Texnes Plus - Δάνης Κατρανίδης

Τελευταία Νέα

Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»

Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

10 Δεκεμβρίου 2018
Είδα

Είδα το «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές», σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη

Από τη Νατάσα Κωνσταντινίδη

«Η Βασίλισσα του εγκλήματος»: με αυτόν τον τίτλο είναι γνωστή η Αγγλίδα συγγραφέας Αγκάθα Κρίστι, η οποία έχει στο ενεργητικό της ογδόντα τουλάχιστον αστυνομικά μυθιστορήματα, με βασικό πρωταγωνιστή τον δαιμόνιο ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, γεγονός που την καθιστά τη σημαντικότερη εκπρόσωπο του είδους. Ο ιδιοφυής ντετέκτιβ Πουαρό με το περίεργο μουστάκι και τη βέλγικη προφορά έγινε διάσημος στα πέρατα του κόσμου για την αποτελεσματικότητα του στο να εξιχνιάζει εγκλήματα. Τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι έχουν κάνει ρεκόρ πωλήσεων. Ρεκόρ που ανέρχεται σε ένα δισεκατομμύριο αντίτυπα στα Αγγλικά, ενώ έχουν μεταφραστεί σε τουλάχιστον εκατό γλώσσες με ανάλογη επιτυχία. Εξάλλου, διασκευές των έργων της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο ουκ ολίγες φορές. Εν προκειμένω, το αριστούργημα της «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» του 1934, βγήκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1974 και τελευταία το 2017, ενώ την ίδια τύχη είχε και «Το έγκλημα στον Νείλο» και πολλά άλλα. Όπως ήταν φυσικό η επιτυχία μεταφέρθηκε και στο θέατρο. Στο Λονδίνο από το 1952 μέχρι σήμερα παίζεται «Η Ποντικοπαγίδα» της. Αν και θεατρικά ανεβάσματα έργων της έχουμε παρακολουθήσει στην Αθήνα αρκετές φορές, είναι η πρώτη φορά για «Το έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. Η απόδοση του μυθιστορήματος σε θεατρικό κείμενο είναι του Κεν Λούντβιχ.

Ο Πουαρό έχοντας φέρει εις πέρας την πιο δύσκολη υπόθεση που είχε ποτέ αναλάβει, φεύγει από την Κωνσταντινούπολη με πρόθεση να κάνει διακοπές. Επιθυμεί να ταξιδέψει με το Όριεντ Εξπρές. Τυχαία συναντά τον παλιό του φίλο και διευθυντή της σιδηροδρομικής εταιρίας κύριο Μπουκ, που ταξιδεύει στη Λωζάννη για δουλειές, ο οποίος τελευταία στιγμή του εξασφαλίζει μια θέση, αν και το τρένο ταξιδεύει γεμάτο. Μια τρομερή χιονοθύελλα αναγκάζει το Όριεντ Εξπρές να ακινητοποιηθεί κάπου στη Γιουκοσλαβία. Συντελείται ένας φόνος, αυτός του Σάμιουελ Ράτσετ. Τον βρίσκουν μαχαιρωμένο οκτώ φορές στο στήθος και ο Μπουκ για να μην διακινδυνεύσει να πέσει στις Γιουκοσλαβικές αρχές η εξιχνίαση του εγκλήματος αυτού και πληχθεί το όνομα της εταιρίας που εκπροσωπεί, παρακαλεί τον Πουαρό να το αναλάβει. Οκτώ ύποπτοι που φαινομενικά τίποτα δεν τους συνδέει, συνταξιδεύουν, όχι τυχαία. «Κάτι ακαθόριστα παράξενο υπάρχει σε όλους αυτούς τους ανθρώπους» λέει ο Πουαρό διαισθανόμενος τη σχέση τους. Ένα έγκλημα που είχε συγκλονίσει την Αμερική λίγα χρόνια πριν, αυτό της απαγωγής και δολοφονίας της μικρής Νταίζη Άμστρονγκ γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει τους επιβάτες του βαγονιού Καλέ. (Η έμπνευση για τη συγγραφή του μυθιστορήματος αρχικά προήλθα από την αληθινή ιστορία απαγωγής και δολοφονίας του μωρού του διάσημου αεροπόρου Τσαρλς Λιντμπεργκ). Ο Πουαρό κατά τη συνήθη τακτική του, τους ανακρίνει όλους και παρά το δύσκολο της υπόθεσης ξεδιπλώνει το νήμα της δολοφονίας του Ράτσετ παραδεχόμενος ότι οι θύτες είναι πληγωμένες ψυχές που ζητούν εκδίκηση προκειμένου να ηρεμήσουν και να αποδώσουν δικαιοσύνη.

Οι επιβάτες του Όριεντ Εξπρές, ο Έκτωρ Μακ Κουήν (Άγγελος Μπούρας,), γραμματέας του Ράτσετ, ο Πιέρ Μισέλ (Τάκης Παπαματθαίου), ελεγκτής του τρένου, η κόμισσα Αντρένι (Λένα Δροσάκη), η Έλεν Χάμπαρντ (Κάτια Δανδουλάκη), η πριγκίπησσα Νατάλια Ντραγκομίρωφ (Όλγα Πολίτου), η συνοδός της, Γκρέτα Όλσον (Ταμίλα Κουλίεβα), η Μαίρη Ντέμπεναμ (Τάνια Τρύπη) και ο συνταγματάρχης Άρμπουθνοτ (Λευτέρης Ζαμπετάκης) είναι ύποπτοι για το φόνο του Σάμιουελ Ράτσετ ή στην πραγματικότητα του έργου, Μπρούνο Κασέτι, που απήγαγε και σκότωσε τη μικρή Νταίζη Αρμστρόνγκ (Αντώνης Καφετζόπουλος).

Ο Ηρακλής Πουαρό (Δάνης Κατρανίδης) δεν μπορεί παρά να υποκύψει στο αίτημα του φίλου του Μπουκ (Τάσος Χαλκιάς) να βρει τον ένοχο πριν τις αρχές, ώστε να μην πληχθεί το κύρος της εταιρίας και επιδίδεται με πάθος στην στοιχειοθέτηση των κομματιών του παζλ που θα τον οδηγήσουν στον δράστη.

Η παράσταση στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη εντυπωσιάζει καταρχήν με τα υπέροχα κοστούμια της Ιωάννα Τσάμη και τα πλούσια σκηνικά του Γιώργου Γαβαλά και της Μαίρης Τσαγκάρη, αλλά και τον πολυμελή θίασο που απαρτίζεται από ονόματα ηθοποιών με τεράστια πείρα, όπως προαναφέρθηκε. Κάτι τέτοιο δηλώνει ότι πρόκειται για μια παραγωγή που μπήκε στη διαδικασία να ξοδέψει χρήματα σε μια εποχή που τα σκηνικά θα τα χαρακτήριζες αφαιρετικά, τα κοστούμια λιτά και τον αριθμό των ηθοποιών περιορισμένο. Εδώ όμως στήνεται ένα βαγόνι με κουκέτες, υπάρχει περιστρεφόμενη σκηνή, χιονισμένο τοπίο και εναλλαγή προσεγμένων κοστουμιών. Ατμοσφαιρικοί οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου.

Δραματουργικά μιλάμε για ένα πασίγνωστο έργο με γοητευτική πλοκή και ανατροπές, του οποίου το βάρος σηκώνει επάξια ο Πουαρό, Δάνης Κατρανίδης. Με μάτια που λάμπουν από πάθος και ένταση προσπαθεί να βγάλει συμπεράσματα για το φόνο. Το ένστικτο του τον οδηγεί στο να απορρίψει εξαρχής την δελεαστική προσφορά για προστασία που του προτείνει ο Ράτσετ : «Δεν μου αρέσει το πρόσωπο σας. Αρνούμαι». Εκπληκτικός ως Πουαρό ο Κατρανίδης κρατάει το μεγαλύτερο μέρος του έργου με την επαγγελματική διαστροφή που χαρακτηρίζει τον δαιμόνιο ήρωα του.

Ακολούθως, η Ταμίλα Κουλίεβα με προφορά όπως την ήθελε ο χαρακτήρας που υποδύεται, δίνει τον καλύτερο της εαυτό. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος σε ρόλο που του ταιριάζει απόλυτα, αποδίδει απόλυτα το προφίλ ενός κακοποιού. Η Όλγα Πολίτου, η πριγκίπησσα Ντραγκομίρωφ, αγέρωχη, ψύχραιμη, με ελιτίστικο στυλ, ενδύεται τον ρόλο της και μας αρέσει. Ο Τάσος Χαλκιάς πολύ καλός ως Μεσιέ Μπουκ. Κρατώ την ατάκα του: «Το Όριεντ Εξπρές είναι ένα ποίημα με ρόδες». Εν συνεχεία, η Κάτια Δανδουλάκη, ως Έλεν Χάμπαρντ ή για το έργο, Λίντα Άρντεν, σε μικρό αλλά καίριο ρόλο, γοητευτική σαν σταρ και εντυπωσιακή όσον αφορά την μεταμόρφωση της για τις ανάγκες του ρόλου, με κωμικές στιγμές κρύβει καλά το μυστικό της. Η Τάνια Τρύπη ως Μαίρη Ντέμπεναμ κάνει ένα μικρό πέρασμα, όπως και η Λένα Δροσάκη, η οποία σε στιγμές μοιάζει αμήχανη. Αξιοπρεπής στο ρόλο του, ο Λευτέρης Ζαμπετάκης ενώ ο Άγγελος Μπούρας έχει χτίσει μια ενδιαφέρουσα περσόνα.

Η σκηνοθεσία του Αντώνη Καλογρίδη ήταν εμπνευσμένη σε σημεία. Αναφέρω χαρακτηριστικά την εξαιρετική σκηνή με τα μαχαίρια, ένα έξυπνο εύρημα. Εντούτοις, το έργο χάνει κάπως στην αγωνία που θεωρητικά διακατέχει το θεατή, όταν παρακολουθεί ένα αστυνομικό έργο. Λείπει η αγωνία για τη συνέχεια και η περιέργεια για τη λύση του εγκλήματος.

Συνολικά αποτιμώντας την παράσταση θα της έβαζα θετικό πρόσημο, αν και υπήρξαν στοιχεία που δεν με κάλυψαν απόλυτα.

Διαβάστε περισσότερα...

13 Νοεμβρίου 2018
Νέα

«Έγκλημα στο OrientExpress» του Αντώνη Καλογρίδη στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη

Το συγκλονιστικό έργο της Άγκαθα Κρίστι, έρχεται τον Νοέμβριο στο Θέατρο Δανδουλάκη. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα η απόδοση του πασίγνωστου μυθιστορήματος σε θεατρικό έργο που έκανε ο Κεν Λούντβιχ, αναμένεται να συναρπάσει και να συγκινήσει.

Μια μεγάλη παραγωγή: σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη, με έναν θίασο έντεκα μεγάλων πρωταγωνιστών και σκηνικά και κοστούμια που εντυπωσιάζουν, το Έγκλημα στο OrientExpress θα διαλευκάνουν στην σκηνή του Θεάτρου Δανδουλάκη Τετάρτη με Κυριακή τον φετινό χειμώνα οι: Κάτια Δανδουλάκη, Δάνης Κατρανίδης, Αντώνης Καφετζόπουλος, , Τάσος Χαλκιάς, Ταμίλα Κουλίεβα, Τάνια Τρύπη, Τάκης Παπαματθαίου, Λένα Δροσάκη, Άγγελος Μπούρας, Λευτέρης Ζαμπετάκης και η Όλγα Πολίτου

Στο Έγκλημα στο OrientExpress –το πιο διάσημο κι αγαπημένο αστυνομικό της Αγκαθα Κρίστι-ο Αντώνης Καλογρίδης σκηνοθετεί με έμπνευση. Η ανάμειξη στην ιστορία του διάσημου Ηρακλή Πουαρό, η γοητευτική πλοκή, η γεμάτη μυστήριο και ανατροπές, οι χαρακτήρες και η μεταξύ τους διασύνδεση, συναρπάζουν και γοητεύουν. Όλα είναι διαφορετικά απ’ ότι δείχνουν, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σκηνή. Και όλα καθορίζονται τελικά από το μεγάλο δίλημμα: μπροστά στην φρίκη του φόνου ενός παιδιού, ποια τιμωρία είναι δίκαιη και ηθική, ποιος μπορεί να γλιτώσει από τον θείο και τον ανθρώπινο νόμο...

Σκηνοθεσία : Αντώνης Καλογρίδης
Απόδοση: Ολυμπία Σκορδίλη
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς, Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική Επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

Διαβάστε περισσότερα...

26 Φεβρουαρίου 2018
Είδα

Είδα το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» σε σκηνοθεσία Δάνη Κατρανίδη

Το έργο «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» του Γουίλι Ράσελ έκανε πρεμιέρα τον Ιούνιο του 1980 στο Λονδίνο. Ακολούθησε η κινηματογραφική μεταφορά του, από τον ίδιο τον συγγραφέα το 1983, μετά από την τεράστια επιτυχία που σημείωσε. Στο ρόλο του Καθηγητή ο Μάικλ Κέιν και Ρίτα η Τζούλι Γουόλτερς και στις δύο εκδοχές. Στην Ελλάδα το έργο έχει παρασταθεί αρκετές φορές. Ενδεικτικά θα αναφερθώ στην παράσταση του 1984 με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, καθώς και σε αυτή με τον Γιώργο Κιμούλη και την Τζένη Ιωακειμίδου το 2006.

Πρόκειται για μία αισθηματική κομεντί. Μια παράσταση για δύο, που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στο σαλόνι του επίτιμου Καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας Φράνκ Μπράιαντ, ο οποίος για να συμπληρώσει το εισόδημα του αναλαμβάνει μαθήματα στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Εκεί γράφεται η Ρίτα, μια λαЇκή κοπέλα, κομμώτρια, που αποφασίζει να αλλάξει το πνευματικό της επίπεδο. Ο Φρανκ την αναλαμβάνει. Είναι αλκοολικός και το μόνο που τον ενδιαφέρει αρχικά είναι να κερδίζει χρήματα για να πίνει. Τα απογευματινά μαθήματα όμως του Ανοικτού Πανεπιστημίου του στερούν το μπαρ. Η ιστορία τους εκτυλίσσεται στο διάστημα ενός εξαμήνου, από την αρχή ως τις εξετάσεις της Ρίτας. Η γνωριμία τους θα είναι καθοριστική και για τους δύο. Ο Φρανκ θα εντυπωσιαστεί από την δροσερή αυθόρμητη, γεμάτη αυθεντικότητα Ρίτα, ενώ η Ρίτα τον θαυμάζει απεριόριστα και τον ευγνωμονεί για όσα της χάρισε. Ο έρωτας όμως που κυριεύει τον Φρανκ, μάλλον δεν χτυπάει την πόρτα της Ρίτας. Είναι λοιπόν μια ακόμη ιστορία ενός αταίριαστου έρωτα, αποτυπωμένη με χιούμορ και ανατροπές. Ένα έργο κοινωνικό και πολιτικό που θίγει τους προβληματισμούς της κοινωνίας, τα προβλήματα της εκπαίδευσης, την προσπάθεια για αυτοβελτίωση και το αιώνιο άλυτο ζήτημα του έρωτα.

Μετά την επιτυχημένη συνεργασία του στο έργο «Σκηνές από έναν γάμο» του Ίνγκμαρ Μπεργκμαν το 2014 και το «Το κενό αυτοπροσώπως» του Άκη Δήμου το 2016, ο Δάνης Κατρανίδης ενώνει εκ νέου τις δυνάμεις του με την Παναγιώτα Βλαντή, την οποία και σκηνοθετεί, για να μας θυμίσει την εκπληκτική σκηνική χημεία τους και να μας παρασύρει υπό τους ήχους συνθέσεων του Μπαχ στον ατελέσφορο έρωτα τους.

Εκείνος μιλά στο τηλέφωνο με την σύντροφο του Τζούλια, παλιά φοιτήτρια του, εκείνη μπαίνει σαν σίφουνας στη σκηνή και αφού πρώτα εκφράζει τη δυσαρέσκεια της για την πόρτα που δεν ανοίγει : «Κολλάει η μαλακία», σχολιάζει τον αναγεννησιακό πίνακα του Γκόγια που βρίσκεται στον τοίχο του γραφείου του καθηγητή λέγοντας: «είναι σέξι». Συνεχίζει : «Έχετε πάρει πολλές σαν εμένα;», της λέει: «Παρακαλώ;» Της προσφέρει ποτό, ουίσκυ. «Να το προσέχεις αυτό το πράγμα σκοτώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα». Τη ρωτά γιατί θέλει να σπουδάσει και εκείνη απλά του απαντά : «Θέλω να βλέπω και να μαθαίνω. Να μην είμαι σαν τον μαλακισμένο τον όχλο». «Είμαι ένας παρασιτικός και βαθιά αντικοινωνικός τύπος. Βρες άλλον». «Δεν θέλω άλλον, εσένα θέλω». «Εγώ όμως δεν θέλω». Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία τους. Οι δύο κόσμοι συγκρούονται συνεχώς. Της δίνει βιβλία , εκείνη του προτείνει τάμπλετ. «Το κάθε βιβλίο είναι ένας κόσμος. Δεν είναι κρίμα να στριμώξεις έναν ολόκληρο κόσμο σε τάμπλετ;». Στην αρχή η Ρίτα χαρακτηρίζει σημαντικά έργα όπως αυτό του Φόρστερ «Επιστροφή στο Χάουάρντς Έντ» ως «μαλακία» , ο Φρανκ εξαγριώνεται. Στη συνέχεια της μιλά για Ίψεν, για Τσέχωφ, πηγαίνουν μαζί στο θέατρο. Η Ρίτα έχει πείσμα, θέληση και επιμονή. Σιγά σιγά ενώ εκείνη μεταμορφώνεται, εκείνος αισθάνεται να την ερωτεύεται. «Γιατί δεν μπήκες εδώ 20 χρόνια πριν;». Εκείνη όμως είναι προσηλωμένη στο στόχο της. «Έχω γίνει φρικιό Φρανκ. Δεν ανήκω πουθενά. Είμαι κάπου στη μέση». Αυτά τα λέει όσο το μαλλί είναι ακόμη ντεκαπάζ και τα ρούχα χαμηλής αισθητικής. Μετά από μήνες και καλοκαιρινά μαθήματα στο Λονδίνο επιστρέφει σικάτη και γεμάτη αυτοπεποίθηση. Εγκαταλείπει τη δουλειά στο κομμωτήριο και δουλεύει σε μπιστρό. Ο Φρανκ βυθισμένος στο ουίσκι του της κάνει σκηνές ζηλοτυπίας και την προκαλεί: «Γιατί δεν φεύγεις; Δεν μπορώ άλλο ν’ αντέξω άλλο εσένα αγαπητή μου». Φεύγει και εκείνος συντρίβεται. Πίνει, πίνει την αναζητά. Αλλά η Ρίτα εμφανίζεται όταν εκείνη το θέλει και όταν εκείνος φεύγει για Αυστραλία.

Ο Δάνης Κατρανίδης στο ρόλο του αλκοολικού Καθηγητή Φρανκ καταθέτει μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία. Συγκινητικός ως ερωτευμένος μεσήλικας που συντρίβεται από τον έρωτα του, αλλά και ως καθηγητής που σέβεται την επιστήμη και τα χρόνια του και γι’ αυτό μαζεύει τα συντρίμμια του και φεύγει.

Η Παναγιώτα Βλαντή στον αβανταδόρικο ρόλο της Ρίτας είναι χειμαρρώδης, ένας σίφουνας που εισβάλλει στη σκηνή και στη ζωή του Καθηγητή της Φρανκ. Αφελής, αυθόρμητη, θηλυκό, γεμάτη ζωή και δίψα για μάθηση έτοιμη να σαγηνέψει.

Σκηνοθεσία καλοστημένη με εναλλαγές κινείται στην περπατημένη χωρίς επιτήδευση από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή Δάνη Κατρανίδη.

Το σκηνικό του Γιώργου Πάτσα ένα καλοστημένο γραφείο ενός αλκοολικού Καθηγητή Πανεπιστημίου με άπειρα βιβλία και κρυμμένα μπουκάλια ουίσκυ.

Σε σωστές δόσεις ο φωτισμός του Σπύρου Ζαχαρή, που συμβάλλει στην εναλλαγή του χρόνου.

Πολύ επιτυχημένη η επιμέλεια της μουσικής από τον Θοδωρή Ξενάκη, οι μουσικές του Μπαχ συγκινητικές.

Δροσερή και εύστοχη η σύγχρονη απόδοση της Λίλιαν Δημητρακοπούλου.

Τα κοστούμια της Βάσιας Τζοτζοπούλου θεωρώ ότι είναι καλώς επιλεγμένα όσον αφορά τον Φρανκ, στη Ρίτα όμως είναι παρά ήταν υπερβολικά, φλερτάροντας με το κιτς.

Η αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής από την παράσταση είναι αυτή της δικαιοσύνης. Κάπως έτσι έπρεπε να εξελιχτούν τα πράγματα, παρά τον πόνο που προξενεί ο χωρισμός.

Από τη Νατάσα Κωνσταντινίδη

Διαβάστε περισσότερα...

12 Φεβρουαρίου 2018
Νέα

«Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» με τον Δάνη Κατρανίδη και την Παναγιώτα Βλαντή

Η ερωτική κωμωδία «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» ανεβαίνει στο ΠΟΛΗ Θέατρο από τις Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη, στις 17 Φεβρουαρίου 2018. Το βραβευμένο θεατρικό έργο του WillyRussell που αποτέλεσε παγκόσμια επιτυχία στο θέατρο αλλά και στη διάσημη και υποψήφια για Όσκαρ κινηματογραφική του μεταφορά, ζωντανεύει στη σκηνή του θεάτρου Πόλη σε μια σύγχρονη απόδοση της Λίλιαν Δημητρακοπούλου. Ο Δάνης Κατρανίδης παίζει και σκηνοθετεί και η Παναγιώτα Βλαντή τον επιλέγει ως τον καθηγητή που θα αλλάξει τη ζωή της για πάντα!

Ένας «αταίριαστος» έρωτας, με χιούμορ και ανατροπές έρχεται να αναστατώσει τη θεατρική Αθήνα και να μας θυμίσει ότι ποτέ δεν είναι αργά και όλα είναι δυνατά, όταν ακολουθούμε αυτό που προστάζουν η καρδιά και τα όνειρα μας! Ένα έργο βαθιά κοινωνικό και πολιτικό που θίγει περίτεχνα τα κακώς κείμενα και τους προβληματισμούς για την κοινωνία και την εκπαίδευση που χαρακτηρίζουν την εποχή που συνεχίζουμε να διανύουμε ακόμα και σήμερα: ταξική αδικία, ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος που δεν προάγει το κριτικό πνεύμα, αναγκαία εσωτερική διαδικασία αυτοβελτίωσης για το ατομικό και ευρύτερο καλό!

Η αλλαγή και η μεταμόρφωση που όλοι επιθυμούμε αλλά λίγοι κατορθώνουν συντελείται μπροστά στα μάτια των θεατών μέσα από τη διάδραση δύο προσώπων που στο τέλος του έργου δεν θα είναι ποτέ τα ίδια!

Υπόθεση του έργου:

Το έργο παρακολουθεί τη σχέση της Ρίτας, μιας νεαρής κομμώτριας από το Λίβερπουλ και του Δρ. Φρανκ Μπράιαντ, ενός καθηγητή Πανεπιστημίου, στη διάρκεια ενός εξαμήνου. Η Ρίτα, δυσαρεστημένη με τη βαρετή καθημερινότητα της δουλειάς της αλλά και την κοινωνική ζωή της, γράφεται στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Ο Φρανκ, μεγαλύτερος σε ηλικία και επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου, δέχεται να αναλάβει το μάθημα ως ένα συμπλήρωμα στο εισόδημα του.

Η συνάντηση όμως και η γνωριμία τους θα έχει ένα βαθύ αντίκτυπο και στους δύο. Ο Φρανκ θα εντυπωσιαστεί από τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια της Ρίτας και θα αναγκαστεί να επανεξετάσει τις απόψεις του για τη ζωή, ενώ η Ρίτα συνειδητοποιεί ότι η διδασκαλία του Φρανκ της ανοίγει νέους ορίζοντες για μια διαφορετική ζωή που σταδιακά τη γεμίζει αυτοπεποίθηση... Η μοιραία συνάντηση τους θα έχει μια απρόσμενη εξέλιξη και για τους δύο.

Ταυτότητα Παράστασης

Συγγραφέας: Willy Russell

Απόδοση: Λίλιαν Δημητρακοπούλου

Σκηνοθεσία: Δάνης Κατρανίδης

Σκηνικό: Γιώργος Πάτσας

Συνεργάτης Σκηνογράφος: Τότα Πρίτσα

Κοστούμια: Βάσια Τζοτζοπούλου

Μουσική Επιμέλεια – Σύνθεση: Θοδωρής Ξενάκης

Φωτισμοί: Σπύρος Ζαχαρής

Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Διονύσης Χριστόπουλος

Πρωταγωνιστούν: