Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Η παράσταση This is not Romeo & Juliet, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Αργύρη Πανταζάρα, βασισμένη στο σαιξπηρικό αριστούργημα ξεχώρισε, αν και πρόλαβε να παιχτεί ελάχιστα στο Θέατρο Πορεία. Το κοινό όμως έδειξε το ενδιαφέρον του παρακολουθώντας την και on demand από την πλατφόρμα του θεάτρου.

φωτό: Κοσμάς Ινιωτάκης για συνέντευξη στο texnes-plus 

Όπως ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, θα συνεχιστεί και αυτή τη χρονιά. Τη θέση της Έλλης Τρίγγου, που λόγω τηλεοπτικών υποχρεώσεων δεν μπορεί να συνεχίσει, θα πάρει η Σίσσυ Τουμάση.Η ταλαντούχα ηθοποιός ξεχώρισε και στην Αγριόπαπια του Ίψεν αλλά και στο Ευχαριστημένο της Μ.Καραγάτση,  που είχαμε παρακολουθήσει στο ίδιο θέατρο, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου

Αναμένουμε λοιπόν τη νέα εκδοχή της παράστασης.(Διαβάστε εδώ την κριτική μας)

Ο Δημήτρης Τάρλοου εμπνέεται από το ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου «Εις την Οδό των Φιλελλήνων» και προτείνει μια παράσταση όπου η ποίηση μετατρέπεται σε δράση, ο θάνατος σε ηδονή και το σκοτάδι διαλύεται κάτω από το υπέρλαμπρο ελληνικό φως. Ο Στρατής Πασχάλης, που υπογράφει το κείμενο, ενώνει την ποίηση με το θέατρο.

Εις την Οδό των Φιλελλήνων γεννιέται ξαφνικά μια αντιφατική εικόνα:
Ιούλιος, μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας και την κίνηση του δρόμου διακόπτει μια επικήδεια πομπή. Οι επιβάτες ενός αστικού λεωφορείου, που περιμένουν την πομπή να περάσει, νιώθουν τις αισθήσεις τους να λιώνουν από τον συνωστισμό της σάρκας και τον ανελέητο καύσωνα. Ο ποιητής ταυτίζοντας τις δύο εικόνες, συνειδητοποιεί τη σχέση έρωτα και θανάτου. Αίφνης η ζωή αποκτά άλλο νόημα, αφού ο έρωτας –σε όλες τις εκφάνσεις του- «συμβαίνει» διαρκώς στα παρασκήνια της καθημερινότητας και παρά τον θάνατο που διαρκώς επίκειται...

 
Το κείμενο της παράστασης αποτελείται από διαφορετικά ποιήματα, που καλύπτουν το σύνολο της λυρικής μας παράδοσης από τη Σαπφώ μέχρι τον Σολωμό, από τον Καβάφη μέχρι τον Ελύτη. Διαφορετικές μεταξύ τους ποιητικές διάλεκτοι, καθημερινές εικόνες, πανάρχαιες τελετουργίες, το γλωσσικό και το πολιτιστικό παρελθόν μας συναιρούνται για να υμνήσουν τον έρωτα, την απόλυτη αξία του ελληνικού πνεύματος, που καθιστά τα πάντα κ ο ι ν ά.  Όπως και τη Δόξα. Κοινή.
 

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά) οι:  Αλέξανδρος Βαμβούκος, Λήδα Μανιατάκου, Ηλιάνα Μαυρομάτη, Άρης Μπαλής, Γιάννης Νταλιάνης, Διονύσης Πιφέας, Θάλεια Σταματέλου, Αρετή Τίλη, Σίσσυ Τουμάση, Ορέστης Χαλκιάς. Μουσικός επί σκηνής: Μάριος Παπούλιας

Μετά την τεράστια επιτυχία της «Μεγάλης Χίμαιρας», το Θέατρο Πορεία ταξιδεύει στην Ελλάδα με την παράσταση «Το Ευχαριστημένο». Το μυθιστόρημα της Μαρίνας Καραγάτση που απέσπασε το βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω» το 2009 και παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Πορεία σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου, θα παρουσιαστεί στη Σύρο, στο θέατρο Απόλλων, σε συνεργασία με τον Δήμο Σύρου - Ερμούπολης, την Τρίτη 11 Ιουνίου στις 21:30. Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί με την αρωγή του Ιδρύματος «Αντώνιος Ε. Κομνηνός» και όλα τα έσοδα της παράστασης θα διατεθούν στον «Σύλλογο Καρκινοπαθών και Φίλων Κυκλάδων».

«Ψεύτρα ζωή…»

Το Ευχαριστημένο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου, αγαπήθηκε από το κοινό και απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές, τόσο για την προσέγγιση του πρωτοτύπου και τις ερμηνείες των ρόλων, όσο και για τη συζήτηση που προκάλεσε πάνω στην καλλιτεχνική προσωπικότητα και τον ρόλο της ως οικογενειάρχη, αλλά και στη σχέση πατέρα-παιδιού εν γένει.

Η διασκευή του μυθιστορήματος, που μετατρέπει τους απολογητικούς, απολογιστικούς και συγχωρητικούς μονολόγους σε πλήρες θεατρικό έργο και που υπογράφει η Έρι Κύργια, μας μεταφέρει στο σπίτι της οικογένειας του συγγραφέα Μ. Καραγάτση. Μέσα σε τρεις ημέρες αγρύπνιας του λογοτέχνη και μέσα από το βλέμμα της μικρής Μαρίνας, αποκαλύπτονται όλα όσα στοίχειωσαν και πλήγωσαν μία από τις πιο γνωστές οικογένειες της Ελλάδας, ή μπορεί να στοιχειώνουν απλώς μία οικογένεια. Και αν οι σκοτεινές στιγμές υπερέχουν των φωτεινών, η συμφιλίωση με το παρελθόν αποδεικνύεται ο μόνος δρόμος…

Συντελεστές:
Διασκευή: Έρι Κύργια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Nalyssa Green
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Εύη Ζαφειροπούλου
Σχεδιασμός κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Βίντεο: Βάσια Αναγνωστοπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα, Θωμαΐς Γκερλεκτσή
Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Εκγύμναση ηθοποιών: Χριστιάνα Κοσιάρη
Φωτογραφίες-trailer: Βάσια Αναγνωστοπούλου

Διανομή:
Λασκαρώ: Καίτη Μανωλιδάκη
Μαρίνα: Σίσσυ Τουμάση
Μίνα: Σμαράγδα Σμυρναίου
Νίκη: Δανάη Σαριδάκη
Καραγάτσης: Χρήστος Μαλάκης
Διάρκεια: 90 λεπτά, χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων: κανονικό 16 ευρώ, μειωμένο 12 ευρώ (άνω των 65, φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ): 12 ευρώ, εξώστης 10 ευρώ.

Πληροφορίες, προπώληση εισιτηρίων:
http://poreiatheatre.com/plays/eyxaristhmeno/

Trailer:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=11&v=frwshcbzgiU

 Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

 Συνέντευξη και φωτογράφιση με την ηθοποιό Σίσσυ Τουμάση 

Βρίσκεσαι σ’ εντατικές πρόβες για «Το γαϊτανάκι - Ο κύκλος του έρωτα» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, το οποίο θα δούμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τι σε γοήτευσε σ’ αυτό κείμενο του Σνίτσλερ;

Μου αρέσει πολύ αυτό το έργο, το βρίσκω τρομερά ενδιαφέρον. Γιατί ενώ με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται ένα ελαφρύ κείμενο που εστιάζει στο σεξ, σ’ ένα δεύτερο επίπεδο, είναι ένα τρομερά μελαγχολικό και δυσβάστακτο έργο, το οποίο έχει να κάνει με τη ματαιότητα του ανθρώπου. Μου υπενθυμίζει πόσο θλιβερά πλάσματα είμαστε οι άνθρωποι. Με προβληματίζει πολύ αυτό το κομμάτι, του έρωτα και του σεξ. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε από τη φύση μας μονογαμικά όντα.

Μήπως, όμως, πέρα από τη φύση μας φοβόμαστε να δεθούμε, ουσιαστικά, μ’ έναν άνθρωπο;

Σίγουρα, ειδικά στη δική μας εποχή συμβαίνει πάρα πολύ αυτό. Φοβόμαστε να ερωτευθούμε, αλλά δεν φοβόμαστε να κάνουμε σεξ. Έχουμε μια άρνηση απέναντι στο συναίσθημα. Φοβόμαστε να ερωτευθούμε και να βουτήξουμε μέσα σ’ αυτό. Οχυρώνουμε τον εαυτό μας, πάρα πολύ...

Εσύ βουτάς στον έρωτα;

Έχω βουτήξει πάρα πολύ! Πάντα ήμουν έτσι. Έχω πληγώσει, έχω πληγωθεί, αλλά πάντα το ζούσα στο φουλ.

Είσαι του «πολύ» γενικά στη ζωή σου;

Σε κάποια πράγματα, ναι...

Όλα αυτά τα «πολύ» που έχεις βιώσει και καλλιτεχνικά, αν δηλαδή κάποιος παρακολουθήσει τη μέχρι τώρα πορεία σου θα δει εντυπωσιακές συνεργασίες, σ’ αγχώνει ή το απολαμβάνεις;

Δεν ξέρω, έτσι λένε; (γελάει). Χαίρομαι πολύ για τα καλά λόγια και για τα βήματα που έχω κάνει ως τώρα, αλλά αγχώνομαι πάρα πολύ! Σκέφτομαι τη συνέχειά του. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μπορεί αύριο να μην είμαι πουθενά.

Αλήθεια το πιστεύεις αυτό; Δεν ονειρεύεσαι τον εαυτό σου σε ρόλους ή στην Επίδαυρο, για παράδειγμα;

Βέβαια, κάνω όνειρα. Την Επίδαυρο, να σου πω την αλήθεια, δεν την έχω ονειρευτεί. Δεν έχω, όμως, επαναπαυτεί. Βιώνω μεγάλο άγχος καθημερινά. Μάλλον θα έπρεπε να είμαι πιο χαλαρή...

Θα έπρεπε!

Λες ε; Έχω πάρει πολλά ρίσκα λέγοντας «όχι», αλλά νομίζω ότι μου έχουν βγει σε καλό.

Σε εμπορικά πράγματα εννοείς;

Δεν θα ήθελα να τα χαρακτηρίσω έτσι. Πιο «εμπορικά» από αυτά που έχω κάνει.

Και στην τηλεόραση;

Ναι, τώρα κάνω κάτι τελικά, αλλά δεν μπορώ να το ανακοινώσω ακόμη. Κάνω πάντως ένα κορίτσι...

Είχες εκφράσει και «παράπονο» ότι σε επιλέγουν συνέχεια για έφηβους ρόλους;

Τι να κάνω; Κοίτα πώς είμαι...(γέλια)

Υπάρχει κάποιος ρόλος, τον οποίο θέλεις πολύ να παίξεις;

Μου αρέσουν πολύ τα κλασικά κείμενα. Αν όμως μπορούσα να σου πω ένα ρόλο, θα σου έλεγα την Έντα Γκάμπλερ.

Την υποψηφιότητά σου για τα Βραβεία Μερκούρη πόσο τη χάρηκες;

Πάρα πολύ! Είναι ωραία όλα αυτά,να αναγνωρίζεται η προσπάθειά σου. Πήγα στην τελετή με τη φορεματάρα μου, ήξερα ότι δεν θα το πάρω, επειδή η Ηρώ είναι πολλά χρόνια ηθοποιός και πολύ καλή, μετά  κανόνισα και πήγα για τις ποτάρες μου. Ήταν τέλεια!

Από ότι ξέρω, δεν ήσουν από τα παιδάκια, τα οποία δήλωναν από μικρά ότι θέλουν να γίνουν ηθοποιοί. Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σου;

Ναι, είχα περάσει στο ΤΕΙ Εμπορίας και Διαφήμισης στην Κρήτη. Πήγα, πήρα το πάσο μου, έκατσα ένα διήμερο και δεν ξαναπάτησα. Καθόλου, δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω. Έναν χρόνο καθόμουν, μέχρι που η μητέρα μου, μου είπε «Σίσσυ, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση αποφάσισε τι  θα κάνεις» και μ’ έγραψε στο Αμερικανικό Κολλέγιο, όπου έκανα γενικά μαθήματα, φιλοσοφία, ψυχολογία, ιταλικά κ.λ.π. Και δεν θυμάμαι ποιο είναι αυτό το τσικ που μ’ έκανε να πάω σπίτι και να δηλώσω ότι θα δώσω εξετάσεις σε δραματική σχολή.

Η μαμά σου είχε χαρεί πολύ...

Ναι, αλλά ήθελα να το κάνω σωστά. Μου έλεγε να πάω σε καλή σχολή και να διαβάζω. Είχε πλάκα γιατί ο πατριός μου δεν είχε καμία σχέση με τα καλλιτεχνικά κι όταν του είπε η μητέρα μου, την ώρα του φαγητού: «Η Σίσσυ θα δώσει σε δραματική σχολή για να γίνει ηθοποιός», εκείνος γεμάτος απορία απάντησε: «Αυτό, τώρα, είναι πιο δύσκολο από το να γίνει τραγουδίστρια;» Αυτό ειπώθηκε...(γέλια). Αντίθετα, η μαμά μου διάβαζε πολύ κι είχε μεγάλη αγάπη στη λογοτεχνία. Είχαμε μια τεράστια βιβλιοθήκη στο σπίτι κι εγώ είχα ενθάρρυνση στο να διαβάζω από μικρή ηλικία. Αυτή είναι κι η κληρονομιά, που μου άφησε η μαμά μου. Έχει τόσα πολλά βιβλία, που δεν ξέρω αν θα καταφέρω να τα διαβάσω σ’ όλη μου τη ζωή.

Η απώλεια της μαμάς σου, δεν σ’ έκανε να έχεις έναν φόβο στο «να δίνεσαι»; Το ρωτάω αυτό, γιατί πριν μου είπες ότι βουτάς φουλ στο συναίσθημα.

Δεν μπορώ να κάνω κάτι για να μην δένομαι. Είναι χαρακτηριστικό μου αυτό. Αγχώνομαι, όμως, πολύ μήπως και χάσω τους ανθρώπους, τους οποίους αγαπώ. Αλλά ζω ένα άγχος μόνιμο. Δεν είναι ότι αποσύρομαι από το συναίσθημα για να μην πληγωθώ. Νομίζω ότι κάπως έχω συμβιβαστεί και με την ιδέα του θανάτου, με το γεγονός ότι όλα κάποτε τελειώνουν.

Το θέατρο λειτουργεί θεραπευτικά σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής;

Νομίζω, ότι είναι πολύ νωρίς να στο απαντήσω αυτό.

Πολλοί συνάδελφοί σου δηλώνουν ότι δεν έχουν καν τηλεόραση στο σπίτι. Εμείς πριν λίγο λέγαμε για το Master Chef...

Βαρέθηκα μ’ αυτούς που δεν έχουν τηλεόραση! Εγώ έχω! Δεν βλέπω από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά παρακολουθώ ταινίες στο Netflix και βλέπω και το Master Chef, γιατί γελάω. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι των άκρων ή μέσα στην κουλτούρα ή μέσα στη σαπίλα. Πιστεύω στην ισορροπία.

Φαίνεσαι ισορροπημένη κι ήρεμη.

Φαίνομαι (γελάει!)

Τι μπορεί να σε βγάλει από τα ρούχα σου;

Η αγένεια κι η ασχήμια του κόσμου, με θυμώνει, όπως κι η αδικία.

Μιας και μιλάμε για το Master Chef, μαγειρεύεις και πολύ...

Ναι, μου αρέσει! Βέβαια, μ’ αυτά που βλέπω στην εκπομπή απογοητεύομαι, γιατί το επίπεδο είναι πολύ υψηλό... (γέλια)

Αν δεν ήσουν ηθοποιός θα ήσουν μαγείρισσα, λοιπόν;

Ναι, σε κάποια καντίνα...

Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου;

Η ελληνική κουζίνα μου αρέσει πολύ να φτιάχνω πίτες και τάρτες. Ανοίγω και φύλλο! Κάνω και καταπληκτικό κοτοπουλάκι στη γάστρα.

Πες μου έναν προσωπικό σου μύθο, για το θέατρο, ο οποίος καταρρίφθηκε από την πραγματικότητα.

Φανταζόμουν, ότι όλοι οι ηθοποιοί είναι σοβαροί άνθρωποι και είδα ότι είμαστε σαν μικρά παιδάκια, τα οποία παλεύουν μονίμως με το «εγώ» τους, αναζητώντας την αγάπη και την αποδοχή.

Στα επαγγέλματα που σχετίζονται με την προβολή, μήπως μεγεθύνεται το θέμα του «εγώ»;

Πώς μπορεί κάποιος να γίνει ηθοποιός, αν δεν είναι ερωτευμένος με τον εαυτό του, αν δεν πάσχει από κάποια φιλαρέσκεια; Το πιστεύω πολύ αυτό. Κάτι σε ανεβάζει πάνω στο σανίδι ή μπροστά στην κάμερα. Κράτησα αυτό που έλεγε ο Θωμάς Μοσχόπουλος στην πρόβα ότι είναι άλλο η αυτοπεποίθηση κι άλλο η έπαρση.

Τα καλοκαίρια δεν δουλεύεις. Είναι επιλογή σου αυτό;

Ναι, δεν μου αρέσει η ατέρμονη δουλειά. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να παίρνουμε ένα διάλειμμα. Αν και θαυμάζω τους συναδέλφους, οι οποίοι δουλεύουν σεζόν και μετά φεύγουν για περιοδεία. Εγώ, ως άνθρωπος, έχω ανάγκη να φεύγω από την πόλη κι από τους ανθρώπους.

Επόμενα σχέδια μετά τις διακοπές, λοιπόν;

Θα ξεκινήσω πρόβες για το «Top Girls» σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου στο θέατρο Πόρτα. Δουλέψαμε ωραία μαζί κι ήθελα να συνεχίσω μαζί του. Παράλληλα, στο Πορεία θα κάνουμε Δευτερότριτα ένα αφιέρωμα στην ελληνική ποίηση.

Η Σίσσυ Τουμάση θα πρωταγωνιστήσει στον «Κύκλο του έρωτα» του Άρθουρ Σνίτσλερ, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου από τις 3 Μαΐου.

Ενώ μέχρι τις 21 Απριλίου την απολαμβάνουμε στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο Θέατρο Χορν.

 Φωτογραφίες για το texnes-plus Κοσμάς Ινιωτάκης. 

Διαβάστε επίσης: 

Συνέντευξη Με Τον Γιάννη Κότσιφα, Στα Παρασκήνια Του «Βυσσινόκηπου»

«Το Ευχαριστημένο», το μυθιστόρημα της Μαρίνας Καραγάτση, που απέσπασε το Βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω» το 2009, θα παρουσιαστεί στο Θέατρο ΠΟΡΕΙΑ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Η διασκευή, που μετατρέπει τους απολογητικούς, απολογιστικούς και συγχωρητικούς μονολόγους σε πλήρες θεατρικό έργο και που υπογράφει η Έρι Κύργια, μας μεταφέρει στο σπίτι της οικογένειας του συγγραφέα Μ. Καραγάτση. Μέσα σε τρεις ημέρες αγρύπνιας του λογοτέχνη και μέσα από το βλέμμα της μικρής Μαρίνας, αποκαλύπτονται όλα όσα στοίχειωσαν και πλήγωσαν μία από τις πιο γνωστές οικογένειες της Ελλάδας, ή απλώς μία οικογένεια. Και αν οι σκοτεινές στιγμές υπερέχουν των φωτεινών, η συμφιλίωση με το παρελθόν αποδεικνύεται ο μόνος δρόμος.

  Στο «Ευχαριστημένο» παίζουν η Σμαράγδα Σμυρναίου, ο Χρήστος Μαλάκης, η Ειρήνη Δράκου, η Καίτη Μανωλιδάκη και η Σίσσυ Τουμάση που παίζει τον ρόλο του τίτλου, την ίδια δηλαδή τη Μαρίνα Καραγάτση.

Θέατρο Πορεία από 22 Φεβρουαρίου έως 3 Ιουνίου 2018.