Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Λίγο πριν ο «Τζόνι πάρει το όπλο του», η Θάλεια Ματίκα, από την καρέκλα του σκηνοθέτη αυτή τη φορά, κι ο Τάσος Ιορδανίδης στον ομώνυμο ρόλο, μιλούν στη Γιώτα Δημητριάδη για όλα όσα έζησαν τη φετινή χρονιά στο Altera Pars και το 104, για την κοινή τους ζωή, τα δύο τους παιδιά, τα μελλοντικά τους σχέδια, ενώ εξηγούν γιατί τα δύο φύλα είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους και πως εκείνοι τα έχουν καταφέρει στα έντεκα χρόνια κοινή τους ζωής.
Ο Τζόνι αφήνει, για λίγο, τη Φράνκι του και φωτογραφίζεται στο σκηνικό της ρομαντικής παράστασης με τη γυναίκα της ζωή του, Θάλεια Ματίκα, αποκλειστικά για το texnes-plus από τον φακό του Κοσμά Ινιωτάκη.
Συμπληρώνετε 12 χρόνια στην παραγωγή παραστάσεων. Φέτος νομίζω κάνατε τις περισσότερες παραγωγές.
Τάσος Ιορδανίδης: Ναι, από το 2007.
Θάλεια Ματίκα: 11 χρόνια είμαστε μαζί και 12 χρόνια ο Τάσος κάνει παραγωγές.
Τάσος Ιορδανίδης: Φέτος, ήταν μια πολύ έντονη παραγωγική χρονιά. Νομίζω, ότι όταν κάτι στον προγραμματισμό δεν βγαίνει, όπως θα το ήθελες, πρέπει να γίνεις ακόμα πιο αποφασιστικός, πιο δραστήριος και σε καμία περίπτωση να μην δείξεις ηττοπάθεια.
Τι δεν πήγε καλά αυτή τη σεζόν και σ’ έκανε ακόμα πιο δραστήριο;
Τάσος Ιορδανίδης: Τελείωσε, πέρσι τον Ιούλιο, η συνεργασία μας με το θέατρο Άνεσις κι έγινε και κάπως άγαρμπα όλο αυτό. Ευτυχώς, βρεθήκαμε εδώ, στον Κεραμεικό και στον φιλόξενο χώρο του Altera Pars, ώστε να στεγάσουμε ό,τι είχαμε προγραμματίσει, αλλά και ό,τι άλλο θα προέκυπτε. Ευτυχώς γεννήθηκαν ωραία πράγματα από έμπνευση των συνεργατών της κάθε δουλειάς. Ο «Άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» έγινε μ’ αφορμή τον Άρη Λεμπεσόπουλο, το «Φράνκι και Τζόνι» είχε δρομολογηθεί, γιατί θέλαμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας με την Ιωάννα (Παππά) και σε πιο σύγχρονο ρεπερτόριο, μετά τον «Άμλετ» και τώρα «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» δημιουργήθηκε και για πρακτικούς λόγους γιατί το «Φράνκι και Τζόνι» θα πρέπει να τελειώσει λόγω της εγκυμοσύνης της Ιωάννας αλλά και γιατί είναι ένα έργο που το αγαπάω πάρα πολύ. Ήταν η πρώτη μου παρουσίαση στο θέατρο (σ.σ. 2006, στο Black Box του θεάτρου Επί Κολωνώ)
Θάλεια Ματίκα: Βέβαια, τώρα ανεβαίνει με τελείως διαφορετικό τρόπο.
Τάσος Ιορδανίδης: Τότε ήταν σε μια διασκευή του Μπάντλεϊ Ραντ Σμιθ. Τώρα έχουμε μια πολύ πιο εμπεριστατωμένη διασκευή από τη Σοφία Αδαμίδου.
Νομίζω είναι η πρώτη φορά που η Θάλεια σε σκηνοθετεί. Μέχρι σήμερα έχουμε δει το αντίθετο. Πώς αποφασίστηκε αυτό;
Τάσος Ιορδανίδης: Για πες...
Θάλεια Ματίκα: Εσύ μου είπες να σε σκηνοθετήσω! Εγώ δεν είχα καμία τέτοια βλέψη.
Τάσος Ιορδανίδης: Πραγματικά δεν είχε. Για μένα, όμως, είναι το τρίτο μάτι που χρειαζόμουν. Γιατί μιλάμε για μια solo περφόρμανς κι η Θάλεια είναι ο άνθρωπος, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα από όλους τα δυνατά μου σημεία, αλλά και τις αδυναμίες μου. Εμπιστεύομαι πάρα πολύ την αισθητική της και το υποκριτικό της ένστικτο.
Θάλεια, πώς προσέγγισες το κείμενο του Τράμπον;
Θάλεια Ματίκα: Αυτό το έργο του Ντάλντον Τράμπο είναι ουσιαστικά ένα μυθιστόρημα, το οποίο μεταφέρθηκε, μετά από πολλά χρόνια από τον ίδιο τον συγγραφέα, στον κινηματογράφο. Η διασκευή της Σοφίας Αδαμίδου, έχει να κάνει μ’ ένα μυαλό, που μοιράζεται τη σκέψη του με το κοινό. Έναν τελείως ανήμπορο άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει τίποτα άλλο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το προσεγγίσει κανείς σκηνοθετικά: είτε να έχεις έναν ηθοποιό να κινείται στον χώρο, είτε μια ρεαλιστική συνθήκη με τον ηθοποιό καθηλωμένο στο κρεβάτι. Διαβάζοντας το κείμενο κατάλαβα ότι είναι τόσο έντονο σε συναισθήματα, ώστε θα ήταν κρίμα να έρθει ο θεατής κι απλώς να τον πάρει το κείμενο και να συγκινηθεί.
Επομένως, δεν στοχεύεις μόνο στη συγκίνηση;
Θάλεια Ματίκα: Θα ήθελα ένα μεγαλύτερο αίσθημα από την απλή συγκίνηση. Όλα αυτά, βέβαια, σ’ ένα ιδεατό επίπεδο! Θα θέλαμε να συμβεί κάτι τέτοιο στην αίθουσα. Γι’ αυτό και σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τον Τάσο σε μια έντονη στατικότητα κι όλο αυτό χωρίς να έχει τη φόρμα της τραγωδίας, να έχει μια τραγωδιακή διάσταση. Να πούμε, ότι δεν είμαστε μόνοι μας σ’ αυτή τη δουλειά, έχουμε υπέροχους συντελεστές.
Τάσο, την επόμενη σεζόν θα σε δούμε στο θέατρο Αποθήκη και στον «Πατέρα» του Στρίμπνεργκ σε παραγωγή των Αθηναϊκών θεάτρων και σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη. Πώς αποφάσισες να απαγκιστρωθείς από την παραγωγή και τη σκηνοθεσία;
Τάσος Ιορδανίδης: Του χρόνου, είναι μια μεταβατική περίοδος και θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα δουλέψω σε δική μου παραγωγή. Γεγονός που δεν ήταν εύκολο να το αποφασίσω, αλλά ήταν τόσο καλή η προσέγγιση από τα Αθηναϊκά Θέατρα, ώστε αποφάσισα να το τολμήσω.
Επιπλέον, μιλάμε για μια εξαιρετική συνύπαρξη με σκηνοθέτη τον Βασίλη Μπισπμίκη και συμπρωταγωνίστρια τη Μαρίνα Ασλάνογλου. Αποφάσισα ότι θα ήταν καλό να ασχοληθώ, για πρώτη φορά, αποκλειστικά με το αμιγώς καλλιτεχνικό κομμάτι της δουλειάς. Αυτό, βέβαια, δεν θα συνέβαινε αν δεν ήταν στο τιμόνι της σκηνοθεσίας ο Βασίλης. Έχουμε, ήδη, ξεκινήσει πρόβες και βλέπω πόσο ταυτίζονται οι απόψεις μας και αν δεν υπήρχε μια ασφάλεια στο θέμα της παραγωγής.
Μου αναφέρεις συχνά τη λέξη «ασφάλεια». Αυτός είναι ο λόγος που συνεργάζεστε, συνήθως, με τους ίδιους καλλιτέχνες, που είναι και φίλοι σας;
Τάσος Ιορδανίδης: Ναι, γιατί όσες φορές προσπαθήσαμε να συνεργαστούμε μ’ άλλους ανθρώπους τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που περίμενα εγώ.
Θάλεια Ματίκα: Δεν ισχύει αυτό που λες! Η συνεργασία είναι ένα κομβικό σημείο, όπου μπορούν κι έχουν χαλάσει και φιλίες. Τώρα, από εκεί και πέρα, αν βρεις ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις.
Τάσος Ιορδανίδης: Δεν θα το πάω στο επίπεδο της φιλίας, γιατί έχει δίκιο η Θάλεια. Θα το πάω στο καλλιτεχνικό επίπεδο, το οποίο αν δεν εφάπτεται πρέπει, τουλάχιστον, να έχει κοινές συνιστώσες.
Μεταξύ σας, προφανέστατα, έχετε βρει έναν κοινό κώδικα για να συνεργάζεστε τόσο χρόνια.
Θάλεια Ματίκα: Μμμ... είναι από τις δύσκολες μέρες αυτή... (γέλια).
Σ’ έχω ακούσει να λες: «Ο Τάσος αντέχει τη γκρίνια μου, γιατί γκρινιάζω πολύ...». Αυτό Τάσο, είναι πιστεύεις γκρίνια ή είναι και πιο απαισιόδοξη γενικότερα;
Τάσος Ιορδανίδης: Και τα δύο!
Θάλεια Ματίκα: Εγώ του λέω ότι είμαι ρεαλίστρια! Έχω συνειδητοποιήσει ότι ο άνδρας κι η γυναίκα είναι δύο φύλα, τα οποία είναι πολύ μακριά το ένα από το άλλο! Μας έκανε, όμως, η ζωή ετερόφυλους,τι να κάνουμε; (γέλια)
Τάσος Ιορδανίδης: Νομίζω, ότι με τη Θάλεια δεν θα μπορούσαμε να συνυπάρχουμε αν δεν είχαμε κοινό νοητικό πλαίσιο, κοινή αισθητική για τα πράγματα. Είναι ο άνθρωπός μου, αλλά είναι παράλληλα και μια καλλιτέχνης, την οποία σέβομαι κι εκτιμώ. Νομίζω ότι με οδηγεί πολύ καλά και στον μονόλογο, γιατί εγώ είμαι λίγο αντιδραστικός με τους σκηνοθέτες.
Για τον Τάσο είπαμε, εσύ Θάλεια τι σχέδια έχεις για την επόμενη σεζόν;
Εγώ θα κάνω μια σειρά και θα πηγαινοέρχομαι Αθήνα – Κύπρο. Είναι η νέα καθημερινή σειρά του Ανδρέα Γεωργίου, στην οποία θα συμπρωταγωνιστώ με την Πέμη Ζούνη.
Σου έχει λείψει η τηλεόραση;
Να σου πω την αλήθεια, είχα ξεσυνηθίσει, γιατί έχω εννιά χρόνια να κάνω τηλεόραση κι έχω αγχωθεί. Δεν μπορώ, όμως, να πω ότι μου είχε λείψει, γιατί έκανα πολλά πράγματα αυτά τα χρόνια, είχα και τα παιδιά. Επομένως, δεν μου έλειψαν οι χρόνοι της τηλεόρασης, γιατί μιλάμε για δεκάωρα γυρίσματα. Έχει, όμως, κάποια οφέλη, τα οποία άρχισα να αναζητώ.
Οικονομικά οφέλη;
Πρωτίστως και το γεγονός ότι ξανασυστήνεσαι στο ευρύ κοινό, που δεν μπορεί να σε δει στο θέατρο.
Σ’ είχε πιέσει ποτέ στο παρελθόν η αναγνωρισιμότητα;
Θάλεια Ματίκα: Όχι, είμαι πολύ χαλαρή με τη δημοσιότητα.
Εσένα Τάσο;
Τάσος Ιορδανίδης: Κοίταξε, εγώ δεν βγήκα τις καλές εποχές της τηλεόρασης.
Ήσουν, όμως, σε μια εξαιρετική σειρά, τις «Ηρωίδες».
Θάλεια Ματίκα: Σε μια υπέροχη σειρά, στην οποία, δυστυχώς, ποτέ δεν πληρώθηκαν οι άνθρωποι.
Τάσος Ιορδανίδης: Ήταν το ταλέντο της Αλεξάνδρα Κ* εκεί, η οποία γράφει εξαιρετικά και τώρα δίνει τα διαπιστευτήριά της και στη θεατρική γραφή.
Να κάνω λίγο τον συνήγορο του διαβόλου τώρα. Αν μας διαβάσει κάποιος μπορεί να πει ότι κουραστήκατε, ίσως και δικαιολογημένα, από το ρίσκο των παραγωγών, γι’ αυτό και προχωράτε μ’ άλλες δουλειές;
Θάλεια Ματίκα: Έτυχε του χρόνου.
Τάσος Ιορδανίδης: Ο «Πατέρας» ήταν προγραμματισμένο να γίνει με δική μου παραγωγή, αλλά επειδή μου έγινε η πρόταση από τα Αθηναϊκά θέατρα, είπα να το δοκιμάσω. Για μένα θα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία να μην έχω τη συνολική εποπτεία σε μια παράσταση.
Και με τον ρόλο του γονιού τι γίνεται;
Τάσος Ιορδανίδης: Γονείς είμαστε πάνω απ’ όλα! Κάποιες φορές, δεν είμαστε τόσο κοντά στα παιδιά, όσο θα θέλαμε, αλλά είμαστε αρκετά κοντά. Λόγω της φύσης της δουλειάς μας, νομίζω ότι στη δική μας περίπτωση απουσιάζει αυτό που είναι πολύ σημαντικό για τον γονεϊκό ρόλο, να είμαστε μαζί με τα παιδιά το βράδυ. Να τα βάζουμε για ύπνο.
Θάλεια Ματίκα: Εγώ νομίζω ότι είναι πολύ πιο σκληρό να δουλεύεις όλη μέρα στην πολυεθνική και να γυρνάς το βράδυ κομμάτια στο σπίτι.
Τάσος Ιορδανίδης: Εμείς είμαστε πολλές ώρες την ημέρα στο σπίτι και λέω με βεβαιότητα ότι έχουμε αναλάβει και οι δύο τον ρόλο του γονιού πολύ σοβαρά.
Έχουν καλλιτεχνικές τάσεις;
Θάλεια Ματίκα: Ελπίζω όχι! (γέλια)
Τάσος Ιορδανίδης: Αυτό θα δείξει. Η Θάλεια είχε δηλώσει από τα τέσσερα ότι θα γίνει ηθοποιός. Εγώ το εξέφρασα πολύ αργότερα, στα 18-19.
Πληροφορίες για τις 4 παραστάσεις:
H Θάλεια Ματίκα πρωταγωνιστεί στο « Beginning», κωμωδία του Ντέιβιντ Έλντριτζ, μαζί με τον Γιάννη Δρακόπουλο σε σκηνοθεσία του Τάσου Ιορδανίδη στο Θέατρο 104.
Ο Τάσος Ιορδανίδης υπογράφει, μαζί με τον Άρη Λεμπεσόπουλο, τη διασκευή, τη σκηνοθεσία, τη μουσική επιμέλεια, τους φωτισμούς, τα σκηνικά και τα κουστούμια και στην παράσταση «Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα», στην οποία ο δεύτερος πρωταγωνιστεί στο Altera Pars.
Ο Τάσος Ιορδανίδης πρωταγωνιστεί στο «Φράνκι και Τζόνι» για 3 ακόμα παραστάσεις στο Altera Pars, μαζί με την Ιωάννα Παππά σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκευά.
Στις 5 Απριλίου κάνει πρεμιέρα το «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», σε διασκευή της Σοφίας Αδαμίδου, με τον Τάσο Ιοδρανίδη σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα.
Η θεατρική σεζόν αναμένεται ενδιαφέρουσα με πολλές παραστάσεις να έχουν ανακοινωθεί, ήδη, από την Άνοιξη. Έργα κλασικά, νεότερα, σύγχρονα μας δίνουν ραντεβού σ’ ένα από τα εκατοντάδες θέατρα της πρωτεύουσας. Ανάμεσά τους κι αρκετά που θα ανέβουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Εμείς επιλέξαμε αυτά που μας κίνησαν το ενδιαφέρον, φυσικά και λόγω των συντελεστών τους, και σας τα παρουσιάζουμε.
«Beginning»: Το τρυφερό love-story
Ο Τάσος Ιοδρανίδης αφήνει για λίγο τις σαιξπηρικές σκέψεις και τον «Άμλετ» του – που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο Altera Pars - και σκηνοθετεί τη Θάλεια Ματίκα και τον Γιάννη Δρακόπουλο στο «Beginning» του Ντέιβιντ Έλντριτζ.
Πρόκειται για «ένα ρομάντζο του 21ου αιώνα», όπως το χαρακτηρίζει και ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Η ιστορία ξεκινάει την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2018, όταν ο Ντάνι θα είναι ο τελευταίος καλεσμένος που θα μείνει στο πάρτι της Λόρας, στο διαμέρισμά της, το οποίο βρίσκεται σε κακό χάλι. Στην ίδια κατάσταση με εκείνους. Θα πιουν ένα τελευταίο ποτό; Ο Ντάνι και η Λόρα είναι κάποιοι από μας. Είναι οι ωραίοι γείτονες της διπλανής πόρτας. Είναι νέοι, κεφάτοι, νευρωτικοί και πολύ επίκαιροι. Η Λόρα πιστεύει στα νέα ξεκινήματα. Ο Ντάνι όχι ακριβώς. Θα τα καταφέρουν να κάνουν μαζί ένα νέο ξεκίνημα;
Tο έργο έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό θέατρο της Αγγλίας τον Οκτώβριο του 2017 και μετά τα απανωτά sold-out μεταφέρθηκε στο West-End του Λονδίνου, όπου η πορεία του συνέχισε να είναι θριαμβευτική.
Πρεμιέρα 14 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο 104
«Κουζίνα»: Μαγειρέματα αποκλειστικά από πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς
Ο Γιώργος Νανούρης μεταφράζει, διασκευάζει και σκηνοθετεί την «Κουζίνα» του διακεκριμένου Άγγλου συγγραφέα Arnold Wesker, στο θέατρο Αποθήκη σε παραγωγή Αθηναϊκών Θεάτρων.
Πρόκειται για ένα έργο άγρια ωμό, που διαθέτει αρκετές δόσεις χιούμορ και καταπιάνεται με θέματα πιο επίκαιρα από ποτέ όπως, η εκμετάλλευση στον εργασιακό χώρο, η καταπίεση, ο κοινωνικός ρατσισμός, οι μετανάστες, αλλά κι η αγάπη και τα όνειρα που τείνουν να εκλείψουν απ' τη ζωή μας.
Η δράση πραγματοποιείται αποκλειστικά μέσα στην κουζίνα ενός εστιατορίου που λειτουργώντας παραβολικά δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Το έργο έχει, ήδη, ανέβει σε περισσότερες από 30 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ο θίασος αποτελείται αποκλειστικά από έντεκα πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς, ενώ παράλληλα διαμορφώθηκε για τις ανάγκες της παράστασης κι ο χώρος του θεάτρου.
Ο Arnold Wesker είναι ένας από τους πιο σημαντικούς μεταπολεμικούς Άγγλους συγγραφείς. Πολυγραφότατος, με περισσότερα από 50 έργα στο ενεργητικό του, ξεχώριζε από τους υπόλοιπους, γιατί στα έργα του οι ήρωες είναι χαρακτήρες της εργατικής τάξης. Ο ίδιος έλεγε: «Αυτό που θέλω είναι ο κόσμος να δει μία όψη της ζωής που δεν την ξέρει και θέλω να τους μεταδώσω λίγο από τον ενθουσιασμό που νοιώθω γι' αυτήν την όψη της ζωής».
Πρεμιέρα τον Οκτώβριο στο Θέατρο Αποθήκη.
«Με λένε Έμμα»: Μια ιστορία απεξάρτησης και γενναιότητας
Η Ελένη Σκότη και η ομάδα ΝΑΜΑ αφού μας σύστησαν, πέρσι, το άπαιχτο στην Ελλάδα έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Κόνορ Μακφέρσον με ελληνικό τίτλο: «Η λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας», το οποίο θα δούμε και φέτος στο Θέατρο Επί Κολωνώ, επανέρχονται στο Σύγχρονο Θέατρο με το πολυσυζητημένο έργο «People, places and things» του Duncan Macmillan, που στη μετάφραση του Γιώργου Χατζηνικολάου, θα έχει τίτλο «Με λένε Έμμα».
Στο έργο, πρωταγωνίστρια είναι μια έξυπνη, ταλαντούχα, φιλόδοξη και εθισμένη στις ουσίες ηθοποιός, η Έμμα. Από τη σκηνή του θεάτρου βρίσκεται σ’ ένα κέντρο αποτοξίνωσης, όπου προσπαθεί να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό της και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τον κόσμο που την περιβάλλει.
Στον ρόλο της Έμμα, θα δούμε τη Μαίρη Μηνά. Τη διανομή συμπληρώνουν οι Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Κώστας Καζανάς, Χάρης Τζωρτζάκης, Ανδρέας Κοντόπουλος, Γιάννης Λεάκος, Σοφία Κορώνη, Ιωάννα Τζίκα, Μαρίτα Τζατζαδάκη και Έλενα Βακάλη.
Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά από το Βρετανικό Εθνικό Θέατρο και συνεχίστηκε με διθυραμβικές κριτικές στο West - End του Λονδίνου, ενώ παρουσιάστηκε, πρόσφατα, με μεγάλη επιτυχία στο St. Ann’s Warehouse της Νέας Υόρκης.
Ο συγγραφέας έγινε γνωστός στη χώρα μας από τη γεμάτη ευαισθησία κωμωδία του «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» σε σκηνοθεσία της Ιόλης Ανδρεάδη με τη Μελίνα Θεοχαρίδου να δίνει ένα εξαιρετικό μάθημα αυτοσχεδιασμού, μόνη στη σκηνή. Στη συνέχεια, ο Δημήτρης Λάλος ανέβασε, στο Tempus Verum Εν Αθήναις, τους «Πνεύμονες», μια ιστορία αγάπης, αμείλικτα ειλικρινής, αστεία και επίκαιρη, που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και πήρε το πράσινο φως για δεύτερη σεζόν. Το ζευγάρι ερμηνεύουν ο Αποστόλης Τότσικας και η Βάσω Καβαλιεράτου.
Πρεμιέρα τον Νοέμβριο στο Σύγχρονο Θέατρο.
«Κάθε Τρίτη με τον Μόρι»: Ένας καθηγητής δίνει μαθήματα ζωής
Ο Γρηγόρης Βαλτινός μετά την επιτυχία του στο «Ζορμπά» επιστρέφει στην καλλιτεχνική του στέγη και συμπρωταγωνιστεί με τον Γιάννη Σαρακατσάνη στο έργο των Jeffrey Hatcher & Mitch Albom, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στη χώρα μας, υπό τις σκηνοθετικέ οδηγίες του φερέλπιδος σκηνοθέτη Νικοτρέστη Χανιωτάκη. Πρόκειται για τη θεατρική διασκευή του best seller «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι».
Το story βάζει στο επίκεντρο, την πραγματική ιστορία του διάσημου καθηγητή κοινωνιολογίας Morrie Schwartz που στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του, κατάφερε να αφυπνίσει πνευματικά τον μαθητή του, αλλά κι εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Μια ιστορία υπαρξιακής αναζήτησης, ανάμεσα σε έναν σπουδαίο καθηγητή κι έναν ανήσυχο μαθητή, που εξελίσσεται στον χρόνο, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και ανακαλύπτοντας τις αληθινές αξίες της ανθρώπινης φύσης. Η συνάντηση αυτή, με τη δύναμη της αγάπης, ξεπερνά ακόμη και την οδύνη του τελικού ταξιδιού της ζωής. Γιατί όπως λέει και ο Μόρι: «Όταν μια σχέση είναι αληθινή, ξεπερνάει τα όρια του χρόνου…»
Από 20 Οκτώβριου στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκη.
«Ερωτευμένος Σαίξπηρ»: Από το κόκκινο χαλί στον Ελληνικό Κόσμο
Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί για μια ακόμη φορά το θεατρικό του alter-ego, Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, μετά από ένα καλοκαιρινό διάλειμμα στη συνεργασία τους.
Το έργο του Lee Hall είναι γνωστό από την κινηματογραφική του μεταφορά του 1998, «Shakespeare in love», που απέφερε 289,3 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και έλαβε 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας 7, μεταξύ των οποίων: Καλύτερης Ταινίας, Α' και Β' Γυναικείου Ρόλου. Βραβεύτηκε, επίσης, με τρεις Χρυσές Σφαίρες, τρία BAFTA και δύο Screen Actors Guild Awards.
Στην ελισαβετιανή Αγγλία, ο νεαρός συγγραφέας Γουίλιαμ Σαίξπηρ αναζητά απεγνωσμένα μια μούσα που θα τον εμπνεύσει να γράψει το νέο του θεατρικό έργο που ζητούν επίμονα οι πάτρωνές του. Τη βρίσκει στο πρόσωπο της πανέξυπνης Βιόλας, μιας νεαρής θαυμάστριας, η οποία λατρεύει τη δουλειά του νεαρού ποιητή Σαίξπηρ και λαχταρά να γίνει ηθοποιός, παρ’ ότι την εποχή εκείνη η υποκριτική αποτελούσε αυστηρά ανδρικό προνόμιο κι οι γυναίκες απαγορευόταν να ανέβουν στη σκηνή. Έτσι, η Βιόλα μεταμφιέζεται σε άνδρα προκειμένου να συμμετάσχει στη νέα παράσταση. Μία τρυφερή και μοναδική ιστορία αγάπης αναπτύσσεται μεταξύ του Σαίξπηρ και της νεαρής κοπέλας, μία ιστορία που θα εμπνεύσει τον σπουδαίο δραματουργό να γράψει ένα από τα μεγαλύτερα θεατρικά κείμενα όλων των εποχών, το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».
Στο ρόλο της μούσας του, η Έλλη Τρίγου. Το θίασο συμπληρώνουν μεταξύ άλλων οι: Μπέτυ Λιβανού, Μίνα Αδαμάκη, Γιώργος Κοψιδάς, Δήμητρα Λημνιού, Θάνος Μπίρκος, Νίκος Ορφανός, Σωκράτης Πατσίκας, Γιάννης Ποιμενίδης, Ιβάν Σβιτάιλο κ.α
Πρεμιέρα 17 Οκτωβρίου στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
«Το Δείπνο»: Τα μαχαίρια ακονίζονται για ένα έγκλημα που στοιχειώνει
Το διάσημο best-seller του Ολλανδού, Herman Koch σκηνοθετεί η Λίλυ Μελεμέ στο Σύγχρονο Θέατρο.
Το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ γραμμένο το 2009, το οποίο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση κι έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο.
Δύο παντρεμένα ζευγάρια συναντιούνται για δείπνο σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο. Οι δύο άντρες είναι αδέρφια. Ο ένας, επιτυχημένος πολιτικός, φαβορί για την πρωθυπουργία της χώρας, και ο άλλος, καθηγητής Ιστορίας. Καθώς η ιεροτελεστία του δείπνου προχωρά, η ένταση κορυφώνεται επικίνδυνα, εν αναμονή του «κυρίως πιάτου», που δεν είναι άλλο, από το σκοτεινό μυστικό που συνδέει τα δύο ζευγάρια, κι αφορά σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έχουν διαπράξει τα παιδιά τους.
Ο χρόνος κυλά, τα περίτεχνα πιάτα καταφθάνουν και τα μαχαίρια ακονίζονται. Η πολιτισμένη και αψεγάδιαστη βιτρίνα της σύγχρονης, ευτυχισμένης αστικής οικογένειας, ραγίζει ανεπανόρθωτα, βγάζοντας τα χειρότερα ένστικτά της στην επιφάνεια. Η υψηλή γαστρονομική εμπειρία μετατρέπεται σε ανελέητο παιχνίδι επιβίωσης βάζοντας σε σκληρή δοκιμασία τα όρια και τις αντοχές τους.
Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι: Στέλιος Μάινας, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Κατερίνα Λέχου, Κατερίνα Μισιχρόνη και Γιώργος Κοτανίδης.
Πρεμιέρα 14 Νοεμβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο
«Αν υπάρχει, δεν το ‘χω βρει ακόμα»: Η καθημερινότητα και τα συμπαντικά ερωτήματα
Ο Μάκης Παπαδημητρίου, αυτή τη φορά δεν θα πρωταγωνιστήσει μόνο σε έργο του Nick Payne, όπως είχε κάνει για δύο χρονιές στους «Αστερισμούς», όπου τον είχαμε απολαύσει στη σκηνή του Νέου Κόσμου με την εξαιρετική Στεφανία Γουλιώτη, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Φέτος, ο ίδιος μεταφράζει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο Θέατρο Βρετάνια και στο «If There Is I Haven't Found It Yet» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 2009.
Πρόκειται για ένα αστείο, τρυφερό, συγκινητικό, καυστικό και αφοπλιστικά ειλικρινές έργο για μια σύγχρονη οικογένεια, που προσπαθεί να γίνει και πάλι… οικογένεια και να επιβιώσει.
Ο Μάκης Παπαδημητρίου θα ερμηνεύσει τον ρόλο ενός περιβαλλοντολόγου, εμμονικού με την υπερθέρμανση του πλανήτη, που τα δίνει όλα για την οικολογία και παραμελεί την οικογένειά του και η Μαρία Λεκάκη τη σύζυγό του, μια κουρασμένη από την καθημερινότητα καθηγήτρια, η οποία ανακαλύπτει ότι η κόρη της πέφτει θύμα εκφοβισμού. Την Αγγελική Γρηγοροπούλου θα τη δούμε στον ρόλο της κόρης τους, ένα έφηβο κορίτσι, το οποίο αποβάλλεται από το σχολείο και τον Δημήτρη Πασσά στον ρόλο του άσωτου θείου της, ο μόνος άνθρωπος, ωστόσο, που δείχνει αληθινό ενδιαφέρον για το θλιμμένο κορίτσι.
Ο Nick Payne, γνωστός για τη γεμάτη συναίσθημα γραφή, τους εύγλωττα ελλειπτικούς διαλόγους και την αιχμηρή συμπόνια του, έχει την καταπληκτική ικανότητα να «μπλέκει» τον μικρόκοσμο με το σύμπαν, φέρνοντας στο φως το πώς η κατάσταση του πλανήτη και η κατάσταση μιας οικογένειας αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, καθορίζοντας η μία την άλλη.
Τον Οκτώβριο στο Θέατρο Βρετάνια.
«Τζάσμιν»: Η Ελένη Ράντου στη Μπλανς αλά Γούντι Άλλεν
Την ταινία «Blue Jasmine» ο Αμερικανός σκηνοθέτης εμπνεύστηκε από το «Λεωφορείον ο πόθος» του Tennessee Williams κι είχε την τύχη να βρει την ιδανική πρωταγωνίστρια στην ερμηνεία της Cate Blanchett, η οποία μάλιστα εκείνη τη χρονιά(2013) βραβεύτηκε και με το Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου.
Η Ελένη Ράντου εξασφάλισε τα αποκλειστικά δικαιώματα της θεατρικής διασκευής από τον Woody Allen κι έτσι θα την δούμε στον ομώνυμο ρόλο σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή.
Η υπόθεση αφορά σε μια πλούσια χρεωκοπημένη Νεοϋορκέζα (Ελένη Ράντου), η οποία μετά τη διάλυση του γάμου της και την οικονομική καταστροφή του άντρα της Αλ (Μάξιμος Μουμούρης), προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της από την αρχή. Αναγκασμένη να μετακομίσει στην αδερφή της Τζίντζερ (Γαλήνη Χατζηπασχάλη) στο Σαν Φρανσίσκο, η οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί τον Τσίλυ (Παντελή Δεντάκη) έρχονται τα επάνω - κάτω. Στην παράσταση παίζουν ακόμη:ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος,ο Κώστας Κορωναίος, ο Ορέστης Καρύδας και ο Δημήτρης Καπετανάκος.
Πρεμιέρα 1η Νοεμβρίου στο Θέατρο Διάνα.
Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2018.
Κάθε ιστορία ξεκινάει απο κάπου…Κάπως, κάποτε…
Είναι ξημερώματα και ενώ όλοι οι υπόλοιποι έχουν φύγει ο Ντάνι έχει ξεμείνει στο πάρτυ της Λόρα, στο διαμερισμά της το οποίο βρίσκεται σε κακό χάλι. Το ίδιο και αυτοί…Να πιουν ένα τελευταίο ποτό;
Ο Ντάνι και η Λόρα είναι κάποιοι από μας. Είναι οι ωραίοι γείτονες της διπλανής πόρτας. Είναι νέοι, κεφάτοι, νευρωτικοί και πολύ επίκαιροι. Η Λόρα πιστεύει στα νέα ξεκινήματα. Ο Ντάνι όχι ακριβώς.
Εσείς πιστεύετε ακόμη στα νέα ξεκινήματα;
Τι γίνεται όταν εκείνη θελει κι εκείνος μπορεί;;; Τι γίνεται όταν το βιολογικό της ρολόι χτυπάει επίμονα και εκείνος ...τρομάζει;;
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ BEGINNING:
Η συναισθηματική κωμωδία του Ντέϊβίντ Έλντριτζ, αφού σάρωσε στο θεατρικό βρετανικό box-office, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, κάνει πανελλήνια πρεμιέρα στο θέατρο 104 στις 14 Σεπτεμβρίου του 2018.
Η Θάλεια Ματίκα και ο Γιάννης Δρακόπουλος συναντιούνται επί σκηνής σε σκηνοθεσία του Τάσου Ιορδανίδη.
Είναι η δεύτερη φορά που ο Τάσος Ιορδανίδης σκηνοθετεί τη Θάλεια Ματίκα. Η πρώτη ήταν η μεγάλη επιτυχία ''Δυο γυναίκες χορεύουν'' του Ζουζέπ Μαρία Μπένετ Ζουρνέ, όπου η νεαρή ηθοποιός Ματίκα τιμήθηκε για την ερμηνεία της στα θεατρικά βραβεία Κουν (2015).
Tο έργο έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό θέατρο της Αγγλίας τον Οκτώβριο του 2017.
Μετά τα απανωτά sold-out μεταφέρθηκε στο West-End του Λονδίνου,όπου η πορεία του συνέχισε να είναι θριαμβευτική.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΑΣΟΥ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ:
Ένα ρομάντζο του 21αιώνα, συγκινητικό, βαθιά ανθρώπινο, με σπάνιο-υψηλής αισθητικής-χιούμορ.Ένα έργο ύμνος για το σύγχρονο άνθρωπο της καριέρας, του αγώνα ταχύτητας της καθημερινότητας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Για τις ανθρώπινες σχέσεις που έχουν γίνει τόσο δύσκολες αλλά πάντα θα αποτελούν ανάγκη μας...
Ο βρετανικός τύπος για το Beginning:
“Το απόλυτο must της σεζόν.Με μία λέξη…Συγκλονιστικό''
Evening Standard
“Ένα σπαρταριστό,γλυκόπικρο tour de force για δύο…Ένα σύγχρονο κείμενο που θα μείνει κλασικό…''
Radio Times
“Καταπληκτικό…Αστείο και συγκινητικό…''
Independent
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση-Σκηνοθεσία : Τάσος Ιορδανίδης
Σκηνικά: Μανώλης Φραγκάκης
Κοστούμια: Παναγιώτα Παρασκευοπούλου
Μουσική: Κωστής Ξενόπουλος
Μουσική επιμέλεια : Κωστής Ξενόπουλος-Τάσος Ιορδανίδης
Φωτισμοί: Μπάμπης Αρώνης
Φωτογραφίες: Μελίνα Δόσιου
Trailer : Κωστής Ξενόπουλος
Παραγωγή: Vision Artt
( Παναγιώτα Παρασκευοπούλου- Κωστής Ξενόπουλος)
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Παρασκευή : 21.00
Σάββατο : 21.00
Κυριακή : 20.30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 80 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων,viva.gr:https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-104/beginning/
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ:
Καθημερινά από 10.00 έως 21.30, τηλέφωνο: 210 8955191
Θέατρο 104.Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα(μετρό Κεραμεικός) –
Τηλ:210 3455020
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
Μετρό
Το θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρωναπό το σταθμό «Κεραμεικός».
http://www.ametro.gr
Λεωφορεία
Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr
Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων
Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.
Είδα
Video
