Στις 9 Ιουνίου 2012 «έφυγε» από τη ζωή η ηθοποιός και συγγραφέας Ζωρζ Σαρή, της οποίας η συμβολή στην παιδική λογοτεχνία υπήρξε πολύτιμη. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Ο Θησαυρός της Βαγίας» εκδόθηκε το 1969, ενώ μεγάλη επιτυχία γνώρισαν και τα μυθιστορήματα που ακολούθησαν όπως, «Το Ψέμα» (1970), «Όταν ο ήλιος…»(1971), Κόκκινη κλωστή δεμένη…(1974), Τα γενέθλια (1977), «Οι νικητές» (1983), «Ο χορός της Ζωής» (1999), «Το προτελευταίο Σκαλοπάτι» (2009). Το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το μυθιστόρημα «Νινέτ» ενώ το 1995 και το 1999 τιμήθηκε για την προσφορά της από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη της, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει την εκπομπή:
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
Ενημερωτική εκπομπή του δημοσιογράφου Άρη Σκιαδόπουλου με συνεντεύξεις προσωπικοτήτων από τον πνευματικό, καλλιτεχνικό και πολιτικό χώρο. Στο επεισόδιο αυτό ο Άρης Σκιαδόπουλος συνομιλεί με τη βραβευμένη συγγραφέα παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας Ζωρζ Σαρή. Η ίδια μιλάει για τη ζωή της, την πορεία της στο θέατρο και τη συγγραφική της δραστηριότητα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα από μητέρα Γαλλίδα από τη Σενεγάλη και πατέρα Έλληνα, καθηγητή της γαλλικής, από το Αϊβαλί. Στην αφήγησή της ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις της από τα παιδικά της χρόνια, εικόνες που αναμοχλεύει και στο λογοτεχνικό της έργο. Κατόπιν, μιλάει για την σημασία της φιλίας στη ζωή της αλλά και για την αδελφική φιλία της με την εξίσου σπουδαία συγγραφέα Άλκη Ζέη, ενώ αλλού αφηγείται προσωπικά της βιώματα από τη σχέση της με τον πατέρα της. Όταν ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο άρχισε ο πόλεμος του ’40 και σε ηλικία 18 ετών μπήκε στην Αντίσταση. Περιγράφοντας τα χρόνια εκείνα λέει: «Τα χρόνια της Κατοχής ήταν χρόνια χαράς και ελευθερίας» ενώ αναφέρεται στην αγωνιστικότητα ως έμφυτο στοιχείο του χαρακτήρα της.
Σπούδασε ηθοποιός, στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη, αγωνίστηκε στην Αντίσταση και τραυματίστηκε στον Εμφύλιο. Περιγράφει πώς μπήκε στο θέατρο και μιλάει για τους ρόλους της στο αρχαίο δράμα. Μιλάει επίσης για την περίοδο που έζησε αυτοεξόριστη όταν έφυγε το 1947 για το Παρίσι, όπου συνέχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής ενώ συγχρόνως αναγκαζόταν να κάνει διάφορες δουλειές για την επιβίωσή της. Στη συνέχεια, αναφέρεται στην πρώτη της επαφή με τον κινηματογράφο. Συμμετείχε, μεταξύ άλλων, στις ταινίες: «Άνθρωπος του τρένου» (1958) του Ντίνου Δημόπουλου, «Φαίδρα» (1962) του Ζιλ Ντασέν, και «Έγκλημα στα παρασκήνια» του Ντίνου Κατσουρίδη. Ειδική μνεία κάνει στη φιλία της με τον Δημήτρη Χορν και τις θεατρικές παραστάσεις στις οποίες συμπρωταγωνίστησαν μέχρι το 1977, οπότε σταμάτησε να παίζει.
Στα γράμματα θα εμφανιστεί από τη δεκαετία του ’60. Κάνει λόγο για την προσωπική της επιλογή να στραφεί στη συγγραφή, στη διάρκεια της Δικτατορίας, για να ικανοποιήσει την βαθιά της ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση, αφού είχε σταματήσει το θέατρο μετά την απόφαση ορισμένων ηθοποιών για παθητική αντίσταση στη Χούντα. Μιλάει για τη σχέση της με το γράψιμο αλλά και για την επαφή της με τους μικρούς αναγνώστες, μέσα από τις περιοδείες της σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά και αλληλογραφώντας μαζί τους. Για τη Ζωρζ Σαρή μιλούν στην εκπομπή η Ζωή Βαλάση και η Άλκη Ζέη.
Η εκπομπή προβλήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1999.
Έτος παραγωγής: 1999
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Κακαβιάς
