H B’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας- υπο την καλλιτεχνική διεύθυνση της Kart-Productions συνεχίζει για τρίτη χρονιά τη δυναμική της πορεία.
Και φέτος θα παρουσιαστεί στη Β’ Σκηνή ένα πολυποίκιλο ρεπερτόριο με σημαντικά έργα του διεθνούς ρεπερτορίου αλλά και νέα ελληνικά έργα, επαναλήψεις παραστάσεων που αγαπήθηκαν από το κοινό, νέες παραγωγές, μουσικές παραστάσεις, performance, αφιερώματα κ.α.
Νίκος Αλεξίου, Στέλλα Αντύπα, Ευγενία Αποστόλου, Νίκος Αρβανίτης, Μάνος Βακούσης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Μανώλης Δούνιας,, Καλλιόπη Ευαγγελίδου, Σοφιάννα Θεοφάνους, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Μιχάλης Κοιλάκος, Άννυ Λούλου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Ζωή Μυλωνά, Θοδωρής Οικονόμου, Ελπίδα Ορφανίδου, Ελένη Ουζουνίδου, Γιάννης Παναγόπουλος, Τάνια Παλαιολόγου, Σωκράτης Πατσίκας, Μάνια Παπαδημητρίου, Φένια Παπαδόδημα, Μαρία Πρωτόπαππα, Τάσος Πυργιέρης, Αλέξης Σταμάτης, Άρης Τρουπάκης, Φαίη Ξυλά, Γιώργος Φριντζήλας, είναι μόνο μερικοί από τους καλλιτέχνες που συνεργάζονται φέτος με τη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα των παραστάσεων:
22 Οκτωβρίου – 18 Δεκεμβρίου «Κόσμος/γωνία» του Αλέξη Σταμάτη Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης Ερμηνεύουν: Νίκος Αλεξίου, Νίκος Αρβανίτης
Δύο μονόλογοι του Αλέξη Σταμάτη - «Η Τελευταία Μάρθα» και τα «Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο» σε μια ενιαία παράσταση υπό τον τίτλο «Κόσμος/Γωνία». Ο Σάκης και ο Φώτης είναι δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι που τους ενώνουν όμως πολλά. Το κύριο είναι η μοναξιά και ο εγκλεισμός. Και οι δυο ζουν μόνοι στο μικρό σπίτι-φωλιά τους όπου ταΐζουν τις φαντασιώσεις και τις μνήμες τους. Δύο χαρακτήρες που ολισθαίνουν στο δίπολο φαντασία-πραγματικότητα και από τα σπαράγματα της μνήμης - κατασκευασμένης ή μη - δημιουργούν πραγματικές συνθήκες σ έναν ενεστώτα που καίει.
Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
17 Οκτωβρίου-7 Φεβρουαρίου «Ανεπίδεκτη διόρθωσης» του Στέφανο Μασίνι Σκηνοθεσία : Μιχάλης Κοιλάκος Ερμηνεύουν: Τάνια Παλαιολόγου, Μιχάλης Κοιλάκος
Ακολουθώντας τα χνάρια της έρευνας της σπουδαίας ρωσίδας δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε για τα πιστεύω της, Άννας Πολιτκόφσκαγια, ο Στέφανο Μασίνι συνθέτει ένα θεατρικό παζλ, με αφορμή τα γραπτά, τις συνεντεύξεις της, την ίδια της τη ζωή και την πορεία της προς τον προδιαγεγραμμένο θάνατό της και μας παραδίδει ένα σπουδαίο θεατρικό έργο.
Υπό την Αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας.
Τετάρτη 20.00 και Πέμπτη 21.00
26 Οκτωβρίου-2 Δεκεμβρίου «Έμμα» 2η χρονιά Διασκευή-Ερμηνεία: Μαρία Πρωτόπαππα
Μια παράσταση σε διασκευή και ερμηνεία της Μαρίας Πρωτόπαππα, που βασίζεται στο βιβλίο «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου), που έγραψε η Κολομβιανή ζωγράφος Έμμα Ρέγιες μετά από προτροπή του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού τεσσάρων χρόνων ζωντανεύει η Κολομβία των αρχών του 20ου αιώνα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα Λατινοαμερικάνικου μυστικισμού και Καθολικής αυστηρότητας. Ο μονόλογος είναι εμπνευσμένος από τη ζωή ενός θηλυκού Όλιβερ Τουίστ που κατάφερε με το θάρρος, την αφέλεια και την αχαλίνωτη φαντασία του να επιβιώσει σε σκληρές συνθήκες, να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να διαπρέψει στην Ευρώπη ως καλλιτέχνης.
Παρασκευή και Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00
7 Δεκεμβρίου-10 Φεβρουαρίου «Μια ζωή στο θέατρο» του Ντέιβιντ Μάμετ
Παράσταση που επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης
Tο έργο γραμμένο το 1977 από τον βραβευμένο με πούλιτζερ Ντέιβιντ Μάμετ , παρουσιάζει τον κόσμο των παρασκηνίων του θεάτρου, όπως τον κατέγραψε ο ίδιος ο συγγραφέας το μικρό διάστημα που εργάστηκε ως ηθοποιός.
Παρασκευή-Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00
15 Δεκεμβρίου-29 Ιανουαρίου «Χρονικό Διάστημα» Βασισμένο σε ποιήματα της Κικής Δημουλά Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου Ερμηνεύει η Λουκία Μιχαλοπούλου
Ένα ταξίδι ζωής, με τις αποσκευές που μας δίνουν οι στιγμές που θυμάται, βιώνει και εκφράζει μέσα από τους στίχους της η Κική Δημουλά. Οδηγός μας, μετέωρος, ανασφαλής αλλά και αποφασισμένος είναι μια σχοινοβάτης. Ένα πλάσμα που κινείται σ’αυτή τη διαδρομή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Μια ψυχική διαδρομή πάνω σε επικίνδυνες ισορροπίες, όπως δηλαδή κι αυτή η ίδια η ζωή μας. Η παράσταση επιστρέφει μετά σχεδόν από 10 χρόνια, μετά την πρώτη της παρουσίαση στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, στη σκηνή της Φρυνίχου.
Δευτέρα και Τρίτη 21.00
4 & 5 Φεβρουαρίου «Όλγα» του Μιχάλη Κοβανίδη από το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών Ερμηνεύει η Καλλιόπη Ευαγγελίδου Μια παράσταση με θέμα τη βία μέσα στην οικογένεια. Ένας γυναικείος μονόλογος με απρόβλεπτη εξέλιξη στα όρια της λογικής και της τρέλας. Η Όλγα είναι η γυναίκα που περιμένει τον γιο της από το νηπιαγωγείο, η γυναίκα που πίνει βιαστικά τον καφέ της και κρύβει τα μάτια της. Έχει φως και σκοτάδι στη ματιά της, παλεύει με σκιές και την τρομάζει το έντονο φως. Ψάχνει τις λέξεις που «πεταρίζουν» σαν μικροσκοπικές νυχτερίδες στο μυαλό της. Κείμενο που «διαβάζει» ανθρώπινες καταστάσεις, με χιούμορ και ανατροπές.
H παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριου 2017 στις Σέρρες.
Δευτέρα-Τρίτη 21.00
17 Φεβρουαρίου-23 Απριλίου «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο
Συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων
Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Φαίη Ξυλά, Ευγενία Αποστόλου, Σωκράτης Πατσίκας, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Σοφιάννα Θεοφάνους.
Ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, που καθιέρωσε το «θέατρο του παραλόγου».
Το έργο διαδραματίζεται σε ένα τυπικό αγγλικό σαλόνι, ενός τυπικού αγγλικού ζευγαριού του κυρίου και της κυρίας Σμιθ. Είναι ένα τυπικό αγγλικό απόγευμα, όταν ξαφνικά εισβάλουν στο σαλόνι τους το φιλικό τους ζευγάρι Μάρτινς, το οποίο μαζί με την υπηρέτρια του σπιτιού και έναν πυροσβέστη φροντίζουν για τη διατάραξη της αγγλικής ηρεμίας τους.
Κυριακή 18.00, Δευτέρα και Τρίτη 21.00
15 Φεβρουαρίου-20 Απριλίου «Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ 2η χρονιά Σκηνοθεσία Μανώλης Δούνιας Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Άννυ Λούλου, Ευγενία Αποστόλου, Κώστας Λάσκος, Δημήτρης Μαργαρίτης
Στον «Αμπιγιέρ» ο Ρόναλντ Χάργουντ σκιαγραφεί την ιδιόμορφη συναισθηματική σχέση του Σερ, ενός σαιξπηρικού ηθοποιού που τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του είναι πια παρελθόν, και του Νόρμαν, του αφοσιωμένου αμπιγιέρ του, δημιουργώντας έτσι ένα από τα ουσιαστικότερα έργα για τη ζωή στο θέατρο και για τους ανθρώπους του θεάτρου.
Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00
ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ
6 Μαϊου-5 Ιουνίου«…Et Moralite» του Oκτάβ Μιρμπώ 2η χρονιά
Σκηνοθεσία: Σταυρούλα Κοντοπούλου-Ζωή Μυλωνά
Ερμηνεύουν: Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά, Γιάννης Παναγόπουλος, Γιώργος Φριντζήλας
Πρόκειται για την παρουσίαση για πρώτη φορά στην Ελλάδα των μονόπρακτων του Οκτάβ Μιρμπώ «Φάρσες και Ηθική (Farces et moralités)».
Η αγάπη είναι μία κοροϊδία και ο γάμος ένα τέλμα. Η πεποίθηση πως η πολιτεία παράγει κοινωνικό έργο έχει καταρρεύσει. Η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος έχει κλονιστεί ή μάλλον ποτέ δεν υπήρξε. Οι καταπιεστικοί νόμοι ανοίγουν δρόμους στην παραβατικότητα. Η τρομοκρατία είναι ένας πετυχημένος μηχανισμός της εξουσίας που δημιουργεί κατά κύριο λόγο αποδιοπομπαίους τράγους.
Το δηκτικό χιούμορ και η ευαισθησία του συγγραφέα μας υπενθυμίζει πως «είμαστε στο βούρκο μέχρι τα μπατζάκια κι ακόμα αυτάρεσκα χτενιζόμαστε».
Δευτέρα-Τρίτη 21.00, Τετάρτη 20.00
2 Μαϊου-2 Ιουνίου«Το Αποτύπωμα» του Φίλιπ Ρίντλεη Σκηνοθεσία Αλέξανδρος Μπαλαμώτης Ερμηνεύουν: Ελένη Ουζουνίδου, Δημήτρης Μανδρινός
Συναρπαστικό, συγκινητικό και με σκοτεινό χιούμορ, το «Αποτύπωμα» θεωρείται πια ως μία από τις πιο ισχυρές εξερευνήσεις εγκλημάτων μίσους (και την ανάγκη της κοινωνίας να συντρίψει τη «διαφορά» ) που γράφτηκε ποτέ.
Η συνάντηση μιας μάνας με τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του μοναχογιού της. Αυτός θέλει να εξιλεωθεί απ’ αυτό που έζησε. Αυτή να μάθει ποιος εκτέλεσε το παιδί της. Μέσα σε λίγες ώρες, όσο δύσκολο και αν αποδειχτεί και για τους δυο, θα αναμετρηθούν με την αλήθεια και αναγκαστικά θα έρθουν αντιμέτωποι με τη δική τους μοναξιά.
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00
B’ ΣΚΗΝΗ-PLUS
9 Δεκεμβρίου-27 Ιανουαρίου
Milk and Cookies
Οι αγαπημένες μουσικές Κυριακές επιστρέφουν στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας, τα πρωινά στις 12.30. Καλλιτεχνική επιμέλεια Θοδωρής Οικονόμου. To πρόγραμμα θα ανακοινωθεί σύντομα
3 Φεβρουαρίου-21 Μαρτίου
Αφιέρωμα στον μεγάλο Ρώσο ποιητή Αλέξανδρο Πούσκιν
Κάθε Κυριακή στις 12.30 ένα διαφορετικό αφιέρωμα στον Πούσκιν, με τη μορφή δραματοποιημένης και μουσικής αφήγησης. Συμμετέχουν: H Μάνια Παπαδημητρίου παρουσιάζει το «Ντάμα Πίκα», ο Θοδωρής Οικονόμου και η Στέλλα Αντύπα το «Μότσαρτ και Σαλιέρι» και η Φένια Παπαδόδημα και ο Γιώργος Παλαμιώτης το «Ο πέτρινος επισκέπτης (Δον Ζουάν)»
cleardot
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
«H Κυρία Ντάλογουεϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου Ερμηνεύουν: Φαίη Ξυλά, Στέλλα Αντύπα, Κατερίνα Φωτιάδη και ο Λόλεκ
Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αυλαία 19-20-21 Οκτωβρίου
«‘Εμμα» με τη Μαρία Πρωτόπαππα Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αυλαία 12-13-14 Οκτωβρίου Καβάλα, ΔΗΠΕΘΕ 30-31 Μαρτίου
Πάτρα, Λιθογραφείο 20-21 Απριλίου
«Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ Σκηνοθεσία Μανώλης Δούνιας
Πάτρα, Λιθογραφείο 10-11-12 Μαΐου
Κλείνοντας το πρόγραμμα, ανακοινώνουμε πως η performer Ελπίδα Ορφανίδου θα παρουσιάσει νέα της δουλειά στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας.
Για το πλαίσιο και το χρόνο παρουσίασης θα υπάρξει νέα ανακοίνωση.
Επικοινωνία-προβολή στα ΜΜΕ Ανζελίκα Καψαμπέλη και Έλενα Γρίβα
Η προηγούμενη θεατρική σεζόν δεν ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρη. Μπορεί οι προσδοκίες μας να ήταν μεγάλες και λόγω των επιχορηγήσεων, αλλά τα αποτελέσματα, τις περισσότερες φορές, δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις μας.
Οι περισσότερες παραστάσεις, από αυτές που ξεχώρισαν, πήραν το πράσινο φως και για δεύτερη χρονιά κι έτσι, αν τις χάσατε, θα έχετε την ευκαιρία, από τέλος Σεπτεμβρίου, να τις απολαύσετε ή να τις (ξανά) απολαύσετε!
1.«Έμμα»
Η Μαρία Πρωτόπαππα, στην έκτη σκηνοθετική της δουλειά, διασκευάζει το βιβλίο της Κολομβιανής ζωγράφου, δημιουργώντας έναν μονόλογο εξαιρετικής ροής με αρετές απεύθυνσης και ζωντανού λόγου, που καθηλώνουν. Στο «Αναμνήσεις δι’ αλληλογραφίας» της Έμμα Ρέγιες η ηθοποιός βρίσκει πρόσφορο έδαφος και χαρίζει στο κοινό ένα θεατρικό διαμάντι, από τις καλύτερες στιγμές της περσινής σεζόν.
Από 26 Οκτωβρίου-2 Δεκεμβρίου στη Β’ σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας
2.«Η Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα (III)»
Το σπονδυλωτό έργο του Ζοέλ Πομμερά, που σκηνοθέτησε με μαεστρία ο Νίκος Μαστοράκης, έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από κοινό και κριτικούς. Έτσι η επιτυχία συνεχίστηκε για δεύτερη χρονιά με ανανεωμένο cast- «Η Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα(II)» - και προσθήκη κάποιων ιστοριών. Τον Οκτώβρη και για λίγες παραστάσεις θα δούμε την 3η εκδοχή της παράστασης και θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα: Τι είναι η αγάπη;
Από 3 Οκτωβρίου - 25 Νοεμβρίου στο Θέατρο Τέχνης, Υπόγειο
3. «Η λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας»
Η Ελένη Σκότη μας σύστησε, την περασμένη σεζόν, το άπαιχτο στην Ελλάδα έργο του Ιρλανδού συγγραφέα, Κόνορ Μακφέρσον καταφέρνοντας να κλέψει τις εντυπώσεις με μια παράσταση που άφηνε τον θεατή να αφεθεί σε μια πλούσια παλέτα συναισθημάτων. Άσσος στο μανίκι της η εξαιρετική ομάδα των ηθοποιών της, όπως οι Δημήτρης Αλεξανδρής, Ερρίκος Λίτσης, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Κατερίνα Μαούτσου και Νικόλας Μπράβος. Ο Γιώργος Τριανταφυλλίδης κλέβει την παράσταση με τον αβανταδόρικο ρόλο του Ντοκ. Μια φιγούρα, η οποία ξεχωρίζει και, με πολύ χιούμορ, αποδίδει τις πιο τραγικές καταστάσεις.
Από τις 4 Οκτωβρίου στη κεντρική σκηνή του Θεάτρου Επί Κολωνώ
4.«Ο Φάρος»
Από τον Κόνορ Μακφέρσον γοητεύτηκε κι ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, κι επέλεξε ένα, εκ πρώτης όψεως, ανοίκειο έργο για το ελληνικό κοινό, καθώς η υπόθεση εξελίσσεται σ’ έναν φάρο με μια ανδροπαρέα που καταναλώνει τεράστιες ποσότητες αλκοόλ, καταφέρνοντας να φέρει σε πρώτο πλάνο την ουσία του, καθώς το «The Seafarer»(«ο Ναυτικός» ο πρωτότυπος τίτλος) δεν είναι παρά μια τρυφερή παραβολή για την εξιλέωση και τη λύτρωση. Θέατρο συνόλου με πέντε σπουδαίες ερμηνείες - του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, του Νίκου Ψαρρά, του Προμηθέα Αλειφερόπουλου και του Αιμίλιου Χειλάκη – που θα θυμάστε για καιρό.
Από 10 Οκτωβρίου στο θέατρο Αθηνών
5. Ο «Αρίστος»
Η παράσταση που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου» έγινε από την αρχή sold-out . Ο Γιώργος Παπαγεωργίου με έμπνευση και ευαισθησία κατάφερε να ζωντανέψει την τραγική ιστορία της εκτέλεσης, του 28χρονου Αριστείδη Παγκρατίδη για ένα έγκλημα, που όπως όλα δείχνουν,δεν διέπραξε ποτέ. Στα 70 λεπτά της παράστασης, οι τρεις εξαιρετικοί ηθοποιοί που επέλεξε -Ελένη Ουζουνίδου, Μιχάλης Οικονόμου και Γιώργος Χριστοδούλου- υποδύονται όλα τα πρόσωπα που πέρασαν από τη σύντομη ζωή του και εντυπωσιάζουν με την αμεσότητα και το ταλέντο τους.
Στο θέατρο του Νέου Κόσμου από 8 Οκτωβρίου
6. «Στέλλα κοιμήσου»
Μία παράσταση – πρόταση από τον κινηματογραφιστή Γιάννη Οικονομίδη, εμπνευσμένη από το κλασικό έργο του Ξενόπουλου «Στέλλα Βιολάντη». Το «Στέλλα κοιμήσου» είναι ένα νέο πρωτότυπο έργο, μία σύγχρονη μετεγγραφή της «Στέλλας Βιολάντη», σκηνοθετημένο δεξιοτεχνικά από τον Οικονομίδη με τρόπο απολύτως έντονο και υποβλητικό. Μία παράσταση, που λειτουργεί σαν ωρολογιακή βόμβα και απευθύνεται, σίγουρα, σε ένα ανήσυχο θεατρόφιλο κοινό. Μετά από δύο sold-out χρονιές στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, προστίθεται στο πρόγραμμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και επιστρέφει στο Θέατρο Καρέζη, έχοντας στις αποσκευές της και δύο βραβεία, καθώς για την ερμηνεία τους στην παράσταση τιμήθηκαν η Ιωάννα Κολλιοπούλου με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη και ο Γιάννης Νιάρρος με το βραβείο Δημήτρης Χορν.
Από την 1η Οκτωβρίου στο Θέατρο Καρέζη –για 20 παραστάσεις
7.«Εγώ ,ο Μάρκος Βαμβακάρης»
Δεν θα μπορούσαμε να μην μνημονεύσουμε τον Θανάση Παπαγεωργίου για το ρεσιτάλ ερμηνείας του ως Μάρκος Βαμβακάρης. Στην παράσταση «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», την οποία υπογράφει και σκηνοθετεί ο ίδιος, ανεβαίνει μόνος στη σκηνή, και, με μια αφοπλιστική παραστατικότητα, πείθει απόλυτα, έχοντας ως συμπρωταγωνιστή του μόνο το μπουζούκι του. «Ο άνθρωπος, για να λέγεται αληθινός άνθρωπος, πρέπει να έρχεται στη θέση του άλλου, του ομοίου του», θα πει μεταξύ άλλων ο Μάρκος, ο οποίος «υπόφερνε» στη ζωή και το έβγαζε στην «πενιά»… Το κείμενο έγραψε η Νάνση Τουρμπακάρη κι είναι βασισμένο στις αφηγήσεις του ίδιου του Μάρκου, έτσι όπως καταγράφηκαν στο βιβλίο της Αγγελικής Βέλλου-Κάϊλ «Μάρκος Βαμβακάρης, Αυτοβιογραφία». Την παράσταση επένδυσε μουσικά ο γιος του Στέλιος.
Από 5 Οκτωβρίου-6 Ιανουαρίου στο Θέατρο Στοά
8.«Ο Αμπιγιέρ»
Στην πρώτη του σκηνοθετική δουλειά, ο Μανώλης Δούνιας επιλέγει τον «Αμπιγιέρ» του Χάργουντ και μια μικρή σκηνή για την προσομοίωση όσων συμβαίνουν πίσω από αυτή. Ο Ρόναλντ Χάργουντ γράφει το 1981 τον «Αμπιγιέρ», ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας που αφορούν στον κόσμο του θεάτρου. Το έργο είναι αυτοβιογραφικό, με πηγή έμπνευσης την εμπειρία του ως αμπιγιέρ του Άγγλου ηθοποιού Ντόναλντ Γούλφιτ. Αμπιγιέρ, σ’ ένα ρεσιτάλ ερμηνείας ο Μάνος Βακούσης, που κατά τη γνώμη μου, στη ρωγμή του ρόλου του, χαρίζει στην παράσταση την καλύτερη στιγμή της.
Εξαιρετικός στον ρόλο του Σερ, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο το αιώνιο ζήτημα της υστεροφημίας. «Οι ηθοποιοί ζουν μονάχα στις αναμνήσεις των άλλων…Μίλα καλά για μένα. Το ομορφότερο πράγμα στη ζωή είναι να σε θυμούνται».
Από 15 Φεβρουαρίου-20 Απριλίου 2019 στη Β’ σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας
9. «Ο Φεγγίτης»
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης καταθέτει μια ιδιοφυή σκηνοθετική προσέγγιση. Μελετώντας ενδελεχώς το έργο, δεν μένει στο προφανές, στην ερωτική ιστορία. Αντίθετα, χτίζοντας πίσω από αυτή, επιλέγοντας τον δρόμο του ρεαλισμού, όπως προτάσσει και ο συγγραφέας, δουλεύει εξονυχιστικά τις λεπτομέρειες με τους σπουδαίους πρωταγωνιστές, αφήνοντας να φανερωθούν στη σκηνή οι ουσιαστικές σχέσεις, τα βαθύτερα «θέλω» των χαρακτήρων και, μέσω των λεκτικών διαξιφισμών τους, όλα τα πολιτικοκοινωνικά μηνύματα του Ντέιβιντ Χέαρ , που, αν και έχουν περάσει είκοσι τρία χρόνια από τότε που γράφτηκε το έργο, τολμώ να πω ότι η καθολικότητά τους το κάνει –ή θα το κάνει– κλασικό. Η παράσταση οφείλει την επιτυχία της στο απίθανο δίδυμο Δημήτρη Καταλειφού και Λουκίας Μιχαλοπούλου.
Από τον Οκτώβριο στο Θέατρο Εμπορικόν
10.«Το Τίμημα»
Μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες της περσινής χρονιάς ήταν το κλασικό αριστούργημα του Άρθρουρ Μίλλερ, το οποίο σκηνοθέτησε η Ιωάννα Μιχαλακοπούλου. Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Ιλίσια για να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Σάλαμον, δίνοντας ένα «μάθημα» υποκριτικής που δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κάθε θεατρόφιλο!
Από τις 12 Οκτωβρίου-9 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Ιλίσια.
11. «Ο Χαρτοπόλεμος»
Το σπάνιας ευαισθησίας κείμενο του αδικοχαμένου Βαγγέλη Ρωμνιού μας φέρνει αντιμέτωπους με την Ελλάδα του σήμερα και με την πολύπαθη γενιά των τριαντάρηδων, που ανώριμη ακόμη να διαπραγματευτεί τα εσωτερικά τραύματα της οικογενειακής ζωής, μη έχοντας ουσιαστικά μάθει να ξεπιπιλά το δάχτυλο από το στόμα, έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με την αδηφάγα πραγματικότητα. Με μια Ελλάδα τελείως διαφορετική από αυτή που μας έμαθαν ότι θα βρούμε μεγαλώνοντας. Η παράσταση ευτύχισε λόγω της σκηνοθεσίας του Γιώργου Παλούμπη και των ερμηειών των ηθοποιών του.
Από 21 Σεπτεμβρίου στο Μικρό Γκλόρια
Ακόμα μια παράσταση σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη, που έκλεψε τις εντυπώσεις. Στη σκηνή του Από Μηχανής Θεάτρου στήνεται ένα γήπεδο μπάσκετ (σκηνικό: Ηλέκτρα Σταμπούλου) και η ομάδα των ηθοποιών, κυριολεκτικά και μεταφορικά, «ιδρώνει τη φανέλα». Έχει μια ζηλευτή σκηνική επικοινωνία βάζοντας απανωτά τρίποντα με τις ερμηνείες των ηθοποιών – παικτών της, χαρίζοντας ένα θέατρο συνερμηνείας και συνευθύνης. Έτσι, το έργο του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου , δεν θα μπορούσε παρά να συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά.
Από 26 Σεπτεμβρίου στο Από Μηχανής θέατρο
Το «Mute» είναι ένα διαμάντι κι επειδή «εν αρχή ην ο Λόγος», εν προκειμένω, το θαυμάσιο κείμενο του Γιώργου Αδαμαντιάδη, ιστορικό, βρίθει έρευνας κι ενασχόλησης με την περίοδο που απεικονίζει, αλλά πάνω από όλα είναι θέατρο: ζωντανός λόγος, που σπαρταρά, ήρωες με αλήθειες, αδυναμίες, φόβους, εξαιρετική πλοκή και σασπένς. Ο Στέλιος Πατσιάς κατάφερε, με τη σκηνοθεσία του, να αναδείξει το έργο, φωτίζοντας κάθε λεπτή απόχρωσή του και οι έξι ηθοποιοί δίνουν στη σκηνή τον καλύτερό τους εαυτό! Από τις καλύτερες εκπλήξεις της περσινής σεζόν.
6 και 7 Οκτωβρίου στο Θέατρο Άνετον στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια για λίγες παραστάσεις στο Θέατρο Σημείο.
«Γρανάδα»
Ένα ακόμη σύγχρονο νεοελληνικό έργο του Γιάννη Καλαβριανού σκηνοθετημένο από τον ίδιο με τρυφερότητα, μελαγχολία, ευαισθησία, χωρίς να λείπει το απαραίτητο χιούμορ,παρόλο που διαχειρίζεται το «δύσκολο» θέμα της απώλειας. Ένας καλοδουλεμένος θίασος (Φιλαρέτη Κομνηνού, Γιώργος Γλάστρας, Εφη Σταμούλη, Στέφη Πουλοπούλου, Αλεξία Μπεζίκη, Διαμαντής Αδαμαντίδης αλλά και η Λυδία Φωτοπούλου μέσω βίντεο )δημιουργεί μια παράσταση με εξαιρετικό ρυθμό που συγκινεί βαθιά.
Από 3 Οκτωβρίου σε νέα στέγη, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
«Μόλλυ Σουήνη»
Η Ιώ Βουλγαράκη κι η ομάδα Πυρ παρουσίασαν την προηγούμενη σεζόν με επιτυχία του έργο του Μπράιαν Φρίελ. Ένα τρυφερό κείμενο που ταίριαξε πολύ στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, δίνοντας στους θεατές την ευκαιρία να γίνουν μέτοχοι μια ζεστής θεατρικής εμπειρίας και τριών καλών ερμηνειών -Δημήτρης Γεωργιάδης, Δέσποινα Κούρτη και Αργύρης Ξάφης - με τον τελευταίο να κλέβει την παράσταση.
Από 15 Οκτωβρίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια…
Ο λόγος για τους «12 ενόρκους» του Reginald Rose, που με ανανεωμένο cast συνεχίζουν απτόητοι για 5η σεζόν στο Θέατρο Αλκμήνη(5&6 Οκτωβρίου στο Θεατρικό Κέντρο Ιωαννίνων), σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Ενώ, πλώρη για 4η χρονιά στο Θέατρο Επί Κολωνώ, βάζει και ο «Άγριος Σπόρος» του Γιάννη Τσίρου σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη με τον Τάκη Σπυριδάκη σε μια ερμηνεία ζωής (Από 1η Οκτωβρίου).
Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση ηθοποιού. Είναι μια καλλιτέχνις που ψάχνεται συνεχώς, εναποθέτοντας κάθε κομμάτι της ζωής που την εξιτάρει στη σκηνή, γι’ αυτό και οι ερμηνείες της μένουν αξέχαστες.
Τα τελευταία χρόνια η Μαρία Πρωτόταππα έχει αποδείξει ότι δεν είναι μόνο σπουδαία ηθοποιός. Μπορεί άνετα να καθίσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη «με τα εργαλεία του ηθοποιού», όπως παραδέχεται στο texnes-plus, και να ανεβάσει παραστάσεις που κάνουν αίσθηση.
Στην έκτη σκηνοθετική δουλειά της θα αναλάβει να σκηνοθετήσει μόνο τον εαυτό της, από τις 27/2, στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας.
Έμπνευση για την παράσταση αποτέλεσε το βιβλίο «Αναμνήσεις δι’ αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Μαρίας Παλαιολόγου), που έγραψε η Κολομβιανή ζωγράφος Έμμα Ρέγιες έπειτα από προτροπή του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και, όπως μου εξομολογήθηκε, σε αυτή τη δουλειά «τη νοιάζει το παιδάκι»… Αυτό το κοριτσάκι λοιπόν, που με τα μαγικά πινέλα του τη γοήτευσε τόσο πολύ, προσπαθήσαμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, πριν από την πρεμιέρα, μέσω μιας σύντομης κουβέντας ανάμεσα σε εντατικές πρόβες.
Τι σε γοήτευσε στην ιστορία της Έμμα Ρέγιες και αποφάσισες να την παρουσιάσεις στη σκηνή;
Ήθελα να νιώσω την περιπλάνηση στο τυχαίο, στην ελεύθερη πορεία. Ζω λες και μπορώ να ελέγξω το σήμερα, το τώρα. Η αγωνία να παραμείνω ασφαλής σε γνώριμα μέρη είναι μεγάλη και περιορίζει το ζωτικό χώρο και τη χαρά. Τα αναπάντεχα της ζωής με έκαναν να νιώσω τέτοιες στιγμές ηδονής και ευφορίας, που θέλησα να τις βρω σε μια ξένη ζωή, όπου κάθε μέρα όλα ήταν αβέβαια και ζωντανά. Για να ξεφοβηθώ δανείζομαι την εμπειρία της Έμμα.
Αυτή η παράσταση είναι η έκτη σκηνοθετική δουλειά σου. Ποια ανάγκη σε οδηγεί κάθε φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη;
Ίσως δεν πρόκειται για ανάγκη. Ασχολούμαι τριάντα τέσσερα χρόνια με το θέατρο. Είναι ο τρόπος ζωής μου. Αυτή τη δουλειά δεν τη σκηνοθετώ. Τη φτιάχνω ως ηθοποιός με τα εργαλεία του. Δεν με νοιάζει η τέχνη σήμερα. Με ενδιαφέρει το παιδάκι. Η Έμμα. Σε όλα τα άλλα θα ήθελα να βάλω μια μεγάλη φωτιά και να τα εξαφανίσω.
Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Αύγουστου», που συνεχίζεται στο Θέατρο «Δημήτρης Χορν», θα σε δούμε σε ένα μικρό θέατρο, μόνη στη σκηνή. Εδώ ποιο είναι το καλλιτεχνικό στοίχημα;
Μακάρι να μην ήταν καν θέατρο. Να μη χρειάζονταν τίτλοι, παρουσιάσεις, δηθενιές. Στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας πήγα γιατί ήταν σαν να με φώναξαν στο «σπίτι» τους ο Αλέξανδρος και η Μαίρη. Και θα περάσει κάποιος κόσμος για βόλτα. Θα είμαστε παρέα.
Στο δελτίο Τύπου της παράστασης η Ράγιες αναφέρεται ως «ένας θηλυκός Όλιβερ Τουίστ». Ο Ντίκενς είχε δηλώσει: «Με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ θέλησα να αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει». Συμβαίνει το ίδιο και με τη Ράγιες;
Στην Έμμα δεν τίθεται θέμα καλού κακού. Δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα. Τα διλήμματα ηθικής φύσεως μοιάζουν με ανθρώπινες κατασκευές. Εδώ το ζήτημα είναι η επιβίωση και ο χώρος η πραγματική ζωή. Η Έμμα δεν προτείνει καλοσύνη. Δεν προτείνει τίποτα. Είναι αθώα και υπάρχει. Έχει μια ευκολία να ξεκινά από την αρχή. Χωρίς να μεμψιμοιρεί.
Η Έμμα Ρέγιες έστειλε στο φίλο της, τον ιστορικό Χερμάν Αρσινιέγας, την πρώτη από τις είκοσι τρεις επιστολές που περιγράφουν τις σκληρές συνθήκες μέσα στις οποίες κύλησε η παιδική της ηλικία. Αυτές οι συνθήκες πιστεύεις ότι καθόρισαν και τα έργα της;
Η ίδια λέει σε συνέντευξη ότι ζωγραφίζει βουβά ουρλιαχτά. Συνάντησε πολύ κόσμο στο διάβα της. Πολλές απίθανες ιστορίες καθημερινών ανθρώπων. Ενώθηκε μαζί τους. Έλιωσε μαζί τους. Ήταν μία από το πλήθος. Δεν ήταν η ασφαλής καλλιτέχνις που έκλεβε από τα παράθυρα ξένες ζωές. Ο διευθυντής της σχολής ζωγραφικής στο Παρίσι την είχε παροτρύνει να ακολουθήσει δικό της δρόμο. Πολλοί ξέρουν τη δουλειά, αλλά δεν έχουν τι να πουν. Εσύ δεν έχεις ιδέα από σχέδιο, όμως έχεις να πεις πράγματα. Άρχισε να ζωγραφίζει άφοβα με την αφέλεια παιδιού. Θεοί, ζώα, άνθρωποι, τέρατα έγιναν ένα. Και με τόσο χρώμα.
Εσένα πόσο σε επηρέασαν καλλιτεχνικά τα παιδικά σου χρόνια;
Υποθέτω πολύ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η Alice Miller (στο βιβλίο της «Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας») γράφει μεταξύ άλλων: «Η αυτόματη, φυσική επαφή με τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας μας δίνει δύναμη και αυτοεκτίμηση». Πόσο χρήσιμο εργαλείο είναι για έναν ηθοποιό η επαφή με το συναισθηματικό του κόσμο; Πόσο εφικτό και πόσο επώδυνο;
Η επαφή με την εσωτερική ζωή μάς ξεχωρίζει από τους νεκρούς και από τα ζόμπι. Ηθοποιός, μπακάλης, οδηγός λεωφορείου, τι σημασία έχει; Αν δεν είναι αυτονόητη αυτή η επαφή, φοβάμαι ότι μιλάμε για ψυχοπαθολογία. Αλλά, τι λέω, εδώ έχουμε αποχωρήσει από τα σώματά μας οι περισσότεροι. Ζούμε και κατοικούμε από το λαιμό και πάνω. Τρομερές μεταλλάξεις. Δεν είναι επώδυνο να νιώθεις.
«Εκτιμώ περισσότερο τι έχεις ζήσει, πολύ λιγότερο αυτό που έχεις διαβάσει». Τι σημαίνει για σένα αυτή η φράση; Καλλιτεχνικά και προσωπικά.
Αυτός που εκφράζεται καλλιτεχνικά οφείλει να είναι βαθιά προσωπικός. Να μιλά για τη δική του ζωή, για τα δικά του εμπόδια. Αλλιώς φλυαρεί. Ναι, πιστεύω πως γίνεσαι η ζωή σου. Οι άνθρωποι που έχουν ζήσει είναι οι κόσμοι που θες να ταξιδέψεις. Αυτούς τους θησαυρούς εν ζωή τους παραγκωνίζουμε. Δεν είναι της μόδας. Τους… βαριόμαστε.
Επόμενα επαγγελματικά σχέδια.
Θα είμαι η Κλυταιμνήστρα στον «Αγαμέμνονα» σε σκηνοθεσία του Τσέζαρις Γκραουζίνις, που θα παρουσιαστεί στις 6-7 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Η «ΕΜΜΑ» της Μαρίας Πρωτόπαππα, διασκευή βασισμένη στο βιβλίο «Αναμνήσεις δι’ αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου), παρουσιάζεται από τις 27 Φεβρουαρίου στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας, για 10 παραστάσεις, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
Παραγωγή: Kart Productions
Πρεμιέρα Τρίτη 20 Φεβρουαρίου
Είδα
Video
