Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μένει πολύ κοντά στην Πλατεία Μαβίλη. Είναι από τις Αθηναίες που θ’ αρκούσε το “ζύγισμα” της μιας ματιάς για να υποθέσεις πως μένει εκεί. Έχω την αίσθηση πως το γειτονικό Κολωνάκι είναι αρκετά φόρμαλ να χωρέσει την “ανεξαρτησία” της. Το Μετς αρκετά “βόρειο”, κάτι σαν προάστιο, για να κινηθεί με τον τρόπο της στην υπόλοιπη πόλη. Τα Εξάρχεια, η περιοχή που κάποτε έμενε, αρκετά παιδικά να την διατηρήσουν “μέσα” τους. Η τελευταία φορά που την άκουσα να τραγουδά ζωντανά ήταν το περασμένο καλοκαίρι στη Σίφνο. Τότε είχε κοντό, αγορίστικο, μαλλί. Τώρα που μοιραζόμαστε το ίδιο τραπέζι, ο ένας απέναντι στον άλλο, τα μαλλιά της έχουν μακρύνει τόσο ώστε να ρωτήσω: “Πότε πρόλαβαν να μεγαλώσουν τόσο πολυ;” “Τα κορίτσια έχουν τα δικά τους μυστικά”απάντησε, αφήνοντας εκείνο το χαμόγελο που κόβει τις παραπάνω ερωτήσεις που θα μπορούσε να κάνει άνδρας. Μερικά μυστικά, όσο μικρά και αν είναι, δεν κάνει να καούν. Έχουν τις δικές τους μυθικές διαστάσεις. Η Ελεωνόρα διαγράφει τη δική της τροχιά στην επιτυχία. Το τελευταίο της άλμπουμ “Πού με φτάσανε οι έρωτες” έχει κάθε συστατικό που ορίζει δισκογραφική δουλειά ταγμένη ν’ ακουστεί σε κάθε ραδιόφωνο, να τραγουδηθεί από τους πάντες. Ενώ οι εμφανίσεις της στο Hotel Ερμού – παρέα με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο – πάνε περίφημα.

Η Ελεωνόρα πίνει τις πρώτες γουλιές από το ποτήρι κόκκινου κρασιού που μόλις της σέρβιραν.Δεν θέλω να ξεκινήσουμε μετρώντας τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει ο έρωτας στη ζωή της. Αυτό το έχει κάνει στις περισσότερες συνεντεύξεις που έδωσε στο παρελθόν. Θα ήθελα να ξεκινούσαμε από τα πιο βαθιά. Από την εποχή που οι γονείς της – Γιάννης Ζουγανέλης και Ισιδώρα Σιδέρη – πρωταγωνιστούσαν στο “Αχ Μαρία!” παρέα με καλλιτέχνες που όρισαν τη μουσική σκηνή της Ελλάδας. Τι θυμάται η Ελεωνόρα από εκείνη την εποχή;

-Δεκαετία 1980. Θυμάμαι τους γονείς σου στο “θρυλικό” Αχ Μαρία! O Γιάννης Ζουγανέλης και η Ισιδώρα Σιδέρη πρωταγωνιστούσαν στις παραστάσεις που γίνονταν εκεί. Αισθάνεσαι κληρονόμος μιας καριέρας που ξεκινά από τότε;

Δεν νιώθω πως συνεχίζω κάτι. Τότε βίωνα πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Ναι, έχω πολλές αναμνήσεις από εκείνη την εποχή. O χαρακτήρας μου είναι έτσι. Η φύση μου είναι έτσι.

-Έχεις φωτογραφική μνήμη;

Έχω έντονη φωτογραφική και συναισθηματική μνήμη. Μπορώ να ανακαλέσω στιγμές του Αχ Μαρία! Όταν το κάνω εκπλήσσομαι με το τι μπορεί να θυμηθώ. Ζώντας με τους γονείς μου. Το πρώτο που σκέφτομαι από εκείνη την εποχή είναι πως μεγάλωσα διαφορετικά από τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Ήταν ένα περιβάλλον που δεν είμαι σίγουρη αν ήταν ιδανικό για παιδί. Ευτυχώς υπήρχαν η γιαγιά και ο παππούς που συχνά έπαιζαν τον ρόλο των γονιών μου.

-Παππούς και γιαγιά από τη μεριά του πατέρα σου;

Οι γονείς του πατέρα μου είναι κωφοί. Τα πρώτα χρόνια δεν ήταν εύκολο να με κρατήσουν οπότε οι γονείς της μητέρας μου ανέλαβαν αυτή την αποστολή. Γενικότερα στο Αχ Μαρία!, παρότι ήμουν πολύ μικρή, με πήγαιναν συχνά. Είχα εξοικειωθεί με τα καμαρίνια. Με μεγάλωσε μια παρέα που υπήρξε πολύ αληθινή και ρεαλιστική.

Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη στο frangilemag.gr και τον Γιάννη Παναγόπουλο