Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 
Κατερίνα Κασελίμη

Κατερίνα Κασελίμη

E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Από την Κατερίνα Κασελίμη 

Το «Ντα» είναι ένα έργο δομημένο σε μια σειρά από σκηνές-αναμνήσεις. Η είσοδος του «φαντάσματος»-μπαμπά ενεργοποιεί μια σειρά αναμνήσεων, οι οποίες δεν καλύπτουν μια χρονολογική σειρά, αλλά κινούνται από την ηλικία των δεκαεπτά σε αυτή των επτά, των είκοσι τριών και έπειτα των τριάντα. Σε μία από αυτές τις σκηνές τον Τσάρλι ερμηνεύει ένας νεότερος ηθοποιός (Αναστάσης Ροϊλός), που αναφέρεται ως νέος Τσάρλι, ενώ σε άλλες, όπως αυτή που ο Τσάρλι είναι επτά ετών, το ρόλο ερμηνεύει ο σαραντάχρονος Τσάρλι (Δημήτρης Σιακάρας). Με αυτό τον τρόπο οι αναμνήσεις παρουσιάζονται ναι μεν ως παρελθόν αλλά και ως αναμνήσεις που συνεχίζουν να ζουν με τον Τσάρλι μέχρι σήμερα, ακολουθώντας τον όπου και αν πηγαίνει, ως αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του.

Το έργο λοιπόν θίγει το θέμα της σύγκρουσης πατέρα και θετού γιου με έναν τρόπο συγκινητικό, πρωτότυπο, χιουμοριστικό και συνάμα αδιέξοδο. Ο μπαμπάς, μια φιγούρα άλλοτε υποστηρικτική και άλλοτε σαν ένα φάντασμα που μας καταδιώκει. Στο «Ντα» τα λάθη που γίνονται στο παρελθόν είναι πολλά, τα συναισθηματικά κενά μεγάλα, αλλά και η αγάπη ανεπαρκής και σκληρή. Είναι ένα έργο ίσως σε πρώτη ανάγνωση απλοϊκό, όμως με μια βαθιά ουσία, σχεδόν σπαρακτική.

Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, από την αρχή έως το τέλος της παράστασης κρατά το θεατή από το χέρι και τον οδηγεί στον κόσμο της Ιρλανδίας του Hugh Leonard με έναν τρόπο βαθιά συναισθηματικό. Με ρυθμό και αισθητική ιδιαίτερη, δούλεψε πέρα από τη σκηνοθεσία στη μετάφραση και στη δραματουργική επεξεργασία του έργου καθώς και στην εξαίρετη μουσική επιμέλεια.

Ο εννιαμελής θίασος λειτούργησε ομαδικά, με συντονισμό και συνέπεια. Όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά συγκίνησαν με τις ερμηνείες τους το κατάμεστο θέατρο.

Με αλφαβητική σειρά αναφέρουμε τους: 

Νίκο Καπέλιο (Όλιβερ, παιδικός φίλος του Τσάρλι). Για άλλη μια φορά ο κύριος Καπέλιος πιστός στο ξεχωριστό δυναμικό του στιλ καθώς και στον εξαιρετικό τρόπο χειρισμού της ορθής φωνής του

Δημήτρη Κοτζιά (Ντραμ, εργοδότης του Τσάρλι σε νεαρή ηλικία). Συνεπής στις απαιτήσεις του ρόλου του. 

Λίλιαν Παλάντζα (μαμά). Μεστή φωνή και λόγος καθαρός. Αδιαμφισβήτητα μία από τις πιο δυνατές ερμηνείες της.

Χριστίνα-Αρτέμιδα Παπατριανταφύλλου (το φλερτ του νεαρού Τσάρλι). Συμπαθέστατη και πολλά υποσχόμενη.

Αναστάση Ροϊλό (νεαρός Τσάρλι). Πειστικός, με εξαιρετική παρουσία και ερμηνεία.

Κώστα Σαντά (μπαμπάς, Ντα). Τον κύριο Σαντά τον αγαπά πολύ το κοινό της Θεσσαλονίκης. Πιστός και ταλαντούχος ηθοποιός του ΚΘΒΕ, έχει προσφέρει εξαιρετικές ερμηνείες.  Αυτή όμως η ερμηνεία του στο «Ντα»  καθηλώνει με τη συγκλονιστική ευαισθησία, τρυφερότητα και ειλικρίνεια. 

Δημήτρη Σιακάρα (Τσάρλι). Αληθινός, πηγαίος, με άψογη κίνηση.

Τέλος, τους εξαιρετικούς Ορέστη Χαλκιά (νεαρός Όλιβερ) και Μαρία Χατζηιωαννίδου (κυρία Πριν).

Συνειδητά δεν θέλησα να περιγράψω με λεπτομέρειες τις σκηνές που παρακολούθησα, γιατί είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε! Αν βρεθείτε το επόμενο χρονικό διάστημα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, σπεύσατε. Θα σας μείνει αξέχαστη.

 

 

Πολυποίκιλες οι επιλογές για θέατρο στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Από τις σκηνές του ΚΘΒΕ ως τις ιδιωτικές σκηνές οι προτάσεις μας παρακινούν να δούμε την πόλη και αλλιώς. Μια πόλη που ενώνει πολιτισμούς, εμπνεύσεις & δημιουργίες συμμετέχοντας έτσι ενεργά στην πολιτιστική παλέτα της χώρας.

 

 

Έτσι λοιπόν ξεκινάμε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος

 

Βασιλικό θέατρο

“Ρώσικη επανάσταση”

σε δραματουργία & σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις

 

Τετάρτη 18:00

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00

Κυριακή 19:00

 

Μονή Λαζαριστών (σκηνή Σ. Καραντίνος)

“Η αυλή των θαυμάτων” του Ι.Καμπανέλλη

σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου 

 

Τετάρτη 18:00

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20:30

Κυριακή 19:00

 

Μικρό θέατρο Μονής Λαζαριστών

Γκιάκ” του Δημοσθένη Παπαμάρκου

σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη

 

‘Εως 30/12

Τετάρτη 18:00

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00

Κυριακή 19:00

 

Φουαγιέ θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

“Φέστεν”

σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου

 

Έως 30/12

Για τις ημέρες των εορτών επιπλέον παραστάσεις:

Σάββατο 16/12/17 στις 21:00

Σάββατo 23 & 30/12/17 στις 18:00 & 21:00

 

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

“Ανεμοδαρμένα ύψη”

σε μετάφραση και διασκευή Γιάννη Καλαβριανού

 

Τετάρτη 18:00

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20:30

Κυριακή 19:00 

 

Θέατρο Μονής Λαζαριστών (νεανική σκηνή )

“Σ' εμένα μιλάς” του Ράϊνερ Χάχφελντ

σε μετάφραση Γιάννας Τσόκου και σκηνοθεσία Στέλλας Μιχαηλίδου

 

Κάθε Κυριακή στις 11:00 

Πληροφορίες 2315200200

 

 

Βασιλικό θέατρο (παιδική σκηνή)

“Ελίζα” της Ξένιας Καλογεροπούλου

σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου & μουσική Ελένης Καραΐνδρου

 

Κάθε Κυριακή στις 11:00

 

---

 

Επίσης…

 

§ Την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου στις 19:30 το απόγευμα το Κρατικό Θέατρο σε συνεργασία με το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ παρουσιάζει το “Πίσω από τους πίνακες”, μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Πάρι Πρέκα σε σκηνοθεσία Μάρα Τσικάρα

 

§ Από 13/1 στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών θα παρουσιάζεται το έργο του Άκη Δήμου “Όσα η αγάπη στην καταιγίδα” σε σκηνοθεσία Πάνου Δεληνικόπουλου.

 

§ Από 20/1 στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών θα παρουσιάζεται το έργο “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ” του Ράϊνερ Βέρνερ Φασμπίντερ σε σκηνοθεσία Κορίνας Βασιλειάδου και Χάρη Πεχλιβανίδη.

 

§ Από 26/1 θα παρουσιάζεται επίσης, το έργο του Σάμουελ Μπέκετ “Περιμένοντας τον Γκοντό” σε σκηνοθεσία Γιάννη Αναστασάκη και μετάφραση Μ. Βολανάκη με τους Γιώργο Καύκα & Κωνσταντίνο Χατζησάββα.

 

§ Από 27/1 στο θέατρο εταιρείας μακεδονικών σπουδών θα παρουσιάζεται το έργο “Ντά” του Χιούμορ Λέοναρντ σε μετάφραση, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου.

 

Κλείνοντας τα νέα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος να αναφέρουμε πως τις Τετάρτες και τις Πέμπτες το εισιτήριο για όλες τις παραστάσεις κοστίζει €5.

 

Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα θέατρα της πόλης:

 

Πολυχώρος Ενώ

“Οι μήνες”

σε σκηνοθεσία Χρύσας Διαμαντοπούλου και Τάσου Ράτζου

 

Κάθε Κυριακή στις 11:30

Tηλ. επικοινωνίας 2310257637

 

“Κατσαρίδα”

σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου

 

Παρασκευή & Σάββατο στις 9:00

Tηλ. επικοινωνίας 6979849182 / 6934600074

 

Φαργκάνη Art 

“Η Αλίκη στη χώρα τον θαυμάτων”

 

Κάθε Κυριακή στις 11:30 από 17/12.

Πληροφορίες και κρατήσεις: 69449903633

 

 

Θέατρο Αυλαία 

“Οι μπέμπηδες των Χριστουγέννων” της Λένας Πετροπούλου

από την ομάδα παιδικού θεάτρου Σκοινί-Κορδόνι ως τις 30/12

 

“Κακοικάντζαροι & Kαλοικάντζαροι” του Δημήτρη Μπογδάνου

από την ομάδα Alte Fablon σε σκηνοθεσία Δήμητρας Τσάκου ως 7/1

 

Κάθε Σάββατο στις 17.00

Τηλ. επικοινωνίας 2310237700

 

Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο

“Χριστούγεννα στο Βαφοπούλειο” μέχρι τις 27/12

Επίσκεψη στον Άγιο Βασίλη, χορωδιακές συναντήσεις, χριστουγεννιάτικα εργαστήρια, χριστουγεννιάτικα φιλανθρωπικά bazaar.

 

Σε όλες τις εκδηλώσεις η είσοδος είναι  ελεύθερη με προσφορά τροφίμων για την ενίσχυση του Φάρου του κόσμου .

 

ΔΕΘ - Helexpo

Aστερόκοσμος” ως τις 7/1

Ένα χριστουγεννιάτικο πάρκο εντός των στεγασμένων χώρων των περιπτέρων 13, 14, 15

 

Πληροφορίες στο www.asterocosmos.gr

 

Θέατρο Σοφούλη

“Το καρύδι και το χριστουγεννιάτικο κέϊκ”

Κείμενα και μουσική Τάσος Ιωαννίδης. Σκηνοθεσία Παυλίνα Χαρέλα.

 

Κάθε Σάββατο στις 18:15 ως τις 7/1

Επιπλέον παραστάσεις:

17/12 11:30

25/12, 26/12, 1/1, 2/1, 6/1 στις 18:00 και 07/1 στις 11.30

 

Θέατρο Αριστοτέλειο

“Απελπισίτο”

Κείμενο - σκηνοθεσία του Λάκη Λαζόπουλου με τους Λάκη Λαζόπουλο και Σοφία Φιλιππίδου

 

Από 25/12 ως 14/1

Τηλ. επικοινωνίας 2310 262051

 

Θέατρο Τ

“Γυάλινος κόσμος” του Τένεσι Γουίλιαμς

σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή με τη Γιώτα Φέστα στο ρόλο της Αμάντα

 

Από 25/12 και για έναν περίπου μήνα

Παρασκευή & Σάββατο 9:30

Κυριακή 7:00

 

Μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης (Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης)

“Ο μαγικός αυλός”

σε κείμενο και αφήγηση Κάρμεν Ρουγγέρη, σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη & Χριστίνα Κουλουμπή

 

Από 1/1 ως 14/1

Ημέρες και ώρες παραστάσεων

1/1, 2/1, 3/1, 4/1, 6/1 στις 18:00

Σάββατο 13/1στις 18:00

Κυριακή 7/1 & 14/1στις 11:30

Θέατρο Αθήναιον

“Ο πατέρας του Άμλετ”

Το πρώτο θεατρικό έργο του Μάνου Ελευθερίου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.

Ερμηνεύει ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης

 

Από 25/12 ως 7/1

Τηλ. επικοινωνίας 2310832060

 

 Παρακαλείστε να επιβεβαιώνετε και τηλεφωνικώς τις παραστάσεις διότι οι ημερομηνίες που έχουν δοθεί μπορεί και να αλλάξουν .

 

 

 

Την  Κυριακή είδα στο φουαγιέ του θεάτρου στο Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών (Θεσσαλονίκη) το «Festen» των T.Vinterberg, M. Rukov, και B. Hansen σε θεατρική διασκευή David Eldridge και σκηνοθεσία για το Κ.Θ.Β.Ε. του Γιάννη Παρασκευόπουλου.

Το «Festen»  διαπραγματεύεται έννοιες αξεπέραστες, διαχρονικές και για αυτό τον λόγο έννοιες θεμελιώδεις για την ισορροπία της ανθρώπινης ύπαρξης και εξέλιξης όπως είναι η αλήθεια και η αποκατάσταση της, η αποδοχή κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, το θάρρος, η ανυπακοή στην ανεξέλεγκτη βία, στην υποκρισία, η αγάπη που μαθαίνεται, η αγάπη που δίνεται με κόστος ή χωρίς. Αφορμή για να ανοιχθούν οι ασκοί της αδιαπραγμάτευτης και ωμής αλήθειας είναι τα γεννέθλια του πατέρα (Βασίλης Σπυρόπουλος).  Όλοι μαζεμένοι στο σπίτι με τα καλά τους για το μεγάλο πάρτυ – την μεγάλη γιορτή. Εκεί είναι μια καλή ευκαιρία ένας από τους γιους της οικογένειας (Χρήστος Στυλιανού) να φωνάξει επιτέλους την αλήθεια. Σε όλους! Το έργο ξεκινά από αυτό το σημείο της αποκάλυψης και εμφανίζονται κλιμακωτά οι αντιδράσεις των βασικών αλλά και των υπολοίπων καλεσμένων μέσα σε ένα περιβάλλον έντασης και γενικής αναστάτωσης. Κανείς δεν φαίνεται έτοιμος να προχωρήσει ως το τέλος. Ένας τολμά να το κάνει και είναι αποκαλυπτικό το πώς αντιδρά όταν όλα πια τελειώνουν ή έτσι δείχνουν.

Ο σκηνοθέτης επεδίωξε αλλά και κατάφερε ως ένα σημείο να έχει τον θεατή σε μια συνεχή εγρήγορση και προσμονή. Κατάφερε να ενώσει, να τραβήξει στο κέντρο των γεγονότων το κοινό και να το αναγκάσει να κοιταχτεί στα μάτια. Να φανεί το βλέμμα των ανθρώπων θεατών ως μια ανάγκη αποδοχής από όλους προς όλους. Συναισθηματικά αυτή την ανάγκη για έκφραση και προβληματισμό την κατάλαβα. Όμως στην πράξη το φουαγιέ του θεάτρου ήταν ομολογουμένως μικρό για ένα τέτοιο εγχείρημα. Ήταν πολλές φορές δύσκολο να ξεχωρίσουμε τους ηθοποιούς και τις εκφράσεις τους διότι έπαιζαν ανάμεσα στους θεατές. Σκηνή ήταν όλος ο χώρος. Ένας χώρος όχι ιδιαίτερα μικρός μα ούτε και μεγάλος. Με κολώνες που αρκετές φορές στάθηκαν εμπόδιο στην ορατότητα του θεατή. Λόγω του ότι οι ηθοποιοί έπαιζαν ανάμεσα μας είχαμε συνεχώς την αίσθηση πως ενοχλούμε μιας και περνούσαν σχεδόν σε όλη την παράσταση ανάμεσα από τα περάσματα των καθισμάτων ενός χώρου όχι διαμορφωμένου για θεατρική παρουσίαση.

Η κίνηση όλων των ηθοποιών και του συντονισμού - συγχρονισμού τους ήταν πραγματικά αξία συγχαρητηρίων.

Ξεχωριστές παρουσίες είναι αυτές του μεγάλου γιού της οικογένειας  (Χρήστος Στυλιανού, αφαιρετικός και αεικίνητος), του πατέρα (Βασίλης Σπυρόπουλος,  με το δικό του χρώμα  ειρωνείας και πρόκλησης κέρδισε το κοινό),  της μητέρας (Γιολάντα Μπαλαούρα,  σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της), του γενικού διευθυντή (Νίκος Καπέλιος,  άκρως απολαυστικός και δυναμικός),  του μικρού γιου (Κωσταντίνος Χατζησάββας,  στην κόψη του ξυραφιού – όσο θα έπρεπε ακραίος),  καθώς και της κόρης (Ιωάννας Παγιατάκη).  

Εν κατακλείδι η παράσταση είναι άξια της δεύτερης χρονιάς που παίζεται και μάλιστα μας δίνει και δουλειά για το σπίτι. Μια παράσταση που σε προκαλεί, σε προβληματίζει και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είσαι η όχι υποστηρικτής της αλήθειας. Με όποιο κόστος. Αξίζει το ταξίδι παιδιά  - μην το χάσετε! 

 

 

 

 

Σε ένα κατάμεστο θέατρο Δάσους, το Σάββατο 24 Ιουνίου έγινε πρεμιέρα  για δεύτερη συνεχή χρονιά της παράστασης του Κ.Θ.Β.Ε. «Επτά επί Θήβας». Στον δεύτερο αυτό κύκλο παραστάσεων για το 2017 την Αντιγόνη υποδύεται η Κλειώ – Δανάη Οθωναίου (2016 Νάντια Κοντογεωργή), τον Ετεοκλή ο Γιάννης Στάνκογλου (2016 διπλή διανομή σε Γιάννη Στάνκογλου και Χρήστο Στυλιανού), τον Πολυνείκη ο Γιώργος Παπανδρέου (2016 Γιάννης Στάνκογλου και Χρήστος Στυλιανού).

Οι επτά επί Θήβας είναι το τελευταίο μέρος της τριλογίας του Αισχύλου για τον Θηβαϊκό κύκλο και το μοναδικό που σώζεται – αν και όχι ακέραιο. Μόνο τα 2/3 του κειμένου γνωρίζουμε πως ανήκουν στον ποιητή. Το υπόλοιπο 1/3 αποτελείται από στίχους απλοποιημένους της Ελληνιστικής εποχής. Η Αντιγόνη μιμείται την Αντιγόνη του Σοφοκλή και όλο αυτό το χάος δημιουργεί προβλήματα στη δραματική εξέλιξη (από σημείωμα του μεταφραστή Γ. Μπλάνα). Ο Πολυνείκης και ο δίδυμος αδερφός του Ετεοκλής εκλέχθηκαν συμβασιλείς στη Θήβα μετά την εκδίωξη του πατέρα τους Οιδίποδα. Συμφώνησαν να βασιλεύουν εναλλάξ, ένα χρόνο ο καθένας. Όταν τελείωσε το πρώτο έτος, ο Ετεοκλής δεν ήθελε να παραδώσει τον θρόνο. Επικαλέστηκε πως ο αδερφός του ρέπει προς το κακό και τον εξόρισε από την πόλη. Ο Πολυνείκης έτσι οργανώνει με 6 ακόμη βασιλείς (Άδραστο, Αμφιάρα, Καπανέα, Ιππομέδοντα, Τυδέα και Παρθενοπαίο) εκστρατεία εναντίον του Ετεοκλή και της πόλης της Θήβας. Σύγκρουση που καταλήγει στη νίκη των Θηβαίων αλλά και τον θάνατο των δύο διεκδικητών του θρόνου.

Τα φώτα σβήνουν και οι προβολείς πέφτουν στην μορφή του Ετεοκλή. Οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου και τα κοστούμια του Κέννυ ΜακΛέλλαν πλαισιώνουν  αρμονικά τον άρχοντα της Θήβας. Με λόγο καθαρό , δυνατό, τονίζοντας μοναδικά τις αποχρώσεις του Ασιχύλειου χαρακτήρα, ο Γιάννης Στάνκογλου αμέσως κερδίζει τον θεατή. Από τις πιο χαρακτηριστικές  στιγμές  της παράστασης: ο Ετεοκλής καθισμένος στο σκαμνί του πεπρωμένου του με σκιά (μαεστρία φωτιστή) μεγαλύτερη από το ανθρώπινο μπόι του, ετοιμάζεται να δεχθεί τη μοίρα του που δεν αλλάζει. 

Ο κήρυξ Αλέξανδρος Τσακίρης από τα πρώτα λεπτά της παράστασης εκπροσωπεί με όλη του την παρουσία τον ρόλο της Πόλις - Πόλις πιστής στον βασιλέα αλλά και Πόλις τιμωρού του Πολυνείκη που προδίδει το αίμα του, την καταγωγή του και για αυτό είναι ανάξιος κάθε τιμής. 

Ο χορός - σώμα ένα! Γυναίκες ντυμένες στο χρώμα της στάχτης, και άνδρες με κοστούμι χυτό. Όλοι με μία δύναμη και ένα παλμό. Με αρμονικά δουλεμένη κίνηση και συντονισμό  – Έντι Λάμε – δεν σε άφηναν λεπτό να λοξοκοιτάξεις. Ο χορός έκοβε την ανάσα και μαζί με την εύστοχη μουσική του Δημήτρη Θεοχάρη, μας καθήλωσαν. Το κεντρικό πρόσωπο του έργου είναι σαφώς ο Ετεοκλής, όμως οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της παράστασης αντανακλούνται στα πρόσωπα του χορού. Λειτούργησαν κατ’ εξακολούθηση ως κεντρικά πρόσωπα και στάθηκαν αντάξιοι της ισχύς του Αισχύλειου αρχαίου δράματος. Ο χορός – λαός της Θήβας – είναι αυτός που στην αρχή διψά τα λόγια θάρρους και δύναμης από  τον βασιλιά του. Ο χορός – λαός της Θήβας – είναι αυτός που εμψυχώνεται και εμψυχώνει, που κερδίζει, τιμωρεί, και κάνει πεπρωμένο του το πένθος μέχρι τέλους. 

Ο άγγελος, Γιώργος Κάφκας, με φωνή μεστή, άψογη τεχνική και ύφος καυστικό, προκαλούσε αριστοτεχνικά τις αντοχές του λαού της Θήβας. 

Οι τραγικές φιγούρες της Αντιγόνης και της Ισμήνης φανερώνουν εξαρχής το χάσμα που τις χωρίζει. Η Αντιγόνη: πάθος, ανυπακοή, χρέος, αγάπη. Η Ισμήνη: λογική, υπακοή, δειλία. (Κλειώ - Δανάη Οθωναίου και Ιώβη Φραγκάτου)

Κορυφαία στιγμή της παράστασης οι όρθιες μορφές των νεκρών αδελφών. Σώματα όρθια, βασανισμένα στον ατέρμονο κύκλο του πεπρωμένου τους που είναι αδύνατον να αποφευχθεί. Δείχνουν χαμένες ψυχές δίχως εξιλέωση – τραγικές φιγούρες δίχως συγχώρεση.

Ο μοναδικός Τζέζαρις Κραουζίνις κατάφερε να παραθέσει τον καθρέφτη στον θεατή τονίζοντας τον αποπροσανατολισμό, τον σπαραγμό και την εξαθλίωση κάθε εμφύλιας διαμάχης όπου γης.

Ναι! Αυτή την παράσταση αξίζει να την δεις ξανά και ξανά. Ο επόμενός της σταθμός είναι το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου (30 Ιουνίου – 1 Ιουλίου) και ακολουθεί περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο.

Τέλος, θα ήθελα να πω πολλά μπράβο για το άρτιο και αναλυτικό πρόγραμμα της παράστασης αλλά να θέσω και μία παράκληση. Το θέατρο ψυχαγωγεί και παράλληλα εκπαιδεύει το κοινό. Θα έπρεπε λοιπόν εκτός από τα κλειστά κινητά, να μένουν και οι αναπτήρες στις τσέπες μας καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης – να απαγορεύεται το κάπνισμα. Είναι θέμα αρχής και παιδείας. 

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία