Με την χώρα σε καθεστώς υγειονομικής πολιορκίας και τους πολίτες σε απομόνωση ,στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, ο πολιτισμός ακολουθώντας την αναγκαιότητα της εποχής, δηλώνει και αυτός απόν. Με τις προγραμματισμένες θεατρικές και κινηματογραφικές πρεμιέρες να ακυρώνονται και αναστέλλονται, για μια κάποια ημερομηνία μελλοντική και αβέβαια.  

Αποχαιρετώντας, λοιπόν, τον κινηματογράφο που χάνουμε, αφιερώνουμε την στήλη αυτής της εβδομάδας στο μεγαλείο της ταινίας «For Sama» που θα μας συντρόφευε στις σκοτεινές αίθουσες αυτή την εβδομάδα. Το ντοκιμαντέρ της Waad Al-Kateab και του Edward Watts είχε επιστρατεύσει τα ωμότερα των κινηματογραφικών του μέσων για να μας ταξιδέψει σε μία κόλαση, πολλές φορές σκοτεινότερη από την παρούσα υγειονομική κρίση, αυτή του πολέμου. Μία γυναίκα ερωτεύεται στο Χαλέπι της Συρίας, παντρεύεται στο Χαλέπι της Συρίας και γεννάει την κόρη της στο Χαλέπι της Συρίας τα χρόνια του εμφύλιου πολέμου. Η Waad Al- Kateab σε ρόλο πρωταγωνίστριας και σκηνοθέτη, κινηματογραφεί το σύνολο της κοινής πορείας των δύο σε ένα σκηνικό που ξεκίνησε με υποσχέσεις και προβλέψεις για οικογενειακή ευτυχία και κατέληξε σε μια πραγματικότητα για τρεις αιματοβαμμένη και εφιαλτική και σε μια προσπάθεια για αδιαπραγμάτευτη πίστη στην αγάπη που αλλάζει τον κόσμο.

Η Waad Al- Kateab με την κάμερα στο χέρι και το όνομα της κόρης της, Sama, στα χείλη αποτυπώνει κάθε φρικαλεότητα του πολέμου, μιλώντας την ίδια στιγμή με τρυφερότητα στην νεογέννητη κόρη της. Και εν είδει μιας προσωπικής κατάθεσης μητρικής αγάπης, μας ξεναγεί στα ατέλειωτα σκοτάδια ενός πολέμου που έχει παρασύρει στη δίνη του ανθρώπινες ζωές και έχει, τελικά, καταφέρει να φέρει στην επιφάνεια την παγκόσμια ανθρώπινη αναλγησία.

Πρόκειται για μία συγκλονιστική κινηματογραφική εμπειρία που υπόσχεται να παρασύρει στην ρεαλιστική δίνη της συναισθήματα και αντιλήψεις για την ίδια την ανθρώπινη φύση. Μόλις ξαναβρεθούμε σε μία σκοτεινή αίθουσα.