Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Του Παύλου Θ. Κάγιου //Πηγή:http://fragilemag.gr/

Στα «μικρά» φιλμ κρύβεται το δυνατό φιλμικό χαρτί αυτή την εβδομάδα, με τη Μαριόν Κοτιγιάρ να σε σοκάρει για την αναισθησία της, ως σημερινή μάνα 8χρονης, στο «Ένα αγγελικό πρόσωπο» και τα Σουηδο-ιρανικά «Σύνορα» του Αλί Αμπάσι διαθέτουν ένα αλλόκοτο -και άκρως ενδιαφέρον- σενάριο. Δεν απογειώνεται ο παρακμιακός «Καζανόβα, η τελευταία αγάπη» του Μπενουά Ζακό, ενώ ελάχιστο γέλιο βγάζει η φαρσοκωμωδία «Κομπίνα» και από… μακριά κι αγαπημένοι με το μεταλλαγμένο «X-Men ο μαύρος φοίνικας».

«Ένα αγγελικό πρόσωπο»

Σοκ σου προκαλεί η αναισθησία του χαρακτήρα της μάνας που ερμηνεύει πολύ πειστικά όπως σε όλες τις εμφανίσεις της η Μαριόν Κοτιγιάρ. Και, δυστυχώς, πληθαίνουν όλο και πιο πολύ αυτές οι «μανάδες» στην πολιτισμένη Δύση. Πρώτο φιλμ της Βανέσα Φιλό – σε σκηνοθεσία και σενάριο δικό της – με την Μαριόν Κοτιγιάρ σ’ έναν «κόντρα ρόλο» από τους συνηθισμένους που ερμηνεύει μέχρι τώρα. Ηρωίδα της είναι η Μαρλέν, μια νεαρή μητέρα που ζει και μεγαλώνει μόνη την οκτάχρονη κόρη της Έλι. Όταν γνωρίζει έναν γοητευτικό άνδρα, αποφασίζει να τον ακολουθήσει άνευ όρων αδιαφορώντας για το ανήλικο παιδί της. Η μικρή Έλι αρχίζει έναν αγώνα επιβίωσης και προσπάθειας για να ενωθεί και πάλι με τη μητέρα της. Η Μαριόν Κοτιγιάρ είναι η σύγχρονη γυναίκα που προσπαθεί να ανταποκριθεί στους κοινωνικούς της ρόλους, χάνοντας τον εαυτό της και πληγώνοντας τους άλλους, ενώ η παρουσία, το βλέμμα της μικρής πρωταγωνίστριας προς τη μάνα της και τον άκαρδο κόσμο γύρω της, είναι συγκλονιστική.

Είπε η σκηνοθέτις Βανέσα Φιλό:
«Από παιδί κυκλοφορούσα συνεχώς με μια κάμερα ώστε να τραβάω φωτογραφίες και να σκηνοθετώ σκηνές.Η πρώτη ταινία που με συγκλόνισε ήταν η ταινία «Μπλε» του Κισλόφσκι, την οποία είδα σε ηλικία 13 ετών. Η ερμηνεία της Ζιλιέτ Μπινός και το βάθος των συναισθημάτων της με άφησαν άφωνη. Τότε ήταν που αποφάσισα πως θέλω να σκηνοθετώ ταινίες.

Οι βασικές θεματικές που ήθελα να φωτίσω με το «Ένα αγγελικό πρόσωπο» ήταν η εξάρτηση, η έλλειψη αγάπης, η ανασφάλεια, η μοναξιά και η απουσία σταθερών αναφορών στη ζωή ενός παιδιού, η οποία επηρεάζει και την αυτοεκτίμησή του και τον τρόπο αντίληψης του κόσμου. Παράλληλα ήθελα να τονίσω πως, ακόμα και μέσα σε ένα τέτοιο ασταθές πλαίσιο, η αναγέννηση είναι εφικτή».

Σκηνοθεσία: Βανέσα Φιλό
Παίζουν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Αιλίν Ακσού – Ετέξ, Αλμπάν Λενουάρ

«Σύνορα»

Ως «απροσδόκητο» πλασάρεται αυτό το φιλμ που το σενάριό του το έχει γράψει ο Τζον Αβίντε Λίντγκβιστ του «Άσε το κακό να μπει» μαζί με τον Ιρανό σκηνοθέτη Αλί Αμπάσι που ζει και γυρίζει ταινίες στη Σουηδία. Ένα φιλμ – το δεύτερο του σκηνοθέτη – με πάνω από 10 συμμετοχές σε Διεθνή Φεστιβάλ, 16 βραβεία και μία υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Ηρωίδα της είναι η Τίνα, μια γυναίκα που έχει την ικανότητα να … μυρίζει τα ανθρώπινα συναισθήματα, μια ιδιότητα που τη βοηθάει πολύ ως συνοριοφύλακα! Μια μέρα, όμως, εμφανίζεται ένας μυστηριώδης άντρας χωρίς μυρωδιά που θα την αναγκάσει να έρθει αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό βγάζοντάς την έξω από στάνταρ συναισθήματα και κατατάξεις…‘Ένα μεταφυσικό θρίλερ με «μυαλό».

Βιογραφικό σκηνοθέτη:
Γεννημένος το 1981 στο Ιράν, ο Αλί Αμπάσι έχει ασχοληθεί και με τη λογοτεχνία, με πολλά διηγήματά του να έχουν εκδοθεί στα Περσικά. Το 2002 παράτησε τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο της Τεχεράνης για να ταξιδέψει στην Ευρώπη- κατέληξε στη Στοκχόλμη, όπου και σπούδασε αρχιτεκτονική. Το 2007 αποφοίτησε κι έπειτα σπούδασε σκηνοθεσία. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Shelley, έκανε πρεμιέρα στο τμήμα Πανόραμα του διεθνούς φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2016.

Σκηνοθεσία: Αλί Αμπάσι
Παίζουν: Εύα Μέλαντερ, Ίρο Μιλόνοφ

«Καζανόβα, η τελευταία αγάπη»

Ένα παρακμιακό πορτρέτο του Καζανόβα ήθελε να δώσει ο Μπενουά Ζακό («Αντίο, Βασίλισσα μου»), αλλά το αποτέλεσμα δεν… φουσκώνει και δεν καταφέρνει να απογειωθεί. Και γι’ αυτό δεν φταίει ο Βινσέντ Λιντόν (Ο Νόμος της Αγοράς), που πρωταγωνιστεί στον κόντρα ρόλο του ωραίου καρδιοκατακτητή έχοντας πλάι του τη Στέισι Μάρτιν (Nymphomaniac).

Μία απόπειρα να απογυμνωθεί ο μύθος του μεγάλου καρδιοκατακτητή που δεν καταφέρνει, όμως, να ασκήσει κάποια γοητεία στον θεατή.

Βρισκόμαστε στον Λονδίνο του 18ου αιώνα κι ο Καζανόβα, διάσημος για το πάθος του για τις απολαύσεις και τον τζόγο, υποχρεώνεται σε εξορία μακριά από το Παρίσι. Μη γνωρίζοντας τίποτα για το Λονδίνο, συναντά μία νεαρή πόρνη, τη Μαριάν ντε Σαρπιγιόν. Τον γοητεύει σε τέτοιο βαθμό που αγνοεί τις γυναίκες γύρω του. Ο θρυλικός γόης είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να την αποκτήσει, αλλά η Σαρπιγιόν καταφέρνει να ξεφύγει από τα δίχτυα του με διάφορα τεχνάσματα…

Σημείωμα του σκηνοθέτη
«Η ιστορία της ζωής του Καζανόβα δεν είναι απλώς μια σειρά από κατακτήσεις ενός αρπακτικού. Αγαπούσε τις γυναίκες και η φιλία ήταν ο σκοπός του, είτε ήταν ερωτευμένος είτε όχι. Αυτό εξηγεί την απίστευτη ευκολία με την οποία προσέγγιζε τις γυναίκες που συναντούσε στον δρόμο του, κάτι που διαφέρει πολύ από την εγωκεντρική στάση ενός έκφυλου άντρα.

O Καζανόβα είχε το ταλέντο να ζήσει δύο φορές. Την πρώτη φορά έζησε έντονα και μετά, κατά τη διάρκεια της μίζερης υποχώρησης του στη Βοημία, δημιούργησε ο ίδιος τον μύθο του γράφοντας τα απομνημονεύματά του: ο μύθος ενός άντρα που είναι αιώνια ερωτευμένος».

Σκηνοθεσία: Μπενουά Ζακό
Παίζουν: Βινσέντ Λιντόν, Στέισι Μάρτιν, Βαλέρια Γκολινό, Τζούλια Ρόι, Νάνσι Τέιτ

«Κομπίνα»

Φαρσοκωμωδία με τηλεοπτική «ματιά» και λίγο γέλιο που έχει σκηνοθετηθεί από τον Κρις Άντισον, ο οποίος έχει υπογράψει πολλά επεισόδια της βραβευμένης με Emmy τηλεοπτικής σειράς, Veep (HBO).

Η ιδέα για το σενάριό της βασίζεται σε δυο παλιότερες ταινίες, στις «Ιστορίες του Κρεβατιού», 1964), με τον Μάρλον Μπράντο και τον Ντέιβιντ Νίβεν, και το «Απατεώνες και Τζέντλεμεν», 1988, με τον Μάικλ Κέιν και τον Στιβ Μάρτιν .

Εδώ τους ρόλους αναλαμβάνουν η Αν Χάθαγουεϊ και η Ρέμπελ Γουίλσον. Η πρώτη είναι η μοιραία γυναίκα με τη χλιδάτη ζωή και το κομοπολίτικο lifestyle και η άλλη είναι μια ξανθιά χοντρούλα και… αγαθή η οποία ειδικεύεται σε αυτοσχέδιες μικροκομπίνες, χωρίς στρατηγική και ιδιαίτερες φιλοδοξίες…

Σκηνοθεσία : Κρις Άντισον
Παίζουν: Αν Χάθαγουεϊ, Ρέμπελ Γουίλσον, Άλεξ Σαρπ

«X-Men ο μαύρος φοίνικας»

Με αυτή τη μεταλλαγμένη 3D ψηφιακή αδιαφορία «γιορτάζονται» τα 20 χρόνια ταινιών Χ- Men. Και αν σας ενδιαφέρει, εδώ έχουμε την ιστορία της αγαπημένης ηρωίδας των X-MEN, Τζιν Γκρέι, όπου κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης αποστολής διάσωσης στο διάστημα, βάλλεται από μια κοσμική δύναμη που τη μεταμορφώνει στην πιο ισχυρή μεταλλαγμένη που έχει υπάρξει ποτέ -ουάου! Παλεύοντας με την ασταθή και αυξανόμενη δύναμή της αλλά και τους προσωπικούς της δαίμονες, η Τζιν βγαίνει εκτός ελέγχου και φέρνει στο χείλος της διάλυσης την οικογένεια των X-MEN αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη.

Σκηνοθεσία: Σάιμον Κίνμπεργκ
Παίζουν: Σόφι Τέρνερ, Τζέιμς ΜακΑβόι, Μάικλ Φασμπέντερ, Τζένιφερ Λόρενς, Νίκολας Χουλτ, Τάι Σέρινταν, Αλεξάντρα Σιπ, Κόντι Σμιτ-ΜακΦι, Έβαν Πίτερς, Τζέσικα Τσαστέιν

Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος // Πηγή: http://fragilemag.gr

Η θυελλώδης μουσική περσόνα του Έλτον Τζον στο μιούζικαλ «Rocketman» κλέβει τις εντυπώσεις από τα νέα φιλμ και από πίσω του… τρέχει η έξυπνη σάτιρα «Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ» από την Κύπρο. Η «Τριστάνα»-Κατρίν Ντενέβ δια χειρός Λουίς Μπουνιουέλ, παραμένει διαχρονική ιέρεια του ερωτικού μαζοχισμού και της εκδίκησης. Οι υπόλοιπες ταινίες είναι χαμηλού ενδιαφέροντος.

«Rocketman»

H εκρηκτική άνοδος του μουσικού φαινομένου του Έλτον Τζον στην κορυφή, σε ένα εγκεκριμένο από τον ίδιο μιούζικαλ για τα πρώτα ξέφρενα χρόνια της καριέρας του. Να πούμε από την αρχή ότι ο Τάρον Έτζερτον που τον υποδύεται στην οθόνη είναι συναρπαστικός. Το φιλμ έχει σκηνοθετηθεί από τον Ντέξτερ Φλέτσερ που είχε ολοκληρώσει το εξίσου εντυπωσιακό «Bohemian Rhapsody» για τον Φρέντι Μέρκιουρι. Εδώ, έχουμε μια βιογραφική ταινία σε μορφή μιούζικαλ που λέει και πέντε ψυχαναλυτικές αλήθειες για τη θυελλώδη προσωπικότητα του Έλτον Τζον που επί δεκαετίες κατάφερε να φιγουράρει στη κορυφή της παγκόσμιας ποπ μουσικής σκηνής χωρίς να «καεί».

Η ταινία ακολουθεί το μεγαλειώδες ταξίδι της μεταμόρφωσης του Ρέτζιναλντ Ντουάιτ, από ντροπαλό πιανίστα στον παγκόσμιο σταρ Έλτον Τζον. Πρόκειται για την ιστορία του πώς ένα αγόρι από μια μικρή πόλη γίνεται μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της μουσικής και της ποπ κουλτούρας γενικότερα.

Σκηνοθεσία: Ντέξτερ Φλέτσερ
Παίζουν: Τάρον Ετζερτον, Τζέιμι Μπελ, Ρίτσαρντ Μάντεν, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ

«Αναζητώντας τον Χέντριξ»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/05/Smuggling-Hendrix-greek-poster-768x1097.jpg 768w, http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/05/Smuggling-H

Μια έξυπνη ιδέα για την καταγραφή μιας «αταίριαστης» φιλίας που κέρδισε το μεγάλο βραβείο στο Tribeca Film Festival της Νέας Υόρκης, πριν ένα χρόνο, και που με αφορμή την παραβίαση του κανονισμού της πράσινης γραμμής στην Κύπρο από ένα σκύλο, ανατρέπει με χιούμορ βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις. Βασικός ήρωας της ταινίας είναι ο 43χρονος Γιάννης, ένας ξοφλημένος μουσικός, του οποίου η ζωή δεν κυλά όπως ακριβώς την είχε φανταστεί. Η κοπέλα του τον έχει εγκαταλείψει ενώ οι «δανειστές» του, του έχουν γίνει στενός κορσές. Σχεδιάζει να φύγει το συντομότερο μαζί με τον αγαπημένο του σκύλο, Jimi. Ωστόσο, ο σκύλος το σκάει προς την τουρκοκρατούμενη πλευρά του νησιού και ο Γιάννης έχει να αντιμετωπίσει μια… ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαγορεύει τη διέλευση ζώων στις ελεύθερες περιοχές. Εγκλωβισμένος στα κατεχόμενα αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια της πρώην φιλενάδας του καθώς επίσης και του Χασάν, ενός Τούρκου έποικου, για να φυγαδεύσουν τον Jimi πίσω στις ελεύθερες περιοχές!

•Κερδίζοντας διάφορα βραβεία και διακρίσεις, η ταινία έχει ως τώρα πάρει μέρος σε πάνω από 40 φεστιβάλ σε Ευρώπη και Αμερική καθώς επίσης στην Ασία, στην Ταϊβάν και Λατινική Αμερική, στο Μπουένος Άιρες.

Σκηνοθεσία: Μάριος Πιπερίδης
Παίζουν: Αδάμ Μπουσδούκος, Βίκυ Παπαδοπούλου, Fatih Al, Özgür Karadeniz.

«Αποκαλύψεις»

Μυστήριο με ανατροπές από την Ισπανία που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει κινηματογραφική άνθιση κι είναι από τις λίγες εθνικές κινηματογραφίες της Ευρώπης – μαζί με της Γαλλίας – που καταφέρνουν να προβάλλονται κι εκτός των συνόρων τους γοητεύοντας πολλές φορές τους σινεφίλ.

Ήρωας της ταινίας είναι ο Ζόρντι που επιστρέφει στο χωριό που μεγάλωσε και μαθαίνει ότι ο πατέρας του δεν είναι, όπως πίστευε, θαμμένος στο νεκροταφείο του χωριού. Αμέσως μετά διαπιστώνει ότι η Βέρα, μια νεαρή κοπέλα που υποτίθεται ότι είχε σκοτωθεί μαζί με τον πατέρα του, είναι ακόμα ζωντανή. Με αυτά τα νέα δεδομένα, ο Ζόρντι αποφασίζει να μείνει στο χωριό και να προσπαθήσει να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη στον πατέρα του. Σύντομα θα αντιμετωπίσει μια σειρά από μυστηριώδεις καταστάσεις και οδυνηρές αποκαλύψεις, ενώ μια σειρά φόνων έχουν στόχο να εμποδίσουν τον Ζόρντι να μάθει την αλήθεια. Είκοσι χρόνια, τελικά, δεν είναι αρκετά ώστε να ταφεί ένα σκοτεινό μυστικό…

Σκηνοθεσία: Νάτσο Ρουιπέρεζ
Παίζουνν: Λεονάρντο Σμπαράλια, Χαν Κορνέτ, Μίτσελ Νόερ, Άνα Τορέντ, Τζιελένα Τζοβανόβα

«Τριστάνα»

Από τις φετίχ ταινίες του μοναδικού Λουίς Μπουνιουέλ με την Κατρίν Ντενέβ που εδώ και στην «Ωραία της ημέρας», απογειώνει τη διεισδυτική ματιά του Ισπανού δημιουργού στην ανθρώπινη ερωτική και σεξουαλική υποκρισία. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας διαταραγμένης ψυχικά και σωματικά σχέσης στον πυρήνα της οποίας, εκτός από το άρρωστο ερωτικό πάθος, υπάρχει ανταγωνισμός, εξευτελισμός και ταπείνωση, εκατέρωθεν.

Η Τριστάνα μετά τον θάνατο της μητέρας της πηγαίνει να ζήσει με τον κηδεμόνα της. Στην αρχή όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά, αλλά η κατάσταση θα αλλάξει όταν εκείνος την κάνει ερωμένη του. Τελικά, τον εγκαταλείπει για έναν ζωγράφο, ξαναγυρνώντας ωστόσο, βαριά άρρωστη με όγκο στα γόνατα. Οι γιατροί για να την σώσουν της κόβουν το πόδι, κάτι που την καθιστά ουσιαστικά αιχμάλωτη του Δον Λόπε. Και όταν εκείνος αρρωσταίνει… η Τριστάνα τον αφήνει ασυγκίνητη να πεθάνει!

To κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις ηρωίδες του Μπουνιουέλ είναι ο καταπιεσμένος μαζοχισμός τους. H όμορφη Τριστάνα θέλει να κάνει το καλό. Σε αντάλλαγμα το μόνο που εισπράττει είναι η αντρική βία πάνω στο ωραίο σώμα της, ήτοι έναν συνεχή ψυχικό και σωματικό βιασμό. Κι αυτό αρκεί να τη μετατρέψει σε έναν ψυχρό εκδικητή……

Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Παίζουν: Κατρίν Ντενέβ, Αντόνιο Κάσας, Βισέντε Σολέρ, Καντίντα Λοσάντα, Λόλα Γκάος, Μαίρη Παζ Ποντάλ, Τζίσους Φερνάντεζ, Φερνάντο Ρέυ, Φερνάντο Σεμπριάν, Φράνκο Νέρο, Χοακίν Παμπλόνα, Χοζέ Μαρία Καφαρέλ, Χοσέ Κάλβο

«Χορεύοντας με τη Μαργκό»

Νοσταλγικό φιλμ νουάρ από την Ισπανία γεμάτο μουσική και όμορφες εικόνες. Βρισκόμαστε παραμονές – 1958 – της Κουβανικής Επανάστασης. Ένας σπάνιος πίνακας εξαφανίζεται από το σπίτι μιας όμορφης πλούσιας χήρας στην Αβάνα. Η σχέση μεταξύ τους εν μέσω της έρευνας και άλλων γεγονότων, αποκαλύπτει σιγά-σιγά την ιστορία τόσο του σπιτιού όσο και της ίδιας της οικογένειας. Η άφιξη των γενειοφόρων επαναστατών στην Αβάνα, αλλάζει τη μοίρα όλων…

Μια νοσταλγική ταινία από τον σκηνοθέτη Αρτούρο Σαντάνα που παίζει με το χρώμα και την κινηματογραφία για να απεικονίσει κάθε κεφάλαιο της ζωής της ηρωίδας του, από το 1918 έως το 1959, δίνοντάς μας διαφορετικές εποχές της ιστορίας της Αβάνας.

•Ο Arturo Santana παρουσιάζει εδώ την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, μετά από μία σημαντική πορεία στα μουσικά δρώμενα της Κούβας όπου επί σειρά ετών συνεργάστηκε με μεγάλους μουσικούς της Κούβας επενδύοντας με εικόνες τη μαγευτική της μουσική, ενώ έγινε γνωστός και από τα ντοκιμαντέρ του όσο και τις μικρού μήκους ταινίες του.

Σκηνοθεσία: Αρτούρο Σαντάνα
Παίζουν: Μίρθα Ιμπάρα, Ερντγουίν Φερναντέζ.

«Γκοτζίλα ΙΙ: Ο βασιλιάς των τεράτων»

Άλλη μια μεταλλαγμένη συνέχεια ταινιών του 2014 και του 2017 – «Γκοτζίλα» και «Kong: Η νήσος του κρανίου» – που φιλοδοξεί να αναβιώσει τις πάλαι ποτέ χάρτινες – τώρα ψηφιακές – ταινίες τιτάνιων τεράτων στη χολιγουντιανή οθόνη.

Εδώ, η… εξυπνάδα των παραγωγών βάζει τον Γκοτζίλα ενάντια σε μερικά από τα πιο γνωστά τέρατα της ιαπωνικής ποπ κουλτούρας: τη Μόθρα, τον Ρόνταν και τον τρικέφαλο Γκιντόρα!

Το στόρι αρχίζει με τη Μόναρκ, μια κρυφή ζωολογική ομάδα, να έρχεται αντιμέτωπη με τιτάνια τέρατα, συμπεριλαμβανομένου και του Γκοτζίλα, που συγκρούεται με τη Μόθρα, τον Ρόνταν και την απόλυτη νέμεσή του, τον τρικέφαλο Γκιντόρα. Όταν αυτά τα αρχαία τέρατα, που θεωρούνταν απλώς μύθοι, ξυπνήσουν ξανά, θα ανταγωνιστούν μεταξύ τους για την απόλυτη κυριαρχία, ακόμα και σε βάρος της ανθρωπότητας.

Σκηνοθεσία: Μάικλ Ντάκερτι
Παίζουν: Μίλι Μπόμπι Μπράουν, Βέρα Φαρμίγκα, Κάιλ Τσάντλερ, Ζανγκ Ζιγί, Κεν Γουατανάμπε, Τσαρλς Ντανς, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Τόμας Μίντλντιτς, Αίσα Χιντς

«Μa»
ht

Θρίλερ από τους παραγωγούς του «Τρέξε» και τον σκηνοθέτη του «Υπηρέτριες» με την Οκτάβια Σπένσερ σε ένα… τρομακτικό πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η Σου Αν, μια φαινομενικά άκακη και μοναχική γυναίκα που ζει ήσυχα στην πόλη του Οχάιο. Όταν η έφηβη Μάγκι τής ζητάει να αγοράσει αλκοόλ για εκείνη και την παρέα της, η Σου Αν βρίσκει την ευκαιρία να κάνει… νέους φίλους. Έτσι, λοιπόν, παραχωρεί στα παιδιά το υπόγειο του σπιτιού της για να διασκεδάσουν, ώστε να είναι ασφαλή και να μη χρειαστεί να οδηγήσουν στην επιστροφή υπό την επήρεια του αλκοόλ. Μπορεί να ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό ένα τέτοιο δώρο από «έναν μεγάλο», όμως στη συμφωνία υπάρχουν και κάποιοι κανόνες: Ένα από τα παιδιά πρέπει να παραμείνει νηφάλιο. Δεν πρέπει να βλασφημούν. Δεν πρέπει να ανέβουν στον επάνω όροφο. Και επιβάλλεται να την φωνάζουν «MA». Όσο η παρέα των παιδιών σταδιακά απομακρύνεται από τη συναναστροφή με τη ΜA και όσο δε χρειάζονται πια τη φιλοξενία της, η μυστηριώδης γυναίκα αρχίζει να γίνεται εμμονική και αυτό που αρχικά φάνταζε ως το τέλειο εφηβικό όνειρο αρχίζει να γίνεται εφιάλτης…

Σκηνοθεσία: Τέιτ Τέιλορ
Παίζει η Οκτάβια Σπένσερ

Του Παύλου Θ. Κάγιου //

Η «Δύση ηλίου» του Ούγγρου Λάζλο Νέμες, το δικό μας φιλμ «Η δουλειά της»του Νίκου Labôt , και το ντοκιμαντέρ «Το μάτι της Κωνσταντινούπολης» πάνω στη δουλειά του θρυλικού φωτογράφου Αρά Γκιουρέλ, είναι τα φιλμ που ξεχωρίζουν αυτή την εβδομάδα. Γοητευτικό είναι και το ερωτικό φιλμ μιας μελλοντικής εποχής «Ζωή» λόγω της παρουσίας του πάντα καλού Γιούαν Μακ Γκρέγκορ και της Λέα Σεϊντού.

«Δύση ηλίου»

Ντελικάτες και καλαίσθητες φιγούρες αέρινων φυσιογνωμιών και υπ΄ ατμόν βαρβαρότητα εν όψει του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που στοχεύουν το «κτήνος» που κρύβει μέσα της η ανθρώπινη φύση, απασχολεί εδώ τον Ούγγρο σκηνοθέτη Λάζλο Νέμες που είχε εντυπωσιάσει με τη βραβευμένη με Όσκαρ πρώτη του ταινία «Ο Γιος του Σαούλ». Πρόκειται για ένα δράμα εποχής που σχεδίαζε πριν τον «Σαούλ» κι έχει για ηρωίδα μια γυναίκα, μόνη, χαμένη στον κόσμο της, σε μια κοινωνία που προσπαθεί αλλά αδυνατεί να κατανοήσει. Σε αντίθεση με τον “Γιο του Σαούλ” που είχε στοιχεία ντοκιμαντέρ, εδώ έχουμε μια ιστορία μυστηρίου όπου ο θεατής καλείται να ακολουθήσει τη διαδρομή του βασικού ήρωα και μαζί του να προσπαθήσει να διασχίσει έναν λαβύρινθο κοινωνικών και προσωπικών αδιεξόδων…

Το στόρι μάς γυρίζει στη Βουδαπέστη του 1913 όπου η νεαρή Ίρις Λάιτερ φτάνει στη Βουδαπέστη ελπίζοντας να εργαστεί ως καπελού στο θρυλικό κατάστημα που κάποτε ανήκε στους γονείς της. Παρ’ όλα αυτά ο νέος ιδιοκτήτης Όσκαρ Μπριλ δεν δέχεται να την προσλάβει, τη στιγμή της άφιξής της στο κατάστημα, γίνονται προετοιμασίες για την υποδοχή σημαντικών καλεσμένων κι ένας άνδρας προσεγγίζει την Ίρις αναζητώντας κάποιον Κάλμαν Λάιτερ, για τον οποίο – και παρόλο που φέρει το ίδιο επώνυμο με εκείνην – η Ίρις δεν έχει ακούσει ποτέ τίποτε.

Αρνούμενη να φύγει από την πόλη, η Ίρις αρχίζει να αναζητά τον Κάλμαν Λάιτερ, τον μοναδικό συνδετικό κρίκο με το χαμένο της παρελθόν. Αυτή η αναζήτηση την οδηγεί μακριά από τα λαμπερά φώτα του καταστήματος Λάιτερ, στους σκοτεινούς δρόμους μιας Βουδαπέστης που αρχίζει να αντανακλά την αναστάτωση ενός πολιτισμού που ετοιμάζεται να βυθιστεί στο χάος του πιο πολύνεκρου πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Σκηνοθεσία: Λάζλο Νέμες
Παίζουν: Βλαντ Ιβάνοφ, Τζούλι Τζάκαμπ, Σουζάν Γουέστ, Μπιορν Φράιμπεργκ, Μόνικα Μπαλσάι, Λεβέντ Μόλναρ, Ουρς Ρεχν.

«Η δουλειά της»

Να και μια ευχάριστη εγχώρια παραγωγή που δείχνει ότι οι Έλληνες σκηνοθέτες έχουν πάψει να είναι στην κοσμάρα τους και αφουγκράζονται τους χτύπους της κοινωνίας γύρω τους.

Ηρωίδα της ταινίας είναι η Παναγιώτα, μια σχεδόν αναλφάβητη 40άρα νοικοκυρά και μητέρα δύο παιδιών, που θα χρειαστεί να αναζητήσει για πρώτη φορά δουλειά, όταν ο άντρας της θα χάσει τη δική του. Έχοντας ελάχιστα εφόδια, θα προσληφθεί για λογαριασμό μιας ιδιωτικής εταιρείας καθαρισμού σ’ ένα νέο πολυκατάστημα. Εκεί, παρά τις συνθήκες εκμετάλλευσης και εργασιακής απαξίωσης, θα βιώσει μια πρωτόγνωρη αίσθηση οικονομικής και συναισθηματικής ανεξαρτησίας και θα σταθεί για πρώτη φορά στα πόδια της. Ό,τι κι αν ακολουθήσει από κει και μετά, εκείνη δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…

Σημείωμα του σκηνοθέτη
«Η Δουλειά της είναι μια προσωπική ματιά πάνω σε μια γυναίκα που λίγο πολύ θα θυμίσει στον καθένα κάτι οικείο. Ακολούθησα σε όλη την πορεία έναν γνώμονα: να διακρίνω και να μεταδώσω το συναίσθημα που βιώνει μια γυναίκα φοβισμένη, σχεδόν αναλφάβητη αλλά συγχρόνως ρομαντική και καλοπροαίρετη, όταν έρχεται αντιμέτωπη με τέτοιες εξαντλητικές και ταπεινωτικές καταστάσεις που θα περίμενε κανείς να τη λυγίσουν και να την κάνουν να γυρίσει «πίσω στην κουζίνα της». Ενδεχομένως κάποιος να εκνευριστεί, ή να τη λυπηθεί ή να θέλει να της φωνάξει “ξύπνα”. Παραδόξως η Παναγιώτα προχωρά αθόρυβα σε αντίθετη τροχιά απ’ τον υπόλοιπο κόσμο, σε μια πορεία ανοδική! Ζει δηλαδή ενός τύπου χειραφέτηση στα 38 της χρόνια, ξεφεύγει από τη μονοτονία του σπιτιού και βρίσκει νέο νόημα στη ζωή. Για να συμπορευτώ με τον συναισθηματικό κόσμο της Παναγιώτας αποφάσισα ότι σε αυτήν την ταινία οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκονται πάντα σε πρώτο πλάνο»…

Ποιος είναι ο Νίκος Labot;
Ο Νίκος Labôt σπούδασε Σκηνοθεσία στην Αθήνα. Έχει δουλέψει για μικρού και μεγάλους μήκους ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Έχει σκηνοθετήσει ένα ντοκιμαντέρ, μουσικά βίντεο, δύο θεατρικά έργα και τρεις μικρού μήκους ταινίες. «Η δουλειά της» είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.

Σκηνοθεσία: Νίκος Labôt
Παίζουν: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Δημήτρης Ήμελλος, Μαρία Φιλίνη, Ελένη Καραγιώργη, Δανάη Πριμάλη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Κωνσταντίνος Γώγουλος

«Μαγικός κήπος»
 

Ταινία κινουμένων σχεδίων που ξεπηδάει από τις διασκεδαστικές σελίδες των βιβλίων του Άντον Κρινγκς ο οποίος θεωρείται «λογοτεχνικό φαινόμενο» με πάνω από 20 εκατομμύρια πωλήσεις και τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 17 γλώσσες.

Όταν ο Απόλλο, ένας ευγενικός περιπλανώμενος καλλιτέχνης, καταφθάνει στο χωριό που κατοικούν τα Ζουζούνια, δεν αργεί να αναστατώσει τη ζωή τους! O Απόλλο πέφτει στην παγίδα της Γουέντι, της ζηλιάρας και παμπόνηρης ξαδέλφης της βασίλισσας Μαργαρίτας. Ο ήρωάς μας κατηγορείται για την απαγωγή της Βασίλισσας, προκαλώντας τον πανικό στην κυψέλη. Η αλήθεια είναι ότι η Μαργαρίτα είναι αιχμάλωτη των Ζιζάνιων, που είναι συνένοχα της Γουέντι, όσο εκείνη καταλαμβάνει τον θρόνο.

Με τη βοήθεια των νέων του φίλων, ο Απόλλο ηγείται μίας ριψοκίνδυνης αποστολής διάσωσης. Πρέπει να απελευθερώσει τη Βασίλισσα Μαργαρίτα και να σώσει τo μελίσσι, ξεπερνώντας πολλά εμπόδια με τη βοήθεια της φαντασίας!

Σημείωμα του δημιουργού Άντον Κρινγκς
Μία μέρα, άρχισα να σχεδιάζω μία μικρή μέλισσα. Μου άρεσε πολύ και ένιωσα ότι χρειαζόταν ένα σπίτι, οπότε το σχεδίασα και μετά της έκανα και μία τριανταφυλλιά. Μετά, μερικούς φίλους… Ήμουν ενθουσιασμένος από τον πλούσιο και μαγικό κόσμο που ζωντάνευε στο χαρτί. Εμπνεύστηκα από τις εικονογραφήσεις της Μπέατριξ Πότερ και ο κήπος έγινε ένα αληθινό μέρος για αληθινούς χαρακτήρες. Ήξερα ότι ανακάλυψα κάτι ξεχωριστό που ήθελα να μοιραστώ με άλλους.

Όλο και περισσότεροι αναγνώστες αγάπησαν τα βιβλία μου κι έτσι άρχισα να συνεργάζομαι με μια ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών που μετάφεραν αυτόν τον κόσμο στο πανί. Είδα ότι μπορούμε να λέμε ιστορίες που έχουν πλάκα και είναι συναρπαστικές, όπως μια ταινία δρόμου, αλλά που είναι τοποθετημένες σε ένα μικρό παρτέρι. Τι καταπληκτικό ταξίδι! Και το πιο ξεχωριστό είναι ότι οι πρώτοι μου αναγνώστες είναι τώρα πια ενήλικες που σαν παιδιά διάβαζαν τα βιβλία μου. Ποιος να ήξερε ότι όλα αυτά θα άρχιζαν τη μέρα που σχεδίασα αυτή τη μικρή μέλισσα.

Σκηνοθεσία: Αρνό Μπουρόν, Άντον Κρινγκς
Στην μεταγλωττισμένη στα ελληνικά κόπια ακούγονται οι: Θοδωρής Τσουανάτος, Έλενα Δελακούρα, Τάνια Παλαιολόγου, Πέτρος Σπυρόπουλος, Υακίνθη Παπαδοπούλου, Βασίλης Μήλιος, Βαγγέλης Ζάπας, Χρήστος Θάνος, Χρήστος Παπαμιχαήλ, Σοφία Καψαμπέλη, Μαρία Ζερβού, Ρία Απέργη.

Στην πρωτότυπη Αγγλόφωνη κόπια ακούγονται οι ηθοποιοί Τζάστιν Λονγκ και Κέιτ Μάρα.

«Το μάτι της Κωνσταντινούπολης»
 

Ντοκιμαντέρ με τη ζωή και το έργο του θρυλικού Τουρκοαρμένιου φωτογράφου Αρά Γκιουλέρ που είχε ταυτιστεί με την Κωνσταντινούπολη και πέθανε στα 90 του χρόνια.

Γεννημένος το 1928, ο Αρά Γκιουλέρ ονομάστηκε “Το μάτι της Πόλης”. Με τον φακό του προσπαθούσε να αποτυπώσει τον άνθρωπο του μόχθου, τον άνθρωπο που δουλεύει ή ξαποσταίνει, προσεύχεται ή διασκεδάζει. Ο ουμανιστικός του κόσμος αποτελείται από ψαράδες και βαρκάρηδες που διασχίζουν τον Κεράτιο, αχθοφόρους στα καφενεία, καθημερινούς εργάτες. Κατά διαστήματα μάλιστα κατηγορήθηκε κάποτε ότι παρουσίαζε την άσχημη πλευρά της Πόλης. Για τον ίδιο η φωτογραφία ήταν “πιο πολύ οπτική ιστοριογραφία, παρότι μοιάζει με τέχνη”. Όπως έλεγε, “η φωτογραφία αποσπά ένα μέρος της ζωής και το καθιστά αθάνατο”.

Ακόμη, σε διαλέξεις του δήλωνε: “Εγώ και οι φωτογραφίες μου είμαστε λίγο ρομαντικοί. Δεν βγάζω φωτογραφίες ποτέ με κανονικό φωτισμό. Είτε κατά την ανατολή του ηλίου, είτε στη δύση του, είτε νωρίς το πρωί. Επιθυμώ να εξηγώ κάτι σε κάθε καρέ. Κάθε εικόνα πρέπει να έχει κάτι να πει”.

•Το 1958 εργάστηκε ως φωτογραφικός ρεπόρτερ των περιοδικών “Time”, “Life”, “Paris Match” και “Dr. Stern”. Μετά τη γνωριμία του, το 1961, με τον Henri Cartier-Bresson συνδέθηκε με το πρακτορείο Magnum. Την ίδια χρονιά το αγγλικό περιοδικό “Photography Annual” τον όρισε ως έναν από τους επτά καλύτερους φωτογράφους του κόσμου.

Το 1962 κέρδισε τον διάσημο τίτλο τού “Master of Leica” και, το 1979, πήρε το πρώτο βραβείο ρεπορτάζ του Συλλόγου των Τούρκων δημοσιογράφων.

•Το 1999, του απονεμήθηκε στην Τουρκία ο τίτλος του “Φωτογράφου του αιώνα”.

Ο Αρά Γκιουλέρ είχε επίσης φωτογραφίσει πολλές προσωπικότητες, μεταξύ άλλων, του Ουίνστον Τσώρτσιλ, Ίντιρα Γκάντι, Άλφρεντ Χίτσκοκ, Σαλβαντόρ Νταλί, Πάμπλο Πικάσσο.

Οι φωτογραφίες του είχαν εκτεθεί το 2010 στο Μουσείο Μπενάκη

Σκηνοθεσία: Μπινούρ Καραεβλί, Φατίχ Καϊμάκ
Σενάριο: Αχσέν Ντινέρ, Μπινούρ Καραεβλί

«Ζωή»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/02/unnamed-15.jpg 596w" sizes="(max-width: 210px) 100vw, 210px" style="box-sizing:border-Καλοπαιγμένο ερωτικό δράμα μιας «μεταλλαγμένης» εποχής με πολύ καλές ερμηνείες από τους Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, Λέα Σεϊντού .Ο πρώτος ερμηνεύει έναν μηχανικό τεχνητής νοημοσύνης του οποίου η εταιρεία προσφέρει τεχνολογικά εργαλεία για ρομαντικές σχέσεις. Η πρώτη ανακάλυψη της εταιρείας του ήταν ένας αλγόριθμος που καθορίζει την πιθανότητα μιας επιτυχημένης σχέσης, ενώ το πρόσφατο έργο του είναι οι τεχνητοί άνθρωποι που έχουν σχεδιαστεί για να γίνουν το τέλειο ταίρι. Ο Κόουλ ξεκινάει μια σχέση με τη συνάδελφό του Ζωή, όμως η σχέση τους εμπλέκεται με τα επιστημονικά προϊόντα και το μέλλον της εταιρείας.

Σκηνοθεσία: Ντρέικ Ντόρεμους
Παίζουν: Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, Λέα Σεϊντού, Τέο Τζέιμς, Κριστίνα Αγκιλέρα, Ρασίντα Τζόουνς

«Γενέθλια θανάτου 2»
h

Πλήξη τρόμου Νο 2 που θέλει, λέει, να μας προσφέρει ένα… καταραμένο ταξίδι στον χωροχρόνο.

Η αρχή γίνεται με το ημερολόγιο να έχει… κολλήσει ξανά στην ημέρα των γενεθλίων της ηρωίδας, όπως και στην πρώτη ταινία μόνο που αυτή τη φορά, αντιλαμβάνεται ότι εκείνη η καταραμένη μέρα όπου είχε την ατυχία να δολοφονείται ξανά και ξανά, δεν έμελλε να είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να της έχει συμβεί και πως τα αληθινά της προβλήματα, μόλις αρχίζουν. Τα γεγονότα του σίκουελ θα πάρουν αδιανόητες διαστάσεις σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Η προδιαγεγραμμένη σφαγή της πρώτης ταινίας θα προκαλέσει συνέπειες που θα ξεφύγουν σε ένα… παράλληλο σύμπαν και η επιστήμη θα παίξει τον βασικό ρόλο για ένα απρόβλεπτο ταξίδι στον χωροχρόνο – ουάου!!!

Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Λάντον
Παίζουν: Τζέσικα Ροθ, Ρούμπι Μοντίν, Ρέιτσελ Μάθιους, Ίσραελ Μπρουσάρντ

Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος // Πηγή:http://fragilemag.gr

Ένας κατατρεγμένος έρωτας από τη διχασμένη κοινωνία της Ιερουσαλήμ και τις δυνάμεις καταστολής του Ισραήλ στις «Απαγορευμένες συναντήσεις» και «Το γύρισμα της τύχης» από το Ιράν, είναι τα δύο νέα φιλμ που ξεχωρίζουν. Ιδιαίτερη παρουσία έχουμε και από την ανεξάρτητη ελληνική ταινία «Μια νύχτα στην κόλαση».

«Απαγορευμένες συναντήσεις»

Αυτός κι αν είναι ένας απαγορευμένος έρωτας που έτσι κι αποκαλυφθεί κινδυνεύει να τιμωρηθεί με τουφεκισμό γιατί, εκτός από την κατακραυγή των δύο αντιμαχόμενων κοινωνιών, κινδυνεύουν από δυνάμεις καταστολής που ‘ναι από τις πιο άγριες στον κόσμο! Μία απαγορευμένη ερωτική σχέση στην καρδιά της διχασμένης Ιερουσαλήμ πυροδοτεί ένα μπαράζ απρόβλεπτων εξελίξεων και δραματικών ανατροπών στο τολμηρό κοινωνικό φιλμ του Μουάγιαντ Aλαγιάν, που βραβεύτηκε με το βραβείο Σεναρίου και Κοινού HBF στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ.

•Η Σάρα είναι Ισραηλινή και έχει μία καφετέρια στη Δυτική Ιερουσαλήμ. Ο Σαλίμ είναι Παλαιστίνιος από την Ανατολική Ιερουσαλήμ και κάνει παραδόσεις σε επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και εκείνη της Σάρα. Παρόλο που ζουν σε διαφορετικούς κόσμους η Σάρα και ο Σαλίμ διατηρούν εξωσυζυγική σχέση ρισκάροντας έτσι την φαινομενικά ευτυχισμένη ζωή των οικογενειών τους

Όταν μία ριψοκίνδυνη μεταμεσονύχτια συνάντησή τους πάει στραβά, ο κίνδυνος να αποκαλυφθούν όλα μεγαλώνει και οι δύο τους παρακολουθούν ανήμποροι, ενώ οι απελπισμένες προσπάθειές τους να σώσουν ό,τι έχει μείνει από τις ζωές τους, κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Εγκλωβισμένοι ανάμεσα στον αμείλικτο κατοχικό μηχανισμό και τις κοινωνικοπολιτικές πιέσεις, ο Σαλίμ και η Σάρα βρίσκονται παγιδευμένοι σε ένα πλέγμα εξαπάτησης και παρανοήσεων, που ούτε η αλήθεια δεν μπορεί να σταματήσει την εξάπλωσή του.

Σκηνοθεσία: Μουάγιαντ Αλαγιάν
Παίζουν: Αντίμπ Σαφάντι, Σιβάν Κρέτσνερ, Ισάι Γκόλαν, Μάισα Αμπτ Ελχάντι

«Το γύρισμα της τύχης»

Όλα καλυμμένα ψέματα και δήθεν αλήθειες της μεσοαστικής και κίβδηλης σε συναισθήματα μεσοαστικής τάξης του σημερινού Ιράν-και λίαν συντόμως έχεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε μια οποιαδήποτε Δυτική και … ανεπτυγμένη κοινωνία ! Είναι μεσάνυχτα. Επιστρέφοντας από ένα πάρτι με τη σύζυγό του και δύο φίλους, ο Φαρσάντ χτυπά κάτι με το αυτοκίνητό του. Κανείς δεν βλέπει τίποτα! Μετά από μια μακρά συζήτηση, όλοι μπερδεμένοι και φοβισμένοι, αφήνουν τη σκηνή σε ένα σπίτι του φίλου για να το σκεφτούν και να κάνουν το σωστό. Αλλά οι αρχικές συνομιλίες για το ατύχημα αντικαθίστανται σύντομα από συζητήσεις σχετικά με κρυμμένα μυστικά που ξεπετάγονται το ένα μετά το άλλο και ξεκολλούν όλο και πιο πολύ την σαθρή εικόνα της συμβατικής αλήθειας.

Σκηνοθεσία: Ραμτίν Λαβαφιπούρ
Παίζουν: Αμίρ Τζαντιντί, Παρινάζ Ιζαντιάρ, Σαμπέλ Αμπάρ

«Μια Νύχτα στην Κόλαση»

Με τίτλο που παραπέμπει στο «Μια εποχή στην κόλαση» του Ρεμπό, να και μια έκπληξη από ανεξάρτητη ελληνική ταινία σκηνοθετημένη και γυρισμένη από ανθρώπους που ζουν στην ελληνική περιφέρεια -συγκεκριμένα στη Κοζάνη- και έχουν ανησυχίες και κοινωνικές ευαισθησίες…

«Όποιος δε φοβάται το τέρας πάει να πει ότι του μοιάζει». Η θρυλική αυτή φράση του αείμνηστου Μάνου Χατζιδάκι, στάθηκε για μένα η αφετηρία, να γράψω μια φανταστική ιστορία σχετική με το τέρας του φασισμού» λέει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Νίκος Κουρού.

•Με πολλές αναφορές στον κλασικό ελληνικό κινηματογράφο, η ταινία απαριθμεί πάνω από 220 συντελεστές, με πρωταγωνίστρια την Καίτη Φίνου σε ένα ρόλο που είναι πραγματική έκπληξη. Το ίδιο ισχύει και για την Αλίκη Παπαχελά που αποδεικνύει εδώ ότι είναι μια πρώτης τάξεως ερμηνεύτρια δραματικών ρόλων και καλό θα ήταν να εμφανιζόταν πιο συχνά στο σινεμά.

Ο μύθος του σεναρίου θέλει κάθε πενήντα χρόνια να εμφανίζεται ένα τέρας και να τρομοκρατεί τους κατοίκους ενός χωριού, σπέρνοντας τη συμφορά και τη διχόνοια μεταξύ τους. Ο άρχοντας του χωριού, ο Στασινός, ένας αδίστακτος και διεστραμμένος άνθρωπος, αφού κατάφερε και πήρε με ύπουλο τρόπο τα χωράφια των κατοίκων, τους έχει τώρα να δουλεύουν σαν σκλάβοι στην ίδια τους τη γη. Εμπόδιο στα σχέδια του ο Αρτέμης, π ου επικαλούμενος το νόμο κράτησε την περιουσία του και αντιτίθεται στις παγίδες που του στήνει ο Στασινός. Το τέρας επανεμφανίζεται στο χωριό και ο Αρτέμης θα αποφασίσει να το διώξει με τη βοήθεια μιας γερόντισσας και ενός μισότρελου λεπρού…

•Τα γυρίσματα και η τεχνική της επεξεργασία κράτησαν δυόμισι περίπου χρόνια, ενώ χάρη στη συμβολή των συντελεστών της, η ταινία ολοκληρώθηκε με μηδενικό προϋπολογισμό.

Το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύει η μεσόφωνος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Ελένη Βουδουράκη, σε μουσική Γιάννη Παπαδημητρίου και στίχους Κατερίνας Πολιτίδου

Η ταινία προβάλλεται στο Studio New Star Art Cinema (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, Πλατεία Αμερικής).

Σενάριο-Σκηνοθεσία : Νίκος Κουρού
Με τους: Καίτη Φίνου, Αλίκη Παπαχελά, Σταμάτη Παγασαίο, Άννα Πορφύρη, Παναγιώτη Νάκο, Νίκο Κουρού, Γιώργο Κοντορίκο, Γιώργο Παφίλη, Δημήτρη Συνδουκά.

«Ψυχρή καταδίωξη»

Όλα είναι πιο πλούσια και εντυπωσιακά ως παραγωγή, αλλά αυτό το αμερικανικό ριμέικ της νορβηγικής επιτυχίας «Με Σειρά Εξαφάνισης» του Χανς Πέτερ Μόλαντ, δεν έχει την ίδια δύναμη με το πρώτο φιλμ. Κι ας διαθέτει στο καστ τον διάσημο Λίαμ Νίσον…

Βρισκόμαστε στην πόλη Κεχόε όπου η θερμοκρασία είναι 10 βαθμοί υπό το μηδέν και συνεχώς κατεβαίνει σε αυτό το λουξ χειμερινό θέρετρο στα Βραχώδη Ορη. Η τοπική Αστυνομία συνήθως δεν έχει δουλειά μέχρι την ημέρα που ο γιος του Νελς, ενός ταπεινού οδηγού εκχιονιστικού μηχανήματος του δήμου, δολοφονείται ύστερα από εντολή του «Βίκινγκ», του τοπικού Βαρόνου των ναρκωτικών. Οργισμένος και εξοπλισμένος με βαριά μηχανήματα ο Νελς αποφασίζει να εξολοθρεύσει το καρτέλ ξεπαστρεύοντας ένα, ένα τα μέλη του, αλλά το μόνο που γνωρίζει από φόνους είναι ό,τι έχει διαβάσει από αστυνομικά μυθιστορήματα. Καθώς τα πτώματα στοιβάζονται, ένας πόλεμος ξεσπά μεταξύ του Βαρόνουτων ναρκωτικών «Βίκινγκ» και του Αρχιμαφιόζου «Λευκού Ταύρου» και οι πλαγιές της μικρής πόλης από ολόλευκες βάφονται κόκκινες.

Σκηνοθεσία: Χανς Πέτερ Μόλαντ
Παίζουν: Λίαμ Νίσον, Τομ Μπέιτμαν, Τομ Τζάκσον, Εμι Ρόσουμ

«Ο χαρισματικός»

Μεταφυσικό θρίλερ φόβου και αόριστης απειλής που πολύ θέλει -αλλά, απέχει πολύ- να είναι στα χνάρια του «Μωρού της Ρόζμαρι» … Η Ηρωίδα της η Σάρα που αρχίζει να πιστεύει πως ο γιος της Μάιλς κυριεύεται από υπερφυσικές ή ακόμα και σατανικές δυνάμεις. Ανησυχώντας για την ασφάλεια της οικογένειάς της, η Σάρα καλείται να διαλέξει ανάμεσα στο μητρικό ένστικτο που την προτρέπει να προστατεύσει τον Μάιλς και την απεγνωσμένη ανάγκη της να ανακαλύψει τι έχει φέρει στην επιφάνεια αυτή τη σκοτεινή του πλευρά. Η Σάρα θα αναζητήσει τις απαντήσεις στο παρελθόν, σε μια άγρια διαδρομή όπου η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αντίληψη και την πραγματικότητα θα γίνει τρομακτικά θολή.

Σκηνοθεσία: Νίκολας ΜακΚάρθι
Παίζουν: Τέιλορ Σίλινγκ, Τζάκσον Ρόμπερτ Σκοτ

«Η κλεμμένη πριγκίπισσα»

Κινούμενα σχέδια από την Ουκρανία με αναφορές που ξεκινούν από τον Αλεξάντερ Πούσκιν και φτάνουν στη… Ντίσνεϊ και σλόγκαν της το «Η αγάπη είναι πιο δυνατή από, τη μαγεία»- που και μείς συμφωνούμε μαζί της …

Εδώ, έχουμε μια ιστορία που συνέβη την εποχή των γενναίων ιπποτών, των πανέμορφων πριγκιπισσών και των πολεμιστών μάγων. Ο Ρούσλαν, ένας περιπλανώμενος καλλιτέχνης που ονειρεύεται να γίνει κάποτε ιππότης, συναντά την όμορφη Μίλα και την ερωτεύεται… πριν συνειδητοποιήσει ότι είναι η κόρη του Βασιλιά! Ωστόσο, η αγάπη τους δεν θα προλάβει να ανθίσει καθώς ο Τσόρνομορ, ο κακός μάγος, κλέβει τη Μίλα μπροστά από τα έκπληκτα μάτια του Ρούσλαν και προσπαθεί να απομυζήσει την αγάπη της για να τροφοδοτήσει τη μαγεία του. Χωρίς να χάσει χρόνο, ο Ρούσλαν ξεκινάει μια επική περιπέτεια ώστε να σώσει την κλεμμένη πριγκίπισσα και να αποδείξει ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από τη μαγεία!

Σκηνοθεσία : Όλε Μαλαμούτζ
Επιμέλεια ελληνικής μεταγλώττισης: Μαρία Ζερβού
Συμμετείχαν οι ηθοποιοί: Παύλος Πιέρρος, Πηνελόπη Σκαλκώτου, Γιώργος Σκουφής, Νίκος Παπαδόπουλος, Δημήτρης Μάριζας, Θανάσης Κουρλαμπάς, Άρης Γεροντάκης, Βασίλης Μήλιος, Άλκης Ζερβός, Παναγιώτης Τσακαλάκος, Μαρία Ζερβού

Του Παύλου Θ. Κάγιου //

Πηγή:fragilemag.gr

Ο 46χρονος Γιώργος Λάνθιμος δοξάζει με θαυμαστή δύναμη τη χώρα μας με την «Ευνοούμενή» του διεκδικώντας 10 Όσκαρ! Από τις υπόλοιπες νέες ταινίες της εβδομάδας, πολύ πίσω έρχονται τα «Αποδημητικά πουλιά» από την Κολομβία, η περιπέτεια «Flashback» με τον Σταλόνε ως βετεράνο μπάτσο και η συνέχεια των κινουμένων σχεδίων «Τοσοδούλικα 2»

«Η ευνοούμενη»

Μια «ανάσα», ένα «βλέμμα» χωρίζει όλες τις προηγούμενες ταινίες τουΓιώργου Λάνθιμου, από την πρώτη μεγάλου μήκους «Κινέττα», ίσαμε το τωρινό διεθνές μπαμ που κάνει «Η ευνοούμενή» του, από την υπονόμευση, τη σάτιρα και την ειρωνική προσέγγιση της σύγχρονης σεναριακής προσέγγισης της σημερινής ζωής γύρω μας. Εδώ, έχοντας τους Ντέμπορα Ντέιβις, Τόνι ΜακΝαμάρα ως σεναριογράφους – όπως κάνουν όλοι, σχεδόν, οι σκηνοθέτες στη διεθνή σκηνή που άλλοι γράφουν τα σενάρια κι άλλοι σκηνοθετούν – τολμάει να «περάσει απέναντι» και να χλευάσει υποδόρια μια άπιαστη από τον ίδιο εποχή.

Μπορεί κάποιες στιγμές το φιλμ να θυμίζει τις «Επικίνδυνες σχέσεις» του Στίβεν Φρίαρς από το βιβλίο του Λακλό, αλλά, καταφέρνει να προβάλει το στιλ του Λάνθιμου στις άλλες του ταινίες και αποφεύγοντας τους συναισθηματισμούς, προκύπτει μία παραμορφωμένη καυστική ματιά στην ιστορία της βρετανικής βασιλείας στις αρχές του 18ου αιώνα. Μία σαρκαστική – και ολίγον μισογυνική – διατριβή στη γυναικεία ψυχοσύνθεση όπου το άλλο φύλο έχει «εξαφανιστεί»… Έτσι, προκύπτει η πρώτη κωμωδία εποχής του Γιώργου Λάνθιμου – κι ας ελπίσουμε ότι η επόμενή του θα είναι με σύγχρονη θεματολογία…

Μεταφερόμαστε στην Αγγλία την εποχή που βρισκόταν σε πόλεμο με τους Γάλλους, αλλά, παρ’ όλ’ αυτά, οι αγώνες… πάπιας και η κατανάλωση ανανά βρίσκονται στο απόγειό τους. Η φιλάσθενη Βασίλισσα Άννα βρίσκεται στον θρόνο και η στενή της φίλη Λαίδη Σάρα κυβερνά τη χώρα στη θέση της, ενώ ταυτόχρονα φροντίζει για την υγεία και το απρόβλεπτο ταμπεραμέντο της. Όταν η νέα υπηρέτρια Άμπιγκεϊλ καταφτάνει, η γοητεία της την κάνει αμέσως αγαπητή στη Σάρα που την παίρνει υπό την προστασία της και η Άμπιγκεϊλ βρίσκει μια ευκαιρία να επιστρέψει στις αριστοκρατικές της ρίζες… Καθώς οι τακτικές του πολέμου καταναλώνουν όλο τον χρόνο της Σάρα, η Άμπιγκεϊλ παίρνει τη θέση της ως η συντροφιά της Βασίλισσας. Η φιλία τους της δίνει την ευκαιρία να κάνει πραγματικότητα τις φιλοδοξίες της και δεν θα αφήσει καμία γυναίκα, καμία πολιτική και κανένα κουνέλι να σταθούν εμπόδιο στον δρόμο της…

Κι είναι γεγονός ότι και οι τρεις πρωταγωνίστριές του, η Ολίβια Κόλμαν, η Ρέιτσελ Βάις και η Έμα Στόουν, κεντάνε κι είναι καλύτερη η μία από την άλλη.

•Από την εποχή που το φιλμ του Λάνθιμου κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2018 και θριάμβευσε και στα Βραβεία Ανεξάρτητου Βρετανικού Κινηματογράφου (BIFA) κατακτώντας 10 βραβεία από τις συνολικά 13 κατηγορίες στις οποίες ήταν υποψήφια, έχουν περάσει λίγοι μόλις μήνες και τώρα έχει εκτιναχθεί στην κούρσα των Όσκαρ κι είναι υποψήφιο για άλλα τόσα! Μπράβο του. Του αξίζουν συγχαρητήρια γιατί μέσα σε μόλις 10 χρόνια κατάφερε να λάμπει σαν ΠΡΩΤΟ ΟΝΟΜΑ στο διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα.

Μια θαυμαστή πορεία:
Ο Γιώργος Λάνθιμος γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Από το 1995 έχει σκηνοθετήσει ταινίες, θεατρικά έργα, videodance, βίντεο κλιπ και αρκετές τηλεοπτικές διαφημίσεις. Ήταν επίσης μέλος της δημιουργικής ομάδας που σχεδίασε την έναρξη και τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004.

Φιλμογραφία
· 1995 Ο βιασμός της χλόης (μικρού μήκους)
· 2001 Ο καλύτερός μου φίλος (σκηνοθεσία μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο)
· 2001 Uranisco Disco (μικρού μήκους)
· 2005 Κινέττα
· 2009 Κυνόδοντας (βραβείο “Ένα Κάποιο Βλέμμα”/”Prix Un Certain Regard”, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, 2009, υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, 2010)
·2011 Άλπεις
·2015 Ο Αστακός (Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών του 2015)
· 2017 Ο θάνατος του ιερού ελαφιού
· 2018 Η Ευνοούμενη υποψηφιότητα για 10 Οσκαρ!

Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Παίζουν: Ολίβια Κόλμαν, Ρέιτσελ Βάις, Εμα Στόουν, Νίκολας Χουλτ, Τζο Άλγουιν

«Αποδημητικά πουλιά»

Γκανγκστερικό παραλήρημα βαμμένο παραμορφωτικά στα χρώματα του ακόρεστου πάθους και της απληστίας του σύγχρονου κόσμου για εύκολο χρήμα χωρίς κανένας ηθικός νόμος να μπαίνει φραγμός στην εκπλήρωσή του. Μια ισοπεδωτική εικόνα της Λατινικής Αμερικής όπου το εμπόριο ναρκωτικών στην Κολομβία, γίνεται προσωπική υπόθεση μέσα από την τραγική ιστορία μιας οικογένειας ιθαγενών που βρίσκονται, σχεδόν αυθόρμητα, αναμεμειγμένοι στην αναπτυσσόμενη επιχείρηση πώλησης μαριχουάνας σε νέους Αμερικανούς της δεκαετίας του ‘70. Το εύκολο χρήμα μοιάζει να τους χαρίζει όλα όσα ονειρεύονταν μα παράλληλα διαβρώνει τους παραδοσιακούς θεσμούς της κοινότητας. Όταν η απληστία και το πάθος έρχονται σε σύγκρουση με τους άγραφους νόμους τιμής, ξεσπά ένας εμφύλιος πόλεμος που θέτει σε κίνδυνο τον πολιτισμό, τις προγονικές παραδόσεις τους ακόμη και την ίδια τους τη ζωή!

•Τρία χρόνια αφότου διεκδίκησε το ξενόγλωσσο Όσκαρ, οι δημιουργοί του εξωτικού «Στην Αγκαλιά του Φιδιού» μετακομίζουν από τις ζούγκλες του Αμαζονίου στις ερήμους της Κολομβίας, για λογαριασμό ενός βίαιου και υποβλητικού έπους, που αποτέλεσε την επίσημη έναρξη του φετινού Δεκαπενθημέρου Σκηνοθετών στις Κάννες.

Χωρισμένη σε πέντε κεφάλαια – τραγούδια και καλύπτοντας ένα χρονικό πλαίσιο τριών δεκαετιών, από τα μέσα του ’60 μέχρι τις αρχές του ’80, η ταινία παρακολουθεί δυο φατρίες ιθαγενών στην έρημο της Βόρειας Κολομβίας να συγκρούονται όταν τα νεότερα μέλη τους εμπλέκονται με την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και στην πορεία παραβιάζουν τους κώδικες ηθικής με τους οποίους γαλουχήθηκαν.

Σκηνοθεσία: Σίρο Γκέρα και Κριστίνα Γκαλέγκο
Παίζουν: Καρμίνα Μαρτίνεζ, Τζον Ναρβάεζ, Χοσέ Ακόστα, Χοσέ Βιθέντε Κότες

«Flashback»
h

Μια «ανανεωτική ματιά» στις ταινίες με… ακόρεστη και επί-τούτου δράση επιχειρείται εδώ και η οποία επιτυχία αυτής της διαφορετικότητας, οφείλεται στη σκηνοθετική προσέγγιση του Μπράιαν Α. Μίλερ. Ο βετεράνος Ράμπο-Σιλβέστερ Σταλόνε και τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ, συμπρωταγωνιστεί με τους Μάθιου Μοντίν, Κρίστοφερ Μακντόναλντ, Μίντοου Γοuίλιαμς και τον Ράιαν Γκούζμαν σε μία αγωνιώδη περιπέτεια που σκαλίζει τη μνήμη, τις οικογενειακές σχέσεις και την προδοσία. Μία «κλασική περιπέτεια» με αναπάντεχες τροπές από τη σκηνοθεσία του Μπράιαν Α. Μίλερ (Reprisal, Vice, House of the Rising Sun).

Το στόρι της ξεκινάει με μία ληστεία που πάει στραβά και τα θύματα είναι πολλά. Ο μόνος επιζών ληστής (Μάθιου Μοντίν) παθαίνει αμνησία και δεν θυμάται πού έκρυψε 500.000 δολάρια. Όταν μία μυστηριώδης ομάδα τον βγάζει από το νοσοκομείο για να βρει τα λεφτά, του χορηγεί ένα πειραματικό φάρμακο που στέλνει το μυαλό του σε άλλες εποχές, αποκαλύπτοντας κρυμμένα μυστικά. Όσο ο αστυνομικός (Σιλβέστερ Σταλόνε) βρίσκεται στα ίχνη του, ο ληστής παλεύει να θυμηθεί πριν ένας ξεχασμένος εχθρός τον ανακαλύψει και τον προλάβει.

Σκηνοθεσία: Μπράιαν Α. Μίλερ
Παίζουν: Σιλβέρστερ Σταλόνε, Μάθιου Μοντίν, Μίντοου Γουίλιαμς, Ράιαν Γκούζμαν, Κρίστοφερ ΜακΝτόναλντ, Κόλιν Έγκλσφιλντ

«Σέρλοκ Χολμς και δρ. Γουάτσον»

-Κωμική, αστυνομική περιπέτεια μυστηρίου σε μια ακόμα μεταφορά στην οθόνη μιας ιστορίας του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ με πρωταγωνιστή τον διάσημο ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς και τον βοηθό του Δρ. Τζον Γουάτσον.

•Το εν λόγω φιλμ δεν προσθέτει τίποτα νέο στις μέχρι τώρα άπειρες μεταφορές στη μεγάλη οθόνη των ιστοριών αυτών και στο μόνο που ποντάρει είναι η εκδοχή μιας φαρσοκωμωδίας την οποία, μάλιστα, διαφημίζει χωρίς, πάντως, να ξεχωρίζει κι εδώ …

Οι Γουίλ Φέρελ και Τζον Σι Ράιλι συνεργάζονται και πάλι μαζί εδώ για να ενσαρκώσουν το πιο διάσημο δίδυμο στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας με τον δικό τους κωμικό τρόπο, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Έιταν Κόεν, γνωστού για το σενάριο του «Tropic Thunder» και για τη σκηνοθεσία του «Get Hard». Αυτή τη φορά οι Χολμς και Γουάτσον πρέπει να σώσουν την Βασίλισσα Βικτώρια από τα νύχια του Μοριάρτι και μάλλον τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαν προγραμματίσει…

Σκηνοθεσία: Έιταν Κόεν
Ηθοποιοί: Γουίλ Φέρελ, Λόρεν Λάπκους, Κέλι Μακντόναλντ, Ρέιφ Φάινς, Τζον Κ. Ρέιλι, Ρεμπέκα Χολ, Χιου Λώρι

«Τοσοδούλικα 2 : Περιπέτεια στην άκρη της γης»

Κινούμενα σχέδια με γραφική διάθεση και γαλλικό στιλ που έχει σκηνοθετηθεί και γραφτεί με φινέτσα από τους Ελέν Ζιρό, Τομά Ζαμπό.Το στόρι ξεκινάει με τις πρώτες νιφάδες χιονιού που πέφτουν στην κοιλάδα, είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει ο εφοδιασμός για τον χειμώνα! Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μια μικρή πασχαλίτσα παγιδεύεται σε ένα δέμα… με προορισμό την Καραϊβική! Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να γυρίσει σπίτι: να ενωθεί για ακόμη μια φορά με την dreamteam: η πασχαλίτσα, το μυρμήγκι και η αράχνη ενώνουν τις δυνάμεις του στην άλλη άκρη του κόσμου. Νέος κόσμος, νέες γνωριμίες και νέοι κίνδυνοι για τους λιλιπούτειους φίλους μας από το πρώτο φιλμ κινούμενων σχεδίων…

Σκηνοθεσία-σενάριο: Ελέν Ζιρό, Τομά Ζαμπό

 
     
  •  
  •  
  •  

Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος // Πηγή: http://fragilemag.gr

Η γυναικεία μορφή ανά τους αιώνες, κυριαρχεί στις πιο πολλές νέες ταινίες της εβδομάδας με πρώτη ανάμεσά τους την Ισλανδική σάτιρα «Γυναίκα σε πόλεμο». Ακολουθούν οι μορφές των γυναικών στα φιλμ: «Μαίρη, η βασίλισσα της Σκωτίας»«Εγώ η Όλγα» και η μικρή «Ντιλίλι στο Παρίσι» σε κινούμενα σχέδια. Γλυκιά μελαγχολία αναδύει και «Ο Χοντρός και ο Λιγνός» για τους δύο μύθους του σινεμά -και των παιδικών μας χρόνων…

«Γυναίκα σε πόλεμο»

Αυτό μάλιστα, είναι ένα αντισυμβατικό, αναρχικό και καυστικό φιλμ που με τον σουρεαλισμό του προσφέρει στο θεατή ένα θεσπέσιο μουσικό οπτικό θέαμα. Πολυβραβευμένη -και άκρως πολιτική ταινία- του Ισλανδού Μπένεντικτ Έρλιγκστον, που απέσπασε και το κινηματογραφικό βραβείο LUX για το 2018.

Στο Ρέικιαβικ του σήμερα, η 50χρονη Χάλλα ζει μια διπλή ζωή: ο κόσμος την γνωρίζει ως μια διευθύντρια χορωδίας, ενώ ταυτόχρονα εκείνη είναι μια παθιασμένη ακτιβίστρια που έχει κηρύξει, κρυφά, πόλεμο ενάντια στην τοπική βιομηχανία αλουμινίου προκειμένου να διασώσει τη φύση της χώρας της και κατ’ επέκταση τους συνανθρώπους της. Ξεκινώντας από μικρούς βανδαλισμούς, η Χάλλα καταφέρνει να προκαλέσει ένα βιομηχανικό σαμποτάζ, τόσο μεγάλο, που προκαλεί προβλήματα στα επιχειρηματικά σχέδια της ισλανδικής κυβέρνησης. Κι όλη η δράση της ταινίας διακόπτεται με μουσικοχορευτικά μελωδικά και ειρωνικά ιντερμέδια που σε απογειώνουν.

Σκηνοθεσία: Μπένεντικτ Έρλινγκσον
Πρωταγωνιστεί: Χαλντόρα Γκεϊρχασντότιρ

«Μαίρη, η βασίλισα της Σκοτίας»

Άλλη μια κινηματογραφική εκδοχή της αβυσσαλέας σύγκρουσης της βασίλισσας Ελισάβετ Ι και της Μαίρης απ’ τη Σκωτία … Αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει η θεατρική σκηνοθέτης Τζόσι Ρουρκ που κάνει το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο.

Η νεαρή Μαίρη στην ηλικία των 15 ετών παντρεύτηκε για να κληρονομήσει τον θρόνο της Καθολικής Γαλλίας. Στα 18 της όμως έμεινε χήρα και αψήφησε τις πιέσεις να ξαναπαντρευτεί. Αντ’ αυτού, επέστρεψε στη μητρική της Σκωτία για να διεκδικήσει τον θρόνο που της ανήκε δικαιωματικά. Στο μεταξύ, η Σκωτία και η Αγγλία βρίσκονται κάτω από την εξουσία της επιβλητικής Ελισάβετ Ι. Οι Προτεστάνες έχουν ξανά τον έλεγχο και ο ετεροθαλής αδελφός της Μαίρη κινεί τα νήματα ερήμην της.

Η Ελισάβετ αντιμετωπίζει τις δικές της πιέσεις να κάνει διπλωματικό γάμο για χάρη του αγγλικού θρόνου. Η Μαίρη θα καταλάβει σύντομα ότι σχηματίζεται μια συνωμοσία εναντίον της, μια λαϊκή εξέγερση, αλλά και ένα συνεχές κύμα μισογυνισμού που την θέτει υπό αμφισβήτηση. Οι δύο γυναίκες αλληλοθαυμάζονται και τους δένει το γεγονός ότι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια γυναίκα σε θέση εξουσίας.

•Οι παραγωγοί της ταινίας είχαν ασχοληθεί ξανά με τη συγκεκριμένη εποχή στο δράμα του Σεκάρ Καπούρ «Ελισάβετ» (1998) αλλά και στη συνέχειά του με τίτλο «Ελίζαμπεθ – Η χρυσή εποχή», δύο βραβευμένες με Όσκαρ ταινίες. Αυτή τη φορά όμως, το δραματικό βάρος πέφτει περισσότερο στη Μαίρη, μια παρεξηγημένη φιγούρα με άγνωστες προσωπικές πτυχές.

Οι δυο ισχυροί αλλά και κλονισμένοι γυναικείοι χαρακτήρες της ταινίας ενσαρκώνονται από τη Σίρσα Ρόναν («Εξιλέωση», “Ladybird”) και τη Μάργκοτ Ρόμπι («Ο Λύκος Της Wall Street», «Εγώ, η Τόνια»)

Σκηνοθεσία: Τζόσι Ρουρκ
Παίζουν: Σίρσα Ρόναν, Μάργκοτ Ρόμπι, Τζακ Λόουντεν, Τζο Άλγουιν, Τζέμα Τσαν, Μάρτιν Κόμπστον, Ισμαήλ Κόρντοβα, Μπρένταν Κόιλ, Ίαν Χαρτ, Έιντριαν Λέστερ, Τζέιμς Μακάρντλ, Ντέιβιντ Τέναντ και Γκάι Πιρς

«Χοντρός και Λιγνός» (Stan & Ollie)

Είναι γεγονός πως για δύο από τους πιο θρυλικούς μύθους του παγκόσμιου σινεμά, τον Χοντρό και τον Λιγνό που έχουν μεγαλώσει … άπειρες γενιές σινεφίλ, δεν έχουν υπάρξει πολλές προσεγγίσεις στο έργο τους. Η τωρινή μάς αποζημιώνει καθώς ο Τζον Σ. Ράιλι(«Chicago») και ο Στιβ Κούγκαν («Philomena») ενσαρκώνουν ιδανικά τον Χοντρό και τον Λιγνό και μεταμορφώνονται αριστοτεχνικά στο εμβληματικό κωμικό δίδυμο που έγραψε ιστορία από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 μέχρι τα τέλη του 1940. Η κινηματογραφική βιογραφία σε σενάριο του υποψήφιου για Όσκαρ Τζεφ Πόουπ («Philomena») και σκηνοθεσία του Τζον Σ. Μπέιρντ («Filth») παρουσιάζει ένα σπάνιο πορτρέτο της δυνατής – και τρικυμιώδους – φιλίας των δύο αντρών, ενώ αποτίνει έναν συγκινητικό φόρο τιμής σε αυτούς τους θρύλους της κωμωδίας.

Το στόρι πιάνει τους δύο ήρωες την εποχή που όλα δείχνουν να δύει η λαμπερή κι εκρηκτική πορεία τους στο Χόλιγουντ και οι εμβληματικοί Σταν και Όλι περιοδεύουν στη Μεγάλη Βρετανία σε μία απεγνωσμένη απόπειρα να δώσουν νέα πνοή στην καριέρα τους. Κάτι που δεν θα καταφέρουν ποτέ ξανά και καθώς η περιοδεία πλησιάζει στο φινάλε, το δίδυμο αντιμετωπίζει τα φαντάσματα του λαμπερού παρελθόντος. Μα νιώθοντας το κύκνειο άσμα να πλησιάζει, έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν ξανά πόση αγάπη τρέφει ο ένας για τον άλλον…

Σκηνοθεσία: Τζον Σ. Μπέιρντ
Παίζουν: Τζον Σ. Ράιλι, Στιβ Κούγκαν, Σίρλεϊ Χέντερσον, Νίνα Αριάντα, Ντάνι Χιούστον

«Χίτλερ εναντίον Πικάσο και των άλλων»

 

Ντοκιμαντέρ μαρτυρία για τις φρικιαστικές μέρες των Ναζί που αντιμετώπιζαν την τέχνη με δύο τρόπους: κατέστρεφαν κάθε έργο που θεωρούσαν ως «εκφυλισμένη τέχνη» και λεηλατούσαν συστηματικά τα καλύτερα κομμάτια κλασικής και μοντέρνας τέχνης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Έχουν περάσει 80 χρόνια από τότε που το Ναζιστικό καθεστώς είχε απαγορεύσει οριστικά την επονομαζόμενη «εκφυλισμένη τέχνη», διοργανώνοντας το 1937 μια μεγάλη έκθεση για τον δημόσιο διασυρμό της, και σε μικρή απόσταση μια δεύτερη έκθεση για την ανάδειξη της «αγνής Άρειας τέχνης». Την ίδια περίοδο, υπό τις διαταγές του Χίτλερ και του Γκέρινγκ, ξεκινούσε η λεηλασία κλασικών έργων τέχνης, αριστουργημάτων που θα καταλάμβαναν τους χώρους ενός μουσείου στο Λιντζ της Αυστρίας, το οποίο ο Χίτλερ φαντασιωνόταν ως ένα καινούργιο Λούβρο (το έργο δεν προχώρησε ποτέ), ή θα κατέληγαν στην κατοικία του Γκέρινγκ. Αντιθέτως, τα έργα της «εκφυλισμένης» τέχνης θα δημοπρατούνταν και τα έσοδα θα κατέληγαν στα κρατικά ταμεία, ώστε να χρησιμοποιηθούν αργότερα για την αγορά των έργων τέχνης που τύγχαναν της έγκρισης του καθεστώτος. Τα έργα τέχνης είτε κατάσχονταν από μουσεία των κατεχόμενων περιοχών, είτε αρπάζονταν από κατοικίες συλλεκτών, ειδικά Εβραίων. Η λεηλασία συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του πολέμου.

•Με αφετηρία τη διοργάνωση τριών νέων εκθέσεων, το 2017, ο Τόνυ Σερβίλλο αφηγείται τι συνέβη στους κλεμμένους θησαυρούς των Ναζί, αλλά και στους ανθρώπους που ενεπλάκησαν στα γεγονότα. Στην ταινία παρουσιάζεται υλικό από ιστορικό αρχείο, καθώς και σύγχρονο κινηματογραφικό υλικό.

Σκηνοθεσία: Κλαούντιο Πόλι
Σενάριο: Σαμπίνα Φεντέλι, Αριάνα Μαρέλι
Αφήγηση: Τόνυ Σερβίλλο

«Η Ντιλίλι στο Παρίσι»

Μετά τις επιτυχίες του, “Ο Κιρικού και η Μάγισσα” και “Αζούρ και Ασμάρ”, ο Μισέλ Οσελό παρουσιάζει το νέο του φιλμικό παραμύθι κινουμένων σχεδίων με γενναίους νεαρούς ήρωες, μυστήρια και αποκαλύψεις, απαγωγές και περιπέτειες, απίστευτα μέρη και μαγικές συναντήσεις. Και διαλέγει την εποχή της Μπελ Επόκ στο Παρίσι που σφύζει από ζωή και τέχνη.

Με τη βοήθεια ενός φίλου της, η μικρή Ντιλιλί αποφασίζει να εξιχνιάσει τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις κοριτσιών, οι οποίες μαστίζουν τη μεγαλούπολη. Όσο προχωρά την έρευνά της, στον δρόμο της βρίσκει μία σειρά από απίθανους χαρακτήρες και επιφανείς φιγούρες της επιστήμης, της κοινωνίας και της τέχνης: συναντά τον Μονέ και τον Προυστ, τον Παστέρ και τον Ντεμπισί, γίνεται φίλη με τη Μαρί Κιουρί, επισκέπτεται το γραφείο του Γουστάβου Άιφελ στην κορυφή του πύργου και ο Φερδινάνδος φον Ζέπελιν τής δανείζει το αερόπλοιό του. Ο κάθε ένας από αυτούς τής δίνει στοιχεία για να την βοηθήσουν στην αποστολή της… Αν την ακολουθήσεις, ανταμείβεσαι από θεσπέσιες εικόνες ενός ονειρικού κόσμου… Και σε ελληνική μεταγλώττιση.

Σκηνοθεσία: Μισέλ Οσελό

«Εγώ η Όλγα»
Ασπρόμαυρο σινεφιλικό δράμα με στιλ νουβέλ βαγκ που θυμίζει τις πρώτες ταινίες του Γκοντάρ. Μια παραγωγή του 2016 και τεσσάρων χωρών – Τσεχία, Πολωνία, Γαλλία, Σλοβακία – σε σκηνοθεσία των Πετρ Κάζντα, Τόμας Βάινρεμπ.

Ηρωίδα της η Όλγκα Χεπνάροβα, μια έφηβη μεγαλωμένη στην Πράγα του ’50 και του ’60, που έγινε ένα δειλό και προβληματικό παιδί που έπεφτε συχνά θύμα άγριου εκφοβισμού από τους συμμαθητές της. Ζώντας σε ένα αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον, μόνη και αδύναμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής, σταδιακά αποξενώθηκε. Ένιωσε ένα ορμητικό μίσος έναντι στην αδιαφορία μιας κοινωνίας που επέτρεψε τους ανθρώπους να την καταστρέψουν. Περιθωριοποιημένη και απορριφθείσα από όλους ετοιμάζει την ακραία και καταστροφική εκδίκησή της με μια μαζική δολοφονία αθώων…

Σκηνοθεσία: Πετρ Κάζντα, Τόμας Βάινρεμπ
Παίζουν: Μιχαλίνα Ολσζάνσκα, Οντρεϊ Μάλι, Μάρτα Μάζουρεκ

«The Upside – Η θετική Πλευρά της Ζωής»

Πρώτη στο αμερικάνικο box office ήρθε πριν λίγο καιρό αυτή η κωμωδία πλατιάς κατανάλωσης εκθρονίζοντας το “Aquaman”. Ήρωάς της ένας δισεκατομμυριούχος που πάσχει από τετραπληγία και προσλαμβάνει για βοηθό του έναν νεαρό μαύρο άνδρα, πρώην κατάδικο που είναι ελεύθερος υπό όρους. Το φιλμ είναι βασισμένο στην Γαλλική κινηματογραφική επιτυχία «Άθικτοι – Intouchables» του 2011 σε σκηνοθεσία των Ερίκ Τολεντανό και Ολιβιέ Νακάς όπου είχαν παίξει οι Φρανσουά Κλιζέ, Ομάρ Σι. Εδώ, τη σκηνοθεσία έχει κάνει Νιλ Μπέργκερ και παίζουν ο Μπράιαν Κράνστον, ο μαύρος κωμικός Κέβιν Χαρτ και η Νικόλ Κίντμαν

Σκηνοθεσία: Νιλ Μπέργκερ.
Παίζουν: Μπράιαν Κράνστον, Κέβιν Χαρτ, Νικόλ Κίντμαν, Τζουλιάνα Μάργκουλις, Άτζα Ναόμι.

«Πιστό αντίγραφο»
 

Αμερικανιές με τον Κιάνου Ριβς ως νευροεπιστήμονα να χάνει ξαφνικά την οικογένειά του σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα κι αντί να κλαίει και να θρηνεί, αποφασίζει να κάνει τα πάντα για να τους φέρει πίσω… Ακόμα και αν αυτό σημαίνει να παραβιάσει ένα υπερσύγχρονο κυβερνητικό εργαστήριο ερευνών, να έρθει αντιμέτωπος με την αστυνομία αλλά και με τους ίδιους τους νόμους της φυσικής επιστήμης -ουάου !

Σκηνοθεσία: Τζέφρι Ναχμάνοφ
Παίζουν: Κιάνου Ριβς, Αλις Ιβ, Τζον Ορτίζ

Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος //

Πηγή:http://fragilemag.gr

Ως γνωστό, η ανθρώπινη φύση κρύβει μέσα της και το καλό και το κακό και πολλές φορές δεν θέλει παρά μόνο να «φορέσει» μια στολή για να μεταμφιεστεί σε κτήνος όπως συνέβη με εκατοντάδες χιλιάδες χιτλερικούς. Κι αυτή η κτηνωδία ζωντανεύει στο ζηλευτής και αδίστακτης δύναμης και… απλότητας φιλμ «Η στολή του λοχαγού». Οι υπόλοιπες νέες ταινίες της εβδομάδας, «Η επιστροφή του Μπεν», «Το παιχνίδι με τη φωτιά», «Το βράδυ που έφαγε τον κόσμο» και «Στο σώμα της», είναι συνηθισμένες φιλμικές κατασκευές

“Η Στολή του Λοχαγού”

Αμείλικτα σκληρό, παράλογα υποβλητικό και αποστομωτικά σκοτεινό φιλμ που στην αρχή σε ξαφνιάζει, αμέσως μετά σε γοητεύει φιλμικά και στο τέλος σε… κολλάει στον τοίχο για το κατά πόσο η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν είναι πιο άγρια και χωρίς έλεος από αυτή των ζώων. Ακριβώς αυτά τα συναισθήματα ένιωθα μια ζωή για τη συμπεριφορά των χιτλερικών -και μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Γερμανίας…- κι αυτό το φιλμ τα αποτυπώνει 100% με μια «απλοϊκότητα» που σε αφοπλίζει!

Ένα φιλμ που χρησιμοποιώντας τις ακραίες ιδεολογικές στιγμές δημιουργών όπως ο Φασμπίντερ στο «Μπέρλιν Αλεξάντερ πλατς» ή ο Ζενέ στον «Καυγατζή», απογειώνει στον παραλογισμό τη θηριωδία των χιτλερικών και δίνει νέα διάσταση στο είδος των «πολεμικών ταινιών» προσφέροντας στιγμές ζηλευτής τέχνης μετατρέποντας μια απλή ιστορία καταγραφής γεγονότων σε στρατιωτικά στρατόπεδα, σε μια ψυχαναλυτική καταβύθιση στο έρεβος που κρύβει η ανθρώπινη ψυχή.

Βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου η ήττα της Γερμανίας θεωρείται πλέον δεδομένη και πολλοί στρατιώτες των Ναζί λιποτακτούν, καθώς δεν θέλουν να σκοτωθούν σε κάποια από τις τελευταίες μάχες. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο νεαρός Γερμανός στρατιώτης Ουίλι Χέρολντ, ο οποίος, δύο εβδομάδες πριν το τέλος του πολέμου, το μόνο που θέλει είναι να καταφέρει να παραμείνει ζωντανός και όχι να επιστρέψει στη διμοιρία του και να πολεμήσει με τους συμπολεμιστές του. Ενώ, όμως, τρέχει να διαφύγει, βρίσκει, μέσα στο εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο ενός αξιωματικού, μια βαλίτσα με το παλτό, τη στολή και ένα ζευγάρι παπούτσια κάποιου λοχαγού. Σε μια ύστατη προσπάθειά του να ζεσταθεί, φοράει τη στολή και το παλτό του λοχαγού και, ως διά μαγείας, μεταμορφώνεται στον απόλυτο σωσία του λοχαγού, όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και ως προς την τερατώδη προσωπικότητά του! Όλα όσα ενσάρκωναν οι διώκτες του Χέρολντ αποτελούν τώρα δομικά στοιχεία της προσωπικότητάς του και οι κτηνωδίες στις οποίες επιδίδεται, χωρίς καμία αιδώ ή μεταμέλεια, είναι απαράμιλλες!

•Η ταινία του Ρόμπερτ Σβέντκε, βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Ουίλι Χέρολντ, γνωστού ως «Εκτελεστή του Έμσλαντ», ξεκίνησε τη φεστιβαλική της πορεία με πολλές διακρίσεις (Σαν Σεμπαστιάν- Καλύτερης Φωτογραφίας, Βίλνιους-Βραβείο Κριτικών για Καλύτερη ταινία και βραβείο FIPRESCI, Μπάρι-Σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου).

«Εβδομήντα, σχεδόν, χρόνια έχουν περάσει από τις αδιαμφισβήτητες κτηνωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου» αναφέρει ο σκηνοθέτης της ταινίας «και τα εγκληματικά γεγονότα εκείνης της εποχής προκαλούν ακόμα απόγνωση, καθώς δεν δύναται να τα συλλάβει ανθρώπου νους. Με τα σημερινά δεδομένα, οι πράξεις αποτρόπαιης βιαιότητας που έλαβαν, τότε, χώρα φαντάζουν αφύσικες, ψυχοπαθητικές και τρομακτικές. Αλλά ο τρόμος είναι μια έννοια ηθική και όχι λογική».

•Ένα φιλμ που δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής ενός σινεφίλ θεατή.

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Σβέντκε
Παίζουν: Μαξ Χουμπάχερ, Φρέντεριχ Λάου, Μιλάν Πεσέλ, Αλεξάντερ Φέλινγκ

«Η Επιστροφή του Μπεν»
Η Τζούλια Ρόμπερτς είναι από τις ελάχιστες σταρ που ήταν -και είναι- απαστράπτουσα, αλλά και με πολύ ταλέντο μιας και πέρα από τη βράβευσή της με Όσκαρ στο φιλμ «Εριν Μπρόκοβτς», έχει κάνει σπουδαίες ερμηνείες σε πλήθος άλλων ταινιών. Εδώ επιστρέφει με άλλη μία ξεχωριστή ερμηνεία πάνω στο «πιασιάρικο» θέμα της άνευ όρων αγάπης μιας μητέρας. Συμπρωταγωνιστής της ο ανερχόμενος και εξαιρετικά ταλαντούχος Λούκας Χέτζες (υποψήφιος για Όσκαρ για το υπέροχο φιλμ «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα») που τυγχάνει να είναι και γιος του σεναριογράφου και σκηνοθέτη της ταινίας Πίτερ Χέτζες («Το γλυκό στο τέλος», «Για ένα αγόρι»).

Το στόρι της έχει να κάνει με έναν 19χρονο που γυρίζει απροσδόκητα στο πατρικό του το πρωί της Παραμονής των Χριστουγέννων. Η μητέρα του ανακουφίζεται με την επιστροφή του και τον υποδέχεται εγκάρδια αλλά ανησυχεί για το εάν είναι όντως αποφασισμένος, όπως υποστηρίζει, να ξεπεράσει τον εθισμό του στα ναρκωτικά. Ένα κρίσιμο 24ωρο ξεκινάει, με νέες συνταρακτικές αλήθειες να έρχονται στο φως, και την αγάπη της μητέρας για τον γιο της να δοκιμάζεται μέσα από σοβαρές προκλήσεις τις οποίες πασχίζει να πολεμήσει κάνοντας τα αδύνατα δυνατά.

•Μια ανθρώπινη ιστορία που δεν αποφεύγει τους μελοδραματισμούς συμπυκνωμένη σε ένα 24ωρο, πάνω στις οικογενειακές ισορροπίες που χάνονται, όταν έστω και ένα μέλος υποφέρει και παρασύρει όλους τους υπόλοιπους με τα προβλήματά του και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει να σταθεί στα πόδια του…

Σκηνοθεσία: Πίτερ Χέτζες
Παίζουν: Λούκας Χέτζες, Τζούλια Ρόμπερτς

«Το παιχνίδι με τη φωτιά»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/3PdgnI9k.jpeg 689w" sizes="(max-width: 221px) 100vw, 221px" style="box-sizing:border-box;max-width:100%;float:left;margin:5px 20px 10px 0px;height:auto">Είναι δήθεν, όπως είναι κάποια διηγήματα ή μυθιστορήματα του Χαρούκι Μουρακάμι στου οποίου το διήγημα «Barn burning» βασίζεται αυτό φιλμ του κορεάτη σκηνοθέτη Λι Τσανγ Τονγκ. Και ερωτικό θρίλερ και ταινία δρόμου ή αυτογνωσίας και αναζήτησης ταυτότητας και ό,τι άλλο θέλει το μυαλό του κάθε θεατή. Όλα αυτά μα και τίποτα, μπορείς να πεις ότι είναι τούτο το υπερεκτιμημένο φιλμ – σαν τον συγγραφέα του ο οποίος, βέβαια, έχει γράψει και μοναδικά μυθιστορήματα. Ταινία που συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών 2018, τιμήθηκε με βραβείο FIPRESCI, ενώ μπήκε στην τελική 9αδα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας

Ήρωάς της ο νεαρός Γιόνγκσου που έχασε μόλις τη δουλειά του και τυχαία θα συναντήσει τη Χάεμι, ένα κορίτσι που έμενε κάποτε στη γειτονιά του και τώρα του ζητάει να προσέχει τη γάτα της όσο θα λείπει σε ταξίδι. Με την επιστροφή της συστήνει στο Γιόνγκσου έναν μυστηριώδη νεαρό άντρα με το όνομα Μπεν, που γνώρισε όσο έλειπε. Ο Μπεν μιλάει στον Γιόνγκσου για τις περίεργες συνήθειές του, ο έρωτας και η εμμονή του Γιόνγκσου για τη Χάεμι μεγαλώνει και η πραγματικότητα δεν είναι πια ευδιάκριτη…

Βιογραφικό Λι Τσανγκ-Ντογκ

Ο Λι Τσανγκ-Ντογκ ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο όταν ήταν 20 ετών, ενώ αργότερα έγινε συγγραφέας. Έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο με το φιλμ νουάρ «Green fish». Ακολούθησε το «Peppermint Candy» και το «Oasis», με το οποίο αμφισβήτησε τη φύση της επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων. Η ταινία τιμήθηκε με Βραβείο Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας από το Φεστιβάλ Βενετίας.

•Ο Λι Τσανγκ-Ντογκ διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Ν. Κορέας το 2003 και το 2004. Σκηνοθέτησε την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του «Κρυφή ηλιαχτίδα» και η πρωταγωνίστριά του τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών το 2007.

Η πέμπτη του ταινία, «Ποίηση» (Poetry), τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου από το Φεστιβάλ Καννών και απέσπασε πολλές διακρίσεις σε άλλα διεθνή φεστιβάλ.

Σκηνοθεσία: Λι Τσανγκ-Ντογκ
Παίζουν:Στίβεν Γέουν, Αχ-Ιν Γιου, Γιονγκ- Σέο Γιουν

«Το βράδυ που έφαγε τον κόσμο»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/unnamed-2.jpg 600w" sizes="(max-width: 210px) 100vw, 210px" style="box-sizing:border-box;max-width:100%;float:left;margin:5px 20px 10px 0px;height:auto">Παράδειγμα για το πώς μια έξυπνη σεναριακή ιδέα δεν αρκεί για να γίνει δυνατό σενάριο και καλή ταινία, αποτελεί αυτή η γαλλική σοφιστικέ αφέλεια τρόμου. Ήρωάς της ο Σαμ, ένας νεαρός που, ξυπνώντας σε κάποιο διαμέρισμα μετά από ένα ξέφρενο πάρτι, έρχεται αντιμέτωπος με μια φριχτή πραγματικότητα: Ένας στρατός από ζόμπι έχει εισβάλει στους δρόμους του Παρισιού και εκείνος είναι ο μοναδικός επιζών. Τρομοκρατημένος, κλείνεται μέσα στο κτήριο και οργανώνει την επιβίωσή του. Αναρωτιέται πόσο καιρό μπορεί να αντέξει στη σιωπή και στη μοναξιά και η απάντηση έρχεται όταν ανακαλύπτει ότι τελικά δεν είναι μόνος.

•Πλήξη και βαρεμάρα καθώς όλο και κάτι περιμένεις να γίνει και τελικά δεν γίνεται τίποτα, μα εντελώς τίποτα. Και είναι να απορείς: Δεν είδαν την ταινία πριν τη βγάλουν στις αίθουσες; Για ποιο λόγο να πάει κάποιος να τη δει;

Σκηνοθεσία: Ντομινίκ Ροσέ
Παίζουν: Άντερς Ντάνιελσεν Λίε, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Ντενίς Λαβάν

«Στο σώμα της»
-

Ασυνήθιστο ντοκιμαντέρ «μετά-νέο-ορθόδοξης» λογικής που τολμά και «ψάχνει» πολύ δύσκολα μονοπάτια εσωτερικής, ψυχικής αναζήτησης… Κάθε χρόνο, στις 31 Ιουλίου, οι «δεκαπεντάρηδες» επιστρέφουν στα κελιά της ανενεργής Μονής της Κοίμησης, στο νότιο άκρο της Θηρασιάς. Για δύο βδομάδες προσεύχονται υπέρ αναπαύσεως των νεκρών και υπέρ υγείας των ζωντανών. Τον υπόλοιπο χρόνο αναπολούν το παρελθόν αγναντεύοντας την κοσμοπολίτικη Σαντορίνη στην άλλη μεριά του ηφαιστείου…

•Το ντοκιμαντέρ του Ζαχαρία Μαυροειδή θα προβληθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος στις 12 και 19 Ιανουαρίου (για δύο συνεχόμενα Σάββατα). Μετά τις προβολές θα ακολουθήσουν συζητήσεις με τον σκηνοθέτη και τους καλεσμένους του Εύα Στεφανή, Άγγελο Φραντζή (12/1), Ηλέκτρα Βενάκη και Λευτέρη Χαρίτο (19/1).

Σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Μαυροειδής

Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος //

Πηγή:http://fragilemag.gr

Δύσκολα ξεφεύγεις από τα γονίδιά σου και ο διάσημος Τούρκος σκηνοθέτης Νουρί Μπιλγκέ Τσέϊλαν σκάβει με πείσμα το πηγάδι των καταβολών του-μας και μας βγάζει στις ρίζες της «Άγριας αχλαδιάς» των καταβολών μας. Απ’ τη μεριά της η Νικόλ Κίντμαν «στραπατσάρει» μάταια το πρόσωπό της για να μας πείσει ως μέγας τιμωρός στο «Destroyer», ενώ την ακολουθεί η Τζένιφερ Λόπεζ η οποία ψάχνει τη «Δεύτερη ευκαιρία» σε μια συνηθισμένη «αμερικανιά»…

«Η άγρια αχλαδιά»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/Ahlat_Agaci_Poster2_Final_outline-768x1102.jpg 768w, http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/Ahlat_Agaci_Poster2_Final_outline-714x1024.jpg 714w, http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/Ahlat_Agaci_Poster2_Final_outline.jpg 948w" sizes="(max-width: 225px) 100vw, 225px" style="box-sizing:border-box;max-width:100%;float:left;margin:5px 20px 10px 0px;height:auto">Θα μπορούσες να πεις ότι συμβολικά ξεκινά η νέα χρονιά καθώς «Η άγρια αχλαδιά» του 60χρονου  Τούρκου σκηνοθέτη Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν σκάβει ένα πηγάδι σε χέρσο χωράφι επιμένοντας να βρει  νερό – και τις καταβολές του, μας – ενώ όλο το κοινωνικό περιβάλλον θεωρεί αυτή τη μακροχρόνια προσπάθεια ουτοπική και παρανοϊκή -μέχρι και γελοία! Κι αν λίγο σας κουράσει η διάρκεια της ταινίας, κάντε υπομονή γιατί σας περιμένει ένα φινάλε που θα σας απογειώσει και θα ανταμείψει.

Τις καταβολές μας ψάχνει να βρει ο Τσεϊλάν στη νέα του πολυεπίπεδη ταινία συνεχίζοντας την προβληματική των προηγούμενων ταινιών του «Κάποτε στην Ανατολία», «Τρεις πίθηκοι». Κι αφού το μήλο κάτω από τη μηλιά πέφτει, δημιουργεί ένα συνειδησιακό και με υπαρξιακές αγωνίες δράμα για το «από πού κρατάει η σκούφια μας» που διαγωνίστηκε στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών κι είναι η επίσημη πρόταση της Τουρκίας στα Όσκαρ του 2019.

•Αν η «Άγρια αχλαδιά» είχε αποφύγει κάποιες ενδιάμεσες – φλύαρες και περιττές – κοινωνικό-πολιτικό-θρησκευτικές αναλύσεις, το φιλμ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα μελαγχολικό πορτρέτο της σύγχρονης Τουρκίας, των βαθιά ριζωμένων νοοτροπιών και των δύσκαμπτων κανόνων που διατρέχουν την κοινωνία της ενώ σκάβει να βρει τις αυθεντικές ρίζες των σκεπτόμενων πολιτών της δημιουργώντας στο φινάλε μια υπαρξιακή  ελεγεία για την ανθρώπινη μοίρα…

Ήρωάς της ο νεαρός Σινάν που επιστρέφει απρόθυμα μετά τις σπουδές του στο χωριό που μεγάλωσε και στο σπίτι των γονιών του, φιλοδοξώντας να αποφασίσει τι θα κάνει με το μέλλον του και να προσπαθήσει να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο. Καθώς οι μέρες περνούν, ο Σινάν περιπλανιέται στον σχεδόν ασφυκτικό μικρόκοσμο του χωριού του, συναντά συγγενείς και φίλους και σιγά-σιγά συνειδητοποιεί τόσο την αντιπάθειά του για το μέρος που τον περιβάλλει όσο και για τον πατέρα του – έναν ανεύθυνο καθηγητή και οικογενειάρχη, πνιγμένο στα χρέη και με αδυναμία στον τζόγο. Μόνο που ο πατέρας του δεν είναι απλά και μόνο ένας αποτυχημένος, αλλά μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη προσωπικότητα που μόνο στο τέλος θα την καταλάβει ο γιος του και θα την ακολουθήσει κι αυτός κι ας κινδυνεύει να οδηγηθεί σε αυτοκτονία προκειμένου να βρει νερό στο ξεροπήγαδο που σκάβει εδώ και χρόνια ο “τρελός”  πατέρας του…

Σκηνοθεσία: Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν
Παίζουν: Ντογκού Ντεμιρκόλ, Μουράτ Σεμσίρ, Χαζάρ Εργκουκλού

«Destroyer»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/M6rtfKMY-150x150.jpeg 150w" sizes="(max-width: 226px) 100vw, 226px" style="box-sizing:border-box;max-width:100%;float:left;margin:5px 20px 10px 0px;height:auto">Κοντά έναν χρόνο όλα τα ΜΜΕ του κόσμου διαφημίζουν τη Νικόλ Κίντμαν για το  στραπατσάρισμα που έχει κάνει στο πρόσωπό της σε αυτό το φιλμ που έχει σκηνοθετήσει η Καρίν Κουσάμα. Μα κι εδώ ισχύει το γνωστό «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι».

•Κι εγώ συμπληρώνω άνθρακας ο θησαυρός καθώς το μόνο που καταφέρνει εδώ η Νικόλ Κίντμαν είναι να κάνει τάχα μου άγριες και οργισμένες μούτες που κάνουν μπαμ ότι είναι ψεύτικες.

Το στόρι μάς μιλάει για την ντετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες Έριν Μπελ που πριν 16 χρόνια πήγε σε μυστική αποστολή στην Καλιφόρνια με σκοπό να εισχωρήσει σε μια συμμορία με αρχηγό τον τρομακτικό Σίλας. Όταν μια από τις βίαιες ληστείες τους αποτυγχάνει, η κάλυψη της Έριν χάνεται και ο Σίλας διαφεύγει. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Σίλας επιστρέφει πιο δυνατός και πιο επικίνδυνος από ποτέ, έχοντας καταστρώσει το σχέδιο της μεγαλύτερης τραπεζικής ληστείας στην ιστορία των ληστειών. Αυτή τη φορά όμως η Έριν θα… προτάξει τα στήθη της και θα τον σταματήσει. Εδώ κι αν έχουμε μια σούπερ αμερικανιά με… άγριο μακιγιάζ!

Σκηνοθεσία: Καρίν Κουσάμα
Ηθοποιοί: Νικόλ Κίντμαν, Σεμπάστιαν Σταν, Τόμπι Κέμπελ, Τατιάνα Μασλάνι

«H  δεύτερη ευκαιρία»
http://fragilemag.gr/wp-content/uploads/2019/01/unnamed.jpg 400w" sizes="(max-width: 225px) 100vw, 225px" style="box-sizing:border-box;max-width:100%;float:left;margin:5px 20px 10px 0px;height:auto">Θα μπορούσε να γίνει μια χαριτωμένη και … ελαφρώς σκεπτόμενη κομεντί αυτή η ταινία αν ο σκηνοθέτης της Πίτερ Σίγκαλ είχε λίγο ταλέντο περισσότερο…Η 40χρονη Τζένιφερ Λόπεζ παίζει τον ρόλο της 40χρονης Μάγιας που είναι ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος λιανικής πώλησης και παλεύει με τα απωθημένα και ανεκπλήρωτα όνειρά της… Μέχρι που αποκτά την ευκαιρία να αλλάξει τρόπο ζωής και να αποδείξει στους γιάπηδες της Madison Avenue ότι το «σχολείο της ζωής» έχει την ίδια αξία με τα ακριβά κολλέγια και πως ποτέ δεν είναι αργά για μια δεύτερη ευκαιρία.

•Μια αμερικανιά σκηνοθετημένη από τον Πίτερ Σίγκαλ (Ασκήσεις Ηρεμίας, Κάθε Φορά Πρώτη Φορά, Get Smart) που πολύ θα ήθελε να θυμίζει το «Εργαζόμενο Κορίτσι»…

Σκηνοθεσία: Πίτερ Σίγκαλ
Ηθοποιοί: Τζένιφερ Λόπεζ, Βανέσα Χάτζενς, Μίλο Βεντιμίλια, Τριτ Γουίλιαμς

 
  •  
  •  
  •  
  •  

Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος // Πηγή:http://fragilemag.gr

 

Λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος, ο σοκαριστικός «Ο ένοχος» δεν αστειεύεται και μας αφορά όλους. Όσο για τον αρκετά ειλικρινή «Vice ο δεύτερος στην ιεραρχία»έρχεται να μας αποκαλύψει άλλη μια φορά ότι πολιτική ίσον ΨΕΜΑ.

«Ο ένοχος»
-Είναι, όντως, εντυπωσιακό το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γκούσταβ Μέλερ κι αυτή η Δανέζικη ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο πρόσφατο Φεστιβάλ Sundance όπου κέρδισε το Βραβείο Κοινού. Στη συνέχεια, στην ευρωπαϊκή πρεμιέρα της ταινίας στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ κέρδισε επίσης το Βραβείο Κοινού, ενώ κέρδισε το αντίστοιχο Βραβείο Κοινού και στο Φεστιβάλ της Τρανσιλβάνια.

•Ο Ένοχος αποτελεί την Επίσημη Πρόταση της Δανίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας και συμπεριλαμβάνεται στις 9 ταινίες που πέρασαν στη shortlist της κατηγορίας, ενώ θα διανεμηθεί σε πάνω από πενήντα χώρες παγκοσμίως.

Η ταινία έκανε την ελληνική της πρεμιέρα στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου κέρδισε και πάλι το Βραβείο Κοινού ενώ ο πρωταγωνιστής Γιάκομπ Σέντεργκρεν κέρδισε και το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας.

Ήρωάς της και μοναδικός ηθοποιός της ταινίας η οποία, όμως, καταφέρνει επί 85’ να σε κρατάει με κομμένη την ανάσα (!), είναι ο Άσγκερ Χολμ, ένας αστυνομικός, τηλεφωνητής στα επείγοντα περιστατικά της Άμεσης Δράσης. Απαντάει στο ένα μετά το άλλο σε τηλεφωνήματα ρουτίνας και κλήσεις σε βοήθεια σε μια βάρδια που μοιάζει τυπική. Μέχρι που η κλήση μιας γυναίκας που πιθανά έχει απαχθεί θα δώσει στη βραδιά μια αναπάντεχη τροπή αποκαλύπτοντας ένα έγκλημα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που νόμιζε αρχικά. Μαζί θα φέρει στην επιφάνεια τα δικά του τραύματα.

Το φίλμ είναι γυρισμένο αποκλειστικά στους χώρους ενός κέντρου της Άμεσης Δράσης και με όπλο ένα ευφυές σενάριο και μια μοναδική σε σύλληψη ιδέα, συνιστά μια ξεχωριστή, γεμάτη ανατροπές και σασπένς καθηλωτική δημιουργία που αποτελεί μια από τις αληθινές κινηματογραφικές εκπλήξεις της φετινής σεζόν. Ειδική μνεία αξίζει στον σπουδαίο Γιάκομπ Σέντεργκρεν (Terribly Happy, Submarino) ο οποίος δίνει να δίνει ένα αληθινό ρεσιτάλ ερμηνείας ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής.

Σκηνοθεσία: Γκούσταβ Μέλερ
Παίζουν: Γιάκομπ Σέντεργκρεν, Τζέσικα Ντίναντζ

«Vice, δεύτερος στην ιεραρχία»

 

Μια κινηματογραφική βιογραφία του αμφιλεγόμενου Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Ντικ Τσένεϊ που, λένε, πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εμπόλεμη εξωτερική πολιτική της Αμερικής επί προεδρίας Τζορτζ Μπους. Η ταινία σκιαγραφεί κωμικά και γλαφυρά πώς ένας γραφειοκράτης από την Ουάσιγκτον ανελίχθηκε αθόρυβα σε έναν από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο, σε μια περίοδο που στιγματίστηκε από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Ο Τσένεϊ αναδιαμόρφωσε την Αμερική και τον κόσμο με τρόπους που εξακολουθούν να επηρεάζουν τις εξελίξεις μέχρι και σήμερα. Από τον βραβευμένο με Όσκαρ συν-σεναριογράφο και σκηνοθέτη της ταινίας «Το Μεγάλο Σορτάρισμα».

Όπως οι περισσότεροι Αμερικανοί, έτσι και ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας Άνταμ ΜακΚέι δεν γνώριζε πολλά για τον φαινομενικά άγνωστο Ντικ Τσένεϊ, τον αντιπρόεδρο του Τζορτζ Μπους στην περίοδο 2001-2009, που άλλαξε την ιστορία της Αμερικής αν όχι για πάντα, τότε σίγουρα για πολλές δεκαετίες. «Δεν ήξερα πολλά για τον Ντικ Τσένεϊ αλλά όταν ξεκίνησα να διαβάζω γι’αυτόν, εντυπωσιάστηκα με τον ίδιο, τα κίνητρά του, τον απίστευτο τρόπο με τον οποίο πήρε εξουσία και δύναμη και το πόσο διαμόρφωσε τη θέση της Αμερικής στον σύγχρονο κόσμο», λέει ο ΜακΚέι.

•Ο Τσένεϊ ασχολούνταν με το fly-fishing, ένα σπορ που απαιτεί αρκετή υπομονή, μια αρετή που τον βοήθησε ιδιαίτερα στην ανέλιξή του. Δεν θα είχε όμως καταφέρει τόσα πολλά αν δεν είχε στο πλάι του την υποστηρικτική σύζυγό του και εφηβικό του έρωτα Λιν Βίνσεντ. Ήταν εκείνη που τον βοήθησε να πατήσει στα πόδια του όταν απέτυχε στο Γέιλ. «Χωρίς αμφιβολία η φιλόδοξη φύση της Λιν ήταν αυτή που βοήθησε τον Τσένεϊ να αλλάξει τη ζωή του. Όσοι τη γνώριζαν λένε πως όποιον και να είχε παντρευτεί θα είχε καταφέρει τα ίδια» μας ενημερώνει ο σκηνοθέτης…

Ένα φιλμ που διεκδικεί 6 Χρυσές Σφαίρες: Καλύτερης Ταινίας σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Α’ Ανδρικού Ρόλου (Κρίστιαν Μπέιλ), Β’ Ανδρικού Ρόλου (Σαμ Ρόκγουελ) και Β’ Γυναικείου Ρόλου (Έιμι Άνταμς).

Σκηνοθεσία: Ανταμ ΜακΚέι
Παίζουν: Κρίστιαν Μπέιλ, Εϊμι 

«Η σιωπηλή επανάσταση» είναι η πιο χαρακτηριστική ταινία της εβδομάδας. Χωρίς να μιμείται τον αλησμόνητο «Κύκλο των χαμένων ποιητών» – τον θυμίζει έντονα – αυτό το γερμανικό φιλμ δεν πρέπει να χάσετε. Το σλόγκαν της ταινίας «μερικές φορές η σιωπή είναι η πιο δυνατή αντίσταση» σηκώνει πολλή κουβέντα, αλλά το σενάριο αυτής της ταινίας-έκπληξης σε αποζημιώνει προσφέροντάς σου συγκίνηση όλο και πιο δυσεύρετης – δυστυχώς – ανάμεσα στην πλειοψηφία των νέων παραγωγών.

•Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και στα απομνημονεύματα του Ντίτριχ Γκάρστκα σκιαγραφώντας ένα άγνωστο και συγκινητικό κεφάλαιο της μεταπολεμικής Γερμανίας.

Το στόρι μάς γυρίζει στο Δυτικό Βερολίνο του 1956 όπου στη διάρκεια μιας κινηματογραφικής προβολής, ο Τέο και ο Κουρτ, μαθητές λυκείου και φίλοι, παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα εικόνες από τα τραγικά γεγονότα, που ακολούθησαν μετά την ουγγρική εξέγερση στη Βουδαπέστη. Επιστρέφοντας στη γενέτειρά τους, την πόλη Στάλινσταντ στην Ανατολική Γερμανία, αποφασίζουν αυθόρμητα να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τα θύματα της εξέγερσης. Η ενέργειά τους αυτή, όμως, προκαλεί πολύ μεγαλύτερη αναταραχή από την αναμενόμενη. Αρχικά, ο καθηγητής τους προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα και να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά των μαθητών του ως καπρίτσιο της ηλικίας τους. Οι μαθητές, όμως, τελικά δεν αργούν να γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης των πολιτικών μηχανισμών της νεοσύστατης χώρας. Ο Υπουργός Παιδείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας καταδικάζει την κίνηση ως ξεκάθαρα αντεπαναστατική και απαιτεί να βρεθεί και να κατονομαστεί ο υποκινητής, εκείνος που ηγείται αυτής της στάσης, μέσα σε μια βδομάδα. Οι μαθητές, όμως, αποφασίζουν να μείνουν ενωμένοι, να μην γίνουν «καρφιά». Αυτή τους η απόφαση θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα…

 

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο fragilemag.gr

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία