Ο Κύπριος καλλιτέχνης Γιώργος Χριστοδουλίδης άφησε την τελευταία του πνοή, 

Ο ηθοποιός και μουσικός λύγισε στη μάχη που έδινε με την νόσο του Χόκινγκ (ALS).

Σε ανακοίνωσή της, η Ένωση Ηθοποιών Κύπρου αναφέρει:

«Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα τον αγαπημένο ηθοποιό και μουσικό Γιώργο Χριστοδουλίδη.

Ο Γιώργος γεννήθηκε στη Παφο το 1968. Φοίτησε στη Σχολή Εθνικού θεάτρου. Συμμετείχε σε πολλές σειρές όπως "δέκα μικροί Μήτσοι", "Πάτερ ημών"," Στον αστερισμό της γραβάτας", "ροζ συννεφάκι". Ανέβασε, συνέθεσε και συμμετείχε σε ιδιαίτερα ξεχωριστές μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, όπως "Καμπαρέ", "Ιγκόγκνιτο" , "Γεσθημανή" κ.α.

Ένας ιδιαίτερος και αγαπητός άνθρωπος, που άφησε το στίγμα του στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της Κύπρου αλλά και της Ελλάδος. Καλό του ταξίδι»

Μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο πέθανε στο νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν ο Γιώργος Μεσσάλας.

Γεννήθηκε το 1942, σε μια φτωχογειτονιά στο Αιγάλεω και μετά την φοίτησή του στη δραματική σχολή έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα συνεργαζόμενους με διάφορους θιάσους. Σταθμός στη ζωή και την επαγγελματική του σταδιοδρομία υπήρξε η γνωριμία και η συνεργασία του με τον μεγάλο δάσκαλο Αλέξη Σολωμό, στο Θέατρο Προσκήνιο, για τον οποίον μάλιστα έγραφε τους τελευταίους μήνες και ένα βιβλίο. Είχε την τύχη όμως να θητεύσει και στο πλευρό του σπουδαίου Αλέξη Μινωτή όταν εκείνος ήταν γενικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, κατά την περίοδο 1974 – 1984.

Το 1973 ίδρυσε την δική του θεατρική στέγη, το «Μοντέρνο Θέατρο» όπου ανέβασε ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής πολυάριθμα έργα του κλασικού ρεπερτορίου. Παράλληλα έβαλε την υπογραφή του σε παραστάσεις του Εθνικού αλλά και του ελεύθερου θεάτρου και συμμετείχε σε περιοδείες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Ήταν φίλος και συνεργάτης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Ο Γιώργος Μεσσάλας υπηρέτησε και τον ελληνικό κινηματογράφο, κατά την διάρκεια της χρυσής εποχής της δεκαετίας του ’60, Συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες «Αχ αυτή η γυναίκα μου», «Διπλοπενιές», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» – μέσα από αυτές ανέπτυξε μια στενή φιλική σχέση με την Αλίκη Βουγιουκλάκη που άντεξε στο χρόνο – «Η ωραία του κουρέα», «Καπετάν φάντης μπαστούνι», «Ο ατσίδας», «Το λεβεντόπαιδο»κ.α.

Ο Μεσσάλας ήταν παντρεμένος με τη Ντένη Μεσσάλα κι έχει ένα γιο, τον Αλέξη.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με ανάρτησή του στο Facebook ο πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας.

Το ελληνικό τραγούδι θρηνεί καθώς σε ηλικία 81 ετών πέθανε ο Τόλης Βοσκόπουλος, ένας πραγματικός θρύλος του πενταγράμμου.Έφυγε από ανακοπή καρδιάς, λίγες ημέρες πριν από τα γενέθλιά του .Ήταν 81 ετών

Ο ερμηνευτής των μεγάλων επιτυχιών νοσηλευόταν στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας, σύμφωνα με πληροφορίες του zinapost.gr.

Ο τραγουδιστής εισήχθη πριν κάποιες εβδομάδες εσπευσμένα στο νοσοκομείο με προβλήματα στο αναπνευστικό, διότι ένιωσε έντονη δύσπνοια και είχε χαμηλό οξυγόνο.

Ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν ένας από τους σημαντικότερους τραγουδιστές στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, και μακράν ο πιο εμπορικός.Όταν πρωτοξεκίνησε στο τραγούδι λόγω του στυλ, του στησίματος του στο πάλκο, και του τρόπου ερμηνείας και ντυσίματος, οι φανατικοί θαυμαστές του τον αποκαλούσαν Πρίγκιπα . Ένας καλλιτέχνης που έχει φανατικούς θαυμαστές, και όπως λένε χαρακτηριστικά «τον Βοσκόπουλο ή θα τον λατρεύεις ή δεν θα τον ακούς καθόλου».

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Γιάννης Ροζάκης. Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας με ανάρτησή του στο facebook: "Ακόμα μία θλιβερή αποχώρηση από το χώρο μας ο σπουδαίος ηθοποιός του θεάτρου μας ο Γιάννης Ροζάκης έφυγε από κοντά μας ένας ηθοποιός που τίμησε το ελληνικό θέατρο με τους σπουδαίους ρόλους που έπαιξε σε πολύ σημαντικούς θιάσους... Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας" έγραψε ο γνωστός ηθοποιός.

Τελείωσε το 1965 τη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδωσιάδη. Μερικές από τις πιο γνωστές του ταινίες είναι:

Τέντι μπόι αγάπη μου (1965)

1922 (1978) 

Τέλος εποχής   (1994) 

Σε ηλικία 92 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Νίκος Φιλιππόπουλος.

Την είδηση του θανάτου, έκανε γνωστή με ανάρτησή του στο Facebook, ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Συμμετείχε στην εκπομπή «Η ώρα του παιδιού» και παράλληλα έπαιξε στο θέατρο της Αντιγόνης Μεταξά.

Αργότερα έλαβε μέρος σε πολυάριθμες ραδιοφωνικές εκπομπές. Ανέπτυξε εκτεταμένη σκηνοθετική δραστηριότητα: σκηνοθέτησε πολλά θεατρικά έργα ελληνικού και ξένου δραματολογίου, ιστορικά και λαογραφικά χρονικά, εκπομπές συνέχειας με θρησκευτικά θέματα κ. α.

Διασκεύασε διάφορα θεατρικά κείμενα όλο το 1928. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1945. Από τότε και έως το 1982, έλαβε μέρος σε 62 παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Η πιο γνωστή παρουσία του στον κινηματογράφο ήταν η ερμηνεία του Θεμιστοκλή (αδελφού της Μάρως Κοντού), στην ταινία «Η γυνή να φοβήται τον άντρα». Ήταν σύζυγος της ηθοποιού Λευκής Βεντουράτου.

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Μαρία Αναστασίου σύζυγος του θεατράνθρωπου Ηλία Ασπρούδη.

Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσα την Πέμπτης (28/5) από τα social media, ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Η Μαρία Αναστασίου έφυγε αθόρυβα όπως επέλεξε να ζήσει όλη της τη ζωή παρά το σπουδαίο ταλέντο της

και σήμερα θα γίνει η κηδεία της.

Ο Σπύρος Μπιμπίλας έγραψε:

«Έφυγε σήμερα μια αθόρυβη σεμνή και σπουδαία ηθοποιός, φίλη από την πρώτη μας νιότη,

η λατρευτή σύζυγος του εξαιρετικού θεατράνθρωπου Ηλία Ασπρουδη…

Δυστυχώς στο διαδίκτυο βρέθηκαν μόνο 2 φωτογραφίες της ..τόσο αθόρυβη η καλή μου Μαρία Αναστασίου….

Την αποχαιρετάμε αύριο πρωί 11.30 πμ από το κοιμητήριο της Καλλιθέας…Καλό ταξίδι Μαρία μου»

Ο Μιχάλης Σαμιώτης έφυγε σήμερα από κοντά μας μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο. Ήταν σπουδαιότερος μάστορας των σπέσιαλ εφέ στην Ελλάδα έφυγε σήμερα από κοντά μας.

Πάνω από μισό αιώνα η οικογένεια του Μιχάλη Σαμιώτη πρωταγωνίστησε  στα special effects. Στην αρχή Γιάννης Σαμιώτης και συνεχίζοντας ο γιος του Μιχάλης στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στη τηλεόραση, σε συναυλίες, events, αλλά και στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και σε διεθνείς παραγωγές που είχαν τα γυρίσματά τους στην Ελλάδα.

Ο Γιάννης Σαμιώτης ήταν ο πρώτος και ο μόνος που έκανε τα special effects στην Ελλάδα από το 1958, με συμμετοχή σε όλες τις ελληνικές ταινίες που είχαν special effects στον Ελληνικό κινηματογράφο αλλά και σε διεθνείς παραγωγές όπως ”The guns of Navarone”1961, “Οι χάνδρες του φεγγαριού¨ παραγωγή της Walt Disney, ”Escape to Athena” 1979, ”For your eyes only” (James Bond). Tου δόθηκαν στο 24ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου το 1983 η τιμητική διάκριση για τα ειδικά εφφέ στο σύνολο των ταινιών και το 1986 στο 27ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου το Βραβείο Ειδικών Εφφέ για την ταινία “Ηταν ένας ήσυχος θάνατος”.

Από μικρός ο Μιχάλης Σαμιώτης γεννημένος σε μια οικογένεια που δούλευε στον κινηματογράφο και δίπλα στον πατέρα του τον Γιάννη, αγάπησε την μαγεία των εφφέ και δουλεύοντας ως βοηθός του πατέρα του στην αρχή και μετά μόνος του, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από το 1978, συνεχίζοντας έτσι την παράδοση. Έχει την μοναδική άδεια special effects από τo 1978. ‘Εχει συνεργαστεί σε πολλές παραγωγές θεατρικών σκηνών, με την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Θέατρο Τέχνης, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, το Ίδρυμα “Μιχάλης Κακογιάννης”, το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, σε αρχαία θέατρα, σε μουσικές σκηνές, σε πολλές διαφημιστικές παραγωγές, events, videoclips, συναυλίες, πολιτιστικά δρώμενα, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 2004 (τις φωτιές στη τελετή λήξης) και αλλού.

‘Έχει δουλέψει με όλους τους καταξιωμένους σκηνοθέτες του κινηματογράφου όπως ο Απόστολος Δοξιάδης, ο Θόδωρος Μαραγκός, ο Νίκος Νικολαίδης, ο Γιώργος Πανουσόπουλος, με νέους ‘Ελληνες σκηνοθέτες όπως ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, ο Βασίλης Μαζωμένος, ο Γιάννης Οικονομίδης, του θεάτρου όπως ο Κάρολος Κουν, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Μίνως Βολανάκης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, της τηλεόρασης όπως ο Κώστας Κουτσομύτης, ο Μανούσος Μανουσάκης, ο Στράτος Μαρκίδης, αλλά και με σκηνοθέτες σε διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές, όπως το “The Tempest” σκην.Paul Mazursky 1982, ”Othello” σκην.Franco Zeffirelli 1986, ”Pronto”σκην.Jim McBride 1997, Captain Corelli’s Mandolin” σκην. John Madden 2001, ”O Jerusalem” σκην. ‘Elle Chouraqui 2006, “Ο Κυνόδοντας” σκην. Γιώργου Λάνθιμου 2009, “The Durrells in Corfu” σειρά του BBC 2015, 2016, 2017, σκην. Steve Barron, “Αγόρι στη γέφυρα” σκην. Πέτρου Χαραλάμπους 2016 και στις περισσότερες ταινίες που σκηνοθέτησε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Του δόθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας Τεχνικών Επιτεύξεων από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1995 για τα special effects του στην ταινία “Ο Κήπος του Θεού” σκην. Τάκη Σπυριδάκη.

Aκόμη η Ακαδημία Ελληνικού Κινηματογράφου του έδωσε το Βραβείο “ΙΡΙΣ” το 2016 για τα special effects στην ταινία “Τετάρτη 04:45” σκην. Αλέξη Αλεξίου.

Ήταν μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Πηγή:parallaximag.gr

Eφυγε από τη ζωή ο γνωστός και αγαπημένος τραγουδοποιός Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο άτυχος τραγουδοποιός, διέμενε τις τελευταίες ημέρες και μετά τη συναυλία που πραγματοποίησε με τον Νίκο Πορτοκάλογλου στον Βόλο, στο σπίτι που διατηρούσε στον Πτελεό Μαγνησίας.

Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο του Βόλου σήμερα τα ξημερώματα, μετά από καρδιακή προσβολή που πιθανότητα που υπέστη στη διάρκεια της νύκτας, ενώ δεν έγιναν γνωστές ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες.

Ο Λ. Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1956 στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Από πολύ μικρή ηλικία ήρθε σε επαφή με την μουσική. Αργότερα θα εργαστεί χειρωνακτικά στην αποθήκη κάποιας δισκογραφικής εταιρείας, στην οποία αργότερα κατά σύμπτωση θα κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ το 1978 με αγγλικό στίχο με τους “P.L.J. Band” με τίτλο ‘Gaspar’, ένας δίσκος extended play 45’ στροφών.

Ακολουθούν διάφορες δουλειές, ενώ μετά τη στρατιωτική του θητεία αρχίζει να τραγουδάει αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλα στη «Συντροφιά». Στα 20 του χρόνια δημιουργεί με τον Παύλο Κικριλή και τον Τάκη Βασαλάκη το συγκρότημα P.L.J. Το 1983 οπότε και κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του συγκροτήματος, το τελευταίο μετονομάζεται σε «Τερμίτες», όνομα που παραπέμπει στους Beatles (σκαθάρια). Το 1989 ξεκινά η προσωπική του σταδιοδρομία ως συνθέτης και ερμηνευτής.

Έχει συνεργαστεί δισκογραφικά και έχουν τραγουδήσει τραγούδια του οι: Μαρία Φαραντούρη, Γιώργος Νταλάρας, Διονύσης Σαββόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Πυξ Λαξ, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Μαργαρίτης, Βαγγέλης Κονιτόπουλος, Αναστασία Μουτσάτσου, Μίλτος Πασχαλίδης, Κατερίνα Στανίση, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Βαρδής, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, “Émigré”, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Ελισσάβετ Καρατζόλη, “Κίτρινα Ποδήλατα”, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, “Μagic De Spell”, Γιώργος Μαργαρίτης, Νότης Μαυρουδής, Παναγιώτης Μάργαρης, Αντώνης Μιτζέλος, Σάκης Μπουλάς, Δημήτρης Μπάσης, Φλέρυ Νταντωνάκη, Φίλ.Πλιάτσικας, Δημήτρης Σταρόβας, Μπάμπης Στόκας, Διονύσης Τσακνής, “W.C.” κ.α.

Επίσης, έχει συνεργαστεί επί σκηνής με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τη Χαρούλα Αλεξίου, το Δημήτρη Μητροπάνο, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το Νότη Μαυρουδή, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Κώστα Μακεδόνα κ.ά.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε δηλώσει επανελλημένα δηλώσει οπαδός της Νίκης Βόλου.

Τραγική ειρωνία, αύριο ήταν προγραμματισμένη η συναυλία του με τον Νίκο Πορτοκάλογλου στο Ηρώδειο, για την ένωση "Μαζί με το παιδί"

Θλίψη προκάλεσε ο θάνατος της δημοφιλούς ηθοποιού και ερμηνεύτριας της αγαπημένης ελληνικής συμμετοχής στη Eurovision "Μάθημα Σολφέζ", ύστερα από γενναία μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.

Ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικάνους συγγραφείς έφυγε από τη  ζωή. Ο Φίλιπ Ροθ, πέθανε σε ηλικία 85 ετών, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά 30 βιβλίων. Ο Ροθ έχει βραβευτεί δύο φορές με το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο των ΗΠΑ  και με το βραβείο Πούλιτζερ για το “American Pastoral” (Αμερικανικό ειδύλλιο). Αν και το όνομα του είχε ακουστεί πολλές φορές για το βραβείο Νόμπελ δεν το έλαβε ποτέ.

Μεταξύ των πιο γνωστών βιβλίων του Ροθ είναι το «Αντίο Κολόμπους», το «Αμερικανικό ειδύλλιο», το «Ανθρώπινο στίγμα», το «Σύνδρομο Πόρτνοϊ» “Παντρεύτηκα ένανα κομμουνιστή” και η σειρά μυθιστορημάτων με αφηγητή το alter ego του Νέιθαν Ζούκερμαν.

Ο Ροθ γεννήθηκε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ στις 19 Μαρτίου 1933, ως το δεύτερο παιδί μιας αμερικανοεβραϊκής οικογένειας με καταγωγή από τη Γαλικία της Κεντρικής Ευρώπης. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Μπάκνελ (Bucknell) και Αγγλική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και στο Πρίνστον και στη συνέχεια συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Αποσύρθηκε από την ακαδημαϊκή διδασκαλία το 1991.

Κατά την παραμονή του στο Σικάγο ο Ροθ γνώρισε το νομπελίστα συγγραφέα Σολ Μπέλοου και την πρώτη του γυναίκα του Μάργκαρετ Μάρτινσον (Margaret Martinson). Χώρισαν το 1963 και το 1968 η Μάρτινσον σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα. Το 1990 παντρεύτηκε την αγγλίδα ηθοποιό Κλερ Μπλουμ (Claire Bloom). Το 1994 χώρισαν και το 1996 η Μπλουμ εξέδωσε αυτοβιογραφία με τίτλο “Leaving a Doll’s House”, όπου περιγράφει λεπτομέρειες του γάμου της με το συγγραφέα.

Το πρώτο βιβλίο του Ροθ “Goodbye, Columbus” (Αντίο Κολόμπους), ήταν μια συλλογή διηγημάτων με την οποία κέρδισε το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο των ΗΠΑ το 1960.
Μεγάλη εμπορική επιτυχία γνώρισε με το τρίτο του μυθιστόρημα “Portnoy’s Complaint” (Το σύνδρομο Πόρτνοϊ) το 1969.

ο 1979 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο όπου αφηγητής είναι ο Νέιθαν Ζούκερμαν με τίτλο “The Ghost Writer”. Ακολούθησαν αρκετά ακόμα όπου ο Ζούκερμαν είναι είτε αφηγητής ή παίρνει κάποιο μέρος στην πλοκή, με πιο πρόσφατο το “Exit Ghost” (Φεύγει το φάντασμα) του 2007. Το 1997 κέρδισε για δεύτερη φορά το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο με το βιβλίο “Sabbath’s Theater” (Το θέατρο του Σάμπαθ) και το 1998 βραβεύτηκε με Πούλιτζερ για το “American Pastoral” (Αμερικανικό ειδύλλιο).
Το 2011 βραβεύτηκε για την συνολική προσφορά του στη λογοτεχνία με το Διεθνές βραβείο Μπούκερ.

Πολλά από τα βιβλία του Ροθ έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία: εκτός του Ζούκερμαν που θεωρείται alter ego του συγγραφέα, ο χαρακτήρας Ντέιβιντ Κέπες που εμφανίζεται σε τρία βιβλία έχει αρκετά κοινά στοιχεία με τον ίδιο, ενώ σε κάποια βιβλία του έχει χρησιμοποιήσει χαρακτήρες με το όνομα Φίλιπ Ροθ.

Πέθανε σε ηλικία 82 ετών, ο ηθοποιός Βασίλης Μαυρομάτης γνωστός από ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και την τηλεοπτική σειρά "Λωξάντρα". Είχε επίσης  εργαστεί και ως εκφωνητής και τραγουδιστής.

Είχε πολλές συμμετοχές σε ταινίες της δεκαετίας του '60 και '70 ενσαρκώνοντας κυρίως ρόλους ζεν πρεμιέ.   Επίσης ίδρυσε και διηύθυνε τις μπουάτ "Παράγκα" και "Αυλαία" και το  Σωματείο Εκφωνητών ενώ είχε δημιουργήσει και το δικό του στούντιο ηχογράφησης, το Studio Sting. Μετά από αρκετά χρόνια απόχης από την υποκριτική συμμετείχε ξανά το 2011 στην κινηματογραφική ταινία «Το πέταγμα του κύκνου».

Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντάρας. «Σήμερα χάσαμε το Βασίλη Μαυρομμάτη, έναν θαυμάσιο ηθοποιό και έναν από τους καλύτερους εκφωνητές τόσο στα παλαιότερα ραδιοφωνικά, διαφημιστικά σποτάκια όσο και αργότερα στα τηλεοπτικά. Ήταν η ψυχή του "Νέου Κύματος" και των μπουάτ στην Πλάκα επί δυο δεκαετίας (Παράγκα – Αυλαία)», έγραψε ο Δημήτρης Κωνσταντάρας στο Facebook.

Ο Βασίλης Μαυρομάτης είχε κάνει τέσσερις γάμους και είχε αποκτήσει πέντε παιδιά. Υπήρξε παντρεμένος με την Καίτη Χωματά και την Λίλα Καφαντάρη και ήταν πατέρας της Ηλιάνας Μαυρομάτη. 

Πέθανε,σήμερα το πρωί, η μεγάλη θεατρική συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1930 και ζούσε στο Κολωνάκι, ήταν η μικρότερη αδελφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη.   

Υπήρξε παντρεμένη με τον συγγραφέα και καθηγητή ψυχιατρικής Γιώργο Χειμωνά και γιος της είναι ο συγγραφέας Θανάση Χειμωνά.  Η Λούλα Αναγνωστάκη σπούδασε και πήρε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η κηδεία της θα γίνει από το Α νεκροταφείο Αθηνών τη Τρίτη 17/10 στις 4 μ.μ

Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης ("Η διανυκτέρευση", "Η πόλη", "Η παρέλαση"), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν.Ακολούθησε το τρίπρακτο έργο Η συναναστροφή, που παρουσιάσθηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1967.

Τα μεταγενέστερα έργα της έχουν ανεβεί στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία και η Πολωνία. Αυτά είναι τα εξής:

Αντόνιο ή το μήνυμα (1972)

Η νίκη (1978)

Η κασέτα (1982)

Ο ήχος του όπλου (1987)

Διαμάντια και μπλουζ (1990)

Το ταξίδι μακριά (1995)

Ο ουρανός κατακόκκινος (μονόπρακτο, 1998)

Σ' εσάς που με ακούτε (2003)

Ο Γιώργος ως Άμλετ, Τα κείμενα των Φιλίππων 2009-2014 (2015) Κάπα Εκδοτική

Η Λούλα Αναγνωστάκη ήταν συνυφασμένη με το Θέατρο Τέχνης. 

Η τριλογία της "Πόλης" (Η Διανυκτέρευση, Η Πόλη, Η Παρέλαση), ανέβηκε στο Θέατρο Τέχνης το 1965 σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε το συγγραφικό της ταλέντο και παρουσίασε έργα της σκηνή.

Έκτοτε η Λούλα Αναγνωστάκη γράφει για το Θέατρο Τέχνης.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο έργο που σκηνοθέτησε ο Κάρολος Κουν είναι το έργο της «Ο ήχος του όπλου» το 1987.

«Αν δεν ήταν ο Κουν και να ξέρω ότι με πιστεύει και ότι θα ανέβαζε τα έργα μου ίσως να μην είχα γράψει κανένα».

Λούλα Αναγνωστάκη

Από την έκδοση «Κάρολος Κουν» του Μ.Ι.Ε.Τ

Πέθανε σε ηλικία 84 ετών ο αγαπημένος  ηθοποιός του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου Τάκης Εμμανουήλ.

Ο Τάκης Εμμανουήλ γεννήθηκε το 1933 στο Μεσολόγγι και σπούδασε στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών με δάσκαλο τον Δημήτρη Ροντήρη. 

 Το 1960 έκανε την 1η του εμφάνιση στη σκηνή με το έργο Ιφιγένεια του Ευριπίδη που ανέβηκε στην Επίδαυρο από το Αρχαίο Αττικό Θέατρο. Οι θεατρικές του εμφανίσεις συνεχίστηκαν μέχρι το 1965 σε διάφορους θιάσους. 

Το 1960 έκανε και την 1η του εμφάνιση στο σινεμά παίζοντας στην ταινία «Το Ποτάμι» του Νίκου Κούνδουρου. Είχε την τύχη να παίξει στο ξεκίνημα της καριέρας του σε σημαντικές ελληνικές ταινίες που σημείωσαν επιτυχία και στο εξωτερικό. Το 1968 ξεκίνησε διεθνή καριέρα παίζοντας σε Αμερική , Αγγλία , Ιταλία και Αυστραλία. Το διάστημα 1979 - 1981 σπούδασε στο Λος Άντζελες σκηνοθεσία , σενάριο και παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων. Το 1982 επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με την παραγωγή ιδρύοντας δική του εταιρεία. Είχε λάβει μέρος σε 21 ελληνικές ταινίες (ή συμπαραγωγές) , ενώ έχει γράψει το σενάριο και έχει σκηνοθετήσει την ταινία Μεσάνυχτα Στη Βίλα Νέλλη (1963). Συμμετείχε σε 12 ξένες παραγωγές και εμφανίστηκε επίσης σε πολλές αξιόλογες τηλεοπτικές σειρές.

Τα τελευταία χρόνια είχε αφιερωθεί στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Το κύκνειο άσμα του ήταν  «Η έβδομη φωτογραφία» (2007).

Η Κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα (28/8) από το Α' νεκροταφείο Αθηνών στις 11:00.

Στην μυθική ταινία ο «Ζορμπάς», στη περίφημη σκηνή με το συρτάκι, στο γενικό, το μακρινό πλάνο, χόρευε ο Τάκης Εμμανουήλ. Στο κοντινό χόρευε ο Άντονι Κουίν.

Από εμφάνισή του στο Μέγαρο Μουσικής το 2012 μαζί με τον Γρηγόρη Βαλτινό.

Νεκρή στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη, από ανακοπή καρδιάς, βρέθηκε την Παρασκευή 18 Αυγούστου η ηθοποιός Ζωή Λάσκαρη. Η ηθοποιός, όπως όλα δείχνουν, έσβησε εντελώς ξαφνικά στον ύπνο της. Οι οικείοι της αναφέρουν πως δεν είχε κάποιο παθολογικό πρόβλημα, ενώ μάλιστα ετοιμαζόταν για τη νέα της θεατρική δουλειά που θα σκηνοθετούσε ο Αντώνης Λουδάρος. 

 Η Ζωή Λάσκαρη (12 Δεκεμβρίου 1944 - 18 Αυγούστου 2017) μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Είχε παντρευτεί τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο από το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία – Ελένη. Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο είχε αποκτήσει άλλη μία κόρη τη Μάρθα.

 O τίτλος της Σταρ Ελλάς, αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη, ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας «Ο Κατήφορος» το 1961.

Η μεγάλη επιτυχία της ταινίας έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ. Από τότε πρωταγωνίστησε σε μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών της εποχής (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ) κατά τη χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Ανάμεσά τους:  «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Νόμος 4000», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Οι θαλασσιές οι χάντρες» και πολλές άλλες.

Το 1966 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα "Μιας πεντάρας νιάτα" των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, "Η παγίδα του Pομπέρ Τομά" και το "Βαθιά γαλάζια θάλασσα" του Ράτιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίζεται το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη "Μαριχουάνα Στοπ" ενώ ακολουθούν η μεγάλη θεατρική επιτυχία "Εραστές του ονείρου" του Γιάννη Δαλιανίδη μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Aκολούθως "Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο" των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, "Πώς να κερδίσετε τον άντρα σας του Σμιθ" (1975), "Ξυπόλητη στο Πάρκο" του Νηλ Σάϊμον (1977) και "Η κυρία του Μαξίμ"του Ζωρζ Φεϊντό (1979). Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT.

Ακολουθούν τα θεατρικά έργα: "Φρύνη η εταίρα"του Γιώργου Ρούσσου (1980), "Παντρεύομαι τον άντρα μου" του Νόρμαν Κράσνα (1980), "Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ "(1982),  "Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές "της Ανίτα Λος (1983), "Μις Πέπσι" του Μπρουνό (1984) και" Η Ντόρις και ο γυαλάκιας" του Μπιλ Μάνχοφ (1984).

Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία "Καινούρια Σελίδα"' του Νηλ Σάϊμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο "Ορφέας στον Άδη" του Τέννεση Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Aκολουθούν τα έργα: "Τρελοί για έρωτα" του Σαμ Σέπαρντ (1995), "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ," Τρεις ψηλές γυναίκες "του Άλμπι (1996), "Τρωάδες "του Ευριπίδη (1996), "Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα"του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), "Η συνάντησητου Νάντας "(2000), "Σκηνές Γάμου" του Άλμπι (2000), σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, "Ευαίσθητη Ισορροπία" του Άλμπι (2003), "Διαμάντια και μπλουζ "της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), "Άλμα Μάλερ" του Ρον Χάρτ (2009), "Ρόουζ"του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και" Ωραία Xρόνια" του Xάρολντ Πίντερ (2013).

Θεατρικά τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούνταν στον  Πολυχώρο Αθηναΐς -Θεατρική Σκηνή «Ζωή Λάσκαρη». Τελευταία της παράσταση ήταν το "Νύφη Κουράγιο" που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Νίκος Μουτσινάς.

Την τελευταία της τηλεοπτική συνέντευξη έδωσε στην Κατερίνα Λάσπα στο Novalife πριν λίγους μήνες.

 Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Τρίτη στη μία το μεσημέρι στο Ι.Ν. Αγίου Διονυσίου στο Κολωνάκι. 

Έφυγε σήμερα από τη ζωή η Αριστούλα Ελληνούδη, σε ηλικία 72 χρονών, μετά από ολιγόμηνη μάχη με τον καρκίνο. 

Ήταν παρούσα στα ελληνικά γράμματα τα τελευταία 40 χρόνια, ενώ ήταν σύζυγος του πρόωρα χαμένου ηθοποιού Τίμου Περλέγκα και μητέρα του ηθοποιού Γιάννου Περλέγκα. Σπουδαία κριτικός θεάτρου έγραφε στην εφημερίδα "Ριζοσπάστη" με το ψευδώνυμο "Θυμέλη"ενώ μέχρι το 2013 ήταν επικεφαλής του πολιτιστικού ρεπορτάζ.Είχε διατελέσει πρόεδρος σε διάφορες επιτροπές Θεάτρου και Χορού με τελευταία τα Βραβεία Κουν.

Νεότερη μάλιστα είχε εργαστεί και ως ηθοποιός.

Ο θάνατός της έγινε γνωστός μέσα από την συγκινητική ανάρτηση του γιου της, Γιάννου Περλέγκα που ανέβασε μια φωτογραφία της στο facebook, από τα χρόνια που ήταν στη σκηνή και τη συνόδεψε με τα παρακάτω λόγια:

"Και πήγες εκεί - στη σκοτωμενη γενιά σου 

Τώρα όμως έμαθα το μυστικό

και το χάμογελό σου."

Η κηδεία της θα γίνει την Πέμπτη 17 Αυγούστου στη 13:00 μ.μ στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.

Σε ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει: 

«Η σ. Αριστούλα Ελληνούδη γεννήθηκε το 1945 σε συνθήκες παρανομίας. Μεγάλωσε και γνώρισε τον κόσμο μέσα στις αντίξοες συνθήκες της ήττας του λαϊκού κινήματος. Ήταν κόρη του Γιώργη Ελληνούδη, στελέχους του ΚΚΕ από τη δεκαετία του 1920, που κατά τη διάρκεια της κατοχής είχε την ευθύνη του Τυπογραφείου του ΕΑΜ.

Οι γονείς της, αμέσως μετά τη γέννησή της, πήγαν στη Μακεδονία για παράνομη δουλειά στο μηχανισμό του Κόμματος. Ο πατέρας της το 1947 πέρασε στις γραμμές του ΔΣΕ και στη συνέχεια, μετά την ήττα, στην πολιτική προσφυγιά. Η σ. Αριστούλα περνά τα πρώτα παιδικά της χρόνια στην Αθήνα, μεταφερόμενη από γιάφκα σε γιάφκα, μαθαίνοντας πάντα να είναι σιωπηλή και λιγομίλητη.

Το 1952 η μητέρα της αναγκάζεται να αποκαλυφθεί. Για ένα διάστημα ζουν κάτω από άθλιες οικονομικές συνθήκες. Με χίλια βάσανα χτίζουν ένα δωματιάκι στην Καισαριανή. Εκεί πέρασε η Αριστούλα τα μαθητικά της χρόνια. Στο Δημοτικό πήγαινε με ψεύτικο όνομα. Για να μπορέσει να πάει στο Γυμνάσιο, η μητέρα της, μετά από δίκη, της δίνει το πατρικό της όνομα.

Από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου αναγκάζεται να δουλέψει. Γράφεται στο νυχτερινό και κάνει συγχρόνως τον πλασιέ βιβλίων. Παθαίνει σκολίωση και συνολική πτώση σπλάχνων γι' αυτό αναγκάζεται να αλλάξει δουλειά, και να πάει σε ένα τυπογραφείο όπου έμεινε όλα τα χρόνια του γυμνασίου.

Από τα 14 της χρόνια αρχίζει επαφές με τη Λέσχη των Λαμπράκηδων. Μετά το Γυμνάσιο μπαίνει στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου με υποτροφία και όταν την τελειώνει μπαίνει στο θέατρο. Λίγο πριν τη δικτατορία συναντάει για πρώτη φορά τον πατέρα της στη Μόσχα.

Με την μεταπολίτευση έρχεται αμέσως σε επαφή με το Κόμμα και γίνεται μέλος του, το 1974. Παίρνει δραστήριο μέρος στο στήσιμο των πρώτων Οργανώσεων επιστημόνων - καλλιτεχνών και από το 1975 αρχίζει τη συνεργασία της με το «Ριζοσπάστη», στο δυναμικό του οποίου εντάσσεται κανονικά το 1976.

Η σ. Αριστούλα αναπτύσσει πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα ως ηθοποιός και ως κριτικός θεάτρου. Γνωρίζει και παντρεύεται τον κομμουνιστή ηθοποιό Τίμο Περλέγκα με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Γιάννο.

Την περίοδο της κρίσης στο Κόμμα και της αντεπανάστασης, η σ. Αριστούλα κράτησε στάση υπεράσπισης του ΚΚΕ, των αρχών του, του "Ριζοσπάστη" ως όργανο της ΚΕ του Κόμματος. Ήταν από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες στο "Ριζοσπάστη" που έδωσαν μάχη για να ανασυγκροτηθεί η δουλειά στην εφημερίδα.

Αμέσως μετά την κρίση το 1992 εντάχθηκε στη Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας όπου παρέμεινε μέλος της μέχρι το 1998. Είχε σημαντική συμβολή στο Πολιτιστικό Τμήμα της εφημερίδας παραμένοντας επικεφαλής του ως το 2013 και έχοντας την ευθύνη της στήλης της κριτικής θεάτρου με το ψευδώνυμο "Θυμέλη". Και στη συνέχεια, συνέχισε να εργάζεται στην εφημερίδα, μέχρι πριν περίπου ένα χρόνο, που λόγοι υγείας την ανάγκασαν να σταματήσει. Για πάρα πολλά χρόνια ήταν υπεύθυνη του περιοδικού της Εθνικής Αντίστασης.

Σημαντική ήταν η συμβολή της συντρόφισσας Αριστούλας και στα Επιστημονικά Συνέδρια που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για τον Γιάννη Ρίτσο το 2009, τον Μπέρτολτ Μπρεχτ, το 2013 και τον Ναζιμ Χικμέτ το 2015, αλλά και στο αφιέρωμα στη Γαλάτεια Καζαντζάκη και στη Μέλπω Αξιώτη, το 2016. Οι γνώσεις της για το θέατρο και τον Πολιτισμό, το ήθος της, η συνέπειά της, αναγνωρίζονται πλατιά από τους ανθρώπους της Τέχνης και του Πολιτισμού.

Η σ. Αριστούλα γνώρισε από μικρή τι θα πει φασιστική βία και θηριωδία, τι θα πει καπιταλιστική εκμετάλλευση, τι θα πει αγώνας για το ψωμί. Βρέθηκε στο κέντρο των αντικομουνιστικών διώξεων, αλλά δε διάλεξε τη φυγή και τη συνθηκολόγηση. Παρ' όλες τις δύσκολες εμπειρίες της από τις συνέπειες της ήττας και της υποχώρησης του εργατικού λαϊκού κινήματος, ακολούθησε το δρόμο των γονιών της, της οργανωμένης πάλης μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της. Η κηδεία της θα γίνει την Πέμπτη 17 Αυγούστου στη 1.00 μ.μ. στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική».

Πέθανε χθες (Τρίτη 8/8) ο ηθοποιός Πέτρος Αλατζάς. Είχε ερμηνεύσει πολλούς ρόλους στο θέατρο, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του στη σειρά του Mega το «Νησί», όπου υποδύθηκε τον δημοσιογράφο Σταύρο Σολομονίδη, τον εκδότη της τοπικής εφημερίδας.

Ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεατρικού Οργανισμού «Μορφές» (Θέατρο “ΕΜΠΡΟΣ” 1992-1996) και απόφοιτος του Χημικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε διδάξει, μαζί με τον Κώστα Φιλίππογλου ,σε σεμινάρια για εκπαιδευτικούς κι ερασιτέχνες ηθοποιούς. Στο θέατρο είχε παίξει σε πολλές παραστάσεις για ενηλίκους και παιδιά. Ενώ είχε σκηνοθετήσει και μερικές.

Έχει φωτογραφήσει πολλές παραστάσεις xορού και θεάτρου. Φωτογραφίες του, επίσης, έχουν συνοδεύσει ποιητικές συλλογές

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Η πρώτη παράσταση που είδε στη ζωή του ήταν και η τελευταία παράσταση του Αλέξη Μινωτή η «Θυσία του Αβραάμ».