Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

Το θέατρο είναι επικοινωνία, οι καλύτερες παραστάσεις είναι πάντα αυτές που οι ηθοποιοί γίνονται συμπαίκτες και όσα συμβαίνουν στη σκηνή γεννιούνται πραγματικά εκείνη τη στιγμή. Η πιο γοητευτική και θνησιγενής τέχνη δεν υπάρχει χωρίς πραγματική επικοινωνία. Τι γίνεται όμως όταν ο ηθοποιός καλείται να πει ολομόναχος την ιστορία ;  Οι μονόλογοι ξεκίνησαν από ανάγκη, εξυπηρετώντας τα χαμηλά μπάτζετ των παραγωγών, και κατάφεραν να γίνουν το απόλυτο Must-see. Και μπορεί να υπάρχουν και άνδρες ηθοποιοί  που μονολογούν εξαιρετικά αλλά σ’ αυτό τον τομέα οι γυναίκες έχουν την ρεβάνς! 

Δεκατρείς κυρίες μονολογούν και αξίζουν την προσοχή μας. 

Μια Γερμανίδα Γραμματέας 

«Η Ρένη Πιττακή, έχει μελετήσει και εμβαθύνει την γραμματέα της. Και καταθέτει ένα υποκριτικό κρεσέντο σε αυτόν τον δισυπόστατο ρόλο της. Γιατί, θέλει βασάνισμα ψυχής (και όχι μόνο), για να μπορέσεις να ερμηνεύσεις και να αποτυπώσεις σκηνικά από τη μια την φαινομενική ελαφρότητα και αθωότητα και από την άλλη την καλά κρυμμένη διάβρωση και σαπίλα. Να είσαι ένοχη δηλώνοντας αθώα. Και καλοκάγαθη, ούσα πανούργα», έγραφε ο Κώστας Ζήσης τον Οκτώβριο του 2020. Και πράγματι, ο μονόλογος του Christopher Hampton, που σκηνοθέτησε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Μόσχος, έχει κλέψει τις εντυπώσεις και συνεχίζεται στο Ιλίσια Βολανάκης. 

 

Σέρρα- η Ψυχή του Πόντου 

Ο Γιάννης Καλπούζος διασκεύασε ο ίδιος το μυθιστόρημά του για να ανέβει στη σκηνή και η Χρύσα Παπά εντυπωσιάζει με μια μεστή, δυναμική ερμηνεία με μέτρο και συναίσθημα. Η ίδια ερμηνεύει πολλούς ανδρικούς και γυναικείους ρόλους στη σκηνή του Πόλη και κερδίζει το πιο δυνατό χειροκρότημα.  

Η γυναίκα της Πάτρας 

Στην ίδια σκηνή, η  Ελένη Κοκκίδου δίνει ρέστα ως η «αξιοσέβαστη πόρνη» Πανωραία, στον μονόλογο που προέκυψε από τις συνεντεύξεις που έδωσε η ίδια η Πανωραία στον Γιώργο Χρονά. Τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει η Λένα Κιτσοπούλου.  

 

Girls and Boys 

Με διθυραμβικές κριτικές  και γεμάτο το Black Box του 104, το εξαιρετικό έργο του  Dennis Kelly, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της  Άννας- Μαρίας Στεφαδούρου, άνθισε με μια συγκλονιστική ερμηνεία από τη Δώρα Παρδάλη. Η παράσταση έγινε το απόλυτο talk of the town και συνεχίζεται για 3^η χρονιά, μέχρι τέλος Ιανουαρίου. Πραγματικά, μην το χάσετε! 

Το Καινούργιο Παιδί 

Η Κάτια Δανδουλάκη ζήτησε από το αγαπημένο συγγραφικό δίδυμο των Ρέππα- Παπαθανασίου έναν μονόλογο. Εκείνοι τον έγραψαν και την σκηνοθέτησαν. Η σπουδαία ηθοποιός κλέβει τις εντυπώσεις στο θέατρό της, στην οδό Πατησίων.  

 

Έξι φορές 

Το μικρό αφιέρωμα στην Έλλη Λαμπέτη με την Όλια Λαζαρίδου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, μετά την μεγάλη επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής επιστρέφει στο θέατρο Αλκυονίς. Η σπουδαία του θεάτρου μας, ερμηνεύει έξι διαφορετικούς ρόλους σε μια παράσταση - αναφορά στη μαγεία και την τέχνη του θεάτρου. Η σκηνοθεσία και οι φωτισμοί είναι του Γιώργου Νανούρη και η αρχική πηγή έμπνευσης είναι τα θρυλικά «Έξι μονόπρακτα» που είχε ανεβάσει η Έλλη Λαμπέτη το 1978 - στα οποία η πρωτοεμφανιζόμενη τότε Όλια Λαζαρίδου έπαιζε έναν βουβό ρόλο. 

Το υπέροχό μου διαζύγιο 

Η Φαίδρα Δρούκα, φέτος από τη σκηνή του Άνεσις, μας χαρίζει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρα της σ’ ένα πολύ τρυφερό και σύγχρονο έργο της Geraldine Aron, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη.  Η Ιρλανδή συγγραφέας, με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και ζωντάνια, μάς παροτρύνει να ζήσουμε μαζί με τη χωρισμένη Άντζελα, όλες τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αποφάσεις, και τις καινούριες εμπειρίες μιας γυναίκας που βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της ζωής της,… στο αναπάντεχο διαζύγιο! Μιας γυναίκας έξυπνης μεν αλλά και παιδιάστικα αφελής -λόγω συζυγικών υποχωρήσεων- τρυφερής, δοτικής αλλά και συνάμα φοβισμένης, επίσης λόγω συζυγικών υποχωρήσεων, χαρούμενης και ταυτόχρονα θλιμμένης. Δείτε το, σίγουρα θα βρείτε κομμάτια της ζωής σας. 

Η Πόρνη από Πάνω 

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά δέκα ολόκληρα χρόνια συμπλήρωσε η Κατερίνα Διδασκάλου με τον μονόλογο του Αντώνη Τσιπιανίτη σε σκηνοθεσία Σταμάτη Πατρώνη. Η Κατερίνα Διδασκάλου, αναπολώντας τη ζωή της Ερατούς, πλημμυρίζει κυριολεκτικά τη σκηνή, παίζοντας ταυτόχρονα με απίστευτη ευκολία όλους τους χαρακτήρες που έπαιξαν ρόλο στη ζωή της ηρωίδας. ‘Ένα μοναδικό ρεσιτάλ υποκριτικής που μας ταξιδεύει για 90 λεπτά από το γέλιο στη συγκίνηση, παραμένοντας κάθε στιγμή στην πραγματικότητα για να οδηγήσει σε ένα τέλος έκπληξη. 

Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. 

Ο θρυλικός μονόλογος της Λένας Κιτσοπούλου επιστρέφει μετά από έντεκα χρόνια στη σκηνή και δίνει την ευκαιρία σε μια ηθοποιό της νέας γενιάς, στην Κίττυ Παϊταζόγλου, να ξεδιπλώσει όλο το ταλέντο της στην πρώτη σκηνοθεσία της Δήμητρας Δερμιτζάκη. Δείτε την στο θέατρο Ζίνα. 

Λείπεις 

Η Ράνια Παπαδάκου  επιστρέφει δυναμικά μ’ έναν υπέροχο μονόλογο του Βασίλη Ρίσβα, ερμηνεύοντας μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, την Ελπίδα. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Μπέσσυ Μάλφα. Η παράσταση έχει άρωμα από τη μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία «Μαύρα Μεσάνυχτα», όπου οι δύο κυρίες συμπρωταγωνιστούσαν και ο Βασίλης Ρίσβας υπέγραφε το σενάριο (μαζί με τη Δήμητρα Σακαλή).

Άκου καθώς περνάει 

Η Μαρία Μαραγκουδάκη έγραψε και αυτοσκηνοθετείται στον κωμικό αυτό μονόλογο, όπου παρακολουθούμε 23 στιγμιότυπα από την πορεία ζωής μιας γυναίκας, κάθε Τετάρτη στο Από Κοινού Θέατρο.  

Τζόρνταν  

Ο σπαρακτικός μονόλογος «Τζόρνταν» των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, που μετέφρασε ο Μάριος Πλωρίτης, παρουσιάζεται στο ALHAMBRA ART THEATRE με την Μαρία Κορινθίου να υποδύεται την τραγική ηρωίδα Σίρλεϋ Τζόουνς, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Γιάννη Αϊβάζη. Μια ιστορία που αποκάλυψε η ίδια η Σίρλεϋ, όσο καιρό ήταν κρατούμενη στη φυλακή, στη συγκρατούμενή της Άννα Ρέυνολντς, τη μία από τις δυο συγγραφείς. Θυμάμαι την παράσταση με την Μελίνα Ασλάνογλου σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και ας πέρασε σχεδόν δεκαετία από τότε που την πρωτοείδα. Την κ. Κορινθίου δεν την έχω δει ακόμη. Το έργο, όμως, είναι πολύ δυνατό και γι’ αυτό βρίσκεται στις προτάσεις μας.  

 

 

Διαβάστε επίσης:

Είδα Την «Γυναίκα Της Πάτρας», Σε Σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου

Είδα Το «Μια Γερμανίδα Γραμματέας», Σε Σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου

 

Ο Νίκος Μαστοράκης Βλέπει Τη Ζωή Σαν Ένα Road Trip Και Δεν Την "Θυσιάζει" Για Καμία Παράσταση

 

Η Κίττυ Παϊταζόγλου Δεν Ξέρει, Αν Θα Ζήσουμε, Να Δούμε Μια Καθολική Ισότητα Των Φύλων (Συνέντευξη)

 

«Girls & Boys»: Κορίτσια, Πώς Καταφέρατε Να Κάνετε Την Παράστασή Σας Talk Of The Town;

 Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που αφήνουν πάντα κάτι στο καμαρίνι τους να τους περιμένει για την επόμενη παράσταση. Θα ήταν ίσως πιο ενδιαφέρουσα η απάντηση αν το έκανα, αλλά θα ήταν ψέματα. Εγώ είμαι κάπως περισσότερο «νομάς». Κουβαλάω ό,τι χρειάζομαι σε μια μεγάλη, ασήκωτη τσάντα και απλώς φέρνω όλα αυτά τα πράγματα στο θέατρο πριν την παράσταση.

Το πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ.
Έχω μια ιδιαίτερη σχέση μέχρι στιγμής με το καμαρίνι του Tempus Verum, γιατί το έχω συνδέσει με ζεστασιά, γέλια, αγκαλιές και φίλους.

 Το ωραιότερο καμαρίνι που έχω δει στη ζωή μου.

Το ωραιότερο καμαρίνι είναι πάντα το επόμενο.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Η πιο ωραία ανάμνησή μου είναι όταν στο θέατρο Επί Κολωνώ παίζαμε τη «Λολίτα» και στα καμαρίνια συναντούσαμε τον Τάκη Σπυριδάκη, ο οποίος είτε μόλις είχε τελειώσει από τον «Άγριο Σπόρο» είτε ετοιμαζόταν να βγει στη σκηνή. Ήταν ένας από τους πιο αυθεντικούς και ευγενείς ανθρώπους που έχω γνωρίσει σε αυτό το χώρο.

Το τελευταίο πράγμα - κίνηση - σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Κάθε φορά μάλλον είναι διαφορετική, αλλά πάντα έχει μέσα της το ίδιο συναίσθημα, την ίδια σκέψη: «Λοιπόν, τώρα, ας πάμε να μοιραστούμε όλοι μαζί μια ιστορία».

H Δώρα Παρδάλη πρωταγωνιστεί στον συνταρακτικό μονόλογο του Dennis Kelly “Girls& Boys”, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο 104, σε μετάφραση –σκηνοθεσία της Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου. Παράλληλα παίζει στη “Lolita Reversed: Dark” του Χρήστου Καρασαββίδη στο Tempus Verum – Εν Αθήναις.