Texnes Plus - Η φωνή του Δράκου

Τελευταία Νέα

Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»

Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

17 Μαρτίου 2019
Καμαρίνι

Η Κατερίνα Καλοχριστιανάκη Μας Ανοίγει Το Καμαρίνι Της

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου:

1 ποτήρι νερό,1 φλυτζάνι τσάι, 1 μυστικό γούρι.

Πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ:

Το 2017 στη Stara Zagora της Βουλγαρίας, είχαμε την τύχη με τους συμμαθητές μου από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το έργο “Αγαμέμνων”, να συμμετέχουμε στο International Student Theatre Festival της Ακαδημίας Θεατρικών και Κινηματογραφικών τεχνών “Κrastyo Sarafov”. Στο ιστορικό και πανέμορφο θέατρο της Ακαδημίας, θυμάμαι εμένα και τους συμμαθητές μου να εξαπλωνόμαστε σε όλους τους backstage χώρους περιμετρικά της σκηνής, ψάχνοντας εναγωνίως μια γωνιά για το αυτοσχέδιο καμαρίνι μας. Αυτό το αίσθημα του “επισκέπτη” σε έναν ξένο χώρο, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ήταν για μένα το ωραιότερο καμαρίνι που είχα έως τώρα.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Είχα την ευκαιρία να βρεθώ στα καμαρίνια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής του ΙΣΝ, στα πλαίσια της παράστασης “Γιάννης Χρήστου -Προμηθέας Δεσμώτης”. Οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, συνθήκες και παροχές είναι τεράστιο δώρο για έναν καλλιτέχνη πριν βγει στη σκηνή, αλλά δυστυχώς είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

katerina kaloxristianaki 1 texnes plus

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Η πιο ωραία μου ανάμνηση που έχω ήταν στο καμαρίνι του Θεάτρου Φούρνος, όταν μετά το τέλος της πρεμιέρας της παράστασης “Η φωνή του Δράκου“, ήρθαν κάποιοι από τους πιο αγαπημένους μου φίλους και αγκαλιαστήκαμε όλοι μαζί. Όταν σε μια παράσταση καταθέτεις κάτι πολύ προσωπικό, τα δευτερόλεπτα αμέσως μετά την υπόκλιση είναι πολύ μοναχικά. Εκείνη η στιγμή δεν τα άφησε να γίνουν.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Αδειάζω από δικές μου σκέψεις, ξαναφέρνω στο μυαλό μου την ιστορία που θα διηγηθώ σήμερα, αγκαλιάζω τον συμπαίχτη μου και αφιερώνω ό,τι πρόκειται να γίνει σε έναν πολύ αγαπημένο μου άνθρωπο.

Η Κατερίνα Καλοχριστιανάκη και ο Κωσταντής Ντίσιος πρωταγωνιστούν στην παράσταση "Η Φωνή του Δράκου" στο Θέατρο Φούρνος κάθε Παρασκευή στις 21:00

Διαβάστε περισσότερα...

19 Ιανουαρίου 2019
Νέα

«Η Φωνή του Δράκου»: Ένας διαφορετικός Παπαδιαμάντης στο Θέατρο Φούρνος

Μία οικογενειακή ιστορία, ένας αριθμός και η γέννηση ενός παιδιού πυροδοτούν ένα σκάνδαλο και εξεγείρουν τους κατοίκους μιας μικρής κοινότητας. Η οικογένεια στοχοποιείται και οδηγείται σταδιακά σε απομόνωση και αποκλεισμό από την κοινωνική ζωή. Τα μέλη της θα επινοήσουν το ξεχωριστό τους καταφύγιο για να προφυλαχτούν από τις φήμες, τις διαδόσεις, τις φωνές. Κάπου εκεί θα αναζητήσει την πραγματική του ταυτότητα και αρματωσιά ο έφηβος πια Κώτσος. Στις παρυφές της κοινότητας, στην περιοχή του θρύλου, στην σκιά του Δράκου.

Η παράσταση αξιοποιεί για πρώτη φορά στην σκηνή το αριστούργημα του Παπαδιαμάντη, ορμώμενη από την σύγχρονη πραγματικότητα του ψηφιακού κόσμου των πολλαπλών οπτικών γωνιών, του κοινωνικού αυτοματισμού και των εύθραυστων ταυτοτήτων. Επιχειρεί να ενορχηστρώσει και να αντιπαραβάλλει σαν πολυφωνικό τραγούδι τις φωνές και τις στάσεις της κοινότητας, να ανιχνεύσει ετεροτοπίες της δικής μας κοινωνίας και να αφουγκραστεί τη φωνή του σύγχρονου δράκου, που πάντα βρίσκει τη ρωγμή για να ακουστεί. Και η ρωγμή αυτή λέγεται σιωπή.