Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο Γιώργος Κιμούλης, οι οποίοι έχουν συνεργαστεί πολλές φορές στο θεατρικό παρελθόν, καταπιάνονται αυτή τη σεζόν με τον αγαπημένο κλασικό συγγραφέα, Αντόν Τσέχωφ, έχοντας στο δυναμικό τους δύο ομάδες εξαιρετικών ηθοποιών.

Ο πρώτος, μετά την επιτυχία του «Αυγούστου» του Τρέισι Λετς, σκηνοθετεί τον «Βυσσινόκηπο», πάλι, στο θέατρο Δημήτρης Χόρν κι ο δεύτερος, μετά τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, κάνει πρόβες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για τον «Θείο Βάνια». Στην παράσταση, μάλιστα, ξέχωρα από τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση, θα ερμηνεύσει και τον ομώνυμο ρόλο.

Ο «Βυσσινόκηπος» γράφτηκε το 1903 κι είναι εμπνευσμένος από μία εποχή κατά την οποία ο ρωσικός λαός, αν και θεωρητικά ελεύθερος εξαιτίας της κατάργησης της δουλοπαροικίας κατά το 1861, ζούσε ακόμα στη φτώχεια και την αμάθεια. Το έργο θεωρείται μια προαναγγελία, ουσιαστικά, της επανάστασης του 1905 κι αυτής του 1917.

Στο Παρίσι του 1900, η 16χρονη ΄Ανια συναντά τη μητέρα της κόμισα Λιούμποφ, για να την οδηγήσει πίσω στο πατρικό τους κτήμα, διάσημο για τον βυσσινόκηπό του, το οποίο έχει εγκαταλείψει εδώ και πέντε χρόνια με τον εραστή της. Στο γυρισμό τους βρίσκουν τον βυσσινόκηπο ν' ανθίζει σε αντίθεση με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας.

Στη σκηνή του Θεάτρου της οδού Αμερικής θα δούμε έναν εξαιρετικό θίασο ηθοποιών: Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρης Λιγνάδης, Κόρα Καρβούνη, Αθηνά Μαξίμου, Γιάννης Κότσιφας, Σίσσυ Τουμάση, Γιώργος Μπινιάρης, Γιάννης Στόλας, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Γιάννης Γιαννούλης, Τάσος Δημητρόπουλος και Γεωργιάννα Νταλάρα.

Η πρεμιέρα αναμένεται για τον Οκτώβριο κι η προπώληση έχει, ήδη, ξεκινήσει.

Στον Πειραιά, ο Γιώργος Κιμούλης βάζει ένα προσωπικό στοίχημα με τον «Θείο Βάνια» και τα έντονα υπαρξιακά του αδιέξοδα, εγκαινιάζοντας με την παράστασή του τη σεζόν για την κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν, εκτός από τον σκηνοθέτη οι: Τάσος Νούσιας, Στέλλα Καζάζη, Γιώργος Ψυχογιός, Χριστίνα Κουτσουδάκη, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Μαίρη Νάνου και Κώστας Κοράκης.

Η υπόθεση του έργου, που έχει ανέβει πολλές φορές στη χώρα μας, είναι γνωστή. Ο συνταξιούχος καθηγητής Σερεμπριακώφ κι η νεαρή γυναίκα του Ελένα καταφτάνουν στο απομακρυσμένο υποστατικό τους στη ρωσική επαρχία, το οποίο συντηρούν η Σόνια, κόρη του καθηγητή από τον πρώτο του γάμο, κι ο θείος της, Βάνιας. Η παρουσία τους αναστατώνει τη ζωή των ανθρώπων του κτήματος, διαταράσσει τις ισορροπίες και φέρνει στην επιφάνεια χαμένα όνειρα κι ανεκπλήρωτους πόθους. Η φθορά της καθημερινότητας, η πλήξη, τα λάθη, οι δικαιολογίες, ένας υποδόριος ερωτισμός και μια, σχεδόν, σουρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας χαρακτηρίζουν τη ζωή των ηρώων, που βλέπουν τον κόσμο γύρω τους να αλλάζει αναπόφευκτα.

Η πρεμιέρα του «Θείου Βάνια» αναμένεται για τις 22 Νοεμβρίου κι η προπώληση έχει ξεκινήσει.

Γιώτα Δημητριάδη

«Θεέ μου, δόξα τω Θεώ που δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον. Δεν θα σηκωνόμασταν από το κρεβάτι».

«Η γυναίκα μου παίρνει χάπια και εγώ πίνω. Δεν πίνω επειδή η γυναίκα μου παίρνει χάπια», μας ξεκαθαρίζει ο Μάνος Βακούσης ως Μπέβερλι Γουέστον μπροστά από τη βελούδινη κουρτίνα του θεάτρου, δίπλα στο γραφείο του, που είναι γεμάτο μπουκάλια ουίσκι και βότκας.

Η σκηνή θα τελειώσει και ο ηθοποιός δεν θα εμφανιστεί ξανά, αφού στο έργο του Τρέισι Λετς «Αύγουστος» ο γνωστός αλκοολικός ποιητής εξαφανίζεται μια αυγουστιάτικη νύχτα και όλο το σόι έρχεται αντιμέτωπο με μια πραγματικότητα αβάσταχτα σκληρή.

Πάθη, ίντριγκες, μυστικά και παιδικά τραύματα θα βγουν στην επιφάνεια όταν τα μέλη της διαλυμένης του οικογένειας θα συγκεντρωθούν για να τον αναζητήσουν.

Η κληρονομικότητα και η επιρροή του κοινωνικού περιβάλλοντος είναι παράγοντες που διαμορφώνουν τους ανθρώπους και τις κοινωνίες τους. Οι άνθρωποι λατρεύουν να μισιούνται και να αγαπιούνται ταυτόχρονα και οι σχέσεις είναι πολύπλοκες. Έτσι η σκηνική τους απεικόνιση αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ξέρει να παίζει με την ακρίβεια και το καυστικό χιούμορ και να ισορροπεί μοναδικά τραγικές και κωμικές καταστάσεις, το διαπιστώσαμε και στον «Θεό της Σφαγής». Εδώ το εγχείρημα είναι πολύ πιο δύσκολο, το έργο πολυπρόσωπο, ο θίασος εντεκαμελής και οι χαρακτήρες πολυδιάστατοι.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης παραδίδει στο κοινό μια σπουδαία ανάγνωση (εξαιρετική και η μετάφραση του Μανώλη Δούνια) και ευτύχησε να συνεργαστεί με μια ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών.

Ο θίασος διαχειρίζεται το τραγικό, χωρίς να του δίνει έμφαση. Αντίθετα οι ερμηνείες έχουν τόσο ρεαλισμό –γραμμή που επιβάλλει η σκηνοθεσία–, ώστε η παράσταση αναπνέει και σε κερδίζει.

Η Θέμις Μπαζάκα στο ρόλο της Βάιολετ, μιας ιδιαίτερα πολυσύνθετης προσωπικότητας, έχει αρκετές δυνατές στιγμές, για παράδειγμα, όταν επιτίθεται σε όλη την οικογένεια στο τραπέζι της κηδείας. Στην έναρξη και στο φινάλε όμως κάτι δεν λειτουργεί. Σε πολλές σκηνές η ηθοποιός, προσπαθώντας να πείσει για μια κατάσταση –«αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι από τα πολλά φάρμακα»–, κινείται μάλλον στα όρια της υπερβολής. Εκείνες τις στιγμές έρχεται στη μνήμη του θεατή η ερμηνεία της Μέριλ Στριπ από την ομώνυμη ταινία και η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Συγκινητική είναι η ηθοποιός και στη σκηνή που απευθύνεται στον απόντα σύζυγο, μιλώντας στο βιβλίο με την αφιέρωση που της άφησε πίσω. Επίσης δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την επιτυχία της να εκπέμψει όλη την απελπισία του χαρακτήρα και τη σύγκρουση με τις κόρες, που κρύβει και μια μεγάλη αγάπη προς αυτές. «Δεν ήρθες όταν έμαθες ότι έχω καρκίνο, αλλά τώρα που εξαφανίστηκε ο πατέρας σου», θα πει κάποια στιγμή στην Μπάρμπαρα.

Η Μαρία Πρωτόπαππα άμα τη εμφανίσει της με την ιστορία με τα παπαγαλάκια δίνει άλλο ρυθμό στην παράσταση. Ως πρωτότοκη κόρη της οικογένειας εντυπωσιάζει με τον τρόπο που διαχειρίζεται τις εναλλαγές του κωμικού και του δραματικού στοιχείου και αποδεικνύει για μια ακόμα φορά πόσο σπουδαία ηθοποιός είναι.

Η Βίκυ Βολιώτη υποδύεται τη μεσαία κόρη και καταφέρνει να είναι η ήρεμη δύναμη, που κάνει την έκπληξη. Μια ερμηνεία με βάθος και ουσία.

Η Μελίνα Ασλάνογλου ως απελπισμένη γεροντοκόρη, με συνεδρίες σε ψυχολόγους και την αστρολογία στο τσεπάκι, είναι σαρωτική. Νομίζω δεν την έχω δει καλύτερη.

Τον Μάνο Βακούση, όπως προανέφερα, τον βλέπουμε μόνο στην έναρξη, όμως η παρουσία του είναι καταλυτική.

Απολαυστικός ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, ένα ερμηνευτικό δώρο για τον «Αύγουστο». Η σκηνή της προσευχής στο τραπέζι είναι καταπληκτική. Συγκινητικός και ανθρώπινος όταν επιτίθεται στη σύζυγό του Μάττυ Φέη (Μαρία Κατσιαδάκη) για το bulling που κάνει στο γιο τους Θύμιο Κούκιο. Εξαιρετικοί αμφότεροι. Ξεχωρίσαμε τη Μαρία Κατσιαδάκη στην εξομολόγησή της για την πατρότητα του παιδιού και τον Θύμιο Κούκιο για το υπέροχο τραγούδι του Μίνωα Μάτσα, που έπαιξε και τραγούδησε στο πιάνο.

Πλήρης η σκηνική συμπεριφορά του Κώστα Ανταλόπουλου ως κυνικού καθηγητή και συζύγου, που λοξοδρόμησε με την πιτσιρίκα φοιτήτριά του.

Πηγαία στο ρόλο της Ινδιάνας νοσοκόμας η Ορόρα Μαριόν, κλέβει τις εντυπώσεις από την πρώτη σκηνή. Πειστικός και ο Νίκος Αλεξίου ως αρραβωνιαστικός μεγαλοστέλεχος.

Η Σίσσυ Τουμάση είναι το απόλυτο δεκαπεντάχρονο. Η ερμηνεία δεν πείθει μόνο εμφανισιακά, είναι και ουσιαστική.

Το σκηνικό της Αθανασίας Σμαραγδή είναι πολυσήμαντο τόσο για το ίδιο το έργο όσο και για τους ήρωές του. Δεν υπάρχει σπίτι, υπάρχει ο σκελετός του. Γυμνά δοκάρια, όπως και γυμνές ψυχές εκτεθειμένες στον αλληλοσπαραγμό.

Το εικαστικό αποτέλεσμα συμπληρώνουν τα καλόγουστα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη και οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου.

Το κλασικό έργο Ο Πέτρος και ο Λύκος  μαζί με τη Πρώτη Συναυλία του Αρκούδου Πάντινγκτον παρουσιάζονται με τη συνοδεία των Μουσικών της Καμεράτα – Ορχήστρας Φίλων της Μουσικής  σε αφήγηση Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, από την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων και για 6  μόνο παραστάσεις στις  26, 27, 28, 29 και 30 Δεκεμβρίου, στην αίθουσα <Χρήστος Λαμπράκης> του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. 

Η Καμεράτα θα ζωντανεύσει το μουσικό παραμύθι <Ο Πέτρος και ο Λύκος>, σε λιμπρέτο και μουσική του Σεργκέι Προκόφιεφ, και την <Πρώτη Συναυλία του Αρκούδου Πάντινγκτον> του Χέρμπερτ Τσάπελ, η οποία παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Στην οθόνη θα ζωντανεύσουν οι αγαπημένοι μας ήρωες  συστήνοντας στα παιδιά την μαγεία της κλασικής μουσικής.

Ο μοναδικός Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ως αφηγητής μαζί με τους Μουσικούς της Καμεράτα -  Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής σε μουσική διεύθυνση της Ζωής Ζενιώδη θα ταξιδέψουν μικρούς και μεγάλους σε ένα χριστουγεννιάτικο όνειρο. Ο Σουηδός εικαστικός Daniel Egneus μαζί με την βραβευμένη Ελληνίδα σκηνοθέτη και animator  Έφη Παππά θα ντύσουν οπτικά με τις ατμοσφαιρικές εικόνες τους την Χριστουγεννιάτικη αυτή συναυλία.   

Συντελεστές:

Αφηγητής: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Οι Μουσικοί της Καμεράτα – Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής

Μουσική Διεύθυνση: Ζωή Ζενιώδη

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Ντικράν Οβακιμιάν

Εικονογράφηση: Daniel Egneus

Σκηνοθεσία animation: Έφη Παππά

Εκτέλεση animation : Χρήστος Παπανδρεόπουλος

Οργάνωση παραγωγής : Λήδα Κοζάκη

Διεύθυνση παραγωγής: Όλγα Μαυροειδή

Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και της Lykos Productions.

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Διάρκεια παράστασης 90’ με διάλειμμα 

Ημέρες και ώρες  παραστάσεων:

26 Δεκεμβρίου: Πρεμιέρα στις 16.30

27 Δεκεμβρίου: 16.30 & 19.00

28 Δεκεμβρίου: 19.00

29 Δεκεμβρίου: 16.30 

30 Δεκεμβρίου: 16.30 

Η προπώληση ξεκίνησε

Τιμές εισιτηρίων:

30€, 22€, 15€, 9€ και παιδικό με έκπτωση 30%

Φοιτητές, ΑΜΕΑ, Άνεργοι και άνω των 65 ετών 8€