Λίγες μέρες πριν την εκπνοή του έτους, θυμόμαστε αγαπημένα πρόσωπα του θεάτρου που μίλησαν στο texnes-plus από τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2019. 

Συνολικά πάνω από 200 καλλιτέχνες μας άνοιξαν το καμαρίνι τους, έγραψαν για ό,τι τους "καίει",μίλησαν και φωτογραφήθηκαν για texnes-pluς. 

Ποιες συνεντεύξεις όμως ξεχωρίσατε εσείς; Ποια πρόσωπα διαβάστηκαν περισσότερο από τους αναγνώστες του texnes-plus;

Συνεντεύξεις που κατάφεραν να ξεπεράσουν ακόμη και τα 20.000 views!

Είθε το 2020, να μας χαρίσει ακόμη μεγαλύτερες θεατρικές συγκινήσεις και συναντήσεις μ' ανθρώπους που όλοι μας αγαπάμε. 

 

15. Γιώργο Χρανιώτη, Υπάρχει Έρωτας, Χωρίς Σεξ; (Συνέντευξη) 

Συνέντευξη: Δήμητρα Πέτρου/Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδάς 

 

14.Δημήτρης Φραγκιόγλου: «Η Αναβίωση Σειρών Είναι Δίκοπο Μαχαίρι»

Συνέντευξη: Δήμητρα Πέτρου/Φωτογραφίες Κόσμας Ινιωτάκης 

 

13.Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου: «Υπάρχει Μια Φτήνια Άνευ Προηγουμένου» 

Συνέντευξη:Γιώτα Δημητριάδη/ Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης 

 

 

12.Θανάσης Τσαλταμπάσης:«Ο Ηθοποιός Οφείλει Να Έχει Ένα Μυστήριο»

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη/ Φωτογραφίες: Χριστίνα Δενδρινού 

 

11.Ο Γεράσιμος Και Ο Νικορέστης Δεν Πήραν Ούτε Ένα Ευρώ Επιχορήγηση (Συνέντευξη)

Συνέντευξη Γιώτα Δημητριάδη/φωτογραφίες Χριστίνα Δενδρινού 

 

TOP 10

10. Μαρία Ζορμπά: «Μέχρι Σήμερα Δεν Είχα Κάτι Σοβαρό Να Ακουμπάω»

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη 

 

9. Σάββας Στρούμπος: «Τα Έργα Αποκαλύπτονται Όταν Αρνηθούμε Τα Κλισέ Που Έχουν Κατακάτσει Πάνω Τους» 

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη/ Φωτογραφίες: Χριστίνα Δενδρινού

 

8.Η Μαρία Πρωτόπαππα Δεν Έγινε Γιατρός Και Υπήρξαν Φορές Που Το Μετάνιωσε (Συνέντευξη)

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη/Φωτογραφίες:Κοσμάς Ινιωτάκης

 

7.Ο Στέλιος Μάινας Βρίσκεται Σε Συνεχές Reloading (Συνέντευξη)

Συνέντευξη Γιώτα Δημητριάδη/ Φωτογραφίες: Χριστίνα Δενδρινού

 

6.Ανακαλύψαμε Ένα Ακόμη Ταλέντο Του Λεωνίδα Κακούρη (Συνέντευξη) 

Συνέντευξη:Γιώτα Δημητριάδη/Φωτογραφίες:Κοσμάς Ινιωτάκης

 

TOP 5

5.Βασίλη Μαυρογεωργίου: Τι Κόλλημα Έχεις Φάει Με Τα Ισπανικά Έργα

 Συνέντευξη Αναστάσης Πινακουλάκης/φωτογραφίες Χριστίνα Δενδρινού

 

4.Αμαλία Αρσένη: «Η Παράσταση Ήταν Μια Ανάγκη Μου Να Μιλήσω Για Τον Θάνατο Του Πατέρα Μου»

Συνέντευξη Γιώτα Δημητριάδη/φωτογραφίες Κοσμάς Ινιωτάκης

 

3.Θάλεια Ματίκα Και Τάσος Ιορδανίδης:11 Χρόνια Μαζί Στη Ζωή Και Στη Σκηνή! (Συνέντευξη) 

Συνέντευξη Γιώτα Δημητριάδη/φωτογραφίες Κοσμάς Ινιωτάκης

2.Άρης Μπινιάρης: «Η Ουδετερότητα Δεν Προσφέρει Καρπούς Για Σκέψη»

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη/Φωτογραφίες:Χριστίνα Δενδρινού

 

1.Γιασεμί Κηλαηδόνη, Τι Σου Λείπει Περισσότερο Από Τον Λουκιανό;

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη/Φωτογραφίες: Χριστίνα Δενδρινού

 

Από τη Δήμητρα Πέτρου

Φωτογραφίες Πάτροκλος Σκαδιφάς 

Συνάντησα τον Γιώργο Χρανιώτη σε μια ήσυχη μπιραρία στο κέντρο της πόλης, λίγο μετά την πρόβα του για την παράσταση «Reigen - Δέκα λογοι για το Σεξ». Στην κουβέντα μας δεν δίστασε να μου αποκαλύψει, με μια δόση χιούμορ, ότι θα δεχόταν με ευχαρίστηση περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστεί για την πρεμιέρα του «REIGEN - Δέκα διάλογοι για το Σεξ», που σκηνοθετεί η Αλίκη Δανάλη στο Θεάτρο Θησείον.

Ο ίδιος μου ομολογεί ότι αυτή η παράσταση είναι «ό,τι πιο δύσκολο έχει κάνει στο θέατρο». Ένα απαιτητικό έργο του Α. Σνίτσλερ, που ανεβαίνει σε μια καθόλου συνηθισμένη εκδοχή του, καθώς σ’ αυτή την περίπτωση δύο μόνοι ηθοποιοί θα ερμηνεύσουν τα δέκα διαφορετικά ζευγάρια.

Το άγχος του αρκετό, αλλά δημιουργικό. Η κουβέντα μας χαλαρή κι άνετη.

Ανάμεσα στα θέματα συζήτησής μας μου μίλησε για τις «παγίδες», που κρύβει η παράσταση, για τον σημαντικό ρόλο που παίζει το σεξ σε μια σχέση, για τον έρωτα, την απόφασή του να παντρευτεί αλλά και τις αναμνήσεις που κρατάει από τη σπουδαία κυρία του θέατρου μας, Αντιγόνη Βαλάκου, η οποία «δεν γέρασε ποτέ, έφυγε πιτσιρίκα, στα 83 της χρόνια».

 

Πες μας δυο λόγια για την παράσταση.

Πρόκειται για το έργο του Άρθουρ Σνίτσλερ, γραμμένο 1897. Στην εποχή του θεωρήθηκε πορνογραφικό. Παρουσιάζει πέντε διαφορετικά ζευγάρια σε δέκα διαφορετικές ιστορίες, όλες ξεκινούν με τους δύο χαρακτήρες να μιλούν και στη συνέχεια να κάνουν σεξ και να μιλούν και μετά από αυτό. Οπότε το πορνογραφικό της εποχής αντικαθίσταται, μ’ έναν τρόπο, με το υπαρξιακό του σήμερα. Ονομάζεται «Δέκα διάλογοι για το σεξ», γιατί είναι όλα αυτά τα λόγια που λέμε εμείς οι άνθρωποι πριν και μετά από αυτήν την πράξη, αλλά και όλα τα λόγια που κρύβονται πίσω από τις λέξεις.

Γιατί να έρθει κάποιος να δει την παράσταση;

Δεν έχω ιδέα. Είναι μια ερώτηση που όταν την απαντούν οι ηθοποιοί κι οι συντελεστές με μια ευκολία δεν την εμπιστεύομαι καθόλου. Η αίσθηση που έχω είναι ότι όσοι δικοί μας άνθρωποι έχουν δει τις πρόβες έχουν βλέμματα απορίας και γελάνε γιατί έχει πολύ χιούμορ.

Αλλά, κυρίως, αφήνει μια επίγευση από την εποχή μας, η οποία είναι μια πολύ μοναχική κι όχι μοναχική εποχή. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν νομίζω ότι επιλέγει να είναι μόνος. Ακόμα κι ο μοναχικός άνθρωπος, μέσα σε ένα κοινωνικό θόρυβο, επιλέγει να απομονωθεί και να μπει σε ένα πεδίο ησυχίας. Νομίζω ότι αυτό τώρα δεν συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό. Οι περισσότεροι από εμάς χωρίς να το καταλαβαίνουμε νομίζουμε ότι έχουμε μια ψευδαίσθηση της έλλειψης της μοναξιάς, αλλά ουσιαστικά αυτό δεν ισχύει. Γιατί ακόμα και αν είμαστε μόνοι μας έχουμε πάντα το κινητό μας και βλέπουμε ανθρώπους, εικόνες και απόψεις που δεν αφήνουν το κεφάλι μας να είναι καθαρό.

Τι ήταν αυτό που σε γοήτευσε στο έργο του Σνίτσλερ;

Η απελπισία. Νομίζω το πρώτο πράγμα που διέκρινα, αν θεωρήσουμε ότι το σεξ είναι ένας τρόπος επικοινωνίας, είναι ότι οι άνθρωποι και σε αυτό το έργο, και στη ζωή μας, και στη δική μου ζωή πολλές φορές έχουμε τόσο ανάγκη να έρθουμε κοντά με τον άλλον που το κάνουμε με λάθος ανθρώπους, με ανθρώπους που ξέρουμε ότι δεν θα τους ξαναδούμε ποτέ στη ζωής μας, λέγοντας απίστευτες βλακείες και ψέματα προκειμένου να ακουμπήσουμε τον άλλον, να τον φιλήσουμε, να μπούμε μέσα του. Αλλά νομίζω ότι όλο αυτό το πράγμα δεν έχει να κάνει με μια ναρκισσιστική διαδικασία, αλλά με μια απελπιστική διάθεση να μπορέσουμε να αγαπηθούμε. Αλλά αυτό είναι ένα έργο που με έναν τρόπο προφητεύει ότι οι μελλοντικές σχέσεις των ανθρώπων, ειδικά οι ερωτικές, είναι δύσκολες. Και δεν νομίζω ότι ζούμε στα 70's που δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ευκολία να επικοινωνήσουν δύο άνθρωποι, είμαστε κοντά στο 2020 και τα πράγματα είναι απελπιστικά εύκολα.

 

Είναι ένα από τους στόχους σας να ταυτιστεί ο θεατής με αυτές τις ιστορίες;

Προσωπικός μου στόχος είναι να ακουστεί το κείμενο. Αλλά όλοι θα αναγνωρίσουν στιγμές τους, είτε από το γλυκό κορίτσι, είτε από τον στρατιώτη, είτε από τον ποιητή, είτε από τον κώμη, είτε από την πόρνη. Ο Αριστοτέλης λέει ότι ο μελαγχολικός άνθρωπος εμπεριέχει μέσα του όλες τις εκδοχές τους ανθρώπινου χαρακτήρα. Σίγουρα μπορείς κι είναι και πολύ θετικό να αναγνωρίσεις μέσα σου τον ψεύτη, τον γοητευτικό, τον αληθινό, τον μη γοητευτικό, τον αριβίστα, τον σεξουαλικά εμμονικό, τον ανασφαλή. Όλοι μας, ίσως, έχουμε περάσει κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι ότι εγώ ακούγοντας ή διαβάζοντας αυτό το κείμενο υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μπορούν να μην τρυπώσουν μέσα στο κεφάλι μου. Και μάλλον αυτό είναι για καλό.

Στο έργο οι ιστορίες δέκα ζευγαριών που, όμως, τους υποδύεστε όλους εσύ και η Θεοδώρα Τζήμου. Το να ερμηνεύεις τόσους διαφορετικούς ρόλους στο ίδιο έργο κρύβει παγίδες;

Είναι ένα έργο που εγώ ακόμα δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα το παίξω, ότι θα ανέβω στη σκηνή και θα τα καταφέρω. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που επαγγελματικά έχω τρομάξει τόσο πολύ. Είναι πολύ δύσκολο και παρά το γεγονός ότι σαν ηθοποιός δίνω στον εαυτό μου δικαίωμα στην αποτυχία, δεν έχω νιώσει ότι έχω αποτύχει ποτέ σε κάποιον ρόλο. Εδώ είναι η πρώτη φορά που δεν έχω καμιά σιγουριά ότι θα τα καταφέρω. Ελπίζω να είναι η ανασφάλεια του ηθοποιού, αλλά νομίζω ότι αν μου έλεγαν να ανέβει η παράσταση σε έξι μήνες θα έλεγα ναι. Είναι τόσο δύσκολο που χρειάζεται και χρόνος να αφομοιώνεις όλα αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν. Δεν αισθάνομαι καθόλου έτοιμος αλλά ελπίζω να το ευχαριστηθώ.

Το έργο ανεβαίνει πολύ συχνά. Γιατί πιστεύεις ότι είναι τόσο ελκυστικό για τους σκηνοθέτες;

Υπάρχουν πολλά είδη καλλιτεχνών. Ένας από αυτούς είναι αυτός που προσπαθεί να επενδύσει σε μια παράσταση προκειμένου να έρθει κόσμος και να γελάσει, γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη το γέλιο. Είναι τέτοια η ανάγκη του ανθρώπου να ξεσπάσει κάπου, και το γέλιο είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος, οπότε επενδύει κάποιος και πιστεύει ότι θα έχει επιτυχία η παράσταση επειδή θα γελάσει ο κόσμος. Μια άλλη μερίδα σκηνοθετών, ίσως, να θέλει να επενδύσει στο σεξουαλικό κομμάτι και να σκέφτεται ότι από τη στιγμή που θα βγουν οι πρωταγωνιστές με τα εσώρουχα μπορεί αυτό να είναι ενδιαφέρον. Στη δική μας παράσταση δεν συμβαίνει αυτό, αλλά νομίζω ότι όταν ο ερωτισμός μεταξύ δύο ανθρώπων μπορεί να σου δώσει την αφορμή για μερικές αστείες, μελαγχολικές, υπαρξιακές στιγμές και φιλοσοφικές συζητήσεις, έχει έναν αισθησιασμό. Οπότε το να βλέπεις φλεγόμενα κορμιά να συζητούν μπορεί να ιντριγκάρει έναν σκηνοθέτη.

Τι ρόλο παίζει το σεξ σε μια σχέση;

Πάρα πολύ σημαντικό. Σε πολύ θεωρητικό επίπεδο μπορούμε να καυχηθούμε κάποιοι ότι έχουμε νιώσει ένα με τη φύση, ένα με τη μητέρα μας, ένα με έναν φίλο μας. Στο σεξ γινόμαστε όντως ένα, οπότε παύει να είναι μια θεωρητική ατάκα. Είμαστε δύο άνθρωποι που στο σεξ για μερικά δευτερόλεπτα, λεπτά ή ώρες γινόμαστε ένα. Και αυτό είναι μια διαδικασία κάπως σπάνια. Γιατί, συνήθως, είμαστε μοναδικοί, δεν είμαστε σιαμαίοι, δεν έχουμε ένα όργανο μέσα μας συνέχεια. Οπότε το σεξ μπορεί να οδηγήσει σε αυτό που λέγεται αγάπη. Και όπως λέει και στο έργο ''Όταν πιστεύεις στην αγάπη πάντα θα βρίσκεις κάποιον να σε αγαπά''. Αλλιώς θα είσαι μόνος σου και δεν μπορεί ένας άνθρωπος όταν δεν κάνει σεξ να μην είναι μόνος του, θα είναι η απουσία ολοκληρωτική. Ένας από τους τρόπους που ορίζουμε την αγάπη είναι το σεξ.

Υπάρχει έρωτας χωρίς σεξ;

Θυμάμαι τον εαυτό μου στο δημοτικό να ήμουν ερωτευμένος με μια κοπέλα που δεν είχαμε κάνει σεξ. Αλλά επειδή μετά ξέρεις πως είναι να είσαι ερωτευμένος και να έχεις κάνει και σεξ, επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι πιο άπληστος οπότε θέλεις όλο το πακέτο, γιατί μετά είναι κάτι ανολοκλήρωτο.

Γιατί το θέμα σεξ θεωρείται ακόμα θέμα-ταμπού;

Η θρησκεία έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτό. Για παράδειγμα αν κάποιος δηλώνει ότι είναι χριστιανός, δεν υπακούει στον χριστιανικό Θεό από τη στιγμή που δεν κάνει έρωτα μόνο για αναπαραγωγή. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ενδίδει στη θρησκεία και τηρεί κατά γράμμα αυτά που λέει, τότε έχει μια πολύ πιο συντηρητική άποψη για το σεξ. Το να μην είναι ταμπού το σεξ είναι κάτι που εγώ το θεωρώ πολύ υγιές. Δεν χρειάζεται, όμως, να διαλαλήσεις ότι είσαι υπέρ του σεξ και να επενδύσεις τη ζωή σου μόνο σε αυτό και στην αναζήτηση συντρόφων για να γεμίζεις το χρόνο σου. Δεν θεωρώ, ας πούμε, ότι πρέπει να το μοιραστείς με την παρέα σου, επειδή στο σεξ εμπλέκονται δύο άνθρωποι και καλό είναι να μένει εκεί. Μπορείς να μιλήσεις για αυτό που κάνεις μόνος σου. Από κει και πέρα νομίζω ότι μοιράζεσαι πράγματα, τα οποία αντέχεις να μοιραστείς χωρίς να θέλεις να δώσεις πολλές πληροφορίες και να εξάψεις τη φαντασία του άλλου. Αυτό που δεν μου αρέσει στην σημερινή εποχή είναι ότι επειδή μέσω π.χ. των social media η περιέργεια των ανθρώπων έχει αυξηθεί για όλα αυτά τα ζητήματα. Π.χ. με ποιον είμαστε, που πάμε μαζί του κτλ. Πιθανότατα στο μέλλον αυτό να εξελιχθεί και να θέλουν να μάθουν και τι κάνουμε με αυτόν τον άνθρωπο. Και αυτό είναι τρομακτικό.

Αν σου ζητούσα να μου περιγράψεις με μια πρόταση ''Τι είναι έρωτας'' τι θα μου απαντούσες;

Η πιο μυστηριώδης και γοητευτική πύλη που μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος.

Η συμμετοχή σου στο «Survivor» πως σε επηρέασε προσωπικά και πως επαγγελματικά;

Σε προσωπικό επίπεδο, όσο ήμουν εκεί, αποφάσισα να παντρευτώ. Επαγγελματικά δεν νομίζω ότι μου έχει διαφοροποιήσει τόσο τη ζωή μου. Ένα πράγμα που μου αρέσει είναι ότι αισθάνομαι μια αγάπη από πιτσιρικάδες, οι οποίοι ως τώρα δεν με ήξεραν. Και επειδή σε αυτό το παιχνίδι αποκαλύφθηκαν, θέλοντας ή μη, κάποιες πτυχές της προσωπικότητάς μου και του χαρακτήρα μου, και έτυχε οι περισσότερες από αυτές να είναι αποδεκτές από τον κόσμο, θεωρώ ότι αυτό έχει εκτιμηθεί εισπράττοντας πάρα πολύ αγάπη. Δεν με έχει φωνάξει κάποιος σε μια παράσταση, επειδή ήμουν στην επικαιρότητα τότε. Όταν βγήκα από το παιχνίδι δεν είχα πολλές προτάσεις για να είμαι ειλικρινής και μάλιστα με είχε τρομάξει κιόλας γιατί νόμιζα ότι ο κόσμος από τη δουλειά μου δεν θα το αποδεχτεί, θα το θεωρήσει σαν κάτι που έκανα και δεν έχει σχέση με το επάγγελμά μου. Εγώ όμως δεν υποστηρίζω ότι κάνω πάντα πράγματα που έχουν σχέση με τη δουλειά μου. Πολύ εύκολα θα μπορούσα να κάνω μαθήματα σερφ σε παιδιά ας πούμε για να βιοπορίζομαι. Την δουλειά του ηθοποιού την κάνω γιατί την αντέχω και μου αρέσει πάρα πολύ. Δεν διατείνομαι ότι κάνω πάντα πράγματα που έχουν να κάνουν με αυτό όμως. Παίζω μουσική, έχω τη μπάντα μου, παίζω πολλές φορές dj, κάνω θέατρο, κάνω σινεμά, κάνω τηλεόραση και πήγα και στο Survivor. Αν αύριο κρίνω ότι θέλω να ασχοληθώ με το κλασικό μπαλέτο δεν θα ρωτήσω κάποιον, θα το κάνω.

 

Στην τελευταία σου δουλειά, τη «Μαντάμ Φλο», συνεργάστηκες και με την σπουδαία Αντιγόνη Βαλάκου. Τι κρατάς από εκείνη;

Νομίζω ότι κρατάω το πόσο θηλυκό ήταν. Εκείνη τη χρονιά της έλεγα ότι είναι το κορίτσι μου και την αντιμετώπιζα λες και όντως ήταν. Είχαμε μια πολύ ερωτική σχέση, με έλεγε συνέχεια «αγοράκι μου». Ξεκίνησα πάρα πολύ φοβισμένος σε αυτή τη δουλειά και μετά όταν είδα τις πολύ φυσιολογικές ανασφάλειές της άρχισα να την προστατεύω εγώ. Και ξαφνικά αντιστράφηκαν κάπως οι ρόλοι και ενώ ήμουν εγώ ο πιο φοβισμένος έβλεπα την Αντιγόνη να φοβάται και αυτή για την πρεμιέρα. Αγαπηθήκαμε πάρα πολύ. Θυμάμαι την τελευταία φορά που της μίλησα στο τηλέφωνο, είχα πάει στην Πορτογαλία για σερφ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αξιοπρέπειά της, το πόσο αληθινός άνθρωπος ήταν, το πόσο προσβλητική θα μπορούσε να γίνει μόνο και μόνο για να πει αυτό που ήθελε και πόσο παράλληλα γοητευτική ήταν. Ήταν ένα από αυτά τα μεγάλα παιδιά τα οποία δεν γερνάνε ποτέ και φεύγουν πιτσιρίκια ακόμα και 83 ετών.

 

INFO

«Θησείον, ENA ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ»

Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Από 16 Οκτωβρίου έως 10 Νοεμβρίου 2019

Τετάρτη έως Κυριακή στις 19:00

Από 13 Νοεμβρίου 2019 έως 12 Ιανουαρίου 2020

Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο, Κυριακή 21:15 και Παρασκευή 19:00

ΠΑΙΖΟΥΝ: Θεοδώρα Τζήμου, Γιώργος Χρανιώτης