Φωτογραφία: Γ. Γιακουμίδης 

Θύμα της πανδημίας του κοροναϊού και ο γνωστός σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης, ο οποίος άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή στην εντατική σε ηλικία 67 ετών.Ο αγαπημένος σκηνοθέτης τους τελευταίους μήνες έδινε μάχη με τον καρκίνο και δυστυχώς κόλλησε τον ιό στο νοσοκομείο. Η είδηση του θανάτου του  προκάλεσε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. 

Ο Βασίλης Νικολαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεατρολογία στη Σορβόννη, με ειδικό θέμα τη σκηνοθεσία όπερας. Το 1982 δημοσιεύτηκε το βιβλίο του "Μαρία Κάλλας. Οι μεταμορφώσεις μιας τέχνης", το οποίο επανεκδόθηκε το 1995. Το 1985 αρχίζει να σκηνοθετεί κυρίως μουσικά έργα. Από το 1991 συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή, από το 1993 με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από το 1995 με τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., από το 2000 με το Εθνικό Θέατρο, από το 2004 με το Κ.Θ.Β.Ε. Το 2016 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Θ.Ο.Κ. Μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει περί τα 85 έργα κάθε είδους, από μονόπρακτα μέχρι μεγάλες όπερες. Το 1998, η παράστασή του "Η τύχη της Μαρούλας" κι ο "Μπαρμπαλινάρδος" των Κορομηλά και Κόκκου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης) τιμήθηκε με το Βραβείο Κριτικών.

Το 2000 τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας "Κάρολος Κουν", για την "Ειρήνη" του Αριστοφάνη (Εθνικό Θέατρο, Επίδαυρος).

Από τον Οκτώβριο 2007 έως τον Σεπτέμβριο 2014 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου. Από το 1984 ως το 2006 εργάστηκε ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Εργάστηκε επίσης ως μουσικός παραγωγός στην ΕΡΤ2 και στον Αθήνα 9,84. Από το 1988 άρχισε να σκηνοθετεί για το ραδιόφωνο. Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Ε.Λ.Σ. (1994) καθώς και του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου Χαλανδρίου, ως υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού. Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη υπό τον Ζυλ Ντασσέν στον "Γλάρο" του Τσέχοφ (Εθνικό Θέατρο, 1988). Επιμελήθηκε τα προγράμματα της "Ορχήστρας των Χρωμάτων" του Μάνου Χατζιδάκι, όσο εκείνος τη διηύθυνε

Είχε γράψει δεκάδες μουσικά και θεατρικά άρθρα σε περιοδικά, όπως το "Τέταρτο" (όσο καιρό το διηύθυνε ο Μ. Χατζιδάκις), "Ήχος hi-fi", "Οπτικοακουστική", "Δίφωνο". Έχει επιμεληθεί πολλές εκδόσεις δίσκων με αρχειακό υλικό για τις εταιρείες Σείριος, Sony, Λύρα και το Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο. Έχει διδάξει υποκριτική σε νέους τραγουδιστές στα ωδεία Athenaeum και Φίλιππος Νάκας. Δίδασκε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Τράγκα.

Γιατί μαμά το έργο το λένε «Οι τρεις σωματοφύλακες» ενώ ήταν τέσσερις; Η ερώτηση της πεντάχρονης Χριστίνας πρέπει να έχει απαντηθεί από δεκάδες μαμάδες και μπαμπάδες που συνόδεψαν τα παιδιά τους στην φετινή παιδική παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Νικολαΐδης στο θέατρο Ακροπόλ. Μια ερώτηση που την κάναμε και εμείς σαν παιδιά όταν διαβάσαμε την ιστορία στα κλασσικά εικονογραφημένα και αργότερα το ομώνυμο βιβλίο.

Όταν άκουσα ότι θα ανέβει το κλασικό μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου Δουμά στην θεατρική σκηνή ήμουν πολύ περίεργη να δω πως μια τόσο πολύπλοκη και απαιτητική ιστορία θα ξετυλιγόταν και μάλιστα μπροστά στα μάτια μικρών θεατών. Τι θα πάρουν; Τι θα αφήσουν; Πως θα μας ταξιδέψουν από την γαλλική επαρχεία στο Παρίσι και στο παλάτι, από τους κήπους που ξιφομαχούν οι σωματοφύλακες με τη φρουρά του Καρδινάλιου Ρισελιέ στα διαμερίσματα του Δούκα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο; Πως θα χωρέσουν ομαδικές συμπλοκές, ρομαντικά ειδύλλια, παλατιανοί χοροί και καπηλειά μιας άλλης εποχής στον περιορισμένο χώρο και χρόνο μιας παράστασης;  

Λοιπόν, η διασκευή του Φίλιππου Μανδηλαρά και η σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη που πρώτη φορά καταπιάνεται με παιδικό θέατρο κατάφεραν να τα χωρέσουν όλα μια χαρά και μάλιστα με ξεκάθαρο, άμεσο τρόπο, κατανοητό αλλά συνάμα μαγευτικό για τα παιδιά. 

Έτσι στο πρώτο μέρος της παράστασης ο Ντ’ Αρτανιάν ξεκινά από το χωριό του για να πάει στο Παρίσι να γίνει σωματοφύλακας. Μετά από διάφορες περιπέτειες κατορθώνει όχι μόνο να γίνει μέλος της εκλεκτής ομάδας σωματοφυλάκων αλλά και να συνδεθεί με βαθιά φιλιά με τρεις από αυτούς, τον Άθω, τον Πόρθο και τον Άραμι. Στο δεύτερο μέρος για χάρη της αγαπημένης του Κωνστάνς βάζει τη ζωή του σε κίνδυνο για να επιστρέψει στην βασίλισσα ένα περιδέραιο με διαμάντια που βρίσκεται στο Λονδίνο, στα χέρια του Δούκα του Μπάκιγχαμ. Με τη βοήθεια των φίλων του, ξεφεύγει από τις παγίδες που του στήνει ο πονηρός καρδινάλιος Ρισελιέ και η σατανική Μιλαίδη και επιστρέφει το κόσμημα στην βασίλισσα λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει ο χορός στο παλάτι. 

«Ένας για όλους και όλοι για έναν»:Τα εντυπωσιακά κουστούμια του Γιάννη Μετζικώφ, η μουσική του Θωμά Καραχάλιου που κάτι θυμίζει –υπαινίσσεται όπως αναφέρει και ο ίδιος στο πρόγραμμα- αλλά… μάλλον όχι, οι ψηφιακές προβολές της Χρυσούλας Κοροβέση και του Μάριου Γαμπιεράκη που βασίστηκαν σε πίνακες ζωγραφικής του 17ου αιώνα και πάνω από όλα οι εξαιρετικές σκηνές ξιφομαχίας σε επιμέλεια και διδασκαλία Γεννάδιου Πάτση ζωντανεύουν το ιπποτικό αυτό μυθιστόρημα με γοητευτικό τρόπο. Οι έντεκα ηθοποιοί κάνουν πολύ καλή δουλειά σε όλα τα επίπεδα: υποκριτική, χορό, τραγούδι και ξιφομαχία! 

Το χιούμορ δεν λείπει από την παράσταση, με αγαπημένη σκηνή αυτή του χρυσοχόου του Δούκα του Μπάκιγχαμ που …πείστηκε να επιδιορθώσει το περιδέραιο της βασίλισσας σε χρόνο ρεκόρ.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι παρόλες τις συμπλοκές, τα μυστικά και τις μηχανορραφίες, το μήνυμα του Δουμά ότι όλα είναι δυνατά μέσα από τη φιλιά, τη συνεργασία και την αληθινή αγάπη, μεταφέρεται με καθαρότητα στους μικρούς θεατές. 

Η Βερενίκη γράφει για την παράσταση