Της Μυρτώς Παπαϊωάννου

«Έχω διαβάσει το βιβλίο»!, μια από τις συχνότερες φράσεις που λέμε όταν μαθαίνουμε για μια νέα ταινία ή θεατρική παράσταση που κυκλοφορεί και συνήθως η επιθυμία μας να τη δούμε γίνεται εντονότερη. Όταν μάλιστα πρόκειται για διηγήματα Ελλήνων συγγραφέων που έχουμε αγαπήσει, η μεταφορά στο θεατρικό σανίδι εντείνει το ενδιαφέρον μας. Κι είναι αρκετά σημαντικό στις μέρες μας να αναδεικνύονται έργα Ελλήνων συγγραφέων κι η ελληνική λογοτεχνία έχει να προσφέρει εξαιρετικά δείγματα γραφής...

Ας δούμε λοιπόν δέκα θεατρικές παραστάσειςαγαπημένων ελληνικών βιβλίων όπως αυτές ανέβηκαν τα τελευταία χρόνια στις αθηναϊκές σκηνές, οι περισσότερες από αυτές με μεγάλη επιτυχία, προς τέρψιν των αυστηρών αναγνωστών.

Αρίστος - Θέατρο Νέου Κόσμου, Θέατρο Άνεσις (2018-2020)

Το βραβευμένο δραματικό μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη «O γύρος του θανάτου», που αναφέρεται στην πολυτάραχη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη (1940-1968), ο οποίος συνελήφθη και εκτελέστηκε ως «Δράκος του Σέιχ Σου», έγινε μια επιτυχημένη θεατρική παράσταση με το όνομα «Αρίστος» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαγεωργίου και διασκευή της Θεοδώρας Καπράλου. Η άδικη καταδίκη -όπως δείχνουν τα στοιχεία- του Αρίστου, σε μια ταραγμένη πολιτικά εποχή, αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης κι αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και δεν έχει ξεχαστεί μέχρι και σήμερα. Με πλήρη σεβασμό στο κείμενο, τα ντοκουμέντα και την αφήγηση του συγγραφέα, το έργο συγκλόνισε με τις ερμηνείες των ηθοποιών. Την παράσταση όπως όλα δείχνουν θα δούμε και αυτή τη σεζόν. 

 

Το δαχτυλίδι της μάνας- Tempus Verum Εν Αθήναις και Bios (2018-2020)

«Το δαχτυλίδι της μάνας» του Γιάννη Καμπύση, πρόκειται για ένα κείμενο θησαυρό, που για πρώτη φορά διαβάστηκε από τους αναγνώστες του εκδοτικού οίκου της «Εστίας» το 1898. Πρόκεται για ένα έργο βασισμένο στη ζωή και το τέλος του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη, ντυμένο όμως με μύθους, ντοπιολαλιές, εικόνες και δοξασίες της λαικής παράδοσης . Το 1903 μελοποιήθηκε από τον Μανώλη Καλομοίρη κι αργότερα έγινε όπερα. Εμείς είχαμε τη χαρά να το απολαύσουμε σε μια μουσική παράσταση από την ομάδα C. for Circus, σε σκηνοθεσία και δραματουργία του Παύλου Παυλίδη. Το αποτέλεσμα ήταν αξιομνημόνευτο, καθώς μέσα από την κίνηση, την μουσική και το τραγούδι, την ερμηνεία και τον φωτισμό (εξαιρετική δουλειά της Ιωάννας Ζέρβα) οι C.for Circus σαν άλλοι μύστες μας πρόσφεραν μια βιωματική σύνδεση με έναν λαικό μύθο υψηλής δραματουργίας.

Μύρτος - Θέατρο Νέου Κόσμου (2018-2020)

Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι, ο «Μύρτος», ανέβηκε στη μικρή σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από την ομάδα 4Frontal σε σκηνοθεσία Θανάση Ζερίτη. Μαζί με τον Μύρτο, τον ήρωα του βιβλίου που κοιμάται εκ γενετής, μας ξεδιπλώνεται το δυστοπικό σύμπαν του καθωσπρεπισμού, της αμαρτίας, της ενοχής και της συγκάλυψής της στην ελληνική επαρχία. Η παράσταση έλαβε πολύ καλές κριτικές, καθώς οι σκληρές σκηνές καθήλωσαν τους θεατές και οι ερμηνείες ήταν πολύ δυνατές, αν συνυπολογίσουμε και την πολυπλοκότητα των ρόλων του βιβλίου.

O Συμβολαιογράφος – Θέατρο Χώρα (2018)

Ο Αλέξάνδρος Ραγκαβής έγραψε τον «Συμβολαιογράφο», το αυτό αστυνομικό μυθιστόρημα το 1855. Πρόκειται για ένα εκτενές αφηγηματικό κείμενο γεμάτο ρομαντισμό, έρωτα, αγωνία και δολοπλοκία, όπως αυτά εκτυλίσσονται στις σχέσεις των Κεφαλληνιών ηρώων του διηγήματος με πρωταγωνιστή τον συμβολαιογράφο Σιορ Τάπα και την υπόθεση μιας κληρονομιάς. Παράλληλα όμως θίγεται και το πολύ σημαντικό ζήτημα του επτανησιακού γλωσσικού ιδιώματος μέσα από διαλόγους και φράσεις έναντι του επίσημου ιταλικού. Αυτό το έργο επέλεξε να σκηνοθετήσει το 2018 ο Πέτρος Ζούλιας στο Θέατρο Χώρα. Το αποτέλεσμα δεν ήταν αρκούντως ικανοποιητικό, αν θυμηθούμε τις δυνατές ερμηνείες των πρωταγωνιστικών ρόλων σε αντιδιαστολή με την αδυναμία και την αμηχανία των μικρότερων αλλά και πάλι σημαντικών για την ιστορία ρόλων του έργου.

Η Μεγάλη Χίμαιρα (2014-2018) και Γιούγκερμαν (2017)– Θέατρο Πορεία

Τα δύο αυτά έργα του μεγάλου μας συγγραφέα Μ.Καραγάτση , ο «Γιούγκερμαν» και «η Μεγάλη Χίμαιρα» εγκαινίασαν την ώριμη και καλύτερη περίοδο της πεζογραφίας του. Ανήκουν μαζί με τον «Συνταγματάρχη Λιάπκιν», μια τριλογία με τίτλο «Εγκλιματισμός κάτω από τον Φοίβο». Κοινός τους άξονας είναι η αποτυχημένη προσπάθεια προσαρμογής ξένων ηρώων οι οποίοι βρέθηκαν στην Ελλάδα, παρά την έντονη προσπάθειά τους για αφομοίωση κι αποδοχή: Ο κεντρικός ήρωας του Γιούγκερμαν ήταν Ρώσος στρατιωτικός, ο οποίος εξελίχθηκε σε μεγάλο οικονομικό παράγοντα της Αθήνας . Η ηρωίδα της Χίμαιρας, Μαρίνα, ήταν Γαλλίδα, παντρεμένη με Έλληνα ναυτικό, που ζούσε στη Σύρο. Οι ήρωες αυτοί απέτυχαν να «εγκλιματιστούν» και τελικά οδηγήθηκαν στην καταστροφή. Τα δύο αυτά γνωστά και αγαπημένα στους αναγνώστες βιβλία, επέλεξε να ανεβάσει στην θεατρική σκηνή ο Δημήτρης Τάρλοου. Μάλιστα για την «Μεγάλη Χίμαιρα», η αποδοχή του κοινού υπήρξε ένθερμη για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, καθώς επίσης αξίζει να σημειώσουμε ότι για την συγκεκριμένη παράσταση  η Αλεξάνδρα Αϊδίνη έλαβε το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» για το ρόλο της Μαρίνας Μπαρέ και ο Δημήτρης Τάρλοου το βραβείο σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν».

Στέλλα κοιμήσου – Εθνικό Θέατρο και Θέατρο Τζένη Καρέζη (2017-2020)

Η «Στέλλα Βιολάντη» είναι πολυαγαπημένο τρίπρακτο θεατρικό δράμα του Γρηγόρη Ξενόπουλου. Γράφτηκε το 1901 ως διήγημα με τίτλο « Έρως Εσταυρωμένος» και 1909 ο ίδιος ο συγγραφέας διασκεύασε το διήγημά του σε θεατρικό έργο αλλά κι αργότερα το 1931, το διαμόρφωσε σεναριακά ώστε να παιχτεί σε κινηματρογραφική ταινία. Πρόκειται για την δραματική ζωή της νεαρής Στέλλας η οποία μέσα από τον έρωτά της για έναν νεαρό, οδηγείται στην σύγκρουση και την απόλυτη«συντριβή» από τον αυταρχικό πατέρα της, καθώς δεν τον εγκρίνει για εκείνη και πράττει ανάλογα ώστε να καθορίσει την ζωή της κόρης του. Μέσα από το εξαιρετικό αυτό διήγημα-ψυχογράφημα της νεοελληνικής δραματουργίας αναδεικνύεται η παθογένεια μιας πατριαρχικής οικογένειας και την σκληρή θέση της γυναίκας μέσα σε αυτή.

Με μεγάλη ομολογουμένως επιτυχία τριών ετών ο κινηματογραφικός κατά βάση σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης έφερε το έργο αυτό στο σήμερα, με τίτλο «Στέλλα κοιμήσου», την επιμέλεια του κειμένου ανέλαβε ο Βαγγέλης Μουρίκης. Εμπνευσμένη από την Στέλλα Βιολάντη, παρακολουθούμε μια σύγχρονη ιστορία «απαγορευμένης αγάπης» που με τη σειρά της κακοποιείται από την πατριαρχική οικογένεια. Για την ερμηνεία τους στην παράσταση τιμήθηκαν η Ιωάννα Κολλιοπούλου με το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» και ο Γιάννης Νιάρρος με το βραβείο «Δημήτρης Χορν».

Ο Γάμος – Θέατρο Σταθμός (2019-2020)

Ο Μάριος Ποντίκας είναι ένας σύγχρονος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και πεζογράφος. Το έργο του «Ο Γάμος», είναι ένα από τα γνωστότερά του έργα και γράφτηκε το 1985. Πρόκειται για την αφήγηση της ιστορίας μιας νεαρής κοπέλας που πέφτει θύμα βιασμού, ωστόσο «βιάζεται» αλλεπάλληλα από την οικογένεια και ολόκληρη την κοινωνία στην προσπάθειά τους να σώσουν την υπόληψή της. Πρόκειται για ένα έργο που καταδεικνύει την ισχύ των πατριαρχικών θεσμών στην τότε ελληνική κοινωνία και την θέση της γυναίκας μέσα σε αυτή. Σαράντα χρόνια μετά την συγγραφή του έργου αυτού, ο Κώστας Παπακωνσταντίνου μαζί με την Αγγελική Μαρίνου σκηνοθετούν μια θεατρική παράσταση κάνοντας γνωστό το έργο αυτό του Ποντίκα, μαζί με όποιες ομοιότητες και διαφορές διατρέχουν την σημερινή εποχή, που είναι φαινομενικά απαλλαγμένη από τέτοιου είδους φαινόμενα έμφυλης διάκρισης. Η ερμηνεία της Μαργαρίτας Τρίκκα σε αυτή της προσπάθεια υπήρξε αξιοσημείωτη.

Τρίτο Στεφάνι – Θέατρο Παλλάς (2020)

Τελευταίο όμως πολυαγαπημένο αφήσαμε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του αξέχαστου πεζογράφου Κώστα Ταχτσή, «Τρίτο Στεφάνι» γραμμένο το 1962. Πρόκειται για την πολυτάραχη ζωή δύο γυναικών κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, όπως αυτή παρουσιάζεται και περιπλέκεται στο βιβλίο του Ταχτσή. Το έργο του αυτό υπήρξε σταθμός. Εγινε πετυχημένη τηλεοπτική σειρά το 1995. Το 2009 παρακολουθήσαμε τη θεατρική του διασκευή από τον Σταμάτη Φασουλή και τον Θανάση Νιάρχο για το Εθνικό Θέατρο, με τη Νένα Μεντή στον ρόλο της Εκάβης και τη Φιλαρέτη Κομνηνού στο ρόλο της Νίνας. Το 2020 και μέσα σε ένα κλίμα αμηχανίας και δυσκολίας για το ελληνικό θέατρο, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επιλέγει να ανεβάσει την παράσταση αυτή στο θέατρο Παλλάς με την Μαρία Καβογιάννη και την Μαρία Κίτσου στους εμβληματικούς ρόλους των δύο γυναικών. Ανυπομονούμε να το απολαύσουμε!

 

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, λίγες μέρες πριν την Πρωτοχρονιά, έστω κι ασυνείδητα ανακαλούμε στη μνήμη μας γεγονότα από τη χρονιά που πέρασε.

Αν είσαι θεατρικός συντάκτης, οι παραστάσεις γίνονται μέρος των αναμνήσεών σου και κομμάτι της ζωής σου.

Τρεις συντάκτες του texnes-plus: η Γιώτα Δημητριάδη, η Νατάσα Κωνσταντινίδη κι ο Αναστάσης Πινακουλάκης φτιάχνουν το δικό τους προσωπικό top 5, από όλα όσα πρόλαβαν να δουν στην Αθήνα των 1000 plus παραστάσεων.

Παραστάσεις, τις οποίες παρακολουθήσαμε κι άφησαν κάτι πίσω τους. Μιλάμε για τη θεατρική σεζόν 2017-2018, δηλαδή για όλα όσα παρακολουθήσαμε από τον περσινό Σεπτέμβρη μέχρι τον Αύγουστο του 2018.

Οι περισσότερες από αυτές έγιναν κι αγαπημένες του κοινού έχοντας βάλει ήδη πλώρη για 2^η σεζόν!

 

Το Top 5 της Γιώτας Δημητριάδη

 

1. 1.Όλα θα πάνε καλά (1) /Το τέλος του Λουδοβίκου

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση/ σκηνοθεσία: Ζοέλ Πομερά

Θέμα: η Γαλλική Επανάσταση, διάρκεια:270 λεπτά, κατάσταση θεατή: υψηλός πυρετός. Κι, όμως, δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει αυτό το αριστούργημα! Οι ηθοποιοί σάρωσαν με την ενέργειά τους τη σκηνή της Στέγης κι όλο το εικαστικό αποτέλεσμα ήταν μαγευτικό. Ένα μάθημα ιστορίας, σκηνοθεσίας κι υποκριτικής συνόλου.

2.Έμμα

Β’ Σκηνή Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας/σκηνοθεσία Μαρία Πρωτόπαππα

Η ταλαντούχα ηθοποιός, στην έκτη σκηνοθετική της δουλειά, διασκεύασε το βιβλίο της Κολομβιανής ζωγράφου, Έμμα Ρέγιες, «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Μαρίας Παλαιολόγου), δημιουργώντας έναν μονόλογο εξαιρετικής ροής με αρετές απεύθυνσης και ζωντανού λόγου, που με καθήλωσαν. Ένα μικρό θεατρικό διαμαντάκι, το οποίο κρατάω στην καρδιά μου.

3.Λάμψη Μιας Ασήμαντης Νύχτας

Θέατρο Επί Κολωνώ/σκηνοθεσία Ελένη Σκότη

Το δεύτερο έργο του Κόνορ Μακφέρσον, που γνωρίσαμε την περσινή χρονιά (μαζί με τον εξαιρετικό «Φάρο» του Κω/νου Μαρκουλάκη). Μπορώ να πω, όμως, ότι το «The NightAlive» (2013), που σκηνοθέτησε η Ελένη Σκότη, μου άρεσε περισσότερο ως κείμενο. Παράλληλα, η ερμηνεία του Γιώργου Τριανταφυλλίδη είναι καταπληκτική. Προβλέπω αυτήν τη φορά να κερδίζει επάξια και το βραβείο Δημήτρης Χόρν. Εντυπωσιακές και καλοδουλεμένες κι οι υπόλοιπες ερμηνείες. Αξίζει, δείτε το!

4.Μετά την πρόβα – Περσόνα

Διασκευές έργων του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής/ σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε

Ο διεθνώς καταξιωμένος Βέλγος σκηνοθέτης, παρουσίασε μια υπέροχη παράσταση τον Ιούνιο στο Μέγαρο Μουσικής, ειδικά το δεύτερο μέρος το βρήκα μαγικό! Εδώ να σημειώσω ότι για μένα μια πολύ καλή παράσταση της περσινής χρονιάς ήταν και το «Μετά την πρόβα» που σκηνοθέτησε ο Περικλής Μουστάκης στο θέατρο οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής.

5.Αρίστος

Θέατρο Νέου Κόσμου/σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου

Το βιβλίο του Θωμά Καρβούνη για τον άνθρωπο, ο οποίος κατηγορήθηκε ως «Δράκος του Σέιχ Σου», τον Αριστείδη Παγκρατίδη ευτύχισε στα χέρια του Γιώργου Παπαγεωργίου. Μια παράσταση που μας υπενθυμίζει ότι καλό θέατρο, χωρίς σπουδαίες ερμηνείες δεν υπάρχει. Γιώργος Χριστοδούλου, Μιχάλης Οικονόμου κι Ελένη Ουζουνίδου επικοινωνούν μοναδικά στη σκηνή, παράλληλα μας χάρισαν και προσωπικά ρεσιτάλ!

 

Το Top 5 της Νατάσας Κωνσταντινίδη

1.Η Αγριόπαπια

Θέατρο Πορεία/σκηνοθεσία Δημήτρης Τάρλοου

Μια παράσταση που είδα και ξαναείδα και θεωρώ υπέροχη, είναι «Η Αγριόπαπια» του Χένρικ Ίψεν στο Θέατρο Πορεία σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Με μοναδικές ερμηνείες, ενδεικτικά αναφέρω τον Γιάννη Κότσιφα, την Λένα Δροσάκη, την Σίσσυ Τουμάση σε ένα θαυμάσιο έργο του Νορβηγού δραματουργού.

2.Οι γυναίκες του Παπαδιαμάντη

Θέατρο Χώρα/σκηνοθεσία Πέτρος Ζούλιας

Μια παράσταση πραγματικός σκηνοθετικός κι ερμηνευτικός άθλος. Εξαιρετική σύνθεση και σύνδεση των διηγημάτων του Παπαδιαμάντη από τον Πέτρο Ζούλια και μια Μεντή που σαρώνει

3.Ο Φάρος

Θέατρο Αθηνών/σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Απλά και μόνο για τις απίστευτες ερμηνείες των ηθοποιών και το σκηνικό της παρακμής. Αν και το περιεχόμενο του έργου του Κόνορ Μακ Φέρσον είναι ξένο προς την ελληνική πραγματικότητα, οι πρωταγωνιστές με τις ερμηνείες τους μας συνεπαίρνουν. Καταπληκτικοί, Χειλάκης, Παπασπηλιόπουλος, Μαρκουλάκης και Αλειφερόπουλος.

4.7 χρόνια

Θέατρο Αποθήκη/σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου

Καλοστημένη, με δουλεμένη σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, δυνατές ερμηνείες, καινοτόμα σκηνική διάταξη, δημιούργησε σασπένς και σε κρατούσε σε εγρήγορση από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό.

5.Με δύναμη από την Κηφισιά

Θέατρο του Νέου Κόσμου/σκηνοθεσία Δημήτρης Καραντζας

Ελληνικό έργο σημαντικών συγγραφέων, ερμηνείες που χαράσσονται στη μνήμη. Λυδία Φωτοπούλου και Γαλήνη Χατζηπασχάλη ακαταμάχητες, σε σκηνοθεσία του εξαιρετικού Δημήτρη Καραντζά, με μοναδική σκηνική χημεία.

 

To Top5 του Αναστάση Πινακουλάκη

1.Αρίστος

Θέατρο του Νέου Κόσμου/ Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου

Αρίστος ή Αριστείδης Παγκρατίδης ή Δράκος του Σέιχ Σου. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου σκηνοθέτησε το έργο του Θωμά Κοροβίνη φέρνοντας στην επιφάνεια άγνωστες πτυχές του λαϊκού θρύλου. Οι ηθοποιοί Μ. Οικονόμου, Λ. Ουζουνίδου και Γ. Χριστοδούλου κέντησαν τις αφηγήσεις τους δίνοντας μια homemade παράσταση-διαμάντι.

 

2.7 Χρόνια

Θέατρο Αποθήκη/ Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Η παράσταση 7 Χρόνια μεταμόρφωσε το Θέατρο Αποθήκη, βάζοντας τον θεατή στα γραφεία μιας οικονομικής εταιρείας. Η παράσταση ευτύχησε μ' έναν all-star θίασο: Ασπιώτης, Αϊδίνη, Αυγουστίδης, Λογοθέτης, Χριστοδούλου.

3.Ηλέκτρα

Εθνικό Θέατρο/ Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου

Η παράσταση αρχαίου δράματος που ξεχώρισα το φετινό καλοκαίρι. Η γεμάτη συμβολισμούς παράσταση διακρίθηκε για την καθαρή της αισθητική ματιά, τον εξαιρετικό ηχητικό σχεδιασμό και τη συγκλονιστική ερμηνεία της Αλεξίας Κατσίκη.

4.Rottendam

Beton 7/ Σκηνοθεσία: Μάριος Παναγιώτου

Το έργο του Μπριταίν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το ευαίσθητο θέμα ενός ατόμου με δυσφορία φύλου, που επαναπροσδιορίζει την ταυτότητά του προσεγγίστηκε μ' έναν πολύ ιδιαίτερο γλυκόπικρο τρόπο.

5.Τίμων Αθηναίος

Εθνικό Θέατρο/ Σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθινός

Η παράσταση έκανε την πρώτη της εμφάνιση τον περασμένο Ιούνιο. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού έστησε μια παράσταση συνόλου αναδεικνύοντας την τραγικότητα του έργου αλλά και τη διαχρονική του ισχύ.

 

 

Το βραβευμένο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη με κεντρικό θέμα τη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη, του φερόμενου ως «Δράκου του Σέιχ Σου», μεταφέρεται στη σκηνή, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαγεωργίου.

Εννέα χαρακτήρες που συνδέονται με τον Αριστείδη Παγκρατίδη, μέσα από τις χειμαρρώδεις, υποβλητικές εξομολογήσεις τους, μιλώντας διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα με τα βιώματα, τον χαρακτήρα και τον ρόλο τους, συνθέτουν το προφίλ του “Αρίστου”.

Ο φίλος από την Τούμπα, η παραδουλεύτρα γειτόνισσα της μάνας του, ένας αχθοφόρος του λιμανιού, ο παρακρατικός δωσίλογος περιπτεράς, ένας χωροφύλακας δημοκρατικών φρονημάτων, ένας συντηρητικός αστός της παραλίας, το αφεντικό του σε ένα λαϊκό πανηγύρι, η τραβεστί Λολό και μία λαϊκή τραγουδίστρια (οι δύο έρωτες του), ερμηνευμένοι επί σκηνής από τρεις ηθοποιούς (Ελένη Ουζουνίδου, Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Χριστοδούλου).

Οι ερμηνευτές ζωντανεύουν μια ιστορία που μεταφέρει τους θεατές στις αλάνες της Θεσσαλονίκης, στις σκοτεινές πλευρές του λιμανιού, στα υπαίθρια πανηγύρια και στα μπουζουξίδικα της παλιάς Θεσσαλονίκης, σε ένα σκηνικό χρόνο που φτάνει μέχρι το 1960, όταν γίνεται είκοσι χρονών ο βασικός ήρωας στον οποίο όλοι αναφέρονται, δηλαδή ο Αριστείδης Παγκρατίδης, ο φερόμενος ως «Δράκος του Σέιχ Σου», τον οποίο ο τύπος του 1963 (Ελληνικός Βορράς) τον αποκαλούσε «νεαρό ανώμαλο». Το 1966 καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο από το πενταμελές εφετείο Θεσσαλονίκης. Η εκτέλεσή του έγινε στο μέρος που ήταν συνδεδεμένο με το όνομά του, το Δάσος του Σέιχ Σου. Οι τελευταίες λέξεις που ψέλλισε ήταν «Μανούλα μου, είμαι αθώος».

 

* Το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη “Ο Γύρος του Θανάτου” τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος

 

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου

Διασκευή: Θεοδώρα Καπράλου

Μουσική επιμέλεια: Θωμάς Κοροβίνης

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα 

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου 

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Προϊστάκη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Έλενη Ουζουνίδου, Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Χριστοδούλου

 

 

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 05.02.2018 μέχρι 03.04.2018

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 80 λεπτά

 

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 13€

Φοιτητικό 10€

Ανέργων 8€

 

 

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tou-neou-kosmou/aristos/

 

info@nkt.gr

www.nkt.gr

www.facebook.com/theatroneoukosmou

 

 

 

 

 

Τρία δυνατά “χαρτιά” που σημείωσαν απανωτά sold out στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ενώνουν τις δυνάμεις τους για τον “Αρίστο”. Η Ελένη Ουζουνίδου (Σταματία, το γένος Αργυροπούλου), ο Γιώργος Χριστοδούλου (Ο Μικρός Χίτλερ) και ο Γιώργος Παπαγεωργίου (Η Ωραία του Πέραν), έχοντας μαζί τους τον Γιώργο Μπινιάρη, αναλαμβάνουν να ζωντανέψουν επί σκηνής το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη “Ο Γύρος του Θανάτου” (Κρατικό βραβείο λογοτεχνίας) στο οποίο κεντρικό πρόσωπο είναι ο Αριστείδης Παγκρατίδης, ο φερόμενος και εκτελεσθείς ως «Δράκος του Σέϊχ σου». Ο “Αρίστος” θα κάνει πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2018 στον κάτω χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Τη διασκευή υπογράφει η Θεοδώρα Καπράλου και τη σκηνοθεσία ο Γιώργος Παπαγεωργίου.