Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Κίττυ Παϊταζόγλου: «Στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται από ενθουσιασμό, λαχτάρα και με πολύ προσωπικό κόστος».

Το σκηνικό στα Αναφιώτικα της Πλάκας, κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης, έχει κάτι από ελληνική ταινία. Η Κίττυ είναι πανέτοιμη να στηθεί μπροστά στο φακό. Απολαμβάνει κάθε πόζα, λες και πρόκειται για ένα μικρό μονόπρακτο. Το χαμόγελό της και ο ήχος που το συνοδεύει είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία της γοητείας της.

 

Από το ξεκίνημα της καριέρας της η Κίττυ Παϊταζόγλου έκλεψε τις εντυπώσεις. Υποψήφια για Βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» και θέλγητρο για πολλούς σκηνοθέτες –και όχι άδικα–, φέτος ανήκει στο δυναμικό του Θεάτρου Πόρτα και ενθουσιάζει στη «Δίκη του Κ.», ενώ παράλληλα κάνει εντατικές πρόβες για τη «Μύτη».

 

Τα πυκνά κυματιστά μαλλιά της Κίττυς λούζονται στο φως που ξεγλιστρά από τον αττικό ουρανό στα στενά σοκάκια κάτω από τον Ιερό Βράχο και ο λόγος της ξεχειλίζει ενθουσιασμό καθώς αναφέρεται στις νέες της συνεργασίες. Κάνει μια μικρή παύση μόνο για μερικές γουλιές ζεστής σοκολάτας.

 

 

kitty-texnes-plus6.jpg

Η «Δίκη του Κ.»

Η ιστορία είναι απλή. Ένα κανονικό πρωινό, τη μέρα των 30ών γενεθλίων του, ο Γιόζεφ Κ., ένας αξιοπρεπής πολίτης, ανώτερος τραπεζικός υπάλληλος, συλλαμβάνεται. Μια ανώτερη, ακαθόριστη αρχή τον ενημερώνει ότι θα δικαστεί για μια κατηγορία που όμως ποτέ δεν του απαγγέλλεται και ούτε ο ίδιος μπορεί να προσδιορίσει. Εν τω μεταξύ έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει να ζει κανονικά τη ζωή του και να πηγαίνει στη δουλειά του. Ψάχνοντας να βρει τι έχει συμβεί, ο Κ. βυθίζεται όλο και περισσότερο στα άδυτα του Συστήματος, αλλά και του εαυτού του, μέχρι την τελική, μοιραία καταδίκη του. Με ζόφο και πολύ χιούμορ.

 

Συνεργασία και πάλι με τον Θωμά Μοσχόπουλο

Γνώριμα και συνάμα διαφορετικά. Σαν να ξαναγνωρίζεις έναν άνθρωπο από μια άλλη του πλευρά. Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση ότι ο τρόπος που δουλέψαμε αυτή τη φορά στη «Δίκη» ήταν αρκετά διαφορετικός από ό,τι στο «Λίλιομ». Και το λέω προς τιμήν του Θωμά, γιατί δεν αντιμετωπίζει κάθε κείμενο με την ίδια συνταγή. Έψαξε και ο ίδιος μαζί μας (και με τη Σοφία Πάσχου, που επιμελήθηκε την κίνηση) διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αφηγηθούμε τη συγκεκριμένη ιστορία.

 

kitty-texnes-plus7.jpg

Η λογοτεχνία στη σκηνή κερδίζει έδαφος σε σχέση με τα θεατρικά έργα

Ίσως έχουμε περισσότερο ανάγκη πια την αφήγηση ιστοριών από ό,τι τα δράματα μεμονωμένων ανθρώπων. Ούτως ή άλλως η αφήγηση ως είδος επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία, σου δίνει τη δυνατότητα να μπαινοβγαίνεις στην ιστορία, να την καθορίζεις ή να την αφήνεις να σε επηρεάζει. Αν και πιστεύω πως οτιδήποτε προέρχεται από μια ανάγκη του δημιουργού, είτε είναι λογοτεχνία είτε devised, κλασικό έργο ή συνταγή μαγειρικής, αξίζει να αποτελεί τόλμημα για τη θεατρική σκηνή.

 

Δικηγόρος και ηθοποιός, δύο ιδιότητες που αλληλοσυμπληρώθηκαν σε αυτή την παράσταση

Η έρευνα είναι πάντα με την ιδιότητα του ηθοποιού. Πρακτικά τι θα με βοηθήσει, όχι εγκεφαλικά. Τώρα το background μου της νομικής απλώς ενίσχυε το πόσο γελούσα ή φρίκαρα όταν κάνοντας πρόβες για τη «Δίκη» συνειδητοποιούσα, π.χ., τις βασικές αρχές δικονομίας που καταπατούνταν σε μια ποινική δίκη, σε μια χώρα με υποτιθέμενο συνταγματικό πολίτευμα. Σε αυτό τον υπέροχο μονόλογο του Συνηγόρου (που υποδύεται ο Σωκράτης Πατσίκας) περνά όλο το χάος. Λέγονται πράγματα όπως: «Η ενοχή λαμβάνεται ως δεδομένη μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου». «Η διαδικασία δεν είναι δημόσια». «Ο φάκελος και το κατηγορητήριο είναι απρόσιτα στον κατηγορούμενο». «Η πρώτη απολογία σπανίως διαβάζεται». «Ο Νόμος δεν αναγνωρίζει την Υπεράσπιση, απλώς την ανέχεται». «Δεν υπάρχει δεδικασμένο». «Το σπουδαιότερο είναι οι αξιοπρεπείς προσωπικές σχέσεις με ανώτερους υπαλλήλους του Δικαστηρίου»…

 

«Κάποιος θα πρέπει να είχε συκοφαντήσει τον Γιόζεφ Κ., καθώς, χωρίς να έχει κάνει τίποτε κακό, ένα ωραίο πρωί συνελήφθη»

Για μένα όλο το έργο είναι παραλλαγές του πώς άνθρωποι και Συστήματα συνυπάρχουν με ενοχή. Ενοχή που εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε ποια στιγμή ακριβώς γεννήθηκε ή πού θα οδηγήσει. Μια αίσθηση ότι πήραμε τη ζωή μας λάθος. Και μας φταίνε όλα, ο μπαμπάς, η μαμά, η Ευρώπη, ο εαυτός μας. Και από τη μεριά τους τα Συστήματα αισθάνονται ήδη ένοχα και μεταφέρουν ξανά την ενοχή τους στα άτομα. Φαύλος κύκλος. Η «Δίκη» μου θυμίζει λίγο την «Πόλη» του Καβάφη. Τη «Δίκη» σου πάντα μαζί σου θα την κουβαλάς.

 

kitty-texnes-plus11.jpg

Η «Μύτη» του Γκόγκολ, στην εκδοχή των Patari Project και σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου

Η Σοφία. Έχει κάτι πολύ ουσιαστικό και νοσταλγικό η συνεργασία μαζί της. Η δουλειά σε αυτή την ομάδα. Σαν να μας ταξιδεύει πίσω πολλά χρόνια, να μας ζητά να εφεύρουμε ξανά την παιδική μας ηλικία, να μιλήσουμε για τις μνήμες και τις εμμονές μας. Πάντα με γνώμονα την ιστορία – στην προκειμένη περίπτωση τη «Μύτη» του Γκόγκολ. Ένα κείμενο παράλογο, με βάση το οποίο ένας άνθρωπος μια μέρα χάνει τη μύτη του και αυτή, σαν αυθύπαρκτο ον, περιφέρεται στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης. Πώς όμως θα συμβεί το παράλογο αν εμείς πρώτα δεν αιφνιδιαστούμε; Aν με έμαθε κάτι βασικό η Σοφία, είναι να αφήνομαι στο τυχαίο που ως άνθρωπος το φοβάμαι πολύ. Όχι απλώς να αφήνομαι, να το αγαπώ, να το επιδιώκω κιόλας. Σου λέει, όταν το τυχαίο γίνει συντονισμένα από όλους, είναι σωστό. Και μαγικό.

 

kitty-texnes-plus8.jpg

Ηθοποιός στην Ευρώπη vs ηθοποιός στην Ελλάδα

Έχοντας δουλέψει έξω, διαπιστώνω ότι υστερούμε πολύ στην κρατική βοήθεια. Δεν γίνεται να μην υπάρχει στήριξη του πολιτισμού. Και δεν εννοώ ότι στην Αγγλία, στη Γερμανία και στη Γαλλία δεν υπάρχει κρίση στην τέχνη. Φυσικά και υπάρχει πια. Όμως στην Ελλάδα σε ελάχιστους οργανισμούς μπορείς να εξασφαλίσεις στοιχειωδώς αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Τα περισσότερα πράγματα γίνονται μόνο από ενθουσιασμό, λαχτάρα και με πολύ προσωπικό κόστος. Ναι, φυσικά είναι ωραίο και υγιές, αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμη μπορούμε να κάνουμε αυτό χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να βιοποριζόμαστε από αυτό. Ωστόσο θεωρώ ότι το ελληνικό θέατρο, όπως και το σινεμά, έχει αρχίσει να αποκτά μια δική του ταυτότητα, τόσο εντός όσο και, σιγά σιγά, εκτός Ελλάδας. Και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο.

 

kitty-texnes-plus9.jpg

Βραβείο «Μελίνα Μερκούρη»

Χάρηκα πολύ για την υποψηφιότητα, θα ήταν μεγάλο ψέμα να πω το αντίθετο. Απλά το θέμα μου με τα βραβεία γενικά (και αυτό μπορεί να είναι δικός μου δαίμονας) είναι ότι μου θυμίζουν σχολικές επιδόσεις, από τις οποίες έχω με κόπο απαλλαγεί. Δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της δουλειάς μας, που παίζουμε με τον ευάλωτο εαυτό μας, τις αδυναμίες και τα σκοτάδια μας.

 

kitty-texnes-plus10.jpg

Έγινα ηθοποιός γιατί…

Κάποια πράγματα από τύχη ή από ανάγκη με οδήγησαν εκεί. Και μου αρέσει που δεν ξέρω τη δοσολογία στην απόφαση, αλλά παθιάζομαι ακόμη πολύ.

 

Μου δίνει χαρά…

Η δουλειά μου. Οι δικοί μου άνθρωποι. Και μικρές εξορμήσεις στη θάλασσα. Την έχω πολύ ανάγκη, έστω και μόνο να τη βλέπω. Μου δίνει ηρεμία, σταθερότητα και έναν ορίζοντα.

 

kitty-texnes-plus12.jpg

Η Κίττυ Παϊταζόγλου πρωταγωνιστεί στη «Δίκη του Κ.» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο Θέατρο Πόρτα.

 

Από 30 Ιανουαρίου θα τη δούμε στη «Μύτη» Η εκδοχή των Patari Project της κλασικής νουβέλας του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου.

kitty-texnes-plus2.jpg

Την φωτογράφιση για το Texnes-plus έκανε ο Κοσμάς Ινιωτάκης 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία