Το θέατρο φαίνεται να γοητεύεται από τις αληθινές ιστορίες. Τη φετινή σεζόν είδαμε στις αθηναϊκές σκηνές, περίπου, είκοσι βιογραφίες. Οι ζωές σπουδαίων ανθρώπων από τον χώρο της Τέχνης, της Επιστήμης και της Ιστορίας έγιναν πηγή έμπνευσης για τους Έλληνες δημιουργούς και σκηνοθέτες. Ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Φρίντα Κάλο, η Έμμα Ρέγιες, ο Μάρκος Βαμβακάρης, η Μαρί Κιουρί είναι, μόνο, μερικές προσωπικότητες, οι οποίες «ζωντάνεψαν» στα θέατρα της πόλης. Με τα αποτελέσματα, πολλές φορές, να είναι, ακόμη, κι εντυπωσιακά, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, όμως, οι παραστάσεις στάθηκαν πολύ μικρές μπροστά στο μέγεθος του «μύθου», που έπρεπε να αναπαριστήσουν επί σκηνής.

Τις εντυπώσεις κέρδισαν με την ξεχωριστή «Frida κι Άλλο» η Κατερίνα Δαμβόγλου κι ο Ρόμπιν Μπίαρ στο Θέατρο 104. H ηθοποιός ερμήνευσε την πολυτάραχη ζωή της Μεξικανής ζωγράφου μέσα σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον με video art και πολυμέσα, λειτουργώντας ζωντανά πάνω στη σκηνή , ενώ ο δεύτερος συνθέτοντας ένα, άκρως, εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Η Δαμβόγλου κατάφερε να χτίσει τη σκηνική φιγούρα της ζωγράφου και να διηγηθεί την ιστορία της με τέτοια αμεσότητα που σπαρταρούσε στη σκηνή. Η θυελλώδης προσωπικότητα της ζωγράφου, το ατύχημα που τη σημάδεψε, ο γάμος της με τον μέντορα και ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα γίνονται μια συναρπαστική ιστορία . «Ο θάνατος είναι σαν το βιολί. Δεν αρκεί να έχεις ταλέντο, θέλει και συστηματική εξάσκηση», λέει η Φρίντα μέσα στο υπέροχο αυτό εικαστικό σύμπαν παρασύροντάς σε, όπως κι οι πίνακές της. Εξαιρετικό είναι, επίσης, και το σκηνικό της Ερμίνας Αποστολάκη.

Τη ζωή μιας ακόμη ζωγράφου με πολυτάραχο βίο και πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια παρακολουθήσαμε στη Β’ σκηνή του Θεάτρου της οδού Κεφαλληνίας. Η Μαρία Πρωτόπαππα, στην έκτη σκηνοθετική της δουλειά, διασκευάζει το βιβλίο της Κολομβιανής ζωγράφου, Έμμα Ρέγιες, «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Μαρίας Παλαιολόγου), δημιουργώντας έναν μονόλογο εξαιρετικής ροής με αρετές απεύθυνσης και ζωντανού λόγου, που σε ταξιδεύουν.

Μια σπουδαία ηθοποιός σε μια μοναδική θεατρική στιγμή καταφέρνει να διηγηθεί, τόσο ουσιαστικά, την ιστορία της Κολομβιανής ζωγράφου καθηλώνοντας τον θεατή σε μια παράσταση - διαμάντι! Μια ερμηνεία, που βρίθει αλήθειας κι απογειώνεται από τη γνήσια συγκίνηση.

Η Πρωτόπαππα μεταμορφώνεται σε παιδάκι από τη Μπογκοτά, το οποίο παίζει στις χωματερές ματώνοντας τα γόνατά του. Ένα παιδί, που, αντί για κούκλες, διασκεδάζει με το να αδειάζει το καθίκι της τουαλέτας και να φτιάχνει ήρωες με λάσπες. Ένα τετράχρονο, που βιώνει βαθιά την αδικία κι όταν ο ενήλικος εαυτός του λέει: «τότε κατάλαβα πως είναι ένα παιδί τεσσάρων ετών, να μπορεί να μη θέλει να ζει…», σε κάνει να σπαράζεις για όλα τα παιδιά του κόσμου.

Δεν θα μπορούσαμε να μην μνημονεύσουμε τον Θανάση Παπαγεωργίου για το ρεσιτάλ ερμηνείας του ως Μάρκος Βαμβακάρης στο Θέατρο Στοά. Στην παράσταση «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», την οποία υπογράφει και σκηνοθετεί ο ίδιος, ανεβαίνει μόνος στη σκηνή, και, με μια αφοπλιστική παραστατικότητα, πείθει απόλυτα, έχοντας ως συμπρωταγωνιστή του μόνο το μπουζούκι του. «Ο άνθρωπος, για να λέγεται αληθινός άνθρωπος, πρέπει να έρχεται στη θέση του άλλου, του ομοίου του», θα πει μεταξύ άλλων ο Μάρκος, ο οποίος «υπόφερνε» στη ζωή και το έβγαζε στην «πενιά»… Το κείμενο έγραψε η Νάνση Τουρμπακάρη κι είναι βασισμένο στις αφηγήσεις του ίδιου του Μάρκου, έτσι όπως καταγράφηκαν στο βιβλίο της Αγγελικής Βέλλου-Κάϊλ «Μάρκος Βαμβακάρης, Αυτοβιογραφία». Την παράσταση επένδυσε μουσικά ο γιος του Στέλιος.

Σημαντική ήταν κι η ερμηνεία του Θανάση Τσαλταμπάση στο θέατρο Ακροπόλ. Ο ηθοποιός ήρθε αντιμέτωπος με ένα μεγάλο υποκριτικό στοίχημα, υποδυόμενος τον αγαπημένο Τσαρλς Σπένσερ ή αλλιώς «Τσάρλι Τσάπλιν», ο οποίος έγινε γνωστός στην Ελλάδα με το προσωνύμιο «Σαρλό». Η ανέμπνευστη κι επίπεδη, όμως, σκηνοθεσία, όπως κι οι περισσότερες από τις υπόλοιπες ερμηνείες, οι οποίες ήταν μετριότατες, με εξαίρεση αυτή της Μαρίνας Ψάλτη και του Γιώργου Κωνσταντίνου, υποβάθμισαν το τελικό αποτέλεσμα μη αφήνοντας το βραβευμένο έργο του Daniel Colas να απογειωθεί.

Η ζωή του Έλληνα μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή ζωντανεύει μέσα από την παράσταση «Στέλιος Καζαντζίδης - Η ζωή του όλη», που έγραψε η Μιμή Ντενίση μαζί με την Κωνσταντίνα Γιαχαλή, στηριζόμενες στο βιβλίο των Ν. Τζινιδάκη και Π. Υφαντή «Απομεσήμερο με τον Στέλιο» (Οδός Πανός). Η πρώτη υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, όπου δεν υπάρχει καθόλου ζωντανή μουσική, καθώς όλα τα τραγούδια του Στέλιου ακούγονται ηχογραφημένα με τη δική του φωνή. Επιλογή ορθή, γιατί όπως κι η ίδια είχε δηλώσει στη συνέντευξη Τύπου (11/12): «Σ’ ένα έργο που είναι η ζωή του Στέλιου, μου φαινόταν περίεργο να βγαίνει κάποιος τραγουδιστής και να κάνει πως είναι ο Στέλιος». Ο Μελέτης Ηλίας κλήθηκε να ερμηνεύσει τον λαϊκό τραγουδιστή, ο οποίος έγινε σύμβολο και λατρεύτηκε όσο λίγοι. Η πρόκληση ήταν μεγάλη κι η προσπάθεια του ηθοποιού σημαντική, καθώς κατάφερε να περάσει την εικόνα του αντι-σταρ, που δεν ενδιέφεραν οι κοσμικότητες, αλλά είχε επαφή μόνο με απλούς ανθρώπους φωτίζοντας, έτσι, κάποιες πλευρές της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του ερμηνευτή. Σε καμία περίπτωση, όμως, το κοινό δεν κατάφερε να ταυτιστεί μαζί του. Βεβαίως, οφείλουμε να πούμε ότι από όλες τις βιογραφίες που ανέβηκαν φέτος, αυτή αφορούσε τον πιο λαοφιλή καλλιτέχνη και πιο πρόσφατα χαμένο, αφού ο Καζαντζίδης έχει, μόλις, 17 χρόνια που απεβίωσε. Επομένως, το εγχείρημα ήταν τολμηρό. Σαρωτική η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στον ρόλο της μητέρας του τραγουδιστή, κομβική η παρουσία της και δραματουργικά, καθώς όλη η ιστορία φαντάζει μέσα από τα δικά της μάτια.

Αντίθετα, ο Πέτρος Ζούλιας στο «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα...» προσπαθώντας να αποφύγει αυτόν τον σκόπελο δεν μας παρουσίασε κανέναν ηθοποιό στον ρόλο του Γιώργου Ζαμπέτα στο Θέατρο Αλίκη. Η παράσταση σκιαγραφεί τον μύθο του μέσα από τις δραματοποιημένες αφηγήσεις της γυναίκας της ζωής του, της μητέρας και του πατέρα του, της αδερφής του και των στενών του συνεργατών. Έτσι γίνεται μάλλον, περισσότερο ένα αφιέρωμα, παρά μια βιογραφία. Ακούμε για εκείνον ιστορίες από τη Βίκυ Σταυροπούλου, η οποία ερμηνεύει, με μπρίο, τη γυναίκα της ζωής του. Ο Τάσος Χαλκιάς είναι συγκινητικός στον ρόλο του πατέρα του, όπως κι η Χριστίνα Τσάφου στον ρόλο της μητέρας του Γιώργου Ζαμπέτα. Η Ελένη Καρακάση ξεχωρίζει με τη φωνή της, αλλά ο Ζαμπέτας δεν υπάρχει πουθενά. Παρ’ όλα αυτά, η παράσταση είναι μια ευχάριστη μουσική εμπειρία.

 

Μετά τη μεγάλη της καλοκαιρινή περιοδεία η παράσταση «Αλέξης Ζορμπάς» παρουσιάζεται, από τον Οκτώβριο, στο Θέατρο Βέμπο. Το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1964 σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη με τον συγκλονιστικό Άντονι Κουίν στον ομώνυμο ρόλο, σε μια ταινία όπου καθιερώθηκε το συρτάκι του Μίκη Θεοδωράκη ως ελληνικό παγκόσμιο soundtrack, διασκεύασαν οι Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου. Την παράσταση σκηνοθέτησε ο Σταμάτης Φασουλής και τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο οποίος ως μιναδόρος μακεδονικής καταγωγής, μιας ύπαρξης αχόρταγης, που ζει τη ζωή του χωρίς προκαταλήψεις, δείχνει να απολαμβάνει την κάθε του στιγμή στο σανίδι. Στην υπόλοιπή διανομή, όμως, υπάρχουν σημαντικές αδυναμίες, όπως και στο εικαστικό κομμάτι της παράστασης.

Μια έξυπνη ιδέα είδαμε, φέτος, και στον Πολυχώρο Vault, στα πλαίσια του θεατρικού project «Ο Γιος μου», όπου επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλούν για τους γιους τους. Επτά γυναίκες - ηθοποιοί παρουσιάζουν επτά γυναικείους μονολόγους , μιλούν για τα παιδιά τους, τα οποία εμείς γνωρίσαμε ως σπουδαίους και διακεκριμένους άντρες και τα οποία έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυία, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους. Μέχρι στιγμής, έχουν ανέβει οι τέσσερις από τους επτά μονολόγους

Παρακολούθησα την «Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού ή Διάφανη», την οποία έγραψε και σκηνοθέτησε ο Περικλής Μοσχολιδάκης. Στην παράσταση η Μάγδα Κατσιπάνου, δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία στον ρόλο της μητέρας του Διονύσιου Σολωμού, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, την επτανησιακή διάλεκτο του 19^ου αιώνα. Την παράσταση ντύνει μουσικά με το βιολοντσέλο του, ο Κωνσταντίνος Χίνης με τις νότες του, κάποιες στιγμές, να γίνονται συνοδοιπόροι της αφήγησης. Το κοινό, πέρα από την απόλαυση της παράστασης, έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή και με την ιστορική γνώση, μαθαίνοντας την ιστορία μιας άσημης, εκπάγλου όμως ομορφιάς γυναίκας, η οποία έφερε στον κόσμο τον εκφραστή του Ύμνου της Ελευθερίας των Ελλήνων.

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

 

Για 4 τελευταίες παραστάσεις θα παρουσιαστεί στο Θέατρο 104 η «Frida Κι Άλλο» των Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer) και συγκεκριμένα κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15 μέχρι τις 29 Μαρτίου 2018.

Τελευταίες Παραστάσεις

Τετάρτη 21/3 - Πέμπτη 22/3

Τετάρτη 28/3 - Πέμπτη29/3

Μετά την επιτυχία της παράστασης «Αγγελική» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (2014-2016), οι FLY THEATRE εντυπωσιάζουν και πάλι αυτή τη φορά με μία παράσταση, στο Θέατρο 104, για την μυθική Frida Kahlo η σπαραχτική ιστορία της οποίας παρουσιάζεται όπως δεν την έχετε ξαναδεί.

Η Κατερίνα Δαμβόγλου αναλαμβάνει το ρόλο της Μεξικανής ζωγράφου ενώ ο Robin Beer "επιστρατεύει", τις μαγικές δυνατότητες της τεχνολογίας δημιουργώντας, καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, ζωντανά ήχο και βίντεο. Με αυτόν τον τρόπο "ζωγραφίζει" τον περιβάλλοντα σκηνικό χώρο της Κατερίνας Δαμβόγλου που ως Φρίντα αλληλεπιδρά μαζί του άλλοτε με θυμό άλλοτε με οξύ μαύρο χιούμορ ξετυλίγοντας το - ματωμένο συχνά από τον πόνο – νήμα της ζωής της.

Η Frida, σύμβολο επιμονής, αντοχής και ελευθερίας, αντισταθμίζει την ακινησία της, “κινώντας” τη ζωή της στο μέγιστο. Τούτο την οδήγησε να παράγει ένα μοναδικό έργο, ακόμη και όταν “κοιτάζει προς τα μέσα”, που εκφράζει μια καθολική και βαθιά εικόνα του γύρω κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο ξεφεύγει από την αναπηρία της και μας κάνει να θέλουμε ακόμα Φρίντα Κι Άλλο.

Αποσπάσματα Κριτικών:

«Η Κατερίνα Δαμβόγλου, μόνη ηθοποιός επί σκηνής, αναλαμβάνει να υποδυθεί τη Frida, δίνοντας το προσωπικό της ρεσιτάλ. […] Φως, ήχος, προβολές, ένας ολόκληρος μηχανισμός του θεάτρου πηγάζει από αυτό το τραπεζάκι όπου βρίσκεται καθηλωμένος επί μιάμιση ώρα ο Beer, χειροτεχνώντας κυριολεκτικά, μη διστάζοντας να αφήνει να φαίνονται στην προβολή ακόμη και τα δάκτυλά του που διορθώνουν, επεμβαίνουν, αλλοιώνουν τα προβαλλόμενα με απίστευτη ταχύτητα.[…] Η όλη παράσταση συνιστά μια θεατρική-πολυμεσική εμπειρία, μια χειροποίητη αισθητική αποκάλυψη που δεν μπορεί να περιγραφεί με ακρίβεια μέσω του λόγου, από δύο υψηλής ποίησης καλλιτέχνες. Ένα θέαμα διαφορετικό από τα τετριμμένα». (Δημήτρης Τσατσούλης | Ημερόδρομος)

«Οι κάθε είδους προβολές γύρω από και πάνω στην ηθοποιό συνομιλούν μαζί της (τις εκτελεί με πραγματική μαεστρία και απόλυτο συντονισμό με τα δρώμενα ο Beer), δεν περιορίζονται σε αναπαραστάσεις των πινάκων της, αλλά δημιουργούν ένα ολόκληρο σύμπαν…» (Τώνια Καράογλου | Αθηνόραμα)

«Η Κατερίνα Δαμβόγλου, με απαράμιλλο χιούμορ, σκηνική ευελιξία και σαρκασμό, κατορθώνει να δημιουργήσει ένα απολαυστικό σκίτσο της μυθικής μεξικανής ζωγράφου. Η πραγματική όμως αποκάλυψη είναι ο σκηνικός χώρος που δημιουργεί διά της προβολής ο Robin Beer, σκιτσάροντας, χρησιμοποιώντας μικροαντικείμενα και βίντεο ζωντανά, την ίδια στιγμή, με απίστευτη ταχύτητα και συγχρονισμό με την ερμηνεία της πρωταγωνίστριας.
Σ’ ελάχιστες παραστάσεις στο εξωτερικό έχω δει χρήση αυτής της τεχνικής, κι η δουλειά των Fly Theatre, όπως ονομάζεται η ομάδα των Beer και Δαμβόγλου, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτές». (Γιώργος Βουδικλάρης | Popaganda.gr)

«H μεν Κατερίνα Δαμβόγλου ερμηνεύει αριστοτεχνικά την παράφορη, θυελλώδη προσωπικότητα της Μεξικανής καλλιτέχνιδας, κρατώντας στέρεο και αταλάντευτο το υποκριτικό της κέντρο. Ο δε Ρόμπιν Μπίαρ, με ελάχιστα μέσα - τα χέρια του, ένα laptop και κάποιες χάρτινες φιγούρες - δημιουργεί (με προβολές και live video) ένα πολύχρωμο οργιαστικό εικαστικό σύμπαν.......» (Ιωάννα Μπλάτσου | Νέα Σελίδα)

«Το «Frida κι άλλο» είναι απλούστατα κατάθεση ψυχής. Είναι ένα διαστημικός περίπατος ο οποίος δεν συγχωρεί ούτε το παραμικρό λάθος. Όλα είναι μελετημένα με ακρίβεια χιλιοστού. Παρακολουθώντας αυτή την παράσταση θα νιώσετε σαν να είσαστε μέσα σε μια διαστημική κάψουλα. Όλα εκτυλίσσονται και εξελίσσονται με απίστευτη ταχύτητα. Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός. Δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει την επόμενη στιγμή. Δεν μπορείς ούτε καν να το υποψιαστείς. Το μόνο βέβαιο είναι πως -όταν σβήσουν τα φώτα και οι ηθοποιοί υποκλιθούν στο κοινό- η προτροπή «Κι άλλο, κι άλλο» θα έρθει αυθόρμητα στα χείλη σας». (Παναγιώτης Μήλας | CatisArt.gr)

«Εκφράστηκαν τέλεια όλες οι πλευρές της πληθωρικής, ατίθασης Φρίντα, κάνοντας το κοινό να νιώσει τη μέθεξη με την ηρωίδα. Η ατμόσφαιρα μέσα στο θέατρο κατανυκτική, μας μεταφέρει στον μικρόκοσμο της φλογερής ζωγράφου, στην καθαρή, εξωτική και υπερπραγματική διάσταση της τέχνης της» (Ζωή Τόλη | Culturenow.gr)

«Το θέαμα της παράστασης δεν κρύβεται στην ιστορία της αλλά στον τρόπο που η Κατερίνα Δαμβόγλου την διηγείται. Το σώμα της κεκτημένο πλέον από το πνεύμα της μεξικανής ζωγράφου περιφέρεται στη σκηνή, όσο η δύναμη συγκεντρώνεται στο πρόσωπο της ηθοποιού.[…] Πλοηγός του παραμυθιού ο Robin Beer. Στέκεται στην άκρη της σκηνής, ίσα να τον πιάνει το μάτι σου και χειρίζεται με εξαιρετική μαεστρία το φόντο της Frida μέσα από ένα προτζέκτορα. Είναι το χέρι που την αγκαλιάζει. Είναι τα φτερά της που την βοηθούν να πετάξει». (Άννα Κάντα | Duduka.gr)

«Με αποζημίωσε η καταιγιστική ερμηνεία της Δαμβόγλου, οι εξαιρετικές φωνητικές της ικανότητες, η εκφραστικότητά της, η κίνησή της» (Μαρώ Τριανταφύλλου | Η Εποχή)

«Εκρηκτική και παθιασμένη η Κατερίνα Δαμβόγλου στο ρόλο της Μεξικανής ζωγράφου. Ενώ ο Robin Beer χειρίζεται αψεγάδιαστα, στην παραμικρή λεπτομέρεια, τα τεχνικά μέσα […] Η παράσταση αποτελεί μια σύνθεση με συστατικά στοιχεία τον ζωντανό ήχο, τη βιντεοπροβολή, τη ζωντανή ζωγραφική και φυσικά τους συντελεστές της. Ο μεταξύ τους συντονισμός, εντυπωσιακά καλοδουλεμένος.» (Χριστίνα Θάνου | Debop.gr)

Συντελεστές-«Frida Κι Άλλο»:

Κείμενα/Επεξεργασία Κειμένου: Κατερίνα Δαμβόγλου, Μιράντα Βατικιώτη
Σκηνοθεσία: Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου & Robin Beer)
Δραματουργία: Μιράντα Βατικιώτη
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Ερμίνα Αποστολάκη

Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Κατερίνα Μπασκούτα

Ζωγραφική – Κατασκευή Σκηνικού: Ελένη Παπαδάκη
Φως - Ήχος: Robin Beer

Mακιγιάζ: Όλγα Πάτσιου

Φωτογραφίες: Αλίκη Χιωτάκη, Κωστής Λέπουρης

Παίζουν: Κατερίνα Δαμβόγλου & Robin Beer

Ειδική Ευχαριστία στις Εκδόσεις Ίκαρος και την Κική Δημουλά για την παραχώρηση του ποιήματός της [Κική Δημουλά, άτιτλο, "Τα Εύρετρα" Ικαρος, 2010].

      Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τους Fly Theatre και την Frida Κι Άλλο στη σελίδα της ομάδας στο Facebook: facebook.com/flytheatregreece στη σελίδα της παράστασης facebook.com/Fridakiallo και στο site της Ομάδας: http://flytheatre.wixsite.com/flytheatre

     

Τοποθεσία: Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι-Μετρό Κεραμεικός

Ημερομηνία: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15, μέχρι 29 Μαρτίου 2018

Πληροφορίες: Τηλ.: 2103455020
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 10 ευρώ, 5 ατέλειες

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-104/frida-ki-allo/

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

 

Κατά καιρούς όλοι έχουμε την τάση να ακολουθούμε τη μόδα της εποχής είτε είναι στα ρούχα μας είτε σε οτιδήποτε άλλο. Γιατί να μην κάνει το ίδιο και το θέατρο; Φέτος ακολουθεί τη δική του μόδα, η οποία θα μπορούσε να ονομαστεί Φριντομανία. Και αυτό γιατί θα δούμε δύο ‒ναι δύο‒ παραστάσεις με θέμα ‒τι άλλο;‒ τη Φρίντα Κάλο. Φαίνεται πως η καταθλιπτική ζωγράφος γοητεύει πολύ το κοινό, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που θεατρική παράσταση είναι αφιερωμένη σε αυτή ‒ αυτό συνέβη και πέρυσι, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.

Η Έλλη Χρονιάρη ενσαρκώνει τη Φρίντα Κάλο, αλλά και πολλά ακόμα πρόσωπα που έπαιξαν μικρό ή μεγάλο ρόλο στη ζωή της διάσημης ζωγράφου, στην ομώνυμη θεατρική παράσταση «Frida» στο Cabaret Voltaire από Παρασκευή έως Κυριακή από τις 8 Δεκεμβρίου. Υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Έλενας Βισερής και του Πέτρου Παπαζήση θα ερμηνεύσει τη ζωή της διάσημης Μεξικανής ζωγράφου από τη γέννησή της μέχρι και το θάνατό της. 

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Κατερίνα Δαμβόγλου που υποδύεται τη Φρίντα Κάλο στην παράσταση «Φρίντα κι άλλο» στο Θέατρο 104. Η Κατερίνα Δαμβόγλου και ο Robin Beer, δηλαδή οι Fly Theatre, αφηγούνται της ζωή της γνωστής ζωγράφου και παρουσιάζουν την ιστορία της με τη βοήθεια του βίντεο και του ήχου.

Η Φρίντα Κάλο θεωρείται σύμβολο επιμονής, αντοχής και ελευθερίας και μάλλον αυτό είναι που εμπνέει πολλούς σκηνοθέτες να ασχοληθούν μαζί της και ηθοποιούς να την ενσαρκώσουν. Το σίγουρο είναι πως σε όσες παραστάσεις και να τη δούμε και σε όσα εστιατόρια και να μας κρατάει συντροφιά ‒καθώς πολλοί έχουν επιλέξει να τη συμπεριλάβουν στο ντεκόρ τους‒ η Φρίντα Κάλο μας αρέσει και δεν χορταίνουμε να την απολαμβάνουμε.

 

 

Μετά από δύο επιτυχημένες σεζόν στο Θέατρο Νέου Κόσμου και περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο με την παράσταση "Αγγελική", οι Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου και Robin Beer) παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά στο Θέατρο 104, βασισμένη στη ζωή και το έργο της Frida Kahlo.

 Στο «Frida Κι Άλλο» η ομάδα χρησιμοποιεί τις αρχές που έχει κατακτήσει - προσήλωση στο χώρο, το ρυθμό, το σώμα και το θεατρικό παιχνίδι- για να φέρει την Frida στη ζωή επί σκηνής. 

Η Κατερίνα Δαμβόγλου αναλαμβάνει το ρόλο της Μεξικανής ζωγράφου. Ο Robin Beer χειρίζεται και δημιουργεί ζωντανά ήχο και βίντεο δημιουργώντας τον κόσμο γύρω της. Με προβολή και ζωντανό βίντεο ζωγραφίζουμε τη σκηνή και εξερευνούμε την ιστορία της Frida, τους φυσικούς περιορισμούς και τον πόνο που την ώθησαν να δημιουργήσει έναν κόσμο που κυριαρχείται από κίνηση και ζωή. 

Η Frida, σύμβολο επιμονής, αντοχής και ελευθερίας, αντισταθμίζει την ακινησία της, “κινώντας” τη ζωή της στο μέγιστο. Τούτο την οδήγησε να παράγει ένα μοναδικό έργο, ακόμη και όταν “κοιτάζει προς τα μέσα”, που εκφράζει μια καθολική και βαθιά εικόνα του γύρω κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο ξεφεύγει από την αναπηρία της και μας κάνει να θέλουμε ακόμα Φρίντα Κι Άλλο.

 

 

Συντελεστές-«Frida Κι Άλλο»:

 Κείμενα/Επεξεργασία Κειμένου: Κατερίνα Δαμβόγλου, Μιράντα Βατικιώτη

Σκηνοθεσία: Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου & Robin Beer)

Δραματουργία: Μιράντα Βατικιώτη

Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Ερμίνα Αποστολάκη

Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Κατερίνα Μπασκούτα

Ζωγραφική – Κατασκευή Σκηνικού: Ελένη Παπαδάκη

Φως - Ήχος: Robin Beer

Mακιγιάζ: Όλγα Πάτσιου

Φωτογραφίες: Αλίκη Χιωτάκη

Παίζουν: Κατερίνα Δαμβόγλου & Robin Beer

 

Τοποθεσία: Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι-Μετρό Κεραμεικός

Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017. Παραστάσεις: Πέμπτη, ώρα έναρξης 21.15

Πληροφορίες: Τηλ.: 2103455020

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 10 ευρώ, 5 ατέλειες

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-104/frida-ki-allo/