίδη.

Πρεμιέρα 10/5

Στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων

21.«Το Τέλος»: Ένα αφήγημα για την ψυχική και πνευματική εξουθένωση και αποξένωση

Τα Αθηναϊκά Θέατρα παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα «Το Τέλος» του Σάμουελ Μπέκετ, με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο Δημήτρη Καταλειφό. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Σκεύας. Πρόκειται για ένα αφήγημα σε πρώτο πρόσωπο στο οποίο παρακολουθούμε τη σταδιακή αποξένωση και εξουθένωση (σωματική, ψυχική και πνευματική) του ήρωα. Η πλοκή της ζωής του έχει προηγηθεί και την πορεία προς το τέλος διατρέχει η γλώσσα και το ύφος του Μπέκετ: Ο λόγος τολμηρός, ωμός· σαρκασμός χιούμορ, ειρωνεία· γλώσσα υπαινικτική, ανατρεπτική, ανελέητη, ποιητική. Ο Σάμουελ Μπέκετ έγραψε «Το Τέλος» το 1946. Ένα από τα ωραιότερα και πιο δυνατά κείμενα του συγγραφέα. Ένα αφήγημα που προσφέρεται για πολλαπλή ανάγνωση.

Θέατρο Εμπορικόν

Πρεμιέρα 15/5

22. Η «Μήδεια» από το Εθνικό Θέατρο της Ολλανδίας στην Ομόνοια

Ο Δημήτρης Γεωργαλάς παρουσιάζει τη δική του εκδοχή πάνω στη «Μήδεια» του Ευριπίδη στο ξενοδοχείο Μπάγκειον. Η παράσταση ξεχώρισε στο Φεστιβάλ Μήδειας που έγινε τον Νοέμβριο του 2016, στη Χάγη της Ολλανδίας και διοργανώθηκε από τον αγγλόφωνο θεατρικό οργανισμό STET THE ENGLISH THEATRE. Στο ρόλο της Μήδειας η Δώρα Παρδάλη.

Στο θίασο θα δούμε και τους νέους και ταλαντούχους: Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη, Στέλιο Δημόπουλο, Μιχάλη Ζαχαρία, Νίκο Δερτιλή, Θάνο Κώτση και Χρήστο Τσουλιάη.

Πρεμιέρα 13 Ιουνίου στο Μπάγκειον

 Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

 Συνέντευξη και φωτογράφιση με την ηθοποιό Σίσσυ Τουμάση 

Βρίσκεσαι σ’ εντατικές πρόβες για «Το γαϊτανάκι - Ο κύκλος του έρωτα» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, το οποίο θα δούμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τι σε γοήτευσε σ’ αυτό κείμενο του Σνίτσλερ;

Μου αρέσει πολύ αυτό το έργο, το βρίσκω τρομερά ενδιαφέρον. Γιατί ενώ με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται ένα ελαφρύ κείμενο που εστιάζει στο σεξ, σ’ ένα δεύτερο επίπεδο, είναι ένα τρομερά μελαγχολικό και δυσβάστακτο έργο, το οποίο έχει να κάνει με τη ματαιότητα του ανθρώπου. Μου υπενθυμίζει πόσο θλιβερά πλάσματα είμαστε οι άνθρωποι. Με προβληματίζει πολύ αυτό το κομμάτι, του έρωτα και του σεξ. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε από τη φύση μας μονογαμικά όντα.

Μήπως, όμως, πέρα από τη φύση μας φοβόμαστε να δεθούμε, ουσιαστικά, μ’ έναν άνθρωπο;

Σίγουρα, ειδικά στη δική μας εποχή συμβαίνει πάρα πολύ αυτό. Φοβόμαστε να ερωτευθούμε, αλλά δεν φοβόμαστε να κάνουμε σεξ. Έχουμε μια άρνηση απέναντι στο συναίσθημα. Φοβόμαστε να ερωτευθούμε και να βουτήξουμε μέσα σ’ αυτό. Οχυρώνουμε τον εαυτό μας, πάρα πολύ...

Εσύ βουτάς στον έρωτα;

Έχω βουτήξει πάρα πολύ! Πάντα ήμουν έτσι. Έχω πληγώσει, έχω πληγωθεί, αλλά πάντα το ζούσα στο φουλ.

Είσαι του «πολύ» γενικά στη ζωή σου;

Σε κάποια πράγματα, ναι...

Όλα αυτά τα «πολύ» που έχεις βιώσει και καλλιτεχνικά, αν δηλαδή κάποιος παρακολουθήσει τη μέχρι τώρα πορεία σου θα δει εντυπωσιακές συνεργασίες, σ’ αγχώνει ή το απολαμβάνεις;

Δεν ξέρω, έτσι λένε; (γελάει). Χαίρομαι πολύ για τα καλά λόγια και για τα βήματα που έχω κάνει ως τώρα, αλλά αγχώνομαι πάρα πολύ! Σκέφτομαι τη συνέχειά του. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μπορεί αύριο να μην είμαι πουθενά.

Αλήθεια το πιστεύεις αυτό; Δεν ονειρεύεσαι τον εαυτό σου σε ρόλους ή στην Επίδαυρο, για παράδειγμα;

Βέβαια, κάνω όνειρα. Την Επίδαυρο, να σου πω την αλήθεια, δεν την έχω ονειρευτεί. Δεν έχω, όμως, επαναπαυτεί. Βιώνω μεγάλο άγχος καθημερινά. Μάλλον θα έπρεπε να είμαι πιο χαλαρή...

Θα έπρεπε!

Λες ε; Έχω πάρει πολλά ρίσκα λέγοντας «όχι», αλλά νομίζω ότι μου έχουν βγει σε καλό.

Σε εμπορικά πράγματα εννοείς;

Δεν θα ήθελα να τα χαρακτηρίσω έτσι. Πιο «εμπορικά» από αυτά που έχω κάνει.

Και στην τηλεόραση;

Ναι, τώρα κάνω κάτι τελικά, αλλά δεν μπορώ να το ανακοινώσω ακόμη. Κάνω πάντως ένα κορίτσι...

Είχες εκφράσει και «παράπονο» ότι σε επιλέγουν συνέχεια για έφηβους ρόλους;

Τι να κάνω; Κοίτα πώς είμαι...(γέλια)

Υπάρχει κάποιος ρόλος, τον οποίο θέλεις πολύ να παίξεις;

Μου αρέσουν πολύ τα κλασικά κείμενα. Αν όμως μπορούσα να σου πω ένα ρόλο, θα σου έλεγα την Έντα Γκάμπλερ.

Την υποψηφιότητά σου για τα Βραβεία Μερκούρη πόσο τη χάρηκες;

Πάρα πολύ! Είναι ωραία όλα αυτά,να αναγνωρίζεται η προσπάθειά σου. Πήγα στην τελετή με τη φορεματάρα μου, ήξερα ότι δεν θα το πάρω, επειδή η Ηρώ είναι πολλά χρόνια ηθοποιός και πολύ καλή, μετά  κανόνισα και πήγα για τις ποτάρες μου. Ήταν τέλεια!

Από ότι ξέρω, δεν ήσουν από τα παιδάκια, τα οποία δήλωναν από μικρά ότι θέλουν να γίνουν ηθοποιοί. Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σου;

Ναι, είχα περάσει στο ΤΕΙ Εμπορίας και Διαφήμισης στην Κρήτη. Πήγα, πήρα το πάσο μου, έκατσα ένα διήμερο και δεν ξαναπάτησα. Καθόλου, δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω. Έναν χρόνο καθόμουν, μέχρι που η μητέρα μου, μου είπε «Σίσσυ, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση αποφάσισε τι  θα κάνεις» και μ’ έγραψε στο Αμερικανικό Κολλέγιο, όπου έκανα γενικά μαθήματα, φιλοσοφία, ψυχολογία, ιταλικά κ.λ.π. Και δεν θυμάμαι ποιο είναι αυτό το τσικ που μ’ έκανε να πάω σπίτι και να δηλώσω ότι θα δώσω εξετάσεις σε δραματική σχολή.

Η μαμά σου είχε χαρεί πολύ...

Ναι, αλλά ήθελα να το κάνω σωστά. Μου έλεγε να πάω σε καλή σχολή και να διαβάζω. Είχε πλάκα γιατί ο πατριός μου δεν είχε καμία σχέση με τα καλλιτεχνικά κι όταν του είπε η μητέρα μου, την ώρα του φαγητού: «Η Σίσσυ θα δώσει σε δραματική σχολή για να γίνει ηθοποιός», εκείνος γεμάτος απορία απάντησε: «Αυτό, τώρα, είναι πιο δύσκολο από το να γίνει τραγουδίστρια;» Αυτό ειπώθηκε...(γέλια). Αντίθετα, η μαμά μου διάβαζε πολύ κι είχε μεγάλη αγάπη στη λογοτεχνία. Είχαμε μια τεράστια βιβλιοθήκη στο σπίτι κι εγώ είχα ενθάρρυνση στο να διαβάζω από μικρή ηλικία. Αυτή είναι κι η κληρονομιά, που μου άφησε η μαμά μου. Έχει τόσα πολλά βιβλία, που δεν ξέρω αν θα καταφέρω να τα διαβάσω σ’ όλη μου τη ζωή.

Η απώλεια της μαμάς σου, δεν σ’ έκανε να έχεις έναν φόβο στο «να δίνεσαι»; Το ρωτάω αυτό, γιατί πριν μου είπες ότι βουτάς φουλ στο συναίσθημα.

Δεν μπορώ να κάνω κάτι για να μην δένομαι. Είναι χαρακτηριστικό μου αυτό. Αγχώνομαι, όμως, πολύ μήπως και χάσω τους ανθρώπους, τους οποίους αγαπώ. Αλλά ζω ένα άγχος μόνιμο. Δεν είναι ότι αποσύρομαι από το συναίσθημα για να μην πληγωθώ. Νομίζω ότι κάπως έχω συμβιβαστεί και με την ιδέα του θανάτου, με το γεγονός ότι όλα κάποτε τελειώνουν.

Το θέατρο λειτουργεί θεραπευτικά σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής;

Νομίζω, ότι είναι πολύ νωρίς να στο απαντήσω αυτό.

Πολλοί συνάδελφοί σου δηλώνουν ότι δεν έχουν καν τηλεόραση στο σπίτι. Εμείς πριν λίγο λέγαμε για το Master Chef...

Βαρέθηκα μ’ αυτούς που δεν έχουν τηλεόραση! Εγώ έχω! Δεν βλέπω από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά παρακολουθώ ταινίες στο Netflix και βλέπω και το Master Chef, γιατί γελάω. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι των άκρων ή μέσα στην κουλτούρα ή μέσα στη σαπίλα. Πιστεύω στην ισορροπία.

Φαίνεσαι ισορροπημένη κι ήρεμη.

Φαίνομαι (γελάει!)

Τι μπορεί να σε βγάλει από τα ρούχα σου;

Η αγένεια κι η ασχήμια του κόσμου, με θυμώνει, όπως κι η αδικία.

Μιας και μιλάμε για το Master Chef, μαγειρεύεις και πολύ...

Ναι, μου αρέσει! Βέβαια, μ’ αυτά που βλέπω στην εκπομπή απογοητεύομαι, γιατί το επίπεδο είναι πολύ υψηλό... (γέλια)

Αν δεν ήσουν ηθοποιός θα ήσουν μαγείρισσα, λοιπόν;

Ναι, σε κάποια καντίνα...

Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου;

Η ελληνική κουζίνα μου αρέσει πολύ να φτιάχνω πίτες και τάρτες. Ανοίγω και φύλλο! Κάνω και καταπληκτικό κοτοπουλάκι στη γάστρα.

Πες μου έναν προσωπικό σου μύθο, για το θέατρο, ο οποίος καταρρίφθηκε από την πραγματικότητα.

Φανταζόμουν, ότι όλοι οι ηθοποιοί είναι σοβαροί άνθρωποι και είδα ότι είμαστε σαν μικρά παιδάκια, τα οποία παλεύουν μονίμως με το «εγώ» τους, αναζητώντας την αγάπη και την αποδοχή.

Στα επαγγέλματα που σχετίζονται με την προβολή, μήπως μεγεθύνεται το θέμα του «εγώ»;

Πώς μπορεί κάποιος να γίνει ηθοποιός, αν δεν είναι ερωτευμένος με τον εαυτό του, αν δεν πάσχει από κάποια φιλαρέσκεια; Το πιστεύω πολύ αυτό. Κάτι σε ανεβάζει πάνω στο σανίδι ή μπροστά στην κάμερα. Κράτησα αυτό που έλεγε ο Θωμάς Μοσχόπουλος στην πρόβα ότι είναι άλλο η αυτοπεποίθηση κι άλλο η έπαρση.

Τα καλοκαίρια δεν δουλεύεις. Είναι επιλογή σου αυτό;

Ναι, δεν μου αρέσει η ατέρμονη δουλειά. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να παίρνουμε ένα διάλειμμα. Αν και θαυμάζω τους συναδέλφους, οι οποίοι δουλεύουν σεζόν και μετά φεύγουν για περιοδεία. Εγώ, ως άνθρωπος, έχω ανάγκη να φεύγω από την πόλη κι από τους ανθρώπους.

Επόμενα σχέδια μετά τις διακοπές, λοιπόν;

Θα ξεκινήσω πρόβες για το «Top Girls» σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου στο θέατρο Πόρτα. Δουλέψαμε ωραία μαζί κι ήθελα να συνεχίσω μαζί του. Παράλληλα, στο Πορεία θα κάνουμε Δευτερότριτα ένα αφιέρωμα στην ελληνική ποίηση.

Η Σίσσυ Τουμάση θα πρωταγωνιστήσει στον «Κύκλο του έρωτα» του Άρθουρ Σνίτσλερ, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου από τις 3 Μαΐου.

Ενώ μέχρι τις 21 Απριλίου την απολαμβάνουμε στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο Θέατρο Χορν.

 Φωτογραφίες για το texnes-plus Κοσμάς Ινιωτάκης. 

Διαβάστε επίσης: 

Συνέντευξη Με Τον Γιάννη Κότσιφα, Στα Παρασκήνια Του «Βυσσινόκηπου»