Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Ο ορισμός του «Homo Universalis» βρίσκει το ιδανικό παράδειγμα του, στο πρόσωπο του Θοδωρή Γκόνη:ποιητής, στιχουργός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας και του Φεστιβάλ Φιλίππων πιστεύε,ι πως αν έχει καταφέρει κάποια πράγματα, αυτό το οφείλει«στη δυσκολία, που μ’ ανέλαβε», όπως θα μου πει χαρακτηριστικα.

Μ’ αφορμή την παρουσίαση της παράστασης «H βιογραφία του Πατρογονικού» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για δύο μοναδικές παραστάσεις (12 και 13 Ιανουαρίου) συναντηθήκαμε μια από τις πιο κρύες μέρες, σ’ ένα ζεστό cafe στο κέντρο της Αθήνας αλλά η κουβέντα μας είχε εσάνς καλοκαιριού, καθώς ο Θοδωρής Γκόνης,μου αποκάλυψε σε ποιον θα είναι αφιερωμένο το φετινό καλοκαιρινό φεστιβάλ Φιλίππων του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας.

Με πάνω από 100 τραγούδια στο ενεργητικό του, γελά με τη google, που το χαρακτηρίζει μόνο «στιχουργό», αγαπά τους ατελείωτους περιπάτους με τον σκύλο, που δεν έχει...

Ισως γιατί ενιότε γαβγίζει και ο ίδιος, όπως θα μου πει με δόση αυτοσαρκασμού, αρκεί να μπορεί να έχει την ησυχία του για να ανακαλύψει όσα του χρειάζονται.

thodoris gonis texnes plus 2

 

«H βιογραφία του Πατρογονικού» της Μάγκυς Κριθαρέλλη. Παρουσιάζετε για δύο βραδιές στην Αίθουσα Θεάτρου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης μετά τις παραστάσεις σας στην Καβάλα. Τι σας γοήτευσε στο συγκεκριμένο κείμενο και αποφασίσατε να το κάνετε παράσταση;

Εξακολουθώ να γυρίζω στα βιβλιοπωλεία και να ψάχνω, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό. Δουλεύοντας αρκετά στην περιφέρεια, πίστευα κα πιστεύω ότι ένα περιφερειακό θέατρο πρέπει να παράγει μια τοπική καλλιέργεια, συνομιλώντας παράλληλα και με άλλα ρεύματα.

Όταν βρήκα το κείμενο και το διάβασα με συγκίνησε ο τρόπος που είχε γραφτεί η ιστορία, πρώτα απ’ όλα των ανθρώπων και μετά του σπιτιού. Στη συνέχεια σαν μηρυκαστικό, περπατούσα στους δρόμους και μηρύκαζα το κείμενο. Αυτή είναι γενικότερα, η μέθοδός μου, έχω τον μηρυκαστικό τρόπο. Ακούω για άλλους συναδέλφους, οι οποίοι έχουν μεθόδους και τους θαυμάζω αλλά εγώ λειτουργώ διαφορετικά.

Καθώς λοιπόν, περπατούσα στο δρόμο άκουγα τους ανθρώπους να διαμαρτύρονται και συνεχώς και να γκρινιάζουν. Έχοντας διαβάσει λοιπόν, αυτό το βιβλίο, σκέφτηκα πόσο διαφορετικοί ήταν οι άνθρωποι εκείνη την εποχή. Σκέφτηκα λοιπόν, να το ανεβάσω για να περάσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας.

Είστε γενικά αισιόδοξος;

Δεν είμαι ούτε αισιόδοξος, ούτε απαισιόδοξος, είμαι ανοιχτός.

Επομένως, στο βιβλίο αγαπήσατε τις ιστορίες των ανθρώπων;

Ναι και η σιωπή του σπιτιού. Η πιο ωραία γλώσσα είναι η σιωπή, όταν μιλάει η σιωπή και έχεις την ικανότητα να την ακούσεις είναι κάτι μαγικό. Γιατί είναι μια γλώσσα, καθοριστική, ουσιαστική και οριστική.

Έχω την αίσθηση ότι εκείνη την εποχή οι άνθρωποι δένονταν διαφορετικά με τους χώρους. Στα σπίτια για παράδειγμα, σημείωναν τις χρονολογίες που κτίστηκαν, υπήρχαν έθιμα, όπως η λύρα στο πρώτο θεμέλιο κ.λ.π Σήμερα είμαστε ακόμα τόσο συνδεδεμένοι με το σπίτι μας;

Όχι τόσο πολύ, γιατί σήμερα είμαστε λίγο πιο τράνζιτ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι. Είμαστε διαφορετικοί. Για να ξέρεις προς τα που πηγαίνεις, όμως πρέπει να κοιτάς, λίγο προς τα πίσω. Αυτή είναι και η δυσκολία της στιγμής και τη δυσκολία την αγαπάω είμαι βετεράνος στις δυσκολίες δεν μπορώ, χωρίς αυτές. Καμιά φορά, όταν χαριτολογώ με νεότερους για όσα περνάνε, σκέφτομαι ότι εκείνοι έχουν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους.

Γιατί μόνο οι νέοι έχουν αυτό το δικαίωμα;

Γιατί ο νέος έχει δύο βασικά προσόντα, χρόνο και άγνοια. Είναι μεγάλα προσόντα αυτά. Από εκεί ξεκινήσαμε όλοι. Είναι σημαντικό να έχει κάποιος ένα άδειο κομμάτι για να το γεμίσεις.

Γι ‘αυτό δουλεύετε τόσο συχνά με νέους ανθρώπους;

Ναι, φυσικά! Όταν είσαι μικρός νομίζεις ότι ξέρεις, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρεις τίποτα για να καταλήξεις μεγαλύτερος να συνειδητοποιήσεις ότι όντως δεν ξέρεις τίποτα. Δουλεύοντας με νέους ανθρώπους σε κλέβουν και τους κλέβεις. Μου αρέσει πολύ αυτό το ριφιφί. Μου αρέσει πολύ αυτή η αμφίδρομη σχέση, οι παλιοί δάσκαλοι το έκαναν αυτό συχνά και σήμερα σπανίζουν.

Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

Ιστορικά είναι ηλίου φαεινότερο, το τι συνέβη: μεταπολίτευση, δικτατορία κ.α. Τα έχουν πει καλύτερα και πιο ειδικοί από εμένα. Όμως κύκλος είναι, η ζωή επαναλήψεις παίζει δεν έχει χρήματα για νέες παραγωγές. Επαναλήψεις και πάλι επαναλήψεις, μέχρι να μηδενιστεί κάτι…Αυτή η δυσκολία έχει ενδιαφέρον όμως. Βέβαια, εγώ μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί ξέρω τις λακούβες. Δεν φοβάμαι τα κενά, στο αεροπλάνο γελάω στα κενά αέρος.

Πόσο σας έχουν βοηθήσει τα «κενά» στη ζωή σας;

Οι δυσκολίες είναι πάντα καλοδεχούμενες. Αν φανείς ψύχραιμος και δεν φοβάσαι, είσαι ναυτικός και ξέρεις να αρμενίζεις, όχι να ζεις μόνο, τις θεωρείς ευλογίες. Λες «Να ένα ακόμα πρόβλημα ή θα το λύσουμε ή όχι».

Πάντα βλέπατε έτσι τα πράγματα;

Το πάλευα, δεν το ήξερα. Παλιά ήμουν έτσι γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα να είμαι αλλιώς, η δυσκολία με ανέλαβε και αν έκανα κάτι, το έκανα. Αν έχω καταφέρει κάποια πράγματα, το οφείλω στη δυσκολία, που μ’ ανέλαβε.

gonis thodoris texnes plus

Δυσκολίες φαντάζομαι αντιμετωπίσατε και αντιμετωπίζετε και στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, εδώ και 10 χρόνια που είστε καλλιτεχνικός διευθυντής αλλά και στο Φεστιβάλ Φιλίππων…

Τα ΔΗΠΕΘΕ κάποτε γνώρισαν μεγάλη άνθιση, όπως ξέρετε. Στη συνέχεια, ελάχιστα άντεξαν και τώρα, πάει πάλι κάτι να γίνει. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποια εθνική πολιτική από την πλευρά του Υπουργείου. Εμείς στην Καβάλα, έχουμε την τύχη να έχουμε μια δήμαρχο, την κ. Τσανάκα, η οποία θέλει πραγματικά η πόλη να έχει θέατρο. Ο Δήμος Καβάλας χρηματοδοτεί και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ και το Φεστιβάλ. Γιατί υπάρχουν δήμαρχοι, οι οποίοι λένε ότι θέλουν να έχουν θέατρο και δεν κάνουν κάτι γι’ αυτό.

Επομένως, μιλάμε για μια πρωτοβουλία της τοπικής αυτοδιοίκησης;

Ναι, αυτό έτυχε, είναι μια σύμπτωση. Είναι σαν να πέσει το αεροπλάνο και να σωθείς, υπάρχει μια άλλη ανάποδη τύχη.

Ποιος ήταν ο στόχος σας για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας;

Στόχος μας, από την αρχή, ήταν να έχουμε ένα δικό μας στίγμα. Δεν μπορώ να καταλάβω ένα περιφερειακό θέατρο, του οποίου την παράσταση μπορείς να παρακολουθήσεις οπουδήποτε, ούτε μπορώ να καταλάβω πως βαπτίζουν συμπαραγωγές, κάποιες παραγωγές, οι οποίες είναι ατόφιες από την Αθήνα.

Αυτό το κάνουν πάρα πολλά ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ και τα λέω δημόσια και γίνομαι ξινός σε κάποιους, αλλά πιστεύω ότι είναι υποτιμητικό για μια πόλη να παίρνει έτοιμες παραστάσεις και να τις βαπτίζει συμπαραγωγές. Συμπαραγωγή σημαίνει ότι έχουν και οι δύο πλευρές γνώμη για τη διαδικασία. Εμείς πέρσι κάναμε μια συμπαραγωγή με την Αργυρώ Χιώτη και τους Vasistas αλλά έγινε σ’ εμάς η παραγωγή. Τα παιδιά έκαναν πρόβες στην Καβάλα.

Με λίγα λόγια το ΔΗΠΕΘΕ θέλω να έχει το δικό του στίγμα, αλλά να είναι ανοιχτό και σε συνεργασίες. Μιλάμε για μια μικρή μονάδα, δεν υπάρχον χρήματα, αλλά δεν μας πειράζει αυτό.

Ασχολείστε εδώ και χρόνια και με τη συγγραφή, μια μοναχική διαδικασία, σε σχέση με την αλληλεπίδραση της σκηνοθεσίας. Τι αποκομίζετε από το καθένα;

Ποτέ δεν νιώθω μόνος μου, όταν γράφω. Είναι ένας τρόπος να περνάω καλά με τον εαυτό μου.

Όταν γράφετε στίχους για κάποιο τραγούδι: έχετε στο μυαλό σας και τον ερμηνευτή, ακούτε πρώτα τη μουσική και μετά γράφετε; Πώς γεννιούνται τα τραγούδια σας;

Πολλές φορές, έχω στο μυαλό μου για ποιον γράφω. Αυτό μου αρέσει γιατί είναι πιο γενναιόδωρο, πιο ταπεινό και πιο ουσιαστικό. Καμιά φορά, σου βγαίνουν και κάποιοι στίχοι και τους έχεις στη βιτρίνα σου, στο τετράδιο σου ή πλέον στο λάπτοπ, που είναι μια σοφή γραφομηχανή.

Αυτή την περίοδο ετοιμάζετε κάποιο δίσκο;

Ναι, με τον Σώτη Σιώτα, τον μουσικό που είναι και στην παράσταση, ετοιμάζουμε ένα δίσκο, ο οποίος θα κυκλοφορήσει αυτό τον καιρό με τον τίτλο «Τα δεύτερα(γιατί κουράστηκαν τα πρώτα)».

gkonis texnes plus

Ποιοι θα ερμηνεύουν τα τραγούδια;

Τραγουδά η Ιουλία Καραπατάκη, ο Σωκράτης Μάλαμας, η Δήμητρα Γαλάνη και ο Γιάννης ο Διονυσίου. Λίγο αργότερα θα βγει και ένας δίσκος, τον οποίο ετοιμάζουμε με τον Χρήστο Θεοδώρου και θα κυκλοφορήσει από τη Μικρή Άρτο. Επίσης θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Άργα, ένα κείμενο από την παράσταση που κάναμε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, στον εθνικό κήπο.

Κάνετε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Σας δυσκολεύει αυτό;

Δεν είναι πολλά, είναι όπως όταν έχεις ένα μαγαζί και ανοίγεις κάθε πρωί. Εμένα μου αρέσει πολύ η αγορά. Μου αρέσει να κατεβαίνω στη λαϊκή με το δικό μου τελάρο, ντομάτες, πατάτες, φρέσκα αυγά και να θες να με ξαναψάξεις την άλλη εβδομάδα, όταν θα κατέβεις ξανά για ψώνια.Αυτό μου αρέσει στον άνθρωπο να έχει το δικό του τελάρο, μακριά από εμάς τα μεγάλα...Χωρίς να έχω σχέση με τη βιολογική καλλιέργεια, πιστεύω στην τοπική καλλιέργεια . Ισως επειδή είμαι παιδί της επαρχίας, έχω μεγαλώσει στο Ναύπλιο.

Σας είχα ακούσει να λέτε, ότι δουλεύατε μικρός σε μια ταβέρνα κοντά της περιοχής,αλλά δεν παρακολουθούσατε παραστάσεις .Δεν υπήρχε από τότε η αγάπη για το θεάτρο;

Δεν είχα περιθώριο να πάω. Γιατί την εποχή που ανέβαιναν οι παραστάσεις, εγώ δούλευα στην ταβέρνα. Πολλούς από τους πρωταγωνιστές των παραστάσεων τους ειχα σερβίρει και δεν ήξερα ποιοι είναι. Εχω σερβίρει τους πάντες, ακόμα και την Μαρία Κάλλας.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πείτε, αν έχουμε κάποια είδηση για το 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων. Τι να αναμένουμε το καλοκαίρι;

Μπορώ να σας πω το θέμα του Φεστιβάλ: θα είναι αφιερωμενο στην Οδύσσεια του Ομήρου με τον υπότιτλο «Η Τέχνη της επιβίωσης». Θα έχει πάρα πολύ μουσική, έτσι κι’ αλλίως η Οδύσσεια είναι κωμωδία, είναι πιο ραπ σε σχέση με την Ιλιάδα.

Υπάρχουν κάποια ονόματα καλλιτεχνών-σκηνοθετών που θα μπορούσατε να μας πείτε;

Δεν θέλω να πω ακόμα, γιατί θα υπάρχουν μερικοί αιφνιδιασμοί.

Και τέλος της σεζόν αναμένουμε ακόμα μια δουλειά του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας στην Αθήνα...

Ναι, την παράσταση : «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης υπό την βασιλικήν δρυν» παίχτηκε στο μουσείο των Αιγών, στη Θεσσαλονίκη, τώρα πάει στη Δράμα και την άνοιξη η παράσταση θα ταξιδέψει και στην Αθήνα, κατά πάσα πιθανότητα στο Αρχαιολογικό Μουσείο.

gkonis 

«Η Βιογραφία του Πατρογονικού» θα παρουσιαστεί για 2 μοναδικές παραστάσεις στο ΙΜΚ

Την Παρασκευή 12/1 και το Σάββατο 13/1

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Κείμενο παράστασης: Πάνος Δεληνικόπουλος, Κατερίνα Λιάτσου, Θοδωρής Γκόνης

Σκηνικά/Κοστούμια: Ανδρέας Γεωργιάδης

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Κατασκευή σκηνικού: Γιώργος Μαστοράκης, Γιάννης Σταυρίδης

Ειδικός συνεργάτης: Στράτος Καλαφάτης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μιχάλης Αγγελίδης, Κατερίνα Συμεωνίδου

Χειρισμός ήχου παράστασης: Κωνσταντίνος Γαρουφαλίδης

Χειρισμός κονσόλας φωτισμών: Γιώργος Τριανταφυλλίδης

Διανομή: Ελένη Μαβίδου, Παύλος Σταυρόπουλος

 

 

 

 

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία