Νέος και τελευταίος κύκλος έξι παραστάσεων για το έργο «9.25» στο Θέατρο Ροές από την ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται», λόγω της μεγάλης προσέλευσης.

Τέσσερις άνθρωποι διαχειρίζονται ένα σύστημα από ρόδες, και το μεταξύ τους χώρο. Η κωμικοτραγική συνθήκη του σωμάτων, που προσπαθούν να ελέγξουν και να συμπορευτούν γαντζωμένα σ’ ένα τεράστιο τροχό (κατεξοχήν σύμβολο του χρόνου), οδηγούν σε μια γκροτέσκα και αέναη εικονική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η παράσταση είναι μία αποκαλυπτική, μεταμορφωτική διαδρομή,  μια αλληγορία για το πέρασμα του χρόνου Είναι το τρένο των “9.25”, με την έννοια της αναχώρησης του δρομολογίου. Και είναι αφιερωμένη σε εκείνες τις στιγμές που σταματάς, κοιτάς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι το χρόνο να τρέχει και να τα παρασύρει όλα. Τα πάντα. Αόρατη δύναμη, γκρεμίζει βεβαιότητες και σκηνοθετεί τα πιο τρελά σενάρια, χωρίς να σηκώνει αντιρρήσεις. Και φτάνει μια στιγμή που έχεις ανάγκη να υψώσεις το ανάστημά σου, να πεις: “εγώ τώρα, περίμενε, να πάμε με το ρυθμό μου, μη με τρέχεις, μη με σταματάς, μη με πηγαίνεις”.

Χορογραφία – Δημιουργία:  Κι όμΩς κινείται
Πρωτότυπη μουσική: Κλέων Αντωνίου και η ομάδα
Σχεδιασμός σκηνικών και κατασκευή: Σταύρος Μάνεσης
Κοστούμια: Φανή Μουζάκη και η ομάδα
Φωτισμοί – Βίντεο: Μαρία Αθανασοπούλου
Βίντεο: Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς
Γραφιστικά: Χρυσόστομος Παπαχρήστου
Βοηθός χορογράφων: Ιωάννα Παρασκευοπούλου

Ερμηνεύουν οι Νώντας Δαμόπουλος, Αντιγόνη Λινάρδου, Νίκος Μάνεσης και Χριστίνα Σουγιουλτζή.

Συμμετέχουν Λουκάς Αβραμίδης, Μάρθα Αρναούτογλου, Μαρία Βλάχου, Μελίνα Γκαζά, Παρθένα Ελευθεριάδου, Μαριάννα Καλπακτσόγλου, Αναστάσιος Κορκός, Ναταλία Μπαρούς, Αγγελική-Ιωάννα Παππά, Αντιγόνη Σουλάκου, Πολυξένη Σταθούλη

Μουσικός επί σκηνής: Κλέων Αντωνίου
Συντονισμός - Εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi

Δευτέρα 10, 17, 24 Ιανουαρίου, Ώρα 21.00
Τρίτη 11, 18, 25 Ιανουαρίου, Ώρα 21.00

ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16, Γκάζι, Αθήνα
2103474312

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
12€ κανονικό
10€ μειωμένα
(*) μειωμένα: άνεργοι, φοιτητές, ΑμεΑ, παιδιά

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
https://www.ticketservices.gr/event/ki-omos-kineitai-925-theatro-roes/?lang=en

Σε μια άδεια σκηνή.
Χωρίς εισόδους και εξόδους αφού κανείς δεν εισέρχεται ή εξέρχεται. Σημείο τομή. “Ήχος”: πικάπ/γραμμόφωνο επί σκηνής.

Οι ερμηνευτές απαλλαγμένοι από εξωτερικούς τεχνικούς παράγοντες

Σκηνικό : τα φυσικά τοπία, στα οποία διαδραματίζεται η σύνθεση, οι διαιτερότητες τους και η ήδη υπάρχουσα “αρχιτεκτονική” τους.

Σκηνή/skēnḗ. Ένας ορισμένος τόπος/χρόνος για δράση.

“...Χτίζεται το αλφάβητο για να μπορούν να ειπωθούν οι λέξεις.
Εδώ όπου όλα ρέουν μα τίποτα δεν αλλάζει…”

* Υ.Γ: Η τοποθέτηση σωμάτων μέσα σε έναν ορισμένο χώρο/χρόνο δημιουργεί αναπόφευκτα συνδετικές/συνθετικές επικοινωνίες. Έξι σώματα διαπραγματεύονται επί σκηνής πιθανούς τρόπους συνύπαρξης, δημιουργώντας μικρόκοσμους, σε μία συνθήκη πρόβας και αυτοτελούς δημιουργίας. Μια ροή από διαδικασίες, απαλλαγμένες από την εμμονη του αποτελέσματος. Ένα ανοιχτό πεδίο, σε ανοιχτό χώρο. Μία σύμβαση, όπου οι συν-θέσεις αμφισβητούν την σταθερά της σωματικής και χωροταξικής εγγύτητας. Ορίζονται όχι ως σημεία, αλλά από την μεταξύ τους απόσταση·χωρίς να σταματούν να σημαίνουν.

“Χτίζοντας το “τώρα”. Ούτως ή άλλως το μέλλον παραμένει αχαρτογράφητο…”

Συντελεστές

Σύλληψη/ Σκηνοθεσία/ Χορογραφία: Αντωνία Οικονόμου
Μουσική: Γιώργος Κραββαρίτης
Βοηθός χορογράφου/ Οργάνωση προβών: Ξένια Ταμπούρλου

Στην σκηνή υπάρχουν: Ξένια Σταθούλη, Παύλος Λυκούδης, Ξένια Ταμπούρλου, Ορέστης Αλεξιάδης, , Αντωνία Οικονόμου

Αρχιτεκτονικά σχέδια τοπίων: Νίκολα Κεχριμπάρη Σχέδια τοπίων/κίνησης: Ζωή Κραββαρίτη
Κινηματογράφηση/Φωτογραφία: Γιάννης Νελσον Εσκίογλου Επικοινωνία: Αγλαΐα Παγώνα
Χώρος προβών: Project 8

ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2100

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: viva.gr

Από τη Μυρτώ Παπαϊωάννου

Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης

Συναντήσαμε τον Δημήτρη Παγώνη, ένα ηλιόλουστο απόγευμα στο πάρκο Ελευθερίας στο κέντρο της πόλης, ακριβώς στον χώρο που του αρέσει να συχνάζει και να κάνει τα ακροβατικά του. Μετά την πρώτη και άκρως επιτυχημένη απόπειρά του στη σκηνοθεσία το 2018 με το «Σημείο Β», θα μας μιλήσει για τη νέα παράσταση που σκηνοθετεί και παίζει, τον «Ίκαρο», αλλά και για άλλα τόσα αστεία και σοβαρά θέματα, σε μια ειλικρινή κι εγκάρδια συνέντευξη.

Η παράσταση θα παρουσιαστεί στις 24 και 25 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ροές κλείστε τις θέσεις σας εδώ. 

Δημήτρη, για αρχή θα ήθελα να μας συστηθείς.

Θα ομολογήσω τα πάντα (γέλια)! Είμαι ο Δημήτρης, 29 χρονών, κατάγομαι από τα Μετέωρα. Έχω τελειώσει τη δραματική σχολή «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη... στη συνέχεια εργάστηκα ως ηθοποιός σε τρεις παραγωγές στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Παράλληλα με την υποκριτική και τη σκηνοθεσία με την οποία ασχολούμαι, σπουδάζω και χορό στην σχολή «Χοροχρόνος» .

Χορός ή υποκριτική; Κλίνεις λιγάκι σε ένα από τα δύο, ή όχι;

Δεν μπορώ να με κατατάξω ακόμα κάπου. Πιο πολύ μ αρέσει να κάνω ακροβατικά και να σκηνοθετώ! Τριγυρνάω γύρω απ ΄αυτά για να γίνομαι καλύτερος σ’ αυτά και μέσα απ΄ αυτά. Και ο χορός και το θέατρο με έχουν βοηθήσει στο να καταλάβω τι είναι ακριβώς αυτό που θέλω να κάνω, που είναι ένα κράμα πραγμάτων.

Κι αυτά, όπως καταλαβαίνουμε, θα συνδυαστούν στη νέα σου παράσταση, στον Ίκαρο!

Όπως και η προηγούμενη παράστασή μου, έτσι και αυτή τώρα ξεκίνησε από μια εργασία στη Σχολή, όπου αφηγούμουν ένα πάρτι γενεθλίων. Εκείνη η ιστορία με είχε συγκινήσει βαθιά τότε κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με το παιδικό τραύμα, με αυτό που προκαλεί τον σπαραγμό, αυτό που δεν μπορώ να ελέγξω συναισθηματικά. Συνήθως τέτοιες καταστάσεις συνδέονται με την εφηβεία (που κρύβει και τη λέξη βία!), και τα παιδικά μας βιώματα.

Πρόκειται για την προσωπική σου ιστορία;

Αφορά πολλές ιστορίες πάρτι συγκεντρωμένες, όχι δικές μου, με τις οποίες όμως συνδέθηκα. Η καθοριστική στιγμή για να προχωρήσω αυτή την ιδέα, ήρθε όταν θυμήθηκα ένα δικό μου πάρτι γενεθλίων, μεγάλος πια, στα δεκαοχτώ μου, που περίμενα μόνος μου μια ολόκληρη ώρα και δεν εμφανιζόταν κανείς… Παράλληλα, τα επόμενα χρόνια εργάστηκα κι ως κλόουν και έβλεπα τα παιδιά σε κάθε πάρτι και την ανάγκη του «να περάσω οπωσδήποτε καλά», αυτό το μέτρημα της ζωής, αυτή τη βία του να γίνεις αρεστός απ όλους, αποδεκτός, χαρούμενος, το να λες «όλα καλά», ακόμα κι αν δεν είναι.

Σκοπός μου είναι να περάσω τo έργο, την ιστορία αυτή μέσα από εικόνες, χωρίς μεγάλο κείμενο κι επεξήγηση, προσπαθώ να δημιουργήσω έναν φαντασιακό διάλογο με το κοινό, όχι μια γραμμική αφήγηση, όπου ο καθένας θα συνδεθεί με τον δικό του τρόπο κι ανάγνωση σ’ αυτό που παρακολουθεί.

Μίλησέ μου για τους συνεργάτες σου στην παράσταση (τα μάτια του έλαμψαν με το άκουσμα αυτής της ερώτησης).

Αρχικά θέλω να πω αυτό που έχω συνειδητοποιήσει: ότι η συνταγή για την καλή πρόβα, άρα και το καλό έργο, δεν είναι τόσο οι ταλαντούχοι ηθοποιοί, αλλά οι συνεργάσιμοι. Κάθε μέρα νιώθω τυχερός που έχω και τα δύο! Με τον Κωνσταντίνο είμαστε ήδη μαζί από τη δραματική σχολή και το σημείο Β. Με τον Γιώργο, τον «partner in crime» κάνουμε μαζί ακροβατικά, προπονήσεις και όνειρα! Με τον Βασίλη δουλέψαμε μαζί στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, κι ήταν αυτό που φανταζόμουν για τον ρόλο αυτόν που θα υποδυθεί! Τέλος ήρθε και o Περικλής, σα να ήταν το κομμάτι του παζλ που έλειπε και τώρα ολοκληρωθήκαμε! Είναι ηθοποιός και θέλει να ασχοληθεί με τον χορό, είναι σα να βλέπω έναν μικρό Δημήτρη στο πρόσωπό του! Και βέβαια και η Κατερίνα που είναι μαζί μας στα ακροβατικά, έχει το πρακτικό μυαλό που λείπει σε μένα! Επίσης και με την Ιωάννα, που είναι στα φώτα, έχουμε δουλέψει και πάλι μαζί. Είμαστε μια ομάδα που ξέρουμε να επικοινωνούμε, είναι μια εξαιρετική πραγματικά συνθήκη!

Η προηγούμενή σου παράσταση, το Σημείο Β, η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία, είχε να κάνει αρκετά με τον μελλοντικό εαυτό και τα τραύματά μας. Τώρα στον Ίκαρο βλέπουμε ότι γυρίζεις πίσω στο χρόνο και πραγματεύεσαι το τραύμα στη νεαρή ηλικία. Θέλω να μου πεις τι σημαίνει για σένα το πέρασμα του χρόνου και πόσο επηρεάζεσαι από αυτό.

Για μένα αυτό το κοίταγμα στο μέλλον και στο παρελθόν αποτελεί μια υπαρξιακή αναζήτηση που μου προκαλεί δέος και…. είναι η φάση μου! Το πέρασμα του χρόνου πλέον δεν με τρομάζει όπως παλιά. Ο χρόνος περνάει, αλλά για να κατακτήσεις κάποια πράγματα, μαζί και την αποδοχή του εαυτού μας και της φύσης, απαιτεί χρόνο. Οπότε μου δίνει μια γλυκόπικρη αίσθηση πια.

Σαν άνθρωπος είσαι απαισιόδοξος;

Δεν είμαι. Είμαι ευγνώμων. Ζω το όνειρό μου στο παρόν. Έχω την ευκαιρία σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να κάνω παράσταση, κι αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. Βιώνω τις καλύτερες μέρες μου. Μου αρέσει να κάνω ακριβώς αυτό που κάνω. Δεν με ενδιαφέρει να πάω για καφέ ή κάτι άλλο.

Η χρονική στιγμή που επιλέγεις να ανεβάσεις τον Ίκαρο, είναι μια δύσκολη χρονική στιγμή για το θέατρο και τον καλλιτεχνικό κλάδο γενικά. Παρόλα αυτά προχωράς.

Το να κάνω αυτή την παράσταση, ήταν μια ανάγκη που είχα χρόνια. Και γι’ αυτό τον λόγο, μάζευα δυνάμεις και χρήματα. Βέβαια πρόκειται για μια βουτιά στο κενό, αλλά έχω κι άλλους τρελούς μαζί μου που μοιράζονται την ίδια ανάγκη με μένα, κι αυτό με συγκινεί.

Πώς πέρασες το διάστημα της καραντίνας;

Αναγνωρίζοντας βέβαια την τραγικότητα της πανδημίας κι ό, τι αυτή έφερε, σε προσωπικό επίπεδο νιώθω ότι μου έκανε καλό. Με ξεκούρασε, με ηρέμησε. Είχα στο μυαλό μου ένα πρότζεκτ σχετικά με τη μοναξιά…. Αγόρασα λοιπόν έναν σκελετό κι έκανα μόνος μου πρόβες. Μαζί του πέρασα την καραντίνα μου!

Βλέπεις τηλεόραση; Θα ήθελες να δουλέψεις σε κάποια τηλεοπτική σειρά;

Ενημερώνομαι ιντερνετικά για τα προγράμματα της τηλεόρασης. Το να δουλέψω, ωστόσο, στον χώρο της τηλεόρασης, δεν είναι κάτι που σκέφτομαι. Δε σου κρύβω ότι φοβάμαι τη δημοσιότητα τέτοιου είδους… δεν ξέρω αν θα μπορέσω να διαχειριστώ τη «διάρρηξη» της ιδιωτικότητάς μου, της προσωπικής μου ζωής. Το να παραμένεις ο εαυτός σου σε συνθήκες μεγάλης προβολής, είναι δύσκολο.

Η εξωτερική εμφάνιση πιστεύεις ότι ανοίγει πόρτες;

Ναι. Το πιστεύω. Ωστόσο, η εξωτερική εμφάνιση κερδίζει μόνο την πρώτη ματιά, όχι τη δεύτερη. Ένα όμορφο πνεύμα όμως, είναι πάντοτε πιο σέξι.

Σχέδια για το μέλλον;

Σίγουρα ένα από τα όνειρά μου είναι να δημιουργηθεί ένας πυρήνας καλλιτεχνικός, που να εξελισσόμαστε μαζί, να επικοινωνούμε μέσα από το θέατρο. Ιδανικά θέλω αυτούς τους συνεργάτες που έχω ήδη, να πορευτούμε μαζί και στη συνέχεια!! Αν δεν γίνει αυτή η ομάδα τώρα, ξέρω ότι θα γίνει κάποια στιγμή! Είμαι πολύ βέβαιος γι αυτό!

 

Πληροφορίες για την παράσταση :

«Ίκαρος» - Θέατρο Ροές

Για 2 μοναδικές παραστάσεις 24 και 25 Οκτωβρίου 

Διάρκεια: 60 λεπτά

Τιμές Εισιτηρίων: 10 ευρώ γενική είσοδος / 5 ευρώ ατέλειες και μειωμένα

Σύλληψη-σκηνοθεσία: Δημήτρης Παγώνης

Παίζουν: Κωνσταντίνος Παράσης, Γιώργος Ομηρίδης, Περικλής Σιούντας, Βασίλης Σιδερόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Σκηλογιάννη
Σχεδιασμός φωτισμού/ήχου: Ιωάννα Ζέρβα

 

 

 

 

νέες ημερομηνίες

9,10,11 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ροές

 

 

«Σήμερα έχω γενέθλια, σήμερα θα έρθουν οι φίλοι μου»

Ο μύθος του Ίκαρου παραλληλίζεται σε παιδικό πάρτι γενεθλίων, οι ερμηνευτές γυρνάνε το χρόνο πίσω. Ένα έργο φόρος τιμής στα παιδικά τραύματα , στην απόρριψη , στην μοναξιά. Ένα σκληρό ταξίδι ενηλικίωσης, μια απότομη προσγείωση από τα σύννεφα στο έδαφος. Το κυνήγι της ευτυχίας σε ένα λαβύρινθο που οι ίδιοι χτίζουμε. Ποσους ανθρωπους εχω αναγκη για να προσγειωθώ ευτυχισμένος.

«Δέστε τις ζώνες σας, η πτήση σας ξεκινάει σε 3, 2, 1.... χρόνια πολλά!»

 

Αντί σκηνοθετικού σημειώματος:

ΚΕΡΙΑ [1893, 1899]

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας

σα μια σειρά κεράκια αναμένα —

χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,

μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·

τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,

κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,

και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.

Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω

τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Info:

Παίζουν: Κωνσταντίνος Παράσης, Γιώργος Ομηρίδης, Περικλής Σιούντας, Βασίλης Σιδερόπουλος

Σύλληψη-σκηνοθεσία: Δημήτρης Παγώνης

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Σκηλογιάννη

Σχεδιασμός φωτισμού/ήχου: Ιωάννα Ζέρβα

Φωτογραφίες/trailer edit: Χρήστος Συμεωνίδης

Διευθυντής φωτογραφίας: Λάζαρος Καραγιώργος

Σχεδιασμός αφίσας: Χρήστος Συμεωνίδης

Επικοινωνία- Δημόσιες σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη

Εταιρεια παραγωγης: Ομικρον τρία α.ε.

Είδος: χοροθέατρο

Διάρκεια: 60 λεπτά

Εισιτήρια: 10 ευρώ γενική είσοδος / 5 ευρώ ατέλειες και μειωμένα

Θέατρο Ροές , Ιάκχου 16 Γκάζι

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103474312

Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν «Ο Καλός Άνθρωπος του Σετσουάν» και «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;», η Θεατρική Εταιρεία Μυθωδία παρουσιάζει ένα εντελώς διαφορετικό έργο, την ανατρεπτική σατιρική κωμωδία του Μποστ «Μήδεια».

Η παράσταση που έχουν ήδη παρακολουθήσει περισσότεροι από 5.000 θεατές, έρχεται  στο Θέατρο ΡΟΕΣ!

Τον κεντρικό ρόλο της παιδοκτόνου μάνας ενσαρκώνει ο εξαίρετος Μάκης Παπαδημητρίου! Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο βραβευμένος ηθοποιός συνεργάζεται με τον Νικορέστη Χανιωτάκη σε ένα ισχυρό «πάντρεμα» με ένα έργο – πρόκληση κι έναν εξαιρετικό θίασο που απαρτίζεται από τους: Κώστα Τριανταφυλλόπουλο, Γιάννη Δρακόπουλο, Τζένη Θεωνά, Νικορέστη Χανιωτάκη, Γεράσιμο Σκαφίδα, Μπέτυ Αποστόλου, Άννα Κλάδη.
Ζωντανή απόδοση μουσικών θεμάτων: Γιάννης Μαθές

Η μουσική της παράστασης είναι πρωτότυπη, παίζεται ζωντανά επί σκηνής από τους ηθοποιούς και φέρει την υπογραφή της Monika!

Η παράσταση φιλοδοξεί, με την σύγχρονη ματιά που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους του, να μεταδώσει τον σπουδαίο σατιρικό λόγο του Μποστ που ασχολήθηκε με τόσο χιούμορ και ευαισθησία με τα πάθη και τα λάθη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας

Λίγα λόγια για το έργο:

Η «Μήδεια» του Μέντη Μποσταντζόγλου (Μποστ) αποτελεί μια από τις κορυφαίες κωμωδίες της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας κι έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία ανά περιόδους στο θέατρο Στοά με την Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Θανάση Παπαγεωργίου, όπως επίσης από άλλους θιάσους σε καλοκαιρινές περιοδείες στην Ελλάδα. Η τελευταία φορά που ανέβηκε στην χώρα μας ήταν το 2015 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.

Απ’ το πρώτο ανέβασμα του έργου το 1993, το χιούμορ του Μποστ, που ήθελε «οι θεατές περισσότερο να χαμογελάνε και λιγότερο να χαχανίζουν», πέτυχε το στόχο του και δημιούργησε μια μοναδική σάτιρα βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας. Με την μοναδικότητα της γραφής του, ο Μποστ μετατρέπει την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη σε μια -μέχρι δακρύων από τα γέλια- κωμικοτραγική φιγούρα και παράλληλα, με αριστοφανικές μεταφορές και συνεχείς παρερμηνείες, καυτηριάζει τη νεοελληνική πραγματικότητα. Όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς». 

Υπόθεση: Στη Μήδεια, ο Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ) ξεκίνησε να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη και κατέληξε να μιλάει σε δεκαπεντασύλλαβο για μια γυναίκα στυγνή, κακούργα δολοφόνισσα, που έσφαξε τα παιδιά της επειδή ήτανε κάτι παλιόπαιδα που δεν παίρνανε τα γράμματα και δεν θέλανε να δουλέψουν. Σαν να μην της έφταναν όλα αυτά είχε κι έναν άντρα, τον Ιάσωνα, που την κεράτωνε από πάνω με μία καλόγρια! Έτσι, θολωμένη η Μήδεια αρπάζει το χασαπομάχαιρο απ’ την κουζίνα και φευ! Αντί να σφάξει τα παιδιά της σκοτώνει κάτι συμμαθητές τους που είχανε πάει στο σπίτι να τα συναντήσουν.

Συντελεστές:
Διασκευή - Απόδοση στίχων - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Πρωτότυπη μουσική* : Monika
Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα
Βοηθός Σκηνογράφου: Έμιλυ Ονησιφόρου
Κοστούμια: Χριστίνα Πανοπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Μαρία Φέξη
Χορογραφίες-Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη – Ερωφίλη Κλέπκου
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Παπασάββα
Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου
Εκτέλεση παραγωγής : Μαριάννα Κολυβοδιάκου
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
Παραγωγή: Μυθωδία
Επικοινωνία: BrainCo
* Η μουσική παίζεται ζωντανά από τους ηθοποιούς

Διανομή:
Μήδεια Μάκης Παπαδημητρίου
Οιδίποδας Κώστας Τριανταφυλλόπουλος
Ευριπίδης Γιάννης Δρακόπουλος
Καλόγρια Πόλυ Τζένη Θεωνά
Ιάσων Νικορέστης Χανιωτάκης
Τροφός Γεράσιμος Σκαφίδας
Αντιγόνη Μπέτυ Αποστόλου
Ψαράς /Εξάγγελος Άννα Κλάδη
Μουσική διδασκαλία, προσαρμογή και ζωντανή απόδοση μουσικών
θεμάτων στο πιάνο : Γιάννης Μαθές

Θέατρο ΡΟΕΣ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Πέμπτη:21:00
Παρασκευή:21:00
Σάββατο19:00
Κυριακή 19:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 110 λεπτά

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ
Κανονικό: 16 €
Μειωμένο (*): 12 €
ΟΑΕΔ: 10 €
ΟΜΑΔΙΚΟ : 10€

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ
Κανονικό: 18 €
Μειωμένο : (*)14€

ΟΑΕΔ :10€
(*)Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικούς, συνταξιούχους

ΕΙΔΙΚΗ ΤΙΜΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ
Πέμπτη: 12€
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή : 14€

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
- στο ticketservices.gr
- στο tickets.public.gr
- σε όλα τα καταστήματα PUBLIC
- τηλεφωνικά στο 210.7234567
- Εκδοτήριο Ticket Services: Πανεπιστημίου 39 - Στοά Πεσμαζόγλου

ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16, Γκάζι
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 210-3473312
Προπώληση/πώληση εισιτηρίων:
ώρες ταμείου 18:00-21:00

Πρόσβαση
Στάση μετρό Κεραμεικός

Το texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση  «To δρακοδόντι» την Κυριακή 9/2 στις 21:00 στο Θέατρο Ροές. .. 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη  σελίδα του texnes-plus στο facebook,   σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο καθώς και την ημέρα που θέλετε να δείτε την παράσταση (π.χ Μαρία Παπαδοπούλου Κυριακή) και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Παρασκευή 7/2  και οι νικητές  θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχολίστε το όνομά σας, μοιραστείτε το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

Οι Χαΐνηδες και η ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται» ανακοινώνουν τις τελευταίες παραστάσεις τους. Η παράσταση "Δρακοδόντι", λόγω της μεγάλης προσέλευσης του κοινού ανακοινώνει επιπλέον παραστάσεις και μέσα στον Φεβρουάριο και παράλληλα την ολοκλήρωσή τους (τουλάχιστον για αυτή την περίοδο). Τα Σάββατα 25/1, 1/2 και 8/2, τις Κυριακές 26/1, 2/2 και 9/2 καθώς και μία ακόμα επιπλέον, την Παρασκευή 7/2 στο Θέατρο Ροές στις 21.00.

Μια συνδυαστική παράσταση, βασισμένη στο έργο «Δρακοδόντι», από την δισκογραφία των Χαΐνηδων, σε στίχους του Δημήτρη Αποστολάκη και σε σκηνοθεσία - χορογραφία της ομάδας χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται».

"Σ' αυτό τον κόσμο γίνεσαι ό,τι έχεις αγαπήσει
και παίρνεις προίκα σου στερνή αυτά που 'χες χαρίσει"

Πρόκειται για ένα έμμετρο παραμύθι. Είναι χωρισμένο σε αφηγηματικά μέρη, τραγούδια και οργανικά μέρη. Μέσα σε αυτή τη μουσική σύνθεση, η ομάδα «Κι όμΩς κινείται», δημιουργεί μια παράσταση χορού με στοιχεία ακροβασίας.

"Στου πόθου τα σκεπάσματα, νύχτα μ’ αστραποβρόντι

έταξα στην αγάπη μου του Δράκοντα τ’ αδόντι

Και η καρδιά μου ελύσσαξε να δει και να γνωρίσει

πού `ναι του Δράκου η φωλιά και του Θεριού η βρύση...

...Στην απεναντινή κορφή, του Δράκοντα η ράχη

και η βραχομουσούδα του ρουμπίνια μάτια να `χει...

...Κι ο κόσμος εκυμάτιζε με την αναπνοή του

σα να `τανε μωρού παιδιού ο ύπνος, η ζωή του

Και τ’ όνειρο σαν το νερό απ’ του μυαλού τις βρύσες

ξέφευγε και σχημάτιζε τον κόσμο στις αισθήσεις...

...Κι η γης κουβάρι γίνηκε και αστραποβολίδα

και μες στο σύμπαν χάνονταν σαν φωτεινή κουκίδα

Μ’ άλλες κουκίδες φωτεινές σαν τα φλογάτα άτια

λες κι έσπασε Θεού καρδιά σε χίλια δυο κομμάτια

Κι όπως εξεμακραίνανε των αστεριών τα πλήθη

έμεινα μόνος και ψυχρός στου απέραντου τη λήθη...

Συντελεστές

Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Αποστολάκης- Χαΐνηδες

Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Σκηνοθεσία- Χορογραφία: Κι όμΩς κινείται- Σουγιουλτζή Χριστίνα

Φωτισμοί: Αθανασοπούλου Μαρία

Σκηνικός χώρος- κατασκευές: Camilo Bentancor

Κοστούμια: Αγγελική Μάνεση - Φανή Μουζάκη

το μουσικό σχήμα Χαΐνηδες

Δημήτρης Αποστολάκης - λύρα, τραγούδι
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης - κιθάρα, τραγούδι
Peter Jacques - τρομπέτα, φλικόρνο, κλαρίνο, νέι
Τάκης Κανέλλος - τύμπανα
Σπυριδούλα Μπάκα - τραγούδι
Μιχάλης Νικόπουλος - λαούτο, μαντολίνο, μπουζούκι, τραγούδι
Γιάννης Νόνης - μπάσο

η ομάδα κι όμως κινείται

Γεωργούλης Μάλκομ

Δαμόπουλος Νώντας

Μακατσώρης Χριστόφορος

Νούσκας -Βαρελάς Αλέξανδρος

Σουγιουλτζή Χριστίνα

Χαμηλοθώρη Λία

Youtube video: https://www.youtube.com/watch?v=h-D4joQMCWA

ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16, Γκάζι, Αθήνα
2103474312

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Σάββατο 25/1, 1/2 και 8/2
Κυριακή 26/1, 2/2/ και 9/2

και επιπλέον παράσταση την Παρασκευή 7/2

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ
21.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Προπώληση
12€ κανονικό
10€ μειωμένα

Στο ταμείο
15€ κανονικό
13€ μειωμένα

(*) μειωμένα: άνεργοι, φοιτητές, παιδιά, ΑΜΕΑ

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKET SERVICES
- εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου
- τηλεφωνικά: 2107234567
- online: www.ticketservices.gr
PUBLIC
- σε όλα τα καταστήματα PUBLIC

- στο tickets.public.gr

Μετά την επιτυχημένη παρουσίαση της παράστασης «Αναφορά σε μια Ακαδημία» του Φραντς Κάφκα, το 2016, η Ελένη Παργινού επανέρχεται σκηνοθετικά επιλέγοντας αυτή τη φορά τον Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ ένα επίσης οριακό κείμενο με σημείο αναφοράς τον Άνθρωπο.

Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο θέατρο Ροές στις 2, 3, 9, 10, 16, 17 Δεκεμβρίου 2019 και στις 13, 14, 20, 21, 27 και 28 Ιανουαρίου 2020.

Ένα ensemble ηθοποιών θέτει σε λειτουργία τον μηχανισμό ενός καλοκουρδισμένου παιχνιδιού και αφηγείται την ιστορία του στρατιώτη Βόυτσεκ.

Η ιστορία τοποθετεί στο κέντρο της τον άνθρωπο αντι-ήρωα που εγκλωβισμένος σε ένα σύστημα εξουσίας φτάνει στον εκτροχιασμό και τελικά σε μια αυτοκτονική δολοφονία.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Ελένη Παργινού
Μουσική/ Sound Design: Κώστας Φραντζής
Σκηνικά/ Κοστούμια: Μαρία Τερέζα Ντε Ροζάριο
Επιμέλεια κοστουμιών: Γιάννα Ρεσβάνη
Φωτιστικός Σχεδιασμός: Περικλής Μαθιέλης
Video projections: Κωνσταντίνος Νησίδης
Graphic Design: Φωτεινή Μασίκα
Φωτογραφίες παράστασης: Δήμητρα Παπαγεωργίου
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη – Νώντας Δουζίνας
Παραγωγή: «Κεντρομόλος» ΙΚΕ

Ηθοποιοί:
Συμεών Τσακίρης, Εμμανουέλα Κορκή, Λευτέρης Παπακώστας, Νεφέλη Ανανιάδη, Θεμιστοκλής Καρποδίνης, Μαριλένα Γερμανού

Live Percussion: Αλέξης Γεωργόπουλος

Info
Τοποθεσία: Θέατρο “Ροές”, Ιάκχου 16, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός)
Ημερομηνία: Δευτέρα &Τρίτη 2&3 / 9&10 / 16&17 Δεκεμβρίου 2019 και 13&14/ 20&21/ 27&28 Ιανουαρίου 2020. Ώρα έναρξης: στις 21:15. Διάρκεια: 65΄
Πληροφορίες - Κρατήσεις: 6944581205, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ κανονικό, 10 ευρώ φοιτητικό, 8 ευρώ ανέργων & ατέλειες
Ηλεκτρονική Προπώληση: Ticketservices.gr

Το αριστούργημα του Ευριπίδη, «Μήδεια», μετά την συγκινητική απαίτηση πολλών θεατών, παρουσιάζεται για τρεις μοναδικές παραστάσεις στο θέατρο ΡΟΕΣ, στις 25, 26 και 27 Νοεμβρίου (Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη) στις 21:00

Παρά τις δύσκολες συνθήκες, που επικράτησαν στο πρώτο κύκλο των παραστάσεων, με τις εθνικές εκλογές και τον καύσωνα η παράσταση σημείωσε απανωτά sold-out. Η έντονη ανταπόκριση  συνεχίστηκε και στην επανάληψη της παράστασης τον Σεπτέμβρη. Μετά από αυτήν την σπουδαία εμπειρία η ΜΗΔΕΙΑ θα ταξιδέψει για τρεις μέρες στην Θεσσαλονίκη, στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ (15,16,17 Νοεμβρίου) και στην Πάτρα ,στο θέατρο ΛΙΘΟΓΡΑΦΕΙΟΝ (21, 22, 23 Νοεμβρίου).  Επιστρέφοντας στην Αθήνα, θα ανέβει για τρεις παραστάσεις στο θέατρο ΡΟΕΣ κρίνοντας πως η αγάπη του κοινού επιβάλλει την επανάληψή της. 

Η «Μήδεια» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, πριν δύο χρόνια,στο Εθνικό Θέατρο της Χάγης, STET- the English Theatre, όπου για πρώτη φορά ακούστηκε η τραγωδία στα ελληνικά και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Γεωργαλάς, ο οποίος εδώ και δύο χρόνια  μετά το πρώτο ανέβασμα, συνεχίζει να πειραματίζεται και να δουλεύει πάνω στον λόγο του Ευριπίδη με την εξαιρετική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, που δίνει μια ψυχαναλυτική προσέγγιση στην ιστορία.Μια μετάφραση, άμεση και ποιητική,που  εμπεριέχει την προσωπική του θεώρηση και επιχειρεί να πλησιάσει την ψυχή των ηρώων.

Το ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει η Τζούλη Σούμα. 

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία- Επεξεργασία: Δημήτρης Γεωργαλάς
Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης
Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Φωτισμοί: Βασίλης Αποστολάτος
Χορογραφίες- Επιμέλεια Κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ και φωτογραφία αφίσας Αγγελική Κοκκοβέ 
Δημιουργικό: Ανδρέας Πούρνος
Κομμώσεις Μακιγιάζ: Μαριάννα Λαβαζου
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Ηθοποιοί:Τζούλη Σούμα, Κυριακή Καραλουκά, Γιώργος Σταυριανός, Βασίλης Ψυλλάς, Νίκος Δερτιλής.

Παραστάσεις: 25, 26, 27 Νοεμβρίου στις 21:00
Διάρκεια: 80 λεπτά
Τιμές: Γενική είσοδος 12€, 8€ μειωμένο | Προπώληση μέσω Viva.gr στο 6944665561

 

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης», τη Κυριακή 3 Νοεμβρίου στις 22:00 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη  σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο, αλλά και την ημέρα που θέλετε να δείτε την παράσταση (π.χ Μαρία Παπαδοπούλου Δευτέρα) και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας.

Ο διαγωνισμός λήγει την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης
του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσίαση του Ξεπεσμένου Δερβίση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής την Άνοιξη του 2018, η Φένια Παπαδόδημα και το Αθηναϊκό Μουσικό Θέατρο επιστρέφουν στο αριστουργηματικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη παρουσιάζοντάς το για τέσσερις μόνο παραστάσεις στο Θέατρο Ροές από τις 2 Νοεμβρίου.

Ο ξεπεσμένος δερβίσης είναι ένα φάντασμα που κυκλοφορεί ανάμεσα μας. Κομμάτι του εαυτού μας σε μία άλλη διάσταση ζωής που δεν τολμούμε ίσως να βιώσουμε. Είναι η ανωνυμία, η έλλειψη κάθε ταυτότητας και κοινωνικής αναφοράς.

Ίσως αυτό που πολύ θα ποθούσαμε να γίνουμε αλλά δεν έχουμε το θάρρος και τη δύναμη να το τολμήσουμε. Είναι ένα αηδονάκι που κελαηδάει χαμένο μέσα στο δάσος, παίζει το νέυ του, χωρίς σκοπό, χωρίς ακροατήριο, χωρίς να περιμένει αναγνώριση. Μόνο για να δοξάσει “τον πλάστη των απάντων.” Είναι ακόμη ένας ξένος προς κάθε τι γνώριμο σε μας: γλώσσα, θρησκεία, τρόπος ζωής. Πως να τον χωρέσουμε;

Τρεις μουσικοί και μία ηθοποιός επί σκηνής, αφηγούνται το αίνιγμα που κρύβει μέσα του το υπέροχο αυτό αθηναϊκό διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη.

Τα visuals της Ερατώ Τζαβάρα, συνομιλούν με το αφήγημα και τις ζωγραφιές του Γιώργου Κόρδη, μεταφέροντας τον θεατή σε μία άλλη διάσταση, όπου το παρελθόν και το παρόν γίνονται μάρτυρες μίας κοινής αλήθειας. Της αποδοχής του “αλλότριου”. Του μεγάλου εσωτερικού “Ναι”. Κάτι που δεν είναι ζήτημα πολιτικής άποψης ή θρησκευτικής κατεύθυνσης αλλά ζήτημα καρδιάς. Ο σπουδαίος Παπαδιαμάντης άλλωστε πάντα εκεί αγγίζει τον αναγνώστη του. Σε κάθε διήγημα του και πάντα με τρόπο ενορχηστρωμένο και μουσικό.

Η εκστατική διάσταση της μουσικής, φέρει τον απόηχο των κυκλικών χορών, του κελαηδίσματος των πουλιών αλλά και της σκληρής, παγωμένης και άκαρδης πραγματικότητας την οποία καλούμαστε όλοι να μεταμορφώσουμε πρώτα.

Συντελεστές:
Ζωγραφιές: Γιώργος Κόρδης
Visuals: Ερατώ Τζαβάρα
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Μουσική Διεύθυνση: Γιώργος Παλαμιώτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θάλεια Γρίβα
Ηχητικά τοπία: Χρήστος Νταούλας & Γιώργος Γαργάλας
Μουσική: Φένια Παπαδόδημα
Φωτογραφίες: AlexKat
Παραγωγή: MARINA
Παίζουν: Χάρης Λαμπράκης-Νέυ, Παναγιώτης Κωστόπουλος - τύμπανα, Γιώργος Παλαμιώτης - μπάσο, Φένια Παπαδόδημα, πιάνο-φωνή.

Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16, Γκάζι-Μετρό Κεραμεικός
Ημερομηνία: Σάββατο και Κυριακή 2, 3, 9 και 10 Νοεμβρίου στις 22:00
Διάρκεια 70 λεπτά.
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 12 ευρώ - προπώληση: 10 ευρώ.
Φοιτητές/Άνεργοι/ΑμεΑ 10 ευρώ - προπώληση: 8 ευρώ
Προπώληση: Στο ταμείο του θεάτρου, σε καταστήματα Wind, Reload, Seven Spots, στη Τεχνόπολη του Δ. Αθηναίων και στα βιβλιοπωλεία Ευριπίδης.
Τηλεφωνικά στο 11876 και ηλεκτρονικά στο viva.gr
Κρατήσεις θέσεων στο 2103474312.

Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσίαση του Ξεπεσμένου Δερβίση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής την Άνοιξη του 2018, η Φένια Παπαδόδημα και το Αθηναϊκό Μουσικό Θέατρο επιστρέφουν στο αριστουργηματικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη παρουσιάζοντάς το για τέσσερις μόνο παραστάσεις στο Θέατρο Ροές από τις 2 Νοεμβρίου.

Ο ξεπεσμένος δερβίσης είναι το φάντασμα που κυκλοφορεί ανάμεσα μας. Κομμάτι του εαυτού μας σε μία άλλη διάσταση ζωής που δεν τολμούμε ίσως να βιώσουμε. Είναι η ανωνυμία, η έλλειψη κάθε ταυτότητας και κοινωνικής αναφοράς.

Ίσως αυτό που πολύ θα ποθούσαμε να γίνουμε αλλά δεν έχουμε το θάρρος και τη δύναμη να το τολμήσουμε. Είναι ένα αηδονάκι που κελαηδάει χαμένο μέσα στο δάσος, παίζει το νέυ του, χωρίς σκοπό, χωρίς ακροατήριο, χωρίς να περιμένει αναγνώριση. Μόνο για να δοξάσει “τον πλάστη των απάντων.” Είναι ακόμη ένας ξένος προς κάθε τι γνώριμο σε μας: γλώσσα, θρησκεία, τρόπος ζωής. Πως να τον χωρέσουμε;

Τρεις μουσικοί και μία ηθοποιός επί σκηνής, αφηγούνται το αίνιγμα που κρύβει μέσα του το υπέροχο αυτό αθηναϊκό διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη. Βίντεο προβολές συνομιλούν με το αφήγημα μεταφέροντας τον θεατή σε μία άλλη διάσταση, όπου το παρελθόν και το παρόν γίνονται μάρτυρες μίας κοινής αλήθειας. Της αποδοχής του “αλλότριου”. Του μεγάλου εσωτερικού “Ναι”. Κάτι που δεν είναι ζήτημα πολιτικής άποψης ή θρησκευτικής κατεύθυνσης αλλά ζήτημα καρδιάς. Ο σπουδαίος Παπαδιαμάντης άλλωστε πάντα εκεί αγγίζει τον αναγνώστη του. Σε κάθε διήγημα του και πάντα με τρόπο ενορχηστρωμένο και μουσικό.

Η εκστατική διάσταση της μουσικής, φέρει τον απόηχο των κυκλικών χορών, του κελαηδίσματος των πουλιών αλλά και της σκληρής, παγωμένης και άκαρδης πραγματικότητας την οποία καλούμαστε όλοι να μεταμορφώσουμε πρώτα.

Συντελεστές:
Ζωγραφιές: Γιώργος Κόρδης
Visuals: Ερατώ Τζαβάρα
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Μουσική Διεύθυνση: Γιώργος Παλαμιώτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θάλεια Γρίβα
Ηχητικά τοπία: Χρήστος Νταούλας & Γιώργος Γαργάλας
Μουσική & ερμηνεία: Φένια Παπαδόδημα
Φωτογραφίες: Alex Kat
Επικοινωνία Παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παίζουν: Χάρης Λαμπράκης-Νέυ, Παναγιώτης Κωστόπουλος-τύμπανα, Γιώργος Παλαμιώτης-μπάσο, Φένια Παπαδόδημα, πιάνο-άρπα-φωνή.

Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16, Γκάζι – μετρό Κεραμεικός
Ημερομηνία: Σάββατο 2-Κυριακή 3 Νοεμβρίου, Σάββατο 9-Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019. Ώρα έναρξης: 22.00. Διάρκεια: 70’
Πληροφορίες: Τηλ.: 2103474312
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 12 ευρώ, (προπώληση 10) – Φοιτητές/Άνεργοι/Α.μ.Ε.Α. 10 ευρώ, (προπώληση 8)
Προπώληση: Viva .gr από 30 Σεπτέμβρη

«Έιναι στενό, σκοτεινό και υγρό και μυρίζει σα χώμα νωπό» είναι τα λόγια που επαναλαμβάνει η Τερέζ καθ΄όλη τη διάρκεια του έργου.

Ο Εμίλ Ζολά (1840-1902), ήταν ένας επαναστάτης Γάλλος λογοτέχνης που προκαλούσε την κοινή γνώμη με ό,τι κι αν έγραφε. Εκπρόσωπος του Νατουραλισμού, χαρακτηρίζεται από τη ρεαλιστική γραφή του που αποτυπώνει τα ήθη και τα πάθη της γαλλικής κοινωνίας του 19^ου αιώνα.

Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια με στερήσεις και κακουχίες σε κρύα σκοτεινά δωμάτια, σε σοφίτες σκιαγραφούνται στα μυθιστορήματα του και στην «Τερέζ Ρακέν» (1867) που αποτελεί το πρώτο του σημαντικό έργο και το αντικείμενο της κριτικής μας. Ακολουθεί «Η Ταβέρνα» (1877), το αριστούργημα του για τον αλκοολισμό και τη φτώχεια της εργατιάς και η περίφημη «Νανά» (1880), που όπως και η «Τερέζ Ρακέν» ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων με την ηρωίδα πόρνη που διαφθείρει την ελίτ του Παρισιού. Το 1885 μας δίνει το κορυφαίο έργο του «Ζερμινάλ», όπου καταγράφει τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας στα ανθρακωρυχεία. Το 1898 τον βρίσκει να υπερασπίζεται τον Ντρέιφους με επιστολή του στον Γάλλο Πρόεδρο, το περίφημο «Κατηγορώ» που σόκαρε εκ νέου την κοινή γνώμη και διακύβευσε τη φήμη του.

Λίγα χρόνια πριν την παράφορη ηρωίδα «Τερέζ Ρακέν» του Ζολά, ο Μπαλζάκ γράφει την «Ευγενία Γκραντέ» (1833) και το 1837 ο μοναδικός Φλωμπέρ την εμβληματική του ηρωίδα «Μαντάμ Μποβαρύ», η οποία επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία. Η Τερέζ Ρακέν είναι ένα μανιφέστο μοντερνισμού προκειμένου ο συγγραφέας της να γνωρίσει στον λογοτεχνικό κόσμο το θηριώδες δικαίωμα, του να είσαι ο εαυτός σου με κάθε τίμημα. Η Τερέζ γίνεται σύμβολο στην λογοτεχνία και ο Ζολά διάσημος, αν και αρχικά το έργο αυτό χαρακτηρίστηκε χυδαίο πορνογράφημα. Δημιουργεί λοιπόν ένα μυθιστόρημα που ταυτόχρονα αποτελεί συνονθύλευμα ωμότητας και λεπτότητας, μελοδραματισμού και αγριότητας. Τρία πορτραίτα ανθρώπων στο Παρίσι του 19^ου αιώνα συναποτελούν το ερωτικό τρίγωνο που πλέκει το χρονικό ενός εγκλήματος πάθους. Ο Ζολά με την Τερέζ Ρακέν δε μελέτησε χαρακτήρες, αλλά ιδιοσυγκρασίες. Οι ήρωες του κυριεύονται από το αίμα τους και αφοπλισμένοι, αφήνονται στο μοιραίο της σάρκας τους. Ο έρωτας τους είναι ανάγκη τους. Ο φόνος που διαπράττουν συνέπεια της μοιχείας, την οποία αντιμετωπίζουν με ζωώδη στάση. Μέχρι σήμερα η Τερέζ Ρακέν διαβάζεται σαν ένα πολυφωνικό μυθιστόρημα, πλούσιο σε εικόνες, γεμίζεις Παρίσι διαβάζοντας το. Από την άλλη όμως, είναι δύσκολο να αφαιρέσεις την επιστημονική του διάσταση σε μια εποχή που η Ιατρική και οι φυσικές επιστήμες γνώριζαν θεαματική εξέλιξη. Εξάλλου ο ίδιος ο συγγραφέας του έλεγε :«Έκανα απλούστατα μια ψυχολογική μελέτη δύο σωμάτων. Ακριβώς σαν τον χειρουργό πάνω από τα νεκρά σώματα». Αν και αρχικά αποτέλεσε απαγορευμένο θέμα, στη πορεία ενέπνευσε κριτικούς και καλλιτέχνες και έτσι βρίσκουμε ταινίες βασισμένες στο συγκεκριμένο έργο, όπως το πρόσφατο In secret (2013) του Τσάρλυ Στράτον με την Τζέσικα Λανγκ στο ρόλο της Μαμάς Ρακέν.

Εγκλωβισμένη στο σκοτεινό, υγρό δωμάτιο, με μοναδική συντροφιά τη θεία και μητέρα του ασθενικού ξαδέρφου και συζύγου της, Καμίγι (27 ετών), η νεαρή Τερέζ (21 ετών) μονολογεί: «Τρία χρόνια οι μέρες διαδέχονταν η μια την άλλη χωρίς καμία αλλαγή», «Μου λείπει η Βερνόν, το ποτάμι». Αυτό το σκηνικό αλλάζει όταν μια Πέμπτη και ενώ ετοιμάζονται να παίξουν Ντόμινο κατά την αγαπημένη τους συνήθεια, ο Καμίγι φέρνει στο σπίτι το φίλο του Λοράν. Ο Λοράν βάζει στόχο να την κατακτήσει. Και η Τερέζ παίρνει την εκδίκηση της «Σας ευχαριστώ που με θάψατε ζωντανή σ’ αυτό το σκοτεινό μαγαζί». Γίνονται εραστές και ο Λοράν απομυζά στο μέγιστο βαθμό τη φιλοξενία των Ρακέν. Εραστής της Τερέζ, φίλος του Καμίγι, ευνοούμενος της μαμάς Ρακέν. Οκτώ μήνες διήρκεσε το θέατρο, ώσπου σε μια εκδρομή στο ποτάμι ο Λοράν μην ορίζοντας τον εαυτό του, πνίγει τον Καμίγι μπροστά στα μάτια της Τερέζ που δεν κάνει τίποτα για να τον σταματήσει. Το τρίπτυχο αμαρτία-ενοχή-τύψεις όμως τους οδηγεί σε τρομερή εκδίκηση. Το θέατρο τους συνεχίζεται και καταφέρνουν να παντρευτούν με τη συναίνεση της μαμάς Ρακέν. Ο έρωτας όμως δεν τους βάζει πια σε πειρασμό και το φάντασμα του Καμίγι στοιχειώνει τη ζωή τους και τους στερεί ακόμα και τον ύπνο.

Η παράσταση «Τερέζ Ρακέν» στο Θέατρο Ροές σε σκηνοθεσία Λιλλύς Μελεμέ δημιούργησε εντυπώσεις και προσδοκίες λόγω των πρωταγωνιστών και των φωτογραφιών εποχής και των υπέροχων κοστουμιών.

Πιο συγκεκριμένα, έχοντας δει πλέον την παράσταση στο Θέατρο Ροές τολμώ να πω, πως βρέθηκα μπροστά σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνοθεσίες αυτής της θεατρικής σεζόν.

Η σκηνοθέτης Λιλλύ Μελεμέ εμπνεύστηκε μια παράσταση γεμάτη συμβολισμούς και σκοτάδι, τόσο στα πρόσωπα των ηθοποιών όσο και στο χώρο που κινούνται, ισορροπώντας ανάμεσα σε αφήγηση και δράση.

Συμβολισμοί που διαφαίνονται την ώρα του πνιγμού του Καμίγι, όταν η μαμά Ρακέν βουλιάζει τα ρούχα του στη σκάφη, ή μετά το θάνατο του, όταν ντύνεται με το σακάκι του και το πιο ευρηματικό όλων, τα τραπέζια που εκτός από την παραδοσιακή τους λειτουργία, γίνονται κρεβάτια για να κυλιστούν πάνω τους οι εραστές, αλλά και βάρκα απ’ όπου πετούν τον Καμίγι. Υπάρχει έντονη η ατμόσφαιρα ψυχολογικού θρίλερ, η δυσφορία και το σκοτάδι των ψυχών των εραστών, η οποία αποτυπώνεται στα πρόσωπα τους, ενώ οι ίδιοι βουλιάζουν στο υποσυνείδητο τους και στο σκοτεινό, υγρό δωμάτιο.

Αποδίδει η Μελεμέ άψογα το παιχνίδι ηδονής και οδύνης που κυριαρχεί στο έργο του Ζολά και επιτυγχάνει να έχει τους ηθοποιούς επί σκηνής καθ’όλη τη διάρκεια του έργου, εντάσσοντας τους τόσο αρμονικά που έχεις την αίσθηση ότι οφείλει να το κάνει. Κορυφαίο εύρημα το φάντασμα του Καμίγι που μπλέκεται ανάμεσα στους δύο εραστές και ουσιαστικά δεν είναι ποτέ μόνοι τους. Σε αυτό όλο προστίθεται η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Μίνου Μάτσα που συμβάλλει στην απόκοσμη ατμόσφαιρα του έργου, καθώς και τα σκηνικά του Κωνσταντίνου Ζαμάνη, ο οποίος επιμελήθηκε και τα καλαίσθητα λειτουργικά κοστούμια εποχής. Το σκηνικό με τα μεταλλικά ικριώματα θυμίζει φυλακή. Τη φυλακή της Τερέζ, αλλά και το φυλακισμένο υποσυνείδητο της, την εγκλωβισμένη συνείδηση της που την οδηγεί σε ψυχολογικό αδιέξοδο. Αριστοτεχνικοί οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα.

Αφήνω για το τέλος τους ηθοποιούς όχι τυχαία, αλλά γιατί επιθυμώ να δώσω έμφαση στη δουλειά που έκαναν. Η παράσταση αυτή έχει την τύχη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους να έχει δύο εξαιρετικά ταλέντα, από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους, την Μαρία Κίτσου στο ρόλο της Τερέζ και τον Κώστα Βασαρδάνη στο ρόλο του Καμίγι. Επιπροσθέτως, το ρόλο της υπερπροστατευτικής μητέρας Ρακέν αναλαμβάνει η εμπειρότατη ηθοποιός Σοφία Σεïρλή. Δίπλα τους στέκεται στο δύσκολο ρόλο του Λοράν ο νεαρός ηθοποιός Θανάσης Πατριαρχέας.

Οι τέσσερις τους βρίσκονται συνεχώς επί σκηνής και δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Η Μαρία Κίτσου, με ταλέντο εμπειρία και εσωτερική λάμψη, έχοντας ήδη χτίσει το προφίλ της πρωταγωνίστριας είναι η τέλεια παράφορη ηρωίδα του Ζολά.Ο ρόλος της ταιριάζει απόλυτα και η ίδια «ντύνεται» την ασυμβίβαστη ηρωίδα με την ακραία συμπεριφορά. Μας πείθει ότι είναι μια φυσιολογική γυναίκα που ζώντας με έναν ασθενικό και καχεκτικό σύζυγο «ξυπνά» με την παρουσία του Λοράν που κυριεύει τους νευρώνες της και την κάνει να νίωθει ζωντανή και όχι θύμα. Μέσα στο μεγαλοπρεπές φόρεμα της και με τεράστια ευχέρεια κίνησης και έκφρασης μεταβαίνει αριστοτεχνικά από το προφίλ της σκοτεινής συζύγου σε αυτό της φλογερής γυναίκας που τολμά και είναι σίγουρη για τα αισθήματα της. Διατηρεί ζοφερή όψη απέναντι στον άρρωστο Καμίγι και όψη παθιασμένης γυναίκας απέναντι στον Λοράν. Εκρηκτική η ενέργεια της και το πάθος της επί σκηνής.

Ο Κώστας Βασαρδάνης κεντά το ρόλο του ασθενικού Καμίγι και αποδεικνύει ακόμα μια φορά το εύρος του ταλέντου του. Ορατός, αόρατος στο μεγαλύτερο μέρος του έργου καταφέρνει να γοητεύσει με την επιβλητική παρουσία του, κυρίως ως φάντασμα του πνιγμένου Καμίγι που στοιχειώνει τους εραστές και δεν τους αφήνει ούτε να κοιμηθούν.

Συγκινητική η Σοφία Σεïρλή στον καθοριστικό για το έργο ρόλο της μαμάς Ρακέν, η οποία καθηλώνει ως υπερπροστατευτική μαμά στην αρχή, που μπορεί και επιβιώνει μετά το θάνατο του παιδιού της. Συγκλονιστική τη στιγμή που παθαίνει το εγκεφαλικό καθηλωμένη στο αναπηρικό καροτσάκι , αλλά και όταν της αποκαλύπτονται οι φονιάδες που προσπαθεί γράφοντας στο πάτωμα «ΦΟΝ..» να τους ξεσκεπάσει και να πληρώσουν για το έγκλημα τους.

Ο Θανάσης Πατριαρχέας στο λεπτό υποκριτικά ρόλο του Λοράν που είναι ταυτόχρονα καλλιτέχνης, καρδιοκατακτητής, αλλά και φονιάς στέκεται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του ρόλου του, δίπλα όπως προανέφερα σε εξαιρετικά ταλέντα και μας δίνει την εντύπωση πως έχουμε να περιμένουμε πολλά από την πορεία του στο χώρο.

Αν μπορούσα να βρω ένα ψεγάδι στην άρτια παράσταση αυτό θα ήταν η μεγάλη διάρκειά της χωρίς διάλειμμα.

Διαβάστε ακόμη: 

Λίλλυ Μελεμέ: «Όταν Δεν Καταλαβαίνω Τι Γίνεται Στη Σκηνή, Δυσανασχετώ»

 

Μαρία Κίτσου,Μάνος Καρατζογιάννης Και Σπύρος Κυριαζόπουλος Μιλούν Και Φωτογραφίζονται "Για Την Ελένη"

 

‘’ επάγω τρείς συνέπειες από το παράλογο:

την επανάσταση, την ελευθερία και το πάθος μου.’’

Albert Camus

 

Η θεατρική ομάδα Art Vouveau επιστρέφει δυναμικά την καινούρια θεατρική σεζόν ανεβάζοντας για δεύτερη χρονιά την θεατρική παράσταση  “Επιστροφή στο Μπουντεγιόβιτσε”. Πρόκειται για ένα βωβό νουάρ δράμα βασισμένο στο θεατρικό έργο «Η παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ. Για μία ακόμα φορά, η Αrt Vouveau, πίστη στην καλλιτεχνική της ταυτότητα, παντρεύει το βωβό σωματικό θέατρο με την ζωντανή μουσική δημιουργώντας μια μαγική θεατρική εμπειρία υπό την καθοδήγηση του έμπειρου σκηνοθέτη/ηθοποιού/ακροβάτη Camilo Bentancor.

Υπόθεση του έργου: Μια ερημωμένη από τους πολέμους χώρα. Ένα απομακρυσμένο χωριό. Ένα απομονωμένο πανδοχείο δίπλα στο ποτάμι. Ένας άντρας επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στον τόπο που μεγάλωσε για να ανταμώσει την χήρα μητέρα του και την αδερφή του. Οι δύο γυναίκες που διαχειρίζονται το πανδοχείο, προσπαθώντας να επιβιώσουν, δολοφονούν και ληστεύουν τους λιγοστούς πελάτες. Όταν δεν θα αναγνωρίσουν τον συγγενή τους, αυτός θα αποφασίσει να υποδυθεί τον πελάτη που ψάχνει για δωμάτιο...

Ο βραβευμένος με Νόμπελ συγγραφέας και φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ γράφει την Παρεξήγηση το 1942 κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.  Αυτό το θεατρικό έργο μαζί με το “Ο Καλιγούλας”, το εμβληματικό “Ο Ξένος” και τα φιλοσοφικά δοκίμια “Ο μύθος του Σίσυφου” και “Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος” συμπληρώνουν τη μελέτη του σπουδαίου στοχαστή πάνω στο παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο ίδιος δήλωσε για την Παρεξήγηση: “Αυτό είναι το έργο που με αντιπροσωπεύει περισσότερο”.

Η ομάδα Art Vouveau στη δεύτερη δουλειά της αντλεί υλικό από το κινηματογραφικό είδος του νουάρ των δεκαετιών ’40-’50. Ο Camilo Bentancor  βασίζει την σκηνοθεσία του στη χρήση εκφραστικών μασκών φτιάχνοντας ένα σωματικό εικαστικό νουάρ. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου τέσσερις ηθοποιοί με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής αφηγούνται, χωρίς τη χρήση λόγου, μια σκοτεινή ιστορία εμποτισμένη με τις φιλοσοφικές θέσεις του Αλμπέρ Καμύ. Εγκλωβισμένοι χαρακτήρες, θύτες και θύματα την ίδια στιγμή, σε καλούν να τους παρατηρήσεις, χωρίς να τους κρίνεις , ή όπως θα έλεγε ο Καμύ, χωρίς να τους δικάσεις.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

‘’Κύριο εκφραστικό μέσο του ηθοποιού είναι το σώμα του. Αυτή τη σωματική γλώσσα οφείλει να την επανασυνειδητοποιήσει, με άλλα λόγια να την απαλλάξει από τη δυνάστευση του λόγου, να την ενσωματώσει στην τέχνη του, να της δώσει ζωή και να την επαναφέρει σε λειτουργία. Για να το καταφέρει, πρέπει να ασκεί αδιάλειπτα τη γλωσσική και εκφραστική δύναμη του σώματος του, να επεξεργάζεται συνεχώς πραγματικούς τύπους που βρίσκονται γύρω του, και να επιδιώκει να παραμείνει άνθρωπος. ’’Camilo Bentancor

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Η Ομάδα Art Vouveu δημιουργήθηκε το 2013 από μια ομάδα 4 ηθοποιών (Αφροδίτη Κλεοβούλου, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Φοίβος Συμεωνίδης, Δανάη Τίκου, ).

Εργάζεται πάνω στις τεχνικές αφήγησης του βωβού κινηματογράφου, της slapstick κωμωδίας,του Γερμανικού εξπρεσιονισμού και της χρήσης εκφραστικών μασκών. Αναζητά ένα θεατρικό κώδικα καθαρό, δυνατό και διασκεδαστικό την ίδια στιγμή, με σημείο αφετηρίας και έμπνευσης τις βωβές ασπρόμαυρες ταινίες των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα. https://www.facebook.com/artvouveau/

Η πρώτη της θεατρική παράσταση «Τα δεκανίκια ή πώς ξέμαθα να περπατώ» βασίστηκε στην αισθητική των βωβών ταινιών του ‘20 και του ‘30. παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Αθηναϊκό κοινό το 2014 και έκτοτε συνέχισε για τα επόμενα 3 χρόνια γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.

Το 2017 στρέφει το ενδιαφέρον της στη χρήση της εκφραστικής μάσκας και στο κινηματογραφικό είδος του νουάρ επιχειρώντας να εξερευνήσει καινούργια μονοπάτια στην βουβή αφήγηση. Η δεύτερη δουλειά με τίτλο «Επιστροφή στο Μπουτεγιόβιτζε» είναι ένα βωβό δράμα με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής.

 

Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16 στον Κεραμεικό ( δίπλα από το σταθμό “Μετρό Κεραμεικός” στο Γκάζι) τηλ. ταμείου: 210-3474312

Κάθε Πέμπτη στις 21.30, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στοΘέατροΡοές.

Πρεμιέρα Πέμπτη 22 Νοεμβρίου

Ταυτότητα παράστασης :

Συντονισμός - Σκηνοθεσία: Camilo Bentancor

Μουσική σύνθεση: Γιάννης Σελέκος

Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνη

Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Μαργκάς

Κατασκευή Μασκών: Camilo Bentancor, Alfredo Iriarte

Φωτογραφίες/Video: Μαρία Αγγελή, Στάθης Γαλαζούλας

Σχεδιασμός αφίσας – Εικονογράφηση: Μανόλης Αλμπάνης

Δημόσιες Σχέσεις – Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αφροδίτη Κλεοβούλου, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Φοίβος Συμεωνίδης, Δανάη Τίκου

Στο πιάνο: Γιάννης Σελέκος

Στα κρουστά: Γιώργος Σμακ

Πρεμιέρα: 22 Νοεμβρίου στις 21.30

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κάθε Πέμπτη στις 21.30, για λίγες παραστάσεις

Τιμές εισιτηρίων : 12€ κανονικό, 8€ μειωμένο, 5€ ειδική τιμή για ατέλειες ηθοποιών

Τηλέφωνο κρατήσεων : 210 3474312

*Mε την υποστήριξητου Δικτύου Πολιτισμού δήμου Αθηναίων Athens Culture Net, με Ιδρυτικό Δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

"Φιλοξενία Σεράφειο δήμου Αθηναίων" 

 

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη. Δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας.Αλλά για κάποιον, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Το βραβευμένο με Πούλιτζερ(2005) θεατρικό κείμενο του Τζον Πάτρικ Σάνλει Αμφιβολία παρουσιάζει η εταιρεία Λυκόφως από τις 7 Φεβρουαρίου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Απόλλωνα Παπαθεοχάρη. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν η Ρούλα Πατεράκη, ο Νίκος Κουρής, η Λίλα Μπακλέση και η Πηνελόπη Μαρκοπούλου. Η Αμφιβολία, που έγινε ταινία το 2008 με την Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν με 44 υποψηφιότητες για βραβεία ανεβαίνει στο θέατρο Ροές.

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα θρησκευτικό σχολείο. Ένας χαρισματικός ιερέας, ο Πατέρας Φλυν, προσπαθεί να εκσυγχρονίσει τις αυστηρές δομές του σχολείου τις οποίες υπερασπίζεται σθεναρά η αυστηρή διευθύντρια του σχολείου Αδελφή Αλούσιους Μποβιέ. Όταν εκείνη θα ανακαλύψει ότι ο ιερέας δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε ένα νεαρό απομονωμένο αγόρι, θα ηγηθεί μιας προσωπικής σταυροφορίας εναντίον του ιερέα με σκοπό να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να τον εκδιώξει από το σχολείο. Υφιστάμενη του ιερέα, χωρίς ισχυρές αποδείξεις και στηριγμένη μόνο στην δική της ηθική βεβαιότητα, θα βάλει σε κίνδυνο την θέση του ιερέα, το μέλλον του μαθητή αλλά και την συνοχή της κοινωνίας του σχολείου.

Απόσπασμα από τον πρόλογο του θεατρικού έργου Αμφιβολία του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ,

 μετάφραση Αντώνης Γαλέος

 

[…]Αυτή τη στιγμή στην Αμερική έχει εξαπλωθεί ένα σύμπτωμα ευδιάκριτο σε όλους μας. Αναφαίνεται στις πολιτικές εκπομπές λόγου, στα καλλιτεχνικά νέα, στις πολιτιστικές κριτικές κάθε είδους, στον διάλογο για τη θρησκεία. Ζούμε σε έναν πολιτισμό καταγγελιών και δικαστηρίων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε ένα πολιτισμό που περιστρέφεται γύρω από τις διασημότητες και το lifestyle. Αυτά έχουν πεθάνει πια. Τώρα οι διασημότητες μας ενδιαφέρουν μόνο αν περνούν από δίκη. Ζούμε σε έναν πολιτισμό όπου όλοι είμαστε συνήγοροι ή κατήγοροι μέχρι εσχάτων, ερχόμαστε σε βίαιες αντιπαραθέσεις, κρίνουμε και κατακρίνουμε, βγάζουμε ετυμηγορίες. Ο διάλογος έχει δώσει τη θέση του στον διαξιφισμό. Η επικοινωνία έχει μετατραπεί σε σύγκρουση δυνάμεων. Ο δημόσιος λόγος πλέον ταυτίζεται με την προσβολή και την ανειλικρίνεια. Γιατί; Ίσως ο λόγος να είναι ότι βαθιά κάτω από τον βόμβο των φωνών, φτάσαμε σε ένα σημείο όπου γνωρίζουμε ότι δε γνωρίζουμε… τίποτα. Αλλά κανείς δεν προτίθεται να το ομολογήσει αυτό. Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να σας θέσω μια ερώτηση. Παρασυρθήκατε ποτέ σε κάποια διαφωνία υποστηρίζοντας την άποψή σας και καταλήξατε να νιώθετε μάλλον αμήχανοι; Πολεμώντας για τον τρόπο ζωής σας φτάσατε στα όρια της εξουθένωσης; Μήπως παλεύατε για κάτι που είχατε πάψει να πιστεύετε προ πολλού; Είπατε ποτέ σε κάποια ότι την αγαπάτε και ξαφνικά άρχισε μέσα σας να σας σπιρουνίζει αχνά η ναυτία της βεβαιότητας που ανάσα την ανάσα διαβρώνεται ανεπιστρεπτί; Εγώ το έχω κάνει. […]Η αρχή της αλλαγής είναι η στιγμή της Αμφιβολίας. Είναι αυτή η κρίσιμη στιγμή, όταν αναθεωρώ και ανανεώνω την ανθρωπιά μου ή γίνομαι ένα ψέμα. Η Αμφιβολία απαιτεί περισσότερο σθένος από την αλύγιστη βεβαιότητα, και μεγαλύτερη σπατάλη ενέργειας∙ η βεβαιότητα είναι σημείο, η αμφιβολία αέναη — μια άσκηση πάθους. Μπορεί στο τέλος να βγείτε από το έργο αβέβαιοι. Μπορεί να αποζητάτε τη σιγουριά. Περιφρονήστε αυτή σας την τάση. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μες στην αβεβαιότητα, την ακέραιη και ολοκληρωτική ασάφεια. Δεν υπάρχει η τελευταία λέξη. Υπάρχει η σιωπή κάτω από τον βόμβο της εποχής μας. 

John Patrick Shanley Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη Μάρτιος 2005

 

Ταυτότητα Παράστασης

Αμφιβολία του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ

 

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Σκηνοθεσία-Σκηνικά-Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης

Βίντεο: Απόλλων Παπαθεοχάρης-Ραμόν Μαλαπέτσας

Σχεδιασμός Φωτισμών: Μελίνα Μάσχα

Μακιγιάζ : Παντελής Τουτουντζής

Βοηθός Σκηνοθέτη : Δανάη Παπουτσή

Βοηθός Σκηνογράφου: Σωτήρης Μήτσουλας

Φωτογραφίες: Έφη Γούση

 

Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα

Βοηθός Παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη

Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

 

Διανομή 

 

ΑΔΕΛΦΗ ΑΛΟΥΣΙΟΥΣ ΜΠΩΒΙΕ  Ρούλα Πατεράκη

ΠΑΤΗΡ ΜΠΡΕΝΤΑΝ ΦΛΥΝ  Νίκος Κουρής

ΑΔΕΛΦΗ ΤΖΕΗΜΣ  Λίλα Μπακλέση

ΚΥΡΙΑ ΟΥΜΕΡ Πηνελόπη Μαρκοπούλου

 

 

Παραστάσεις & τιμές εισιτηρίων

Τετάρτη 19.00 | Είσοδος 16 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

Πέμπτη & Παρασκευή 21.00 | Είσοδος 16 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

Σάββατο 18.30 & 21.00| Είσοδος 18 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

Κυριακή 20.00 | Είσοδος 18 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

 

Διάρκεια Παράστασης: 100 λεπτά