Από τη Τόνια Τσαμούρη 

                Το 2008 έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη του σύγχρονου δυτικού κόσμου, και στις δύο μεριές του Ατλαντικού. Αποτελεί ημερομηνία ορόσημο, καθώς η κατάρρευση της Lehman Brothers, μιας από τις μεγαλύτερες και πιο σημαντικές τράπεζες στον κόσμο, οδήγησε σε ένα οικονομικό τσουνάμι. Αναπόφευκτα συνεπώς το όνομα Lehman Brothers συνδέεται με την κατάρρευση μέρους της σύγχρονης καπιταλιστικής οικονομίας, που παρόμοιο είχαν να βιώσουν τα κράτη από την εποχή του μεγάλου Κραχ του αμερικανικού χρηματιστηρίου, το 1929.

Ομολογώ ότι αυτές ήταν οι σκέψεις μου, προτού βρεθώ στο θέατρο «Ιλίσσια» για να παρακολουθήσω την Τριλογία των Lehman Brothers του Ιταλού, Στέφανο Μασίνι, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Το έργο, γραμμένο το 2013, αντλεί από την δεξαμενή των γεγονότων του 2008, αλλά μόνον ως αφορμή για να διηγηθεί μια ιστορία. Στην ουσία, πρόκειται για ένα έργο, το οποίο μας συστήνει τους ιδρυτές και κεφαλές αυτής της εταιρείας κολοσσού, ενώ παράλληλα διατρέχει την ιστορία του Αμερικανικού κράτους από το 1844 έως και το 2008.

Τρία αδέλφια εβραϊκής καταγωγής, ο Χένρι, ο Εμάνουελ και αργότερα ο Μάγιερ, φεύγουν από τη Βαυαρία, το 1844 και εγκαθίστανται στην Αλαμπάμα των Η.Π.Α. Εκεί ανοίγουν το δικό τους μαγαζί, στο οποίο αρχικά πωλούν σχεδόν τα πάντα, προτού στραφούν στην μεταπώληση ακατέργαστου βάμβακος. Ο θάνατος του μεγάλου αδελφού και η σταδιακή μεταφορά των επιχειρήσεων και της ζωής τους στην Νέα Υόρκη θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας οικονομικής αυτοκρατορίας. Οι προσωπικές τους ιστορίες, οι οικογενειακές τραγωδίες, αλλά και οι χαρές, σε συνδυασμό με το κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό πλαίσιο της εκάστοτε περιόδου, θα διαμορφώσει τις τύχες αυτής της οικογένειας, η οποία επρόκειτο να επηρεάσει τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων στη χαραυγή του 21^ου αιώνα. Η πορεία των αδελφών Lehman από το εμπόριο και την μεταπώληση μέχρι τα τραπεζικά και επενδυτικά λόμπι θα είναι μακρά, τολμηρή και επώδυνη, κινούμενη παράλληλα με μεγάλες εθνικές τραγωδίες (όπως λόγου χάρη, ο αμερικανικός εμφύλιος, το Χρηματιστηριακό κραχ κτλ).

Την ατμόσφαιρα του έργου, το οποίο αποτελεί μάθημα σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, καταφέρνει να μεταφέρει με απόλυτη επιτυχία η σκηνοθεσία του Β. Θεοδωρόπουλου. Ο σκηνοθέτης ξεπερνάει τις εγγενείς δυσκολίες του κειμένου και στήνει έναν θεματικό πυρήνα εξαιρετικού ενδιαφέροντος. Έτσι, ούτε η μεγάλη διάρκεια της παράστασης (διαρκεί σχεδόν 2½ ώρες), αλλά ούτε και η σύμμεικτη δραματουργική του φόρμα (στο κείμενο συναντώνται το θέατρο, η αφήγηση και ο μονόλογος) δυσκόλεψαν τον έμπειρο σκηνοθέτη. Ίσως μάλιστα να ήταν ενδιαφέρον να αποδοθεί το σύνολο του κειμένου (το αρχικό κείμενο διαρκεί κοντά στις 5 ώρες) κάποια στιγμή, ενδεχομένως όταν θα έχουμε απαλλαγεί από τους επιδημιολογικούς περιορισμούς που ισχύουν στη χώρα μας.

Εξαιρετικά δυνατό χαρτί οι τρεις ηθοποιοί, οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους όλη την παράσταση με μοναδική μαεστρία. Εκκινώντας από τη δυσκολία απομνημόνευσης όλου αυτού του ιδιαίτερα πυκνογραμμένου και πολυεπίπεδου κειμένου, μέχρι την ικανότητα απόδοσης όλων των ρόλων. Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι απλά απολαυστικός στα κωμικά μέρη, και βαθιά συναισθηματικός στα δραματικά, αποδεικνύοντας το ταλέντο του για ακόμα μια φορά. Ο Αργύρης Ξάφης είναι λυρικός και στιβαρός ξεδιπλώνοντας το εύρος των υποκριτικών του δυνατοτήτων. Τέλος, ο Μιχάλης Οικονόμου καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στους δύο συμπρωταγωνιστές του, κινούμενος από την ξεκαρδιστική κωμωδία στην απλότητα του δράματος με παροιμιώδη άνεση και ευκολία.

 

               

Η ατμόσφαιρα την οποία δημιουργεί επί σκηνής ο σκηνοθέτης καταφέρνει να μεταφέρει τον θεατή στην Αμερική του 19^ου, αλλά και του 20^ού αιώνα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει, αρχικά, η ζωντανή μουσική από το πιάνο που βρίσκεται στη σκηνή. Καταπληκτικός ο μουσικός, ο οποίος αποτελεί τον τέταρτο επάξιο πρωταγωνιστή της παράστασης (Θοδωρής Οικονόμου/εναλλάσσεται με τον Δημήτρη Βεντουράκη). Πολύ σημαντική η τόσο φροντισμένη κινησιολογία των τριών ηθοποιών, οι οποίοι μεταμορφώνονται σε όλα τα πρόσωπα που βρέθηκαν στη ζωή των αδελφών Lehman (Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου). Πολύ ενδιαφέρον το σκηνικό (Ευαγγελία Θεριανού), το οποίο σε συνδυασμό με τις καταπληκτικές βιντεοπροβολές (Αποστόλης Κουτσιανικούλης) και τους τόσο προσεγμένους φωτισμούς (Σάκης Μπιρμπίλης) δημιουργούν μια ιδιαίτερη, κάποιες φορές νοσταλγική, αποτύπωση της Αμερικής του προηγούμενου αιώνα. Λειτουργικά τέλος τα κοστούμια εποχής των τριών ηρώων (Κλαιρ Μπρέισγουελ).

                Η Τριλογία των Lehman Brothers αποτελεί μια ενδιαφέρουσα πρόταση για τα κλειστά θέατρα που λειτουργούν και πάλι, μετά από περισσότερο από έναν χρόνο. Η μεγάλη του διάρκεια δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ανασταλτικά, αφού η παράσταση κυλάει σαν γάργαρο νερό! Πρωτότυπο θέμα, καλή σκηνοθεσία και υπέροχοι ηθοποιοί στις καλύτερες ερμηνείες τους είναι τα εχέγγυα για μια παράσταση η οποία θα αφήσει τη σφραγίδα της στο φετινό θεατρικό χειμώνα.

Η καλλιτεχνική εταιρεία Μυθωδία, σε συνεργασία με την People Entertainment Group, παρουσιάζουν για δεύτερη χρονιά, σε μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, από τις 7 Ιουλίου, την ανατρεπτική σατιρική κωμωδία του Μποστ «Μήδεια» που έχουν ήδη παρακολουθήσει χιλιάδες θεατές, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει η Monika.

Τον κεντρικό ρόλο της παιδοκτόνου μάνας δεν ενσαρκώνει γυναίκα, αλλά ο εξαίρετος και βραβευμένος ηθοποιός Μάκης Παπαδημητρίου πλαισιωμένος από ένα θίασο που απαρτίζεται από υπέροχους ηθοποιούς: Κώστα Τριανταφυλλόπουλο, Γιάννη Καλατζόπουλο, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Νικορέστη Χανιωτάκη, Γιάννη Δρακόπουλο, Άννα Φιλιππάκη, Γεράσιμο Σκαφίδα, Άννα Κλάδη και τον Γιάννη Μαθέ στη μουσική διδασκαλία / ζωντανή απόδοση μουσικών θεμάτων.

Η παράσταση φιλοδοξεί, με τη σύγχρονη ματιά που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους του, να μεταδώσει τον σπουδαίο σατιρικό λόγο του Μποστ που ασχολήθηκε με τόσο χιούμορ και ευαισθησία με τα πάθη και τα λάθη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Υπόθεση:
Στη «Μήδεια», ο Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ) ξεκίνησε να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη και κατέληξε να μιλάει σε δεκαπεντασύλλαβο για μια γυναίκα στυγνή, κακούργα δολοφόνισσα, που έσφαξε τα παιδιά της επειδή ήτανε κάτι παλιόπαιδα που δεν παίρνανε τα γράμματα και δεν θέλανε να δουλέψουν. Σαν να μην της έφταναν όλα αυτά είχε κι έναν άντρα, τον Ιάσωνα, που την κεράτωνε από πάνω με μία καλόγρια!

Έτσι, θολωμένη η Μήδεια αρπάζει το χασαπομάχαιρο απ’ την κουζίνα και φευ! Σφάζει όποιον βρει μπροστά της!

Λίγα λόγια για το έργο:
Η «Μήδεια» του Μέντη Μποσταντζόγλου (Μποστ) αποτελεί μια από τις κορυφαίες κωμωδίες της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας κι έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία ανά περιόδους στο θέατρο Στοά με την Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Θανάση Παπαγεωργίου, όπως επίσης από άλλους θιάσους σε καλοκαιρινές περιοδείες στην Ελλάδα. Η τελευταία φορά που ανέβηκε στην χώρα μας ήταν το 2015 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Απ’ το πρώτο ανέβασμα του έργου το 1993, το χιούμορ του Μποστ, που ήθελε «οι θεατές περισσότερο να χαμογελάνε και λιγότερο να χαχανίζουν», πέτυχε το στόχο του και δημιούργησε μια μοναδική σάτιρα βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας. Με την μοναδικότητα της γραφής του, ο Μποστ μετατρέπει την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη σε μια -μέχρι δακρύων από τα γέλια- κωμικοτραγική φιγούρα και παράλληλα, με αριστοφανικές μεταφορές και συνεχείς παρερμηνείες, καυτηριάζει τη νεοελληνική πραγματικότητα.

Όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς».

Πρόγραμμα Περιοδείας

Ιούλιος
Τετάρτη 7 Ιουλίου – Ηλιούπολη / Ανοιχτό Θέατρο Δ. Κιντής
Πέμπτη 8 Ιουλίου – Χαλάνδρι / Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς
Παρασκευή 9 Ιουλίου – Χαλάνδρι / Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς
Σάββατο 10 Ιουλίου – Πόρτο Ράφτη / Κιν/Θέατρο Άλεξ
Κυριακή 11 Ιουλίου – Πετρούπολη / Θέατρο Πέτρας
Τρίτη 13 Ιουλίου – Αίγιο / Υπαίθριο Θέατρο «Γιώργος Παππάς»
Τετάρτη 14 Ιουλίου – Ήλιδα / Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας
Δευτερά 19 Ιουλίου – Βόλος / Θέατρο Νέας Ιωνίας
Τρίτη 20 Ιουλίου – Γιαννιτσά / Ανοιχτό Θέατρο Γιαννιτσών
Τετάρτη 21 Ιουλίου – Σέρρες / Ανοιχτό Θέατρο Τ.Ε.Ι. Σερρών
Πέμπτη 22 Ιουλίου – Καβάλα / Θέατρο Κάστρου
Παρασκευή 23 Ιουλίου – Συκές / Ανοιχτό Θέατρο Συκεών
Σάββατο 24 Ιουλίου – Ωραιόκαστρο / Ανοιχτό Θέατρο «Τσούκες» Δρυμός Ωραιοκάστρου
Δευτέρα 26 Ιουλίου – Βέροια / Θέατρο Άλσους
Τρίτη 27 Ιουλίου – Έδεσσα / Ανοιχτό Θέατρο Γαβαλιώτισσας
Τετάρτη 28 Ιουλίου – Πρέβεζα / Δημοτικό Κηποθέατρο Πρέβεζας
Πέμπτη 29 Ιουλίου – Γιάννενα / Υπαίθριο Θέατρο Ε.Η.Μ.
Παρασκευή 30 Ιουλίου – Κέρκυρα / Μον Ρεπό ‘«Ρένα Βλαχοπούλου»
Σάββατο 31 Ιουλίου – Κέρκυρα / Μον Ρεπό «’Ρένα Βλαχοπούλου»

Αύγουστος
Κυριακή 1 Αυγούστου – Θήβα / Δημοτικό Γήπεδο Λεύκτρων
Τρίτη 17 Αυγούστου – Ηράκλειο / Θέατρο Τεχνόπολις
Τετάρτη 18 Αυγούστου – Ηράκλειο / Θέατρο Τεχνόπολις
Πέμπτη 19 Αυγούστου – Ρέθυμνο / Θέατρο Ερωφίλη (Φορτέτζα)
Παρασκευή 20 Αυγούστου – Χανιά / Θέατρο Ανατολικής Τάφρου
Παρασκευή 27 Αυγούστου – Χαλκίδα / Θέατρο Ορέστης Μακρής
Κυριακή 29 Αυγούστου – Βριλήσσια / Θέατρο Νταμάρι «Αλίκη Βουγιουκλάκη’»
Τρίτη 31 Αυγούστου – Βύρωνας / Θέατρο Βράχων «Μέλινα Μερκούρη’» – Φεστιβάλ «Στη Σκιά Των Βράχων 2021»

Σεπτέμβριος
Τετάρτη 1 Σεπτέμβριου – Κορυδαλλός / Θέατρο «Θανάσης Βέγγος»
Παρασκευή 3 Σεπτέμβριου – Αιγάλεω / Θέατρο «Αλέξης Μινωτής»
Σάββατο 4 Σεπτέμβριου – Νέα Μακρή / Αθλητικό και Πολιτιστικό Πάρκο
Δευτέρα 6 Σεπτέμβριου – Θεσσαλονίκη / Θέατρο Δάσους
Τρίτη 7 Σεπτέμβριου – Θεσσαλονίκη / Θέατρο Δάσους
Τετάρτη 8 Σεπτέμβριου – Ξάνθη / Θερινό Δημοτικό Αμφιθέατρο
Πέμπτη 9 Σεπτέμβριου – Κομοτηνή / Θερινό Δημοτικό Θέατρο
Παρασκευή 10 Σεπτέμβριου – Αλεξανδρούπολη / Θέατρο Οικοπάρκου Αλτιναλμάζη
Δευτέρα 13 Σεπτέμβριου – Νίκαια / Δημοτικό Κηποθέατρο
Τρίτη 14 Σεπτέμβριου– Πειραιάς / Βεάκειο Θέατρο
Τετάρτη 15 Σεπτέμβριου – Παπάγου / Κηποθέατρο Παπάγου

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Συγγραφέας:Μέντης Μποσταντζόγλου
Σκηνοθεσία:Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά:Αρετή Μουστάκα
Κοστούμια:Χριστίνα Πανοπούλου
Μουσική:Monika
Φωτισμοί:Χριστίνα Θανάσουλα
Χορογραφία:Ειρήνη – Ερωφίλη Κλέπκου

Παίζουν:Μάκης Παπαδημητρίου, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Γιάννης Καλατζόπουλος, Γιάννης Δρακόπουλος, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Νικορέστης Χανιωτάκης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Άννα Φιλιππάκη, Άννα Κλάδη | Zωντανή απόδοση μουσικών θεμάτων στο πιάνο: Γιάννης Μαθές.

Τιμές Εισιτηρίων:Κανονικό: 18€. Μειωμένο: 14€ (φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ). Προπώληση από: 14€.
Διάρκεια Παραστάσεων:Από 7 Ιουλίου έως 15 Σεπτεμβρίου
Πληροφορίες:Προπώληση: viva.gr
Διασκευή:Νικορέστης Χανιωτάκης
Βοηθός Σκηνοθετη:Μαριάννα Παπασάββα
Link Εισιτηρίων:https://www.viva.gr/tickets/theatre/periodeia/mideia-tou-mpost/

Από το Κηποθέατρο Παπάγου ξεκίνησε την περιοδεία του ο ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ, η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Θέμης Μουμουλίδης με τον Νίκο Κουρή στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τη Ζέτα Μακρυπούλια στον ρόλο της Ελβίρας και τον Μάκη Παπαδημητρίου στον ρόλο του Σγαναρέλ. Η παράσταση παρουσιάζεται σήμερα στα Βριλήσσια και στη συνέχεια θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα.

Στον Δον Ζουάν, ο Μολιέρος πραγματεύεται έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μύθους, δίνοντας την ισχυρότερη λογοτεχνική ενσάρκωση του θρυλικού ήρωα και ένα από τα πιο γοητευτικά όσο και αινιγματικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.

Ο Μολιέρος οδηγεί στα άκρα το προφίλ του ακόλαστου ήρωα. Μετατοπίζει το ενδιαφέρον από τα ερωτικά επιτεύγματα του Δον Ζουάν στη φιλοσοφία του. Τον προικίζει με οξύνοια που του επιτρέπει να δικαιολογεί τις πράξεις του μέσα από τον αδιαφιλονίκητο ορθολογισμό ενός ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει την υποκρισία της κοινωνίας που τον περιβάλλει. Γι’ αυτόν, διαρκής αναζήτηση της ηδονής ουσιαστικά σημαίνει διεκδίκηση της απόλυτης ελευθερίας με την αποτίναξη κάθε συναισθηματικού, ηθικού, κοινωνικού, οικογενειακού και θρησκευτικού φραγμού. Συνθέτει έτσι το απόλυτα σαγηνευτικό αλλά και επίφοβο πορτρέτο ενός προβοκάτορα, που υπονομεύει θεσμούς, κανόνες και αξίες και παραβιάζει κοινωνικά ταμπού, προκαλώντας τη συντηρητική κοινωνία κάθε εποχής. Προκλητικό μείγμα κοινωνικής σάτιρας και μεταφυσικής ανησυχίας, το έργο που υπήρξε αντικείμενο σκανδάλου και λογοκρισίας από την πρώτη κιόλας παρουσίασή του και πολεμήθηκε στην εποχή του όσο κανένα, διατηρεί μέχρι σήμερα το σφρίγος και την ανατρεπτική του δύναμη.

Η παράσταση είναι μια παραγωγή της 5 ης Εποχής του σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη που έχει στο ενεργητικό του, πολλές παραγωγές υψηλού επιπέδου και αισθητικών απαιτήσεων και επί σειρά ετών παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε όλη την Ελλάδα.

Την καινούργια μετάφραση υπογράφει η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΑΖΗ.

Στο ρόλο του Δον Ζουάν ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΗΣ, Ελβίρα η ΖΕΤΑ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑ, Σγαναρέλ ο ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΗΣ, ΗΡΩ ΜΠΕΖΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΦΟΛΟΓΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΙΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΕΛΕΡΗΣ, ΕΛΙΖΑ ΣΚΟΛΙΔΗ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΜΟΛΙΕΡΟΥ
«ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ»

Σκηνοθεσία: ΘΕΜΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ
Μετάφραση: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΑΖΗ
Σκηνικό: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΚΟΡΟΥ
Μουσική: ΝΙΚΟΣ ΠΛΑΤΥΡΑΧΟΣ
Φωτισμοί: ΝΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Κινησιολογία: ΣΕΣΙΛ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΒΙΚΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Βοηθός κινησιολόγου: ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΚΑΡΜΙΡΗ
Διεύθυνση Παραγωγής: ΝΟΡΑ ΦΑΓΑ
Artwork: ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΛΕΒΙΖΑΚΗ
Επικοινωνία: ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΡΟΥ

Τους ρόλους ερμηνεύουν:

ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΗΣ
ΖΕΤΑ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑ
ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΗΣ
ΗΡΩ ΜΠΕΖΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΦΟΛΟΓΗΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΕΛΕΡΗΣ
ΕΛΙΖΑ ΣΚΟΛΙΔΗ

Προπώληση: viva.gr
Πληροφορίες: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ*

ΙΟΥΛΙΟΣ
14 ΠΑΠΑΓΟΣ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ
15 ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ – ΘΕΑΤΡΟ «ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ»
16 ΒΟΛΟΣ – ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
17 ΛΑΡΙΣΑ – ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΑΖΑΡ
18 ΤΡΙΚΑΛΑ – ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΡΟΥΡΙΟ
19 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
21 &22 ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΜΑΤΙΑΣ
23 ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
25 ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ – ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ
26 & 27 ΚΑΛΑΜΑΤΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ
28 ΖΑΚΥΝΘΟΣ – ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
29 ΓΙΑΝΝΕΝΑ - ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΗΜ ΦΡΟΝΤΖΟΥ
30 ΛΕΥΚΑΔΑ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
31 ΚΕΡΚΥΡΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝ ΡΕΠΟ «ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ»

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
1 ΚΕΡΚΥΡΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝ ΡΕΠΟ «ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ»
2 ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ»
4 ΗΡΑΚΛΕΙΟ – ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ «ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»
5 ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ – 3 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΥΡΒΕΙΑ
6 ΡΕΘΥΜΝΟ – ΦΡΟΥΡΙΟ ΦΟΡΤΕΤΖΑ «ΕΡΩΦΙΛΗ»
7 ΧΑΝΙΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
9 ΚΑΒΑΛΑ – ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
10 ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ
11 ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ – ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΣΙΒΗΡΗΣ
12 ΜΟΥΔΑΝΙΑ – ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΝΕΩΝ ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ
13 ΔΙΟΝ – ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΥ
21 ΚΟΜΟΤΗΝΗ – ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
22 ΞΑΝΘΗ – ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΞΑΝΘΗΣ
23 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ – ΠΑΡΚΟ ΑΛΤΙΝΑΛΜΑΖΗ
24 ΣΕΡΡΕΣ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΕΙ
26 ΓΑΛΑΤΣΙ – ΑΛΣΟΣ ΒΕΪΚΟΥ
27 ΒΥΡΩΝΑΣ – ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
29 ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
31 ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ – «ΘΕΑΤΡΟ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ»

*Στο πρόγραμμα ενδέχεται να υπάρξουν τροποποιήσεις

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
1 ΠΑΠΑΓΟΣ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ
2 ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ
3 ΕΛΕΥΣΙΝΑ - «ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ»
4 &5 ΣΥΚΙΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
6 ΛΑΜΙΑ – ΥΠΑΤΗ ΛΑΜΙΑΣ ΤΟΠΟΣ ΤΕΧΝΩΝ «ΧΩΡΟΣ»
7 ΑΙΓΙΟ - ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΠΑΣ»
8 ΠΑΤΡΑ – ΑΡΧΑΙΟ ΩΔΕΙΟ
9 ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ – ΘΕΑΤΡΟ «ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ»
10 ΑΙΓΑΛΕΩ
11 ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ – ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ «Δ.ΚΙΝΤΗΣ»

 

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Λοιπόν...  δεν είμαι από τους ηθοποιούς που ασχολούνται πολύ με το καμαρίνι τους. Σε κάθε παράσταση έχω τα απαραίτητα.  Το κοστούμι μου και ο,τι χρειάζεται για μακιγιάζ.Όταν πηγαίνω στο θέατρο έχω μαζί μου νερό, καφέ και οπωσδήποτε κάτι φαγώσιμο. Πεινάω συνέχεια κατά τη διάρκεια της παράστασης.

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.

Ωραίο καμαρίνι για μένα δεν είναι ο χώρος. Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους το μοιράζομαι. Ας πούμε τώρα έχω ένα ωραίο καμαρίνι με την Ιωάννα Μαυρέα. (Στην πραγματικότητα με όλους. Κάθε μέρα περνάει από μας όλος ο θίασος. Δεν είμαστε πότε μόνες μας). Ωραίους χώρους καμαρινιων έχει το εθνικό και το κρατικό θέατρο. Αυτά θυμάμαι.

 

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Ωραία ανάμνηση από καμαρίνι είναι στο θέατρο του Ν. Κόσμου στη "Ρομαντική μου Ιστορία". Η Σύρμω Κεκε, ο Μάκης Παπαδημητρίου κι εγώ. Ο Μάκης έπαιζε συνέχεια κύβο του Ρούμπικ κι εγώ με τη Σύρμω μιλούσαμε ασταμάτητα. Ένας συνεχής θόρυβος. Αλλά κάπως είχαμε συνηθίσει ο ένας το θόρυβο του άλλου. Και γελούσαμε με όλο αυτό. Επίσης ήταν ωραία η συγκατοίκηση με την Ηλέκτρα Νικολουζου στις "Ακυβέρνητες Πολιτείες". Σχεδόν δύο χρόνια στο καμαρίνι μας σε τρία έργα. Σαν οικογένεια.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Πριν βγω απ' το καμαρίνι για να αρχίσει η παράσταση, ελέγχω αν έχω ξεχάσει κάτι, πίνω νερό κ κοιτάζω το κινητό μου μηπως έχω κλήση απ' το γιο μου (αν θέλει κάτι, αν έχει συμβεί κάτι κλπ).

 

Η Κατερίνα Λυπηρίδου πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Ιστορίες από το Δάσος της Βιέννης" στο Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη. 

 

 

 

 

Ύστερα από πέντε μήνες καθημερινών sold out στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, η παράσταση Πέτρες στις τσέπες του, ένα απολαυστικό ρεσιτάλ εναλλαγής ρόλων με τον Μάκη Παπαδημητρίου και τον Γιώργο Χρυσοστόμου, ταξιδεύει το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα.

 

Μια «κωμικοτραγωδία» που εκτυλίσσεται στο Κέρι της Ιρλανδίας, όπου κινηματογραφείται μια χολυγουντιανή υπερπαραγωγή. Ο Τσάρλι κι ο Τζέικ είναι δυο ντόπιοι βοηθητικοί ηθοποιοί, δηλαδή extras… δηλαδή κομπάρσοι… δηλαδή οι άνθρωποι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα… και συμμετέχουν στην ταινία. Το ίδιο και ο Σων. Που αυτοκτόνησε. Έβαλε πέτρες στις τσέπες του κι έπεσε στο νερό. Κρίμα.

 

Ο ψεύτικος κόσμος του Χόλυγουντ σε σύγκρουση με τη σκληρή πραγματικότητα μιας επαρχιακής πόλης, μέσα από τα μάτια 2 ανθρώπων, μέσα από τις ζωές 15 χαρακτήρων, μέσα από την απαξίωση και την καταξίωση, μέσα… μαζικής ενημέρωσης και μεταφοράς. Κρίμα.

 

Εμείς είδαμε την παράσταση.Διαβάστε την κριτική του Δημήτρη Χαλιώτη εδώ. 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Αγγελική Κοκκώνη 

Σκηνοθεσία: Γιώργος Χρυσοστόμου, Μάκης Παπαδημητρίου

Σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη 

Επιμέλεια Κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Βίντεο: Όλγα Μπρούμα

Μουσική επιμέλεια: Φωτεινή Γαλάνη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σύρμω Κεκέ

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάκης Παπαδημητρίου, Γιώργος Χρυσοστόμου 

 

 

 

Σταθμοί Περιοδείας

• Σαβ. 1/7  Ηλιούπολη   Δημοτικό θέατρο του Άλσους (Δ. Κιντής)   

• Κυρ. 2/7    Βύρωνας    Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη 

• Δευ. 3/7   Χαλάνδρι    Θέατρο Ρεματιάς

• Τρί. 4/7  Παπάγου Δημοτικό Κηποθέατρο   

• Τετ. 5/7    Βόλος    Θερινό Δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη 

• Παρ. 7/7    Καρδίτσα    Ανοιχτό Θέατρο Μητρόπολης  

• Κυρ. 9/7    Γρεβενά    Υπαίθριο Θέατρο Καστράκι   

• Δευ. 10/7    Γιαννιτσά    Ανοιχτό Θέατρο Γιαννιτσών

• Τρι. 11/7    Έδεσσα    Θέατρο Γαβαλιώτισσας  

• Τετ. 12/7    Καβάλα    Ανοιχτό Θέατρο Φρουρίου Καβάλας 

• Πεμ. 13/7    Κομοτηνή    Θερινό Δημοτικό Θέατρο

• Παρ. 14/7    Αλεξανδρούπολη    Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης

• Κυρ. 16/7    Δράμα    Πέτρινο Θέατρο - Φαράγγι Πετρούσας

• Δευ. 17/7    Κιλκίς    Θέατρο Λόφου

• Τρι. 18/7    Σέρρες    Αμφιθέατρο ΤΕΙ

• Τετ. 19/7    Βέροια    Θέατρο Άλσους Μελίνα Μερκούρη

• Πεμ. 20/7    Πτολεμαΐδα    Ανοιχτό Θέατρο Πάρκου Εκτάκτων Αναγκών

• Παρ. 21/7    Πλαταμώνας    Κάστρο Πλαταμώνα

• Τρι. 25/7    Ρέθυμνο    Θέατρο "Ερωφίλη"

• Τετ. 26/7    Χανιά    Θέατρο Ανατ. Τάφρου

• Πεμ. 27/7- Παρ. 28/7    Ηράκλειο    Κηποθέατρο Μ. Χατζιδάκις

• Σαβ. 29/7    Ηράκλειο    Ανοιχτό δημοτικό θέατρο, Αρκαλοχώρι

• Δευ. 7/8    Πάρος    Θέατρο Λευκών

• Τρι. 8/8    Τήνος    Φεστιβάλ Τήνου

• Τετ. 9/8    Άνδρος    Ανοιχτό Θέατρο Χώρας Άνδρου

• Πεμ. 17/8    Ζάκυνθος    Υπαίθριο Θέατρο Ζακύνθου

• Παρ. 18/8    Αργοστόλι    Αύλειος Χώρος ΞΕΝΙΑ

• Σαβ. 19/8    Ληξούρι    Αύλιος χώρος 1ου Δημοτικού σχολείου

• Δευ. 21/8    Αρχαία Ολυμπία    Θέατρο Φλόκα

• Τρι. 22/8    Τρίπολη    Θέατρο Άλσους Αγίου Γεωργίου

• Πεμ. 24/8 & Παρ. 25/8    Καλαμάτα    Θέατρο Κάστρου

• Δευ. 28/8    Αίγιο    Υπαίθριο Θέατρο Αιγιαλείας Γ. Παππάς

• Τρι. 29/8    Πρέβεζα    Δημοτικό Κηποθέατρο "Γιάννης Ρίτσος"

• Τετ. 30/8    Άρτα    Θέατρο Κάστρου

• Πεμ. 31/8    Γιάννενα    Υπαίθριο θέατρο ΕΗΜ - Φρόντζου

• Δευ. 11/9    Λάρισα Κηποθέατρο Αλκαζάρ

• Τρί. 12/9    Τρίκαλα Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο

• Τετ. 13/9    Λελέικα Υπάτης Τόπος Τεχνών Χώρα

• Παρ. 22/9 - Κυρ. 24/9 & Παρ. 29/9- Κυρ. 1/10   Θεσσαλονίκη    Θέατρο Αριστοτέλειον

 

Τιμές Εισιτηρίων

Προπώληση: 11 & 13 ευρώ

Την ίδια μέρα στα Ταμεία του Θεάτρου: 13 & 15 ευρώ

 

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται 

 

 

 

 

 

Μία παράσταση που, χωρίς να αγνοεί το χιούμορ του έργου, αναδεικνύει και τα βαθύτερα κοινωνικά του στοιχεία.

 

«Να πούμε την ιστορία μας όπως εμείς θέλουμε» λέει ο Τζέικ στον Τσάρλι λίγο πριν το τέλος του έργου. Το «Πέτρες στις τσέπες του» της Μαρί Τζόουνς είναι ένα έργο που προσφέρει απλόχερα το γέλιο, αλλά δεν αρκείται σε αυτό. Απέχει παρασάγγες από μία απλή φαρσοκωμωδία. Δεν υπήρξε ποτέ μία τέτοια, έστω και αν πλασάρεται έτσι επικοινωνιακά κάποιες φορές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα βαθιά κοινωνικό έργο.

«Το περιεχόμενο αυτού του έργου είναι η πλέον αιχμηρή κριτική για τη νέο-καπιταλιστική-πολιτιστική μηχανή. Πίσω από τα γέλια και τα αστεία υπάρχει η εικόνα μίας βιομηχανίας (συμβαίνει να είναι το Χόλλυγουντ, αλλά θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε μεγάλη επιχείρηση) που σαγηνεύει και εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους μετατρέποντας τις ζωές τους σε πρώτη ύλη για κέρδος , αφού πρώτα τις αγοράζει και έπειτα τους τις ξαναπουλάει υποτιμημένες» σημειώνει εξαιρετικά εύστοχα ο Μαρκ Φίσερ στην κριτική του για το έργο στον Guardian το 2012.

Οι δύο κεντρικοί ήρωες του «Πέτρες στις τσέπες του» είναι δύο κομπάρσοι, που εργάζονται με ελάχιστα λεφτά σε μία χολλυγουντιανή υπερπαραγωγή. Είναι δύο απλοί άνθρωποι αφημένοι στη μοίρα τους μέχρι τη στιγμή που αποφασίζουν να πάρουν την τελευταία στα χέρια τους. Αποφασίζουν να κάνουν ταινία τη ζωή τους έτσι όπως είναι και όχι έτσι όπως επιτάσσει η βιομηχανία του θεάματος. Μέσα από τα μάτια τους καταρρέει κομματάκι κομματάκι όλη αυτή η ιλουστρασιόν βιτρίνα που προτάσσει το σύστημα για να κρύψει την ασχήμια του. Όλος αυτός ο μηχανισμός που χρησιμοποιεί ως γρανάζια του ανθρώπινες ζωές κάνοντας τους πλύση εγκεφάλου ότι δεν έχουν άλλη επιλογή. Ο Τζέικ και ο Τσάρλι λοιπόν ανακαλύπτουν ότι έχουν.

Το έργο της Τζόουνς δεν είναι σοφαροφανές, ούτε δήθεν. Ξεχειλίζει από χιούμορ. Ένα χιούμορ όμως που δαγκώνει. Το γελοίο και το αστείο του πράγματος προκύπτει από το γεγονός ότι δύο ηθοποιοί αναλαμβάνουν να υποδυθούν μία πλειάδα από ετερόκλητους ήρωες. Πίσω από αυτή τη σύμβαση όμως η ίδια η ιστορία του έργου δεν είναι καθόλου αστεία. Ένα τσούρμο άνθρωποι δουλεύουν σαν σκλάβοι για να προκύψει μία λαμπερή υπερπαραγωγή, που ποτέ πραγματικά δεν θα δουν ούτε θα νιώσουν κομμάτι της. Άλλοι σωπαίνουν, άλλοι ελπίζουν, άλλοι θυσιάζονται, άλλοι παραιτούνται και άλλοι πεθαίνουν. Κυριολεκτικά. Όπως ο Σον, ένας νεαρός κατεστραμμένος από τις ουσίες (που το ίδιο το σύστημα του πρόσφερε απλόχερα), που μια μέρα βάζει πέτρες στις τσέπες του και βουτάει στο ποτάμι.

Ο Μάκης Παπαδημητρίου και ο Γιώργος Χρυσοστόμου κατανόησαν βαθιά τον πυρήνα του έργου. Έφτιαξαν λοιπόν μία παράσταση – δεν παίζουν μόνο, αλλά και αυτοσκηνοθετούνται – που, χωρίς να χάνει το ανατρεπτικό χιούμορ της, ανέδειξε τα dark στοιχεία του έργου και την αιχμηρή κοινωνική κριτική που ασκεί. Μέσα στο χάρτινο ασπρόμαυρο σκηνικό της Μαγδαληνής Αυγερινού (εξαιρετική ιδέα που παραπέμπει ευθέως στο χάρτινο σύμπαν του Χόλλυγουντ, αλλά και ολόκληρου του καπιταλιστικού συστήματος) κράτησαν σκηνοθετικά και υποκριτικά το μέτρο, δεν υπέκυψαν σε υπερβολές και μπαλαφάρες παρά σε ελάχιστα σημεία και σκιαγράφησαν ορθώς πιο καρτουνίστικα  τον ψεύτικο κόσμο της showbiz και αυτούς που τον εκπροσωπούν και πιο ρεαλιστικά τους δύο κεντρικούς ήρωες που υποδύονται, τον Τζέικ και τον Τσάρλι.

 

«Και βλέπουμε μόνο αγελάδες, όλη η οθόνη είναι πήχτρα στις αγελάδες… αγελάδες παντού και στη μέση όλα αυτά τα ψαγμένα αθλητικά παπούτσια, καθώς βουλιάζουν μέσα στη λάσπη και τα σκατά των αγελάδων» λέει Τσάρλι στο τέλος του έργου κι ενώ οι δύο ήρωες αρχίζουν να ξαναγράφουν το σενάριο της ταινίας τους όπως οι ίδιοι θέλουν. «Ναι ρε… Αγελάδες… μεγάλες, παχιές, σαλιάρικες αγελάδες. Και σκατά». Μπλακάουτ. Το «Πέτρες στις τσέπες του» είναι έργο που σε κάνει να γελάς. Αλλά αν το ξανασκεφτείς καλύτερα θα έπρεπε να κλαις.